واکنش #حمید_فرخ‌_نژاد به رخدادتلخ تجاوز به کودک #افغانستانی در خمینی شهر #اصفهان
هرجور می توانید از این خانواده اهل #افغانستان دلجویی کنید.

باید پدیده اهریمنی کودک آزاری درایران مهارشود
@LoversofIRAN

واکنش تند #فرشته_حسینی(زاده ی #ایران از مادر وپدری #افغانستانی)
بازیگر فیلم‌های «رفتن» و«سونامی» به رفتارهای تلخ و تجاوز به دختر افغانستانی

البته این تجاوز ربطی به #نژادپرستی ندارد و بلایی فراگیر است

پیام یک #افغانستانی هوادار سرسخت تیم #ملی ایران🌟

بسیاری ازمردم #افغانستان برخلاف نفرت پراکنی وتبلیغات #ضد_ایرانی رسانه های وابسته به غرب در افغانستان، هوادار ایرانند و خواهان پیروزی اش
@LoversofIRAN

👈این چه جفایی است در حق پاسداران فرهنگ ایرانی؟

@LoversofIRAN

⬅️خبر از این تلخ‌تر نمی‌شود؛
استاد #نجیب_مایل_هروی، نویسنده و پژوهشگر برجستۀ #افغانستان، مقیم #ایران، در نتیجه بی‌مهری مسئولان و اطرافیان، این روزها در یک بیمارستان روانپزشکی روزگار می‌گذراند.

خبر را #محمدابراهیم_شریعتی، پژوهشگر و ناشر #افغانستانی مقیم ایران به خبرگزاری مهر داده و گفته این محقق برجستۀ حوزه #عرفان و #ادبیات_فارسی در بیمارستان روانپزشکی ابن‌سینا در #مشهد بستری است. جایی که پسرش که مبتلا به عقب‌ماندگی ذهنی است هم بستری بوده است.

شریعتی، در مورد بیماریِ استاد #مایل_هروی توضیح داده که او «دچار نوعی توهم آسیب‌زا شده است» و بخشی از زمینه‌های این بیماری به «بی‌توجهی اطرافیان» برمی‌گردد. نمونه این بی‌توجهی‌ها هم اینکه با وجود پیگیری پارسالِ شخص #وزیر_ارشاد برای حل مشکل بیمۀ این چهره فرهنگی برجسته، هنوز سازمان بیمه‌گر هزینه‌های درمانی او را نمی‌پردازد!

سال پیش هم شهاب‌الدین مایل هروی، پسر استاد به روزنامه «خراسان» (۲ مهر ۹۶) گفته بود بعضی ناشرها حق‌التألیف کتابهای او را نمی‌دهند.
bit.ly/2ui9sEf
اصل خبر مهر را اینجا بخوانید:
https://www.mehrnews.com/news/4342847/

برای آنهایی هم که استاد نجیب مایل هروی را نمی‌شناسند، عرض شود:
استاد نجیب مایل هروی متولد ۱۳۲۹ است، در #هرات. پدرش رضا مایل‌هروی هم استاد ادبیات #فارسی بود و تصحیح‌ها و دفتر شعرهایی به فارسی دارد. سال ۱۳۵۰ به برای ادامه تحصیل به ایران آمد و در دانشگاه #فردوسی_مشهد درس خواند، در ۱۳۵۳ اولین کتابش را منتشر کرد، سال ۱۳۵۷ در ایران ازدواج کرد و ۵ دهه است که با اغلب نهادهای پژوهشی ادبیات فارسی همکاری دارد.

او یکی از چند استاد برجسته در حوزۀ شناسایی نسخ خطی و متون کهن فارسی است. او بسیاری از آثار کهن فارسی را از فراموشی نجات داد. بعد از طالبان و در زمان نگارش #قانون_اساسی جدید افغانستان هم مایل هروی تلاش فراوانی کرد تا زبان فارسی به عنوان زبان رسمی در این کشور به رسمیت شناخته شود. با این حال او هنوز جواز اقامت دائم در ایران ندارد❗️

بعضی از آثار مایل هروی در زمینۀ ادبیات عرفانی فارسی عبارتند از: «خاصیت آینگی» (دربارۀ عین‌القضات همدانی، نشر نی)، «اندر غزل خویش نهان خواهم گشتن» (سماع‌نامه‌های فارسی، نشر نی)، «این برگ‌های پیر» (مجموعه ۲۰ رساله فارسی در تصوف، نشر نی)، «رسائل ابن‌عربی» (مجموعه ۱۰ رساله از ترجمه‌های قدیم آثار ابن عربی و بررسی تأثیر فکری محی‌الدین به عربی در ایران، نشر مولی)، «در شبستان عرفان(مجموعه ۵ رساله در تصوف، نشر گفتار)، «معراج‌نامه» (اثر معروف ابن‌سینا با ترجمه‌ها و شرح‌هایش، به‌نشر)، «مناقب الصوفیه» (اثری کهن در معرفی صوفیان، نشر مولی)، «مجموعه مصنفات علاء‌الدوله سمنانی (انتشارات علمی و فرهنگی، «چهل مجلس» او که متن سخنرانی‌های این عارف هست را هم جداگانه چاپ کرده)، ...

برخی از آثار او در زمینۀ تاریخ ادب فارسی، اینها هستند: «جامی» (از سری بنیانگذاران فرهنگ امروز، انتشارات طرح نو)، «مقامات جامی» (رساله‌ای دربارۀ جامی و توضیحاتی دربارۀ تاریخ فرهنگی خراسان در عصر تیموریان، نشر نی)، «مذکّر احباب» (یک تذکرۀ معرفی شاعران از زمان تیموریان، نشر مرکز)، «تاج التراجم» (یکی از قدیمی‌ترین تفسیرهای قرآن به فارسی، نشر میراث مکتوب)، «مخزن الاسرار» (یکی از شرح‌های مثنوی مولوی، نشر قطره)، «تاریخ و زبان در افغانستان» (بنیاد موقوفات افشار) ...

برخی از تألیفات او در زمینۀ تاریخ کتاب در ایران و تصحیح نسخ خطی هم از این قرار است: «کتاب‌آرايی در تمدن اسلامی» (انتشارات به‌نشر)، «نقد و تصحيح متون» (انتشارات به‌نشر)، «تاريخ نسخه‌پردازی و تصحيح انتقادی نسخ خطی» (انتشارات کتابخانه مجلس)، ...

این کارنامۀ پر و پیمان یکی از شیفتگان ادبیات و #زبان_فارسی است و این هم تصویری از حال امروزش با فرزندش. @universitycalligraphy


@LoversofIRAN

افاغنه محترم‌، افغانی عزیز، افغانی ها، افاغنه، نام هایی تحقیرآمیز ‌هستند

مردم #افغانستان از همزبانان ایرانی میخواهند نام کشور و مردمشان را درست به کار برند
#افغانستانی
ادامه👇
http://www.frbonesh.com

👈 این قند پارسی به کجاها که می‌رود❗️


@LoversofIRAN

⬅️ بعضی خاطره‌ها #قالبش از روایتش جالب‌تر است. برای مثال چندی پیش، یک عزیز #افغانستانی تماس گرفت، و از من که در #دوشنبه_تاجیکستان بودم؛ شعری خواست که سال گذشته در محفل #روز_فردوسی در #آلماتی_قزاقستان شنیده‌بود!

برایش ارسال کردم اما گفت:
«این یکی را نمی‌خواهم».
گفتم: «کلیدواژه بده»!
کلماتی را به‌خاطر آورد و فرستاد!
از نشانی‌ها دریافتم که شعر درخواستی‌اش از شاعر بزرگواری از اهالی #اصفهان است.

پس تا اینجا شد؛ یک شهروند #کابلی به #دوشنبه تماس می‌گیرد و از یک #کاشانی سراغ شعری را می‌گیرد که از یک شاعر #اصفهانی در #آلماتی شنیده‌است.
در پاسخ شاعر کاشانی، تماس می‌گیرد به دوست #یزدی‌اش و نشانی‌های آن شعر منتشر نشده را می‌دهد و آن دوست یزدی، ۴۸ ساعت بعد عکسی از شعر مذکور را، از صفحه رایانهٔ شاعر اصفهانی، به دوشنبه ارسال می‌کند که از آنجا راهی افغانستان می‌شود و بعدش را خدا می‌داند!

واقعاً جالب نیست؟
تازه فراموش نکنید آنچه گفتم مربوط به یک شعر منتشر نشدهٔ دوستانه بود!

چند بیت از شعر مذکور:
#زنده‌رود از جگر تشنه فرستاد مرا
تا به #آمویه مگر آتش دل بنشانم
بزمی آراسته شد از سخن و ساز و سرود
جان و دل مست شد از نغمهٔ تاجیکانم
سخن از د‌ُرّ #دری بود و زبان پدری
فارسی، مایهٔ پیوستگی ایرانم
مست صهبای سخن گشتم و شوریدهٔ شعر
خوش شد از یاد سمرقند و بخارا جانم!

نوشته دکتر #مهدی_نوریان/ از hassangharibi@


⬅️کانال عاشقان ایران
■از آمویه، آموی، آمل، بیشتر بدانیم

#زبان #فارسی، بزرگ پیوندار ایرانی تباران سراسر گیتی است که اگر خودشان ندانند، با ریشه های تنیده در تاریخ ایران، آنها را به هم می رساند.

□واژگان
_ زنده رود= #زاینده_رود اصفهان
_ آمویه= رودی در #فرارود یا ماوراءالنهر (بخشی از سرزمین تاجیکان آسیای میانه)
از فرهنگ دهخدا: آمویه [ی َ ]. رود #جیحون. #آمو. #آموی. #آمل. رود. آب. وَرز. #آمودریا. #آمون. نام شهری کنار جیحون

□آمویه یا آمو یا آموی یا آمل شهری بود در فرارود که نباید آن را با شهر آمل #مازندران اشتباه کرد. نام کنونی آن #چهارجو یا #چهارجوی است( آمودریا نام کهن و ایرانی این رود است به معنای رود شهر آمو ). برای تشخیص آن از آمل مازندران آن را یا  "آمل زَم" یا "آمل جیحون" یا "آمل الشط" می‌خواندند. اسم این آمل مانند آمل مازندران محتملاً با نام قوم #مارد یا قوم #آمارد مرتبط است. آماردها به گفتهٔ(شرق شناسان) ریچارد فرای، آملی کورت و کریستوفر برونر، قومی #آریایی و #سکایی بودند و نام شهر امروزی آمل مازندران برمی‌گردد به زندگی آنان در آن گستره. ریچارد فرای این را که دو آمل، یکی در #مازندران و دیگری در #آمودریا، جای داشته‌اند، دلیلی احتمالی بر مهاجرت شاخه ای از این قوم دانسته‌است(تاریخ باستانی آسیای میانه از #ریچارد_فرای شرق شناس نامدار)

□آمویه قبلا بخشی از #خراسان_بزرگ بود و با آنکه از همه سو آن را بیابان گرفته بود، به عنوان برخوردگاه راه‌هایی که خراسان را به فرارود ( #ماوراء_النهر) و #خیوه متصل می‌کرد، مرکز مهم بازرگانی کاروانی بود.
امروزه آمویه را #چهارجوی یا #ترکمن‌آباد نامند که در جنوب شرقی #ترکمنستان و به فاصلهٔ ۵ کیلومتری ساحل چپ آمودریا قرار دارد. نام جدید چهارجوی وابسته به گذر مهمی از جیحون است که با این شهر چندان فاصله‌ای ندارد. اکنون چهارجوی با راه‌آهن از مغرب به #مرو و از شمال شرقی به #بخارا و #سمرقند و #تاشکند میرسد(دانشنامه #مزدیسنا)

□آمودریا به یونانی باستان: Oxus/Ὄξος/اُکسوس بوده است که یونانی‌شدهٔ نام پارسی باستان رود: وَخش است(حسن پیرنیا، تاریخ ایران باستان، جلد۳ ،ص۲۲۰۵).
آمودریا پرآب‌ترین رود آسیای میانه است. رود دوم نیز #سیر_دریا است که هردو به دریاچه #خوارزم (نام دیگر آن #آرال، نامی #ترکی است)؛میریزند.
آمودریا از کوه‌های #پامیر سرچشمه میگیرد در مرزهای شمالی #افغانستان با #تاجیکستان، و سپس به #ازبکستان و #ترکمنستان میرود. بخش‌هایی از آن قابل کشتیرانی است. بندرهای #شیرخان_بندر و #بندر_حیرتان در ساحل آن جایگاه صادرات و واردات افغانستان به آسیای میانه است

□این رود به‌طور تاریخی مرزهای سرزمین باستانی ایران بود و در آثار ادبی، مرز #ایران و #توران به‌شمار می‌رفت (مهرالزمان نوبان. نام مکان‌های جغرافیایی در بستر زمان)
غزل سرشناس #رودکی شاعربزرگ پارسی نیز از آمودریا گفته است:
بوی جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی
ریگ #آموی و درشتی‌های او
زیر پایم پرنیان آید همی
باید توجه داشت سرزمین #توران که از آن در #شاهنامه یادشده است نیز خود بخشی از سرزمین های فارسی زبان است و به لحاظ ریشه های فرهنگی، آیینی، تباری و تاریخی، گستره #ایران_زمین_کهن است. آثار باستانی فراوان از دوره هخامنشیان اشکانیان ساسانیان و پس از اسلام در این سرزمین مهر تاییدی بر آن مدعاست.

@LoversofIRAN

👈همدردی فرهیختگان افغانستان با مردم ایران

در کنار پیامهای مهرآمیزی که در فضای مجازی این روزها از فارسی زبانان #تاجیکستان و #ازبکستان و #افغانستان به سوی ایران و ایرانیان روان شده است؛ چهره های فرهیخته شان نیز همدردی خود را به شیوه ای رسمی تر در تاربرگ هایشان برای آسیب دیدگان #سیل در ایران گذاشته اند.

از این میان بخوانید، پیام #یعقوب_یسنا استاد ادبیات فارسی دانشگاه #بیرونی #کابل درباره #سیل نوروزی ایران


⬅️ بنی آدم اعضای یک‌دیگر است

🔻در این چند روز، سیلاب‌ها به شهرها و روستاهای ایران به ویژه در #شیراز آسیب رساند. کشور #ایران و #افغانستان در ضمن همسایه‌بودن، فرهنگ مشترک و مناسبات بشری تاریخی دارد. بنابراین هرگونه آسیب به ایران، آسیب به افغانستان نیز می‌تواند باشد. هم‌اکنون تقریبا سه میلیون افغانستانی مهاجر در ایران زندگی می‌کنند. با وصف همه مشکلات مهاجرتی، ایران یکی از مهم‌ترین میزبان‌های مهاجران #افغانستانی در منطقه و جهان بوده‌است. بنابه گزارش وزارت عودت و مهاجرین افغانستان، تقریبا شش میلیون افغانستانی هم‌اکنون در جهان مهاجر استند ‌که تقریبا نصف این جمعیت مهاجر در ایران به سر می‌برد.
من به‌عنوان یک‌شهروند افغانستانی به دوستان ایرانی‌ام ابراز همدردی می‌کنم و از آسیب‌های پیش‌آمده از سیلاب‌ها بر مردم ایران ناراحت استم. به قربانیان حادثه آرامش روان آرزو می‌کنم. به آسیب‌دیدگان امید تندرستی دارم. امید دارم این رنج هرچه زود بگذرد.
مردم و کشور ایران آرام و بهروز باشد.

با درود
#یعقوب_یسنا /@awesta

گستره #ایران_زمین کهن
#ایرانشهر
#ایران_بزرگ_فرهنگی


@LoversofIRAN

‍ 👈جریان ستیز با زبان فارسی در افغانستان

نوشته زیر نقد #محمدی_شاری پژوهشگر #افغانستانی درباره جعل و دروغهایی است که برای جایگزینی و استیلای زبان #پشتو به جای #فارسی در برخی بخش های #افغانستان در جریان است. دریافتی که از این نوشته میگیرم در درجه نخست، همانندی بزرگ جعل و تحریف های جریان #قومگرا و دگم اندیش #پشتون در افغانستان با جریان های #تجزیه_طلب یا #هویت_طلب مانند #پانکردیسم(تجزیه طلب های #کرد) #پانترکیسم(تجزیه طلب های #ترک زبان) و #پانعرب(تجزیه طلب های #عرب) است که به هر دروغی چنگ میزنند تا تاریخ را دگرگون کنند و در راه نقشه های کژاندیشانه خود بیاورند.
باید یادآوری کنم که منظور از جریان های هویت طلب، اندک شمار فریب خوردگانند که چشم به دهان تریبون های مزدور بیگانه دوخته اند و کمبودها و #سوء_مدیریت در شهرها و استان های مرزی را به مسایل #قومی نسبت می دهند و از هر فرصتی برای کوبیدن بر طبل جدایی و نفرت افکنی میان ایرانیان سود میبرند. این ها اگر چه در بین وطن پرستان ایرانی #کرد زبان و #ترک زبان و #عرب زبان، کم شمارند اما نباید دستکم گرفته شوند.


⬅️...و اما پُته خزانه

جناب ناشناس حرف تازه و عجیبی نگفته. مرحوم عبدالحی حبیبی، در کتاب «تاریخ خط و نوشته‌های کهن افغانستان» کهن‌ترین متن نوشتاری زبان پشتو را نسخۀ خطی «خیرالبیان»، نوشتۀ بایزید انصاری، مشهور به پیر روشان می‌داند که به‌‌خط فقیر بهارتویی [جایی در ورای خیبر] به‌ ‌تاریخ 20 رمضان 1461ق. برای خیر خاتون نوشته شده و نسخۀ خطی واحدۀ آن در کتابخانه توبنگن آلمان غربی است و خط آن نستعلیق متوسط است و ارزش هنری فراوان ندارد.(حبیبی،1350: 119)

حبیبی تاکید دارد که: «چنین به‌‌نظر می‌آید که پیش از پیر روشان، مردم با رسم‌الخط پشتو آشنایی نداشتند، چون مردم پشتو زبان، قرن‌ها با حمله‌آوران شرقی و غربی دست به‌گریبان بودند با کتاب و نوشتن کم‌تر سر و کاری داشتنه‌اند، و اندرین گیرودار تحمل‌فرسا، رسم‌الخط پشتو نیز مهجور ماند.»

پته خزانه، جعلی هم اگر نباشد- که هست- قدمت شفاهی زبان پشتو را روشن می‌کند، نه بیشتر از آن. اگر انتساب پته خزانه به هوتک هم درست باشد، جناب هوتک روایت‌های گفتاری را جمع‌آوری کرده که بدون سند نوشتاری، انتساب آن افراد پیش از آن، غیر علمی است و نهایتا می‌توان پته خزانه را در ردۀ فولکلور زبان پشتو پذیرفت، که ارزش خاص خود را دارد.

پرسش‌گری از سندیت پته خزانه حق جامعۀ فرهیختۀ کشور است. پته خزانه، تنها تلاش برای پیشنه‌سازی زبانی نیست، بلکه تلاشی است که نهضت ناسیولیسم افراطی قومی قابل شناسایی است. جعل یا پیداشد پته خزانه را وقتی در کنار تلاش‌های جعل و وارونه‌سازی تاریخی جناب حبیبی قرار دهیم، ابعاد وحشتناک رونما خواهد شد. برخی از دوستان، جعل پته خزانه را ساده‌سازی می‌کنند، اما وقتی بفهمیم که در پته خزانه نخستین شعر پشتو را به شخص موهومی به نام «امیر کرور» فرزند امیر پولاد غوری نسبت داده شده، روشن می‌شود که هدف اصلی، جعل هویت غوریان فارسی‌زبان و غور بزرگ (غور و غرجستان) است. در جعلی بودن پته خزانه همین بس که در هیچ‌ متن تاریخی فردی به نام امیر کرور وجود ندارد. دوم آن‌که در فارسی‌زبان بودن غوریان نیز هیچ تردیدی وجود ندارد. شعرهای فارسی علاالدین حسین جهان‌سوز مستند و موجود است، هم‎چنین چهار مقالۀ عروضی و طبقات ناصری شاهد آن است.

پیامدهای جعل پته خزانه و حاشیه‌نویسی‌های حبیبی بر زین‌الاخبار گردیزی، طبقات ناصری و... که غرجستان را غرستان ساخته و غوریان را پشتوزبان و...، شکل‌گیری ناسیولیسم افراطی است که از غور تا کوه سلیمان را سرزمین خداداد یک قوم می‌دانند و دیگران را حرامی می‌خوانند و دیگر اقوام بومی این سرزمین را بیگانه می‌پندارند.

استاد حاج کاظم یزدانی نقد مفصل و مستندی بر پته خزانه نوشته، که خلاصۀ دلایل جعلی بودن پته خزانه نکات زیر است. اصل مقاله استاد را در لینک اولین پیام بخوانید:

1. تاریخی که جناب حبیبی برای پته خزانه نوشته روز جمعه 14 شوال 1142هـ،ق است، اما روز 14 شوال سال 1142، روز دوشنبه بوده نه جمعه

2. اصل کتاب را هیچ نسخه‌شناس متخصص ندیده و تایید نکرده. حبیبی از نشان دادن نسخۀ اصلی سرباززده است و پشتوشناس برجسته، مارکنشترن، به درخواست جهت تایید پته خزانه پاسخ منفی داده

3. پروفیسور سلطان‌شاه همام استاد دانشگاه کابل گفته: «نسخه خطی پته خزانه که من آن را دیده‌ام، کاغذ آن قدیمی اما خط آن کاملاً جدید بود.»

4. اشعار، یک‌دست و به زمان معاصر است

5. اشعار، تقریبا ترجمه اشعار جاهلی عرب است که جناب حبیبی بر آن تسلط داشته

6. دسته نخست شاعران پته خزانه مانند امیرکرور وجود خارجی نداشته

7. دستۀ دوم مانند ابومحمد هاشم سروانی، پشتوزبان نبوده‌اند

8. دستۀ سوم شاعر نبوده‌اند

9. تنها دسۀ چهارم مانند خوش‌حال ختک و... شعر داشته و...

کانال محمدی_شاری@mohammadishari
‍
@LoversofIRAN

👈نامه سرگشاده "پارسی انجمن"، به سر رشته دارانِ "تاجیکستان"

کاری بسیار شایسته و بایسته از کنشگران "پارسی انجمن" در واکنش به ادامه سیاست دورکردن #فارسی زبانان #فرارود ( آسیای میانه) که در #تاجیکستان و #ازبکستان زندگی می کنند از تاریخ و فرهنگ و مردم #ایران که از دوره کمونیستی شوروی آغاز شد و هنوز هم با بهانه های گوناگون اما با فشار و تنش کمتر دنبال می شود. این نامه تنها به رییس جمهور مادام العمر (و البته دیکتاتور) و سران تاجیکستان نوشته شده است و نه ازبکستان؛ زیرا ازبکستان همه ۳۰سال پس از استقلال از شوروی را در چنبره حکومت #ازبک ها که ضد فارسی ها( #تاجیک ها) هستند در شرایطی است که اصلا نمی توان چنین درخواستی را در شکل یک نامه بدان گسیل داشت!


⬅️درود
به رئیس‌جمهورِ تاجیکستان جنابِ امامعلی رحمان،

به رئیسِ مجلسِ ملیِ مجلسِ عالیِ جمهوریِ تاجیکستان جنابِ محمدسعید عبیدالله‌اف،

به رئیسِ مجلسِ نمایندگانِ مجلسِ عالیِ جمهوریِ تاجیکستان جنابِ شکورجان ظهورف،

به نمایندگانِ مجلسِ عالیِ جمهوریِ تاجیکستان.

می‌دانیم که سده‌ی بیستم سده‌‌ای بسیار تلخ و دردناک برای زبانِ پارسی در #آسیای_میانه یا #فرارودان بود. در این سده، زبانِ #پارسی در تاجیکستان ضربه‌هایی بسیار سخت خورد، آسیبهایی بسیار دید، و سست و ناتوان گردید. اکنون، در زمانِ فرخنده‌ی استقلال، امید است که آنچه زبانِ ما در سده‌ی بیستم از کف داد در سده‌ی بیست‌ویکم دوباره به دست آورد، و شما بزرگواران در جایگاهِ رهبری و نمایندگیِ سرزمینِ نیاکانِ خردمندمان بر این کارِ بزرگ توانایید.

۱. می‌دانیم که تا سالِ ۱۹۲۵ زبانِ مردمانِ فرارودان را «پارسی» می‌نامیدند، و از #رودکی تا #عینی ادبیّاتی را که در این سرزمین پدید آمد ادبیّاتِ پارسی می‌گفتند. زین‌رو، از عالیجنابان درخواست می‌کنیم برای پاسداشتِ یکپارچگیِ ملیِ تاجیکستان، رشدِ خودشناسیِ #ملی و سربلندیِ #تاجیکان، پاسداشتِ میراثِ معنویِ تاجیکستان، تداومِ زبان و گسترش و بالش و شکوفاییِ آن و شراکت در همه‌ی افتخارهای فرهنگیِ پارسی‌گویانِ جهان، نامِ درست و راستینِ زبانِ تاجیکان که «پارسی» است به رسمیت شناخته شود.

۲. از نخستین سالهای برپاییِ حکومتِ شوروی، نظریّه‌پردازانِ حزبِ #کمونیست #روسیه، برای مرزبندی و کشورسازی در سرزمینهایی که روسیّه‌ی تزاری به چنگ آورده بود و برای بریدن پیوند مردمانِ آن سرزمینها از خاستگاههای تاریخی، جغرافیایی و فرهنگیِ خودشان خطِّ کهنِ پارسی را به خطِّ بیگانه‌ی #سیریلیک (روسی) دگر کردند تا همه‌ی گنجینه‌ی فرهنگ و ادبِ نیاکان از دسترسِ نسلهای تازه دور بماند و یک گسستِ بزرگِ تاریخی و فرهنگی پدید آید و حافظه‌ی تاریخیِ مردمان پاک شود، که برآیندِ آن را می‌بینیم، اکنون مهم‌ترین دشواریِ تاجیکان برای پیوند با همزبانانِ خود، و نیز بهره‌گیری از میراثِ گرانسنگِ نیاکانیِ خویش، ندانستنِ دبیره‌ یا #خط پارسی است. تا زمانی که دبیره‌ی نیاکانی به تاجیکستان بازنگردد این کشور نخواهد توانست پیوندِ خود را با هم‌زبانانِ خویش در سراسرِ جهان استوار کند و از دستاوردهای کلانِ فنی، دانشی و فرهنگیِ هم‌زبانان بهره‌ گیرد و به این گنجینه‌ی بزرگ در راهِ پیشرفتِ خود دست یابد. بر همین پایه، از عالیجنابان درخواست می‌شود تا برنامه‌ای زمانمند برای بازگرداندنِ خطِّ نیاکانی به تاجیکستان پی‌ریزی کنند.

۳. زبانِ پارسی میراثِ مشترکِ یک حوزه‌ی تمدّنیِ کهن است که نقشی بزرگ در فرهنگِ جهان داشته است. هر یک از باشندگانِ این حوزه‌ی تمدّنی به یک اندازه‌ صاحبِ این میراثِ زبانی‌اند و به یک اندازه نیز دربرابرِ آن مسئول‌اند. زین‌رو، واژه‌های این زبان را به #افغانستانی و #ایرانی و #تاجیکی و … دسته‌بندی کردن سببِ سستیِ زبانِ مشترکِ پارسی‌زبانان خواهد شد. واژه‌های این زبان از هر سرزمینی که آمده باشند ازآنِ همه‌ی پارسی‌زبانان است، نه کشوری ویژه. در همین راستا، از عالیجنابان درخواست می‌شود تا با گذاردنِ قانون، جلوی سیاستِ جدایی‌افکنانه دشمنانِ زبانِ پارسی را بگیرند، و همچنین زمینه‌های قانونی برای پالایشِ زبانِ پارسی در تاجیکستان از واژه‌های بیگانه را فراهم آورند.

/از پارسی انجمن @parsi_anjoman/



@LoversofIRAN

باز شانتاژ علیه #ایران به بهانه مهاجران #افغانستان


سه_چهار روز است، به بهانه اوجگیری اعتراضات علیه نژادپرستی و سرکوب سیستماتیک چندین قرن حقوق سیاهان در #آمریکا، رسانه های فارسی خارجی شروع به مقایسه وضعیت مهاجران #افغانستانی در ایران کرده اند!

مقایسه ای بسیار بی اساس و نادرست بدون توجه به شرایط کشور ایران و تعداد مهاجران غیرقانونی افغان در آن که دولت ایران نمی تواند با آنها مثل شهروندانش یا مهاجران قانونی برخورد کند و امنیت مرزهای شرقی ایران بدلیل تروریسم طالبان و قاچاق اسلحه و مواد و... بسیار حساس است؛ اما شرایط جامعه امریکا گونه ای دیگر است چون سیاهپوستان امریکایی شهروندان قانونی آن کشورند و بیش از دو قرن سابقه زیست و مشارکت در ساخت کشور امریکا را دارند و خانواده شان همگی در همان کشور ساکن اند.

عاشقان ایران💌
@LoversofIRAN

دو پست زیر را در اینباره نوشتم.

بررسی فشرده اوضاع ما و مهاجران افغان و چالش ها و تهدیدهای دو طرف. کامنتهای زیر این پست هم سودمند است 👇
https://www.instagram.com/p/CA-DKeEHUwP/?igshid=1r1oh3rxvjjqy

دوستان لطفا پیج مجریان شبکه های خارجی را اگر هم دنبال می کنید، دستکم زیر پست هایشان را لایک نکنید...ماموریت بسیاری از اینها ستیز با ایران است و هر بهانه ای را پیراهن عثمان کردن!!! 👇
https://www.instagram.com/p/CBBVoLrH6DB/?igshid=9bqgqnuyx8p