هنرزیبای #سوزن_دوزی_بلوچی
کار زنان #سیستان_بلوچستان
نخستین ایرانی مشهور معاصری که آشکارا این هنرباستانی را تبلیغ کرد #فرح_دیبا بود که دهه۵۰ برروی
جامه های رسمی دربار سوزن دوزی سفارش داد
@loversofiran
کار زنان #سیستان_بلوچستان
نخستین ایرانی مشهور معاصری که آشکارا این هنرباستانی را تبلیغ کرد #فرح_دیبا بود که دهه۵۰ برروی
جامه های رسمی دربار سوزن دوزی سفارش داد
@loversofiran
#سوزن_دوزی_بلوچی بر جامه های آخرین شهبانوی ایران #فرح_دیبا
او در دهه ۵۰گرایش آشکاری به هنر ایرانی پیداکرد و درتبلیغ وپشتیبانی آن کوشید
در کاخ موزه سعدآباد این جامه ها را میتوانید ببینید
@loversofiran
او در دهه ۵۰گرایش آشکاری به هنر ایرانی پیداکرد و درتبلیغ وپشتیبانی آن کوشید
در کاخ موزه سعدآباد این جامه ها را میتوانید ببینید
@loversofiran
Forwarded from اتچ بات
✳️️ بانویی توانمند از #اهواز
زنده کننده #شَعربافی در #کاشان ✳️
👈همه جای ایران، سرای من است👉
چه کسی میخواهد، من و تو #ما نشویم؟
@loversofiran
👈#فیلم_آخر نوشتار را ببینید
◀️#سادات_ابراهیم_زاده طراح لباسی است که با استفاده ازپارچه های #دستباف_ایرانی به تولید مانتو می پردازد و چندین بار مورد ستایش (تقدیر) مسوولان قرارگرفته است.
او می گوید:
《من در اولین هنرستان خارج از تهران تحصیل کردم سال۱۳۵۸ در رشته طراحی و دوخت هنرستان #اهواز فارغ التحصیل شدم. به دلیل علاقه زیاد به این رشته پس از هنرستان در کلاس های خصوصی استادانی که دوره طراحی لباس را در خارج از کشور گذرانده بودند آموزش دیدم و بسیار از آنها آموختم.
از جمله معلمانم همسر استاد صبا بود که #سوزن_دوزی های_تمام_اقوام را بلد بود و علاوه بر آن دوخت هایی از کشورهای خارجی مانند #بخارادوزی را می دانست که من همه دوخت ها را از او آموختم.
چون علاقه داشتم مستقل کارکنم پیگیر راه اندازی آموزشگاه شدم. آن زمان در اهواز فقط یک آموزشگاه خیاطی وجود داشت اما من با بلندپروازی درخواست تاسیس یک مجتمع آموزشی را دادم تا بتوانم رشته های مختلف را تدریس کنم. سرانجام پس از یک سال اجازه تاسیس موسسه هنری در سال۶۵ به من داده شد.
همسر من اهل #کاشان است و در رفت و آمدهایی که به آن شهر داشتم با #شعربافی آشنا شدم. از سال ۷۵ تصمیم گرفتم در این زمینه تحقیق کنم و در مطالعات خود متوجه شدم این پارچه که قبلا رونق زیادی داشته از زمان #قاجار به دلیل راه اندازی کارخانه های صنعتی #از_رونق_افتاده است و بافنده ها کارگاه های خود را تعطیل کرده اند.
کم کم به استفاده از این پارچه در طراحی لباس علاقه مند شدم.
در سال ۱۳۸۰ یک بافنده به من پیشنهاد داد کارگاهی راه اندازی کند تا من برای پارچه هایی که می بافد طراحی انجام دهم. بیشتر افراد من را مسخره کردند که قصد دارم این پارچه ها را تبدیل به مانتو کنم اما با توجه به اینکه در آن زمان تولید پارچه در کارگاه بسیار کم و در حد ۲_۳ مانتو بود، برای آنها طراحی انجام دادم.
هر مدلی با این پارچه هماهنگ نمی شود و طراحی لباس شعربافی مهارت خاصی می خواهد بخاطر نوارهای رنگی پارچه و جنس ظریف. در این سال ها خیلی از طراحان لباس از ما پارچه گرفتند اما نتوانستند طراحی مناسب انجام دهند. سال۱۳۸۹ از اهواز به کاشان رفتیم و آموزشگاه خود را به آنجا انتقال دادم. از آن زمان مقدار تولید پارچه را بالا بردیم و لباس هایی تولید کردیم که در کاشان (استان اصفهان) به #گردشگران_خارجی فروخته می شد. تولیدات ما محدود بود و به مشتری ایرانی نمی رسید، تا اینکه سال ۸۹ در اولین #جشنواره_مد_و_لباس_فجر چند نمونه کار ارائه دادم و مورد استقبال مسئولان قرار گرفت. این پارچه و نوع بافت آن برایشان ناشناخته بود و از من خواستند برای جشنواره سال ۹۰ تعداد ۱۰۰ دست لباس به آنها تحویل دهم.
#شَعر به معنی نخ باریک است و ما دو نوع پارچه تولید می کنیم که یک نوع آن از نخ #پنبه و نوع دیگر از #ابریشم بافته می شود که قیمت بالایی دارد. ابریشمی که از هندوچین وارد می شود خام است و دوام ندارد اما #ابریشم_کاشان تفاوت زیادی با آنها دارد.
قصد ما این بود که شعربافی را به همه مردم عرضه کنیم اما قیمت بالا مانع آن می شد. بنابراین به سفارش #پوشاک_آندیا پارچه را طراحی و برای بافت به کارخانه فرستادم. تمام سعی خود را کردم که ساختار بافت دستی در شیوه صنعتی هم رعایت شود و به آنها توضیح دادم چه کارهایی انجام دهند که پارچه شان کاملا مشابه کار دست باشد.
اختلاف قیمت پارچه دستباف و صنعتی بسیار زیاد بود و این صنعتی کردن تولید باعث شد مورد تقدیر قرار بگیریم. با وجود این هنوز تولید این پارچه کم و در اختیار یک مجموعه خاص است!!!
در کاشان پارچه هایی با عرض بالا بافته می شود اما در شهرهایی مانند یزد، گلستان دستگاه های کوچک خانگی پارچه هایی با عرض۱۰_۲۰ سانتیمتر تولید می کنند. عرض شعربافی های کاشان ۱۴۰سانتیمتر بود ولی از دو سال پیش دستگاه های بافندگی را باز و عرض آنها را تا ۱۷۰ سانتیمتر زیادکردیم. علاوه بر این در شهرهای دیگر فقط بافت ساده یعنی #دارایی_بافی وجود دارد اما در کاشان #بافت_کج_راه هم وجود دارد.
گسترش کار من باعث شد عده زیادی در کاشان شروع به بافت این پارچه کنند و استقبال زیاد از مانتوها باعث شد چند کارگاه و مغازه در کاشان راه اندازی شود و در تهران هم کارهای ما عرضه شد. با توجه به اینکه در همه رنگ های این پارچه نخ سیاه وجوددارد، پارچه شعربافی ساختار تیره دارد و بخش های رنگی آن تند و زننده نیست (و براحتی قابل استفاده عموم است). شعربافی قدیم معمولا سیاه و سفید بود و فقط توسط پادشاهان و اعیان استفاده می شد، ولی ما #رنگ را در کار وارد کردیم》
(از مد آنلاین)
@loversofiran
زنده کننده #شَعربافی در #کاشان ✳️
👈همه جای ایران، سرای من است👉
چه کسی میخواهد، من و تو #ما نشویم؟
@loversofiran
👈#فیلم_آخر نوشتار را ببینید
◀️#سادات_ابراهیم_زاده طراح لباسی است که با استفاده ازپارچه های #دستباف_ایرانی به تولید مانتو می پردازد و چندین بار مورد ستایش (تقدیر) مسوولان قرارگرفته است.
او می گوید:
《من در اولین هنرستان خارج از تهران تحصیل کردم سال۱۳۵۸ در رشته طراحی و دوخت هنرستان #اهواز فارغ التحصیل شدم. به دلیل علاقه زیاد به این رشته پس از هنرستان در کلاس های خصوصی استادانی که دوره طراحی لباس را در خارج از کشور گذرانده بودند آموزش دیدم و بسیار از آنها آموختم.
از جمله معلمانم همسر استاد صبا بود که #سوزن_دوزی های_تمام_اقوام را بلد بود و علاوه بر آن دوخت هایی از کشورهای خارجی مانند #بخارادوزی را می دانست که من همه دوخت ها را از او آموختم.
چون علاقه داشتم مستقل کارکنم پیگیر راه اندازی آموزشگاه شدم. آن زمان در اهواز فقط یک آموزشگاه خیاطی وجود داشت اما من با بلندپروازی درخواست تاسیس یک مجتمع آموزشی را دادم تا بتوانم رشته های مختلف را تدریس کنم. سرانجام پس از یک سال اجازه تاسیس موسسه هنری در سال۶۵ به من داده شد.
همسر من اهل #کاشان است و در رفت و آمدهایی که به آن شهر داشتم با #شعربافی آشنا شدم. از سال ۷۵ تصمیم گرفتم در این زمینه تحقیق کنم و در مطالعات خود متوجه شدم این پارچه که قبلا رونق زیادی داشته از زمان #قاجار به دلیل راه اندازی کارخانه های صنعتی #از_رونق_افتاده است و بافنده ها کارگاه های خود را تعطیل کرده اند.
کم کم به استفاده از این پارچه در طراحی لباس علاقه مند شدم.
در سال ۱۳۸۰ یک بافنده به من پیشنهاد داد کارگاهی راه اندازی کند تا من برای پارچه هایی که می بافد طراحی انجام دهم. بیشتر افراد من را مسخره کردند که قصد دارم این پارچه ها را تبدیل به مانتو کنم اما با توجه به اینکه در آن زمان تولید پارچه در کارگاه بسیار کم و در حد ۲_۳ مانتو بود، برای آنها طراحی انجام دادم.
هر مدلی با این پارچه هماهنگ نمی شود و طراحی لباس شعربافی مهارت خاصی می خواهد بخاطر نوارهای رنگی پارچه و جنس ظریف. در این سال ها خیلی از طراحان لباس از ما پارچه گرفتند اما نتوانستند طراحی مناسب انجام دهند. سال۱۳۸۹ از اهواز به کاشان رفتیم و آموزشگاه خود را به آنجا انتقال دادم. از آن زمان مقدار تولید پارچه را بالا بردیم و لباس هایی تولید کردیم که در کاشان (استان اصفهان) به #گردشگران_خارجی فروخته می شد. تولیدات ما محدود بود و به مشتری ایرانی نمی رسید، تا اینکه سال ۸۹ در اولین #جشنواره_مد_و_لباس_فجر چند نمونه کار ارائه دادم و مورد استقبال مسئولان قرار گرفت. این پارچه و نوع بافت آن برایشان ناشناخته بود و از من خواستند برای جشنواره سال ۹۰ تعداد ۱۰۰ دست لباس به آنها تحویل دهم.
#شَعر به معنی نخ باریک است و ما دو نوع پارچه تولید می کنیم که یک نوع آن از نخ #پنبه و نوع دیگر از #ابریشم بافته می شود که قیمت بالایی دارد. ابریشمی که از هندوچین وارد می شود خام است و دوام ندارد اما #ابریشم_کاشان تفاوت زیادی با آنها دارد.
قصد ما این بود که شعربافی را به همه مردم عرضه کنیم اما قیمت بالا مانع آن می شد. بنابراین به سفارش #پوشاک_آندیا پارچه را طراحی و برای بافت به کارخانه فرستادم. تمام سعی خود را کردم که ساختار بافت دستی در شیوه صنعتی هم رعایت شود و به آنها توضیح دادم چه کارهایی انجام دهند که پارچه شان کاملا مشابه کار دست باشد.
اختلاف قیمت پارچه دستباف و صنعتی بسیار زیاد بود و این صنعتی کردن تولید باعث شد مورد تقدیر قرار بگیریم. با وجود این هنوز تولید این پارچه کم و در اختیار یک مجموعه خاص است!!!
در کاشان پارچه هایی با عرض بالا بافته می شود اما در شهرهایی مانند یزد، گلستان دستگاه های کوچک خانگی پارچه هایی با عرض۱۰_۲۰ سانتیمتر تولید می کنند. عرض شعربافی های کاشان ۱۴۰سانتیمتر بود ولی از دو سال پیش دستگاه های بافندگی را باز و عرض آنها را تا ۱۷۰ سانتیمتر زیادکردیم. علاوه بر این در شهرهای دیگر فقط بافت ساده یعنی #دارایی_بافی وجود دارد اما در کاشان #بافت_کج_راه هم وجود دارد.
گسترش کار من باعث شد عده زیادی در کاشان شروع به بافت این پارچه کنند و استقبال زیاد از مانتوها باعث شد چند کارگاه و مغازه در کاشان راه اندازی شود و در تهران هم کارهای ما عرضه شد. با توجه به اینکه در همه رنگ های این پارچه نخ سیاه وجوددارد، پارچه شعربافی ساختار تیره دارد و بخش های رنگی آن تند و زننده نیست (و براحتی قابل استفاده عموم است). شعربافی قدیم معمولا سیاه و سفید بود و فقط توسط پادشاهان و اعیان استفاده می شد، ولی ما #رنگ را در کار وارد کردیم》
(از مد آنلاین)
@loversofiran
Telegram
attach 📎
Forwarded from اتچ بات
✳️️ بانویی توانمند از #اهواز
زنده کننده #شَعربافی در #کاشان ✳️
👈همه جای ایران، سرای من است👉
چه کسی میخواهد، من و تو #ما نشویم؟
@loversofiran
👈#فیلم_آخر نوشتار را ببینید
◀️#سادات_ابراهیم_زاده طراح لباسی است که با استفاده ازپارچه های #دستباف_ایرانی به تولید مانتو می پردازد و چندین بار مورد ستایش (تقدیر) مسوولان قرارگرفته است.
او می گوید:
《من در اولین هنرستان خارج از تهران تحصیل کردم سال۱۳۵۸ در رشته طراحی و دوخت هنرستان #اهواز فارغ التحصیل شدم. به دلیل علاقه زیاد به این رشته پس از هنرستان در کلاس های خصوصی استادانی که دوره طراحی لباس را در خارج از کشور گذرانده بودند آموزش دیدم و بسیار از آنها آموختم.
از جمله معلمانم همسر استاد صبا بود که #سوزن_دوزی های_تمام_اقوام را بلد بود و علاوه بر آن دوخت هایی از کشورهای خارجی مانند #بخارادوزی را می دانست که من همه دوخت ها را از او آموختم.
چون علاقه داشتم مستقل کارکنم پیگیر راه اندازی آموزشگاه شدم. آن زمان در اهواز فقط یک آموزشگاه خیاطی وجود داشت اما من با بلندپروازی درخواست تاسیس یک مجتمع آموزشی را دادم تا بتوانم رشته های مختلف را تدریس کنم. سرانجام پس از یک سال اجازه تاسیس موسسه هنری در سال۶۵ به من داده شد.
همسر من اهل #کاشان است و در رفت و آمدهایی که به آن شهر داشتم با #شعربافی آشنا شدم. از سال ۷۵ تصمیم گرفتم در این زمینه تحقیق کنم و در مطالعات خود متوجه شدم این پارچه که قبلا رونق زیادی داشته از زمان #قاجار به دلیل راه اندازی کارخانه های صنعتی #از_رونق_افتاده است و بافنده ها کارگاه های خود را تعطیل کرده اند.
کم کم به استفاده از این پارچه در طراحی لباس علاقه مند شدم.
در سال ۱۳۸۰ یک بافنده به من پیشنهاد داد کارگاهی راه اندازی کند تا من برای پارچه هایی که می بافد طراحی انجام دهم. بیشتر افراد من را مسخره کردند که قصد دارم این پارچه ها را تبدیل به مانتو کنم اما با توجه به اینکه در آن زمان تولید پارچه در کارگاه بسیار کم و در حد ۲_۳ مانتو بود، برای آنها طراحی انجام دادم.
هر مدلی با این پارچه هماهنگ نمی شود و طراحی لباس شعربافی مهارت خاصی می خواهد بخاطر نوارهای رنگی پارچه و جنس ظریف. در این سال ها خیلی از طراحان لباس از ما پارچه گرفتند اما نتوانستند طراحی مناسب انجام دهند. سال۱۳۸۹ از اهواز به کاشان رفتیم و آموزشگاه خود را به آنجا انتقال دادم. از آن زمان مقدار تولید پارچه را بالا بردیم و لباس هایی تولید کردیم که در کاشان (استان اصفهان) به #گردشگران_خارجی فروخته می شد. تولیدات ما محدود بود و به مشتری ایرانی نمی رسید، تا اینکه سال ۸۹ در اولین #جشنواره_مد_و_لباس_فجر چند نمونه کار ارائه دادم و مورد استقبال مسئولان قرار گرفت. این پارچه و نوع بافت آن برایشان ناشناخته بود و از من خواستند برای جشنواره سال ۹۰ تعداد ۱۰۰ دست لباس به آنها تحویل دهم.
#شَعر به معنی نخ باریک است و ما دو نوع پارچه تولید می کنیم که یک نوع آن از نخ #پنبه و نوع دیگر از #ابریشم بافته می شود که قیمت بالایی دارد. ابریشمی که از هندوچین وارد می شود خام است و دوام ندارد اما #ابریشم_کاشان تفاوت زیادی با آنها دارد.
قصد ما این بود که شعربافی را به همه مردم عرضه کنیم اما قیمت بالا مانع آن می شد. بنابراین به سفارش #پوشاک_آندیا پارچه را طراحی و برای بافت به کارخانه فرستادم. تمام سعی خود را کردم که ساختار بافت دستی در شیوه صنعتی هم رعایت شود و به آنها توضیح دادم چه کارهایی انجام دهند که پارچه شان کاملا مشابه کار دست باشد.
اختلاف قیمت پارچه دستباف و صنعتی بسیار زیاد بود و این صنعتی کردن تولید باعث شد مورد تقدیر قرار بگیریم. با وجود این هنوز تولید این پارچه کم و در اختیار یک مجموعه خاص است!!!
در کاشان پارچه هایی با عرض بالا بافته می شود اما در شهرهایی مانند یزد، گلستان دستگاه های کوچک خانگی پارچه هایی با عرض۱۰_۲۰ سانتیمتر تولید می کنند. عرض شعربافی های کاشان ۱۴۰سانتیمتر بود ولی از دو سال پیش دستگاه های بافندگی را باز و عرض آنها را تا ۱۷۰ سانتیمتر زیادکردیم. علاوه بر این در شهرهای دیگر فقط بافت ساده یعنی #دارایی_بافی وجود دارد اما در کاشان #بافت_کج_راه هم وجود دارد.
گسترش کار من باعث شد عده زیادی در کاشان شروع به بافت این پارچه کنند و استقبال زیاد از مانتوها باعث شد چند کارگاه و مغازه در کاشان راه اندازی شود و در تهران هم کارهای ما عرضه شد. با توجه به اینکه در همه رنگ های این پارچه نخ سیاه وجوددارد، پارچه شعربافی ساختار تیره دارد و بخش های رنگی آن تند و زننده نیست (و براحتی قابل استفاده عموم است). شعربافی قدیم معمولا سیاه و سفید بود و فقط توسط پادشاهان و اعیان استفاده می شد، ولی ما #رنگ را در کار وارد کردیم》
(از مد آنلاین)
@loversofiran
زنده کننده #شَعربافی در #کاشان ✳️
👈همه جای ایران، سرای من است👉
چه کسی میخواهد، من و تو #ما نشویم؟
@loversofiran
👈#فیلم_آخر نوشتار را ببینید
◀️#سادات_ابراهیم_زاده طراح لباسی است که با استفاده ازپارچه های #دستباف_ایرانی به تولید مانتو می پردازد و چندین بار مورد ستایش (تقدیر) مسوولان قرارگرفته است.
او می گوید:
《من در اولین هنرستان خارج از تهران تحصیل کردم سال۱۳۵۸ در رشته طراحی و دوخت هنرستان #اهواز فارغ التحصیل شدم. به دلیل علاقه زیاد به این رشته پس از هنرستان در کلاس های خصوصی استادانی که دوره طراحی لباس را در خارج از کشور گذرانده بودند آموزش دیدم و بسیار از آنها آموختم.
از جمله معلمانم همسر استاد صبا بود که #سوزن_دوزی های_تمام_اقوام را بلد بود و علاوه بر آن دوخت هایی از کشورهای خارجی مانند #بخارادوزی را می دانست که من همه دوخت ها را از او آموختم.
چون علاقه داشتم مستقل کارکنم پیگیر راه اندازی آموزشگاه شدم. آن زمان در اهواز فقط یک آموزشگاه خیاطی وجود داشت اما من با بلندپروازی درخواست تاسیس یک مجتمع آموزشی را دادم تا بتوانم رشته های مختلف را تدریس کنم. سرانجام پس از یک سال اجازه تاسیس موسسه هنری در سال۶۵ به من داده شد.
همسر من اهل #کاشان است و در رفت و آمدهایی که به آن شهر داشتم با #شعربافی آشنا شدم. از سال ۷۵ تصمیم گرفتم در این زمینه تحقیق کنم و در مطالعات خود متوجه شدم این پارچه که قبلا رونق زیادی داشته از زمان #قاجار به دلیل راه اندازی کارخانه های صنعتی #از_رونق_افتاده است و بافنده ها کارگاه های خود را تعطیل کرده اند.
کم کم به استفاده از این پارچه در طراحی لباس علاقه مند شدم.
در سال ۱۳۸۰ یک بافنده به من پیشنهاد داد کارگاهی راه اندازی کند تا من برای پارچه هایی که می بافد طراحی انجام دهم. بیشتر افراد من را مسخره کردند که قصد دارم این پارچه ها را تبدیل به مانتو کنم اما با توجه به اینکه در آن زمان تولید پارچه در کارگاه بسیار کم و در حد ۲_۳ مانتو بود، برای آنها طراحی انجام دادم.
هر مدلی با این پارچه هماهنگ نمی شود و طراحی لباس شعربافی مهارت خاصی می خواهد بخاطر نوارهای رنگی پارچه و جنس ظریف. در این سال ها خیلی از طراحان لباس از ما پارچه گرفتند اما نتوانستند طراحی مناسب انجام دهند. سال۱۳۸۹ از اهواز به کاشان رفتیم و آموزشگاه خود را به آنجا انتقال دادم. از آن زمان مقدار تولید پارچه را بالا بردیم و لباس هایی تولید کردیم که در کاشان (استان اصفهان) به #گردشگران_خارجی فروخته می شد. تولیدات ما محدود بود و به مشتری ایرانی نمی رسید، تا اینکه سال ۸۹ در اولین #جشنواره_مد_و_لباس_فجر چند نمونه کار ارائه دادم و مورد استقبال مسئولان قرار گرفت. این پارچه و نوع بافت آن برایشان ناشناخته بود و از من خواستند برای جشنواره سال ۹۰ تعداد ۱۰۰ دست لباس به آنها تحویل دهم.
#شَعر به معنی نخ باریک است و ما دو نوع پارچه تولید می کنیم که یک نوع آن از نخ #پنبه و نوع دیگر از #ابریشم بافته می شود که قیمت بالایی دارد. ابریشمی که از هندوچین وارد می شود خام است و دوام ندارد اما #ابریشم_کاشان تفاوت زیادی با آنها دارد.
قصد ما این بود که شعربافی را به همه مردم عرضه کنیم اما قیمت بالا مانع آن می شد. بنابراین به سفارش #پوشاک_آندیا پارچه را طراحی و برای بافت به کارخانه فرستادم. تمام سعی خود را کردم که ساختار بافت دستی در شیوه صنعتی هم رعایت شود و به آنها توضیح دادم چه کارهایی انجام دهند که پارچه شان کاملا مشابه کار دست باشد.
اختلاف قیمت پارچه دستباف و صنعتی بسیار زیاد بود و این صنعتی کردن تولید باعث شد مورد تقدیر قرار بگیریم. با وجود این هنوز تولید این پارچه کم و در اختیار یک مجموعه خاص است!!!
در کاشان پارچه هایی با عرض بالا بافته می شود اما در شهرهایی مانند یزد، گلستان دستگاه های کوچک خانگی پارچه هایی با عرض۱۰_۲۰ سانتیمتر تولید می کنند. عرض شعربافی های کاشان ۱۴۰سانتیمتر بود ولی از دو سال پیش دستگاه های بافندگی را باز و عرض آنها را تا ۱۷۰ سانتیمتر زیادکردیم. علاوه بر این در شهرهای دیگر فقط بافت ساده یعنی #دارایی_بافی وجود دارد اما در کاشان #بافت_کج_راه هم وجود دارد.
گسترش کار من باعث شد عده زیادی در کاشان شروع به بافت این پارچه کنند و استقبال زیاد از مانتوها باعث شد چند کارگاه و مغازه در کاشان راه اندازی شود و در تهران هم کارهای ما عرضه شد. با توجه به اینکه در همه رنگ های این پارچه نخ سیاه وجوددارد، پارچه شعربافی ساختار تیره دارد و بخش های رنگی آن تند و زننده نیست (و براحتی قابل استفاده عموم است). شعربافی قدیم معمولا سیاه و سفید بود و فقط توسط پادشاهان و اعیان استفاده می شد، ولی ما #رنگ را در کار وارد کردیم》
(از مد آنلاین)
@loversofiran
Telegram
attach 📎