Forwarded from پایگاه ایران دوستان مازندران
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#اقبال_آذر، چهره نامدار موسیقی #ایران(آذری) برای #ایران می گرید.
ما #ایرانی هستیم.
آواز #ایرانی را دوست دارم.
هنر #ایرانی را یاد بگیریم.
از هیچ کس یک قران پول نگرفته ام
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
ما #ایرانی هستیم.
آواز #ایرانی را دوست دارم.
هنر #ایرانی را یاد بگیریم.
از هیچ کس یک قران پول نگرفته ام
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
Forwarded from پایگاه ایران دوستان مازندران
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
۸ اسفند سالگرد درگذشت استاد #بنان🥀
زادروز: ۱۲۹۰ خورشیدی
مرگ: ۱۳۶۴ خورشیدی
🎶 بخشی از تصنیف:
«چه شورها»
#دستگاه #شور/ #دستگاه_شور
ترانه و آهنگ: #عارف_قزوینی
سال ساخت:۱۲۹۷ خورشیدی/۱۳۳۶قمری
عارف قزوینی این اثر را برای #ابراهیم_منصوری خواند و او نتنویسی کرد.
اجرایی که میشنوید،
تنظیم: #جواد_معروفی
رهبر ارکستر: #روح_الله_خالقی
یاد همه این بزرگان #هنر_ایران گرامی باد
این اثر زیبا را #قمرالملوک_وزیری #ایرانخانم #اقبال_آذر و #امامی هم خوانده اند
داستان تصنیف:
بنا به گفتهٔ عارف قزوینی در دیوانش، "چه شورها" را در استانبول و پس از «معلوم شدن خیالات ترکها نسبت به آذربایجان(دست درازی به خاک ایران)» تصنیف کرد. این قطعه مانند دیگر آثار عارف قزوینی درونمایه اعتراضی دارد، که اینجا او به حاکمیت وقت ایران شکایت برده
متن ترانه:
چه شورها که من به پا
ز شاه ناز می کنم
در شکایت از جهان
به شاه باز می کنم
جهان پر از غم دلم
زبان ساز می کنم
ز من مپرس که چونی؟
دلی نشسته به خونی
ز اشک پرس که افشا نموده راز درونی
اگر که جان از این سفر
بدون دردسر
اگر به در برم
عاشقان ایران
@LoversofIRAN
پایگاه ایران دوستان مازندران
@JolgeShomali
زادروز: ۱۲۹۰ خورشیدی
مرگ: ۱۳۶۴ خورشیدی
🎶 بخشی از تصنیف:
«چه شورها»
#دستگاه #شور/ #دستگاه_شور
ترانه و آهنگ: #عارف_قزوینی
سال ساخت:۱۲۹۷ خورشیدی/۱۳۳۶قمری
عارف قزوینی این اثر را برای #ابراهیم_منصوری خواند و او نتنویسی کرد.
اجرایی که میشنوید،
تنظیم: #جواد_معروفی
رهبر ارکستر: #روح_الله_خالقی
یاد همه این بزرگان #هنر_ایران گرامی باد
این اثر زیبا را #قمرالملوک_وزیری #ایرانخانم #اقبال_آذر و #امامی هم خوانده اند
داستان تصنیف:
بنا به گفتهٔ عارف قزوینی در دیوانش، "چه شورها" را در استانبول و پس از «معلوم شدن خیالات ترکها نسبت به آذربایجان(دست درازی به خاک ایران)» تصنیف کرد. این قطعه مانند دیگر آثار عارف قزوینی درونمایه اعتراضی دارد، که اینجا او به حاکمیت وقت ایران شکایت برده
متن ترانه:
چه شورها که من به پا
ز شاه ناز می کنم
در شکایت از جهان
به شاه باز می کنم
جهان پر از غم دلم
زبان ساز می کنم
ز من مپرس که چونی؟
دلی نشسته به خونی
ز اشک پرس که افشا نموده راز درونی
اگر که جان از این سفر
بدون دردسر
اگر به در برم
عاشقان ایران
@LoversofIRAN
پایگاه ایران دوستان مازندران
@JolgeShomali
عاشقان ایران
۲۴ فروردین سالروز درگذشت استاد #غلامحسین_بیگجهخانی ⬅روایتی از #سایه عظیمی: از آقای بیگجهخانی بگید سایه: شاگرد درویشخان بود. پیرمرد خیلی محترم خوبی بود خیلی ساز خوشصدایی داشت. یادمه آقای بیگجهخانی اومد جشن هنر شیراز ساز زد. من با گوش خودم از یه نوازندۀ…
🎵به یاد استاد زبردست تار ایرانی، غلامحسین بیگجهخانی/روانش شاد و نامش جاودان باد🥀
#تار_ایرانی
💫✨ زنده یاد غلامحسین بیگجه خانی، (زاده سال ۱۲۹۷ #تبریز - درگذشته ۲۴ فروردین ۱۳۶۶ تبریز) نوازنده برجسته #تار و از استادان #مکتب_تبریز در #موسیقی_ایرانی بود.
استادان ایشان در نوازندگی ساز تار:
حسینقلیخان بیگجهخانی (پدرش)
رضاقلیخان زابلی آذر
او سال ۱۲۹۷ شمسی در تبریز بهدنیا آمد. پدرش حسینقلیخان بیگجهخانی نوازنده برجسته تار تبریز بود. بیگجهخانی از شش سالگی نزد پدر به آموختن تار پرداخت. پس از مرگ پدر در ۱۳۱۰ شمسی بیگجهخانی نزد شاگرد پدرش "رضاقلیخان زابلی آذر" آموزش خود را ادامه داد. او بعدها با دختر رضاقلیخان ازدواج کرد.
در دوران جوانی با گوش کردن به کارهای استادانی چون "میرزا حسینقلی، درویشخان، نیداوود، علیاکبرخان شهنازی" از روی صفحههای سنگی قدیمی با ساز این استادان آشنا شد. بیگجهخانی همچنین از تجربیات ردیفی #اقبال_آذر نیز آموخت و در کنسرتی در باغ گلستان تبریز با استاد #اقبال برنامه اجرا کرد.
او همزمان با تأسیس #رادیو_تبریز فعالیت خود را در آن آغاز کرد و مدتی سرپرست "ارکستر ایرانی رادیو تبریز" بود. بعد در #رادیو_ایران مشغول به کار شد و مدتی نیز به دعوت نورعلی خان برومند در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به تدریس پرداخت. او آثاری نیز در تنظیم و اجرای #موسیقی_آذربایجانی دارد.
آخرین کنسرت او با "گروه چاوش" (محمدرضا لطفی) در سال ۱۳۶۳ برگزار شد.
متاسفانه از بی توجهی ها و جفاهایی که حتی به هنرمندان موسیقی اصیل ایرانی شد پس از #انقلاب، استاد بیگجه خانی رنج بسیار از این بی مهری ها کشید و هنرش چنان که شایسته و زیبنده وی بود به مردم شناسانده نشد. ایشان در ۲۴ فروردین ۱۳۶۶ دربیمارستان ۲۹بهمن تبریز درگذشت.
آثار به جا مانده از استاد بیگجه خانی: _تکنوازیهای اصفهان، افشاری، سهگاه، شور، چهارگاه، با آواز اقبال آذر،
_کنسرت بیات ترک و سهگاه در جشن هنر شیراز
_قسمت دوم بیداد در دستگاه همایون با آواز محمدرضا #شجریان
_مجموعه رنگهای آذربایجانی
_اجرا وضبط دستگاههای ماهور، سهگاه، همایون و آوازهای بیات اصفهان و بیات ترک
_کنسرت در کانون فرهنگی هنری چاووش با #محمدرضا_لطفی در همایون و بیات ترک (سال ۱۳۶۳)
/بخشی از متن از ویکی پدیای استاد بیگجه خانی/
عاشقان ایران💌
@LoversofIRAN
#تار_ایرانی
💫✨ زنده یاد غلامحسین بیگجه خانی، (زاده سال ۱۲۹۷ #تبریز - درگذشته ۲۴ فروردین ۱۳۶۶ تبریز) نوازنده برجسته #تار و از استادان #مکتب_تبریز در #موسیقی_ایرانی بود.
استادان ایشان در نوازندگی ساز تار:
حسینقلیخان بیگجهخانی (پدرش)
رضاقلیخان زابلی آذر
او سال ۱۲۹۷ شمسی در تبریز بهدنیا آمد. پدرش حسینقلیخان بیگجهخانی نوازنده برجسته تار تبریز بود. بیگجهخانی از شش سالگی نزد پدر به آموختن تار پرداخت. پس از مرگ پدر در ۱۳۱۰ شمسی بیگجهخانی نزد شاگرد پدرش "رضاقلیخان زابلی آذر" آموزش خود را ادامه داد. او بعدها با دختر رضاقلیخان ازدواج کرد.
در دوران جوانی با گوش کردن به کارهای استادانی چون "میرزا حسینقلی، درویشخان، نیداوود، علیاکبرخان شهنازی" از روی صفحههای سنگی قدیمی با ساز این استادان آشنا شد. بیگجهخانی همچنین از تجربیات ردیفی #اقبال_آذر نیز آموخت و در کنسرتی در باغ گلستان تبریز با استاد #اقبال برنامه اجرا کرد.
او همزمان با تأسیس #رادیو_تبریز فعالیت خود را در آن آغاز کرد و مدتی سرپرست "ارکستر ایرانی رادیو تبریز" بود. بعد در #رادیو_ایران مشغول به کار شد و مدتی نیز به دعوت نورعلی خان برومند در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به تدریس پرداخت. او آثاری نیز در تنظیم و اجرای #موسیقی_آذربایجانی دارد.
آخرین کنسرت او با "گروه چاوش" (محمدرضا لطفی) در سال ۱۳۶۳ برگزار شد.
متاسفانه از بی توجهی ها و جفاهایی که حتی به هنرمندان موسیقی اصیل ایرانی شد پس از #انقلاب، استاد بیگجه خانی رنج بسیار از این بی مهری ها کشید و هنرش چنان که شایسته و زیبنده وی بود به مردم شناسانده نشد. ایشان در ۲۴ فروردین ۱۳۶۶ دربیمارستان ۲۹بهمن تبریز درگذشت.
آثار به جا مانده از استاد بیگجه خانی: _تکنوازیهای اصفهان، افشاری، سهگاه، شور، چهارگاه، با آواز اقبال آذر،
_کنسرت بیات ترک و سهگاه در جشن هنر شیراز
_قسمت دوم بیداد در دستگاه همایون با آواز محمدرضا #شجریان
_مجموعه رنگهای آذربایجانی
_اجرا وضبط دستگاههای ماهور، سهگاه، همایون و آوازهای بیات اصفهان و بیات ترک
_کنسرت در کانون فرهنگی هنری چاووش با #محمدرضا_لطفی در همایون و بیات ترک (سال ۱۳۶۳)
/بخشی از متن از ویکی پدیای استاد بیگجه خانی/
عاشقان ایران💌
@LoversofIRAN