🎵آهنگ《گل زرد》
آواز بانوی هنرمند بااخلاق: #زویا_ثابت
شعر: ه.الف #سایه
آهنگ: محمدعلی #کنعانی_نژاد

آوازی اصیل بااجرایی اصیل

به ما بپیوندید👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEE9zXIvRsbO03gfdA

@LoversofIRAN

🎵آهنگ《گل زرد》
آواز بانوی هنرمند بااخلاق: #زویا_ثابت
شعر: ه.الف #سایه
آهنگ: محمدعلی #کنعانی_نژاد

آوازی اصیل بااجرایی اصیل

به ما بپیوندید👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEE9zXIvRsbO03gfdA

@LoversofIRAN

"کوچه سار شب" @irtaj
ترانه سرا: امیر #هوشنگ_ابتهاج(ه.ا. #سایه)
آواز: بانو #پروانه خواننده #تاجیک

گرایش #فارسی زبانان کشورهای پیرامون به شعر پارسی، تنها به شاعران کهن ایرانی (رودکی حافظ سعدی مولانا و...) محدود نمی شود و به شاعران دوره مدرن و حتا سرایندگان شعر نو و شعر سپید هم رسیده است.

در این سرای بی كسی، كسی به در نمی زند
به دشت پر مــــلال ما، پرنــــــده پر نمـی زنــــد
یكــی زشب گرفتــگان، چــــــــراغ بر نمی كنـــد
كسی به كوچــه سار شب، در سحر نمی زند
نشستــــــه ام در انتظار این غبار بی ســــوار
دریغ كز شبـــــی چنین، سپیــده سر نمی زنــد
دل خراب من دگـــــر، خرابتــــــر نمــــی شـــود
که خنجر غمت از این، خرابتر نمی زند
@LoversofIRAN

برای دانستن از ایران زمین، بپیوندید👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEE9zXIvRsbO03gfdA

"کوچه سار شب"
آواز #دشتی
ترانه سرا: امیر #هوشنگ_ابتهاج (ه.ا. #سایه)
خواننده: استاد محمدرضا #شجریان
آهنگساز: #محمدرضا_لطفی
تنظیم: #فریدون_شهبازیان

این قطعه را بانو پروانه از خواننده های تاجیک هم اجرا کرده است 👇
https://t.me/LoversofIRAN/7982

در این سرای بی كسی، كسی به در نمی زند
به دشت پر مــــلال ما، پرنــــــده پر نمـی زنــــد
یكــی زشب گرفتــگان، چــــــــراغ بر نمی كنـــد
كسی به كوچــه سار شب، در سحر نمی زند
نشستــــــه ام در انتظار این غبار بی ســــوار
دریغ كز شبـــــی چنین، سپیــده سر نمی زنــد
دل خراب من دگـــــر، خرابتــــــر نمــــی شـــود
که خنجر غمت از این، خرابتر نمی زند
@LoversofIRAN

برای دانستن از ایران زمین، بپیوندید👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEE9zXIvRsbO03gfdA

🎵آهنگ《گل زرد》
آواز بانوی هنرمند بااخلاق: #زویا_ثابت
شعر: ه.الف #سایه
آهنگ: محمدعلی #کنعانی_نژاد

آوازی اصیل بااجرایی اصیل

به ما بپیوندید👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEE9zXIvRsbO03gfdA

@LoversofIRAN

"کوچه سار شب" @irtaj
ترانه سرا: امیر #هوشنگ_ابتهاج(ه.ا. #سایه)
آواز: بانو #پروانه خواننده #تاجیک

گرایش #فارسی زبانان کشورهای پیرامون به شعر پارسی، تنها به شاعران کهن ایرانی (رودکی حافظ سعدی مولانا و...) محدود نمی شود و به شاعران دوره مدرن و حتا سرایندگان شعر نو و شعر سپید هم رسیده است.

در این سرای بی كسی، كسی به در نمی زند
به دشت پر مــــلال ما، پرنــــــده پر نمـی زنــــد
یكــی زشب گرفتــگان، چــــــــراغ بر نمی كنـــد
كسی به كوچــه سار شب، در سحر نمی زند
نشستــــــه ام در انتظار این غبار بی ســــوار
دریغ كز شبـــــی چنین، سپیــده سر نمی زنــد
دل خراب من دگـــــر، خرابتــــــر نمــــی شـــود
که خنجر غمت از این، خرابتر نمی زند
@LoversofIRAN

برای دانستن از ایران زمین، بپیوندید👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEE9zXIvRsbO03gfdA

📚 #فرهنگی #ادبی 🖌


👈سایه، آینه‌دار غم‌ها و شادی‌های عصرِ ما

برای ۶ اسفندماه، زادروز ه.الف. #سایه.

نود‌ و دو سالگی #هوشنگ_ابتهاج فرخنده باد!
✍ یادداشت استاد #شفیعی_کدکنی

▪️ شعر سایه استمرار بخشی از جمال‌شناسی شعر حافظ است. آن‌هایی که بوطیقای حافظ را به نیکی می‌شناسند، از شعر سایه سرمست می‌شوند. از لحظه‌ای که خواجهٔ شیراز دست به آفرینش چنین اسلوبی زده است و مایهٔ حیرت جهانیان شده است تا به امروز، شاعران بزرگی کوشیده‌اند در فضای هنر او پرواز کنند و گاه در این راه دستاوردهای دلپذیری هم داشته‌اند. اما با اطمینان می‌توانم بگویم که از روزگار خواجه تا به امروز، هیچ شاعری نتوانسته است به اندازهٔ سایه در این راه موفق باشد. این سخن را از سر کمال اطلاع و جستجو در تاریخ ادبیات فارسی می‌نویسم و به قول قائلش: می‌گویم و می‌آیمش از عهده برون.


▪️سایه، در عین بهره‌وری خلاق از بوطیقای حافظ، همواره در ان کوشیده است که آرزوها و غم‌های انسان عصر ما را در شعر خویش تصویر کند، برخلاف تمامی کسانی که با جمال‌شناسی شعر حافظ، به تکرار سخنان او و دیگران پرداخته‌اند.
سایه بی‌آنکه مدعی خلق جهانی ویژهٔ خویش باشد، آینه‌دار غم‌ها و شادی‌های انسان عصر ماست و اگر کسانی باشند که بر باد رفتن آرزوهای بزرگ انسان عدالت‌خواه قرن بیستم را با تمام وجود خود تجربه کرده باشند، وقتی از زبان سایه می‌شنوند:
چه جای گل که درختِ کهن ز ریشه بسوخت
ازین سمومِ نفس‌کش که در جوانه گرفت
همدلی‌شان با سایه کم از هم‌دلی دردمندان دورهٔ «امیر مبارزالدین» با خواجهٔ شیراز نیست. آنجا که فرمود:
ازین سموم که بر طرفِ بوستان بگذشت
عجب که بوی گلی هست و رنگ یاسمنی

▪️آنچه هنر سایه را در برابر تمام غزل‌سرایان بعد از حافظ امتیاز بخشیده، همین است که او ظرایف بوطیقای حافظ را در خدمت تصویرگری بهارها و زمستان‌های تاریخی انسان درآورده است و در این راه سرآمد همهٔ اقران خویش، در طول این هفتصد سال، بوده است. می‌بینید که بدین‌گونه سایه در جهان ویژهٔ خویش، یکی از نوادر قرون و اعصار است.

▪️متجاوز از نیم قرن است که نسل‌های پی‌درپی عاشقان شعر فارسی حافظه‌هایشان را از شعر سایه سرشار کرده‌اند و امروز اگر آماری از حافظه‌های فرهیختهٔ شعردوست را در سراسر قلمرو زبان فارسی گرفته شود شعر هیچ‌یک از معاصران زنده نمی‌تواند با شعر سایه رقابت کند. بسیاری از مصراع‌های شعر او در حکم امثال سایره درآمده‌اند و گاه‌گاه در زندگی بدان تمثل می‌شود. از همان حدود شصت سال پیش که در نوجوانی سرود:
روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید
حالیا چشم جهانی نگران من و توست.
تا به امروز که غمگنانه با خویش زمزمه می‌کند:
یک دم نگاه کن که چه بر باد می‌دهی
چندین هزار امید بنی آدم است این

محمدرضا شفیعی کدکنی
مجلهٔ بخارا، شمارهٔ ۹۵ و ۹۶، مهر_آبان ۱۳۹۲، صص ۲۲۷_۲۲۶
از@shafiei_kadkani


عاشقان ایران💌
@LoversofIRAN

گزیده اشعار #هوشنگ_ابتهاج/ #سایه
با صدای خود استاد

پیانو: #پرویز_اتابکی


بگذر شبی به خلوت این همنشین درد
تا شرح آن دهم که غمت با دلم چه کرد

خون می رود نهفته ازین زخم اندرون
ماندم خموش و آه که فریاد داشت درد

این طرفه بین که با همه سیل بلا که ریخت
داغ محبت تو به دل ها نگشت سرد

من بر نخیزم از سر راه وفای تو
از هستی ام اگر چه بر انگیختند گرد

روزی که جان فدا کنمت باورت شود
دردا که جز به مرگ نسنجند قدر مرد

ساقی بیار جام صبوحی که شب نماند
و آن لعل فام خنده زد از جام لاجورد

باز آید آن بهار و گل سرخ بشکفد
چندین مثال از نفس سرد و روی زرد

در کوی او که جز دل بیدار ره نیافت
کی می رسند خانه پرستان خوابگرد

خونی که ریخت از دل ما، سایه! حیف نیست
گر زین میانه آب خورد تیغ هم نبرد




عاشقان ایران💌
@LoversofIRAN

۲۴ فروردین سالروز درگذشت استاد #غلامحسین_بیگجه‌خانی

⬅روایتی از #سایه

عظیمی: از آقای بیگجه‌خانی بگید
سایه: شاگرد درویش‌خان بود. پیرمرد خیلی محترم خوبی بود خیلی ساز خوش‌صدایی داشت. یادمه آقای بیگجه‌خانی اومد جشن هنر شیراز ساز زد. من با گوش خودم از یه نوازندۀ بزرگ #تار شنیدم:«این آقای بیلچه‌خانی دیگه کیه؟ ما بیلچه‌خانی نداشتیم!» ولی همین آقای بیگجه‌خانی یه روز اومد به چاووش، #محمدرضا_لطفی برای آقای بیگجه‌خانی تو چاووش کنسرت گذاشت، در اون شرایط بد و سخت بیگجه‌خانی، آخرکار هم ظاهراً از جیب خودش یه پول به پیرمرد داد؛ چیزی حدود بیست و پنج هزار تومن و بهش گفت که این از کنسرت شما جمع شده. این کار لطفی خیلی قیمت داره ولی نسبت به کار دیگۀ لطفی تو اون روز خیلی مهم نیست؛ شما باید بودین و می‌دیدین که لطفی درست مثل یه نوآموز داشت به دست بیگجه‌خانی نگاه می‌کرد.(پیر پرنیان‌اندیش، ص۵۷۲)

توضیح ادمین: سخن #هوشنگ_ابتهاج دربارۀ اینکه بیگجه‌خانی شاگرد درویش‌خان بود ظاهراً به‌معنی آموختن آثار وی از راه شنیدن بوده است.

توضیح عکس/استادان:
#بیگجه_خانی
نصرالله ناصح پور
جمشیدعندلیبی
س۱۳۶۳

پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali