🔻خبر دیشب، عدم همرایی جبهه اصلاحطلبان برای حمایت از یک کاندیدا در انتخابات، را باید به فال نیک گرفت در مسیر حرکت جامعه مدنی به سوی #گفتمان_ملی
⬅️اینکه #جبهه_اصلاحات در این دوره نتوانست هیچ کاندیدایی را معرفی کند، به فال نیک بگیریم چون دیباچه ای شد بر تعیین تکلیف #جامعه_مدنی_ایران که بارها گروههای مختلف خواستند از حرکت بیاستد. مفهوم #اصلاحات که در ادبیات مدیریتی جهان، مساوی بهبود و بهینه سازی سیستم ها با کمترین هزینه مادی، معنوی و انسانی است را مساوی اصلاح-طلبان که مجموعه گروههای سیاسی هستند نگیریم. واژه اصلاحات در #ایران باید از زیر سایه سنگین "اصلاحطلبان" بیرون آید چون هر جامعه روبه رشدی نیاز به اصلاح و بهبود پیوسته دارد و این اصل مدیریتی لازمه زیست بشر متمدن است. بدون شک این فرصتی است تا جامعه مدنی ایران با گفتمان #ملی پیوند بخورد
👈در اینباره، خلاصه یادداشت مسعود سالاری، تحلیلگر سیاسی، از کانال "راهبرد" @javadrooh :
➖جامعه ایران در ۲۸ خرداد ۱۴۰۰ مستقل از احزاب تصمیم می‌گیرد.
جامعه مدنی و جنبش مدنی ایران مساوی اصلاح طلبان نیست.
✍بیش از دو دهه، دوگانه اصلاح‌طلب/اصولگرا در سپهر سیاسی ایران سایه افکنده است. حال اینکه هیچ‌گاه برای مردم نه این، تعیین‌کننده بوده و نه آن؛ بلکه همیشه این جامعه مدنی ایران است که با حضور یا عدم حضور نمایندگان این دو جریان در قدرت، تعیین‌کننده بوده. ازاین‌رو کنش سیاسی مردم و کنشگران اجتماعی را نباید فقط در این دوگانه ارزیابی کرد.
✍در جنبش سال۷۶ که در آن مردانی در قوای مجریه و دو سال بعد هم در قوه مقننه حضور پیدا کردند که عمدتاً از داخل نظام سیاسی کشور جوشیده بودند، متوجه تمایلات اجتماعی به اصلاح شرایط جامعه ایران شدند که بعدها به اصلاحطلبان معروف شدند، با همین نام و اتیکت طرفدارانی پیدا کردند، احزابی را تشکیل دادند و تلاش برای تحقق مطالبات اجتماعی را رسالت خود قرار دادند. اینها امروزه جبهه اصلاحطلبان را تشکیل می‌دهند.
✍می‌توان جبهه اصلاحطلبان را در داخل "پهنه جنبش مدنی ایران" دید؛ اما هیچ‌گاه نمی‌توان "پهنه جامعه مدنی" ایران را محدود به حضور و نفوذ اصلاحطلبان دانست.
✍ اصلاح، مطالبه جامعه مدنی ایران است و اصلاح‌گری اهتمام جبهه اصلاحطلبان. اصلاحات میثاق جامعه مدنی و احزاب اصلاح‌طلب است. بنابر‌این باید اصلاح را مطالبه اولی، و اهتمام و مأموریت دومی قلمداد کرد [اگرچه اصلاح طلبان به این ماموریت پایبند نبودند و به انحراف رفتند]
✍ امروز که هیچ‌یک از کاندیداهای مورد اجماع جبهه اصلاحطلبان در رقابت انتخاباتی حضور ندارند، بدیهی است که این جبهه اعلام کند که در رقابت این دوره کاندیدایی ندارد و نمیتواند جامعه مدنی را برای انجام اصلاحات نمایندگی کند
✍ اما این بدان معنا نیست که پهنه وسیع‌تر جامعه مدنی نتواند برای خود نماینده‌ای خارج از این چارچوب برگزیند و حتی از میان کاندیداهای حاضر نماینده‌ای را بر نکشد و اعضای احزاب اصلاح‌طلب و سمپات‌های آنان که از اعضای جامعه مدنی هستند خلاف تمایل و جهت جامعه حرکت کنند.
✍ یادمان باشد در سال ۷۶ شخص خاصی نبود که "جنبش دوم خرداد را به‌وجود آورد؛ بلکه این #جامعه_مدنی بود که جنبش دوم خرداد را به‌وجود آورد و نماینده خود را برکشید و در رقابت انتخاباتی بر نماینده مورد حمایت تمامیت‌خواه پیروز کرد.
✍ بسیاری در تکرار جنبش دوم‌خرداد ۷۶ به تغییر شرایط و تفاوت اتمسفر اجتماعی حاکم در این زمان با ۷۶ اشاره می‌کنند.
در پاسخ آنها باید گفت که اگر بپذیریم که جنبش اجتماعی در یک روند تاریخی و در بستر تحولات دیالکتیکی شکل می‌گیرد و هرگاه ضرورتی به‌وجود آید بالندگی خود را بروز می‌دهد؛ جنبش دوم‌خرداد هم توسط جامعه مدنی و بنا بر ضرورت اجتماعی شکل گرفت.
✍ در همان زمان هم عوامل برانگیزاننده‌ای وجود داشت که جملگی آن عوامل در نهایت یک پیام داشتند و آن نگرانی از عدم توجه حاکمیت به تمایل اکثریت جامعه مبنی بر پرهیز از انزوای بین‌المللی (با مسیری که تمامیت‌خواهان برای آینده کشور ترسیم می‌کردند) بود که امروز همان نگرانی و همان تفاوت مسیر به‌عنوان یک ضرورت هست. ولو اینکه عوامل برانگیزاننده شکلا متفاوت باشند.
✍ کمااینکه با پشت سر گذاشتن غفلت از ورود کشور به همان مسیر متفاوتی که در سال ۸۴ پیش آمد در سال‌های ۹۲ و ۹۶ جامعه از طریق حمایت از همسویان حاضر در رقابت انتخاباتی، اجازه نداد آن تفاوت مسیر ادامه یابد. جامعه مدنی تفاوت مسیر انزواطلبی تمامیت‌خواهان با خود را، خط قرمز خود قرار داده است.
✍ امروز هم همان جامعه مدنی و اما با اندوخته‌ی بیش از دو دهه تجربه کنشگری و پختگی افزون‌تر، و دامنه فراگیری وسیع‌تر، و نخبگان بیشتر، و جریان‌ها و تشکلات مدنی متکثر ولو ثبت‌نشده، که ضرورت جلوگیری از انحراف مسیر آینده کشور در پیش است چرا نتواند باز نماینده خود را بر کشد؟
💌عاشقان ایران
@LoversofIRAN
⬅️اینکه #جبهه_اصلاحات در این دوره نتوانست هیچ کاندیدایی را معرفی کند، به فال نیک بگیریم چون دیباچه ای شد بر تعیین تکلیف #جامعه_مدنی_ایران که بارها گروههای مختلف خواستند از حرکت بیاستد. مفهوم #اصلاحات که در ادبیات مدیریتی جهان، مساوی بهبود و بهینه سازی سیستم ها با کمترین هزینه مادی، معنوی و انسانی است را مساوی اصلاح-طلبان که مجموعه گروههای سیاسی هستند نگیریم. واژه اصلاحات در #ایران باید از زیر سایه سنگین "اصلاحطلبان" بیرون آید چون هر جامعه روبه رشدی نیاز به اصلاح و بهبود پیوسته دارد و این اصل مدیریتی لازمه زیست بشر متمدن است. بدون شک این فرصتی است تا جامعه مدنی ایران با گفتمان #ملی پیوند بخورد
👈در اینباره، خلاصه یادداشت مسعود سالاری، تحلیلگر سیاسی، از کانال "راهبرد" @javadrooh :
➖جامعه ایران در ۲۸ خرداد ۱۴۰۰ مستقل از احزاب تصمیم می‌گیرد.
جامعه مدنی و جنبش مدنی ایران مساوی اصلاح طلبان نیست.
✍بیش از دو دهه، دوگانه اصلاح‌طلب/اصولگرا در سپهر سیاسی ایران سایه افکنده است. حال اینکه هیچ‌گاه برای مردم نه این، تعیین‌کننده بوده و نه آن؛ بلکه همیشه این جامعه مدنی ایران است که با حضور یا عدم حضور نمایندگان این دو جریان در قدرت، تعیین‌کننده بوده. ازاین‌رو کنش سیاسی مردم و کنشگران اجتماعی را نباید فقط در این دوگانه ارزیابی کرد.
✍در جنبش سال۷۶ که در آن مردانی در قوای مجریه و دو سال بعد هم در قوه مقننه حضور پیدا کردند که عمدتاً از داخل نظام سیاسی کشور جوشیده بودند، متوجه تمایلات اجتماعی به اصلاح شرایط جامعه ایران شدند که بعدها به اصلاحطلبان معروف شدند، با همین نام و اتیکت طرفدارانی پیدا کردند، احزابی را تشکیل دادند و تلاش برای تحقق مطالبات اجتماعی را رسالت خود قرار دادند. اینها امروزه جبهه اصلاحطلبان را تشکیل می‌دهند.
✍می‌توان جبهه اصلاحطلبان را در داخل "پهنه جنبش مدنی ایران" دید؛ اما هیچ‌گاه نمی‌توان "پهنه جامعه مدنی" ایران را محدود به حضور و نفوذ اصلاحطلبان دانست.
✍ اصلاح، مطالبه جامعه مدنی ایران است و اصلاح‌گری اهتمام جبهه اصلاحطلبان. اصلاحات میثاق جامعه مدنی و احزاب اصلاح‌طلب است. بنابر‌این باید اصلاح را مطالبه اولی، و اهتمام و مأموریت دومی قلمداد کرد [اگرچه اصلاح طلبان به این ماموریت پایبند نبودند و به انحراف رفتند]
✍ امروز که هیچ‌یک از کاندیداهای مورد اجماع جبهه اصلاحطلبان در رقابت انتخاباتی حضور ندارند، بدیهی است که این جبهه اعلام کند که در رقابت این دوره کاندیدایی ندارد و نمیتواند جامعه مدنی را برای انجام اصلاحات نمایندگی کند
✍ اما این بدان معنا نیست که پهنه وسیع‌تر جامعه مدنی نتواند برای خود نماینده‌ای خارج از این چارچوب برگزیند و حتی از میان کاندیداهای حاضر نماینده‌ای را بر نکشد و اعضای احزاب اصلاح‌طلب و سمپات‌های آنان که از اعضای جامعه مدنی هستند خلاف تمایل و جهت جامعه حرکت کنند.
✍ یادمان باشد در سال ۷۶ شخص خاصی نبود که "جنبش دوم خرداد را به‌وجود آورد؛ بلکه این #جامعه_مدنی بود که جنبش دوم خرداد را به‌وجود آورد و نماینده خود را برکشید و در رقابت انتخاباتی بر نماینده مورد حمایت تمامیت‌خواه پیروز کرد.
✍ بسیاری در تکرار جنبش دوم‌خرداد ۷۶ به تغییر شرایط و تفاوت اتمسفر اجتماعی حاکم در این زمان با ۷۶ اشاره می‌کنند.
در پاسخ آنها باید گفت که اگر بپذیریم که جنبش اجتماعی در یک روند تاریخی و در بستر تحولات دیالکتیکی شکل می‌گیرد و هرگاه ضرورتی به‌وجود آید بالندگی خود را بروز می‌دهد؛ جنبش دوم‌خرداد هم توسط جامعه مدنی و بنا بر ضرورت اجتماعی شکل گرفت.
✍ در همان زمان هم عوامل برانگیزاننده‌ای وجود داشت که جملگی آن عوامل در نهایت یک پیام داشتند و آن نگرانی از عدم توجه حاکمیت به تمایل اکثریت جامعه مبنی بر پرهیز از انزوای بین‌المللی (با مسیری که تمامیت‌خواهان برای آینده کشور ترسیم می‌کردند) بود که امروز همان نگرانی و همان تفاوت مسیر به‌عنوان یک ضرورت هست. ولو اینکه عوامل برانگیزاننده شکلا متفاوت باشند.
✍ کمااینکه با پشت سر گذاشتن غفلت از ورود کشور به همان مسیر متفاوتی که در سال ۸۴ پیش آمد در سال‌های ۹۲ و ۹۶ جامعه از طریق حمایت از همسویان حاضر در رقابت انتخاباتی، اجازه نداد آن تفاوت مسیر ادامه یابد. جامعه مدنی تفاوت مسیر انزواطلبی تمامیت‌خواهان با خود را، خط قرمز خود قرار داده است.
✍ امروز هم همان جامعه مدنی و اما با اندوخته‌ی بیش از دو دهه تجربه کنشگری و پختگی افزون‌تر، و دامنه فراگیری وسیع‌تر، و نخبگان بیشتر، و جریان‌ها و تشکلات مدنی متکثر ولو ثبت‌نشده، که ضرورت جلوگیری از انحراف مسیر آینده کشور در پیش است چرا نتواند باز نماینده خود را بر کشد؟
💌عاشقان ایران
@LoversofIRAN