دکتر #عنایت_مدرس کنشگر #افغانستان،
نوای همبستگی و اتحاد سر می دهد برای #خراسان #بلخ #بخارا
با بخشی از چامه (شعر) #حمید_مصدق شاعر #ایرانی:
چه کسی می خواهد من و تو ما نشویم؟

#فارسی_زبانان
@LoversofIRAN

⬅️چه کسی می خواهد من و تو ما نشویم؟

چامه ای(شعری) زیبا از زنده یاد #حمید_مصدق، که همواره تازگی دارد و خواندش شوری از همبستگی و یکپارچگی در دل ها می اندازد.

با من اکنون چه نشستن‌ها، خاموشی‌ها 
با تو اکنون چه فراموشی‌هاست 
چه کسی می‌خواهد 
من و تو ما نشویم 
خانه‌اش ویران باد 
من اگر ما نشوم، تنهایم 
تو اگر ما نشوی، خویشتنی 
از کجا که من و تو 
شور یکپارچگی را در #شرق 
باز برپا نکنیم 
از کجا که من و تو 
مشت رسوایان را وانکنیم 

من اگر برخیزم 
تو اگر برخیزی 
همه بر می‌خیزند 
من اگر بنشینم 
تو اگر بنشینی 
چه کسی برخیزد؟ 
چه کسی با دشمن بستیزد؟ 
چه کسی 
پنجه در پنجه‌ی هر دشمن دون 
آویزد 

دشت‌ها نام تو را می‌گویند 
کوه‌ها شعر مرا می‌خوانند 
کوه باید شد و ماند، 
رود باید شد و رفت، 
دشت باید شد و خواند 
در من این جلوه‌ی اندوه ز چیست؟ 
در تو این قصه‌ی پرهیز که چه؟ 
در من این شعله‌ی عصیان نیاز، 
در تو دمسردی پاییز - که چه؟ 

حرف را باید زد! 
درد را باید گفت! 
سخن از مهر من و جور تو نیست 
سخنی از 
متلاشی شدن دوستی است، 
و بحث بودن پندار سرور آور مهر 
آشنایی با شور؟ 
و جدایی با درد؟ 
و نشستن در بهت فراموشی ـ 
ـ یا غرق غرور؟! 

سینه‌ام آینه‌ای است 
با غباری از غم 
تو به لبخندی از این آینه بزدای غبار 
آشیان تهی ‌دست مرا، 
مرغ دستان تو پر می‌سازد 
آه، مگذار که دستان من آن 
اعتمادی که به دستان تو دارد به فراموشی‌ها بسپارد 
آه مگذار که مرغان سپید دستت 
دست پر مهر مرا سرو تهی بگذارد 

من چه می‌گویم، آه... 
با تو اکنون چه فراموشی‌ها؛ 
با من اکنون چه نشستن‌ها، خاموشی‌هاست 
تو مپندار که خاموشی من، 
هست برهان فراموشی من 
من اگر برخیزم 
تو اگر برخیزی 
همه بر می‌خیزند

@LoversofIRAN

https://t.me/LoversofIRAN/6281