Forwarded from اتچ بات
👈خُجَند، نگینی از ایرانشهر که سایه تلخ لنین بر آن بوده است! 👉
#اختصاصی
《 بخش_۱ 》
من ایرانم
خجندم، از سمرقندم، من آن قلب بخارایم
من از شیراز و تبریزم، رهاورد سپاهانم
من ایرانم....
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
@LoversofIRAN
⬅️ خُجَند کجاست:
خجند شهری ست در گوشه شمال باختری #تاجیکستان بر کرانه ی رود سیردریا و آغاز درهٔ #فرغانه، مرکز استان (ولایت) # سُغد و دومین شهر بزرگ تاجیکستان پس از دوشنبه (پایتخت).
نام آن در زمان شوروی، #لنین_آباد بود و امروز پس از فروپاشی #شوروی هم، تنها شهر تاجیکستان است که مجسمه #لنین هنوز در آن قراردارد !
در تقسیم بندی های نخستین پس از شوروی، خجند را نیز چون دو نگین دیگر فرهنگ #ایرانشهری، به ازبکستان بخشیدند؛ حال آنکه ازبکستان قرار بود کشوری شود با فرهنگ غالب #ترک های #ازبک، پس نوردیدگان فرهنگ #فارسی در آن، جای نشو ونما نداشتند.
اما خوشبختانه، پس از مدتی خجند توانست از این بند رهایی یابد و به تاجیکستان بپیوندد که دستکم زبان #پارسی در آن سرکوب رسمی نمی شود و سرنوشت اش چون #سمرقند و #بخارا، دردناک نشد که هنوز دو پاره ی گرانبها و جدا مانده از انگشتری زبان فارسی اند.
زبانهایی که امروز در خجند استفاده می شوند، #فارسی لهجه تاجیکی، #روسی و #ازبکی است و بیشتر جمعیت شهر #تاجیک هستند.
⬅️ ریشه واژه "خجند":
در این باره دیدگاه قطعی وجود ندارد. این واژه از آغاز سده هفتم میلادی با همین نام در بنکده ها (منابع) و سرچشمه‌های #سغدی، #پهلوی، #چینی و عربی آمده‌است.
برخی معنی خجند را، "مردم سعادتمند و بالانشین" آورده‌اند.
برخی نیز می گویند که خجند در سده‌های گذشته دگرگون شده است، چنانکه زمانی "اسکندریه اقصی"، سپس "آنتی‌آخیه" و سرانجام "خجند" نام گرفته‌است.
برای نخستین بار در سال‌نامه چینی دودمان "تنشو" (۶۱۸-۶۲۶م)، از خجند با نام "گوی جنتی" یاد شده‌است و در منابع سغدی که از "کوه مغ" بدست آمده #کوچندی نامیده شده‌است.
به تازگی نیز گفته شده، خجند از واژه مرکب "خوره-کنته" در زبان‌های ایرانی باستان ریشه گرفته و معنایش "آفتاب‌شهر" یا "شهر آفتابی" است، بخش اول این واژه، "خور" است یعنی خورشید و بخش دوم، "کنده/کنته" به معنای شهر و دهکده است.
⬅️ خجند در تاریخ فرارودان (ماوراءالنهر):
بیشتر منابع تاریخی و جغرافیایی خجند را در کنار رودخانه #سیر_دریا در #فرارودان ( #ماوراءالنهر) دانسته‌اند و آورده‌اند، #اسکندر_مقدونی شهر "اسخت اسکندریه" را در این ناحیه در پایان لشکر کشی خود به "سغد" بنا نهاده بود.
گفته شده است که این شهر به عنوان دژی برای دفاع در برابر حملات #سکاها ی ساکن در شمال سیردریا ساخته شده بود؛ اما کاوش‌های باستان‌شناسان و یافته های باستانی منطقه سغد، نشان می دهد که پیشینه شهر خجند به بیش از ۲۷۰۰ سال می‌رسد پس شهر خجند پیش از رفتن اسکندر مقدونی به آن دیار نیز وجود داشته‌است.
در داستانهای کهن، بنای خجند را به #کیخسرو نسبت داده‌اند و آن را عروس دنیا خوانده‌اند.
"ابن بلخی" می‌گوید #فیروز فرزند #یزدگرد این شهر را بنیاد نهاد و دیوار ۵۰ فرسنگی خجند مرز #ایران و #توران بوده‌است.
خجند تا دوره انقلاب "بولشویکی" در روزگار فرمانروایی شوروی به "لانه هنرمندان" مشهور بود.
■ بنکده (سرچشمه/منبع):
دانشنامه ادب فارسی: ادب فارسی در آسیای میانه. حسن انوشه (به سرپرستی). چاپ اول (ویراست دوم).تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۰
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
ادامه را در پیام بعدی کانال بخوانید.
@LoversofIRAN
#اختصاصی
《 بخش_۱ 》
من ایرانم
خجندم، از سمرقندم، من آن قلب بخارایم
من از شیراز و تبریزم، رهاورد سپاهانم
من ایرانم....
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
@LoversofIRAN
⬅️ خُجَند کجاست:
خجند شهری ست در گوشه شمال باختری #تاجیکستان بر کرانه ی رود سیردریا و آغاز درهٔ #فرغانه، مرکز استان (ولایت) # سُغد و دومین شهر بزرگ تاجیکستان پس از دوشنبه (پایتخت).
نام آن در زمان شوروی، #لنین_آباد بود و امروز پس از فروپاشی #شوروی هم، تنها شهر تاجیکستان است که مجسمه #لنین هنوز در آن قراردارد !
در تقسیم بندی های نخستین پس از شوروی، خجند را نیز چون دو نگین دیگر فرهنگ #ایرانشهری، به ازبکستان بخشیدند؛ حال آنکه ازبکستان قرار بود کشوری شود با فرهنگ غالب #ترک های #ازبک، پس نوردیدگان فرهنگ #فارسی در آن، جای نشو ونما نداشتند.
اما خوشبختانه، پس از مدتی خجند توانست از این بند رهایی یابد و به تاجیکستان بپیوندد که دستکم زبان #پارسی در آن سرکوب رسمی نمی شود و سرنوشت اش چون #سمرقند و #بخارا، دردناک نشد که هنوز دو پاره ی گرانبها و جدا مانده از انگشتری زبان فارسی اند.
زبانهایی که امروز در خجند استفاده می شوند، #فارسی لهجه تاجیکی، #روسی و #ازبکی است و بیشتر جمعیت شهر #تاجیک هستند.
⬅️ ریشه واژه "خجند":
در این باره دیدگاه قطعی وجود ندارد. این واژه از آغاز سده هفتم میلادی با همین نام در بنکده ها (منابع) و سرچشمه‌های #سغدی، #پهلوی، #چینی و عربی آمده‌است.
برخی معنی خجند را، "مردم سعادتمند و بالانشین" آورده‌اند.
برخی نیز می گویند که خجند در سده‌های گذشته دگرگون شده است، چنانکه زمانی "اسکندریه اقصی"، سپس "آنتی‌آخیه" و سرانجام "خجند" نام گرفته‌است.
برای نخستین بار در سال‌نامه چینی دودمان "تنشو" (۶۱۸-۶۲۶م)، از خجند با نام "گوی جنتی" یاد شده‌است و در منابع سغدی که از "کوه مغ" بدست آمده #کوچندی نامیده شده‌است.
به تازگی نیز گفته شده، خجند از واژه مرکب "خوره-کنته" در زبان‌های ایرانی باستان ریشه گرفته و معنایش "آفتاب‌شهر" یا "شهر آفتابی" است، بخش اول این واژه، "خور" است یعنی خورشید و بخش دوم، "کنده/کنته" به معنای شهر و دهکده است.
⬅️ خجند در تاریخ فرارودان (ماوراءالنهر):
بیشتر منابع تاریخی و جغرافیایی خجند را در کنار رودخانه #سیر_دریا در #فرارودان ( #ماوراءالنهر) دانسته‌اند و آورده‌اند، #اسکندر_مقدونی شهر "اسخت اسکندریه" را در این ناحیه در پایان لشکر کشی خود به "سغد" بنا نهاده بود.
گفته شده است که این شهر به عنوان دژی برای دفاع در برابر حملات #سکاها ی ساکن در شمال سیردریا ساخته شده بود؛ اما کاوش‌های باستان‌شناسان و یافته های باستانی منطقه سغد، نشان می دهد که پیشینه شهر خجند به بیش از ۲۷۰۰ سال می‌رسد پس شهر خجند پیش از رفتن اسکندر مقدونی به آن دیار نیز وجود داشته‌است.
در داستانهای کهن، بنای خجند را به #کیخسرو نسبت داده‌اند و آن را عروس دنیا خوانده‌اند.
"ابن بلخی" می‌گوید #فیروز فرزند #یزدگرد این شهر را بنیاد نهاد و دیوار ۵۰ فرسنگی خجند مرز #ایران و #توران بوده‌است.
خجند تا دوره انقلاب "بولشویکی" در روزگار فرمانروایی شوروی به "لانه هنرمندان" مشهور بود.
■ بنکده (سرچشمه/منبع):
دانشنامه ادب فارسی: ادب فارسی در آسیای میانه. حسن انوشه (به سرپرستی). چاپ اول (ویراست دوم).تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۰
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
ادامه را در پیام بعدی کانال بخوانید.
@LoversofIRAN
Telegram
attach 📎
Audio
تصنیف: مهتاب‌رو ۱۳۷۱
آهنگساز: #کیخسرو_پورناظری
آواز: #شهرام_ناظری
نوازندگی«گروه تنبور شمس»
اثر درخشانی که نشانه درک کیخسروپورناظری از اشعار #مولانا است باصدای اساتیری استاد شهرام ناظری
@LoversofIRAN
آهنگساز: #کیخسرو_پورناظری
آواز: #شهرام_ناظری
نوازندگی«گروه تنبور شمس»
اثر درخشانی که نشانه درک کیخسروپورناظری از اشعار #مولانا است باصدای اساتیری استاد شهرام ناظری
@LoversofIRAN
👈 #چهارشنبه سوری، در #شاهنامه نیست👉
👈هوشیار باشیم که برای پاسداشت آیین های ایرانی و از حس وطن پرستی، دچار تاریخ سازی، زیاده روی، سخنان نادرست و بی پشتوانه نشویم.
@LoversofIRAN
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
⬅️دکتر #ابوالفضل_خطیبی، پژوهشگر شاهنامه
امروزه ایرانیان با برگزاری جشن چهارشنبه‌سوری به استقبال نوروز می‌روند و چه نیکوست که به جای ترقّه‌بازی، آتشی برافروزند و مانند آنچه در گذشته اجرا می‌شد، از روی آتش بپرند و این شب را گرامی بدارند.
این روزها مدام از من می‌پرسند:
آیا در #شاهنامه از #چهارشنبه_سوری گفته شده است؟
و پاسخ می‌دهم معلوم است که نیست.
برایم عجیب بود که چرا در سال‌های گذشته این پرسش مطرح نبود و چه شده است که امسال همه ردِّ این جشن را در شاهنامه پیگیری می‌کنند.
دوست نازنینی نوشته‌ای منسوب به آقای هاشم رضی ( در حال حاضر من نمی توانم این انتساب را تأیید کنم) را فرستادند و یادآور شدند که شاید بر همین اساس برخی این باور را ترویج می‌کنند.
نکتۀ مهم دربارۀ این جشن این است که برخلاف جشن‌های دیگر ایرانی چون #نوروز و #مهرگان و #سده، پیشینۀ روشنی از آن در شاهنامه و آثار مربوط به ایران پیش از اسلام باقی نمانده است. اگر چه در کتب دیگر از این جشن مطالبی دیده می شود.
اکنون بنگرید به شواهد و استدلال هایی که برای اثبات وجود این جشن در شاهنامه ذکر شده که قابل نقد است :
«سیاوش در پایان سال ۱۰۱۳ پیش از میلاد به دستور افراسیاب کشته شد و یک روز پس از کشته شدن سیاوش، فرزند وی کیخسرو در روز پنجشنبه، یکم فروردین ۱۰۱۲ پیش از میلاد در توران متولد می‌شود و چون در آیین زرتشتی سوگواری در رثای مردگان جایز نیست، پارسیان زرتشتی در آخرین شب چهارشنبه پایان سال از آتش می گذشته اند تا خاطره سیاوش به منظور دفاع از عفت و پاکدامنی، جاودان بماند»
به یادِ تاریخگذاری زنده یاد #ذبیح_بهروز افتادم که زمان طوفان جم را به روز و ساعت و دقیقه و ثانیه تعیین کرده بود! #سیاوش و #افراسیاب و #کیخسرو مگر شخصیت‌های اسطوره‌ای نیستند؟!
پس چگونه می‌توان سال مرگ سیاوش را با این دقت و حتی به روز هفته (سه شنبه) مشخّص کرد؟
مگر ایرانیان عهد سیاوش هفته داشتند که سه‌شنبه یا چهارشنبه داشته باشند؟!
(هفته و تقسیم بندی روزها با نامهای شنبه و یکشنبه و... چیزی است که پس از اسلام در ایران رواج پیداکرد و پیش از اسلام، گاهشماری ایرانی، ۳۰روز در یک ماه را به ۳۰ نام گوناگون می نامیدند و نامگذاری هفتگی نداشتند)
چهارشنبه سوری مبارک.
/برداشت از صفحه فیس بوک دکتر خطیبی/
از@JASHNHA2
@LoversofIRAN
👈هوشیار باشیم که برای پاسداشت آیین های ایرانی و از حس وطن پرستی، دچار تاریخ سازی، زیاده روی، سخنان نادرست و بی پشتوانه نشویم.
@LoversofIRAN
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
⬅️دکتر #ابوالفضل_خطیبی، پژوهشگر شاهنامه
امروزه ایرانیان با برگزاری جشن چهارشنبه‌سوری به استقبال نوروز می‌روند و چه نیکوست که به جای ترقّه‌بازی، آتشی برافروزند و مانند آنچه در گذشته اجرا می‌شد، از روی آتش بپرند و این شب را گرامی بدارند.
این روزها مدام از من می‌پرسند:
آیا در #شاهنامه از #چهارشنبه_سوری گفته شده است؟
و پاسخ می‌دهم معلوم است که نیست.
برایم عجیب بود که چرا در سال‌های گذشته این پرسش مطرح نبود و چه شده است که امسال همه ردِّ این جشن را در شاهنامه پیگیری می‌کنند.
دوست نازنینی نوشته‌ای منسوب به آقای هاشم رضی ( در حال حاضر من نمی توانم این انتساب را تأیید کنم) را فرستادند و یادآور شدند که شاید بر همین اساس برخی این باور را ترویج می‌کنند.
نکتۀ مهم دربارۀ این جشن این است که برخلاف جشن‌های دیگر ایرانی چون #نوروز و #مهرگان و #سده، پیشینۀ روشنی از آن در شاهنامه و آثار مربوط به ایران پیش از اسلام باقی نمانده است. اگر چه در کتب دیگر از این جشن مطالبی دیده می شود.
اکنون بنگرید به شواهد و استدلال هایی که برای اثبات وجود این جشن در شاهنامه ذکر شده که قابل نقد است :
«سیاوش در پایان سال ۱۰۱۳ پیش از میلاد به دستور افراسیاب کشته شد و یک روز پس از کشته شدن سیاوش، فرزند وی کیخسرو در روز پنجشنبه، یکم فروردین ۱۰۱۲ پیش از میلاد در توران متولد می‌شود و چون در آیین زرتشتی سوگواری در رثای مردگان جایز نیست، پارسیان زرتشتی در آخرین شب چهارشنبه پایان سال از آتش می گذشته اند تا خاطره سیاوش به منظور دفاع از عفت و پاکدامنی، جاودان بماند»
به یادِ تاریخگذاری زنده یاد #ذبیح_بهروز افتادم که زمان طوفان جم را به روز و ساعت و دقیقه و ثانیه تعیین کرده بود! #سیاوش و #افراسیاب و #کیخسرو مگر شخصیت‌های اسطوره‌ای نیستند؟!
پس چگونه می‌توان سال مرگ سیاوش را با این دقت و حتی به روز هفته (سه شنبه) مشخّص کرد؟
مگر ایرانیان عهد سیاوش هفته داشتند که سه‌شنبه یا چهارشنبه داشته باشند؟!
(هفته و تقسیم بندی روزها با نامهای شنبه و یکشنبه و... چیزی است که پس از اسلام در ایران رواج پیداکرد و پیش از اسلام، گاهشماری ایرانی، ۳۰روز در یک ماه را به ۳۰ نام گوناگون می نامیدند و نامگذاری هفتگی نداشتند)
چهارشنبه سوری مبارک.
/برداشت از صفحه فیس بوک دکتر خطیبی/
از@JASHNHA2
@LoversofIRAN
Audio
تصنیف: مهتاب‌رو ۱۳۷۱
آهنگساز: #کیخسرو_پورناظری
آواز: #شهرام_ناظری
نوازندگی«گروه تنبور شمس»
اثر درخشانی که نشانه درک کیخسروپورناظری از اشعار #مولانا است باصدای اساتیری استاد شهرام ناظری
@LoversofIRAN
آهنگساز: #کیخسرو_پورناظری
آواز: #شهرام_ناظری
نوازندگی«گروه تنبور شمس»
اثر درخشانی که نشانه درک کیخسروپورناظری از اشعار #مولانا است باصدای اساتیری استاد شهرام ناظری
@LoversofIRAN
Forwarded from عاشقان ایران
👈 #چهارشنبه سوری، در #شاهنامه نیست👉
👈هوشیار باشیم که برای پاسداشت آیین های ایرانی و از حس وطن پرستی، دچار تاریخ سازی، زیاده روی، سخنان نادرست و بی پشتوانه نشویم.
@LoversofIRAN
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
⬅️دکتر #ابوالفضل_خطیبی، پژوهشگر شاهنامه
امروزه ایرانیان با برگزاری جشن چهارشنبه‌سوری به استقبال نوروز می‌روند و چه نیکوست که به جای ترقّه‌بازی، آتشی برافروزند و مانند آنچه در گذشته اجرا می‌شد، از روی آتش بپرند و این شب را گرامی بدارند.
این روزها مدام از من می‌پرسند:
آیا در #شاهنامه از #چهارشنبه_سوری گفته شده است؟
و پاسخ می‌دهم معلوم است که نیست.
برایم عجیب بود که چرا در سال‌های گذشته این پرسش مطرح نبود و چه شده است که امسال همه ردِّ این جشن را در شاهنامه پیگیری می‌کنند.
دوست نازنینی نوشته‌ای منسوب به آقای هاشم رضی ( در حال حاضر من نمی توانم این انتساب را تأیید کنم) را فرستادند و یادآور شدند که شاید بر همین اساس برخی این باور را ترویج می‌کنند.
نکتۀ مهم دربارۀ این جشن این است که برخلاف جشن‌های دیگر ایرانی چون #نوروز و #مهرگان و #سده، پیشینۀ روشنی از آن در شاهنامه و آثار مربوط به ایران پیش از اسلام باقی نمانده است. اگر چه در کتب دیگر از این جشن مطالبی دیده می شود.
اکنون بنگرید به شواهد و استدلال هایی که برای اثبات وجود این جشن در شاهنامه ذکر شده که قابل نقد است :
«سیاوش در پایان سال ۱۰۱۳ پیش از میلاد به دستور افراسیاب کشته شد و یک روز پس از کشته شدن سیاوش، فرزند وی کیخسرو در روز پنجشنبه، یکم فروردین ۱۰۱۲ پیش از میلاد در توران متولد می‌شود و چون در آیین زرتشتی سوگواری در رثای مردگان جایز نیست، پارسیان زرتشتی در آخرین شب چهارشنبه پایان سال از آتش می گذشته اند تا خاطره سیاوش به منظور دفاع از عفت و پاکدامنی، جاودان بماند»
به یادِ تاریخگذاری زنده یاد #ذبیح_بهروز افتادم که زمان طوفان جم را به روز و ساعت و دقیقه و ثانیه تعیین کرده بود! #سیاوش و #افراسیاب و #کیخسرو مگر شخصیت‌های اسطوره‌ای نیستند؟!
پس چگونه می‌توان سال مرگ سیاوش را با این دقت و حتی به روز هفته (سه شنبه) مشخّص کرد؟
مگر ایرانیان عهد سیاوش هفته داشتند که سه‌شنبه یا چهارشنبه داشته باشند؟!
(هفته و تقسیم بندی روزها با نامهای شنبه و یکشنبه و... چیزی است که پس از اسلام در ایران رواج پیداکرد و پیش از اسلام، گاهشماری ایرانی، ۳۰روز در یک ماه را به ۳۰ نام گوناگون می نامیدند و نامگذاری هفتگی نداشتند)
چهارشنبه سوری مبارک.
/برداشت از صفحه فیس بوک دکتر خطیبی/
از@JASHNHA2
@LoversofIRAN
👈هوشیار باشیم که برای پاسداشت آیین های ایرانی و از حس وطن پرستی، دچار تاریخ سازی، زیاده روی، سخنان نادرست و بی پشتوانه نشویم.
@LoversofIRAN
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
⬅️دکتر #ابوالفضل_خطیبی، پژوهشگر شاهنامه
امروزه ایرانیان با برگزاری جشن چهارشنبه‌سوری به استقبال نوروز می‌روند و چه نیکوست که به جای ترقّه‌بازی، آتشی برافروزند و مانند آنچه در گذشته اجرا می‌شد، از روی آتش بپرند و این شب را گرامی بدارند.
این روزها مدام از من می‌پرسند:
آیا در #شاهنامه از #چهارشنبه_سوری گفته شده است؟
و پاسخ می‌دهم معلوم است که نیست.
برایم عجیب بود که چرا در سال‌های گذشته این پرسش مطرح نبود و چه شده است که امسال همه ردِّ این جشن را در شاهنامه پیگیری می‌کنند.
دوست نازنینی نوشته‌ای منسوب به آقای هاشم رضی ( در حال حاضر من نمی توانم این انتساب را تأیید کنم) را فرستادند و یادآور شدند که شاید بر همین اساس برخی این باور را ترویج می‌کنند.
نکتۀ مهم دربارۀ این جشن این است که برخلاف جشن‌های دیگر ایرانی چون #نوروز و #مهرگان و #سده، پیشینۀ روشنی از آن در شاهنامه و آثار مربوط به ایران پیش از اسلام باقی نمانده است. اگر چه در کتب دیگر از این جشن مطالبی دیده می شود.
اکنون بنگرید به شواهد و استدلال هایی که برای اثبات وجود این جشن در شاهنامه ذکر شده که قابل نقد است :
«سیاوش در پایان سال ۱۰۱۳ پیش از میلاد به دستور افراسیاب کشته شد و یک روز پس از کشته شدن سیاوش، فرزند وی کیخسرو در روز پنجشنبه، یکم فروردین ۱۰۱۲ پیش از میلاد در توران متولد می‌شود و چون در آیین زرتشتی سوگواری در رثای مردگان جایز نیست، پارسیان زرتشتی در آخرین شب چهارشنبه پایان سال از آتش می گذشته اند تا خاطره سیاوش به منظور دفاع از عفت و پاکدامنی، جاودان بماند»
به یادِ تاریخگذاری زنده یاد #ذبیح_بهروز افتادم که زمان طوفان جم را به روز و ساعت و دقیقه و ثانیه تعیین کرده بود! #سیاوش و #افراسیاب و #کیخسرو مگر شخصیت‌های اسطوره‌ای نیستند؟!
پس چگونه می‌توان سال مرگ سیاوش را با این دقت و حتی به روز هفته (سه شنبه) مشخّص کرد؟
مگر ایرانیان عهد سیاوش هفته داشتند که سه‌شنبه یا چهارشنبه داشته باشند؟!
(هفته و تقسیم بندی روزها با نامهای شنبه و یکشنبه و... چیزی است که پس از اسلام در ایران رواج پیداکرد و پیش از اسلام، گاهشماری ایرانی، ۳۰روز در یک ماه را به ۳۰ نام گوناگون می نامیدند و نامگذاری هفتگی نداشتند)
چهارشنبه سوری مبارک.
/برداشت از صفحه فیس بوک دکتر خطیبی/
از@JASHNHA2
@LoversofIRAN
👈قاجاریه و دده قورقود؛ پاسخ به ادعایی تازه که مورد تبلیغ #پانترک ها قرار گرفته است
چند روز اخیر در فضای مجازی مطلبی درباره کشف نسخه #قاجاری از #دده_قورقود منتشر شده است. بدیهی است که کشف هر اثر فرهنگی و هنری مربوط به عصر #قاجاریه برای پژوهشگران تاریخ و فرهنگ عصر #قاجار دلگرم کننده و مسرت بخش است ، اما در این میان باید مراقب بود که از دامن زدن به اخبار جعلی و زرد نیز پرهیز کرد.
درباره این خبر چند نکته لازم به ذکر است :
۱. بر فرض صحت کامل اظهارات شخصیت محترمی که به عنوان کاشف این نسخه مطرح شده است ، باز قابلیت انتساب این نسخه به کتابخانه های سلطنتی قاجاریه و شخص آقا محمدخان به شدت قابل تردید است این که شخصی در کتابفروشی ادعا کرده از خاندان قاجار است یا مدعی شده این نسخه در کتابخانه #آقامحمد_خان قاجار بوده ، از نظر علمی و‌منطقی مطلقا ارزشی ندارد ، چرا که در وهله اول ممکن است آن فرد فروشنده کتاب ادعای کذبی را مطرح کرده باشد و بر فرض که صادق هم بوده باشد ممکن است اطلاعاتی که داشته نادرست بوده باشد. آن چه که مسلم است این که کتاب های متعلق به کتابخانه سلطنتی شاهان قاجار به فرزندان و اولاد آنان به ارث نرسیده بلکه جزیی از کتابخانه سلطنتی بوده و عمدتا در این کتابخانه یا کتابخانه مجلس و سایر مراکز عمومی نگهداری می شود . اگر تعدادی کتاب هم به هر شکلی از کتابخانه خارج شده باشد در اختیار مجموعه داران بزرگ است و نه هر شخصی که بخواهد کتاب را در کتابفروشی های میدان انقلاب بفروش برساند .
۲. عدم انتساب کتاب به کتابخانه سلطنتی قاجاریه به معنای رد وجود این نسخه نیست بله ممکن است این نسخه وجود داشته باشد و اتفاقا متعلق به دوره قاجار نیز باشد اما دلیل معتبری برای انتساب آن به کتابخانه شاهان قاجار ارایه نشده است .
۳. برخی شاهان قاجار به هویت قبیله ای خود که ریشه های ترکی و مغولی داشته علاقه داشتند و به همین دلیل برخی از شاهزادگان قاجاریه مانند فرزندان حسنعلی میرزا شجاع السلطنه نیز نام های مغولی هم چون: هلاکو و اباقان داشتند، اما آن چه برای شاهان قاجار به عنوان پادشاهان #ایران اصل بود #هویت_ایرانی شان بوده است که در ذیل ابراز تعلقات #شیعی و #باستانی و اسطوره ای ظهور می یافته است و البته با هویت ترکی آنان نیز تعارضی نداشته است. درست است که نام چهار شاهزاده قاجار، نام #مغولی بوده ولی تعداد بسیار بیش‌تری نام امامان معصومین علیهم السلام و شخصیت های نمادین #شیعه و نیز شاهان و بزرگان #ایران_باستان و #شاهنامه بوده است .
۴. جدای از تعلق یا عدم تعلق نسخه ای از دده قورقود به کتابخانه های شاهان قاجار، مسلم است که دده قورقود و داستان های آن جایی در میان پادشاهان قاجار باز نکرده است چنانچه در کتاب ها و دست نوشته های متعدد پادشاهان و شاهزادگان و‌نخبگان عصر قاجار اعم از #ترک زبان و غیر ترک زبان ، هیچ اشاره ای به دده قور قود وجود ندارد .
۵. آثار فرهنگی مورد علاقه شاهان قاجار ، #شاهنامه #فردوسی، دیوان #حافظ، خمسه #نظامی، #گلستان و #بوستان #سعدی بوده است .چنانچه فرهاد میرزا معتمد الدوله ، با آه و افسوس از زیارت آرامگاه حضرت نظامی یاد می کند.
بسیاری از شاهزادگان قاجار نیز چنین نام هایی داشتند :
#اردشیر میرزا ، #انوشیروان میرزا ، #ایرج میرزا، #کیومرث میرزا ، #بهمن میرزا ، #بهرام میرزا ، #پرویز میرزا ، #جهانگیر میرزا ، #داراب میرزا، #رستم میرزا، #ساسان میرزا ، #سیامک میرزا ، #سیاوش میرزا ، #شاپور میرزا ، #شاهرخ میرزا ، #طهماسب میرزا ، #کیکاووس میرزا ، #کیخسرو میرزا ، #کیقباد میرزا و #خسرو میرزا و #فرهاد میرزا بودند.
همگی این اسامی از شاهنامه اخذ شده بودند که نشان دهنده عجین بودن کامل قاجاریه با فرهنگ شاهنامه است .
۶. قاجارها نیز مانند بسیاری از ایلات #ترک_زبان هم چون: افشارها و بیات ها و قشقایی ها و .... به هویت قبیله ای وعشیره ای شان علاقه مند بودند ولی آن را در تضاد و تعارض با هویت ایرانی تعریف نکردند و علایق فرهنگی و هنری شان و از جمله عشق عمیق آنان به حلقه وصل فرهنگ ایرانی یعنی شاهنامه فردوسی در دل تاریخ ثبت شده و مظاهر آن متعدد است کتاب دده قور قود هم به عنوان یک اثر فرهنگی ترکی ، می توانسته مورد علاقه قاجارها قرار بگیرد ولی در مجموع رد پایی از آن در فرهنگ و هنر عصر قاجار به جای نمانده است.
/ازممالک محروسه ایران که محمل نوشته های حاصل از پژوهش در تاریخ قاجاریه است @qajariranhistory
@LoversofIRAN
چند روز اخیر در فضای مجازی مطلبی درباره کشف نسخه #قاجاری از #دده_قورقود منتشر شده است. بدیهی است که کشف هر اثر فرهنگی و هنری مربوط به عصر #قاجاریه برای پژوهشگران تاریخ و فرهنگ عصر #قاجار دلگرم کننده و مسرت بخش است ، اما در این میان باید مراقب بود که از دامن زدن به اخبار جعلی و زرد نیز پرهیز کرد.
درباره این خبر چند نکته لازم به ذکر است :
۱. بر فرض صحت کامل اظهارات شخصیت محترمی که به عنوان کاشف این نسخه مطرح شده است ، باز قابلیت انتساب این نسخه به کتابخانه های سلطنتی قاجاریه و شخص آقا محمدخان به شدت قابل تردید است این که شخصی در کتابفروشی ادعا کرده از خاندان قاجار است یا مدعی شده این نسخه در کتابخانه #آقامحمد_خان قاجار بوده ، از نظر علمی و‌منطقی مطلقا ارزشی ندارد ، چرا که در وهله اول ممکن است آن فرد فروشنده کتاب ادعای کذبی را مطرح کرده باشد و بر فرض که صادق هم بوده باشد ممکن است اطلاعاتی که داشته نادرست بوده باشد. آن چه که مسلم است این که کتاب های متعلق به کتابخانه سلطنتی شاهان قاجار به فرزندان و اولاد آنان به ارث نرسیده بلکه جزیی از کتابخانه سلطنتی بوده و عمدتا در این کتابخانه یا کتابخانه مجلس و سایر مراکز عمومی نگهداری می شود . اگر تعدادی کتاب هم به هر شکلی از کتابخانه خارج شده باشد در اختیار مجموعه داران بزرگ است و نه هر شخصی که بخواهد کتاب را در کتابفروشی های میدان انقلاب بفروش برساند .
۲. عدم انتساب کتاب به کتابخانه سلطنتی قاجاریه به معنای رد وجود این نسخه نیست بله ممکن است این نسخه وجود داشته باشد و اتفاقا متعلق به دوره قاجار نیز باشد اما دلیل معتبری برای انتساب آن به کتابخانه شاهان قاجار ارایه نشده است .
۳. برخی شاهان قاجار به هویت قبیله ای خود که ریشه های ترکی و مغولی داشته علاقه داشتند و به همین دلیل برخی از شاهزادگان قاجاریه مانند فرزندان حسنعلی میرزا شجاع السلطنه نیز نام های مغولی هم چون: هلاکو و اباقان داشتند، اما آن چه برای شاهان قاجار به عنوان پادشاهان #ایران اصل بود #هویت_ایرانی شان بوده است که در ذیل ابراز تعلقات #شیعی و #باستانی و اسطوره ای ظهور می یافته است و البته با هویت ترکی آنان نیز تعارضی نداشته است. درست است که نام چهار شاهزاده قاجار، نام #مغولی بوده ولی تعداد بسیار بیش‌تری نام امامان معصومین علیهم السلام و شخصیت های نمادین #شیعه و نیز شاهان و بزرگان #ایران_باستان و #شاهنامه بوده است .
۴. جدای از تعلق یا عدم تعلق نسخه ای از دده قورقود به کتابخانه های شاهان قاجار، مسلم است که دده قورقود و داستان های آن جایی در میان پادشاهان قاجار باز نکرده است چنانچه در کتاب ها و دست نوشته های متعدد پادشاهان و شاهزادگان و‌نخبگان عصر قاجار اعم از #ترک زبان و غیر ترک زبان ، هیچ اشاره ای به دده قور قود وجود ندارد .
۵. آثار فرهنگی مورد علاقه شاهان قاجار ، #شاهنامه #فردوسی، دیوان #حافظ، خمسه #نظامی، #گلستان و #بوستان #سعدی بوده است .چنانچه فرهاد میرزا معتمد الدوله ، با آه و افسوس از زیارت آرامگاه حضرت نظامی یاد می کند.
بسیاری از شاهزادگان قاجار نیز چنین نام هایی داشتند :
#اردشیر میرزا ، #انوشیروان میرزا ، #ایرج میرزا، #کیومرث میرزا ، #بهمن میرزا ، #بهرام میرزا ، #پرویز میرزا ، #جهانگیر میرزا ، #داراب میرزا، #رستم میرزا، #ساسان میرزا ، #سیامک میرزا ، #سیاوش میرزا ، #شاپور میرزا ، #شاهرخ میرزا ، #طهماسب میرزا ، #کیکاووس میرزا ، #کیخسرو میرزا ، #کیقباد میرزا و #خسرو میرزا و #فرهاد میرزا بودند.
همگی این اسامی از شاهنامه اخذ شده بودند که نشان دهنده عجین بودن کامل قاجاریه با فرهنگ شاهنامه است .
۶. قاجارها نیز مانند بسیاری از ایلات #ترک_زبان هم چون: افشارها و بیات ها و قشقایی ها و .... به هویت قبیله ای وعشیره ای شان علاقه مند بودند ولی آن را در تضاد و تعارض با هویت ایرانی تعریف نکردند و علایق فرهنگی و هنری شان و از جمله عشق عمیق آنان به حلقه وصل فرهنگ ایرانی یعنی شاهنامه فردوسی در دل تاریخ ثبت شده و مظاهر آن متعدد است کتاب دده قور قود هم به عنوان یک اثر فرهنگی ترکی ، می توانسته مورد علاقه قاجارها قرار بگیرد ولی در مجموع رد پایی از آن در فرهنگ و هنر عصر قاجار به جای نمانده است.
/ازممالک محروسه ایران که محمل نوشته های حاصل از پژوهش در تاریخ قاجاریه است @qajariranhistory
@LoversofIRAN
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
👆افسوس از ناآگاهی ملی
گلایه ۳سال پیش ویشکا آسایش
#گیو پهلوان سرشناس حماسه های ملی ایرانیان
در پادشاهی #کیکاوس و #کیخسرو
در شاهنامه او پسر #گودرز و داماد #رستم است
تبارش از "کشواد"(پدربزرگ) به #کاوه_آهنگر می‌رسد و اهل اسپهان/ #اصفهان
احتمال داده اند او چهره تاریخی دوره #اشکانیان بود و پدر گودرز دوم #اشکانی که ۲۰۰۰سال پیش به همراه "وردان اشکانی" به تخت نشست
در #شاهنامه تنها یک فرزند دارد، #بیژن؛ اما بروز احساسات پدرانه گیو به ویژه در داستان دوازده رخ، چنان دل‌انگیز است که ویژگیهای عاطفی او را پررنگ می‌کند، درکنار جنگاوری و دلیری او
او جنگ‌های بسیار کرد:
هفت سال جستجو در #ترکستان (آسیای میانه امروز)برای یافتن کیخسرو و بازگرداندنش به ایران بود؛ دیگری خون‌خواهی برادرش بهرام که به دست داماد #افراسیاب (تژاو)کشته شد. در نبرد یازده رخ نیز انتقام خون #سیاوش پاک را از "گُروی زره" گرفت
سرانجام او در شاهنامه:
وفادارانه کیخسرو شاه ایران را با چهار پهلوان دیگر همراهی کرد تا به سوی پروردگار رود. بااینکه کیخسرو هشدار داده بود کسانی که از فرّ ایزدی برخوردار نیستند در این راه نابود خواهندشد
او رفت و نابودشد
@LoversofIRAN
گلایه ۳سال پیش ویشکا آسایش
#گیو پهلوان سرشناس حماسه های ملی ایرانیان
در پادشاهی #کیکاوس و #کیخسرو
در شاهنامه او پسر #گودرز و داماد #رستم است
تبارش از "کشواد"(پدربزرگ) به #کاوه_آهنگر می‌رسد و اهل اسپهان/ #اصفهان
احتمال داده اند او چهره تاریخی دوره #اشکانیان بود و پدر گودرز دوم #اشکانی که ۲۰۰۰سال پیش به همراه "وردان اشکانی" به تخت نشست
در #شاهنامه تنها یک فرزند دارد، #بیژن؛ اما بروز احساسات پدرانه گیو به ویژه در داستان دوازده رخ، چنان دل‌انگیز است که ویژگیهای عاطفی او را پررنگ می‌کند، درکنار جنگاوری و دلیری او
او جنگ‌های بسیار کرد:
هفت سال جستجو در #ترکستان (آسیای میانه امروز)برای یافتن کیخسرو و بازگرداندنش به ایران بود؛ دیگری خون‌خواهی برادرش بهرام که به دست داماد #افراسیاب (تژاو)کشته شد. در نبرد یازده رخ نیز انتقام خون #سیاوش پاک را از "گُروی زره" گرفت
سرانجام او در شاهنامه:
وفادارانه کیخسرو شاه ایران را با چهار پهلوان دیگر همراهی کرد تا به سوی پروردگار رود. بااینکه کیخسرو هشدار داده بود کسانی که از فرّ ایزدی برخوردار نیستند در این راه نابود خواهندشد
او رفت و نابودشد
@LoversofIRAN