گستره پادشاهی #سامانیان:
سرزمین‌های #خراسان، #هیرکان،
#مکران، #سیستان، #خوارزم، #کرمان

پایتخت ها:
بلخ(افغانستان)_بخارا(ازبکستان)

آنها ازدلایل شکوفایی زبان #فارسی_دری پس از اسلام بودند

@LoversofIRAN

چرا زبان امروز ما #فارسی نام دارد؟
سخنان ارزشمند وشنیدنی دکتر #ملایری ازسرنوشت زبان #پارسی پس از یورش اعراب
زبان #اشکانیان و #ساسانیان
#پارتی #پهلوی
زبان #فارسی_دری/درباری
از@Archpoldeb

@LoversofIRAN

‍ 👈 سردار دلیر ایرانیان، چه غریبانه آرمیده است! 👉

@LoversofIRAN

۸ دی بزرگداشت رادمان پسر ماهک سیستانی ( یعقوب_لیث_صفاری) سردار بزرگ سیستان، رهایی بخش ایران از چنگ اعراب و زنده کننده زبان فارسی پس از ۲ قرن سکوت است.
وی که به راستی شایسته بزرگترین یادمان ها و یابودهای ملی است،
امروز غریبانه در گوشه ای از #خوزستان آرمیده است!
دلاورمردی که در زمان زندگی اش مظلوم بود و پس از مرگش غریب!
این سرنوشت بخشی از قهرمانان #ملی مردمی است که تاریخ خود را بدرستی نمیشناسند.

دلیر دیار #سیستان_بلوچستان

@LoversofIRAN
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰

⬅️ ۲۰۰ سال پس از حمله عربها به ایران، #زبان #فارسی از نوشته های دیوانی حذف و به جای آن زبان #عربی به اجبار و زور نشسته بود.
خلفای #عباسی #بغداد با اینکه تخت نشستن خود را مدیون ایرانیان می دانستند، اما همچنان با نخوت، ایرانیان مسلمان را موالی(بندگان)خود می خواندند و از ستم بر آنان دریغ نمی کردند!

در سیستان با آنکه خشکسالی رخ داده بود، مامورین خلیفه با دژخیمی خراج و مالیاتی سنگین از دهقانان و بازرگانان می گرفتند و به بغداد می فرستادند برای خوشگذرانی #عباسیان.
در این میان جوانمردی رویگر زاده، از سیستان برای رهایی ایرانیان برخاست. #رادمان، پسر #ماهک_سیستانی یا #یعقوب_ليث_صفاری.

او با گردآوری دلاوران سیستان و ديگر نقاط ایران زمین، به جنگ خلیفه می رود و تمامی #سیستان، #خراسان، #ماورانهر ( #فرارودان)، #مازندران، #گیلان، #ری، #اصفهان، #فارس و #کرمان تا قسمتی از #خوزستان را از تسلط متجاوزان عرب آزاد می کند.

رادمان (يعقوب) در فرمانی به سراسر ایران، زبان عربی را حذف و زبان #فارسی_دری (فارسی درباری) را رایج می کند (در دفاتر دیوانی وحکومتی) تا بعدها شاهد ظهور عارفان و شاعران بسیاری در فرهنگ و ادب ایران همچون #فردوسی و #مولوی و #نظامی و #حافظ و #سعدی باشیم که بسیار در گسترش زبان پارسی کوشیدند...

اگر این دلاورمرد سیستانی چنین جنبش بزرگی را برای رهایی زبان و ادب پارسی انجام نداده بود، کشور ما هم امروز شاید مانند بیشتر کشورهای مسلمان خاورمیانه، #عرب زبان می شد.

خلیفه عباسی که تجربه نابودی خاندان #بنی_اميه/ #امویان بدست ایرانیان راداشت، هراسان پیکی سوی یعقوب می فرستد و می گوید تمامی نقاطی که در ايران تصرف کردید از آن تو باشد ولی مرا به خلافت مسلمین بپذیرید.

رادمان پور ماهک (يعقوب ليث صفاری) نان و پیاز و شمشیری را در یک سینی می گذارد و با این پاسخ برای خلیفه می فرستد:
تو یک متجاوز به خاک ایران هستی و در مقامی نیستی که ملک ایران را به ایرانی ببخشی. من یک رویگر زاده ایرانی هستم غذای من ساده است، نان و پیاز، ولی پاسخ من به متجاوزی مانند تو به خاک ایران هرچند خود را خلیفه مسلمین بخوانی این شمشیر است...
"برگرفته از تاریخ سیستان و ايران"

رادمان پور ماهک (یعقوب لیث صفاری) از آزادگان و برترین فرماندهان وطن پرست ایران بود که هنگام جنگ با لشکر خلیفه عباسی در دزفول از بیماری درگذشت.
شرق دزفول در مسیر جاده #شوشتر، قبری دورافتاده قراردارد. آرامگاهی که بیشتر مردم شهر او را نمی شناسند اما در آن یکی از شجاع ترین و وطن پرست ترین فرماندهان تاریخ این سرزمین یعقوب لیث صفاری آرمیده است.

جمله ی زیبای رادمان پور ماهک (یعقوب لیث)، در پاسخ به شاعری که برای پاسداشت وی، چکامه ای به عربی سروده بود، تا همیشه در گوش میهن پرستان خواهد بود:
"چیزی که من درنیابم (زبان عربی)، چرا باید گفتن؟!"
و همین سبب شد سرایندگان، دیگر به عربی برای وی نسرایند.

ملتی که تاریخ دیروزش را نمی داند، چگونه می تواند فردایی درست برای خود بسازد؟
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰

@LoversofIRAN
با ما همراه شوید 👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEE9zXIvRsbO03gfdA


آرامگاه دلاور ایرانی، رادمان پور ماهک، #دزفول، روستای #شاه_آباد 👇

سخنرانی شنیدنی و پرسش و پاسخ درباره کتیبه‌های #فارسی در بناهای تاریخی #قفقاز
سه شنبه ۹ بهمن. ساعت ۱۵
سخنران؛ مرتضی رضوانفر

نگاره:
دیوار #ساسانی در شهر #دربند
(از دوره #ساسانیان)
در جمهوری #داغستان (گستره #قفقاز)
با سنگ نوشته های #فارسی_دری و #پهلوی


@LoversofIRAN

🌟پرونده ارزشمند شنیداری
#خط_فارسی
_ شماره ۳ از ۵

🔹چگونگی‌ پاگرفتن خط فارسی
■ پژوهشی از دکتر #حیدری_ملایری
#ملایری @persianmalayeri

زبان و خط #پهلوی/ #فهلوی، هزارسال در سراسر ایران و پس از اسلام تا درازمدت در نیمه باختری ایران ( #ری #آذربایجان #اصفهان #همدان #نهاوند)
خط #عبری
خط #سغدی

یورش #اعراب #عرب
#خراسان_بزرگ
#فارسی_دری #دری #پارسی #فارسی

https://t.me/joinchat/AAAAAEE9zXIvRsbO03gfdA


@LoversofIRAN

گستره پادشاهی #سامانیان:
سرزمین‌های #خراسان، #هیرکان،
#مکران، #سیستان، #خوارزم، #کرمان

پایتخت ها:
بلخ(افغانستان)_بخارا(ازبکستان)

آنها ازدلایل شکوفایی زبان #فارسی_دری پس از اسلام بودند

@LoversofIRAN

📚 #تاریخی 📖 #فرهنگی


■"عراق" نامی ایرانی است از ریشه آریا

گفتاری ارزنده از میر جلال الدین کزازی


عراق، آنچنانکه که بر پاره‌ای از پژوهندگان و واژه‌شناسان کهن نیز پوشیده نبوده است، نامی است ایرانی از بن "ایرا"

هم از آن روی است که در جغرافیای دیرین، بخشی از "سرزمینهای ایرانی" نیز عراق خوانده می‌شده است و از آن روی که با "عراق عرب" درنیامیزد و یکی پنداشته نشود آن را "عراق عجم" می‌نامیدند.

عراق ریخت "تازی شده‌ی(عربی شده)" اراگ یا اِراک است که از «ایر» + «اگ» پساوند (پسوند) بازخوانی، ساخته شده است. «ایر»، ستاکی (ریشه ای) است که در نام سپند ایران نیز به کار رفته است و با «آریا» در ریشه یکی است.


#ایران_زمین #ایران_بزرگ_فرهنگی #ایران_کهن #ایران #ایر #آریا #آریایی #زبان_پارسی #پارسی #پهلوی #پارسی_دری #دری #فارسی #ایرانشهر #فارسی_دری #عراق #بغداد #اراک #اراگ #میرجلال_الدین_کزازی #کزازی #ایرانی #ابوسعید_اصمعی #عراق_عرب #عراق_عجم #تازی #عربی


🇮🇷 💌 عاشقان ایران
@LoversofIRAN


نوشتار کامل در این پیام👇
https://t.me/LoversofIRAN/9677

📚 #تاریخی 📖 #فرهنگی


👈مرزهای فرهنگی "ایران زمین" را پاس داریم.
ریشه واژه "عراق"، "ایر/آریایی" است👉


■ریشه شناسی واژه عراق، از استاد میرجلال الدین کزازی:
عراق، آنچنانکه که بر پاره‌ای از پژوهندگان و واژه‌شناسان کهن نیز پوشیده نبوده است، نامی است ایرانی. نمونه را "ابوسعید اصمعی" از فرهنگ‌نویسان و دانشوران سده‌ی دوم هجری گفته است: 《قال الٔاصمعیُّ: و کانت العراق تُسَمّیٰ اِیرَان شَهر فعرّبَتها العربُ فقالوا العراق》.

هم از آن روی است که در جغرافیای دیرین، بخشی از "سرزمینهای ایرانی" نیز عراق خوانده می‌شده است و از آن روی که با "عراق عرب" درنیامیزد و یکی پنداشته نشود آن را"عراق عجم" می‌نامیدند.

عراق ریخت "تازی شده‌ی(عربی شده)" اراگ یا اِراک است که از «ایر» + «اگ» پساوند (پسوند) بازخوانی، ساخته شده است. «ایر»، ستاکی (ریشه ای) است که در نام سپند ایران نیز به کار رفته است و با «آریا» در ریشه یکی است. عراق از دیدگاهی، ریختی دیگر از ایران است؛ بدین معنی که ستاک و واژه‌ی بنیادین در هر دو یکی است؛ و در ایران، ریخت ایرانی آن به کار برده می‌شود و در عراق، ریخت تازی شده‌اش.

"اِراک" ریخت کهن نام عراق است و "ایراک"، ریخت نو که از دید ریشه‌شناسی، با ایران یکی است. ایران نیز ریخت نوین "اران"/ eran در زبان پهلوی است. ستاک واژه در هر دو ریخت، «ار» یا «ایر» است. این ستاک(ریشه) در نام ایرج نیز در پهلوی، اِرچ به یادگار مانده است. جدایی در اِراک و اران، یا ایران و ایراک، تنها در پساوند آنهاست که یکی «ان» است و دیگری «اک» و هر دو پساوندهای بازخوانی‌اند.

«ان» در "پهلوی" و "پارسی دری" یکسان مانده است؛ اما «اک» پهلوی، در پارسی دری، به «ا» دیگرگون شده است. نمونه آن، واژگانی چون: "داناک و وِناک و آشناک" هستند در پهلوی، که در پارسی دری، "دانا و بینا و آشنا" شده‌اند. اما این پساوند در واژگانی چون: خوراک، پوشاک، کاواک، هنوز در ریخت کهن خویش مانده است.

اراک که ریختی است دیگر از ایران و به معنی سرزمین «ایر»، بر پایه‌ی هنجارهای تازی‌شدگی، به عِراق دیگرگون شده است. نکته‌ی نغز آن است که در ریخت تازیکانه(عربی)‌، هنوز «ع» با زیر(کسره) به کار برده می‌شود (به شکل عِراق)؛ اما ایرانیان امروز این نام را با زبرِ(فتحه) روی «ع» به کار می‌برند و "عَراق" می‌گویند؛ همانگونه که ریخت پهلوی آن را، چونان نام شهری در استان مرکزی، «اَراک» می‌خوانند، نه «اِراک».


#ایران_زمین #ایران_بزرگ_فرهنگی #ایران_کهن #ایران #ایر #آریا #آریایی #ایرانی #زبان_پارسی #پارسی #پهلوی #پارسی_دری #دری #فارسی #فارسی_دری #عراق #بغداد #اراک #اراگ #ایرانشهر #میرجلال_الدین_کزازی #کزازی #ابوسعید_اصمعی #عراق_عرب #عراق_عجم #تازی #عربی



🇮🇷💌 عاشقان ایران
@LoversofIRAN

گستره پادشاهی #سامانیان:
سرزمین‌های #خراسان، #هیرکان،
#مکران، #سیستان، #خوارزم، #کرمان

پایتخت ها:
بلخ(افغانستان)_بخارا(ازبکستان)

آنها ازدلایل شکوفایی زبان #فارسی_دری پس از اسلام بودند

@LoversofIRAN

👈 توضیح استاد #فریدون_جنیدی درباره دیوهای #مازندران در شاهنامه 👉


🏔منظور از مازندران در شاهنامه کجاست؟

⬅️از کانال شاهنامه شناسی
ابیات مربوط به مازندران در شاهنامه بدون افزوده های جعلی(الحاقیات)

چو #کاووس بگرفت گاه پدر
مر او را جهان، بنده شد سربسر
چنان بُد که در کاخ زرین نگار
همی خوَرد روزی، مَی خوشگُوار
اَبا پهلوانانِ اِیران به هم
همی رای زد، شاد، بر بِیش و کم
برفت از برِ پرده، سالارِ بار
خرامان بیامد برِ شهریار
بگفتا که: ”رامشگری بر در است
ابا بَربَت و نغز رامشگر است“
بفرمود تا پِیش او خواندند
برِ خوشنوازانْشْ بنشاندند
به بربت چو بایست، برساخت رود
برآورد مازندرانی سرود:
ز #مازندران، شهر ما، یاد باد
همیشه بر و بومش آباد باد
که در بوستانش همیشه گل است
به کوه اندرون، لاله و سنبل است
نوازنده، بلبل، به باغ اندرون
گُرازنده، آهو، به راغ اندرون
همیشه نیاساید از جُفتجوی
همه ساله، هر جای، رنگ است و بوی
گلاب است گویی به جویش روان
همی شاد گردد ز بویش، روان
دی و بهمن و آذَر و فروَدین
همیشه پر از لاله بینی زمین
همه ساله خندان لب جویبار
به هر جای، بازِ شکاری به کار
چو کاووس بشنید ازو این سَخُن
یکی تازه اندیشه افکند بُن
دل رزمجو را ببست اندر آن
که لشکر کشد سوی #مازندران
چنین گفت با سرفرازان رزم
که: ”ما سر نهادیم یکسر به بزم
اگر کاهلی پیشه گیرد دلِیر
نگردد ز آسایش و کام سِیر“
سخن چون به گوش بزرگان رسید
ازیشان، کس آن رای، فرّخ ندید
همه زرد گشتند و پُر چین بُروی
کسی جنگ دیوان نکرد آرزوی
کسی راست، پاسخ، نیارَست کرد
نهانی، روانْشان پر از باد سرد
به آواز گفتند: ما کِهتریم
زمین جز به فرمان تو نَسپَریم


⬅️ گروهی را گمان این است «مازندران» که در #شاهنامه جایگاه دیوان است، همانجاست که امروز مازندرانش خوانیم. در شاهنامه و کتابهای هم زمان با شاهنامه و پیش از آن، ظاهراً لفظ مازندران به معنی #طبرستان/ #تبرستان به کار نرفته است، مگر آن که به ندرت شعری یا عبارتی را بتوان چنان تفسیر کرد.

اغلب «مازندر» و «مازندران» بر سرزمینی در حدود مغرب و بسیار دور از ایران اطلاق میشد. در مقدمه #شاهنامه_ابومنصوری آمده:
” #شام و #یمن را مازندران خوانند و #مصر گویند از مازندران است“!
برخی از نویسندگان امروزی نیز جایگاه مازندران را در غرب، شام، یمن و برخی نیز در #هندوستان دانسته اند.

اما این گمانها درباره «مازندران» شاهنامه درست نیست. مازندران امروزی در گذشته «تبرستان» نامیده میشد، و چنان که در شاهنامه در داستان «زال و رودابه» میخوانیم، منوچهر پادشاه ایران پایتخت خویش را در آن مرز برگزیده بود: شهر #آمل

هنگامی که منوچهر از عشق زال و رودابه باخبر میشود و میخواهد به #کابل سپاه بکشد، پدرش سام به منوچهر نامه میفرستد و از زبان زال، چنین شِکوِه میکند:
«مرا» گفت «بَر دارِ آمل کنی
سَزاتر که آهنگ کابل کنی!»
(اگر مرا در آمل، پایتخت منوچهر، بر دار کنی، بهتر از آن است که به زابل لشکرکشی)
پس سرزمینی را که پایتخت ایران در آن باشد نشاید جایگاه دیوان نامیدن.

⬅️دیدگاه متفاوت استادجنیدی درباره نام مازندران و دیوسپید

«ماز» در زبانهای ایرانی، چین و شکن و برآمدگی و فرورفتگی است، و «مازاندر» جایگاهی است که چین و شکن و برجستگی در آن باشد، و همین رشته کوه البرز است. در زبان #فارسی_دری و زبان #تبرستان_باستان، «دوین» به معنای برجستگی و بلندی است. در زبان تبری، واژه دوین چند بار به معنی برجستگی و تپه و کوه آمده است؛ با افتادن «ین» پایانی، بگونه «دِو» dēv و آنگاه «دیو» درآمد

جایی که کاووس از آن سخن میراند، کوهستان #البرز بود که بایستی از ستیغهای بلند و دره های ژرف بگذرند. گذرندگان البرز کوه را، ابرهای همیشگی، بارانهای سخت، جنگلها و تیغزارها در پیش بود و بیشه های پر از دَدان و جانوران، شاخ و برگ فراوان پرتو آفتاب را گذر نمیداد

پیروزی بر دیوان مازندران، همان گشودن مازهای تبرستان و کوههای البرز است که به دست تبرستانیان و گیلانیان (اهالی #مازندران و #گیلان امروز) و ایرانیان دشت مرکزی انجام گرفت

چون یکایک این دوین ها به دست ایرانیان می افتاد و بر چراگاهها افزوده میشد، بزرگترین آنها «دوین سپید» یا «دیو سپید» بود که همانا کوه دماوند است. دماوند آن زمانها خاموش بود، اما گویا باز فعالیت مختصری کرد و بر ایرانیان آتش و سنگهای تیز بارید:
ز گردون بسی سنگ بارید و خَشت
پراکنده گشتند، اِیران، به دشت

گشودن البرزکوه و پیروزی بر دوین های مازندران، کار سیستانیان نبود، اما چون کاری بس بزرگ بود، پیروزی بر دیوسپید را شاهنامه به «رستم» نسبت دادند که جهان پهلوان (نماد ایران) بود

ایران: ایرانیان. جمعِ «اِیر» است و ایر یعنی فروتن، که صفت ایرانیان بوده است. در اینجا، «ان» علامت جمع است، یعنی ایرانیان. اما «ان» در نام کشور ایران، علامت نسبت است، یعنی جایگاه ایرانیان


💌عاشقان ایران
@LoversofIRAN