‍ آواز: #یولدوز_عثمانوا و #دلیر_نظروف
(خواننده های ازبکستان و تاجیکستان که ترانه ای فارسی را میخوانند)
ترانه سرا: #لایق_شیرعلی

@loversofiran

👈ویدیو را از آخر نوشتار دانلودکنید

👈 استفاده از این نوشتار بدون گذاردن پیوند کانال @loversofiran پسندیده نیست

متن زیبای این ترانه ی پارسی:

چک چک باران بــــــهار شیرین است
در یاد دارم تو را
شد بیدار در دل غم دیرینم
از ناز لاله زار
بیدلم،
بیدلم،
خنجر زدند بر سینه ام
جدا کردند ما را
میهنم،
میهنم،
تقدیرم آه همین است
چرا، چرا، آی چرا؟
چک چک باران بــــــهار شیرین است
در یاد دارم تو را
شد بیدار در دل غم دیرینم
از ناز لاله زار
〰〰〰〰〰〰〰〰

این ترانه که گویی غم مشترک همه فارسی زبانان گستره #ایران_زمین_کهن است را خوانندگان افغانستان هم خوانده اند.
غم زیبای نهفته در این ترانه را میتوان #رنج_مشترکی دید که در #تاجیکستان #ازبکستان #افغانستان و... از سوی قدرت طلبان زیاده خواه، بر مردم #پارسی_زبان رفته است.

در این بخش از آسیا در سده گذشته دو قدرت زیاده خواه #روسیه و #ترکیه، گسترش زبان پارسی و توانمندشدن فارسی زبانان و یکپارچگی آنان را خلاف اهداف خود میدیدند.

بنابراین در خاور دریای کاسپی (خزر) که همان #آسیای_میانه است، یورش به زبان پارسی را هم با تغییر اجباری خط از فارسی به #سیرلیک در حدود ۱۰۰ سال پیش از سوی اتحاد جماهیر شوروی میبینید؛ و هم پس از استقلال جمهوریهای #آسیای_میانه از شوروی سابق با تقویت #ترک_زبانان در ازبکستان (همان زبان ازبکی) در برابر فارسی زبانان که همان تاجیکهای ساکن در ازبکستان هستند میبینید. ایجاد مناقشه بین دو دولت همسایه تاجیکستان و ازبکستان که تا قطع روابط چندساله ی این کشورها و حتا قطع خطوط پروازهای هوایی دوکشور پیش رفت نیز پیامد همان سیاستهای پلید صدسال گذشته در جدایی مردمی ست که تا پیش از آن یک ملت بودند.

همه اینها در حالیست که در ازبکستان جایگاه و پایگاهی ارزشمند از فرهیختگان ادب و زبان فارسی و آرامگاههایشان و نسخه های خطی به زبان فارسی وجود دارد اما قطع گسترش این زبان توسط دولت ازبکستان و سختگیری بر فعالیتهای فارسی زبانان که به کوچ شماری از آنها به تاجیکستان انجامید، جفا و ستمی بسیار بزرگ بر این فرهنگ ارزشمند و ناب در دل آسیای میانه بود چنانکه نگین هایی از انگشتری زیبای فارسی در شهرهای سمرقند و بخارا ، سالهاست در کنترل و فشار دولت مرکزی #ازبک بسر میبرند.
سمرقند دومین شهر پرجمعیت ازبکستان، با بیشینه گویشوران فارسی زبان و پس از آن بخاراست.
از مهمترین بناهای تاریخی واقع در بخارا که مردم آن دیار با احترامی ویژه آنرا #بخارای_شریف میگویند؛ مزار #امیر_اسماعیل_سامانی بنیانگذار دودمان بزرگ سامانیان (ناجیان زبان و فرهنگ فارسی) که از شاهکارهای معماری مسلمانان در سده دهم میلادی به شمار می‌رود و نیز شمار زیادی مدرسه متعلق به سده ۱۷ میلادی هستند.
هسته تاریخی مرکزی بخارا در فهرست #میراث_تاریخی_جهانی_بشر_یونسکو به ثبت رسیده‌است.
بزرگان و دانشمندانی چون رودکی، ابوعلی سینا، بلعمی و دهها چهره ی درخشان دانش و ادب ایرانی نیز در این شهر زیسته یا زاده شده اند.

و اما در باختر دریای کاسپی (خزر) هم شرایط بهتری وجودندارد چنانکه نفوذ #ترکیه و #روسیه و حتا #اسراییل که گسترش زبان فارسی را برابر با نفوذ فرهنگی ایران امروز و خطری برای جغرافیای سیاسی و منافع بلندمدت خود،میدانند باعث شده که زبانهای زیرمجموعه زبان فارسی یعنی #تاتی و #تالشی، به گوشه ای در خاموشی کشیده شود و سخنوران این زبانها در چیرگی گسترده لهجه های زبان ترکی، روزبروز شمارشان کاهش یابد.

پس باید اندک هنرمندان شاعر، خواننده و آهنگسازی که در این بخشها برای زبان فارسی می سرایند و میخوانند را بسیار ارج نهاد که همچون چراغی فروزان، در شب تاریک هجران این زبان در خاور وباختر دریای کاسپی، هستند.
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰

خواننده زنی که در زیر ویدیوی او را میبینید، #یولدوز_عثمانوا از ازبکستان است که به عنوان پرآوازه ترین خواننده ازبکستان به زبانهای گوناگون روسی، ترکی، پشتو، هندی و فارسی آواز خوانده است.
او بدلیل مشکلات سیاسی که با دولت اسلام کریموف (ازبکستان) پیداکرد مجبور به ترک کشورش و مهاجرتهایی به روسیه، آمریکا و ترکیه شد. اکنون نیز در ترکیه زندگی میکند و بیشتر آوازهایش به زبان ترکی است.
او در سال ۱۳۸۵ آلبومی به نام 《بیا جانم》 به بازار فرستاد که تمام آهنگ‌هایش به #زبان_فارسی بود. او با #اندی خوانندهٔ ایرانی نیز اجرای مشترک داشت.
به #گلهای_نیلوفری که در پشت سر خوانندگان روی صحنه، چون نقش برجسته های زیبای تخت جمشید کارشده، توجه کنید.
این #فرهنگ_مشترک_ایرانی که پیام زیبای خود را از دل #پاسارگاد تا قلب #آسیای_میانه میفرستد

@loversofiran

دانلود کنید 👇

‍ آواز: #یولدوز_عثمانوا و #دلیر_نظروف
(خواننده های ازبکستان و تاجیکستان که ترانه ای فارسی را میخوانند)
ترانه سرا: #لایق_شیرعلی

@loversofiran

👈ویدیو را از آخر نوشتار دانلودکنید

👈 استفاده از این نوشتار بدون گذاردن پیوند کانال @loversofiran پسندیده نیست

متن زیبای این ترانه ی پارسی:

چک چک باران بــــــهار شیرین است
در یاد دارم تو را
شد بیدار در دل غم دیرینم
از ناز لاله زار
بیدلم،
بیدلم،
خنجر زدند بر سینه ام
جدا کردند ما را
میهنم،
میهنم،
تقدیرم آه همین است
چرا، چرا، آی چرا؟
چک چک باران بــــــهار شیرین است
در یاد دارم تو را
شد بیدار در دل غم دیرینم
از ناز لاله زار
〰〰〰〰〰〰〰〰

این ترانه که گویی غم مشترک همه فارسی زبانان گستره #ایران_زمین_کهن است را خوانندگان افغانستان هم خوانده اند.
غم زیبای نهفته در این ترانه را میتوان #رنج_مشترکی دید که در #تاجیکستان #ازبکستان #افغانستان و... از سوی قدرت طلبان زیاده خواه، بر مردم #پارسی_زبان رفته است.

در این بخش از آسیا در سده گذشته دو قدرت زیاده خواه #روسیه و #ترکیه، گسترش زبان پارسی و توانمندشدن فارسی زبانان و یکپارچگی آنان را خلاف اهداف خود میدیدند.

بنابراین در خاور دریای کاسپی (خزر) که همان #آسیای_میانه است، یورش به زبان پارسی را هم با تغییر اجباری خط از فارسی به #سیرلیک در حدود ۱۰۰ سال پیش از سوی اتحاد جماهیر شوروی میبینید؛ و هم پس از استقلال جمهوریهای #آسیای_میانه از شوروی سابق با تقویت #ترک_زبانان در ازبکستان (همان زبان ازبکی) در برابر فارسی زبانان که همان تاجیکهای ساکن در ازبکستان هستند میبینید. ایجاد مناقشه بین دو دولت همسایه تاجیکستان و ازبکستان که تا قطع روابط چندساله ی این کشورها و حتا قطع خطوط پروازهای هوایی دوکشور پیش رفت نیز پیامد همان سیاستهای پلید صدسال گذشته در جدایی مردمی ست که تا پیش از آن یک ملت بودند.

همه اینها در حالیست که در ازبکستان جایگاه و پایگاهی ارزشمند از فرهیختگان ادب و زبان فارسی و آرامگاههایشان و نسخه های خطی به زبان فارسی وجود دارد اما قطع گسترش این زبان توسط دولت ازبکستان و سختگیری بر فعالیتهای فارسی زبانان که به کوچ شماری از آنها به تاجیکستان انجامید، جفا و ستمی بسیار بزرگ بر این فرهنگ ارزشمند و ناب در دل آسیای میانه بود چنانکه نگین هایی از انگشتری زیبای فارسی در شهرهای سمرقند و بخارا ، سالهاست در کنترل و فشار دولت مرکزی #ازبک بسر میبرند.
سمرقند دومین شهر پرجمعیت ازبکستان، با بیشینه گویشوران فارسی زبان و پس از آن بخاراست.
از مهمترین بناهای تاریخی واقع در بخارا که مردم آن دیار با احترامی ویژه آنرا #بخارای_شریف میگویند؛ مزار #امیر_اسماعیل_سامانی بنیانگذار دودمان بزرگ سامانیان (ناجیان زبان و فرهنگ فارسی) که از شاهکارهای معماری مسلمانان در سده دهم میلادی به شمار می‌رود و نیز شمار زیادی مدرسه متعلق به سده ۱۷ میلادی هستند.
هسته تاریخی مرکزی بخارا در فهرست #میراث_تاریخی_جهانی_بشر_یونسکو به ثبت رسیده‌است.
بزرگان و دانشمندانی چون رودکی، ابوعلی سینا، بلعمی و دهها چهره ی درخشان دانش و ادب ایرانی نیز در این شهر زیسته یا زاده شده اند.

و اما در باختر دریای کاسپی (خزر) هم شرایط بهتری وجودندارد چنانکه نفوذ #ترکیه و #روسیه و حتا #اسراییل که گسترش زبان فارسی را برابر با نفوذ فرهنگی ایران امروز و خطری برای جغرافیای سیاسی و منافع بلندمدت خود،میدانند باعث شده که زبانهای زیرمجموعه زبان فارسی یعنی #تاتی و #تالشی، به گوشه ای در خاموشی کشیده شود و سخنوران این زبانها در چیرگی گسترده لهجه های زبان ترکی، روزبروز شمارشان کاهش یابد.

پس باید اندک هنرمندان شاعر، خواننده و آهنگسازی که در این بخشها برای زبان فارسی می سرایند و میخوانند را بسیار ارج نهاد که همچون چراغی فروزان، در شب تاریک هجران این زبان در خاور وباختر دریای کاسپی، هستند.
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰

خواننده زنی که در زیر ویدیوی او را میبینید، #یولدوز_عثمانوا از ازبکستان است که به عنوان پرآوازه ترین خواننده ازبکستان به زبانهای گوناگون روسی، ترکی، پشتو، هندی و فارسی آواز خوانده است.
او بدلیل مشکلات سیاسی که با دولت اسلام کریموف (ازبکستان) پیداکرد مجبور به ترک کشورش و مهاجرتهایی به روسیه، آمریکا و ترکیه شد. اکنون نیز در ترکیه زندگی میکند و بیشتر آوازهایش به زبان ترکی است.
او در سال ۱۳۸۵ آلبومی به نام 《بیا جانم》 به بازار فرستاد که تمام آهنگ‌هایش به #زبان_فارسی بود. او با #اندی خوانندهٔ ایرانی نیز اجرای مشترک داشت.
به #گلهای_نیلوفری که در پشت سر خوانندگان روی صحنه، چون نقش برجسته های زیبای تخت جمشید کارشده، توجه کنید.
این #فرهنگ_مشترک_ایرانی که پیام زیبای خود را از دل #پاسارگاد تا قلب #آسیای_میانه میفرستد

@loversofiran

دانلود کنید 👇

آرامگاه #امیر_اسماعیل_سامانی در #بخارا
سرسلسله و پایه گذار دودمان #سامانیان
فیلم از@Cacausus

سامانیان، دودمانی ایرانی تبار بودند که در گسترش و بازیابی دوباره جایگاه زبان فارسی پس از یورش #اعراب، نقشی پررنگ داشتند. گستره پادشاهی آنان، شمال شرق و شرق و بخش هایی از مرکز ایران بود و نتوانستند به غرب ایران دست یابند.

اندیشه این پادشاهی بر این پایه بود که بجای گسترش هرچه بیشتر قلمروی خود و رسیدن به مرزهای پیشین #ایران_زمین، به بازیابی #فرهنگ_ایرانی و رونق آیین و #هویت_ایرانی بپردازند

به راستی شاید بتوان گفت همه ما فارسی زبانان امروز، بخشی از داشته های زبانی خود راوامدار بزرگان ایرانی تباری هستیم که پس از یورش اعراب، نخستین پایه های بازگشت دوباره ایرانیان به ریشه های هویتی خود را گذاشتند و در این میان، خدمات شاهان #سامانی را نمی توان از یاد برد که در آرزوی بازگشت دوباره ایران به شکوه دوره #ساسانی و شاهنشاهی #ساسانیان بودند

امید که آرامگاه زیبای امیراسماعیل سامانی در #ازبکستان، یکی از کانون های مهم #گردشگری_ایرانیان شود مهرازی(معماری)ناب ایرانی این بنا،
چشم نواز و کم نظیر است

@LoversofIRAN