#ارمنستان و خوشامدگویی به زبان #فارسی👌
رفتار این کشور امن وآرام با #گردشگران_نوروزی_ایران شایسته استقبال بیشتر ما از این #کهن_دیار ایرانی ست
Хуш омадед ба забони #форсӣ дар #Арманистон
@loversofiran
رفتار این کشور امن وآرام با #گردشگران_نوروزی_ایران شایسته استقبال بیشتر ما از این #کهن_دیار ایرانی ست
Хуш омадед ба забони #форсӣ дар #Арманистон
@loversofiran
#ارمنستان و خوشامدگویی به زبان #فارسی👌
رفتار این کشور امن وآرام با #گردشگران_نوروزی_ایران شایسته استقبال بیشتر ما از این #کهن_دیار ایرانی ست
Хуш омадед ба забони #форсӣ дар #Арманистон
@loversofiran
رفتار این کشور امن وآرام با #گردشگران_نوروزی_ایران شایسته استقبال بیشتر ما از این #کهن_دیار ایرانی ست
Хуш омадед ба забони #форсӣ дар #Арманистон
@loversofiran
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
◀فایل تصویری
قطعه نوستالژیک: #شهرخالی
خواننده: #نگاره_خالوا
این ترانه از درد جدایی مردم #کهن_دیار_ایران پس از رنج تاراج و یورش دشمنان و جداییشان می گوید و آرزوی پیوند وآرامش دوباره دارد
@loversofiran
قطعه نوستالژیک: #شهرخالی
خواننده: #نگاره_خالوا
این ترانه از درد جدایی مردم #کهن_دیار_ایران پس از رنج تاراج و یورش دشمنان و جداییشان می گوید و آرزوی پیوند وآرامش دوباره دارد
@loversofiran
Forwarded from اتچ بات
قطعه بسیار زیبا و نوستالژیک: #شهر_خالی
خواننده تاجیک:
#نگاره_خالوا
Суруди Зебо ва nostalgic:
#шаҳри_холӣ
Сурудхонӣ:
#Негора_халова
Ин мусиқии зебо ва nostalgic
Изҳори азоби мардуми Осиёи Марказӣ Аз ҳуҷуми душман.
Тоҷикистон ва Ӯзбекистон ва форсизабонони мардуми минтақа барои солҳои зиёд дар зери зулму ситам Шӯравӣ, барои муошират бо забон ва фарҳанги худ.
این ترانه که بجز #نگاره_خالوا از #تاجیکستان، #امیرجان_صبوری از #افغانستان نیز آنرا خوانده؛
از درد جدایی مردمان عاشق #کهن_دیار_ایران پس از رنج تاراج و یورش دشمنان می گوید و آرزوی دوباره ی پیوند و آرامش برای این مردمان دارد؛ چنانکه در آخر میگوید:
《 بر سر حافظ سراندازیم و می در ساغر اندازیم》💐
سرزمینهای آسیای میانه سالها در زیر چکمه ی ستم #شوروی_سابق، حتا از نوشتار زبان پارسی نیز بازداشته میشدند و ستمها و جفای بسیار بر این پارسی گویان نازنین رفت.
ترس و نگرانی و تنهایی که در متن این ترانه می بینید، بازگو کننده ی بخشی از این جورهاست 😔.
◀️متن کامل ترانه👇👇👇
شهر خالي جاده خالي کوچه خالي خانه خالي
جام خالي سفره خالي ساغر و پيمانه خالي
کوچ کردن دسته دسته آشنايانم ولي باز
باغ خالي باغچه خالي شاخه خالي لانه خالي
شهر ماتم جاده ماتم کوچه ماتم خانه ماتم
گريه ها شد جاي شادي ، شادي هر خانه ماتم
جمعه ماتم شنبه ماتم هفت روز هفته ماتم
کوک کردند مطربان هم سيم ماتم کوک ماتم
واي از دنيا که يار از يار مي ترسد
غنچه هاي تشنه از گلزار مي ترسد
عاشق از آوازه دلدار مي ترسد
پنجه ي خنياگران از تار مي ترسد
شه سوار از جاده هموار مي ترسد
اين طبيب از ديدن بيمار مي ترسد
ساز ها بشکست و درد شاعران از حد گذشت
سالهاي انتظار بر من و تو بد گذشت
آشنا نا آشنا شد
تا بلي گفتم بلا شد
گريه کردم ناله کردم حلقه بر هر در زدم
سنگ سنگ کلبه ي ويرانه را بر سر زدم
آب از آبي نجنبيد
خفته در خوابي نجنبيد
کوچ کردند دسته دسته آشنايان ، عندليبان
باغ خالي باغچه خالي شاخه خالي لانه خالي
واي از قومي که با دشمن همي سازد
آبرو در خدمت ظالم چه مي بازد
مطربان هم کوک کردند سازهاشان را به ظلم
دست ظالم را ببين بر ما چه مي تازد
اعدام کودکان در شهر و هر برزن
او به شلاق و به دارش وه چه مي نازد
چشمه ها خشکيد و دريا تشنگي را دم گرفت
آسمان افسانه ي ما را به دست کم گرفت
جام ها جوشي ندارد ، عشق آغوشي ندارد
بر من و بر ناله هايم ، هيچکس گوشي ندارد
بازا تاکاروان رفته باز آيد
بازا تا دلبران ناز ناز آيد
بازا تا مطرب وآهنگ وساز آيد
پاگل افشانان نگار دلنواز آيد
بازا تا بر در حافظ سر اندازيم
گل بيفشانيم ومي در ساغر اندازيم
@loversofiran
🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀
◀️فایل شنیداری ترانه را پایین دانلود کنید 👇
Download Ин порае аз ин👇
خواننده تاجیک:
#نگاره_خالوا
Суруди Зебо ва nostalgic:
#шаҳри_холӣ
Сурудхонӣ:
#Негора_халова
Ин мусиқии зебо ва nostalgic
Изҳори азоби мардуми Осиёи Марказӣ Аз ҳуҷуми душман.
Тоҷикистон ва Ӯзбекистон ва форсизабонони мардуми минтақа барои солҳои зиёд дар зери зулму ситам Шӯравӣ, барои муошират бо забон ва фарҳанги худ.
این ترانه که بجز #نگاره_خالوا از #تاجیکستان، #امیرجان_صبوری از #افغانستان نیز آنرا خوانده؛
از درد جدایی مردمان عاشق #کهن_دیار_ایران پس از رنج تاراج و یورش دشمنان می گوید و آرزوی دوباره ی پیوند و آرامش برای این مردمان دارد؛ چنانکه در آخر میگوید:
《 بر سر حافظ سراندازیم و می در ساغر اندازیم》💐
سرزمینهای آسیای میانه سالها در زیر چکمه ی ستم #شوروی_سابق، حتا از نوشتار زبان پارسی نیز بازداشته میشدند و ستمها و جفای بسیار بر این پارسی گویان نازنین رفت.
ترس و نگرانی و تنهایی که در متن این ترانه می بینید، بازگو کننده ی بخشی از این جورهاست 😔.
◀️متن کامل ترانه👇👇👇
شهر خالي جاده خالي کوچه خالي خانه خالي
جام خالي سفره خالي ساغر و پيمانه خالي
کوچ کردن دسته دسته آشنايانم ولي باز
باغ خالي باغچه خالي شاخه خالي لانه خالي
شهر ماتم جاده ماتم کوچه ماتم خانه ماتم
گريه ها شد جاي شادي ، شادي هر خانه ماتم
جمعه ماتم شنبه ماتم هفت روز هفته ماتم
کوک کردند مطربان هم سيم ماتم کوک ماتم
واي از دنيا که يار از يار مي ترسد
غنچه هاي تشنه از گلزار مي ترسد
عاشق از آوازه دلدار مي ترسد
پنجه ي خنياگران از تار مي ترسد
شه سوار از جاده هموار مي ترسد
اين طبيب از ديدن بيمار مي ترسد
ساز ها بشکست و درد شاعران از حد گذشت
سالهاي انتظار بر من و تو بد گذشت
آشنا نا آشنا شد
تا بلي گفتم بلا شد
گريه کردم ناله کردم حلقه بر هر در زدم
سنگ سنگ کلبه ي ويرانه را بر سر زدم
آب از آبي نجنبيد
خفته در خوابي نجنبيد
کوچ کردند دسته دسته آشنايان ، عندليبان
باغ خالي باغچه خالي شاخه خالي لانه خالي
واي از قومي که با دشمن همي سازد
آبرو در خدمت ظالم چه مي بازد
مطربان هم کوک کردند سازهاشان را به ظلم
دست ظالم را ببين بر ما چه مي تازد
اعدام کودکان در شهر و هر برزن
او به شلاق و به دارش وه چه مي نازد
چشمه ها خشکيد و دريا تشنگي را دم گرفت
آسمان افسانه ي ما را به دست کم گرفت
جام ها جوشي ندارد ، عشق آغوشي ندارد
بر من و بر ناله هايم ، هيچکس گوشي ندارد
بازا تاکاروان رفته باز آيد
بازا تا دلبران ناز ناز آيد
بازا تا مطرب وآهنگ وساز آيد
پاگل افشانان نگار دلنواز آيد
بازا تا بر در حافظ سر اندازيم
گل بيفشانيم ومي در ساغر اندازيم
@loversofiran
🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀
◀️فایل شنیداری ترانه را پایین دانلود کنید 👇
Download Ин порае аз ин👇
Telegram
attach 📎
Forwarded from ایران زمین
Forwarded from عاشقان ایران
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
◀فایل تصویری
قطعه نوستالژیک: #شهرخالی
خواننده: #نگاره_خالوا
این ترانه از درد جدایی مردم #کهن_دیار_ایران پس از رنج تاراج و یورش دشمنان و جداییشان می گوید و آرزوی پیوند وآرامش دوباره دارد
@loversofiran
قطعه نوستالژیک: #شهرخالی
خواننده: #نگاره_خالوا
این ترانه از درد جدایی مردم #کهن_دیار_ایران پس از رنج تاراج و یورش دشمنان و جداییشان می گوید و آرزوی پیوند وآرامش دوباره دارد
@loversofiran
Forwarded from عاشقان ایران
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
◀فایل تصویری
قطعه نوستالژیک: #شهرخالی
خواننده: #نگاره_خالوا
این ترانه از درد جدایی مردم #کهن_دیار_ایران پس از رنج تاراج و یورش دشمنان و جداییشان می گوید و آرزوی پیوند وآرامش دوباره دارد
@loversofiran
قطعه نوستالژیک: #شهرخالی
خواننده: #نگاره_خالوا
این ترانه از درد جدایی مردم #کهن_دیار_ایران پس از رنج تاراج و یورش دشمنان و جداییشان می گوید و آرزوی پیوند وآرامش دوباره دارد
@loversofiran
Forwarded from عاشقان ایران
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
◀فایل تصویری
قطعه نوستالژیک: #شهرخالی
خواننده: #نگاره_خالوا
این ترانه از درد جدایی مردم #کهن_دیار_ایران پس از رنج تاراج و یورش دشمنان و جداییشان می گوید و آرزوی پیوند وآرامش دوباره دارد
@loversofiran
قطعه نوستالژیک: #شهرخالی
خواننده: #نگاره_خالوا
این ترانه از درد جدایی مردم #کهن_دیار_ایران پس از رنج تاراج و یورش دشمنان و جداییشان می گوید و آرزوی پیوند وآرامش دوباره دارد
@loversofiran
Peyman E Khali
Abdol Hossein Mokhtabad
تصنیف زیبای #شهرخالی
عبدالحسین #مختاباد
این آهنگ میان #تاجیک های فرارود (ماوراءالنهر) و مردم #افغانستان سرشناس است و خواننده های گوناگونی آن را خوانده اند.
شاعر آن یک افغانستانی است با نام #امیرجان_صبوری و اشاره به آشوب های افغانستان در اثر جنگهای داخلی این کشور دارد که بار نخست هم خودش این آهنگ را خواند.
اجرای #نگاره_خالوا، بانوی تاجیک، نیز از این پاره موسیقی سرشناس است.
این ترانه از درد جدایی مردم #کهن_دیار_ایران پس از رنج تاراج و یورش دشمنان و جداییشان می گوید و آرزوی پیوند وآرامش دوباره دارد
@loversofiran
https://t.me/joinchat/AAAAAEE9zXIvRsbO03gfdA
عبدالحسین #مختاباد
این آهنگ میان #تاجیک های فرارود (ماوراءالنهر) و مردم #افغانستان سرشناس است و خواننده های گوناگونی آن را خوانده اند.
شاعر آن یک افغانستانی است با نام #امیرجان_صبوری و اشاره به آشوب های افغانستان در اثر جنگهای داخلی این کشور دارد که بار نخست هم خودش این آهنگ را خواند.
اجرای #نگاره_خالوا، بانوی تاجیک، نیز از این پاره موسیقی سرشناس است.
این ترانه از درد جدایی مردم #کهن_دیار_ایران پس از رنج تاراج و یورش دشمنان و جداییشان می گوید و آرزوی پیوند وآرامش دوباره دارد
@loversofiran
https://t.me/joinchat/AAAAAEE9zXIvRsbO03gfdA
عاشقان ایران
ادامه 👈 #زرتشت پیامبر، اهل #ری بود👉 ✍نوشته ای از استاد #فریدون_جنیدی ⬅️ بخش دوم مردم در آن زمان آسمان را ستايش می کردند و در طول چند هزار سالی که به آسمان نگاه می کردند، سرانجام توانستند «برج»هايی را از آسمان پيدا کنند و به آنها نامهايی بدهند و کم کم از…
ادامه👈زرتشت اهل ری بود👉
نوشتاری از استاد #فریدون_جنیدی
⬅️ بخش سوم
اين #سبزه ها را نگهداری می کردند تا روز #سيزدهم. البته ما امروزه روزها را می شماريم اما در #ايران_باستان روزها شمارش نمی شدند، بلکه هر روز را با نام ويژه خودش می شناختند.
نام روز سيزدهم «تيشتر» (Tištar) بوده است. #تيشتر نام ایزد«باران» است. در روز سيزدهم، اين سبزه ها را می بردند و با آيين ويژه و باشکوهی نثار آب روان می کردند و «تيشتر» را ستايش می کردند که تو به ما باران دادی و سبزه های ما بلند شده و جهان سبز شده، پس ما هم اين سبزه ها را به تو نثار می کنيم. امروزه هيچکس توجه نمی کند که چرا ما سبزه ها را به آب می دهيم؟ نخست می گويند که سيزدهم گجسته(نحس) است، که این باور هيچ معنایی ندارد؛ سپس سبزه ها را پرت می کنند در جوی های آب! در حالی که در ايران باستان با نياز و احترام اين کار را می کردند (و سبزه را به آب روان می سپردند).
اين #هفت_سبزه به #هفت_سين دگرگون شد که البته از ريشه خود چندان دور هم نيست. سماق و سياه دانه که گياه هستند و سرکه و سمنو هم که از گياه به دست آمده اند و تنها پسين سرکه به آن افزوده شد. پنجاه سال پيش کسانی با خودشان می انديشيدند که چون سرکه از انگور به دست می آيد و در ايران باستان #شراب (مرسوم) بوده است، پس اين هفت شين است نه هفت سين؛ که این سخن سد در سد (100%) من درآوردی و ساختگی است (به دست) گروهی لوکس و تازه پرست و بی خبر از آيين های #کهن ايرانی. اين #هفت_شين نيست که هيچ، هفت سين هم نيست و در اصل هفت سبزه بوده است.
اين آيين نوروز، آیینی ايرانی است و وابسته به همه #ايرانيان و به هيچ روی نمي توان خاستگاه روشن و ويژه ای برای آن پنداشت؛ برای نمونه وابسته به فلان کشور باشد. اين آيين از آن همه ايرانيان در پهنه ايران فرهنگی است و بايد به آن پرداخت.
چندین سال پیش، به پيشنهاد رييس جمهور #تاجيکستان «سال جهانی زرتشت» شناخته شد، چون #ازبکستان سال ها در تلاش بود تا به جهانيان بگويد زرتشت، #ازبک بوده است!!! و البته #يونسکو و سازمان ملل اين ادعا را نپذيرفتند. ازبک ها سال ها بود که می خواستند جشنی بگيرند ولی با نبود همکاری يونسکو و جامعه فرهنگی جهانی روبرو می شدند.
درست هنگاميکه #تاجيک ها چنين طرحی را پيشنهاد کردند و گفتند که می خواهيم "سه هزارمين سال زادروز زرتشت" را جشن بگيريم، يونسکو از آنها پشتيبانی کرد.
به پيشنهاد رييس جمهور تاجیکستان و با هزينه دولت و شرکت خود رييس جمهورشان، اين #جشن ها در تاجيکستان برگزار شد، اما شوربختانه رييس جمهور وقت ما (ایران) حتی در جشنی که #زرتشتيان در #دانشگاه_تهران گرفتند هم شرکت نکرد!!!
پس اگر کسانی بيدار شده اند و می خواهند بازمانده فرهنگیشان را بچنگ گيرند و ديگری نمی خواهد ... خوب نخواهد. بگذاريد کسانی که آگاهی دارند نگذارند اين کشتزار يا خانه، ويران شود!
اين گله ای است که بايد از خودمان در کشورمان بکنيم. #فرهنگ_ايران، مانند درخت تنومندی است که هم ريشه دارد هم ساقه و تنه و هم شاخه و ميوه.
اگر ريشه را ايران #پيش_از_اسلام بگيريم، تنه آن ايران #پس_از_اسلام خواهد بود و هيچکس نمی تواند منکر درخشش عظيم و بالندگی فرهنگ پس از #اسلام بشود. بزرگترين دانشمندان جهان در اين دوران ایرانی بوده اند و کارهای بزرگی کرده اند که بايد مايه افتخار ما باشد.
هر کدام از اين دو بخش که بکوشد خودش را از ديگری جدا کند به زودی خواهد خشکيد. بنابراين کسانی که گمان می کنند که تنها بايد ايران #باستان و پيش از اسلام را ستايش کنند، آنها هم شکست خواهند خورد، زيرا نمی توانند اين تنه شاداب، تناور، کهنسال و پربار را ناديده بگيرند و ريشه بدون پروردن از پوست و بدنه ساقه و شاخه ها خواهد خشکيد. پس کسی که ايران را دوست دارد بايد به همهٔ بخشهای اين گياه شاداب و زنده توجه کند.
/از بنیاد نیشابور@bonyad_neyshaboor
●بخش های یک و دو این نوشته را پیشتر بخوانید
@LoversofIRAN
نوشتاری از استاد #فریدون_جنیدی
⬅️ بخش سوم
اين #سبزه ها را نگهداری می کردند تا روز #سيزدهم. البته ما امروزه روزها را می شماريم اما در #ايران_باستان روزها شمارش نمی شدند، بلکه هر روز را با نام ويژه خودش می شناختند.
نام روز سيزدهم «تيشتر» (Tištar) بوده است. #تيشتر نام ایزد«باران» است. در روز سيزدهم، اين سبزه ها را می بردند و با آيين ويژه و باشکوهی نثار آب روان می کردند و «تيشتر» را ستايش می کردند که تو به ما باران دادی و سبزه های ما بلند شده و جهان سبز شده، پس ما هم اين سبزه ها را به تو نثار می کنيم. امروزه هيچکس توجه نمی کند که چرا ما سبزه ها را به آب می دهيم؟ نخست می گويند که سيزدهم گجسته(نحس) است، که این باور هيچ معنایی ندارد؛ سپس سبزه ها را پرت می کنند در جوی های آب! در حالی که در ايران باستان با نياز و احترام اين کار را می کردند (و سبزه را به آب روان می سپردند).
اين #هفت_سبزه به #هفت_سين دگرگون شد که البته از ريشه خود چندان دور هم نيست. سماق و سياه دانه که گياه هستند و سرکه و سمنو هم که از گياه به دست آمده اند و تنها پسين سرکه به آن افزوده شد. پنجاه سال پيش کسانی با خودشان می انديشيدند که چون سرکه از انگور به دست می آيد و در ايران باستان #شراب (مرسوم) بوده است، پس اين هفت شين است نه هفت سين؛ که این سخن سد در سد (100%) من درآوردی و ساختگی است (به دست) گروهی لوکس و تازه پرست و بی خبر از آيين های #کهن ايرانی. اين #هفت_شين نيست که هيچ، هفت سين هم نيست و در اصل هفت سبزه بوده است.
اين آيين نوروز، آیینی ايرانی است و وابسته به همه #ايرانيان و به هيچ روی نمي توان خاستگاه روشن و ويژه ای برای آن پنداشت؛ برای نمونه وابسته به فلان کشور باشد. اين آيين از آن همه ايرانيان در پهنه ايران فرهنگی است و بايد به آن پرداخت.
چندین سال پیش، به پيشنهاد رييس جمهور #تاجيکستان «سال جهانی زرتشت» شناخته شد، چون #ازبکستان سال ها در تلاش بود تا به جهانيان بگويد زرتشت، #ازبک بوده است!!! و البته #يونسکو و سازمان ملل اين ادعا را نپذيرفتند. ازبک ها سال ها بود که می خواستند جشنی بگيرند ولی با نبود همکاری يونسکو و جامعه فرهنگی جهانی روبرو می شدند.
درست هنگاميکه #تاجيک ها چنين طرحی را پيشنهاد کردند و گفتند که می خواهيم "سه هزارمين سال زادروز زرتشت" را جشن بگيريم، يونسکو از آنها پشتيبانی کرد.
به پيشنهاد رييس جمهور تاجیکستان و با هزينه دولت و شرکت خود رييس جمهورشان، اين #جشن ها در تاجيکستان برگزار شد، اما شوربختانه رييس جمهور وقت ما (ایران) حتی در جشنی که #زرتشتيان در #دانشگاه_تهران گرفتند هم شرکت نکرد!!!
پس اگر کسانی بيدار شده اند و می خواهند بازمانده فرهنگیشان را بچنگ گيرند و ديگری نمی خواهد ... خوب نخواهد. بگذاريد کسانی که آگاهی دارند نگذارند اين کشتزار يا خانه، ويران شود!
اين گله ای است که بايد از خودمان در کشورمان بکنيم. #فرهنگ_ايران، مانند درخت تنومندی است که هم ريشه دارد هم ساقه و تنه و هم شاخه و ميوه.
اگر ريشه را ايران #پيش_از_اسلام بگيريم، تنه آن ايران #پس_از_اسلام خواهد بود و هيچکس نمی تواند منکر درخشش عظيم و بالندگی فرهنگ پس از #اسلام بشود. بزرگترين دانشمندان جهان در اين دوران ایرانی بوده اند و کارهای بزرگی کرده اند که بايد مايه افتخار ما باشد.
هر کدام از اين دو بخش که بکوشد خودش را از ديگری جدا کند به زودی خواهد خشکيد. بنابراين کسانی که گمان می کنند که تنها بايد ايران #باستان و پيش از اسلام را ستايش کنند، آنها هم شکست خواهند خورد، زيرا نمی توانند اين تنه شاداب، تناور، کهنسال و پربار را ناديده بگيرند و ريشه بدون پروردن از پوست و بدنه ساقه و شاخه ها خواهد خشکيد. پس کسی که ايران را دوست دارد بايد به همهٔ بخشهای اين گياه شاداب و زنده توجه کند.
/از بنیاد نیشابور@bonyad_neyshaboor
●بخش های یک و دو این نوشته را پیشتر بخوانید
@LoversofIRAN