عاشقان ایران
468 subscribers
4.39K photos
2.35K videos
163 files
887 links
ادمین @Lovers_of_IRAN_bot
عاشقان ایران
از باختر تا خاور پهنکوه ایران
از دریاچه کاسپی تاجنوب دریای پارس
#ایران بزرگترین دلیل کنارهم بودن ما با همه تفاوتهاست

دغدغه های ملی

راهنما👈 https://t.me/LoversofIRAN/2531

https://instagram.com/LoversofIRAN اینستا
Download Telegram
Forwarded from اتچ بات
👈 سال نوی منداییان ایران 👉

زبان مندایی، دارای واژگان بسیار از #پارسی_پهلوی ست

@LoversofIRAN



⬅️سال نوی مندایی:
پیروان دین #مندایی ایران که به آنها #صابئین هم می گویند، در #خوزستان زندگی میکنند.
آنها ۲۸تیر در #اهواز آغاز سال ۴۴۵هزار و ۳۸۷خود را جشن گرفتند.
به باور آنها این عید همزمان با آفرینش #حضرت_آدم ع است.

⬅️باورهای دینی منداییان:
پیامبران آنها بجز آدم ع، شیث، نوح، سام و یحیی ع هستند.
دین صابئین برپایه توحید، معاد، نبوت است.
قبله آنها رو به #شمال است و اعتقادشان این است که ترازوی عدل الهی و عرش اعلا در شمال قرار دارند. پس تمام مراسم دینی خود را رو به شمال انجام می‌دهند. چون ستاره جدی در شمال قرار دارد این شبهه برای بعضی ایجاد شده بود که صابئین ستاره جدی را می‌پرستند و برخی سنت‌های اسلامی آنان را به اشتباه ستاره‌پرست دانسته‌اند از همین روی، در دوره هایی با مشکلاتی در سرزمینهای اسلامی روبرو بودند.
همانطور که گفته شد آنها خود را پیروان #یحیی ع، تعمیددهنده #مسیح ع میدانند، بنابراین آب روان، غسل تعمید در آیین آنها از اهمیت ویژه ای برخوردار است و اصلی‌ترین رکن دینی آن‌ها غسل در روزهای #یک‌شنبه در آب روان است. از همین روی، در کنار رودخانه‌های #دجله، #فرات و #کارون در #ایران و #عراق زندگی می‌کنند.
روزی ۵ بار نماز می خوانند. در زمان ازدواج برای محرم شدن عروس و داماد در آب رفته و غسل کنند.
کتاب صابئین #گنزاربا یا #صحف_آدم است که توسط جبرائیل رسول بر اولین پیامبر یعنی #آدم ع نازل شد و ادیان الهی دیگر، پس از دین صابئین به وجود آمدند

⬅️ جمعیت منداییان:
جمعیت آنها را ۷۰ هزار نفر در عراق و ۲۵ هزار نفر در ایران برآورد می‌کنند. نزدیک به ۷۵۰۰۰ نفر آنها تا سال ۲۰۰۲ در عراق زندگی می‌کردند که پس از جنگ میان آمریکا و عراق بسیاری از آنها کوچ کردند.
سالهای اخیر شمار زیادی از این اقلیت به کشورهای دیگر رفتند و امروزه در نقاط گوناگون جهان همچون #سیدنی و #سن_آنتونیو، #تگزاس در شمار نسبتاً انبوه هستند.
در #دوران_باستان، صابئین با پشتیبانی #اردوان_اشکانی به خاطر آزار رومیان یا یهودیان از مسکن اولیه‌شان که حدود #فلسطین امروزی بوده به مرزهای #ایران آورده شدند و در اطراف #تیسفون (در عراق کنونی) و نیز #کرخه و #کارون و در شهرهای #پارسیان مسکن داده شدند. اینان در #شوشتر و #دزفول ساکن بودند. در زمان قاجار برخی مبادرت به آزار اینان داشتند که #امیرکبیر به نجات اینان همت گماشت. امروزه اینان در #سوسنگرد، #دزفول، #اهواز و #آبادان زندگی می‌کنند و بصورت سنتی بیشتر مذهب خود را پنهان می‌دارند.
کارشان ببشتر حکاکی ظروف طلا و نقره بوده است و امروزه نیز شغل اصلی آنها #زرگری، #طلافروشی و #نقره_کاری ست.
در خوزستان قدیم ایشان به امانتداری و صداقت ضرب‌المثل بوده‌اند.

⬅️ روحانیان مندایی:
«گنجور» و پس از آن «تَرمیده» است.
کسی که بر متون دینی تسلط کامل پیدا کند به مقام #گنزورا (شیخ) می‌رسد که معنی اش #گنج‌دار بر امور دینی منداییان است و هرگز وارد مسایل عمومی منداییان نمی‌شود. گنزورا هرگز مقام رهبری بر جامعه مندایی ندارد و دادن عنوان رهبری به یکی از شیوخ مندایی نیز بعد از #انقلاب_اسلامی صورت گرفت.

⬅️زبان مندایی:
مَندا واژه‌ای از زبانِ #آرامیِ_شرقی به معنی «دانش، آگاهی، و معرفت» است؛ و به یک معنا، برابرنهادِ گنوس است.
واژه ی #مغتسله نیز به معنی مذهب #تعمیدیان گاهی بدیشان اطلاق شده‌است.
گاهی نیز نام منداییان را از ریشه #ماد یا #مادای که نام سرزمین باستانی شمال غربی ایران بوده دانسته‌اند، اما این نظر میان پژوهشگران از اقبال چندانی برخوردار نیست.
بیشتر همان واژه #مندا را که در زبان آرامی برابر #عرفان قرار دارد میپسندند.
نام‌های دینی و مقدس منداییان، #آرامی است و با اندکی تغییر در زبان‌های #عبری و #عربی نیز همانند است. به عنوان نمونه برای آوردن نام #شیث از شیتل و برای نام #سام بن نوح از شوم و نیز برای خود #نوح از نو، استفاده می‌کنند. منداییان را گاهی با صابئین که ذکر آن در قرآن سه بار آمده، یکی دانسته اند از این رو در #خوزستان ایشان به صابئین معروف‌اند که در لفظ محلی ُبّی تلفظ می‌شود.
زبان ایشان ترکیبی از #پارسی_پهلوی (خوزستانی) و زبان #عهد_عتیق_خودشان است که به هیچ‌یک از زبانهای امروزه دنیا شبیه نیست. ایشان #الفبایی_مخصوص به خود دارند.
معمولاً روحانیون آنها با ریشی بلند سبیلی بلند که روی ریش می آید و عمامه کوچک سفید قابل شناختن هستند.

منابع:
■اسماعیل ابوالقاسم‌پور. اسطورهٔ آفرینش در آیین مانی
■طباطبائی، محیط -۱۳۶۳صابئین اهل کتابند - ویراستار عبدالکریم سروش
■زرین کوب، عبدالحسین - در جستجوی تصوف در ایران ب - ۱۳۶۹
■ صابئین ایران‌زمین، نشر کلید ۱۳۷۹

@LoversofIRAN
Forwarded from اتچ بات
☝️☝️درباره 《کاشغر و پارسیان چین》

👈استان #کاشغر، سرزمین #پارسیان چین👉

👈مرزهای #زبان_پارسی از زمان #ساسانیان تا کنون، بخشی از چین را نیز دربرگرفته است👉

@LoversofIRAN

⬅️استان #کاشغر:
استان کاشغر یکی از استانهای (ولایات) باختری منطقه ی خودمختار #سین‌کیانگ چین است.
شهرهای استان کاشغر:
#کاشغر (مرکز استان)
ینگیسار، پوسکام، یارکنت، قاغیلیق، مکیت، یپورغا، پیزیوات، مارال باشی، ناحیه خودمختار #تاشکورگان_تاجیک هستند.
#فارسی_زبانان و #ایرانی_تباران استان کاشغر در ناحیه ی #سین_کیانگ در باختر #چین، شماری اندک از جمعیت این بخش هستند اما پیشینه ی زندگی شان در چین را می توان تا دوران #ساسانیان و شاید حتا پیشتر از آن، دنبال کرد. در زیر اطلاعات گزیده ای را در این باره بخوانید.
@LoversofIRAN

⬅️ #سین_کیانگ بخش خودمختار بزرگی در باختر جمهوری خلق چین است که پیش از این، #ترکستان_چین و یا #ترکستان_شرقی نام داشت.
مرکز این ناحیه، #اورومچی است و
شهرهای اصلی آن:
اورومچی، تورفان، #کاشغر، قارامای، غولجا، شیخ‌هنزه هستند.
از دیرباز بسیاری از چهره‌های ادبی منطقه #سین_کیانگ، آثاری به زبان #پارسی_دری می‌آفریده‌اند، که از آن جمله می‌توان ایشان را نام برد:
سیدی - (۱۵۵۴-۱۴۹۹)
رشید - (۱۶۷۸-۱۵۱۴)
زلیخا بیگم - (۱۶۰۸-؟)
میرزا حیدر - (۱۵۵۴-۱۴۹۹)
تاجری - (۱۹۲۵-۱۸۵۶)
احمد ضیایی - (۱۹۸۹-۱۹۱۳)

@LoversofIRAN

⬅️شهر #کاشغر؛
مرکز استان کاشغر است و در دوران گذشته، به نام #مروارید_جاده_ابریشم شناخته می شده است.
#شاپور_ساسانی در کتیبه #کعبه_زرتشت، در آنجا که گستره ی مرزهای امپراتوری خود را ترسیم می‌کند، از #کاشغر نیز در کنار #سغد، #چاچ و #ابرشهر که مرکز آن #نسا بوده ‌است، در شمار شهرهای قلمرو خود نام می‌برد.
گویا شاپور، کسی از دودمان ساسانی را به فرمانروایی کاشغر نگماشته بود و شاه #کوشانی(دودمان کوشانیان) به استقلال در آن سامان فرمان می‌راند و تنها خراج‌گزار شاه ایران بود. کاشغر نخستین بار در دورۀ فرمانروایی سلسلۀ #هان به حکومت چین پیوست.
کاشغر به عنوان مرکز فرهنگ #اسلامی در چین شناخته می‌شود. مسلمانان جعمیت این شهر را (در حدود ۳٬۴۰۰٬۰۰۰ نفر) تشکیل می‌دهند. در کاشغر نزدیک به ۱۰هزار مسجد وجود دارد.
@LoversofIRAN

⬅️شهر #تاشکورگان_تاجیک:
 یا تاشقورقان، به معنای "دژ سنگی" از بخشهای استان کاشغر در ناحیه خودگردان سین‌کیانگ چین است.
تاشکورگان در فلات #پامیر و بر سر راه ابریشم واقع شده‌است. تاشکورگان با #پاکستان، #افغانستان، و #تاجیکستان هم مرز است.
#مسلمانان در آغاز قرن دوم به تاشکورگان رسیدند. در سدهٔ چهارم این شهر ضمیمه حکومت #ایلخانیان شد و در پی تلاش آنها و نیز تردد بازرگانان، دین اسلام در آنجا گسترش یافت. اهالی آنجا از قرن پنجم با ورود اعیان #اسماعیلیه و در رأس آنها #ناصرخسرو_قبادیانی، به اسماعیلیه گرویدند.
تاشکورگان در قرن هفتم جزو فرمانروایی یوانِ #مغول شد و با ورود سربازان مسلمان همراه این قوم، اسلام در آنجا گسترش یافت. در قرن سیزدهم نفوذ مبلّغان آقاخان محلاتی (متوفی ۱۲۹۹) که از هند اعزام می‌شدند، موجب گرایش اسماعیلیان تاشکورگان به شاخة #خواجوی شد که هنوز هم ادامه دارد. تاشکورگان در این قرن برای مدتی همراه با دیگر سرزمین های سین کیانگ جزو حکومت "ترکستان شرقی" به رهبری یعقوب بیگ شد، اما بار دیگر به چین پیوست (لی ـ شین هوا، ص ۴۷۵ـ ۴۸۶؛ ما ـ تونگ، ص ۴۸ـ۵۰).
از آثار مهم تاشکورگان《دژ تاریخی تاشکورگان》 در مسیر #جاده_ابریشم_جنوبی است که از سنگ و ملاط ساخته شده‌است.
جمعیت تاشکورگان ۳۰٬۰۰۰ نفر است. حدود ۸۴٪ ساکنان تاشکورگان از قوم #پامیری هستند که در چین، #تاجیک نامیده می‌شوند و به مانند پامیری‌های #تاجیکستان و #افغانستان هستند. آنها به زبان تاجیکی صحبت نمی‌کنند و زبان بیشتر آن‌ها 《زبان سریکالی》 و عده کمتری 《زبان وخی》 است که هر دو از گروه زبان‌های پامیری در شاخه #زبان‌های_ایرانی_شرقی است.

@LoversofIRAN

منبع:
■مرزهای اسلامی قوم تاجیک در چین و ویژگیهای فرهنگی آن.
■نقشه راهنمای پاکستان، تهران : گیتاشناسی، بی تا.
■جایگاه تاریخی زبان و ادب فارسی در سین کیانگ.
■ویکی پدیا.

@LoversofIRAN

در زیر؛
نگاره ی نخست:
استانهای جمهوری خلق چین نشان داده شده اند که بخش خودمختار 《سین کیانگ》 با رنگ سرخ دیده می شود.
نگاره ی دوم:
بخش خود مختار سین کیانگ که استان 《کاشغر》 در آن با رنگ سرخ نمایش داده شده است.
نگاره ی سوم:
بخش خودمختار سین کیانگ که در آن، استان 《کاشغر》 با رنگ زرد و استان 《تاشکورگان تاجیک》 با رنگ صورتی نشان داده شده است.
👇👇👇
Forwarded from اتچ بات
☝️☝️درباره 《کاشغر و پارسیان چین》

👈استان #کاشغر، سرزمین #پارسیان چین👉

👈مرزهای #زبان_پارسی از زمان #ساسانیان تا کنون، بخشی از چین را نیز دربرگرفته است👉

@LoversofIRAN

⬅️استان #کاشغر:
استان کاشغر یکی از استانهای (ولایات) باختری منطقه ی خودمختار #سین‌کیانگ چین است.
شهرهای استان کاشغر:
#کاشغر (مرکز استان)
ینگیسار، پوسکام، یارکنت، قاغیلیق، مکیت، یپورغا، پیزیوات، مارال باشی، ناحیه خودمختار #تاشکورگان_تاجیک هستند.
#فارسی_زبانان و #ایرانی_تباران استان کاشغر در ناحیه ی #سین_کیانگ در باختر #چین، شماری اندک از جمعیت این بخش هستند اما پیشینه ی زندگی شان در چین را می توان تا دوران #ساسانیان و شاید حتا پیشتر از آن، دنبال کرد. در زیر اطلاعات گزیده ای را در این باره بخوانید.
@LoversofIRAN

⬅️ #سین_کیانگ بخش خودمختار بزرگی در باختر جمهوری خلق چین است که پیش از این، #ترکستان_چین و یا #ترکستان_شرقی نام داشت.
مرکز این ناحیه، #اورومچی است و
شهرهای اصلی آن:
اورومچی، تورفان، #کاشغر، قارامای، غولجا، شیخ‌هنزه هستند.
از دیرباز بسیاری از چهره‌های ادبی منطقه #سین_کیانگ، آثاری به زبان #پارسی_دری می‌آفریده‌اند، که از آن جمله می‌توان ایشان را نام برد:
سیدی - (۱۵۵۴-۱۴۹۹)
رشید - (۱۶۷۸-۱۵۱۴)
زلیخا بیگم - (۱۶۰۸-؟)
میرزا حیدر - (۱۵۵۴-۱۴۹۹)
تاجری - (۱۹۲۵-۱۸۵۶)
احمد ضیایی - (۱۹۸۹-۱۹۱۳)

@LoversofIRAN

⬅️شهر #کاشغر؛
مرکز استان کاشغر است و در دوران گذشته، به نام #مروارید_جاده_ابریشم شناخته می شده است.
#شاپور_ساسانی در کتیبه #کعبه_زرتشت، در آنجا که گستره ی مرزهای امپراتوری خود را ترسیم می‌کند، از #کاشغر نیز در کنار #سغد، #چاچ و #ابرشهر که مرکز آن #نسا بوده ‌است، در شمار شهرهای قلمرو خود نام می‌برد.
گویا شاپور، کسی از دودمان ساسانی را به فرمانروایی کاشغر نگماشته بود و شاه #کوشانی(دودمان کوشانیان) به استقلال در آن سامان فرمان می‌راند و تنها خراج‌گزار شاه ایران بود. کاشغر نخستین بار در دورۀ فرمانروایی سلسلۀ #هان به حکومت چین پیوست.
کاشغر به عنوان مرکز فرهنگ #اسلامی در چین شناخته می‌شود. مسلمانان جعمیت این شهر را (در حدود ۳٬۴۰۰٬۰۰۰ نفر) تشکیل می‌دهند. در کاشغر نزدیک به ۱۰هزار مسجد وجود دارد.
@LoversofIRAN

⬅️شهر #تاشکورگان_تاجیک:
 یا تاشقورقان، به معنای "دژ سنگی" از بخشهای استان کاشغر در ناحیه خودگردان سین‌کیانگ چین است.
تاشکورگان در فلات #پامیر و بر سر راه ابریشم واقع شده‌است. تاشکورگان با #پاکستان، #افغانستان، و #تاجیکستان هم مرز است.
#مسلمانان در آغاز قرن دوم به تاشکورگان رسیدند. در سدهٔ چهارم این شهر ضمیمه حکومت #ایلخانیان شد و در پی تلاش آنها و نیز تردد بازرگانان، دین اسلام در آنجا گسترش یافت. اهالی آنجا از قرن پنجم با ورود اعیان #اسماعیلیه و در رأس آنها #ناصرخسرو_قبادیانی، به اسماعیلیه گرویدند.
تاشکورگان در قرن هفتم جزو فرمانروایی یوانِ #مغول شد و با ورود سربازان مسلمان همراه این قوم، اسلام در آنجا گسترش یافت. در قرن سیزدهم نفوذ مبلّغان آقاخان محلاتی (متوفی ۱۲۹۹) که از هند اعزام می‌شدند، موجب گرایش اسماعیلیان تاشکورگان به شاخة #خواجوی شد که هنوز هم ادامه دارد. تاشکورگان در این قرن برای مدتی همراه با دیگر سرزمین های سین کیانگ جزو حکومت "ترکستان شرقی" به رهبری یعقوب بیگ شد، اما بار دیگر به چین پیوست (لی ـ شین هوا، ص ۴۷۵ـ ۴۸۶؛ ما ـ تونگ، ص ۴۸ـ۵۰).
از آثار مهم تاشکورگان《دژ تاریخی تاشکورگان》 در مسیر #جاده_ابریشم_جنوبی است که از سنگ و ملاط ساخته شده‌است.
جمعیت تاشکورگان ۳۰٬۰۰۰ نفر است. حدود ۸۴٪ ساکنان تاشکورگان از قوم #پامیری هستند که در چین، #تاجیک نامیده می‌شوند و به مانند پامیری‌های #تاجیکستان و #افغانستان هستند. آنها به زبان تاجیکی صحبت نمی‌کنند و زبان بیشتر آن‌ها 《زبان سریکالی》 و عده کمتری 《زبان وخی》 است که هر دو از گروه زبان‌های پامیری در شاخه #زبان‌های_ایرانی_شرقی است.

@LoversofIRAN

منبع:
■مرزهای اسلامی قوم تاجیک در چین و ویژگیهای فرهنگی آن.
■نقشه راهنمای پاکستان، تهران : گیتاشناسی، بی تا.
■جایگاه تاریخی زبان و ادب فارسی در سین کیانگ.
■ویکی پدیا.

@LoversofIRAN

در زیر؛
نگاره ی نخست:
استانهای جمهوری خلق چین نشان داده شده اند که بخش خودمختار 《سین کیانگ》 با رنگ سرخ دیده می شود.
نگاره ی دوم:
بخش خود مختار سین کیانگ که استان 《کاشغر》 در آن با رنگ سرخ نمایش داده شده است.
نگاره ی سوم:
بخش خودمختار سین کیانگ که در آن، استان 《کاشغر》 با رنگ زرد و استان 《تاشکورگان تاجیک》 با رنگ صورتی نشان داده شده است.
👇👇👇
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 دهکده #پارسیان،
یادگاری از حضور ایرانیان در #چین

دهکده پارسیان در شهر «یانگ جو» در استان «جیانگ سو» چین، یادگاری از حضور #ایرانیان در این کشور است.

یادگار امپراتوری ایرانیان، #پارس

@LoversofIRAN
Forwarded from عاشقان ایران
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 دهکده #پارسیان،
یادگاری از حضور ایرانیان در #چین

دهکده پارسیان در شهر «یانگ جو» در استان «جیانگ سو» چین، یادگاری از حضور #ایرانیان در این کشور است.

یادگار امپراتوری ایرانیان، #پارس

@LoversofIRAN
Forwarded from اتچ بات
☝️☝️درباره 《کاشغر و پارسیان چین》

👈استان #کاشغر، سرزمین #پارسیان چین👉

👈مرزهای #زبان_پارسی از زمان #ساسانیان تا کنون، بخشی از چین را نیز دربرگرفته است👉

@LoversofIRAN

⬅️استان #کاشغر:
استان کاشغر یکی از استانهای (ولایات) باختری منطقه ی خودمختار #سین‌کیانگ چین است.
شهرهای استان کاشغر:
#کاشغر (مرکز استان)
ینگیسار، پوسکام، یارکنت، قاغیلیق، مکیت، یپورغا، پیزیوات، مارال باشی، ناحیه خودمختار #تاشکورگان_تاجیک هستند.
#فارسی_زبانان و #ایرانی_تباران استان کاشغر در ناحیه ی #سین_کیانگ در باختر #چین، شماری اندک از جمعیت این بخش هستند اما پیشینه ی زندگی شان در چین را می توان تا دوران #ساسانیان و شاید حتا پیشتر از آن، دنبال کرد. در زیر اطلاعات گزیده ای را در این باره بخوانید.
@LoversofIRAN

⬅️ #سین_کیانگ بخش خودمختار بزرگی در باختر جمهوری خلق چین است که پیش از این، #ترکستان_چین و یا #ترکستان_شرقی نام داشت.
مرکز این ناحیه، #اورومچی است و
شهرهای اصلی آن:
اورومچی، تورفان، #کاشغر، قارامای، غولجا، شیخ‌هنزه هستند.
از دیرباز بسیاری از چهره‌های ادبی منطقه #سین_کیانگ، آثاری به زبان #پارسی_دری می‌آفریده‌اند، که از آن جمله می‌توان ایشان را نام برد:
سیدی - (۱۵۵۴-۱۴۹۹)
رشید - (۱۶۷۸-۱۵۱۴)
زلیخا بیگم - (۱۶۰۸-؟)
میرزا حیدر - (۱۵۵۴-۱۴۹۹)
تاجری - (۱۹۲۵-۱۸۵۶)
احمد ضیایی - (۱۹۸۹-۱۹۱۳)

@LoversofIRAN

⬅️شهر #کاشغر؛
مرکز استان کاشغر است و در دوران گذشته، به نام #مروارید_جاده_ابریشم شناخته می شده است.
#شاپور_ساسانی در کتیبه #کعبه_زرتشت، در آنجا که گستره ی مرزهای امپراتوری خود را ترسیم می‌کند، از #کاشغر نیز در کنار #سغد، #چاچ و #ابرشهر که مرکز آن #نسا بوده ‌است، در شمار شهرهای قلمرو خود نام می‌برد.
گویا شاپور، کسی از دودمان ساسانی را به فرمانروایی کاشغر نگماشته بود و شاه #کوشانی(دودمان کوشانیان) به استقلال در آن سامان فرمان می‌راند و تنها خراج‌گزار شاه ایران بود. کاشغر نخستین بار در دورۀ فرمانروایی سلسلۀ #هان به حکومت چین پیوست.
کاشغر به عنوان مرکز فرهنگ #اسلامی در چین شناخته می‌شود. مسلمانان جعمیت این شهر را (در حدود ۳٬۴۰۰٬۰۰۰ نفر) تشکیل می‌دهند. در کاشغر نزدیک به ۱۰هزار مسجد وجود دارد.
@LoversofIRAN

⬅️شهر #تاشکورگان_تاجیک:
 یا تاشقورقان، به معنای "دژ سنگی" از بخشهای استان کاشغر در ناحیه خودگردان سین‌کیانگ چین است.
تاشکورگان در فلات #پامیر و بر سر راه ابریشم واقع شده‌است. تاشکورگان با #پاکستان، #افغانستان، و #تاجیکستان هم مرز است.
#مسلمانان در آغاز قرن دوم به تاشکورگان رسیدند. در سدهٔ چهارم این شهر ضمیمه حکومت #ایلخانیان شد و در پی تلاش آنها و نیز تردد بازرگانان، دین اسلام در آنجا گسترش یافت. اهالی آنجا از قرن پنجم با ورود اعیان #اسماعیلیه و در رأس آنها #ناصرخسرو_قبادیانی، به اسماعیلیه گرویدند.
تاشکورگان در قرن هفتم جزو فرمانروایی یوانِ #مغول شد و با ورود سربازان مسلمان همراه این قوم، اسلام در آنجا گسترش یافت. در قرن سیزدهم نفوذ مبلّغان آقاخان محلاتی (متوفی ۱۲۹۹) که از هند اعزام می‌شدند، موجب گرایش اسماعیلیان تاشکورگان به شاخة #خواجوی شد که هنوز هم ادامه دارد. تاشکورگان در این قرن برای مدتی همراه با دیگر سرزمین های سین کیانگ جزو حکومت "ترکستان شرقی" به رهبری یعقوب بیگ شد، اما بار دیگر به چین پیوست (لی ـ شین هوا، ص ۴۷۵ـ ۴۸۶؛ ما ـ تونگ، ص ۴۸ـ۵۰).
از آثار مهم تاشکورگان《دژ تاریخی تاشکورگان》 در مسیر #جاده_ابریشم_جنوبی است که از سنگ و ملاط ساخته شده‌است.
جمعیت تاشکورگان ۳۰٬۰۰۰ نفر است. حدود ۸۴٪ ساکنان تاشکورگان از قوم #پامیری هستند که در چین، #تاجیک نامیده می‌شوند و به مانند پامیری‌های #تاجیکستان و #افغانستان هستند. آنها به زبان تاجیکی صحبت نمی‌کنند و زبان بیشتر آن‌ها 《زبان سریکالی》 و عده کمتری 《زبان وخی》 است که هر دو از گروه زبان‌های پامیری در شاخه #زبان‌های_ایرانی_شرقی است.

@LoversofIRAN

منبع:
■مرزهای اسلامی قوم تاجیک در چین و ویژگیهای فرهنگی آن.
■نقشه راهنمای پاکستان، تهران : گیتاشناسی، بی تا.
■جایگاه تاریخی زبان و ادب فارسی در سین کیانگ.
■ویکی پدیا.

@LoversofIRAN

در زیر؛
نگاره ی نخست:
استانهای جمهوری خلق چین نشان داده شده اند که بخش خودمختار 《سین کیانگ》 با رنگ سرخ دیده می شود.
نگاره ی دوم:
بخش خود مختار سین کیانگ که استان 《کاشغر》 در آن با رنگ سرخ نمایش داده شده است.
نگاره ی سوم:
بخش خودمختار سین کیانگ که در آن، استان 《کاشغر》 با رنگ زرد و استان 《تاشکورگان تاجیک》 با رنگ صورتی نشان داده شده است.
👇👇👇
👈پیام ارزشمند حسن روحانی به زرتشتیان:
جهان نیازمند آموزه "گفتار نیک"، "کردارنیک" و "پندارنیک" زرتشت است.

@LoversofIRAN

⬅️متن کامل پیام ریاست محترم جمهور که امروز #اسفندیار_اختیاری (نماینده #زرتشتیان در #مجلس شورای اسلامی) در یازدهمین "کنگره جهانی زرتشتیان" در #استرالیا خواند:

برگزاری یازدهمین کنگره جهانی زرتشتیان را صمیمانه تبریک می گویم و برای تمامی شرکت کنندگان ارجمند و دست اندرکاران سختکوش آن آرزوی توفیق دارم. نشست پیروان "اشو زرتشت" بزرگ که یکتاپرستی را در جهان گسترش داد، مایه مباهات #ایرانیان است. #ایران زادگاه #اشو_زرتشت، پیام آور نیکی ها و خوبی ها و سرزمین نخست زرتشتیان بوده است و حضور مستمر دین #زرتشتی در ایران، نقش تاثیرگذاری بر پیروان آیین الهی در گستره فرهنگ و تمدن داشته است. ایرانیان پیرو خداوند یکتا و آیین زرتشت هم یک دین آسمانی است که ریشه های آن با #اسلام و دیگر ادیان توحیدی محکم و استوار است.

جهان امروز بیش از گذشته نیازمند آموزه های اخلاقی از جمله آموزه های زرتشت است. "گفتار نیک"، "کردارنیک" و "پندارنیک"، آموزه ای است که امروزه جهان باید به آن توجه کند. این آموزه اشاره دارد که رفتار و کردار ما متاثر از پندار ما است و اول باید تفکر و پندار خویش را اصلاح کنیم زیرا فقط با پندارنیک است که می توان گفتار و کردار نیک داشت.

#زرتشت که پیام آور پاکی و راستی است همواره تاکید دارد که باید از پلیدی ها و ناپاکی ها اجتناب کنیم تا زندگی ما سرشار از خیر و نیکی شود. این آموزه در سراسر تاریخ این سرزمین مورد توجه و تاکید بوده است. به نوعی بنیان و ذات اندیشه و فلسفه #ایرانی را فراهم آورده است و همین فلسفه است که بعدا در دیدگاه اندیشمندان مختلف، از #سهرودی و #بوعلی_سینا ( #پور_سینا) گرفته تا #حافظ و #مولانا متجلی شده است. در نتیجه فرهنگ ایرانی با آموزه ها و تفکر زرتشتی عجین شده و "آیین فتوت و جوانمردی و پاک دلی"، از جمله خصوصیات بارز همه #ایرانیان از هر #قوم و نژادی گشته است. ما باید قدردان این ریشه های مشترک باشیم که همه ما را با یکدیگر پیوند می بخشد و کردار و رفتار ما را شکل می دهد.

امیدوارم چنین گردهم آیی هایی بتواند پیام این دین بزرگ را به همه جهان برساند. در پایان لازم است به همه زرتشتیان جهان به ویژه #پارسیان #هند درود فرستم و برای همه آنان آرزوی نیک بختی و شادکامی نمایم.
دکتر حسن #روحانی
رییس جمهوری اسلامی ایران


@LoversofIRAN
👆 #امیر_کبیر در یک نگاه
۲۰ دی سالگرد شهادت
(وی #بهاییت را ممنوع کرد وبه ضررکشور میدانست)

⬅️امیرکبیر و شکیبایی دینی
دکتر #افشین_جعفرزاده

از برجسته ترین تدابیر حکمرانی #امیرکبیر در دوره کوتاه صدارت، سیاست آزاد اندیشانه نسبت به اقلیت های دینی بود که از پاره ای کشورهای #اروپایی و #عثمانی پیشتر رفت
سیاست او بر پایه مدارای مذهبی، حق آزادی پرستش و تساوی حقوق اجتماعی بود.
در تفکر امیر، #زرتشتیان جایگاهی ویژه داشتند. همچنین #مسیحیان #آشوری #ارمنی و... #کلیمیان ایران همگی از سیاست روشنفکری دینی و آزادی کامل کار وبرگزاری آداب دینی بهره بردند. جالب ترین رفتار وی درباره #صابئین پیرو حضرت ذکریا در خوزستان بود که اجازه نداد کسی آنها را وادار به تغییر دین کند.
امیر به خوبی می دانست شکیبایی دینی از بنیادهای کهن فرهنگ ایرانیست و این میراث را با خردمندی پاس داشت.
این تصمیم اتفاقا پای بیگانگان را از ایران کوتاه کرد زیرا در آن دوره #روسیه و #بریتانیا برای خود حقی در جانبداری از مسیحیان قایل بودند تا زمینه ای برای دخالت باشد
درباره زرتشتی ها کار به جایی رسید که برخی زرتشتیان مهاجر ایرانی ( #پارسیان هند) از هند به ایران بازگشتند
👈جشن فروردینگان (امروز) شادباد

@LoversofIRAN


⬅️ چیستی و ریشه جشن فروردینگان

۱۹ فروردین، #جشن #فروردینگان، جشنِ گرامیداشتِ «فْرَوَهْرِ» (روانِ مینویِ) [روح] پاکان و درگذشتگان است که در فروردین روز از فروردین ‌ماه (نوزدهم فروردین) برگزار می‌شود.

در فرهنگِ «برهانِ قاطع» درباره‌ی این جشن آمده است: «[فروردین] نامِ روزِ نوزدهم باشد از هر ماهِ شمسی و در این روز از ماهِ فروردین #فارسیان جشن سازند و عید کنند بنا بر قاعده‌ی کلیه که پیشِ ایشان جاری است که هر روز از هر ماهی که نامِ همان ماه داشته باشد عید باید کرد. نیک است در این روز به اعتقادِ ایشان جامه‌ی نو پوشیدن.»

#مسعود_سعد_سلمان، از ادیبانِ روزگارِ #غزنویان، به فرخندگیِ فروردینگان چنین سروده است:
«فروردین است و روزِ فروردین
شادی و طرب همی کند تلقین»
این سروده‌ نشانگرِ آن است که این جشن دستِ کم تا سده‌ی ششم [پس از اسلام در ایران] برگزار می‌شده است.

در کتابِ «سد در نثر و سد در #بندهش»، بندهای ۳۷ و ۹۵، درباره‌ی آیینهای فروردینگان آمده است: «اینکه چون فروردیان (فروردینگان) درآید، باید که هر کس درخورِ تواناییِ خویش درون (نانی کوچک و گرد) و یزشن (ستایش) و مِیَزد (نذرِ خوراکی) و آفرینگان (سرود و نماز) کند. در این ده روز بر همه واجب است و چه شایسته‌تر که در خانه‌ی خویش برپا کنند، چون روانها به خانه‌ی خود وارد شوند و چشم به راه باشند تا آیینهای بایسته از سویِ بازماندگان انجام شود. آن ده روز همه‌ی روانها در این گیتی باشند، به هر خانه که مِیَزد (پیشکشها و نذرها) بیشتر کنند، آن کدخدا و کدبانوی خانه و دیگران را بیشتر آفرین و دعا کنند و هرآینه آن سال، کارِ آن خاندان بهتر باشد و سود و بهرشان زیادتر افتد و هر کرفه (ثواب) که از بهرِ روانِ وردگان (درگذشتگان) کنند، همچنان باشد که به روانِ خویشتن کرده باشند. چون از این گیتی بگذرند، آن روانها پذیره‌ی او بازآیند و خرمی کنند و او را دلداری دهند و نیز پیشِ دادار، گواهی دهند که این اَشو (پاک) ما را از یاد نبرد و تا در آن جهان بود ما از او خشنود بودیم. اکنون ما همداستانیم که او را از آن کرفه‌های ما هم‌بهره کنی و روانِ او را به جایگاهِ اَشَوان (پاکان) رسانی. این سخن بگویند و آن روان را امید دهند تا حساب او را بکنند... پس کوشش باید کردن تا فروردیان را نیکو دارند و روانِ پدران و مادران و خویشان از ایشان به آزادی (سپاس) باشند.»

چنین، فروردینگان جشنِ روزِ یادبودِ «روانها» (روح درگذشتگان) است، چراکه واژه‌ی فروردین و فروهر از یک ریشه برآمده‌اند و به معنای نیرویی‌اند که از جهانِ مینوی برای راهنمایی و پاسبانیِ روانها در هر جانداری نهاده شده‌اند و بر این پایه، فروهرِ هر جاندار در زمانِ زندگی‌اش بخشی جدایی‌ناپذیر از روانِ او به شمار می‌آید.
مادران و پدرانِ ما در ایرانِ باستان در این روز بر سرِ خاکِ درگذشتگانِ از دست رفته می‌رفتند و در آیینی از آنان یاد می‌کردند.
بسانِ روزگارِ باستان، کنون نیز زردشتیانِ #ایران و پارسیانِ #هند و #پاکستان فروردینگان را برپا می‌دارند. آنان سرِ خاکِ رفتگان می‌روند و برای شادیِ روانِ درگذشتگان نماز می‌خوانند و دهش می‌کنند. گفتنی است که زردشتیانِ ایران این جشن را بیشتر به نامِ «فرودگ» می‌شناسند.
زردشتیانِ #تهران در این روز به آرامگاهِ زردشتیان که در «کاخِ فیروزه» است می‌روند و از موبدان می‌خواهند که بنامِ درگذشتگانشان «آفرینگان» بخوانند. به هنگامِ خوانشِ آفرینگان بر آتش اسفند و کُندر و دیگر خوشبوکننده‌ها دود می‌کنند و شمع روشن می‌نمایند و در کنارِ گل و سبزه‌ای که از پیش آماده کرده‌اند، میوه‌های تازه را پاره می‌کنند و به همراهِ «لُرک»، که هفت گونه میوه‌ی خشک همچون بادام، گردو، سنجد، خرما، فندق، قیسی و ... است، و «سورگ» که نانِ کوچکِ گردِ پخته‌شده در روغنِ کُنجد است، پس از پایان یافتنِ خوانشِ آفرینگان میانِ باشندگان پخش می‌کنند که به شادی و خرمی بخورند. همچنین، هر کس بر آرامگاهِ نزدیکانِ خود می‌رود و گل و سبزه می‌گذارد و شمع برمی‌افروزد. اورنگ در کتاب «جشنهای ایرانِ باستان» سورگ را همسان با نانِ روغنی که مسلمانان در روزِ آدینه‌ی پایانِ سال درست می‌کنند و بر سرِ خاکِ درگذشتگان می‌دهند می‌داند.
مادران و پدرانِ ما در #ایران_باستان در این روز بر سرِ خاکِ درگذشتگانِ از دست رفته می‌رفتند و در آیینی از آنان یاد می‌کردند.

#زرتشتیان #زرتشتی #پارسیان #فروهر

از تارنمای "مردم سالاری آنلاین"👇
https://www.mardomsalari.ir/report/105557/


@LoversofIRAN
Forwarded from اتچ بات
👈 سال نوی منداییان ایران 👉

زبان مندایی، دارای واژگان بسیار از #پارسی_پهلوی ست

@LoversofIRAN



⬅️سال نوی مندایی:
پیروان دین #مندایی ایران که به آنها #صابئین هم می گویند، در #خوزستان زندگی میکنند.
آنها ۲۸تیر در #اهواز آغاز سال ۴۴۵هزار و ۳۸۷خود را جشن گرفتند.
به باور آنها این عید همزمان با آفرینش #حضرت_آدم ع است.

⬅️باورهای دینی منداییان:
پیامبران آنها بجز آدم ع، شیث، نوح، سام و یحیی ع هستند.
دین صابئین برپایه توحید، معاد، نبوت است.
قبله آنها رو به #شمال است و اعتقادشان این است که ترازوی عدل الهی و عرش اعلا در شمال قرار دارند. پس تمام مراسم دینی خود را رو به شمال انجام می‌دهند. چون ستاره جدی در شمال قرار دارد این شبهه برای بعضی ایجاد شده بود که صابئین ستاره جدی را می‌پرستند و برخی سنت‌های اسلامی آنان را به اشتباه ستاره‌پرست دانسته‌اند از همین روی، در دوره هایی با مشکلاتی در سرزمینهای اسلامی روبرو بودند.
همانطور که گفته شد آنها خود را پیروان #یحیی ع، تعمیددهنده #مسیح ع میدانند، بنابراین آب روان، غسل تعمید در آیین آنها از اهمیت ویژه ای برخوردار است و اصلی‌ترین رکن دینی آن‌ها غسل در روزهای #یک‌شنبه در آب روان است. از همین روی، در کنار رودخانه‌های #دجله، #فرات و #کارون در #ایران و #عراق زندگی می‌کنند.
روزی ۵ بار نماز می خوانند. در زمان ازدواج برای محرم شدن عروس و داماد در آب رفته و غسل کنند.
کتاب صابئین #گنزاربا یا #صحف_آدم است که توسط جبرائیل رسول بر اولین پیامبر یعنی #آدم ع نازل شد و ادیان الهی دیگر، پس از دین صابئین به وجود آمدند

⬅️ جمعیت منداییان:
جمعیت آنها را ۷۰ هزار نفر در عراق و ۲۵ هزار نفر در ایران برآورد می‌کنند. نزدیک به ۷۵۰۰۰ نفر آنها تا سال ۲۰۰۲ در عراق زندگی می‌کردند که پس از جنگ میان آمریکا و عراق بسیاری از آنها کوچ کردند.
سالهای اخیر شمار زیادی از این اقلیت به کشورهای دیگر رفتند و امروزه در نقاط گوناگون جهان همچون #سیدنی و #سن_آنتونیو، #تگزاس در شمار نسبتاً انبوه هستند.
در #دوران_باستان، صابئین با پشتیبانی #اردوان_اشکانی به خاطر آزار رومیان یا یهودیان از مسکن اولیه‌شان که حدود #فلسطین امروزی بوده به مرزهای #ایران آورده شدند و در اطراف #تیسفون (در عراق کنونی) و نیز #کرخه و #کارون و در شهرهای #پارسیان مسکن داده شدند. اینان در #شوشتر و #دزفول ساکن بودند. در زمان قاجار برخی مبادرت به آزار اینان داشتند که #امیرکبیر به نجات اینان همت گماشت. امروزه اینان در #سوسنگرد، #دزفول، #اهواز و #آبادان زندگی می‌کنند و بصورت سنتی بیشتر مذهب خود را پنهان می‌دارند.
کارشان ببشتر حکاکی ظروف طلا و نقره بوده است و امروزه نیز شغل اصلی آنها #زرگری، #طلافروشی و #نقره_کاری ست.
در خوزستان قدیم ایشان به امانتداری و صداقت ضرب‌المثل بوده‌اند.

⬅️ روحانیان مندایی:
«گنجور» و پس از آن «تَرمیده» است.
کسی که بر متون دینی تسلط کامل پیدا کند به مقام #گنزورا (شیخ) می‌رسد که معنی اش #گنج‌دار بر امور دینی منداییان است و هرگز وارد مسایل عمومی منداییان نمی‌شود. گنزورا هرگز مقام رهبری بر جامعه مندایی ندارد و دادن عنوان رهبری به یکی از شیوخ مندایی نیز بعد از #انقلاب_اسلامی صورت گرفت.

⬅️زبان مندایی:
مَندا واژه‌ای از زبانِ #آرامیِ_شرقی به معنی «دانش، آگاهی، و معرفت» است؛ و به یک معنا، برابرنهادِ گنوس است.
واژه ی #مغتسله نیز به معنی مذهب #تعمیدیان گاهی بدیشان اطلاق شده‌است.
گاهی نیز نام منداییان را از ریشه #ماد یا #مادای که نام سرزمین باستانی شمال غربی ایران بوده دانسته‌اند، اما این نظر میان پژوهشگران از اقبال چندانی برخوردار نیست.
بیشتر همان واژه #مندا را که در زبان آرامی برابر #عرفان قرار دارد میپسندند.
نام‌های دینی و مقدس منداییان، #آرامی است و با اندکی تغییر در زبان‌های #عبری و #عربی نیز همانند است. به عنوان نمونه برای آوردن نام #شیث از شیتل و برای نام #سام بن نوح از شوم و نیز برای خود #نوح از نو، استفاده می‌کنند. منداییان را گاهی با صابئین که ذکر آن در قرآن سه بار آمده، یکی دانسته اند از این رو در #خوزستان ایشان به صابئین معروف‌اند که در لفظ محلی ُبّی تلفظ می‌شود.
زبان ایشان ترکیبی از #پارسی_پهلوی (خوزستانی) و زبان #عهد_عتیق_خودشان است که به هیچ‌یک از زبانهای امروزه دنیا شبیه نیست. ایشان #الفبایی_مخصوص به خود دارند.
معمولاً روحانیون آنها با ریشی بلند سبیلی بلند که روی ریش می آید و عمامه کوچک سفید قابل شناختن هستند.

منابع:
■اسماعیل ابوالقاسم‌پور. اسطورهٔ آفرینش در آیین مانی
■طباطبائی، محیط -۱۳۶۳صابئین اهل کتابند - ویراستار عبدالکریم سروش
■زرین کوب، عبدالحسین - در جستجوی تصوف در ایران ب - ۱۳۶۹
■ صابئین ایران‌زمین، نشر کلید ۱۳۷۹

@LoversofIRAN
⚽️برگه اینستاگرام تیم ترابزون اسپور #ترکیه، دو فوتبالیست #ایرانی این تیم/مجید حسینی و وحید امیری/را با واژه "پلنگ های پارسی" ستود

🔻یادتان پارسال سر کاربرد شعار "شاهزادگان پارسی" برای تیم ملی ایران، برخی ها چه هجمه ای کردند؟

یک باشگاه خارجی، به درستی واژه پارسی را برای فرزندان سربلند ایران به کار برده است در حالیکه در خود کشور ایران پیامد دردناک سیاست های نادرست و #ضد_ملی چند دهه گذشته حکومت (که ستودن تاریخ #ایران_باستان از سوی نهادهای دولتی نه تنها انجام نشده بلکه بدبختانه از آن پیشگیری هم شده) این است که برخی جریان های #قومگرا (که با مراکز #ضد_ایرانی بیگانه پیونددارند) توانسته اند برخی ایرانیان را فریب دهند و در برابر واژه #پارسی و #پارس نگرشی نادرست را گسترش دهند

ایران جایگاه همیشگی پادشاهی های بزرگ و ارجمند #پارسیان بوده است و این باید مایه سربلندی همه جوانان #ایران باشد. واژه #پارس و #فارس به هیچ روی نباید نمادی از یک بخش خاص ایرانیان و تنها برای مردم تک زبانه ایران که فقط #فارسی می دانند انگاشته شود، بلکه پارس، هر ایرانی بومی مرزهای ایران را در بر دارد:
#کرد #بلوچ #آذری #لر #مازنی و...

@LoversofIRAN