👈تاب آوری ملت نجیب ایران،
در سیستمی مافیا پرور
#ملت ایران #مافیا #فساد
⬅️ یک مافیا، یک ملت!
✍️ شورای سردبیری جامعه نو
جنایتکاران را به سه دسته میتوان تقسیم کرد: جنایتکاران بخش #خصوصی که عمدتاً تکرو هستند، جنایتکاران #خصولتی یعنی جایی که مقامات دولتی هم در جنایت مشارکت دارند و جنایتکاران #دولتی که متشکل هستند. گروه اول دزدان بانک و طلافروشیها، پخشکنندگان مواد مخدر، باجگیرها، گردنکلفتها و قاتلان، و در نهایت دزدان خانهها و مجرمان اخلاقیاند. گروه دوم همان گروه اول است که به خاطر شریک گرفتن از میان مقامات دولتی توانایی و امنیت بیشتری برای اقدام به جنایت مییابد و ثروتمندتر است. مافیای #ایتالیا نمونهای از این گروه دوم است: قدرتمند و پرنفوذ، دارای کارکرد شبکهای و موثر و مسلط بر قوه قضائیه.
نوع سوم جنایتکاران، به طور خالص دولتیاند و بخش خصوصی جنایتکار را پادوی خود میکنند. خصلت شکلی این مافیا همانندی آن به کوه یخ است: فقط ده درصد آن آشکار است، ۹۰ درصد آن در حکومت پنهان است، ظاهرالصلاح است و فریادش از دست فساد دائماً بلند. برخی ناظران دولت #روسیه را چنین نوعی از سازمان جنایت توصیف میکنند. نمونه آن را میتوان اقدامی دانست که دولت #پوتین علیه سلطان نفت روسیه، خودورفسکی، انجام داد. هر چند #خودورفسکی هم در جریان غارت مافیایی داراییهای اتحاد شوروی در سالهای پس از فروپاشی آن به ثروت رسیده بود، اما وقتی سوداهایی بیشتر از غارت پیدا کرد و به دنیای سیاست علاقه یافت، پوتین مانند یک پدرخوانده مافیا فرمان له کردن او را صادر کرد. نمونههای ایرانی این نوع جنایت سازمانیافته نیز بسیار فراوانند. بابک زنجانی نمونه آشنا و همان ده درصد آشکار است و نمونه کمترشناختهاش صندوق تعاون یک نهاد است که نفت گرفت برای فروش بیپسدادن حسابی... و هنوز بخش اصلی ماجرایشان در لایه ضخیمی از ابهام و پردهپوشی، در اقیانوس پنهانکاری و رودربایستی حکومت پنهان است. این نوع مافیا که عنوان رسمی آن "دولت مافیایی" (mafia state) است، در دل دستگاه حکومتها و دولتها جا گرفته و از ارگانهای آنها برای عملیات مافیایی استفاده میکند. جنایت سازمانیافته را به کمک سلسله اعصاب یعنی دستگاه امنیتیاش، سیستم گردش خون آن یعنی نظام بانکیاش و دستوپای حکومت یعنی وزارتخانههایش انجام میدهد. در واقع خود دولت است. ما در ایران کدام یک از سه نوع جنایت را داریم؟
مثل هر کشور دیگری، لابد هر سه نوع را، ولی مسأله این است که از کدامیک بیشتر داریم؟ چاقوکش بیشتر داریم یا قاضی مرتضوی؟ آفتابهدزد بیشتر داریم یا خاوری؟ دربان رشوهبگیر بیشتر داریم یا عمله استاتاویل؟
آمار جهانی "موسسه نومبو" که معتبرترین شاخص جرم و جنایت اجتماعی را عرضه میکند، در سال ۲۰۱۷ ایران را با شاخص ۴۹/۸۵ (بین صفر تا ۱۰۰) در کنار #سوئد با شاخص ۴۹/۳۵ قرار میدهد. عجیب است، ولی پایینتر اما در همسایگی یک جامعه امن اروپایی ایستادهایم! به عبارت ساده، علیرغم همه نارساییها، فقر و خشم نهفته، مردم ایران هنوز صاحب نجابت و شرافت نسبی هستند و جرم و جنایت در جامعه بیداد نمیکند.
اما کشور ما از نظر شاخصی که احساس وجود فساد را نشان میدهد (فسادهای دولتی پنهان است و در احساس و تلقی جامعه از وجود فساد نمود مییابد)، در سال ۲۰۱۶ با #روسیه، #اوکراین و #قزاقستان، به طور مشترک رده ۲۸ جدول ۱۰۰ ردیفی را اشغال کردهاند. همسایگانی سراپا استبدادی، معروف به داشتن زندانی سیاسی فراوان و وفور قتلهای سیاسی، دولتهای فاسد فاقد گردش قدرت یا گردش قدرت ناقص، و زنجیره بیپایانی از فسادهای اقتصادی. شرمآور است که با اینها همرتبه هستیم.
اما شرم هنگامی بیشتر میشود که ببینیم سوئد، همان همسایه در رتبهبندی جرم و جنایت، در این ردهبندی که نشاندهنده فساد دولتی است، از ما بسیار فاصله گرفته و در رده ۸۸ است. معنایش این است که جامعه ایران در زمینه جرم و جنایت (امری عمدتاً اجتماعی) مانند سوئد است و در زمینه فساد اقتصادی (که پای حکومت در آن هست) مانند روسیه و قزاقستان: ملتی شریف و کمخشونت، حکومتی پر از اشخاص کژدست و فاسد.
به این طریق است که میتوان قضاوتی نسبی درباره سلطه نوع خاصی از مافیا در ایران به عمل آورد. سلطه، با حکومت مافیایی است. بقیه و بیشتر جنایتکاران، عمله آن هستند.
رأس حکومت که میل به اصلاح امور و ایجاد یک حکومت پاکیزه نمونه دارد، باید براین موضوع تمرکز کند که با جدا کردن بخشهای فاسد و از بین بردن زمینههای فساد، فضای سالمی برای تحقق آرزوها و برنامههای نیکخواهانه فراهم سازد.
از: @jameeno
@LoversofIRAN
در سیستمی مافیا پرور
#ملت ایران #مافیا #فساد
⬅️ یک مافیا، یک ملت!
✍️ شورای سردبیری جامعه نو
جنایتکاران را به سه دسته میتوان تقسیم کرد: جنایتکاران بخش #خصوصی که عمدتاً تکرو هستند، جنایتکاران #خصولتی یعنی جایی که مقامات دولتی هم در جنایت مشارکت دارند و جنایتکاران #دولتی که متشکل هستند. گروه اول دزدان بانک و طلافروشیها، پخشکنندگان مواد مخدر، باجگیرها، گردنکلفتها و قاتلان، و در نهایت دزدان خانهها و مجرمان اخلاقیاند. گروه دوم همان گروه اول است که به خاطر شریک گرفتن از میان مقامات دولتی توانایی و امنیت بیشتری برای اقدام به جنایت مییابد و ثروتمندتر است. مافیای #ایتالیا نمونهای از این گروه دوم است: قدرتمند و پرنفوذ، دارای کارکرد شبکهای و موثر و مسلط بر قوه قضائیه.
نوع سوم جنایتکاران، به طور خالص دولتیاند و بخش خصوصی جنایتکار را پادوی خود میکنند. خصلت شکلی این مافیا همانندی آن به کوه یخ است: فقط ده درصد آن آشکار است، ۹۰ درصد آن در حکومت پنهان است، ظاهرالصلاح است و فریادش از دست فساد دائماً بلند. برخی ناظران دولت #روسیه را چنین نوعی از سازمان جنایت توصیف میکنند. نمونه آن را میتوان اقدامی دانست که دولت #پوتین علیه سلطان نفت روسیه، خودورفسکی، انجام داد. هر چند #خودورفسکی هم در جریان غارت مافیایی داراییهای اتحاد شوروی در سالهای پس از فروپاشی آن به ثروت رسیده بود، اما وقتی سوداهایی بیشتر از غارت پیدا کرد و به دنیای سیاست علاقه یافت، پوتین مانند یک پدرخوانده مافیا فرمان له کردن او را صادر کرد. نمونههای ایرانی این نوع جنایت سازمانیافته نیز بسیار فراوانند. بابک زنجانی نمونه آشنا و همان ده درصد آشکار است و نمونه کمترشناختهاش صندوق تعاون یک نهاد است که نفت گرفت برای فروش بیپسدادن حسابی... و هنوز بخش اصلی ماجرایشان در لایه ضخیمی از ابهام و پردهپوشی، در اقیانوس پنهانکاری و رودربایستی حکومت پنهان است. این نوع مافیا که عنوان رسمی آن "دولت مافیایی" (mafia state) است، در دل دستگاه حکومتها و دولتها جا گرفته و از ارگانهای آنها برای عملیات مافیایی استفاده میکند. جنایت سازمانیافته را به کمک سلسله اعصاب یعنی دستگاه امنیتیاش، سیستم گردش خون آن یعنی نظام بانکیاش و دستوپای حکومت یعنی وزارتخانههایش انجام میدهد. در واقع خود دولت است. ما در ایران کدام یک از سه نوع جنایت را داریم؟
مثل هر کشور دیگری، لابد هر سه نوع را، ولی مسأله این است که از کدامیک بیشتر داریم؟ چاقوکش بیشتر داریم یا قاضی مرتضوی؟ آفتابهدزد بیشتر داریم یا خاوری؟ دربان رشوهبگیر بیشتر داریم یا عمله استاتاویل؟
آمار جهانی "موسسه نومبو" که معتبرترین شاخص جرم و جنایت اجتماعی را عرضه میکند، در سال ۲۰۱۷ ایران را با شاخص ۴۹/۸۵ (بین صفر تا ۱۰۰) در کنار #سوئد با شاخص ۴۹/۳۵ قرار میدهد. عجیب است، ولی پایینتر اما در همسایگی یک جامعه امن اروپایی ایستادهایم! به عبارت ساده، علیرغم همه نارساییها، فقر و خشم نهفته، مردم ایران هنوز صاحب نجابت و شرافت نسبی هستند و جرم و جنایت در جامعه بیداد نمیکند.
اما کشور ما از نظر شاخصی که احساس وجود فساد را نشان میدهد (فسادهای دولتی پنهان است و در احساس و تلقی جامعه از وجود فساد نمود مییابد)، در سال ۲۰۱۶ با #روسیه، #اوکراین و #قزاقستان، به طور مشترک رده ۲۸ جدول ۱۰۰ ردیفی را اشغال کردهاند. همسایگانی سراپا استبدادی، معروف به داشتن زندانی سیاسی فراوان و وفور قتلهای سیاسی، دولتهای فاسد فاقد گردش قدرت یا گردش قدرت ناقص، و زنجیره بیپایانی از فسادهای اقتصادی. شرمآور است که با اینها همرتبه هستیم.
اما شرم هنگامی بیشتر میشود که ببینیم سوئد، همان همسایه در رتبهبندی جرم و جنایت، در این ردهبندی که نشاندهنده فساد دولتی است، از ما بسیار فاصله گرفته و در رده ۸۸ است. معنایش این است که جامعه ایران در زمینه جرم و جنایت (امری عمدتاً اجتماعی) مانند سوئد است و در زمینه فساد اقتصادی (که پای حکومت در آن هست) مانند روسیه و قزاقستان: ملتی شریف و کمخشونت، حکومتی پر از اشخاص کژدست و فاسد.
به این طریق است که میتوان قضاوتی نسبی درباره سلطه نوع خاصی از مافیا در ایران به عمل آورد. سلطه، با حکومت مافیایی است. بقیه و بیشتر جنایتکاران، عمله آن هستند.
رأس حکومت که میل به اصلاح امور و ایجاد یک حکومت پاکیزه نمونه دارد، باید براین موضوع تمرکز کند که با جدا کردن بخشهای فاسد و از بین بردن زمینههای فساد، فضای سالمی برای تحقق آرزوها و برنامههای نیکخواهانه فراهم سازد.
از: @jameeno
@LoversofIRAN
عاشقان ایران
👈درباره آتش سوزی هفته گذشته یکی از بزرگترین کارخانه های ایرانی در عراق 🔹 اقتصادی کارخانه کاله در کربلا یکی از شاخصترین نمادهای حضور تجاری و صنعتی #ایران در #عراق است آنهم در زمانی که پس از پایان درگیری های داخلی عراق، ایران که بزرگترین همسایه عراق است،…
👈پرسش و پاسخ درباره لزوم سرمایه گذاری شرکت کاله و دیگر شرکت های ایرانی در خارج
■ دیدگاه یکی از مخاطبان در واکنش به خبر آتش سوزی کارخانه کاله در عراق:
واقعا باید تاسف خورد برای مدیران اقتصاد و سیاست این مملکت.
به جای این که حمایت کنند تولید کنندگان داخل کشور سرمایه گذاری کنند و حتی سرمایه گذار خارجی هم بیاد ایران کارخانه بسازد، همه را فراری می دند.
این بنده خدا (رییس شرکت کاله) هم می تونست به جای ساخت کارخانه تو #کربلا برود در #ایلام و #خوزستان و #کرمانشاه کارخانه بسازد نزدیک مرز #عراق که هم کارگر ایرانی سر کار برود هم سرمایه گذاری در داخل کشور انجام شود و هم صادرات راحت تر و کم هزینه تر انجام شود
واقعا این مدیران و مسئولین اقتصاد و سیاست در ایران، مخرب هستند
■ پاسخ کانال عاشقان ایران:
درست است که در ایران حمایت کافی و تمام قد دولت ها را در همه این سالها از تولید کنندگان داخلی نداشته ایم. چنانکه کارخانه کاله را در ایران (استان مازندران) در سال ۹۱ میخواستند به بهانه های مالیات و... ببندند و اخلال جدی در روند تولیدش ایجاد کنند. کارخانه ای با این اندازه تولید گسترده و با کیفیت و ارزشمند و چنین اشتغالزایی در چند استان کشور!!!
درباره ساخت و احداث واحد تولیدی از سوی #کاله در غرب کشور هم دیدگاه و پیشنهاد شما بسیار زیبنده است، ولی نخست باید دید آیا نیاز و امکان تاسیس چنین واحدی در غرب کشور برای کاله وجود داشته است (یعنی کشش بازار و تعادل عرضه و تقاضا و تسهیلات و امکانات و ...)؟
همچنین همانگونه که خود آقای غلامعلی سلیمانی رییس کاله و هلدینگ سولیکو، (که لقب پدر صنعت نوین ایران را دارد)؛ می گوید: قوانین و شرایط عراق برای ما راحتتر از ایران است!!!
یعنی تولید کننده در ایران به راستی در دست اندازهای گوناگونی گرفتار می شود و قوانین ما در این زمینه قابل مقایسه با آسانگیری و پشتیبانی از تولیدکنندگان در کشورهای پیشرو و حتا همسایگانمان( #ترکیه و کشورهای #عربی و حتی #عراق ) هم نیست!!!
باید دید پشت این سیاست های اقتصادی #ضد_ملی و #ضد_ایرانی چه کسانی به عنوان مغز متفکر و قانون گذار و تصمیم ساز بوده اند که امروز پس از ۴۰ سال، هنوز کارآفرینان برجسته ایرانی در هزارتوی خمهای ناخوشایند و دست و پا گیر، انرژی و توان خود را هدر می دهند،
البته باید آفرین و هزاربار درود فرستاد بر #مدیران شایسته و توانایی که در بخش #خصوصی ایران همچنان فعال و با امید و پشتکار چرخ های صنعت و تولید کشور را می چرخانند و چراغ #اشتغالزایی را در ایران روشن نگه میدارند
مساله مهم دیگر این است که بازارهای کشورهای پیرامون، بسیار سودآور و پر بازده هستند و شرکت های موفق ایرانی باید برای #جهانی_شدن و 'برندسازی ورای مرزهای خود، سیاست های روشن و جدی برای دستیابی به سهمی درخور از بازارهای جهانی داشته باشند.
برای آغاز #صادرات و جهانی شدن، چه کشورهایی بهتر از همسایگان ما که هم هزینه تمام شده محصولات (هزینه حمل و نقل مواد و تولیدات) و هم هزینه انتقال تکنولوژی اندک خواهد بود؛ هم امکان #مدیریت بر آن آسانتر. از دست دادن بازارهای همسایه برای #برند_ایرانی که سهم بزرگی از بازار داخلی را پیروزمندانه بدست آورده است، کاری دور از خرد مدیریت کسب و کار و بازرگانی و استراتژی های توسعه بازار و محصول است.
سرمایه گذاری و ساخت کارخانه در عراق نه تنها به سرریز کردن محصولات شرکتی چون کاله در بازارهای عراق و دیگر همسایگان و اشتغالزایی در ایران هم کمک می کند (زیرا بخشی از این تولیدات در داخل ایران تولید می شود و به عراق فرستاه میشود و همه محصولات در عراق تولید نمی شود و در ضمن تعدادی از کارگران کاله در عراق هم ایرانی هستند)، بلکه به ارز آوری در کشور و بازگشت پر سود سرمایه و چرخیدن بهتر اقتصاد #بخش_خصوصی داخلی هم کمک می کند.
جز این باشد هیچگاه محصولات و برندهای ما جهانی نخواهد شد، اگر نتوانند بازارهای اطرافمان را بگیرند. صادرات و برندسازی خودش به جلب نظر و جذب خارجی ها برای توجه به توانمندی های #صنعت_ایران کمک خواهدکرد و رغبت سرمایه گذار خارجی در ایران را با اثبات توانایی های فنی، مهندسی، خدماتی و... ایرانیان افزایش خواهد داد و ایران را کشوری با درهای باز به روی بازارهای جهانی نشان می دهد، البته به آن شرط که پیش زمینه ها و پیش نیازهای سرمایه گذاری خارجی ها در کشور از قوانین و مقررات تا تسهیلات و... از سوی دولت به درستی چیده شده باشد
@LoversofIRAN
■ دیدگاه یکی از مخاطبان در واکنش به خبر آتش سوزی کارخانه کاله در عراق:
واقعا باید تاسف خورد برای مدیران اقتصاد و سیاست این مملکت.
به جای این که حمایت کنند تولید کنندگان داخل کشور سرمایه گذاری کنند و حتی سرمایه گذار خارجی هم بیاد ایران کارخانه بسازد، همه را فراری می دند.
این بنده خدا (رییس شرکت کاله) هم می تونست به جای ساخت کارخانه تو #کربلا برود در #ایلام و #خوزستان و #کرمانشاه کارخانه بسازد نزدیک مرز #عراق که هم کارگر ایرانی سر کار برود هم سرمایه گذاری در داخل کشور انجام شود و هم صادرات راحت تر و کم هزینه تر انجام شود
واقعا این مدیران و مسئولین اقتصاد و سیاست در ایران، مخرب هستند
■ پاسخ کانال عاشقان ایران:
درست است که در ایران حمایت کافی و تمام قد دولت ها را در همه این سالها از تولید کنندگان داخلی نداشته ایم. چنانکه کارخانه کاله را در ایران (استان مازندران) در سال ۹۱ میخواستند به بهانه های مالیات و... ببندند و اخلال جدی در روند تولیدش ایجاد کنند. کارخانه ای با این اندازه تولید گسترده و با کیفیت و ارزشمند و چنین اشتغالزایی در چند استان کشور!!!
درباره ساخت و احداث واحد تولیدی از سوی #کاله در غرب کشور هم دیدگاه و پیشنهاد شما بسیار زیبنده است، ولی نخست باید دید آیا نیاز و امکان تاسیس چنین واحدی در غرب کشور برای کاله وجود داشته است (یعنی کشش بازار و تعادل عرضه و تقاضا و تسهیلات و امکانات و ...)؟
همچنین همانگونه که خود آقای غلامعلی سلیمانی رییس کاله و هلدینگ سولیکو، (که لقب پدر صنعت نوین ایران را دارد)؛ می گوید: قوانین و شرایط عراق برای ما راحتتر از ایران است!!!
یعنی تولید کننده در ایران به راستی در دست اندازهای گوناگونی گرفتار می شود و قوانین ما در این زمینه قابل مقایسه با آسانگیری و پشتیبانی از تولیدکنندگان در کشورهای پیشرو و حتا همسایگانمان( #ترکیه و کشورهای #عربی و حتی #عراق ) هم نیست!!!
باید دید پشت این سیاست های اقتصادی #ضد_ملی و #ضد_ایرانی چه کسانی به عنوان مغز متفکر و قانون گذار و تصمیم ساز بوده اند که امروز پس از ۴۰ سال، هنوز کارآفرینان برجسته ایرانی در هزارتوی خمهای ناخوشایند و دست و پا گیر، انرژی و توان خود را هدر می دهند،
البته باید آفرین و هزاربار درود فرستاد بر #مدیران شایسته و توانایی که در بخش #خصوصی ایران همچنان فعال و با امید و پشتکار چرخ های صنعت و تولید کشور را می چرخانند و چراغ #اشتغالزایی را در ایران روشن نگه میدارند
مساله مهم دیگر این است که بازارهای کشورهای پیرامون، بسیار سودآور و پر بازده هستند و شرکت های موفق ایرانی باید برای #جهانی_شدن و 'برندسازی ورای مرزهای خود، سیاست های روشن و جدی برای دستیابی به سهمی درخور از بازارهای جهانی داشته باشند.
برای آغاز #صادرات و جهانی شدن، چه کشورهایی بهتر از همسایگان ما که هم هزینه تمام شده محصولات (هزینه حمل و نقل مواد و تولیدات) و هم هزینه انتقال تکنولوژی اندک خواهد بود؛ هم امکان #مدیریت بر آن آسانتر. از دست دادن بازارهای همسایه برای #برند_ایرانی که سهم بزرگی از بازار داخلی را پیروزمندانه بدست آورده است، کاری دور از خرد مدیریت کسب و کار و بازرگانی و استراتژی های توسعه بازار و محصول است.
سرمایه گذاری و ساخت کارخانه در عراق نه تنها به سرریز کردن محصولات شرکتی چون کاله در بازارهای عراق و دیگر همسایگان و اشتغالزایی در ایران هم کمک می کند (زیرا بخشی از این تولیدات در داخل ایران تولید می شود و به عراق فرستاه میشود و همه محصولات در عراق تولید نمی شود و در ضمن تعدادی از کارگران کاله در عراق هم ایرانی هستند)، بلکه به ارز آوری در کشور و بازگشت پر سود سرمایه و چرخیدن بهتر اقتصاد #بخش_خصوصی داخلی هم کمک می کند.
جز این باشد هیچگاه محصولات و برندهای ما جهانی نخواهد شد، اگر نتوانند بازارهای اطرافمان را بگیرند. صادرات و برندسازی خودش به جلب نظر و جذب خارجی ها برای توجه به توانمندی های #صنعت_ایران کمک خواهدکرد و رغبت سرمایه گذار خارجی در ایران را با اثبات توانایی های فنی، مهندسی، خدماتی و... ایرانیان افزایش خواهد داد و ایران را کشوری با درهای باز به روی بازارهای جهانی نشان می دهد، البته به آن شرط که پیش زمینه ها و پیش نیازهای سرمایه گذاری خارجی ها در کشور از قوانین و مقررات تا تسهیلات و... از سوی دولت به درستی چیده شده باشد
@LoversofIRAN
🔴چه کسی مظلومیت کارگران #یادآوران را به یاد می آورد؟!
.
بیگاری و بردگی #کارگر_ایرانی
ایرانیان #عرب زبان خوزستان
#فساد شرکت های خصوصی
چه کسانی بهانه به دست #تجزیه_طلبان دادند؟
📌چهارشنبه ۲۱ خردادماه، یک کارگر میدان نفتی یادآوران در شهرستان هویزه به دلیل مشکلات مالی و عدم دریافت حقوق ماهیانه خود را حلق آویز کرد. خودکشی این کارگر پس از تماس با پیمانکار و بی نتیجه ماندن درخواست معوقات مزدی او صورت گرفته..
یکی از کارگران شرکت نظم آفرینان ایمان (به نام غلط انداز این دست شرکت های خصوصی توجه کنید؛ آنچه را که نیستند، به عنوان نام خود انتخاب می کنند؛ نظم_ایمان؛ اما در واقع بی نظمی و بی وجدانی و بی ایمانی و ستم فاحش به کارگر بی پناهی که قانون کار هم او را رها کرده در چنگ کارفرما!) به خبرنگاران گفته:
«ما سال هاست که در میدان نفتی #یادآوران کار می کنیم. در چند ماه گذشته پیمانکار مؤسسه نظم آفرینان قرارداد جدیدی برای ما آورد که #باید همگی آن را امضا می کردیم، اما به دلیل وجود بند های غیر عادلانه که اکثراً به ضرر #کارگر و به نفع پیمانکار تمام می شد و با کوچکترین بهانه ای پیمانکار اجازه داشت ما را از کار اخراج کند وخیلی از مزایا مانند بدی آب وهوا را از ما گرفت، از امضای آن امتناع کردیم؛ ولی فشارها روز به روز بر ما بیشتر شد و به هر که اطلاع دادیم کسی از ما #کارگران حمایت نکرد و حتی در جلسه ای که در فرمانداری -هویزه با حضور معاون #فرماندار و مسئول حفاظت اطلاعات و رئیس اداره کار هویزه برگزار شد نتیجه ای که #حقوق_کارگران این مؤسسه را تضمین کند، بدست نیامد تا اینکه مجبور شدیم آن قرارداد را امضا کنیم.»
تصویر مشت های گره کرده ی عمران، آخرین تصویر ثبت شده از اوست، که به تراژیک ترین شکل، زندگی گره خورده اش در دستان مشتی بی کفایت را نشان می دهد!
"عمران روشنی مقدم" بر بالای داری به پایان رسید که در محل کارش برپا کرد. برروی چاه نفت با میلیاردها سرمایه و ثروت. ثروتی که باید #ملی می بود، و ملی هم شد، ۶۷ سال پیش به دست توانای دکتر #مصدق و مردمان همرزم و حامی نهضت ملی ایران، اما پس از ۷ دهه از تلاش قهرمانان ملی ایران، نه تنها این نفت دیگر عملا ملی نیست، بلکه بدست عده ای خاص، منافع سرشار آن به تاراج می رود و مردم مناطق نفت خیز ایران که روزگاری نه چندان دور، بهترین زندگی و رفاه را داشتند، امروز از فقیرترین #ایرانیان هستند در #خوزستان. آیا این رویه برده داری نوین و استثمار نیروی کار در ماهیتش قابل قیاس با همان #استعمار #انگلیس که ایرانیان ۷ پیش علیه آن تاختند، نیست؟
این است نتیجه خصوصی سازی بدون خردورزی و حمایت قانونی و واقعی از #منافع_ملی توده ایرانیان. منافع استخراج سخت و طاقت فرسای نفت به جیب عده ای خاص می رود و مردم بومی آن مناطق که اتفاقا در غرب #کارون بیشترشان #عرب زبان هستند روز به روز در رنجی فزونتر فرو می روند. این وسط هم بهترین خوراک تبلیغاتی برای #تجزیه_طلبان فراهم میشودکه بخاطر بی کفایتی آنها که مسوولند و بر راس کار، کل #ایران عزیز را زیر سوال و خط قرمر ببرند!
.
عمران، جوان ۳۰ ساله وقتی برای بار آخر به کارفرمای ظالمش زنگ می زند، میگوید: «دیگر چیزی ندارد که به زن و بچه اش بدهد و از تامین نان شبش عاجز است.»
به قول کانال مکتوبات:
این عمران های ستمدیده، از #خصوصی_سازی اقتصاد و واگذاری کارخانه ها به #بخش_خصوصی، تنها مردمی کردن مرگ و فلاکت را فهمیدند. عمران ها خود را حلق آویز می کنند؛ پیش از انکه ماشین سرکوب دولتی آخرین رمق هایشان را به ضرب گلوله و باتوم از جانشان بیرون بکشد (به خاطر اعتراضات کارگری). عمران، با مشت های گره کرده از دنیا رفت و این شاید بازترین روضه مصور این روزهای سیاه باشد. مشت های گره کرده عمران دیری نباشد که حلقوم ستمگران را به سختی بفشارد.
عاشقان ایران🖤❤️
@loversofIRAN
.
بیگاری و بردگی #کارگر_ایرانی
ایرانیان #عرب زبان خوزستان
#فساد شرکت های خصوصی
چه کسانی بهانه به دست #تجزیه_طلبان دادند؟
📌چهارشنبه ۲۱ خردادماه، یک کارگر میدان نفتی یادآوران در شهرستان هویزه به دلیل مشکلات مالی و عدم دریافت حقوق ماهیانه خود را حلق آویز کرد. خودکشی این کارگر پس از تماس با پیمانکار و بی نتیجه ماندن درخواست معوقات مزدی او صورت گرفته..
یکی از کارگران شرکت نظم آفرینان ایمان (به نام غلط انداز این دست شرکت های خصوصی توجه کنید؛ آنچه را که نیستند، به عنوان نام خود انتخاب می کنند؛ نظم_ایمان؛ اما در واقع بی نظمی و بی وجدانی و بی ایمانی و ستم فاحش به کارگر بی پناهی که قانون کار هم او را رها کرده در چنگ کارفرما!) به خبرنگاران گفته:
«ما سال هاست که در میدان نفتی #یادآوران کار می کنیم. در چند ماه گذشته پیمانکار مؤسسه نظم آفرینان قرارداد جدیدی برای ما آورد که #باید همگی آن را امضا می کردیم، اما به دلیل وجود بند های غیر عادلانه که اکثراً به ضرر #کارگر و به نفع پیمانکار تمام می شد و با کوچکترین بهانه ای پیمانکار اجازه داشت ما را از کار اخراج کند وخیلی از مزایا مانند بدی آب وهوا را از ما گرفت، از امضای آن امتناع کردیم؛ ولی فشارها روز به روز بر ما بیشتر شد و به هر که اطلاع دادیم کسی از ما #کارگران حمایت نکرد و حتی در جلسه ای که در فرمانداری -هویزه با حضور معاون #فرماندار و مسئول حفاظت اطلاعات و رئیس اداره کار هویزه برگزار شد نتیجه ای که #حقوق_کارگران این مؤسسه را تضمین کند، بدست نیامد تا اینکه مجبور شدیم آن قرارداد را امضا کنیم.»
تصویر مشت های گره کرده ی عمران، آخرین تصویر ثبت شده از اوست، که به تراژیک ترین شکل، زندگی گره خورده اش در دستان مشتی بی کفایت را نشان می دهد!
"عمران روشنی مقدم" بر بالای داری به پایان رسید که در محل کارش برپا کرد. برروی چاه نفت با میلیاردها سرمایه و ثروت. ثروتی که باید #ملی می بود، و ملی هم شد، ۶۷ سال پیش به دست توانای دکتر #مصدق و مردمان همرزم و حامی نهضت ملی ایران، اما پس از ۷ دهه از تلاش قهرمانان ملی ایران، نه تنها این نفت دیگر عملا ملی نیست، بلکه بدست عده ای خاص، منافع سرشار آن به تاراج می رود و مردم مناطق نفت خیز ایران که روزگاری نه چندان دور، بهترین زندگی و رفاه را داشتند، امروز از فقیرترین #ایرانیان هستند در #خوزستان. آیا این رویه برده داری نوین و استثمار نیروی کار در ماهیتش قابل قیاس با همان #استعمار #انگلیس که ایرانیان ۷ پیش علیه آن تاختند، نیست؟
این است نتیجه خصوصی سازی بدون خردورزی و حمایت قانونی و واقعی از #منافع_ملی توده ایرانیان. منافع استخراج سخت و طاقت فرسای نفت به جیب عده ای خاص می رود و مردم بومی آن مناطق که اتفاقا در غرب #کارون بیشترشان #عرب زبان هستند روز به روز در رنجی فزونتر فرو می روند. این وسط هم بهترین خوراک تبلیغاتی برای #تجزیه_طلبان فراهم میشودکه بخاطر بی کفایتی آنها که مسوولند و بر راس کار، کل #ایران عزیز را زیر سوال و خط قرمر ببرند!
.
عمران، جوان ۳۰ ساله وقتی برای بار آخر به کارفرمای ظالمش زنگ می زند، میگوید: «دیگر چیزی ندارد که به زن و بچه اش بدهد و از تامین نان شبش عاجز است.»
به قول کانال مکتوبات:
این عمران های ستمدیده، از #خصوصی_سازی اقتصاد و واگذاری کارخانه ها به #بخش_خصوصی، تنها مردمی کردن مرگ و فلاکت را فهمیدند. عمران ها خود را حلق آویز می کنند؛ پیش از انکه ماشین سرکوب دولتی آخرین رمق هایشان را به ضرب گلوله و باتوم از جانشان بیرون بکشد (به خاطر اعتراضات کارگری). عمران، با مشت های گره کرده از دنیا رفت و این شاید بازترین روضه مصور این روزهای سیاه باشد. مشت های گره کرده عمران دیری نباشد که حلقوم ستمگران را به سختی بفشارد.
عاشقان ایران🖤❤️
@loversofIRAN