👈منظور از بیداد #سوء_مدیریت چیست؟👉

بخش #۱

#اختصاصی_کانال
@LoversofIRAN

چرا سوء #مدیریت در کشور ما بیداد میکند؟

⬅️ تقریبا ده سال پیش، دوره ی کارشناسی ارشد، استادی داشتیم درس خوانده ی آمریکا که جوانی اش در آغاز انقلاب ایران بود و از رخدادهای سالهای آغازین انقلاب خاطراتی تلخ داشت. یکی از آن خاطره ها که تصویرش هرچه می گذرد از ذهنم نه تنها پاک نمیشود بلکه پررنگ و پررنگتر می شود و گویی معنایش برایم روشنتر میگردد، خاطره وی از شرایط سازمان #برنامه_و_بودجه در آغاز انقلاب بود (این سازمان در سال ۱۳۲۷ بنا شده بود و مجموعه ای از خبرگان حوزه مدیریت در ایران را گرد هم آورده بود که در برنامه ریزی های کلان کشور دخالت داشتند).
استاد با غمی پایان نیافتنی میگفت:
در آغاز انقلاب، با دگرگونی شرایط سیاسی و اجتماعی جامعه و تحت فشار قرار گرفتن کسانیکه در نظام #پهلوی پست و جایگاه بالایی داشتند، تقریبا همه این نیروها یا خود بسرعت از کشور کوچ کردند و یا قلع و قمع سیاسی شدند!
و سازمان برنامه و بودجه به یکباره از مغزهایی تهی شد که برای پرورش شان نه تنها چند دهه زمان صرف شده بود بلکه هزینه و بودجه دولتی (برای فرستادنشان به خارج از کشور برای تحصیل یا استخدام استادان خارجی در دانشکده های #اقتصاد و #مدیریت داخل ایران برای آموزش به نسل جوان ایران) و نیز شرایطی که امکان تجربه اندوزی عملی آنها را فراهم میکرد، در اختیارشان گذاشته شده بود و حالا ایران از همگی آنها تهی شده بود، یکباره؛ بدون جایگزینهای شایسته و کاربلد!!!

چندسال پیش که سخنان این استاد را شنیدم، جز حس از دست دادن شماری از مغزهای کشور؛ تصویر واضحتری در ذهنم نبود. اما امروز با روشدن آثار مخرب و هولناک ناشی از دسته گلهای #سوء_مدیریت ۴ دهه پس از #انقلاب_ایران، براستی یک نمای آشکار و شفاف در برابر دیدگانم آمده است از آنچه ایشان تصویر کرده بود:
نمایی از تخریب سرمایه های سرزمینی، طبیعی و انسانی یک سرزمین براحتی با تصمیم هایی چنان جاهلانه که دانش آموزان دبیرستانی را هم به تعجب وامیدارد، چه رسد به اهل فن و خبرگان!

خبر ده ها "سد" کارشناسی نشده و نادرست برروی رودها و رودخانه های کشور بگیرید که سبب بحرانهای زیست محیطی شده است و امروز یا باید تخریب شوند تا شرشان از سر زیست بوم این کشور کنده شود(مانند سد #گتوند) و یا باید بی استفاده رها شوند(مانند سدهای روی رودهایی که قبلا سرریز میشد به دریاچه #ارومیه) و آینه دق از دست دادن بودجه و سرمایه کشور باشند؛ تا انواع کارخانجاتی که بدون امکان سنجی، آمایش سرزمینی و توجه به نیازها و توانایی های بومی هر منطقه، جایگذاری شده اند و امروز به عوامل تخریبی زیست بوم برخی مناطق ایران تبدیل شده اند؛ تا تخریب بدون جایگزین جنگلها و تراشیدن بی خردانه ی کوهها برای تخلیه کانیها و نابودی خاک و فرسایشهای بزرگ سرزمینی؛ تا #سوء_مدیریت کنترل بحرانهای گوناگون طبیعی در کشورمان(سیل، زلزله، آتش سوزی) تا سوء مدیریت در توسعه صنعت و تکنولوژی و انتقال نادرست مدرنیته لجام گسیخته بدون توجه به توسعه پایدار کشور و دردناکترین اش هم پدیده #فرار_مغزها که در جهان جزو پرچم دارانش هستیم. مغزهایی که بزرگترین سد برای بکارگیری شان همان مدیران ناتوان و نادرستی هستند که در فرایندی غیرکارآمد و نادانشی، سالهاست سکان دار سازمانها و نهادهای گوناگون کشورند و اجازه رشد و شکوفایی اندیشه های نو و چرخش گردونه ی زایش مدیران جدید، کارا و شایسته را نمیدهند و این دور باطل همچنان ادامه دارد.

ایجاد مدیران خبره، کاربلد، کارآمد و نوآور تنها در چرخه و فرایند سرشتین(طبیعی) و درپی شایسته سالاری ست که رخ میدهد و جامعه ای که مدیران خبره ی سازمانهایش اندک باشند (در این زمانه ای که شخصیت و جایگاه انسان مدرن از رابطه ی او با سازمانهای گوناگون تعریف میشود)، سرمایه های مالی و انسانی و طبیعی اش به فنا میرود؛ زیرا این مدیران ارشد هستند که شالوده و شیرازه هر سازمان اند و تفکر و نگرش آنها ساری و جاری در دیگر ارکان سازمانهاست. جامعه مدرن هم چیزی نیست جز کنشهای پیوسته و مستمر انسانها با سازمانها؛ و سازمانها با همدیگر؛ پس همان مدیران ارشدند که با سازمانهایشان تشکل و ساختار یک جامعه را رو به بهبود و پیشرفت میبرند یا رو به پسرفت و عقب ماندگی.

(ادامه این نوشته در پیام بعدی)

@LoversofIRAN

(درباره واژه "سوء مدیریت" که ریشه عربی دارد، برای این از برابر #پارسی استفاده نکردم، چون در دانش مدیریت این واژه کاملا جاافتاده (بخوبی بیان کننده گستره ی بزرگی از نابلدی و کژی در کارکرد مدیران ناشایست است) و فعلا برابر مناسب و گویایی برای آن نیافتم؛ اما حتما میتوان واژه مناسبی برایش یافت.)

https://t.me/joinchat/AAAAAEE9zXIvRsbO03gfdA