قطعه زیبای #مازندرانی
تی مله سنگ تراشون=در محله سنگ تراشان/ساری
رقص و لباس #قاسم_آبادی ( #گیلان)
خواننده #ابی_ابراهیمی
تنظیم: علی راد

این را ۶۰سال پیش زنده یاد #احمد_بختیاری سرود وخواند
@LoversofIRAN

ضبط قدیمی ترانه:
تی مله سنگ تراشون= در محله سنگ تراشان(محله ای در ساری)
به زبان #مازندرانی

"شعر" و آواز گوش نواز ولطیف زنده یاد #احمد_بختیاری هنرمند خوب وتوانای #مازندران/۱۳۱۷_۱۳۸۷ساری

@LoversofIRAN

👈عاشقانه ای زیبا از دیار سرسبز مازندران👉

@LoversofIRAN

⬅️ قطعه “تهِ مَله سنگ تراشون” یکی از موسیقی های قدیمی به گویش #مازنی یا #مازندرانی ست که قدمتی بیش از ۶۰ سال دارد. این ترانه را زنده یاد استاد احمد بختیاری سرود و برای اولین بار نیز خود او اجرا کرد. ترانه و آهنگ "چَپون کیجا"(دختر چوپان) نیز یکی دیگر از معروفترین ترانه‌ های استاد بختیاری به گویش مازندرانی است. به گفته ی سید عبدالحسین #مختاباد (خواننده و موسیقی دان مازندرانی):
استاد “بختیاری” با صدا و موسیقی خاص خود تحولی اثر گذار در موسیقی مازندران ایجاد کرد. او با  بیانی امروزین خاطرات کهن را واگویه نمود و نیز در رشد زبان مازندرانی در نسل بعدی موسیقی نقشی بسزا ایفا کرد. صدای بختیاری حماسه کوچ، گالش، مُختِبادها و نیز نجواهای عاشقانه نسل های گذشته را در گوش نسل شهری با هنرمندی و ظرافت تمام زنده و پایدار نمود. صدای بختیاری همانند جنگلِ انبوه و دریای همواره متلاطم دریای مازندران جاودانه و پایدار است.

⬅️ متن ترانه ی زیبای”ته مله سنگ تراشون” به همراه برگردان فارسی:
تِه مَله سنگ تراشون* [۱].
تِه موها افشون افشون
محله ی تو سنگ تراشانِ
موهای تو افشان افشانِ
ته مَسته چَشم قربون
ته قد ناز قربون* [۲]
قربان چشم های مست تو
قربان قد ناز تو
دیگه نِمبه دیگه نمبه
دیگه نمبه ته مله
دیگر نمی آیم دیگر نمی آیم
دیگر به محله تان نمی آیم
اَمه مَله شِمه مَله دیاره
شِمه کیجا امه ریکای یاره
از محله ی ما، محله ی شما پیداست
دختر شما یار پسر ماست
شمان بورین بهورین ونه نِنا رِه
عروس هاکِن وِره هاده اماره
بروید به مادرش بگویید
او را عروس کند و به من بدهد
کیجای مله ره من زومه قدم
قدغن هاکرده مِه بخونستن
در محله ی دختر قدم می زدم [و می خواندم].
[که] خواندن مرا ممنوع کرد
اگه هفت سر بَزنین مِنه گِردن
نا ترک ته کامبه نا بخونستن
اگر هفت بار گردن مرا ببرید
نه تو را ترک می کنم و نه خواندن را
بلندی هِنیشم بلنده هاره
بلبل خبر بیارده نوبهاره
بر فراز بلندی ای بشینیم و از آنجا نگاه کنیم
بلبل برای یارم خبر آورد که نوبهار است
دشمنان شِماره ره با من چه کاره
جدایی دم بدین اما دتا ره
ای دشمنان شما با من چه کار دارید
ما دو نفر را رها کنید
منو مه یار بییمی امیر و گوهر*[۳].
اِسا که بییمی برار و خاخر*[۴]
من و یارم مثل امیر و گوهر بودیم
حالا که مثل برادر و خواهر شدیم
اگه دونس بی بوم از روز اول
ته یارِ بی وفاجه نَوستمه دل
اگر از روز اول این را می دانستم
به تو یار بی وفا دل نمی بستم//
👈۱_سنگ تراشان: نام محله ای در شهر ساری
۲- قد ناز: بلند بالا بودن یار
۳- امیر و گوهر: جزء افسانه های عشقی ست (شرح کامل این افسانه را بخوانید)
۴- منظور از برادر و خواهر در این قسمت: اشاره به داستان عشق اساطیری ویس و رامین دارد. منظومه ویس و رامین (اشعار این منظومه) از شاهکارهای ادب فارسی و سروده فخرالدین اسعد گرگانی شاعر قرن پنجم هجری است./ ترجمه از صابر خطیبی، تارنمای دکتر زندگی/
 

⬅️زنده یاد #احمد_بختیاری، فرزند نعمت، در پانزدهم دی ماه ۱۳۱۷ در قلیچ محله ی #ساری زاده شد وی نخستین کنسرت خود را در کلاس هشتم (نظام قدیم ) در سال ۱۳۳۵ ( ۱۸ سالگی ) به رهبری جهانگیر بریمانی در دبیرستان پهلوی( طالقانی پس از انقلاب، آموزش پرورش ناحیه ۲ کنونی) تجربه کرد.
در تابستان ۱۳۳۷ در اردوی هنری اردوگاه رامسر شرکت کرد که در آن سال اصفهان در تئاتر و مازندران در موسیقی رتبه ی نخست گرفت.
در دی ماه ۱۳۳۹ به عنوان آموزگار دبستان روستای پایین کولا، وارد آموزش و پرورش شد و در بهمن همان سال کنسرتی برای ساخت بنای پرورشگاه ساری اجرا کرد که بهای بلیط آن همت عالی بود.
نخستین آهنگ را در سال ۱۳۴۰ به نام «آی پری پیکر- ناز نکن دلبر» در مایه #دشتی در رادیو #گرگان اجرا کرد که محمد میر نقیبی تنظیم کرده بود؛ و بعد از پیروزی انقلاب، نخستین آهنگ بختیاری به نام « شالی کار » بود که از طریق صدا و سیمای مرکز #مازندران پخش شد.
از دیگر آهنگ های معروف او می توان به "سوری جان"، "بینج کر"، "به یاد فجر"، "میلا نور"، "خسته دل قرار انه"، "چپون کیجا"، "ته مله سنگ تراشون" اشاره نمود.
زنده یاد احمد بختیاری در ششم دی ماه ۱۳۸۷ دیده از جهان فروبست و به دیار باقی شتافت./تارنمای نسیم مهرآوا/

اجرای زیبای زنده یاد احمدبختیاری ازاین ترانه👇
https://t.me/LoversofIRAN/5221

اجرای نوی این آهنگ از هنرمند جوان #ابی_ابراهیمی با رقص محلی 👇
https://t.me/LoversofIRAN/5220

قطعه زیبای #مازندرانی
تی مله سنگ تراشون=در محله سنگ تراشان/ساری
رقص و لباس #قاسم_آبادی ( #گیلان)
خواننده #ابی_ابراهیمی
تنظیم: علی راد

این را ۶۰سال پیش زنده یاد #احمد_بختیاری سرود وخواند
@LoversofIRAN

👈عاشقانه ای زیبا از دیار سرسبز مازندران👉

@LoversofIRAN

⬅️ قطعه “تهِ مَله سنگ تراشون” یکی از موسیقی های قدیمی به گویش #مازنی یا #مازندرانی ست که قدمتی بیش از ۶۰ سال دارد. این ترانه را زنده یاد استاد احمد بختیاری سرود و برای اولین بار نیز خود او اجرا کرد. ترانه و آهنگ "چَپون کیجا"(دختر چوپان) نیز یکی دیگر از معروفترین ترانه‌ های استاد بختیاری به گویش مازندرانی است. به گفته ی سید عبدالحسین #مختاباد (خواننده و موسیقی دان مازندرانی):
استاد “بختیاری” با صدا و موسیقی خاص خود تحولی اثر گذار در موسیقی مازندران ایجاد کرد. او با  بیانی امروزین خاطرات کهن را واگویه نمود و نیز در رشد زبان مازندرانی در نسل بعدی موسیقی نقشی بسزا ایفا کرد. صدای بختیاری حماسه کوچ، گالش، مُختِبادها و نیز نجواهای عاشقانه نسل های گذشته را در گوش نسل شهری با هنرمندی و ظرافت تمام زنده و پایدار نمود. صدای بختیاری همانند جنگلِ انبوه و دریای همواره متلاطم دریای مازندران جاودانه و پایدار است.

⬅️ متن ترانه ی زیبای”ته مله سنگ تراشون” به همراه برگردان فارسی:
تِه مَله سنگ تراشون* [۱].
تِه موها افشون افشون
محله ی تو سنگ تراشانِ
موهای تو افشان افشانِ
ته مَسته چَشم قربون
ته قد ناز قربون* [۲]
قربان چشم های مست تو
قربان قد ناز تو
دیگه نِمبه دیگه نمبه
دیگه نمبه ته مله
دیگر نمی آیم دیگر نمی آیم
دیگر به محله تان نمی آیم
اَمه مَله شِمه مَله دیاره
شِمه کیجا امه ریکای یاره
از محله ی ما، محله ی شما پیداست
دختر شما یار پسر ماست
شمان بورین بهورین ونه نِنا رِه
عروس هاکِن وِره هاده اماره
بروید به مادرش بگویید
او را عروس کند و به من بدهد
کیجای مله ره من زومه قدم
قدغن هاکرده مِه بخونستن
در محله ی دختر قدم می زدم [و می خواندم].
[که] خواندن مرا ممنوع کرد
اگه هفت سر بَزنین مِنه گِردن
نا ترک ته کامبه نا بخونستن
اگر هفت بار گردن مرا ببرید
نه تو را ترک می کنم و نه خواندن را
بلندی هِنیشم بلنده هاره
بلبل خبر بیارده نوبهاره
بر فراز بلندی ای بشینیم و از آنجا نگاه کنیم
بلبل برای یارم خبر آورد که نوبهار است
دشمنان شِماره ره با من چه کاره
جدایی دم بدین اما دتا ره
ای دشمنان شما با من چه کار دارید
ما دو نفر را رها کنید
منو مه یار بییمی امیر و گوهر*[۳].
اِسا که بییمی برار و خاخر*[۴]
من و یارم مثل امیر و گوهر بودیم
حالا که مثل برادر و خواهر شدیم
اگه دونس بی بوم از روز اول
ته یارِ بی وفاجه نَوستمه دل
اگر از روز اول این را می دانستم
به تو یار بی وفا دل نمی بستم//
👈۱_سنگ تراشان: نام محله ای در شهر ساری
۲- قد ناز: بلند بالا بودن یار
۳- امیر و گوهر: جزء افسانه های عشقی ست (شرح کامل این افسانه را بخوانید)
۴- منظور از برادر و خواهر در این قسمت: اشاره به داستان عشق اساطیری ویس و رامین دارد. منظومه ویس و رامین (اشعار این منظومه) از شاهکارهای ادب فارسی و سروده فخرالدین اسعد گرگانی شاعر قرن پنجم هجری است./ ترجمه از صابر خطیبی، تارنمای دکتر زندگی/
 

⬅️زنده یاد #احمد_بختیاری، فرزند نعمت، در پانزدهم دی ماه ۱۳۱۷ در قلیچ محله ی #ساری زاده شد وی نخستین کنسرت خود را در کلاس هشتم (نظام قدیم ) در سال ۱۳۳۵ ( ۱۸ سالگی ) به رهبری جهانگیر بریمانی در دبیرستان پهلوی( طالقانی پس از انقلاب، آموزش پرورش ناحیه ۲ کنونی) تجربه کرد.
در تابستان ۱۳۳۷ در اردوی هنری اردوگاه رامسر شرکت کرد که در آن سال اصفهان در تئاتر و مازندران در موسیقی رتبه ی نخست گرفت.
در دی ماه ۱۳۳۹ به عنوان آموزگار دبستان روستای پایین کولا، وارد آموزش و پرورش شد و در بهمن همان سال کنسرتی برای ساخت بنای پرورشگاه ساری اجرا کرد که بهای بلیط آن همت عالی بود.
نخستین آهنگ را در سال ۱۳۴۰ به نام «آی پری پیکر- ناز نکن دلبر» در مایه #دشتی در رادیو #گرگان اجرا کرد که محمد میر نقیبی تنظیم کرده بود؛ و بعد از پیروزی انقلاب، نخستین آهنگ بختیاری به نام « شالی کار » بود که از طریق صدا و سیمای مرکز #مازندران پخش شد.
از دیگر آهنگ های معروف او می توان به "سوری جان"، "بینج کر"، "به یاد فجر"، "میلا نور"، "خسته دل قرار انه"، "چپون کیجا"، "ته مله سنگ تراشون" اشاره نمود.
زنده یاد احمد بختیاری در ششم دی ماه ۱۳۸۷ دیده از جهان فروبست و به دیار باقی شتافت./تارنمای نسیم مهرآوا/

اجرای زیبای زنده یاد احمدبختیاری ازاین ترانه👇
https://t.me/LoversofIRAN/5221

اجرای نوی این آهنگ از هنرمند جوان #ابی_ابراهیمی با رقص محلی 👇
https://t.me/LoversofIRAN/5220

ترانه #مازندرانی #مریم بانو

با صدای زیبای بانو #محبوبه

کانال جلگه_شمالی(تیکاوتیرنگ)

@jolgeshomali

👈آسیب به هنر رقص ایرانی،
در نبود دست اندرکار دولتی

@LoversofIRAN
#اختصاصی_کانال
حتما برای استفاده از این نوشته آدرس کانال را بگذارید

۴ دهه پس از #انقلاب و نبود دست اندرکار دولتی برای #هنر #رقص ایران، پیامدهای زیانباری متوجه این هنر کهن #ملی شده است.

یکی از این آسیب ها، جعل و تحریفی است که پیاپی از تریبون های گوش خراش جمهوری #باکو (که نام امروزش هم نامی جعلی است. سد سال پیش، #حزب_مساوات نام استان آذربایجان را برای بخش شمالی ارس دزدی و جعل کرد در حالیکه نام آن سرزمین #اران و #شروان بوده) به گوش می رسد.
بدبختانه در نبود متولی دولتی و رسمی برای هنر رقص ایرانی، امروز جریانهای "جدایی خواه" شمالغرب ایران، با دستاویز کردن موسیقی و رقص #لزگی که پیاپی از رسانه های باکو به عنوان رقص آذربایجان(نه فقط جمهوری آذربایجان بلکه آذربایجان ایران) تبلیغ میشود؛ رقص و موسیقی لزگی را به ابزار تهاجم و القای فرهنگی تبدیل کرده اند؛ چنانکه از آن حتا به عنوان نماد اعتراض و جدایی خواهی استفاده می کنند!

اگرچه رقص لزگی زیباست و چشم نواز، اما این شکل استفاده همراه با دزدی هویت اصلی آن، چیزی نیست جز امتداد نقشه تحریف هویت آذربایجان و ساختن هویتی جعلی و جدا از هویت اصیل #آذری آن!

یکی دیگر از آسیب های مهم نبود متولی دولتی در هنر رقص ایرانی (همه گروههای رقص های بومی ایران)، ناشناس ماندن هنر رقص #ملی ایران برای جهان است. زیرا هنر رقص که در ایران با فراوانی چشم نوازی روبرو است(رقص های گوناگون از شمال تا جنوب و از خاور تا باختر ایران)، ۴ دهه است در فستیوال های جهانی رقص از سوی دولت ایران نمایش داده نشده است و این خطری بزرگ است برای فرهنگ ایرانی.
زیرا امکان دارد رقص های ایرانی از سوی کشورهای همسایه یا رقیبان فرهنگی، به نام دیگری ثبت و ضبط گردد! به ویژه که گستره رقص ایرانی حتا در برخی رقص های افغانستان، تاجیکستان و ازبکستان هم دیده میشود. حرکت های پا، دست، سر، بدن، ریتم و ضرب آهنگ این رقص ها چیزی است که به روشنی ایرانی بودن آن ها و خاستگاهشان را نشان می دهد.

امروز که دوران رقابت های نفسگیر برای تبلیغ کوچکترین داشته های فرهنگی کشورهاست تا هویت جداگانه شان پابرجا بماند، در دنیای پرتغییر کنونی که گرایش به حذف سریع فرهنگ های مستقل ملی و برجاماندن تنها فرهنگ همسان موردنظر #غرب وجوددارد، نگاهبانی از همه داشته های فرهنگی مان بسیار ضروری است.

به ویژه که درباره هنر رقص در ایران، دستاورد ارزشمند و گرانبهای فرهنگی ای داریم که از دید اندیشه و نگرشی که پشت آن است و تاثیر نیکی که بر اخلاق انسانی دارد، از آنچه امروز در جهان رسما از تریبون های پربیننده، به عنوان رقص به مردم نشان داده می شود بسیار بالاتر قرار میگیرد؛ چراکه هنر رقص های ایرانی (همه انواع آن) به دور از الگوهای ناشایست سکسیسم، بدن نمایی، استفاده های اغراق آمیز و تحریک کننده ی بدن، و سوءاستفاده از زنان و مردان؛ درپی نمایشی شور انگیز و روح افزا از پیوند انسان با انسان، طبیعت، ذات زندگی و حتا خداوند است.

هنر رقص های ایرانی، ابزار تجلی تعالی روح و اندیشه ی انسان است، نه ابزار استفاده ی دم دستی از انسان و تنزل جایگاه آن، بر خلاف آنچه که امروز در جهان تبلیغ و تشویق می شود!

داشته های ناب فرهنگی ما (همچون دیگر ملت های ریشه دار، متمدن و اصیل جهان) بزرگترین دیوار در برابر تهاجم فرهنگی و گسترش فساد و بی بندوباری است. در نبود کانون ها و نهادهای رسمی و دولتی که مسوول کار هنر رقص های ایرانی در بیایند، بر دوش ما ایراندوستان است که از داشته های تمدنی و دستاوردهای فرهنگی که یادگار نیاکان نیک اندیش است، پاسداری کنیم و این پیام مهم را به دیگر ایرانیان به ویژه جوانان، نوجوانان و کودکان ایرانی برسانیم.

رقص های اصیل ایرانی را به فرنام(عنوان) ابزاری ارزشمند در برابر تهاجم فرهنگی و استفاده ناشایست از اندام و بدن #زنان و مردان، به نسل امروز و فردا بیاموزیم. هنر رقص های ایرانی ریشه در آیین های و باورهای مذهبی و عرفانی ایرانیان در سده ها و هزاره ها دارد چنانکه، روی دگرگون شده ی رقص های نیایش، بزم، و رزم دایره وار #زرتشتیان ایران، گرداگرد آتش با دستمال هایی در دستان رقصندگان را امروز در رقص ایرانیان #کرد #لر #بختیاری #لک #قشقایی #آذری #بلوچ #سیستانی #خراسانی #گیلانی #مازندرانی و... می بینیم، به شکل ده ها گونه رقص چشم نواز با حرکت های دورانی و گروهی و مضمون عرفان، نیایش، ستایش و سپاسگزاری از طبیعت، شور و شیدایی برای رزم و نبردهای دلاورانه در گوشه گوشه ایران.

هر سه رقص زیر، از رقص های اصیل آذربایجان است. رقص #لزگی گرچه زیباست اما رقص آذربایجانی نیست.
تنپوش، موسیقی، و ضرباهنگ رقص لزگی به روشنی با تنپوش، موسیقی و رقص #آذری تفاوت دارد👇

https://t.me/LoversofIRAN/7266

https://t.me/LoversofIRAN/7266

https://t.me/LoversofIRAN/7269

👈آسیب به هنر رقص ایرانی،
در نبود دست اندرکار دولتی

@LoversofIRAN
#اختصاصی_کانال
حتما برای استفاده از این نوشته آدرس کانال را بگذارید

۴ دهه پس از #انقلاب و نبود دست اندرکار دولتی برای #هنر #رقص ایران، پیامدهای زیانباری متوجه این هنر کهن #ملی شده است.

یکی از این آسیب ها، جعل و تحریفی است که پیاپی از تریبون های گوش خراش جمهوری #باکو (که نام امروزش هم نامی جعلی است. سد سال پیش، #حزب_مساوات نام استان آذربایجان را برای بخش شمالی ارس دزدی و جعل کرد در حالیکه نام آن سرزمین #اران و #شروان بوده) به گوش می رسد.
بدبختانه در نبود متولی دولتی و رسمی برای هنر رقص ایرانی، امروز جریانهای "جدایی خواه" شمالغرب ایران، با دستاویز کردن موسیقی و رقص #لزگی که پیاپی از رسانه های باکو به عنوان رقص آذربایجان(نه فقط جمهوری آذربایجان بلکه آذربایجان ایران) تبلیغ میشود؛ رقص و موسیقی لزگی را به ابزار تهاجم و القای فرهنگی تبدیل کرده اند؛ چنانکه از آن حتا به عنوان نماد اعتراض و جدایی خواهی استفاده می کنند!

اگرچه رقص لزگی زیباست و چشم نواز، اما این شکل استفاده همراه با دزدی هویت اصلی آن، چیزی نیست جز امتداد نقشه تحریف هویت آذربایجان و ساختن هویتی جعلی و جدا از هویت اصیل #آذری آن!

یکی دیگر از آسیب های مهم نبود متولی دولتی در هنر رقص ایرانی (همه گروههای رقص های بومی ایران)، ناشناس ماندن هنر رقص #ملی ایران برای جهان است. زیرا هنر رقص که در ایران با فراوانی چشم نوازی روبرو است(رقص های گوناگون از شمال تا جنوب و از خاور تا باختر ایران)، ۴ دهه است در فستیوال های جهانی رقص از سوی دولت ایران نمایش داده نشده است و این خطری بزرگ است برای فرهنگ ایرانی.
زیرا امکان دارد رقص های ایرانی از سوی کشورهای همسایه یا رقیبان فرهنگی، به نام دیگری ثبت و ضبط گردد! به ویژه که گستره رقص ایرانی حتا در برخی رقص های افغانستان، تاجیکستان و ازبکستان هم دیده میشود. حرکت های پا، دست، سر، بدن، ریتم و ضرب آهنگ این رقص ها چیزی است که به روشنی ایرانی بودن آن ها و خاستگاهشان را نشان می دهد.

امروز که دوران رقابت های نفسگیر برای تبلیغ کوچکترین داشته های فرهنگی کشورهاست تا هویت جداگانه شان پابرجا بماند، در دنیای پرتغییر کنونی که گرایش به حذف سریع فرهنگ های مستقل ملی و برجاماندن تنها فرهنگ همسان موردنظر #غرب وجوددارد، نگاهبانی از همه داشته های فرهنگی مان بسیار ضروری است.

به ویژه که درباره هنر رقص در ایران، دستاورد ارزشمند و گرانبهای فرهنگی ای داریم که از دید اندیشه و نگرشی که پشت آن است و تاثیر نیکی که بر اخلاق انسانی دارد، از آنچه امروز در جهان رسما از تریبون های پربیننده، به عنوان رقص به مردم نشان داده می شود بسیار بالاتر قرار میگیرد؛ چراکه هنر رقص های ایرانی (همه انواع آن) به دور از الگوهای ناشایست سکسیسم، بدن نمایی، استفاده های اغراق آمیز و تحریک کننده ی بدن، و سوءاستفاده از زنان و مردان؛ درپی نمایشی شور انگیز و روح افزا از پیوند انسان با انسان، طبیعت، ذات زندگی و حتا خداوند است.

هنر رقص های ایرانی، ابزار تجلی تعالی روح و اندیشه ی انسان است، نه ابزار استفاده ی دم دستی از انسان و تنزل جایگاه آن، بر خلاف آنچه که امروز در جهان تبلیغ و تشویق می شود!

داشته های ناب فرهنگی ما (همچون دیگر ملت های ریشه دار، متمدن و اصیل جهان) بزرگترین دیوار در برابر تهاجم فرهنگی و گسترش فساد و بی بندوباری است. در نبود کانون ها و نهادهای رسمی و دولتی که مسوول کار هنر رقص های ایرانی در بیایند، بر دوش ما ایراندوستان است که از داشته های تمدنی و دستاوردهای فرهنگی که یادگار نیاکان نیک اندیش است، پاسداری کنیم و این پیام مهم را به دیگر ایرانیان به ویژه جوانان، نوجوانان و کودکان ایرانی برسانیم.

رقص های اصیل ایرانی را به فرنام(عنوان) ابزاری ارزشمند در برابر تهاجم فرهنگی و استفاده ناشایست از اندام و بدن #زنان و مردان، به نسل امروز و فردا بیاموزیم. هنر رقص های ایرانی ریشه در آیین های و باورهای مذهبی و عرفانی ایرانیان در سده ها و هزاره ها دارد چنانکه، روی دگرگون شده ی رقص های نیایش، بزم، و رزم دایره وار #زرتشتیان ایران، گرداگرد آتش با دستمال هایی در دستان رقصندگان را امروز در رقص ایرانیان #کرد #لر #بختیاری #لک #قشقایی #آذری #بلوچ #سیستانی #خراسانی #گیلانی #مازندرانی و... می بینیم، به شکل ده ها گونه رقص چشم نواز با حرکت های دورانی و گروهی و مضمون عرفان، نیایش، ستایش و سپاسگزاری از طبیعت، شور و شیدایی برای رزم و نبردهای دلاورانه در گوشه گوشه ایران.

هر سه رقص زیر، از رقص های اصیل آذربایجان است. رقص #لزگی گرچه زیباست اما رقص آذربایجانی نیست.
تنپوش، موسیقی، و ضرباهنگ رقص لزگی به روشنی با تنپوش، موسیقی و رقص #آذری تفاوت دارد👇

https://t.me/LoversofIRAN/7266

https://t.me/LoversofIRAN/7266

https://t.me/LoversofIRAN/7269

به یاد #روجای_مازندران
استاد #ابوالحسن_خوشرو
#روجا در گویش #مازندرانی به آخرین ستاره شب یا ستاره صبح گفته می شود

#ابوالحسن_خوشرو، خنیاگر پرآوازه موسیقی #مازندران دهم اسفند در هفتاد و سه سالگی دار فانی را وداع گفت. خبر درگذشت او در انبوهی از اخبار شیوع ویروس کرونا مسکوت ماند. #فرج_بال‌افکن در گزارش کوتاهی یاد او را گرامی داشته است.



پایگاه ایران دوستان مازندران

@jolgeshomali

درخواست یکی از شهروندان #مازندرانی
از مسافران

بسیاری از مسافرانی که در این روزها وارد مازندران شدند یا وارد میشوندبومیانی هستند که در جنوب رشته کوههای #البرز در شهرهای #تهران، #کرج و #قم زندگی می کنند ودر تعطیلات کرونائی برای دیدار با خانواده هایشان وارد منطقه شدند که کار بسیار نادرستی ست منطقه به شدت در گیر بیماری شده و امکانات بهداشتی و پزشکی بسیار کم میباشد افزایش جمعیت بیمار در برابر نبود امکانات پزشکی و دارو یعنی مرگ.

#در_خانه_بمانیم.

پایگاه ایران دوستان مازندران

@jolgeshomali