◀️دوستان و هموندان عزیز،
خواهشمندیم اگر نوشتارهای این کانال را سودمند میبینید، به #گسترش_کانال کمک کنید.
باتوجه به اینکه ما تبلیغات و تبادل با دیگران نداریم، هر کدام از شما یک بازوی تبلیغاتی ما باشید و با فرستادن پیامهای ما به گروههای گوناگون، به گسترش #ملی_گرایی با #خردورزی و #میانه_روی کمک کنید.
#زمان_زیادی برای آماده کردن و جستجوی محتوای سودمند این کانال گذاشته می شود تا از پخش دروغ، شایعه، و داده های بی پایه جلوگیری کنیم،
بنابراین یاری شما میتواند به استوارتر شدن گامهایمان کمک بسیار کند.🙏
سپاس از همراهی شما
ارتباط با ادمین از راه این ربات👈
@Lovers_of_IRAN_bot
▶️Дӯстони героми
Хоҳешмандим бо ферестодани паёмҳои ин конол барои дигарон,
бе густареше биштаре конол ва ресидане паёми зибои херадварзи Эрони бе дигарон, мо ро ёри кунид.
Сепосгузорим.
🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀
@loversofiran
خواهشمندیم اگر نوشتارهای این کانال را سودمند میبینید، به #گسترش_کانال کمک کنید.
باتوجه به اینکه ما تبلیغات و تبادل با دیگران نداریم، هر کدام از شما یک بازوی تبلیغاتی ما باشید و با فرستادن پیامهای ما به گروههای گوناگون، به گسترش #ملی_گرایی با #خردورزی و #میانه_روی کمک کنید.
#زمان_زیادی برای آماده کردن و جستجوی محتوای سودمند این کانال گذاشته می شود تا از پخش دروغ، شایعه، و داده های بی پایه جلوگیری کنیم،
بنابراین یاری شما میتواند به استوارتر شدن گامهایمان کمک بسیار کند.🙏
سپاس از همراهی شما
ارتباط با ادمین از راه این ربات👈
@Lovers_of_IRAN_bot
▶️Дӯстони героми
Хоҳешмандим бо ферестодани паёмҳои ин конол барои дигарон,
бе густареше биштаре конол ва ресидане паёми зибои херадварзи Эрони бе дигарон, мо ро ёри кунид.
Сепосгузорим.
🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀
@loversofiran
عاشقان ایران
👈 #زرتشت پیامبر، اهل #ری بود ✍نوشتاری از استاد #فريدون_جنيدی ⬅️بخش یک جهانيان «زرتشت» را پيامبری ايرانی می دانند و «گات ها»(که در کنار ديگر کتاب ها، از آتش سوزان اسکندر، سالم به دست ما رسيده است)سروده زرتشت است و اين تنها دين ايرانی است که خود، از فرهنگ…
ادامه 👈 #زرتشت پیامبر، اهل #ری بود👉
✍نوشته ای از استاد #فریدون_جنیدی
⬅️ بخش دوم
مردم در آن زمان آسمان را ستايش می کردند و در طول چند هزار سالی که به آسمان نگاه می کردند، سرانجام توانستند «برج»هايی را از آسمان پيدا کنند و به آنها نامهايی بدهند و کم کم از روی حرکت ماه، شيوه ای «زمان سنجی» درست کردند که ما امروزه تنها از روی يک واژه می توانيم آنرا بشناسيم.
در زبانهای ایرانی، از «انگ» (ang-) اسم آلت می سازند. برای نمونه از مصدر «کليدن» kolidan که در زبان خراسانی به معنای کندن و کاويدن است با «انگ»؛ کلنگ را می سازند، به معنی آلت کاويدن و کندن خاک، يا از مصدر آويختن؛ آونگ را می سازند. مثال دیگر آنکه از ريشه «ما» در #زبان #اوستايی که به معنی سنجش و اندازه گيری است و امروزه در واژه هایی چون: آمار، شماردن، پيمانه، پيمودن، پيمايش و ... باقی مانده است، با «انگ»؛ تبديل به «ماونگ» یا «مانگ» می شود که امروزه هم در زبان های #کردی و #تالشی و #تاتی به «ماه»؛ «مانگ» گفته می شود و در #گيلان و #طبرستان نه به خود ماه، بلکه به تابش ماه «مانگ تو» (mang- tao) گفته می شود.
پس «مانگ» (ماه) يعنی «آلت اندازه گيری»!
البته «انگ» از دید دیگر اوستاشناسان، تنها نتیجهٔ تحولات آوایی واژهٔ ماه یا ماس یا دیگر واژه های اوستایی، در محیطی خاص از بافت متنی یا آوایی است، اما ما آن را در بسیاری از واژه ها پسوند می دانیم.
از روی اين واژه (ماه) در می يابيم که نياکان ما اول با ماه زمان را اندازه گيری می کردند و سال هم نداشتند و تنها همين ماه ها بود! در طول زمان که به برجهای آسمانی نگاه می کردند سرانجام آدميان آگاه شدند که هم زمان با برآمدن خورشيد يکی از اين برج ها -که همان برج «بره» باشد- طول شب و روز با هم برابر می شود و می تواند آغاز درستی برای زمان سنجی ژرف نگر باشد. اين #زمان سنجی، خوشبختانه نخستين زمان سنجی خورشيدی در جهان بود که هنوز هم همه جهانيان از این انديشه نياکان ما بهره می برند.
البته #خيام و گروهش در آغاز سده پنجم (ه. ش.) محاسبه های ديگری انجام دادند و گاهنامه یا #تقویم_جلالی/#جلالی یا #خيامی را ساختند. «گرگوار» مسيحی هم از روی گاهنامه خيام، گاهنامه خودش را ساخت که در هر 3333 سال يک روز اختلاف دارد در حالی که گاهنامه خيامی – بر اساس محاسبات شادروان #احمد_بيرشک – هر يک ميليون و دويست و اندی هزار سال، يک روز نادرستی دارد! و بايد اين را در انديشه داشته باشيم که اين همه ژرف نگری نيازمند چه مقدار دانش و هوش است!
سال شماری خورشيدی و #نوروز، نزديک به پايان هنگام (دوره) #جمشيدی پيدا شد. ما اين گاهشماری را به جهانيان آشکار کرديم و برگزاری #جشن_نوروز برای ما بايد براستی «جشن دانش» باشد. ولی وقتی چندهزارسال می گذرد و تنها مردم، اين جشن ها را برگزار می کنند، انديشه و فرهنگ توده مردم هم وارد آن می شود. امروز کسی نمی انديشد که بايد اين #جشن را جهش بزرگ دانش بشری دانست. کاری که از آغاز آن هزاران سال می گذرد و هنوز روان است و تا جهان برجاست روان خواهد بود. به هر روی اين جشن امروزه به شکل مردمی، برپا می شود که بسيار بسيار نيکو است. پس از همراهی مردم با هر پديده فرهنگی، فرهنگ توده مردم هم به آن وارد می شود.
■اما هنگام آغاز سال نو، در نوروز در دربار شاهان #ساسانی، سان بر اين بود که شاه در تالاری می نشست و موبد موبدان نزد شاه می آمد و در می زد. شاه در پاسخ در زدن موبد می پرسيد؛ کيست؟ و موبد در پاسخ می گفت: سرسبزی و خرمی و نوروز و ... هستم. سپس در را باز می کردند و به همراه موبد هفت نفر با هفت ظرف در دست که در هر کدام يک نوع دانه، سبز کرده بودند وارد می شدند. اين هفت #سبزه در بر دارنده: گندم، نخود، جو، عدس، لوبیا و ارزن بود؛ به نشانه اینکه سال پیش رو، خرمی و سرسبزی با خود به همراه بیاورد و سالی «آبسال» (سالی که آب در آن زیاد است) باشد.
/از کانال #بنیاد_نیشابور
@bonyad_neyshaboor
ادامه در فرسته ی پسین(پست بعدی)👇
@LoversofIRAN
✍نوشته ای از استاد #فریدون_جنیدی
⬅️ بخش دوم
مردم در آن زمان آسمان را ستايش می کردند و در طول چند هزار سالی که به آسمان نگاه می کردند، سرانجام توانستند «برج»هايی را از آسمان پيدا کنند و به آنها نامهايی بدهند و کم کم از روی حرکت ماه، شيوه ای «زمان سنجی» درست کردند که ما امروزه تنها از روی يک واژه می توانيم آنرا بشناسيم.
در زبانهای ایرانی، از «انگ» (ang-) اسم آلت می سازند. برای نمونه از مصدر «کليدن» kolidan که در زبان خراسانی به معنای کندن و کاويدن است با «انگ»؛ کلنگ را می سازند، به معنی آلت کاويدن و کندن خاک، يا از مصدر آويختن؛ آونگ را می سازند. مثال دیگر آنکه از ريشه «ما» در #زبان #اوستايی که به معنی سنجش و اندازه گيری است و امروزه در واژه هایی چون: آمار، شماردن، پيمانه، پيمودن، پيمايش و ... باقی مانده است، با «انگ»؛ تبديل به «ماونگ» یا «مانگ» می شود که امروزه هم در زبان های #کردی و #تالشی و #تاتی به «ماه»؛ «مانگ» گفته می شود و در #گيلان و #طبرستان نه به خود ماه، بلکه به تابش ماه «مانگ تو» (mang- tao) گفته می شود.
پس «مانگ» (ماه) يعنی «آلت اندازه گيری»!
البته «انگ» از دید دیگر اوستاشناسان، تنها نتیجهٔ تحولات آوایی واژهٔ ماه یا ماس یا دیگر واژه های اوستایی، در محیطی خاص از بافت متنی یا آوایی است، اما ما آن را در بسیاری از واژه ها پسوند می دانیم.
از روی اين واژه (ماه) در می يابيم که نياکان ما اول با ماه زمان را اندازه گيری می کردند و سال هم نداشتند و تنها همين ماه ها بود! در طول زمان که به برجهای آسمانی نگاه می کردند سرانجام آدميان آگاه شدند که هم زمان با برآمدن خورشيد يکی از اين برج ها -که همان برج «بره» باشد- طول شب و روز با هم برابر می شود و می تواند آغاز درستی برای زمان سنجی ژرف نگر باشد. اين #زمان سنجی، خوشبختانه نخستين زمان سنجی خورشيدی در جهان بود که هنوز هم همه جهانيان از این انديشه نياکان ما بهره می برند.
البته #خيام و گروهش در آغاز سده پنجم (ه. ش.) محاسبه های ديگری انجام دادند و گاهنامه یا #تقویم_جلالی/#جلالی یا #خيامی را ساختند. «گرگوار» مسيحی هم از روی گاهنامه خيام، گاهنامه خودش را ساخت که در هر 3333 سال يک روز اختلاف دارد در حالی که گاهنامه خيامی – بر اساس محاسبات شادروان #احمد_بيرشک – هر يک ميليون و دويست و اندی هزار سال، يک روز نادرستی دارد! و بايد اين را در انديشه داشته باشيم که اين همه ژرف نگری نيازمند چه مقدار دانش و هوش است!
سال شماری خورشيدی و #نوروز، نزديک به پايان هنگام (دوره) #جمشيدی پيدا شد. ما اين گاهشماری را به جهانيان آشکار کرديم و برگزاری #جشن_نوروز برای ما بايد براستی «جشن دانش» باشد. ولی وقتی چندهزارسال می گذرد و تنها مردم، اين جشن ها را برگزار می کنند، انديشه و فرهنگ توده مردم هم وارد آن می شود. امروز کسی نمی انديشد که بايد اين #جشن را جهش بزرگ دانش بشری دانست. کاری که از آغاز آن هزاران سال می گذرد و هنوز روان است و تا جهان برجاست روان خواهد بود. به هر روی اين جشن امروزه به شکل مردمی، برپا می شود که بسيار بسيار نيکو است. پس از همراهی مردم با هر پديده فرهنگی، فرهنگ توده مردم هم به آن وارد می شود.
■اما هنگام آغاز سال نو، در نوروز در دربار شاهان #ساسانی، سان بر اين بود که شاه در تالاری می نشست و موبد موبدان نزد شاه می آمد و در می زد. شاه در پاسخ در زدن موبد می پرسيد؛ کيست؟ و موبد در پاسخ می گفت: سرسبزی و خرمی و نوروز و ... هستم. سپس در را باز می کردند و به همراه موبد هفت نفر با هفت ظرف در دست که در هر کدام يک نوع دانه، سبز کرده بودند وارد می شدند. اين هفت #سبزه در بر دارنده: گندم، نخود، جو، عدس، لوبیا و ارزن بود؛ به نشانه اینکه سال پیش رو، خرمی و سرسبزی با خود به همراه بیاورد و سالی «آبسال» (سالی که آب در آن زیاد است) باشد.
/از کانال #بنیاد_نیشابور
@bonyad_neyshaboor
ادامه در فرسته ی پسین(پست بعدی)👇
@LoversofIRAN
Forwarded from عاشقان ایران
ادامه 👈 #زرتشت پیامبر، اهل #ری بود👉
✍نوشته ای از استاد #فریدون_جنیدی
⬅️ بخش دوم
مردم در آن زمان آسمان را ستايش می کردند و در طول چند هزار سالی که به آسمان نگاه می کردند، سرانجام توانستند «برج»هايی را از آسمان پيدا کنند و به آنها نامهايی بدهند و کم کم از روی حرکت ماه، شيوه ای «زمان سنجی» درست کردند که ما امروزه تنها از روی يک واژه می توانيم آنرا بشناسيم.
در زبانهای ایرانی، از «انگ» (ang-) اسم آلت می سازند. برای نمونه از مصدر «کليدن» kolidan که در زبان خراسانی به معنای کندن و کاويدن است با «انگ»؛ کلنگ را می سازند، به معنی آلت کاويدن و کندن خاک، يا از مصدر آويختن؛ آونگ را می سازند. مثال دیگر آنکه از ريشه «ما» در #زبان #اوستايی که به معنی سنجش و اندازه گيری است و امروزه در واژه هایی چون: آمار، شماردن، پيمانه، پيمودن، پيمايش و ... باقی مانده است، با «انگ»؛ تبديل به «ماونگ» یا «مانگ» می شود که امروزه هم در زبان های #کردی و #تالشی و #تاتی به «ماه»؛ «مانگ» گفته می شود و در #گيلان و #طبرستان نه به خود ماه، بلکه به تابش ماه «مانگ تو» (mang- tao) گفته می شود.
پس «مانگ» (ماه) يعنی «آلت اندازه گيری»!
البته «انگ» از دید دیگر اوستاشناسان، تنها نتیجهٔ تحولات آوایی واژهٔ ماه یا ماس یا دیگر واژه های اوستایی، در محیطی خاص از بافت متنی یا آوایی است، اما ما آن را در بسیاری از واژه ها پسوند می دانیم.
از روی اين واژه (ماه) در می يابيم که نياکان ما اول با ماه زمان را اندازه گيری می کردند و سال هم نداشتند و تنها همين ماه ها بود! در طول زمان که به برجهای آسمانی نگاه می کردند سرانجام آدميان آگاه شدند که هم زمان با برآمدن خورشيد يکی از اين برج ها -که همان برج «بره» باشد- طول شب و روز با هم برابر می شود و می تواند آغاز درستی برای زمان سنجی ژرف نگر باشد. اين #زمان سنجی، خوشبختانه نخستين زمان سنجی خورشيدی در جهان بود که هنوز هم همه جهانيان از این انديشه نياکان ما بهره می برند.
البته #خيام و گروهش در آغاز سده پنجم (ه. ش.) محاسبه های ديگری انجام دادند و گاهنامه یا #تقویم_جلالی/#جلالی یا #خيامی را ساختند. «گرگوار» مسيحی هم از روی گاهنامه خيام، گاهنامه خودش را ساخت که در هر 3333 سال يک روز اختلاف دارد در حالی که گاهنامه خيامی – بر اساس محاسبات شادروان #احمد_بيرشک – هر يک ميليون و دويست و اندی هزار سال، يک روز نادرستی دارد! و بايد اين را در انديشه داشته باشيم که اين همه ژرف نگری نيازمند چه مقدار دانش و هوش است!
سال شماری خورشيدی و #نوروز، نزديک به پايان هنگام (دوره) #جمشيدی پيدا شد. ما اين گاهشماری را به جهانيان آشکار کرديم و برگزاری #جشن_نوروز برای ما بايد براستی «جشن دانش» باشد. ولی وقتی چندهزارسال می گذرد و تنها مردم، اين جشن ها را برگزار می کنند، انديشه و فرهنگ توده مردم هم وارد آن می شود. امروز کسی نمی انديشد که بايد اين #جشن را جهش بزرگ دانش بشری دانست. کاری که از آغاز آن هزاران سال می گذرد و هنوز روان است و تا جهان برجاست روان خواهد بود. به هر روی اين جشن امروزه به شکل مردمی، برپا می شود که بسيار بسيار نيکو است. پس از همراهی مردم با هر پديده فرهنگی، فرهنگ توده مردم هم به آن وارد می شود.
■اما هنگام آغاز سال نو، در نوروز در دربار شاهان #ساسانی، سان بر اين بود که شاه در تالاری می نشست و موبد موبدان نزد شاه می آمد و در می زد. شاه در پاسخ در زدن موبد می پرسيد؛ کيست؟ و موبد در پاسخ می گفت: سرسبزی و خرمی و نوروز و ... هستم. سپس در را باز می کردند و به همراه موبد هفت نفر با هفت ظرف در دست که در هر کدام يک نوع دانه، سبز کرده بودند وارد می شدند. اين هفت #سبزه در بر دارنده: گندم، نخود، جو، عدس، لوبیا و ارزن بود؛ به نشانه اینکه سال پیش رو، خرمی و سرسبزی با خود به همراه بیاورد و سالی «آبسال» (سالی که آب در آن زیاد است) باشد.
/از کانال #بنیاد_نیشابور
@bonyad_neyshaboor
ادامه در فرسته ی پسین(پست بعدی)👇
@LoversofIRAN
✍نوشته ای از استاد #فریدون_جنیدی
⬅️ بخش دوم
مردم در آن زمان آسمان را ستايش می کردند و در طول چند هزار سالی که به آسمان نگاه می کردند، سرانجام توانستند «برج»هايی را از آسمان پيدا کنند و به آنها نامهايی بدهند و کم کم از روی حرکت ماه، شيوه ای «زمان سنجی» درست کردند که ما امروزه تنها از روی يک واژه می توانيم آنرا بشناسيم.
در زبانهای ایرانی، از «انگ» (ang-) اسم آلت می سازند. برای نمونه از مصدر «کليدن» kolidan که در زبان خراسانی به معنای کندن و کاويدن است با «انگ»؛ کلنگ را می سازند، به معنی آلت کاويدن و کندن خاک، يا از مصدر آويختن؛ آونگ را می سازند. مثال دیگر آنکه از ريشه «ما» در #زبان #اوستايی که به معنی سنجش و اندازه گيری است و امروزه در واژه هایی چون: آمار، شماردن، پيمانه، پيمودن، پيمايش و ... باقی مانده است، با «انگ»؛ تبديل به «ماونگ» یا «مانگ» می شود که امروزه هم در زبان های #کردی و #تالشی و #تاتی به «ماه»؛ «مانگ» گفته می شود و در #گيلان و #طبرستان نه به خود ماه، بلکه به تابش ماه «مانگ تو» (mang- tao) گفته می شود.
پس «مانگ» (ماه) يعنی «آلت اندازه گيری»!
البته «انگ» از دید دیگر اوستاشناسان، تنها نتیجهٔ تحولات آوایی واژهٔ ماه یا ماس یا دیگر واژه های اوستایی، در محیطی خاص از بافت متنی یا آوایی است، اما ما آن را در بسیاری از واژه ها پسوند می دانیم.
از روی اين واژه (ماه) در می يابيم که نياکان ما اول با ماه زمان را اندازه گيری می کردند و سال هم نداشتند و تنها همين ماه ها بود! در طول زمان که به برجهای آسمانی نگاه می کردند سرانجام آدميان آگاه شدند که هم زمان با برآمدن خورشيد يکی از اين برج ها -که همان برج «بره» باشد- طول شب و روز با هم برابر می شود و می تواند آغاز درستی برای زمان سنجی ژرف نگر باشد. اين #زمان سنجی، خوشبختانه نخستين زمان سنجی خورشيدی در جهان بود که هنوز هم همه جهانيان از این انديشه نياکان ما بهره می برند.
البته #خيام و گروهش در آغاز سده پنجم (ه. ش.) محاسبه های ديگری انجام دادند و گاهنامه یا #تقویم_جلالی/#جلالی یا #خيامی را ساختند. «گرگوار» مسيحی هم از روی گاهنامه خيام، گاهنامه خودش را ساخت که در هر 3333 سال يک روز اختلاف دارد در حالی که گاهنامه خيامی – بر اساس محاسبات شادروان #احمد_بيرشک – هر يک ميليون و دويست و اندی هزار سال، يک روز نادرستی دارد! و بايد اين را در انديشه داشته باشيم که اين همه ژرف نگری نيازمند چه مقدار دانش و هوش است!
سال شماری خورشيدی و #نوروز، نزديک به پايان هنگام (دوره) #جمشيدی پيدا شد. ما اين گاهشماری را به جهانيان آشکار کرديم و برگزاری #جشن_نوروز برای ما بايد براستی «جشن دانش» باشد. ولی وقتی چندهزارسال می گذرد و تنها مردم، اين جشن ها را برگزار می کنند، انديشه و فرهنگ توده مردم هم وارد آن می شود. امروز کسی نمی انديشد که بايد اين #جشن را جهش بزرگ دانش بشری دانست. کاری که از آغاز آن هزاران سال می گذرد و هنوز روان است و تا جهان برجاست روان خواهد بود. به هر روی اين جشن امروزه به شکل مردمی، برپا می شود که بسيار بسيار نيکو است. پس از همراهی مردم با هر پديده فرهنگی، فرهنگ توده مردم هم به آن وارد می شود.
■اما هنگام آغاز سال نو، در نوروز در دربار شاهان #ساسانی، سان بر اين بود که شاه در تالاری می نشست و موبد موبدان نزد شاه می آمد و در می زد. شاه در پاسخ در زدن موبد می پرسيد؛ کيست؟ و موبد در پاسخ می گفت: سرسبزی و خرمی و نوروز و ... هستم. سپس در را باز می کردند و به همراه موبد هفت نفر با هفت ظرف در دست که در هر کدام يک نوع دانه، سبز کرده بودند وارد می شدند. اين هفت #سبزه در بر دارنده: گندم، نخود، جو، عدس، لوبیا و ارزن بود؛ به نشانه اینکه سال پیش رو، خرمی و سرسبزی با خود به همراه بیاورد و سالی «آبسال» (سالی که آب در آن زیاد است) باشد.
/از کانال #بنیاد_نیشابور
@bonyad_neyshaboor
ادامه در فرسته ی پسین(پست بعدی)👇
@LoversofIRAN
Forwarded from کمپین تحریم محور پانترکیسم
⛔️نقشه پانکردیسم، پانترکیسم، صهیونیسم را با جذب کردهای جداییطلب به ایران، برهم بزنیم
📍بخش یک
📌گزارههای کلیدی:
هرکجا #کرد هست، آنجا ایران است
هرکجا #آذری هست، بی شک ایران است
با تمرکز بر این دو گزاره و برگرداندن مغالطه تجزیهطلبان به خودشان، تبلیغات پانکردیسم_پانترکیسم را نقش برآب کنیم؛
چون
آذری جدا بشود که چه بشود؟کجا برود؟
وقتی خود مردم شمال ارس هم خود را #آذری میدانند، یعنی اعتراف میکنند که آنجا ایران است. منظور زیرکانه ما هم از این شعار، ناظر به مردم شمال ارس است و اینکه آغوش ایران برای پذیرش آنها باز
و
#کرد هم جدا بشود که چه بشود؟کجا برود؟
وقتی همه سرزمینهای کردنشین، ستونهای تمدنی #ایران_زمین هستند. تمرکز ما در این شعار هم زیرکانه بر کردهای بیرون از ایران است و اینکه آغوش ایران برایشان باز
📌درباره مساله تجزیهطلبی #کردهای_ترکیه #کردهای_سوریه #کردهای_عراق، نگرانی برخی هممیهنان که جداییخواهی آنها را دارای اثر منفی روی #کردهای_ایران میدانند، قابل احترام است، اما گفتن این نکات را لازم دیدم؛ با توجه به تکنیکهای #تبلیغات، #شعارسازی و #روانشناسی_مخاطب برای جا انداختن مفهومی خاص
#جنگ_رسانه جنگی است چندلایه، سخت و بیرحم که گرچه گلوله شلیک نمیشود و زخمی برتن نمیماند، اما اثرات کوتاهمدت و بلندمدتی بر #ذهن و #روان مخاطب دارد که گاه از تیر و ترکش بدتر است! پس شناخت این تکنیکها و مقابلهبهمثل در حد آنها یا حتی قویتر از آنها بسیار لازم است. در جنگ رسانه نباید واداده و #مغلوب_تبلیغات طرف مقابل شد. بلکه مدام باید آگاهانه از خود پرسید که؛ الان حرکت ما در کدام سوی میدان است، سوی درست یا غلط؟
وقتی از جداییطلبی کردهای ترکیه و عراق میترسیم درحالیکه هنوز رخ نداده است و نمیخواهیم #زمان را غنیمت دانسته، در این عرصه فعال شویم تا آن جداییخواهی را به نفع خود مصادره کنیم، یعنی بخشی از #تبلیغات_پانکردیسم روی ما هم اثر منفی گذاشته! امانباید چنین باشد
ما هنوز #فرصت_برد این جنگ رسانهای را داریم چون هنوز انفجار اصلی در ترکیه و عراق رخ نداده است. اتفاقا باید از تبلیغات ۲۰ساله پانکردیسم به سود خود بهرهبرداری کنیم و حاصل زحمات آنها را به #نفع_ایران برگردانیم. مسیری که پانکردیسم با هدایت دقیق صهیونیسم پیش میبرد(با جعل هویت و تاریخسازی دروغین، شباهت میان قوم یهود و کردهای منطقه ایجاد میکند و سراب #ارض_موعود/ و نمیگوید که دریای خون در راه است)و مدام شعار تجزیهطلبی در4کشور و ساختن سرزمین جدید کردی میدهد، را ما باید مثل چاپار چالاکی که در میانه راه، نامه را از رقیب میرباید و پیام را خودش به مسیری که میخواهد میبرد، عمل کنیم👍
کردها میخواهند تجزیه شوند؟ باشد مشکلی نیست، فقط "هرجا کرد هست آنجا ستونی از ایران است"، به خانه نیاکانی بازگردند تا دست در دست هم این زمینها را آبادکنیم. اتفاقا این پیوستن چقدر برای ما منافع اقتصادی، ژئوپلتیکی، سیاسی، امنیتی، زیستمحیطی دارد. مثلا پروژه #گاپ ترکیه که بشدت باعث خشکی عراق و ایران میشود متوقف و بخشی از بحران آب ایران حل میشود با دسترسی به سرچشمههای بزرگ آب شرق عراق و ترکیه👍. جنگ ۱۰ سال آینده خاورمیانه #جنگ_آب است و ایران #بحران_آب جدی دارد
اگر موشکافانه وضعیت ایران را ببینیم، نتیجه داوری غیرمغرضانه از امروز ایران آن است که #تبعیض کنونی اینجا نه #قومی است نه #مذهبی، بلکه ناشی از میزان سرسپردگی به #ایدئولوژی_غالب است؛ و لزوما هیچ ربطی به میزان پایبندی به مذهب #تشیع ندارد
آزادیای که سراسر ایران در استفاده از #زبان_محلی #موسیقی_محلی #آیین_محلی #تنپوش_محلی #رسانه_محلی (تلویزیون رادیو کتاب) دارند، در هیچجای #خاورمیانه، بلکه #آسیا مشابه ندارد! در قلب پایتخت با آزادی، موسیقی و تئاتر محلی اجرا میشود، چیزی که برای اقوام #تات #تالش #کرد #ارمنی، حتی شیعیان #آذری ج.باکو/ و #کرد #علوی #ارمنی #یونانی در ترکیه؛ رویای دست نیافتنی است!
اما کردهای #ترکیه #سوریه #عراق واقعا دهههاست زیر ستم محور ترکی_عربی هستند و در هر ۳ کشور #سرکوب_سیستماتیک، محرومیت عامدانه، خشونت و کشتار قومی_مذهبی شدهاند، یعنی به شکل برنامهریزی شده از سوی حکومتهای مستقر در عراق(تا قبل از سرنگونی صدام)، ترکیه(بیش از یک قرن)، سوریه(دوره اسدها و حزب بعث) فقط بخاطر زبانی متفاوت از عربی و ترکی و فرهنگ خاص قومی برخاسته از تمدن ایرانزمینی!
اصلا کردهای ایران همیشه یک پای ثابت نگاهبانی از این مرز وبوم بوده اند حالا چطور میتوانند به تلاش، دسترنج، ریشه و ایرانی که خودشان حفظ کردهاند پشت کنند؟
از #صفویه که تشیع رسمی شد؛ زمان شاه اسماعیل، شاه تهماسپ و شاه عباس، جمعیت زیادی از کردهای #کرمانج برای دفاع از مرز ایران دربرابر حمله #ازبکان به #خراسان کوچ کردند. کرمانجها همان کردهای #آناتولی #شمال_عراق و #غرب_آذربایجان بودند
@Ban_Turkey
📍بخش یک
📌گزارههای کلیدی:
هرکجا #کرد هست، آنجا ایران است
هرکجا #آذری هست، بی شک ایران است
با تمرکز بر این دو گزاره و برگرداندن مغالطه تجزیهطلبان به خودشان، تبلیغات پانکردیسم_پانترکیسم را نقش برآب کنیم؛
چون
آذری جدا بشود که چه بشود؟کجا برود؟
وقتی خود مردم شمال ارس هم خود را #آذری میدانند، یعنی اعتراف میکنند که آنجا ایران است. منظور زیرکانه ما هم از این شعار، ناظر به مردم شمال ارس است و اینکه آغوش ایران برای پذیرش آنها باز
و
#کرد هم جدا بشود که چه بشود؟کجا برود؟
وقتی همه سرزمینهای کردنشین، ستونهای تمدنی #ایران_زمین هستند. تمرکز ما در این شعار هم زیرکانه بر کردهای بیرون از ایران است و اینکه آغوش ایران برایشان باز
📌درباره مساله تجزیهطلبی #کردهای_ترکیه #کردهای_سوریه #کردهای_عراق، نگرانی برخی هممیهنان که جداییخواهی آنها را دارای اثر منفی روی #کردهای_ایران میدانند، قابل احترام است، اما گفتن این نکات را لازم دیدم؛ با توجه به تکنیکهای #تبلیغات، #شعارسازی و #روانشناسی_مخاطب برای جا انداختن مفهومی خاص
#جنگ_رسانه جنگی است چندلایه، سخت و بیرحم که گرچه گلوله شلیک نمیشود و زخمی برتن نمیماند، اما اثرات کوتاهمدت و بلندمدتی بر #ذهن و #روان مخاطب دارد که گاه از تیر و ترکش بدتر است! پس شناخت این تکنیکها و مقابلهبهمثل در حد آنها یا حتی قویتر از آنها بسیار لازم است. در جنگ رسانه نباید واداده و #مغلوب_تبلیغات طرف مقابل شد. بلکه مدام باید آگاهانه از خود پرسید که؛ الان حرکت ما در کدام سوی میدان است، سوی درست یا غلط؟
وقتی از جداییطلبی کردهای ترکیه و عراق میترسیم درحالیکه هنوز رخ نداده است و نمیخواهیم #زمان را غنیمت دانسته، در این عرصه فعال شویم تا آن جداییخواهی را به نفع خود مصادره کنیم، یعنی بخشی از #تبلیغات_پانکردیسم روی ما هم اثر منفی گذاشته! امانباید چنین باشد
ما هنوز #فرصت_برد این جنگ رسانهای را داریم چون هنوز انفجار اصلی در ترکیه و عراق رخ نداده است. اتفاقا باید از تبلیغات ۲۰ساله پانکردیسم به سود خود بهرهبرداری کنیم و حاصل زحمات آنها را به #نفع_ایران برگردانیم. مسیری که پانکردیسم با هدایت دقیق صهیونیسم پیش میبرد(با جعل هویت و تاریخسازی دروغین، شباهت میان قوم یهود و کردهای منطقه ایجاد میکند و سراب #ارض_موعود/ و نمیگوید که دریای خون در راه است)و مدام شعار تجزیهطلبی در4کشور و ساختن سرزمین جدید کردی میدهد، را ما باید مثل چاپار چالاکی که در میانه راه، نامه را از رقیب میرباید و پیام را خودش به مسیری که میخواهد میبرد، عمل کنیم👍
کردها میخواهند تجزیه شوند؟ باشد مشکلی نیست، فقط "هرجا کرد هست آنجا ستونی از ایران است"، به خانه نیاکانی بازگردند تا دست در دست هم این زمینها را آبادکنیم. اتفاقا این پیوستن چقدر برای ما منافع اقتصادی، ژئوپلتیکی، سیاسی، امنیتی، زیستمحیطی دارد. مثلا پروژه #گاپ ترکیه که بشدت باعث خشکی عراق و ایران میشود متوقف و بخشی از بحران آب ایران حل میشود با دسترسی به سرچشمههای بزرگ آب شرق عراق و ترکیه👍. جنگ ۱۰ سال آینده خاورمیانه #جنگ_آب است و ایران #بحران_آب جدی دارد
اگر موشکافانه وضعیت ایران را ببینیم، نتیجه داوری غیرمغرضانه از امروز ایران آن است که #تبعیض کنونی اینجا نه #قومی است نه #مذهبی، بلکه ناشی از میزان سرسپردگی به #ایدئولوژی_غالب است؛ و لزوما هیچ ربطی به میزان پایبندی به مذهب #تشیع ندارد
آزادیای که سراسر ایران در استفاده از #زبان_محلی #موسیقی_محلی #آیین_محلی #تنپوش_محلی #رسانه_محلی (تلویزیون رادیو کتاب) دارند، در هیچجای #خاورمیانه، بلکه #آسیا مشابه ندارد! در قلب پایتخت با آزادی، موسیقی و تئاتر محلی اجرا میشود، چیزی که برای اقوام #تات #تالش #کرد #ارمنی، حتی شیعیان #آذری ج.باکو/ و #کرد #علوی #ارمنی #یونانی در ترکیه؛ رویای دست نیافتنی است!
اما کردهای #ترکیه #سوریه #عراق واقعا دهههاست زیر ستم محور ترکی_عربی هستند و در هر ۳ کشور #سرکوب_سیستماتیک، محرومیت عامدانه، خشونت و کشتار قومی_مذهبی شدهاند، یعنی به شکل برنامهریزی شده از سوی حکومتهای مستقر در عراق(تا قبل از سرنگونی صدام)، ترکیه(بیش از یک قرن)، سوریه(دوره اسدها و حزب بعث) فقط بخاطر زبانی متفاوت از عربی و ترکی و فرهنگ خاص قومی برخاسته از تمدن ایرانزمینی!
اصلا کردهای ایران همیشه یک پای ثابت نگاهبانی از این مرز وبوم بوده اند حالا چطور میتوانند به تلاش، دسترنج، ریشه و ایرانی که خودشان حفظ کردهاند پشت کنند؟
از #صفویه که تشیع رسمی شد؛ زمان شاه اسماعیل، شاه تهماسپ و شاه عباس، جمعیت زیادی از کردهای #کرمانج برای دفاع از مرز ایران دربرابر حمله #ازبکان به #خراسان کوچ کردند. کرمانجها همان کردهای #آناتولی #شمال_عراق و #غرب_آذربایجان بودند
@Ban_Turkey