#چهارشنبه_سوری #تبریز
رقص زیبای #لزگی

این رقص پس از بنیان جمهوری #باکو(که نام آذربایجان ایران، بر آن جعل شده)از اقوام لزگی برداشته شدو برای ساخت هویت فرهنگی جدید باکو، نام رقص #آذربایجانی برآن جعل شد

رقص اصیل #آذربایجان که رقصی ایرانی است

جمهوری #باکو با جعل وتحریف
رقص #لزگی را جای رقص وموسیقی #آذری تبلیغ می کند

کار پژوهشی گروهی غربی
تار:نیل سیجل
دف:کترین الکساندر
رقصنده:هلن اریکسن
@LoversofIRAN

نمونه دیگر رقص اصیل #آذربایجان
تالار رودکی تهران پیش از #انقلاب

تلاش #سازمان_ملی_فولکلور_ایران در پاسداری فرهنگ ملی

امروز در نبود متولی دولتی
رقص وموسیقی #لزگی بجای هنر #آذری تحریف شده
@LoversofIRAN

👈آسیب به هنر رقص ایرانی،
در نبود دست اندرکار دولتی

@LoversofIRAN
#اختصاصی_کانال
حتما برای استفاده از این نوشته آدرس کانال را بگذارید

۴ دهه پس از #انقلاب و نبود دست اندرکار دولتی برای #هنر #رقص ایران، پیامدهای زیانباری متوجه این هنر کهن #ملی شده است.

یکی از این آسیب ها، جعل و تحریفی است که پیاپی از تریبون های گوش خراش جمهوری #باکو (که نام امروزش هم نامی جعلی است. سد سال پیش، #حزب_مساوات نام استان آذربایجان را برای بخش شمالی ارس دزدی و جعل کرد در حالیکه نام آن سرزمین #اران و #شروان بوده) به گوش می رسد.
بدبختانه در نبود متولی دولتی و رسمی برای هنر رقص ایرانی، امروز جریانهای "جدایی خواه" شمالغرب ایران، با دستاویز کردن موسیقی و رقص #لزگی که پیاپی از رسانه های باکو به عنوان رقص آذربایجان(نه فقط جمهوری آذربایجان بلکه آذربایجان ایران) تبلیغ میشود؛ رقص و موسیقی لزگی را به ابزار تهاجم و القای فرهنگی تبدیل کرده اند؛ چنانکه از آن حتا به عنوان نماد اعتراض و جدایی خواهی استفاده می کنند!

اگرچه رقص لزگی زیباست و چشم نواز، اما این شکل استفاده همراه با دزدی هویت اصلی آن، چیزی نیست جز امتداد نقشه تحریف هویت آذربایجان و ساختن هویتی جعلی و جدا از هویت اصیل #آذری آن!

یکی دیگر از آسیب های مهم نبود متولی دولتی در هنر رقص ایرانی (همه گروههای رقص های بومی ایران)، ناشناس ماندن هنر رقص #ملی ایران برای جهان است. زیرا هنر رقص که در ایران با فراوانی چشم نوازی روبرو است(رقص های گوناگون از شمال تا جنوب و از خاور تا باختر ایران)، ۴ دهه است در فستیوال های جهانی رقص از سوی دولت ایران نمایش داده نشده است و این خطری بزرگ است برای فرهنگ ایرانی.
زیرا امکان دارد رقص های ایرانی از سوی کشورهای همسایه یا رقیبان فرهنگی، به نام دیگری ثبت و ضبط گردد! به ویژه که گستره رقص ایرانی حتا در برخی رقص های افغانستان، تاجیکستان و ازبکستان هم دیده میشود. حرکت های پا، دست، سر، بدن، ریتم و ضرب آهنگ این رقص ها چیزی است که به روشنی ایرانی بودن آن ها و خاستگاهشان را نشان می دهد.

امروز که دوران رقابت های نفسگیر برای تبلیغ کوچکترین داشته های فرهنگی کشورهاست تا هویت جداگانه شان پابرجا بماند، در دنیای پرتغییر کنونی که گرایش به حذف سریع فرهنگ های مستقل ملی و برجاماندن تنها فرهنگ همسان موردنظر #غرب وجوددارد، نگاهبانی از همه داشته های فرهنگی مان بسیار ضروری است.

به ویژه که درباره هنر رقص در ایران، دستاورد ارزشمند و گرانبهای فرهنگی ای داریم که از دید اندیشه و نگرشی که پشت آن است و تاثیر نیکی که بر اخلاق انسانی دارد، از آنچه امروز در جهان رسما از تریبون های پربیننده، به عنوان رقص به مردم نشان داده می شود بسیار بالاتر قرار میگیرد؛ چراکه هنر رقص های ایرانی (همه انواع آن) به دور از الگوهای ناشایست سکسیسم، بدن نمایی، استفاده های اغراق آمیز و تحریک کننده ی بدن، و سوءاستفاده از زنان و مردان؛ درپی نمایشی شور انگیز و روح افزا از پیوند انسان با انسان، طبیعت، ذات زندگی و حتا خداوند است.

هنر رقص های ایرانی، ابزار تجلی تعالی روح و اندیشه ی انسان است، نه ابزار استفاده ی دم دستی از انسان و تنزل جایگاه آن، بر خلاف آنچه که امروز در جهان تبلیغ و تشویق می شود!

داشته های ناب فرهنگی ما (همچون دیگر ملت های ریشه دار، متمدن و اصیل جهان) بزرگترین دیوار در برابر تهاجم فرهنگی و گسترش فساد و بی بندوباری است. در نبود کانون ها و نهادهای رسمی و دولتی که مسوول کار هنر رقص های ایرانی در بیایند، بر دوش ما ایراندوستان است که از داشته های تمدنی و دستاوردهای فرهنگی که یادگار نیاکان نیک اندیش است، پاسداری کنیم و این پیام مهم را به دیگر ایرانیان به ویژه جوانان، نوجوانان و کودکان ایرانی برسانیم.

رقص های اصیل ایرانی را به فرنام(عنوان) ابزاری ارزشمند در برابر تهاجم فرهنگی و استفاده ناشایست از اندام و بدن #زنان و مردان، به نسل امروز و فردا بیاموزیم. هنر رقص های ایرانی ریشه در آیین های و باورهای مذهبی و عرفانی ایرانیان در سده ها و هزاره ها دارد چنانکه، روی دگرگون شده ی رقص های نیایش، بزم، و رزم دایره وار #زرتشتیان ایران، گرداگرد آتش با دستمال هایی در دستان رقصندگان را امروز در رقص ایرانیان #کرد #لر #بختیاری #لک #قشقایی #آذری #بلوچ #سیستانی #خراسانی #گیلانی #مازندرانی و... می بینیم، به شکل ده ها گونه رقص چشم نواز با حرکت های دورانی و گروهی و مضمون عرفان، نیایش، ستایش و سپاسگزاری از طبیعت، شور و شیدایی برای رزم و نبردهای دلاورانه در گوشه گوشه ایران.

هر سه رقص زیر، از رقص های اصیل آذربایجان است. رقص #لزگی گرچه زیباست اما رقص آذربایجانی نیست.
تنپوش، موسیقی، و ضرباهنگ رقص لزگی به روشنی با تنپوش، موسیقی و رقص #آذری تفاوت دارد👇

https://t.me/LoversofIRAN/7266

https://t.me/LoversofIRAN/7266

https://t.me/LoversofIRAN/7269

#چهارشنبه_سوری #تبریز
رقص زیبای #لزگی

این رقص پس از بنیان جمهوری #باکو(که نام آذربایجان ایران، بر آن جعل شده)از اقوام لزگی برداشته شدو برای ساخت هویت فرهنگی جدید باکو، نام رقص #آذربایجانی برآن جعل شد

👈آسیب به هنر رقص ایرانی،
در نبود دست اندرکار دولتی

@LoversofIRAN
#اختصاصی_کانال
حتما برای استفاده از این نوشته آدرس کانال را بگذارید

۴ دهه پس از #انقلاب و نبود دست اندرکار دولتی برای #هنر #رقص ایران، پیامدهای زیانباری متوجه این هنر کهن #ملی شده است.

یکی از این آسیب ها، جعل و تحریفی است که پیاپی از تریبون های گوش خراش جمهوری #باکو (که نام امروزش هم نامی جعلی است. سد سال پیش، #حزب_مساوات نام استان آذربایجان را برای بخش شمالی ارس دزدی و جعل کرد در حالیکه نام آن سرزمین #اران و #شروان بوده) به گوش می رسد.
بدبختانه در نبود متولی دولتی و رسمی برای هنر رقص ایرانی، امروز جریانهای "جدایی خواه" شمالغرب ایران، با دستاویز کردن موسیقی و رقص #لزگی که پیاپی از رسانه های باکو به عنوان رقص آذربایجان(نه فقط جمهوری آذربایجان بلکه آذربایجان ایران) تبلیغ میشود؛ رقص و موسیقی لزگی را به ابزار تهاجم و القای فرهنگی تبدیل کرده اند؛ چنانکه از آن حتا به عنوان نماد اعتراض و جدایی خواهی استفاده می کنند!

اگرچه رقص لزگی زیباست و چشم نواز، اما این شکل استفاده همراه با دزدی هویت اصلی آن، چیزی نیست جز امتداد نقشه تحریف هویت آذربایجان و ساختن هویتی جعلی و جدا از هویت اصیل #آذری آن!

یکی دیگر از آسیب های مهم نبود متولی دولتی در هنر رقص ایرانی (همه گروههای رقص های بومی ایران)، ناشناس ماندن هنر رقص #ملی ایران برای جهان است. زیرا هنر رقص که در ایران با فراوانی چشم نوازی روبرو است(رقص های گوناگون از شمال تا جنوب و از خاور تا باختر ایران)، ۴ دهه است در فستیوال های جهانی رقص از سوی دولت ایران نمایش داده نشده است و این خطری بزرگ است برای فرهنگ ایرانی.
زیرا امکان دارد رقص های ایرانی از سوی کشورهای همسایه یا رقیبان فرهنگی، به نام دیگری ثبت و ضبط گردد! به ویژه که گستره رقص ایرانی حتا در برخی رقص های افغانستان، تاجیکستان و ازبکستان هم دیده میشود. حرکت های پا، دست، سر، بدن، ریتم و ضرب آهنگ این رقص ها چیزی است که به روشنی ایرانی بودن آن ها و خاستگاهشان را نشان می دهد.

امروز که دوران رقابت های نفسگیر برای تبلیغ کوچکترین داشته های فرهنگی کشورهاست تا هویت جداگانه شان پابرجا بماند، در دنیای پرتغییر کنونی که گرایش به حذف سریع فرهنگ های مستقل ملی و برجاماندن تنها فرهنگ همسان موردنظر #غرب وجوددارد، نگاهبانی از همه داشته های فرهنگی مان بسیار ضروری است.

به ویژه که درباره هنر رقص در ایران، دستاورد ارزشمند و گرانبهای فرهنگی ای داریم که از دید اندیشه و نگرشی که پشت آن است و تاثیر نیکی که بر اخلاق انسانی دارد، از آنچه امروز در جهان رسما از تریبون های پربیننده، به عنوان رقص به مردم نشان داده می شود بسیار بالاتر قرار میگیرد؛ چراکه هنر رقص های ایرانی (همه انواع آن) به دور از الگوهای ناشایست سکسیسم، بدن نمایی، استفاده های اغراق آمیز و تحریک کننده ی بدن، و سوءاستفاده از زنان و مردان؛ درپی نمایشی شور انگیز و روح افزا از پیوند انسان با انسان، طبیعت، ذات زندگی و حتا خداوند است.

هنر رقص های ایرانی، ابزار تجلی تعالی روح و اندیشه ی انسان است، نه ابزار استفاده ی دم دستی از انسان و تنزل جایگاه آن، بر خلاف آنچه که امروز در جهان تبلیغ و تشویق می شود!

داشته های ناب فرهنگی ما (همچون دیگر ملت های ریشه دار، متمدن و اصیل جهان) بزرگترین دیوار در برابر تهاجم فرهنگی و گسترش فساد و بی بندوباری است. در نبود کانون ها و نهادهای رسمی و دولتی که مسوول کار هنر رقص های ایرانی در بیایند، بر دوش ما ایراندوستان است که از داشته های تمدنی و دستاوردهای فرهنگی که یادگار نیاکان نیک اندیش است، پاسداری کنیم و این پیام مهم را به دیگر ایرانیان به ویژه جوانان، نوجوانان و کودکان ایرانی برسانیم.

رقص های اصیل ایرانی را به فرنام(عنوان) ابزاری ارزشمند در برابر تهاجم فرهنگی و استفاده ناشایست از اندام و بدن #زنان و مردان، به نسل امروز و فردا بیاموزیم. هنر رقص های ایرانی ریشه در آیین های و باورهای مذهبی و عرفانی ایرانیان در سده ها و هزاره ها دارد چنانکه، روی دگرگون شده ی رقص های نیایش، بزم، و رزم دایره وار #زرتشتیان ایران، گرداگرد آتش با دستمال هایی در دستان رقصندگان را امروز در رقص ایرانیان #کرد #لر #بختیاری #لک #قشقایی #آذری #بلوچ #سیستانی #خراسانی #گیلانی #مازندرانی و... می بینیم، به شکل ده ها گونه رقص چشم نواز با حرکت های دورانی و گروهی و مضمون عرفان، نیایش، ستایش و سپاسگزاری از طبیعت، شور و شیدایی برای رزم و نبردهای دلاورانه در گوشه گوشه ایران.

هر سه رقص زیر، از رقص های اصیل آذربایجان است. رقص #لزگی گرچه زیباست اما رقص آذربایجانی نیست.
تنپوش، موسیقی، و ضرباهنگ رقص لزگی به روشنی با تنپوش، موسیقی و رقص #آذری تفاوت دارد👇

https://t.me/LoversofIRAN/7266

https://t.me/LoversofIRAN/7266

https://t.me/LoversofIRAN/7269

🔴سرنوشت تلخ اقوام ایرانی شمال رود ارس
تاثیر مخرب ترکیه در تقویت پانترکیسم نژادگرا


اقلیت های #تات #تالش و #لزگی از ایرانی تبارهای ساکن جمهوری آذربایجان هستند. گرچه #آذری های(ترک زبانها) شمال رود ارس نیز همچون ایرانیان جنوب #رود_ارس بدون شک ایرانی تبارند، اما در سیطره دولت های فاشیست #باکو هویت ایرانی همه آنها جعل و سرکوب شده است و آنها را ترک نژاد می خوانند (ترک زبانان آن منطقه نیز نژادشان ترکی نیست)!
اما بدتر از آن وضعیت اقلیت تات، تالش و لزگی است که دهه ها بطور نظام مند، حقوق شان پایمال شده است. مقایسه کنید با تات و تالش های درون #ایران که در امنیت و آزادی برای پاسداشت زبان های محلی خود تشویق می شوند، رسانه و نشریه ویژه دارند و آیین ها و جشنواره های رسمی.
نوشته ی روشنگرانه زیر را یکی از مخاطبان کانال در حوزه پژوهشی قفقاز فرستاده است.

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

⛔️ سرنوشت تلخ اقلیت های قومی شمال رود ارس در جنگ #قره_باغ کوهستانی

🔻ماده ۲۰ میثاق حقوق مدنی و سیاسی، پیوست منشور سازمان ملل و اعلامیه جهانی حقوق بشر، می گوید: «هرگونه تبلیغ برای جنگ به موجب قانون ممنوع است. هرگونه دعوت (ترغیب) به کینه (تنفر) ملّی یا نژادی یا مذهبی که محرک تبعیض یا مخاصمه یا اعمال زور باشد به موجب قانون ممنوع است». مناقشه قره_باغ با تمام ابعاد خود آغاز شده است و مشکلات ناشی از آن در سطوح مختلف منطقه‌ای، ملّی و حتی قومی اشکار شده است.

🔻 یکی از این ابعاد، مسئله اقلیت‌های #قومی جمهوری باکو است. اقلیت‌های قومی در این منطقه همواره یک "مسئله" بوده‌اند و به جز گروه‌های #یهودی، گروه های قومی دیگر اجازه پرورش زبان، فرهنگ و آداب خود را نداشته اند. این موضوع با جدایی ۱۷ شهر ایرانی #قفقاز، به ویژه مناطق آبشرون، آستارا، لریک و... از ایران و الحاق به قلمرو روسیه تزاری ابعاد بسیار گسترده پیدا کرد.

🔻با این دست به دست شدن مناطق، هنگامه آتشِ جنگ اول جهانی روشنفکران و زعمای قفقاز به سمت #ترکان_جوان گرایش پیدا کردند. روحیات #پانترکیسم میان روشنفکران و نویسندگان این خطه شکل گرفت. همین روحیه قومی تازه نفس بعدها به سیاست مداران #جمهوری_سوسیالیستی_آذربایجان_شوروی منتقل شد و نوعی ایدئولوژی قومی با روکش "بلشویسم" آفرید که می‌توان نام "پان‌آذریسم" بر آن نهاد که ایدئولوژی مخفی تقریبا همه سیاستمداران و نویسندگان باکو در دوران اتحاد جماهیر #شوروی بود.

🔻 بر این اساس، موجودیت همه گروه‌های قومی دیگر، در قلمرو جمهوری سوسیالیستی آذربایجان تا اندازه زیادی به نفع ماهیتی که "خلق آذربایجان" نامیده شد، نادیده گرفته می‌شد و در نهایت با این فشارها بود که رهبران تالش در دهه سی میلادی، طی اطلاعیه‌ای عجیب اعلام کردند که به نمایندگی از "خلق تالش"، این گروه قومی را در "خلق آذربایجان" ادغام می‌کنند!

🔻از آن پس موجودیت تالش‌ها در منطقه انکار شد و حتی در سرشماری‌های رسمی نیز تعداد آنها بسیار متناقض و کمتر از میزان واقعی اعلام شد. #مسکو هم سرنوشت تالش‌ها را به‌طور کامل به رهبران "پان آذریست" شورای عالی "حزب کمونیست آذربایجان" واگذار کرد، بنابراین یک اقلیت مظلوم و بی‌صدا شکل گرفت. آنچه امروز از شمار تالش‌ها می‌دانیم این است که جمعیت آنها هنگام فروپاشی شوروی حدود ۸۰۰هزار نفر بود که در مناطق "جنوبی هم مرز با #ایران" زندگی می کردند.

🔻 همه سال های گذشته موجودیت اقلیت‌های قومی از سوی حاکمیت باکو انکار شده است. هر چند آنها یک حکومت خودمختار به رهبری "علی‌اکرم همت‌اف" در سال 1992 به مدت سه ماه تاسیس کردند اما ستاره اقبال این خودمختاری پر فروغ نبود و به سرعت خاموش شد. در تمام این سال‌ها، نه تنها استفاده از زبان‌های "تالشی و تاتی" که خود آنها به این زبان ها #پارسی می‌گویند، انکار شده است بلکه هر کوششی برای انتشار نشریات فرهنگی و ادبی به این زبان یا تدوین لغت نامه هم با ناکامی روبرو شده.

🔻 در جنگ اخیر قره باغ کوهستانی نیز نگرانی‌های زیادی از اعزام جوانان تعلیم ندیده ی اقلیت‌های تالش، تات و لزگی به خطوط مقدم جبهه بیان شده است. گروه‌های حامی اقلیت تالش و تات مدعی شده اند که اعضای این گروه‌های قومی با اکراه به جبهه فرستاده می‌شوند. از آنجایی که به دلیل شرایط جغرافیایی، تخمین زده می‌شود که میزان تلفات نیروهای باکو در این جنگ شدید باشد، به نظر می‌رسد نگرانی این گروه‌های سیاسی ناشی از تلاش برای استفاده برنامه‌ریزی شده از اقلیت‌ها در خطوط مقدم جبهه واقعی باشد. این نگرانی‌ها ناظر به عدم آموزش کافی این نیروها برای جنگ در قالب نیروهای پیاده است که باید از دشت و محورهای بدون عارضه جهت پوشش حرکت کرده و مواضع کوهستانی و استحکامات نظامی طرف مقابل را فتح کنند. عملیاتی که به طور طبیعی مستلزم تلفات بسیاری برای نیروهای مهاجم خواهد بود.


❌کمپین تحریم دولت ترکیه،
راهی برای آگاهی ایرانیان ازخطرات دولت ترکیه

@Ban_Turkey

✅ نمونه #رقص_آذری اصیل☝️

در روند جعل و دستکاری فرهنگ #آذربایجان جان ایران برای دستیابی به اهداف محور #پانترکیسم دو دهه گذشته تلاش شد برخی نمادهای فرهنگی شمالغرب ایران دگرگون شود و از چارچوب ایرانی خود بیرون رود. یکی از این دستکاری ها، دگرگون سازی رقص ریشه دار و اصیل آذربایجان و جازدن #رقص_لزگی به جای #رقص_آذری بود

رقص لزگی اگرچه رقصی زیبا و کهن است اما ربطی به مردم آذربایجان ندارد و مربوط به قوم لزگی ساکن در قفقاز است. این قوم به زبان #لزگی سخن می گویند و بیشتر در روسیه، جنوب داغستان و شمال شرق جمهوری باکو هستند. اینها چون مردمانی جنگجو بودند، فرهنگ مکتوب و نوشتاری از قدیم ندارند، دستاورد فرهنگی آنها به شکل آیین های شفاهی رزمی و بزمی، سینه به سینه تا امروز رسیده است

رقص لزگی با ضرب-آهنگ وحرکات خاص دست و پا، بازسازی از جنگ میدانی و مراسم پیش و پس از آن است و با رقص راستین آذربایجان بسیار متفاوت است که فرهنگ مکتوب چندهزارساله و بزم آمیخته با عرفان و آیین های شکرگزاری از طبیعت دارد

حرکات رقص آذری مشابه دیگر رقص های محلی ایران و #رقص_کلاسیک_ایرانی (دربار شاهان ایران) است


❌ کمپین تحریم دولت ترکیه
@Ban_Turkey