👈پاسخ استوار #وحید_بهمن به تحریف درباره هویت مولانا و "ترک نامیدن" او

⬅️ پاسخ به موج جدید جعل و تحریف‌ هویت #مولانا، شاعر پارسی گوی #ایران_زمین

یک: در هیچ تذکره‌ و منبع تاریخی سخنی از ترک‌تبار بودن مولانا نیامده

دو: مولانا در دیوان شمس به روشنی می گوید که #ترکی نمی‌داند و #ترک نیست:
تو ماه ترکی و من اگر ترک نیستم
دانم من این قدر که به ترکی است آب سو
تصویر این بیت از روی نسخه خطی دیوان شمس #کتابخانه #ملی ایران👇
https://goo.gl/g8Uy1f
همچنین #سلطان_ولد، پسر مولانا در کتاب "ابتدانامه" بدین نکته اشاره دارد که #زبان_ترکی نمی‌داند:
بگذر از گفت ترکی و رومی
که از این اصطلاح محرومی/
گوی از پارسی و از تازی
که در این هردو خوش همی‌تازی/

سه: زبان مادری و پدری مولانا #پارسی بود از این رو تقریبا همه آثار نظم و نثر مولانا به زبان پارسی است. همچنین در زمان حیات مولانا #زبان #فارسی در #قونیه و #آناتولی_مرکزی رواج داشت و دارای گویشوران زیادی بود، از این رو مولانا در دیوان شمس این بیت‌ها را سرود:
مسلمانان مسلمانان زبان پارسی گویم
که نبود شرط در جمعی، شکر خوردن به تنهایی/
یا:
اخلایی اخلایی، زبان پارسی می‌گو
که نبود شرط در حلقه، شکر خوردن به تنهایی/

سلطان ولد، پسر مولانا نیز در همین زمینه این بیت را سرود:
فارسی گو که جمله دریابند
گرچه زین غافل‌اند و در خوابند

چهار: زبان آثار نظم و نثر مولانا به طور تقریبا کامل، #پارسی است و حدود هفتاد هزار بیت پارسی در قالب های مختلف شعری دارد. همچنین از آثار منثور او که به پارسی است می‌توان موارد زیر را برشمرد:
■ "مکاتیب مولانا"؛ مجموعه نامه‌های مولانا به معاصرین خود که همگی به پارسی است و دو نسخه‌ی آن در کتابخانه‌ی دارالفنون #استانبول موجود است.
■ "مجالس سبعه"؛ مجموعه‌ای پارسی از بیانات و اندرز‌های مولانا بر منبر که توسط مریدان و شاگردان او ثبت شد.
■ "فیه ما فیه"؛ مقالات مولانا: کتابی به نثر فارسی اثر مولانا با موضوع نقد و تفسیر عرفانی و شامل یادداشت هایی که در "سی سال" از سخنان مولانا در مجالس گردآوری شد.
■در کنار آثار اصلی مولانا، که همگی به پارسی است "کمتر از هزار بیت" به #عربی و نیز حدود "یکصد بیت"، ترکی/ یونانی نیز دیده می‌شوند که غالبا به شکل #ملمع هستند [مصرع‌ها و یا بیت‌های ترکی و یونانی در قالب شعر پارسی] و نه اشعار مستقل و تماما غیرپارسی. (ملمع صنعتی پرکاربرد در شعر فارسی پس از اسلام است. شاعران بزرگی چون حافظ، مولانا و سعدی از این صنعت شعری استفاده کردند و گاه میان بیت های فارسی خود، از جملات، مثل ها و آیات عربی سود بردند). همچنین باید اصالت و عدم الحاقی بودن این ابیات #ترکی و #یونانی از سوی خبرگان، مورد بررسی قرارگیرد چرا که در نسخه‌های کهن‌تر، مشابه آنها موجود نیست و احتمال دارد پس از مرگ مولوی، توسط برخی کاتبان به شکل جعل و تحریف وارد نوشته های وی شده باشد.

پنج: هر سه منبع و اثر اصلی درباره زندگی مولانا، اندیشه‌های وی، و خاندان ومریدانش به زبان پارسی است. این سه اثر به ترتیب قدمت:
«ابتدانامه» به قلم "سلطان ولد" پسر مولانا
«رساله سپهسالار در مناقب حضرت خداوندگار» به قلم فریدون بن احمد سپهسالار
«مناقب العارفین» به قلم شمس‌الدین احمد افلاکی

شش: دیدگاه مولانا در مورد #ترکان/
مولانا نیز مانند دیگر شاعران ایرانی درباره‌ی ترکان، در مفهوم #قومی و تباری نظر مثبتی نداشت(ترکان، قوم مهاجم #غیر_ایرانی بودند ومنظور از ترکان همان #مغول هااست که متفاوت از ترک زبان های ایران هستند. ترک زبان های ایران، از دید علمی، نژادشان ایرانی و غیرترک، اما زبان محلی شان به دلیل استیلای ترکان در دوره ای از تاریخ، شکلی از گویش ترکی شد) و این نکته را به روشنی به زبان آورد:
■مثنوی معنوی، دفترچهارم، بخش۱۴؛
آن ابوجهل از پیمبر معجزی
خواست همچون کینه‌ور تُرک غُزی
■مثنوی معنوی، دفتردوم، بخش۸۶؛
آن غُزان تُرک خون‌ریز آمدند
بهر یغما بر دهی ناگه زدند
■ دیوان شمس، بخش غزلیات
آب حیات تو گر از این بنده تیره شد
تُرکی مکن به کشتنم ای تُرک تُرک خو
■ #شمس‌الدین_احمد_افلاکی در کتاب «مناقب العارفین»، شرح زندگی مولانا، می‌نویسد:
حکایت مشهور است که روزی حضرت شیخ صلاح‌الدین[فریدون زرکوب، شاگرد و دوست مولانا] جهت عمارت باغ خود مَشّاقان[زحمت‌کشان] ترکی را به مزدوری گرفته بود. حضرت مولانا فرمود که، افندی در وقت عمارتی که باشد، مَشّاقان رومی بایدگرفتن و در وقت خراب کردن چیزی، مزدوران ترک؛ چه عمارت عالم مخصوص است به رومیان و خرابی جهان مقصور است به ترکان؛ و حق تعالی چون ایجاد عالم ملک فرمود... گروه ترکان آفرید تا بی محابا و شفقت هر عمارتی دیدند خراب کنند...و هنوز می‌کنند و همچنان[روز به روز] تا قیامت خراب خواهندکرد وخرابی #قونیه هم در دست ظلمه ترکان بی‌رحم خواهدبود.

این بخش از #مناقب_العارفین👇
https://goo.gl/6R8vkm

@Ir_Bahman


@LoversofIRAN

👆یک مشت، از خروارها خودفروشی

دیروز ۷ آبان، که بزرگداشت مردمی #کوروش_بزرگ در ایران بود، کانالهای اندک تجزیه طلبان شمالغرب ایران و مزدور #ترکیه، برای سالگرد برپایی نظام جمهوری در کشور تازه بنیان ترکیه درگیر شادباش جاهلانه با خیالپردازی تباه برای #تجزیه ایران بودند!

این جمهوری با نام جدید و تازه ساز #ترکیه، از همان آغاز، پافشاری نژادپرستانه ای بر نژاد ترکی داشت؛
اندیشه فاشیستی و مالیخولیایی که در منطقه #آناتولی از سوی گروه سیاسی #ترکان_جوان (که دست پخت #صهیونیست بودند و پیشتر در این کانال به تاریخچه بنیان آنها با نام #پانترکیسم پرداخته شد)، دستمایه #نسل_کشی های گسترده #کردها، #ارمنی ها، #یونانی ها، و... از سوی این گروه شد.

همراه با #پانترک ها، تبلیغ نژاد #ترکی در گستره ای که جغرافیای واقعی نژاد ترک نیست (نژاد ترکی واقعیت تاریخی منطقه #آناتولی نبوده زیرا شمار بسیار کمی از مردم آن منطقه ترک های واقعی هستند و بیشتر آنها از نژادهای ایرانی/کردهای ترکیه/، یونانی، رومی،... بوده اند) تا امروز هم مهمترین دستاویز دولت ترکیه برای گسترش نژادپرستی ترکی در ایران، باکو، افغانستان، ترکمنستان، و ازبکستان بوده است
@Ban_turkey

👈چرا نماینده ایران، در نشست دیروز پاریس، در بین ۷۰ کشور، نبود؟
چرا خسارت های گسترده مادی و معنوی که به #ملت_ایران در جنگ اول جهانی وارد شد، از سوی دولت های ایرانی پیگیری بین المللی نشد؟


⬅️صدمین سالگرد پایان #جنگ_جهانی_اول و نسل کشی #مهاباد

✍ #صلاح_الدین_خدیو (فعال سیاسی ایرانی #کرد که دور از اندیشه های ناسیونالیسم تندروی کردی، با دیدگاهی ایراندوستانه به مساله ستم یک قرن پیش بر کردهای خاورمیانه می نگرد)

دیروز سران ۷۰ کشور جهان در حالی برای صدمین سال پایان جنگ جهانی اول در پاریس گرد آمدند، که هیچ نماینده ای از #ایران در این نشست مهم حضور نداشت❗️

بسیاری از کشورهای حاضر در نشست دیروز پاریس، در زمان جنگ اول، اساسا روی نقشه سیاسی جهان وجود نداشتند، ایران اما نه تنها در کنار ترکیه و افغانستان یکی از سه کشور مستقل مسلمان آن زمان بود، بلکه بدلیل نقض بیطرفی اش توسط قدرتهای وقت، تلفات سنگینی هم داد.

علیرغم این درگیری ناخواسته و پرتلفات، اما #دولت های ایران(از #پهلوی تا امروز)، علاقه ای به بازگشایی این پرونده تاریخی نداشته اند و خاطره تلخ آن تا حد زیادی از حافظه تاریخی مردم رفته است❗️

جنگ جهانی اول، نخستین نبرد بزرگ اروپای مدرن بود که رقابت های ژئوپولتیک و استعماری در آنسوی آبها، موتور محرک آن بود. غیر از انگیزه های سیاستمداران و کارتلهای اقتصادی نباید از نقش تهییج کننده ایده نوزای #ناسیونالیسم(افراطی) هم غافل شد که نقشی بی بدیل در تحریک توده های انسانی تازه به #ملت تبدیل شده و رونق جبهه ها داشت!

ایران عهد جنگ اول، اما نه مدرن بود و نه ناسیونالیست و نه دارای هیچ ایده و انگیزه عظمت طلبانه دیگری، از اینرو علیرغم میلیونها تلفاتی که از رهگذر جنگ نصیبش شد، همیشه قربانی روایت های اروپامحور جنگ اول بوده است❗️

مدرنیزاسیون و دولت گرایی که به نوعی آفریننده روایت های سوژه محور از تاریخ هستند، بعد از جنگ جهانی اول و ادبار آن به سامان سیاسی و معرفتی ما راه یافتند.
انبوه خاطرات و اسناد باقی مانده از رجال ایران آن دوره، هم نتوانسته به یک جریان تاریخنگاری زنده و فعال تبدیل شود و بر وجدان معذب و بغض فروخورده ناشی از ضعف و تحقیرشدگی آن دوره غلبه کند❗️

کشتار مردم #مهاباد بدست سپاه #روسیه_تزاری در نوامبر 1916 که از لحاظ برنامه ریزی برای امحای کلیه اهالی ذکور (مردان) شهر مثال زدنی است و به قتل پنج تا هفت هزار نفر انجامید، نمونه ای از این فراموش کردنها و مواجهات نامسئولانه با تاریخ است❗️

غیر از دلایلی که در سطور بالا به آن اشاره شد، دلیل دیگر سهل انگاری در این پیگیری، گرایش تاریخنگاری ناسیونالیستی کردی به #چپ_گرایی حاکم بر جنبش کردستان در نیمه دوم قرن بیست و ملاحظاتی از قبیل نرنجاندن دل "ستاد زحمتکشان جهان در #مسکو" ( #روسیه، #شوروی) و اولویت ضدیت با دولت های منطقه ای بجای قدرتهای فرامنطقه ای است❗️
که اگر این ها در گذشته توجیهی داشت، پس از فروپاشی امپراطوری سرخ (شوروی) دلیلی برای پرده گذاشتن روی یکی از مهمترین نسل کشیهای ابتدای سده بیستم در #کردستان نمی ماند.

یقینا همه هفتاد کشوری که دیروز در جشن پاریس بودند، دور و نزدیک در جنگ اول نبودند. بسیاری از آنها آن زمان مستعمره و یا بخشی از امپراطوریهای بزرگی بودند که ناخواسته بخشی از هزینه های جنگ را متحمل شدند و امروز با صورتحساب، به باشگاه ثروتمندان و فرادستان حوزه بین الملل رفته اند.

کاخ اروپا و غرب مرفه امروز بر ویرانه های بسیاری بنا شده است که کشتار مذکور و تلفات میلیونی ناشی از قحطی برآمده از پیش خرید محصولات کشاورزی ایران توسط ارتش های اشغالگر، نمونه ای از آن است.

نوزایی #اروپا که مقدمه ترقی آن شد در آغاز سده شانزده اتفاق افتاد، درست زمانی که سپاهیان #عثمانی، #وین را در قلب اروپا محاصره کردند.
خنجری که #شاه_اسماعیل (به تلافی حملات گسترده عثمانی به ایران) از پشت به پهلوی عثمانیها زد، در حکم مائده آسمانی برای اروپا بود تا خیالش از مرزهای شرقی راحت شود و با فراغ بال به اصلاح و اندیشه ورزی بپردازد و پایه های تمدن امروز را بنیان نهد.

اما کمتر کسی می داند که بهای این پیشرفت را به نوعی #کردها هم (در کنار دیگر مردم ایران) پرداختند: جنگهای طولانی #ایران و #عثمانی عمدتا در #آناتولی_شرقی و بین النهرین( #میانرودان، میان دجله و فرات) رخ دادو موجب ویرانی سرزمینهای [کردنشین] شد و آنها را از تولید اقتصادی و فکری عقب نگه داشت.
امری که بنام #مساله_کردها در خاورمیانه قرن بیست خود را نشان داد.

نگارنده این سطور سه سال قبل بارها ضرورت گرامیداشت کشته شدگان نوامبر1916 مهاباد را به مسئولان شورای شهر یادآوری کرد، شوربختانه اما درک موضوع، فراتر از درک شورایی بود که با دیدی ابزاری و مکانیکی به مقوله فرهنگ می نگریست و گشاده دستانه با بیل و کلنگ به جان نیمه جان آن افتاده بود!

ویرایش شده از @sharname1

@LoversofIRAN

👈ایران به مثابه "امپراتوری ذهن"

کشوری که با شماری از خرمندان و اندیشمندانش توانست در جهان پر رنج و پرهیاهو تاب بیاورد، آیا دوباره بر جایگاه دیرین خود بازخواهد گشت؟

@LoversofIRAN

پریشب #مایکل_آکسورثی درگذشت.
یک دیپلمات سابق انگلیسی، آدمی مهربان، متین و مبادی‌ آداب که پژوهشگر تاریخ و شیفته‌ی فرهنگ #ایران بود. حدود ده سال پیش کتابی از او منتشر شد با نام «تاریخ ایران: امپراتوری ذهن» که برای معرفی گذرا و شیوای ایران به خواننده‌ی ناآشنای غربی نگاشته شده بود. آکسورثی در این کتاب نظریه‌ی دل‌نشین و تامل‌برانگیزی را درباره‌ی ایران طرح می‌کند: ایران به مثابه‌ یک امپراتوری که بر اذهان سیطره داشته است. نظریه‌اش را از وینستون #چرچیل الهام می‌گیرد که در سال ۱۹۴۳ حین سخنرانی در دانشگاه هاروارد گفته بود دیگر با فتح سرزمین و استثمار نمی‌شود امپراتوری کرد: «امپراتوری‌های آینده امپراتوری‌های ذهن خواهند بود.»
ایران، به عقیده آکسورثی، از سده‌ها قبل همانی بود که چرچیل برای آینده تصور می‌کرد.

ایران نمونه‌ی عجیب و غریبی در تاریخ امپراتوری‌های جهان بوده است: محور و مرکز فرهنگی ایران در خلال دو هزاره‌ی گذشته بارها جابجا شده است: زمانی در #فارس بوده، بعد به #بین_النهرین ( #میانرودان در #عراق کنونی) آمده، از آنجا به #خراسان و #آسیای_میانه ( #فرارود، #فرارودان) عزیمت کرده و بعد در #آذربایجان سکنی گزیده است.

نفوذ ایران به مراتب سیال‌تر و فراتر از مرزهای در حال قبض و بسط یک سرزمین بوده است: آثارش را در دوران خلافت #عباسی، #گورکانیان در #هند و سلطنت #عثمانی (در #آناتولی،) می‌بینیم. این وضعیت با تعریف و تصوری که ما از ملیت و فرهنگ به عنوان یک قلمرو سرزمینی داریم چندان نمی‌خواند. برای خود آکسورثی سوال است که چطور «ایده‌ی ایران» این همه سختی و بلا را طی این همه سال تاب ‌آورده و همچنان دوام آورده است. معتقد است این تداوم بیش از هر چیز مدیون "طبقه‌ی کوچک دانشور-دیوانسالار" است که از پس هر بحران کمر صاف کردند، با فاتحان و غالبان زیرکانه کنار آمدند، نشان‌ دادند که از گوهر تخصص‌شان نمی‌شود چشم پوشید و اندک اندک زمام کارها را (دوباره) به دست خود گرفتند: حاکم گرچه حکومت می‌کرد، اما اداره‌ی امور به دست آنان (ایرانیان دانشور و #دیوانسالار) بود.

در آخرین صفحه‌ی کتاب آکسورثی می‌پرسد «اما آیا ایران می‌تواند یک امپراتوری آینده باشد؟» و در اینباره تردید دارد. بخشی از تردیدش از این ناشی می‌شود که چقدر جامعه‌ی جهانی و بازیگران قدرتمندش حاضر باشند ایران را در نقش یک امپراتوری بپذیرند. اما، تردید اصلی آکسورثی از جای دیگری است، از این که «امروز گروهی اندک از دریچه‌ی تنگ منافع و عقاید خودش، ایران را می‌گرداند.» این آن ایرانی نیست که زمانی در اذهان نفوذ داشت، ایرانی که «بهترین و درخشان‌ترین مغزهایش را می‌پروراند و گرامی می‌داشت»، که «با پیچیدگی‌ها صادقانه و با تساهل و مدارا روبرو می‌شد» و «از تلفیق و امتزاج عقاید مختلف استقبال می‌کرد.»

/منبع: ماقال منقول/

@LoversofIRAN

چهارشنبه، ۲۵ اردیبهشت،
#فرهنگستان زبان و ادب فارسی
آیین پاسداشت #روز_زبان_فارسی را در کتابخانه ملی برگزار کرد.

در این مراسم یازده سفیر فارسی‌زبان و فارسی‌دان از کشورهای
#افغانستان، #تاجیکستان، #پاکستان، #ترکیه، #فلسطین، #روسیه، #رومانی، #صربستان، #بوسنی_و_هرزگوین، #قرقیزستان و #گرجستان
درباره #فردوسی و #زبان #فارسی سخن گفتند.


یکی از پایه های #جهان_ایرانی همانا #شاهنامه فردوسی بزرگ است که مرزهای این جهان را فراتر از #ایران امروز، تا #فرارود (آسیای میانه) و #قفقاز و #هند و #آناتولی نشانه گذاری کرده است.

@LoversofIRAN

#حسن_یزدانی #کشتی #ایران #روسیه

گستره زبان #فارسی از #کاشغر #چین و مرکز #هند تا #آناتولی و #عراق

https://www.instagram.com/p/B2v46BsHy5a/?igshid=pboawfcj61ud

⚫️استاد #حسن_انوشه ایرانشناس نامی درگذشت

روانش شاد و یادش جاودان🥀

استاد انوشه، نویسنده و پژوهشگر تاریخ ایران، زبان و ادبیات فارسی و سرپرست گروه نویسندگان دانشنامهٔ ادب فارسی بود که عمر خود را برای #ایران‌شناسی و #زبان_فارسی گذاشت

شنبه ۲۳ فروردین ۱۳۹۹، به علت بیماری سرطان در سن ۷۶ سالگی دار فانی را وداع گفت

حسن_انوشه یکی از ناموران فرهنگی #بابل بود. مترجمی زبردست که چند کتاب ارزشمند از تحقیقات حوزه #ایرانشناسی را به فارسی ترجمه کرد: #غزنویان باسورث، تاریخ #سیستان باسورث، ایران و #تمدن_ایرانی کلمان هوار، و چند جلد از تاریخ ایران کمبریج. نثر روانی داشت. انتخاب این کتاب‌های مهم برای ترجمه هم نشان آگاهی او بود

کار ارزشمند دیگر او سرپرستی #دانشنامۀ_ادب_فارسی بود و توجه و نگارش دربارۀ میراث زبان و ادب فارسی در #افغانستان و #آناتولی و شبه‌قاره #هند و #قفقاز و #فرارود در این کتاب

وی دانشنامۀ مازندران را تدوین کرد. البته باید یادآوری کرد که او اصلا #مازندران را تافتۀ جدابافته نمی‌دانست بلکه آن را بخشی از #ایران و نام مازندران را ذیل نام بزرگ ایران می‌خواست و دیدگاهش بسیار دور از قومگرایی بود

@LoversofIRAN

📚به یاد استاد #حسن_انوشه ایرانشناس نامی

✍ میلاد عظیمی

حسن_انوشه یکی از ناموران فرهنگی شهر ما #بابل درگذشت. انوشه مترجم بود. چند کتاب خوب از تحقیقات تاریخی ایران‌شناسان ترجمه کرد: #غزنویان باسورث، تاریخ #سیستان باسورث، ایران و #تمدن_ایرانی کلمان هوار، و چند جلد از تاریخ ایران کمبریج. نثر روانی داشت. انتخاب این کتاب‌های مهم برای ترجمه هم نشان آگاهی او بود.

کار دیگر انوشه سرپرستی #دانشنامۀ_ادب_فارسی بود. اهمیت این دانشنامه– فارغ از کاستی‌ها و فرازوفرودهایی که در روش و محتوا داشت_ این است که تمرکزش بر معرفی کار و کارنامۀ زبان و ادب فارسی در قلمرو تاریخی و فرهنگی آن بود. در این کتاب چندهزار صفحه اطلاعات دربارۀ میراث زبان و ادب فارسی در #افغانستان و #آناتولی و شبه‌قاره #هند و #قفقاز و ماوراءالنهر ( #فرارود) گردآمده است (نمی‌دانم چرا نام سیاسی و تازۀ «آسیای میانه» به جای نام‌های کهن و ریشه‌دار «ورارود» و «ماوراءالنهر» بر کتاب نهاده شد).

اصل توجه به قلمرو زبان #فارسی و تدوین دانشنامه در این موضوع به نظرم کاری بجا و لازم بود و هنوز هم در این زمینه باید کارها کرد. خیلی از مطالب دانشنامۀ ادب فارسی تازه و سودمند است. این کتاب، با همۀ کاستی‌هایش، سند علمی و مستند حضور وسیع و عمیق و مستمر زبان فارسی و فرهنگ و ادب ایرانی در قلمرو تاریخی و فرهنگی آن است.

بخصوص وقتی ببینیم سیاستمداران چگونه خاک در چشم حقایق علمی می‌پاشند و تاریخ را برای اغراض سیاسی و اقتصادی خود وارونه روایت می‌کنند، قدر و قیمت آن بیشتر شناخته می‌شود. توجه فرهنگی و #ملی به قلمرو زبان فارسی را در کتاب دیگر انوشه با نام "فارسی ناشنیده" (با همکاری غلامرضا خدابنده‌لو) هم می‌توان دید. کتابی که فرهنگ واژگان و اصطلاحات فارسی و فارسی‌شدۀ کاربردی در افغانستان است و مورد نقد محققان هم قرار گرفته است. در همین عرصه انوشه کتابی هم دربارۀ شاعران معاصر افغانستان نوشت که ندیده‌ام.

این سال‌های آخر انوشه مشغول تدوین و ساماندهی #دانشنامۀ_مازندران بود. در مؤسسه‌ای خصوصی به اسم «بنیاد مازندران‌پژوهی انوشه». پشتیبان مالی این بنیاد دکتر علی شافی پزشک فرهنگ‌دوست بابلی است؛ این یعنی هنوز در این وانفسا هستند کسانی که خریدار دکان بی‌رونق خدمات فرهنگی باشند. دو‌سه سال پیش علی دهباشی شب بنیاد مازندران‌پژوهی انوشه را در دانشگاه بابل برگزار کرد که من هم چند کلمه‌ای حرف زدم. آن روز گفتم امیدوارم بنیاد مازندران‌پژوهی انوشه مرکزی شود برای گردآوردن اسناد و مدارک دربارۀ مازندران و هر کس سندی و عکسی دربارۀ تاریخ و فرهنگ و میراث طبیعی مازندران دارد، تصویری از آن به این بنیاد بدهد.

امیدوارم کار #دانشنامه_مازندران به سرانجام برسد و منتشر شود. این را هم بنویسم . حسن انوشه کسی نبود که معتقد باشد مازندران تافتۀ جدابافته است. او #مازندران را بخشی از #ایران می‌دانست و نام مازندران را ذیل نام بزرگ ایران می‌خواست. دنبال این نبود که برای مازندران افتخارات دروغی و غیرعلمی بتراشد. دانشنامۀ مازندران که انوشه قرار بود منتشر کند علی‌القاعده پیراسته از تعصبات لوس و تشبثات بی‌مزه بود و بر مبنای مستندات علمی به معرفی این تکّه از خاک ایران می‌پرداخت.



عاشقان ایران 💌
@LoversofIRAN

⛔️نقشه پانکردیسم، پانترکیسم، صهیونیسم را با جذب کردهای جدایی‌طلب به ایران، برهم بزنیم

📍بخش یک

📌گزاره‌های کلیدی:
هرکجا #کرد هست، آنجا ایران است
هرکجا #آذری هست، بی شک ایران است

با تمرکز بر این دو گزاره و برگرداندن مغالطه تجزیه‌طلبان به خودشان، تبلیغات پانکردیسم_پانترکیسم را نقش برآب کنیم؛
چون
آذری جدا بشود که چه بشود؟کجا برود؟
وقتی خود مردم شمال ارس هم خود را #آذری می‌دانند، یعنی اعتراف می‌کنند که آنجا ایران است. منظور زیرکانه ما هم از این شعار، ناظر به مردم شمال ارس است و اینکه آغوش ایران برای پذیرش آنها باز
و
#کرد هم جدا بشود که چه بشود؟کجا برود؟
وقتی همه سرزمین‌های کردنشین، ستونهای تمدنی #ایران_زمین هستند. تمرکز ما در این شعار هم زیرکانه بر کردهای بیرون از ایران است و اینکه آغوش ایران برایشان باز

📌درباره مساله تجزیه‌طلبی #کردهای_ترکیه #کردهای_سوریه #کردهای_عراق، نگرانی برخی هم‌میهنان که جدایی‌خواهی آنها را دارای اثر منفی روی #کردهای_ایران می‌دانند، قابل احترام است، اما گفتن این نکات را لازم دیدم؛ با توجه به تکنیک‌های #تبلیغات، #شعارسازی و #روانشناسی_مخاطب برای جا انداختن مفهومی خاص

#جنگ_رسانه جنگی است چندلایه، سخت و بی‌رحم که گرچه گلوله شلیک نمی‌شود و زخمی برتن نمی‌ماند، اما اثرات کوتاه‌مدت و بلندمدتی بر #ذهن و #روان مخاطب دارد که گاه از تیر و ترکش بدتر است! پس شناخت این تکنیک‌ها و مقابله‌به‌مثل در حد آنها یا حتی قویتر از آنها بسیار لازم است. در جنگ رسانه نباید واداده و #مغلوب_تبلیغات طرف مقابل شد. بلکه مدام باید آگاهانه از خود پرسید که؛ الان حرکت ما در کدام سوی میدان است، سوی درست یا غلط؟

وقتی از جدایی‌طلبی کردهای ترکیه و عراق می‌ترسیم درحالیکه هنوز رخ نداده است و نمی‌خواهیم #زمان را غنیمت دانسته، در این عرصه فعال شویم تا آن جدایی‌خواهی را به نفع خود مصادره کنیم، یعنی بخشی از #تبلیغات_پانکردیسم روی ما هم اثر منفی گذاشته! امانباید چنین باشد

ما هنوز #فرصت_برد این جنگ رسانه‌ای را داریم چون هنوز انفجار اصلی در ترکیه و عراق رخ نداده است. اتفاقا باید از تبلیغات ۲۰ساله پانکردیسم به سود خود بهره‌برداری کنیم و حاصل زحمات آنها را به #نفع_ایران برگردانیم. مسیری که پانکردیسم با هدایت دقیق صهیونیسم پیش می‌برد(با جعل هویت و تاریخ‌سازی دروغین، شباهت میان قوم یهود و کردهای منطقه ایجاد می‌کند و سراب #ارض_موعود/ و نمی‌گوید که دریای خون در راه است)و مدام شعار تجزیه‌طلبی در4کشور و ساختن سرزمین جدید کردی می‌دهد، را ما باید مثل چاپار چالاکی که در میانه راه، نامه را از رقیب می‌رباید و پیام را خودش به مسیری که می‌خواهد می‌برد، عمل کنیم👍

کردها میخواهند تجزیه شوند؟ باشد مشکلی نیست، فقط "هرجا کرد هست آنجا ستونی از ایران است"، به خانه نیاکانی بازگردند تا دست در دست هم این زمینها را آبادکنیم. اتفاقا این پیوستن چقدر برای ما منافع اقتصادی، ژئوپلتیکی، سیاسی، امنیتی، زیست‌محیطی دارد. مثلا پروژه #گاپ ترکیه که بشدت باعث خشکی عراق و ایران می‌شود متوقف و بخشی از بحران آب ایران حل می‌شود با دسترسی به سرچشمه‌های بزرگ آب شرق عراق و ترکیه👍. جنگ ۱۰ سال آینده خاورمیانه #جنگ_آب است و ایران #بحران_آب جدی دارد

اگر موشکافانه وضعیت ایران را ببینیم، نتیجه داوری غیرمغرضانه از امروز ایران آن است که #تبعیض کنونی اینجا نه #قومی است نه #مذهبی، بلکه ناشی از میزان سرسپردگی به #ایدئولوژی_غالب است؛ و لزوما هیچ ربطی به میزان پایبندی به مذهب #تشیع ندارد

آزادی‌ای که سراسر ایران در استفاده از #زبان_محلی #موسیقی_محلی #آیین_محلی #تنپوش_محلی #رسانه_محلی (تلویزیون رادیو کتاب) دارند، در هیچ‌جای #خاورمیانه، بلکه #آسیا مشابه ندارد! در قلب پایتخت با آزادی، موسیقی و تئاتر محلی اجرا می‌شود، چیزی که برای اقوام #تات #تالش #کرد #ارمنی، حتی شیعیان #آذری ج.باکو/ و #کرد #علوی #ارمنی #یونانی در ترکیه؛ رویای دست نیافتنی است!

اما کردهای #ترکیه #سوریه #عراق واقعا دهه‌هاست زیر ستم محور ترکی_عربی هستند و در هر ۳ کشور #سرکوب_سیستماتیک، محرومیت عامدانه، خشونت و کشتار قومی_مذهبی شده‌اند، یعنی به شکل برنامه‌ریزی شده از سوی حکومت‌های مستقر در عراق(تا قبل از سرنگونی صدام)، ترکیه(بیش از یک قرن)، سوریه(دوره اسدها و حزب بعث) فقط بخاطر زبانی متفاوت از عربی و ترکی و فرهنگ خاص قومی برخاسته از تمدن ایران‌زمینی!

اصلا کردهای ایران همیشه یک پای ثابت نگاهبانی از این مرز وبوم بوده اند حالا چطور می‌توانند به تلاش، دسترنج، ریشه و ایرانی که خودشان حفظ کرده‌اند پشت کنند؟
از #صفویه که تشیع رسمی شد؛ زمان شاه اسماعیل، شاه تهماسپ و شاه عباس، جمعیت زیادی از کردهای #کرمانج برای دفاع از مرز ایران دربرابر حمله #ازبکان به #خراسان کوچ کردند. کرمانج‌ها همان کردهای #آناتولی #شمال_عراق و #غرب_آذربایجان بودند


@Ban_Turkey

🔆توضیحات بیشتر درباره☝️این سند مهم 👇

#نقشه #پرشیا؛ از گیلوم دلیسله 1724م.
Map of Persia (Carte de Perse); 1724; Guillaume Delisle

⚡️ از ایران پایان دوره #صفویه/ ۱۱۰۲ ⚡️


■□ نگاره 2_3:
این نقشه هم مانند نقشه قبلی در کانال (نقشه جاشوا آتنز josva Ottens که حدودا ۶ سال پس از این کشیده شد و احتمالا نقشه دلیسله یکی از منابع مهم کار آن بود چون شباهت بسیار زیادی دارند)، برای آبهای جنوب ایران فقط نام #خلیج_فارس Golfe Persique را نوشته و شرق تنگه هرمز نامی ندارد که این به معنای تعمیم نام "پارس" برای دو سوی تنگه است، اگر چه استان #مکران مشخص است اما دریای جنوب به این نام نیست.
دقیقا روی نقشه در زیر #بحرین توضیح داده که این بخشی از خاک پرشیا است

■□ نگاره 4:
نام ایرانی و کهن دریای #کاسپین (نه خزر) Mare Caspiene
■ باختر دریاچه:
شمال رود ارس استان #شروان یا #شیروان Chirwan که امروز به نادرستی نام آذربایجان بر آن جعل‌ شده، کاملا مشخص است. وشهرهای:
#باکو bacou/ #آبشوران apcharon نامی پارسی از این منطقه #تات نشین است/
#شماخی chamaki/اریس Eris/ جزیره #چاچ chach؛ چاچ نام شهری است در #شاهنامه فردوسی با صنعت ساخت کمان‌های معروف؛ همان #تاشکند آسیای میانه امروز که از شکل "چاچ-کند" دگرگون شد/
رود #ارس دقیقا با نام ارسAras (نه "آراز" ادعایی جعل‌کنندگان پانترک)
کنار ارس؛ مغان Mogan
■ خاور دریاچه:
#گرگان Jorjan/ دهستان dehestan/ آستراباد astrabad/ خلیج آستراباد
در بخش #ترکمنستان امروزی هم نامهای ایرانی مشخص است و هنوز چیرگی ترکمن‌ها بر آن منطقه رخ نداده بود که نامها و آثار کهن ایران را تغییردهند!
■ جنوب دریاچه:
شهرهای مهم از #مازندران #تبرستان #گیلان که امروز همچنان بسیاری از این نامها پابرجا است
ازغرب به شرق:
خلیج گیلان golfe de Gilan/ آستارا astara/ رشت recht/ ماسوله masula/ لاهیجان Lahetzan/ آمل amol/منجیل manzil/ ساری sari/ تنکابن funkabun/ سمنانseminan/ دامغان damgan/
■ زیر خط قرمز مرز جنوب تبرستان:
#تهران با نام Tiheran (در نقشه‌های اروپایی پیش از دلیسله اثری از تهران نبود، بااینکه شهری بود با رونق بسیار درزمان صفوی؛ ملقب به #چنارستان_صفوی)
شرق تهران: #دماوند/demawend
جنوب تهران: #ری Rey
غرب تهران: #کسبین casbin که همان #قزوین و ریشه نام کاسپین است. قومی با نام کسبی در زمانی دور از قزوین امروز تا نزدیک دریاچه کاسپی گسترده بودند
جنوب تهران: شهر #قم/kome

■□ نگاره 5:
شمال رود ارس، #ارمنستان
#ایروان Erivan/دریاچه #سوان L. de Sevun/ #گنجه gandja/ #کاپان capan

■□ نگاره 6_7 _8:
مناطق و شهرهای #گرجستان Georgie
و کناره #دریای_سیاه

■□ نگاره 9:
باز هم کناره باختری کاسپین و استان شیروانChirwan که امروز ج.باکو است؛ نام مناطق ساحلی #دربند derbent/
چاچ و بسیاری نامهای دیگر غیرترکی، با ریشه فارسی

■□ نگاره 10:
بخشی از باختر ایران:
#اقلیم_کردنشین، شرق #عراق و #ترکیه امروزی قسمتی از شاهنشاهی پارسی صفوی بود؛
#کردستان Courdistan/ #دیاربکر diarbec/ دریاچه #وان Van/
ترکیه امروزی درنقشه بانام #آناتولی Anatolieاست، مرز شرقی‌اش کوچکتر از امروز بود و بخشی از ایران آن روز


📍 پی‌نوشت 1:
لازم است به سهم خود و همه ایرانیانی که از این نقشه‌ها بهره می‌برند؛ سپاسگزاری کنم از آن جغرافی‌دانان و نقشه‌کشان اروپایی که با چنان دقت، ریزبینی و ریزه‌کاری، جهان زیبای ۳_۴ سده (قرن) پیش #ایران_زمین را کشیدند و دستاوردی ارزشمند آفریدند که در بهترین موزه‌ها، کتابخانه‌های سلطنتی و دانشگاهی جهان نگهداری شد تا امروز در دسترس پژوهندگان باشد و با دانش و سند بتوان از داشته‌های #جهان_پارسی دفاع کرد


📍 پی‌نوشت 2:
این نقشه‌ها که از موثقترین و محکمترین اسناد جهان هستند و از سوی دولتها و مراکز رسمی اروپا نگهداری شدند، روشن می‌کند که در سرزمین اهورایی ما ایران با آگاهی و بینشی که شاهان به کمک مشاوران دانشمند، نخبه و جهان‌شناس ایرانی داشتند، خود را بدون‌‌شک در کنار #شاه_ایران بودن، #شاه_پارس هم می‌دانستند؛ از این‌رو در ارتباط با نمایندگان اروپا، آسیا، آفریقا، این قلمروی بزرگ را با نام پارس/فارس می‌شناختند و درک یکسانی از این دو مفهوم هویتی داشتند.
فارس/پارس نامی بود که شاهان ایرانی (جدای از زبان خانگی و محلی‌شان که میراث نواحی مختلف ایران بود) آن را در جایگاه اهرم و #نماد_تمدنی استفاده می‌کردند و نه یک نام کوچک و محدود قومی که امروز دشمنان ایران سعی در جا انداختن این معنی کوچک قومی، به جای آن مفهوم وسیع #تمدنی دارند.
این واقعیت تاریخی، لزوم پاسداری و دفاع شفاف و دقیق از نام #پارس و هویت #پارسی/ #فارسی را باید بیش از پیش روشن کند. پارس را نامی برای #همه_ملت از هر تیره و طایفه بدانیم که در ساختن این نماد بزرگ و پرافتخار تمدنی نقش داشته‌اند

یا حق ...


⛔️کمپین تحریم پانترکیسم
⛔️ @ban_Turkey