👈چرا باید نیروهای دولتی ایرانی، فراتر از مرزهای باختری خود، در خاورمیانه باشند؟
#تاریخ_معاصر_ایران_بدون_پیشداوری_و_تعصب
🔹مقاله ای بسیار ارزنده و علمی با زبانی ساده، که تاریخ کهن و معاصر ایران را بدون پیشداوری های متعصبانه از دیدگاه یک "کل پیوسته" بررسی میکند و از همین منظر، همسانی و مشابهت سیاست خارجی دو حکومت ایرانی معاصر ( #پهلوی_دوم و #جمهوری_اسلامی) که بسیار با هم در تضاد هستند نشان می دهد زیرا هر دوی این حکومت ها بر سر گسترش منافع سرزمینی کشور ایران، به یک جمع بندی رسیده بودند.
@LoversofIRAN
✍ آرش رییسی‌نژاد.
دکترای سیاست و روابط بین الملل- دانشگاه فلوریدا
🔹کلیدواژه های این نوشته:
#سوریه #عراق #لبنان #فلسطین #اسراییل #اعراب #آمریکا #اروپا #هند #چین #روسیه #شوروی #کمونیست #مارکسیست #حزب_بعث #بعث #بعثی #بغداد #انقلاب #صدام #خاورمیانه #نفت #صفویه #صفوی #عثمانی #شیعه #سنی #هلال_شیعی #نوروز #ایرانشهر #ایران_زمین #افغانستان #پاکستان #تاجیکستان #ازبکستان #ترکمنستان #باکو #ترکیه #بحرین #چالدران #خرمشهر #جبر_جغرافیا #استراتژیک #ژئوپلتیک #ژئو_استراتژیک #هویت_ملی #فرهنگ_ایرانی #امنیت_ملی #منافع_ملی #اقتصادی #فرهنگی #نظامی #دفاعی #سیاسی #حماس #نهضت_اسلامی_تاجیک #مجاهدین_افغان #افغان #تاجیک #تاجیکان #فارسی #پارسی #زبان #دره_فرغانه #فرغانه #فرارود #فرارودان #آسیای_میانه #کرانه_مدیترانه #روم #مدیترانه #دریای_روم #دریای_مدیترانه #کرد #کردها #بارزانی #شیعیان #شیعی #امام_موسی_صدر #صدر #عاشورا #کربلا #پانعرب #پان_عرب #پانعربیسم #پان_عربیسم #عرب #اعراب #عربی #ایرانی #هخامنشی #هخامنشیان #دولت_ملت #ملت #دولت #دولت_ایرانی #ملا_مصطفی_بارزانی #شاه
⬅️"برای جلوگیری از خون دادن در مرزهای غربی #ایران، ما می باید در کرانه شرقی دریای #مدیترانه، در #لبنان، دفاع کنیم." گوینده این سخن برخلاف تصوراتی که ممکن است متبادر شود، از مقامات نظام جمهوری اسلامی نیست. بلکه گوینده این گزاره، کسی نیست جز #سرهنگ_پاشایی رییس اداره خاورمیانه #ساواک دوره #پهلوی دوم.
پس جای شگفتی نیست که سردار #شمخانی می گوید پیش ازآن که در #تهران خون دهیم باید در #سامرا خون داد؛ این سخن یادآور گفته سرهنگ پاشایی در بیش از نیم قرن پیش است. در اینجا این پرسش متبادر می شود که آن عاملی اصلی که سبب نهایی تداوم سیاست مورد اشاره در ایران پیش و پسا انقلابی شده چه بوده است؟
چگونه است که این سیاست همسان هم در استراتژی #موازنه_مثبت دوران #پهلوی و هم در استراتژی #صدور_انقلاب #جمهوری_اسلامی است؟ در زمان پهلوی دوم، یاور اصلی ایران در تضعیف رژیم های #چپ گرا و ناسیونالیست عربی، کردهای عراقی و رهبر آنها ملا مصطفی بارزانی بود. اتحاد ایران با کردهای عراق که به شدت توسط سازمان #موساد اسراییل حمایت می شد، عامل نهایی ناتوانی دولت عراق در سرکوب کردها و به دنبال آن هم مسبب اصلی کودتاها و تغییر پی در پی رهبران بغداد بود. در آن زمان اتحاد #تهران_تل_آویو؛ برخلاف خواست آمریکا کردها را حمایت می کرد.
#جغرافیا استدلال نمی کند، بلکه خیلی ساده وجود دارد و وجود خود را در شکل دهی به سیاست خارجی و امنیت #ملی کشورها نشان می دهد. همان گونه که فرید زکریا زمانی اشاره کرد، آن هنگام که #نیکسون و #کیسینجر ایران را به متحد منطقه ای ویژه آمریکا تبدیل کردند، به جغرافیا و منطقه ژئواستراتژیک ایران نگاه کردند، نه به صرف غربگرا بودن #محمدرضا_شاه
🔹از سری یادداشت‌های آگاهی از ایران و ضرورت دفاع از «ایراندوستی مسولانه و مدنی»(شماره ۸۷)/@hamidrezajalaeipour
این مقاله ارزنده و راهگشا را از اینجا بخوانید👇
https://telegra.ph/%D8%AC%D8%BA%D8%B1%D8%A7%D9%81%DB%8C%D8%A7-%D9%88-%D8%AA%D9%86%D9%87%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DA%98%DB%8C%DA%A9-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%86%D9%88%D8%A2%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86-05-03
#تاریخ_معاصر_ایران_بدون_پیشداوری_و_تعصب
🔹مقاله ای بسیار ارزنده و علمی با زبانی ساده، که تاریخ کهن و معاصر ایران را بدون پیشداوری های متعصبانه از دیدگاه یک "کل پیوسته" بررسی میکند و از همین منظر، همسانی و مشابهت سیاست خارجی دو حکومت ایرانی معاصر ( #پهلوی_دوم و #جمهوری_اسلامی) که بسیار با هم در تضاد هستند نشان می دهد زیرا هر دوی این حکومت ها بر سر گسترش منافع سرزمینی کشور ایران، به یک جمع بندی رسیده بودند.
@LoversofIRAN
✍ آرش رییسی‌نژاد.
دکترای سیاست و روابط بین الملل- دانشگاه فلوریدا
🔹کلیدواژه های این نوشته:
#سوریه #عراق #لبنان #فلسطین #اسراییل #اعراب #آمریکا #اروپا #هند #چین #روسیه #شوروی #کمونیست #مارکسیست #حزب_بعث #بعث #بعثی #بغداد #انقلاب #صدام #خاورمیانه #نفت #صفویه #صفوی #عثمانی #شیعه #سنی #هلال_شیعی #نوروز #ایرانشهر #ایران_زمین #افغانستان #پاکستان #تاجیکستان #ازبکستان #ترکمنستان #باکو #ترکیه #بحرین #چالدران #خرمشهر #جبر_جغرافیا #استراتژیک #ژئوپلتیک #ژئو_استراتژیک #هویت_ملی #فرهنگ_ایرانی #امنیت_ملی #منافع_ملی #اقتصادی #فرهنگی #نظامی #دفاعی #سیاسی #حماس #نهضت_اسلامی_تاجیک #مجاهدین_افغان #افغان #تاجیک #تاجیکان #فارسی #پارسی #زبان #دره_فرغانه #فرغانه #فرارود #فرارودان #آسیای_میانه #کرانه_مدیترانه #روم #مدیترانه #دریای_روم #دریای_مدیترانه #کرد #کردها #بارزانی #شیعیان #شیعی #امام_موسی_صدر #صدر #عاشورا #کربلا #پانعرب #پان_عرب #پانعربیسم #پان_عربیسم #عرب #اعراب #عربی #ایرانی #هخامنشی #هخامنشیان #دولت_ملت #ملت #دولت #دولت_ایرانی #ملا_مصطفی_بارزانی #شاه
⬅️"برای جلوگیری از خون دادن در مرزهای غربی #ایران، ما می باید در کرانه شرقی دریای #مدیترانه، در #لبنان، دفاع کنیم." گوینده این سخن برخلاف تصوراتی که ممکن است متبادر شود، از مقامات نظام جمهوری اسلامی نیست. بلکه گوینده این گزاره، کسی نیست جز #سرهنگ_پاشایی رییس اداره خاورمیانه #ساواک دوره #پهلوی دوم.
پس جای شگفتی نیست که سردار #شمخانی می گوید پیش ازآن که در #تهران خون دهیم باید در #سامرا خون داد؛ این سخن یادآور گفته سرهنگ پاشایی در بیش از نیم قرن پیش است. در اینجا این پرسش متبادر می شود که آن عاملی اصلی که سبب نهایی تداوم سیاست مورد اشاره در ایران پیش و پسا انقلابی شده چه بوده است؟
چگونه است که این سیاست همسان هم در استراتژی #موازنه_مثبت دوران #پهلوی و هم در استراتژی #صدور_انقلاب #جمهوری_اسلامی است؟ در زمان پهلوی دوم، یاور اصلی ایران در تضعیف رژیم های #چپ گرا و ناسیونالیست عربی، کردهای عراقی و رهبر آنها ملا مصطفی بارزانی بود. اتحاد ایران با کردهای عراق که به شدت توسط سازمان #موساد اسراییل حمایت می شد، عامل نهایی ناتوانی دولت عراق در سرکوب کردها و به دنبال آن هم مسبب اصلی کودتاها و تغییر پی در پی رهبران بغداد بود. در آن زمان اتحاد #تهران_تل_آویو؛ برخلاف خواست آمریکا کردها را حمایت می کرد.
#جغرافیا استدلال نمی کند، بلکه خیلی ساده وجود دارد و وجود خود را در شکل دهی به سیاست خارجی و امنیت #ملی کشورها نشان می دهد. همان گونه که فرید زکریا زمانی اشاره کرد، آن هنگام که #نیکسون و #کیسینجر ایران را به متحد منطقه ای ویژه آمریکا تبدیل کردند، به جغرافیا و منطقه ژئواستراتژیک ایران نگاه کردند، نه به صرف غربگرا بودن #محمدرضا_شاه
🔹از سری یادداشت‌های آگاهی از ایران و ضرورت دفاع از «ایراندوستی مسولانه و مدنی»(شماره ۸۷)/@hamidrezajalaeipour
این مقاله ارزنده و راهگشا را از اینجا بخوانید👇
https://telegra.ph/%D8%AC%D8%BA%D8%B1%D8%A7%D9%81%DB%8C%D8%A7-%D9%88-%D8%AA%D9%86%D9%87%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DA%98%DB%8C%DA%A9-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%86%D9%88%D8%A2%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86-05-03
Telegraph
جغرافیا و تنهایی استراتژیک ایران نوآوران -
نویسنده: آرش رییسی‌نژاد (دکترای سیاست و روابط بین الملل- دانشگاه بین المللی فلوریدا). "برای جلوگیری از خون دادن در مرزهای غربی ایران ما می باید در کرانه شرقی دریای مدیترانه، در لبنان، دفاع کنیم." گوینده این سخن برخلاف تصوراتی که ممکن است متبادر شود، از مقامات…
Forwarded from عاشقان ایران
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#خلیج_فارس میخواهی؟
چنین گستاخ میگویی؟
تو #خوزستان همی خواهی؟
بدان اینرا، میان آبهای نیلگونش غرق میگردی
امیرسرتیپ تکاورشهید #بهرام_آریافر مدافع #خرمشهر
نسل غیوری که ایران راحفظ کردند
@loversofiran
چنین گستاخ میگویی؟
تو #خوزستان همی خواهی؟
بدان اینرا، میان آبهای نیلگونش غرق میگردی
امیرسرتیپ تکاورشهید #بهرام_آریافر مدافع #خرمشهر
نسل غیوری که ایران راحفظ کردند
@loversofiran
عاشقان ایران
#خرمشهر_آزاد_شد اما پروژه #عربی_کردن خوزستان درجریان❗️ سالارسیف الدینی مقاله ی #کوبنده ی روزنامه #شرق (#پان_عربها و #نئو_بعثی ها با انتشاراین مقاله مدام به روزنامه شرق تاخته اند. لطفا به شماره های زیر پیام صوتی ومتنی دهید در #حمایت ازاین مقاله ٨٨٦٤٠٢٦٠ (٣٠٠٠٤٦٩٩…
👈گرامیداشت خجسته روز آزادی #خرمشهر، روز خدا
✍ #محمدعلی_اسلامی_ندوشن
۵خرداد ماه ۱۳۶۱
❇️ هنگامی که خرّمشهر با ایستادگی و فداکاریِ رزمندگانِ میهن آزاد شد، دکتر اسلامی‌نُدوشن مقاله‌ٔ زیبا و ماندگاری را آفرید که خواندنِ آن غروری زیبا به وسعتِ تاریخ، به هر ایرانی می‌بخشد:
🌷خرّمشهر، تارکِ ایـران، عروسِ ایـران؛
هرگز نامِ تو اینسان خُرّم نبوده، و شهر نبوده! هرگز تو اینسان آباد نبوده‌ای، چون اکنون که خرابه‌ای بیش نیستی.
خُرّمشهر، شهرِ شهرها، عروسِ طپیده در خون و پاکیزه چون گُلاب، که در جمعِ بندگانِ شهوت، گرسنگانِ گوشت، کفْ بر دهان آوردگان، بدنِ خود را دوشیزه نگاه داشتی؛ هتک شده امّا سر به مُهر.
و نخل‌هایت زلف پریشان کرده‌اند، گیسو بریده‌اند در عزایِ عزیزان؛ نخل‌هایت چون پریان در چنگِ دیوان؛ دربند کشیده شده، دهان بر سینه نهاده شد، و با این حال کام نبخشیده.
خُرّمشهر، چه زیباست شبِ وصل، در آغوشِ دامادانی که تنشان بویِ عرق می‌دهد و پوستشان تابیده است چون مِس و بازوانشان پیچیده چون کُنده‌ی تاک؛ دامادانِ همیشه داماد که زَفافِ آنها مرگِ آنهاست.
تو عروسِ ایرانی، عروسِ هزاران داماد؛ زیورِ تو تاریخ است، بویِ فردا می‌دهی و کابینِ تو یادگارهای قرون است:
مهتاب و نخلستان، سیاهیِ کاروان‌ها و سپیدیِ امیدها، لشکرِ سلم و تور که گم شد در این بیابانِ دود.
هم بر خاک زندگی داری و هم بر آب، خاکت چون غبارِ نشسته بر ضریح است و آبت چون اشکْ روشن.
کارونْ کاکُلِ خود را بر ساقِ تو می‌ساید و بر ناخن‌های تو بوسه می‌زند، ناخن حنا بسته، چون عنّاب.
و نسیمی که بر تو می‌وزد نه از شرق است و نه از غرب، از بامِ عاشقان است که انگشتِ خود را بریده‌اند و نمک بر آن پاشیده تا خوابشان نَبَرد.
دیده‌بانِ دریچه‌ی بلندِ صبح، پریِ دریایی، سیه چشمی که سر از پنجره بیرون آورده‌ای و دورِ دور را می‌نگری.
خرمنِ ناز پوشیده در چادرِ نیاز، چشم‌های خود را مخوابان.
در تو چه می‌بینیم؟ از تو چه می‌شنویم، چه می‌بوییم؟ از سینه‌ی پُر رازِ تو، صبر و وقارِ تو، بی‌گناهیِ خاموش چون مریمِ تو.
می‌بینیم و می‌شنویم و می‌بوییم، جوابِ «قادسیّه» را، بُرّنده‌ترین جواب با نرم‌ترین آوا، پیامِ قرون و اعصار، صدای گمشده‌ی دور، بانگِ جرس‌ها، و آن این است که ایران از پای نمی‌افتد، می‌طپد و چون قُقنُس از خاکستر خود برمی‌خیزد؛ مانندِ دُلفین جَست می‌زند و پیدا می‌شود و نهان می‌شود، و باز از نو پدیدار.
هر کجا که گمان کنید که نیست، درست همانجا هست، در هر لباس، هر سیما، چه در زربفت و چه در کرباس، چه گویا و چه خاموش.
هزاران هزار صَدا در خرابه‌های تو پیچید که: «دیوان آمد، دیوان آمد!»
این صدا در خرابه‌های دیگر نیز پیچیده است و گوشِ روزگار با آن آشناست؛ ولی دیوان می‌آیند و می‌روند، غولان می‌آیند و می‌روند، دوالپایان پاورچین پاورچین می‌گذرند و آن رَوَنده‌ی بزرگ که ایران نام دارد، می‌ماند.
خُرّمشهر، دیده‌بانِ برجِ بلند، چشم از راه برمَدار، همه باز می‌گردند:
مرغ‌ها که از بانگِ خمپاره‌ها رفتند باز می‌گردند؛ مارها می‌روند و کبوترها می‌آیند. مغیلان‌ها می‌خشکند و لاله‌ها می‌رویند، و باز نخل‌ها چترهای خود را خواهند جُنباند.
و ایران این لوکِ پیرِ همیشه جوان، چون یال‌های خود را تکان دهد بادیه می‌لرزد، رمل‌ها و صحراهای غَفْر می‌لرزند، سرابها می‌لرزند، نوشندگانِ نفت که کبابِ سوسمار «مزّه‌ٔ» آنهاست، می‌لرزند.
غباری برخاسته است و سواری در راه است.
#فصلنامه_هستی ؛ تابستان۱۳۷۲
/کانال دکتر ندوشن@sarv_e_sokhangoo /
@LoversofIRAN
✍ #محمدعلی_اسلامی_ندوشن
۵خرداد ماه ۱۳۶۱
❇️ هنگامی که خرّمشهر با ایستادگی و فداکاریِ رزمندگانِ میهن آزاد شد، دکتر اسلامی‌نُدوشن مقاله‌ٔ زیبا و ماندگاری را آفرید که خواندنِ آن غروری زیبا به وسعتِ تاریخ، به هر ایرانی می‌بخشد:
🌷خرّمشهر، تارکِ ایـران، عروسِ ایـران؛
هرگز نامِ تو اینسان خُرّم نبوده، و شهر نبوده! هرگز تو اینسان آباد نبوده‌ای، چون اکنون که خرابه‌ای بیش نیستی.
خُرّمشهر، شهرِ شهرها، عروسِ طپیده در خون و پاکیزه چون گُلاب، که در جمعِ بندگانِ شهوت، گرسنگانِ گوشت، کفْ بر دهان آوردگان، بدنِ خود را دوشیزه نگاه داشتی؛ هتک شده امّا سر به مُهر.
و نخل‌هایت زلف پریشان کرده‌اند، گیسو بریده‌اند در عزایِ عزیزان؛ نخل‌هایت چون پریان در چنگِ دیوان؛ دربند کشیده شده، دهان بر سینه نهاده شد، و با این حال کام نبخشیده.
خُرّمشهر، چه زیباست شبِ وصل، در آغوشِ دامادانی که تنشان بویِ عرق می‌دهد و پوستشان تابیده است چون مِس و بازوانشان پیچیده چون کُنده‌ی تاک؛ دامادانِ همیشه داماد که زَفافِ آنها مرگِ آنهاست.
تو عروسِ ایرانی، عروسِ هزاران داماد؛ زیورِ تو تاریخ است، بویِ فردا می‌دهی و کابینِ تو یادگارهای قرون است:
مهتاب و نخلستان، سیاهیِ کاروان‌ها و سپیدیِ امیدها، لشکرِ سلم و تور که گم شد در این بیابانِ دود.
هم بر خاک زندگی داری و هم بر آب، خاکت چون غبارِ نشسته بر ضریح است و آبت چون اشکْ روشن.
کارونْ کاکُلِ خود را بر ساقِ تو می‌ساید و بر ناخن‌های تو بوسه می‌زند، ناخن حنا بسته، چون عنّاب.
و نسیمی که بر تو می‌وزد نه از شرق است و نه از غرب، از بامِ عاشقان است که انگشتِ خود را بریده‌اند و نمک بر آن پاشیده تا خوابشان نَبَرد.
دیده‌بانِ دریچه‌ی بلندِ صبح، پریِ دریایی، سیه چشمی که سر از پنجره بیرون آورده‌ای و دورِ دور را می‌نگری.
خرمنِ ناز پوشیده در چادرِ نیاز، چشم‌های خود را مخوابان.
در تو چه می‌بینیم؟ از تو چه می‌شنویم، چه می‌بوییم؟ از سینه‌ی پُر رازِ تو، صبر و وقارِ تو، بی‌گناهیِ خاموش چون مریمِ تو.
می‌بینیم و می‌شنویم و می‌بوییم، جوابِ «قادسیّه» را، بُرّنده‌ترین جواب با نرم‌ترین آوا، پیامِ قرون و اعصار، صدای گمشده‌ی دور، بانگِ جرس‌ها، و آن این است که ایران از پای نمی‌افتد، می‌طپد و چون قُقنُس از خاکستر خود برمی‌خیزد؛ مانندِ دُلفین جَست می‌زند و پیدا می‌شود و نهان می‌شود، و باز از نو پدیدار.
هر کجا که گمان کنید که نیست، درست همانجا هست، در هر لباس، هر سیما، چه در زربفت و چه در کرباس، چه گویا و چه خاموش.
هزاران هزار صَدا در خرابه‌های تو پیچید که: «دیوان آمد، دیوان آمد!»
این صدا در خرابه‌های دیگر نیز پیچیده است و گوشِ روزگار با آن آشناست؛ ولی دیوان می‌آیند و می‌روند، غولان می‌آیند و می‌روند، دوالپایان پاورچین پاورچین می‌گذرند و آن رَوَنده‌ی بزرگ که ایران نام دارد، می‌ماند.
خُرّمشهر، دیده‌بانِ برجِ بلند، چشم از راه برمَدار، همه باز می‌گردند:
مرغ‌ها که از بانگِ خمپاره‌ها رفتند باز می‌گردند؛ مارها می‌روند و کبوترها می‌آیند. مغیلان‌ها می‌خشکند و لاله‌ها می‌رویند، و باز نخل‌ها چترهای خود را خواهند جُنباند.
و ایران این لوکِ پیرِ همیشه جوان، چون یال‌های خود را تکان دهد بادیه می‌لرزد، رمل‌ها و صحراهای غَفْر می‌لرزند، سرابها می‌لرزند، نوشندگانِ نفت که کبابِ سوسمار «مزّه‌ٔ» آنهاست، می‌لرزند.
غباری برخاسته است و سواری در راه است.
#فصلنامه_هستی ؛ تابستان۱۳۷۲
/کانال دکتر ندوشن@sarv_e_sokhangoo /
@LoversofIRAN
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
شرق #کارون که برای غرب کارون بی تاب بود، ۳خرداد بزرگترین شادی را دید
برخلاف آنچه برخی می انگارند؛ در ۱۸ ماه اشغال #خرمشهر، همه این شهر عزیز در دست نیروهای #بعثی #صدام نبود. بخش خاوری خرمشهر در دست ایران حفظ شد. اگر نبود این دژ استوار، #آبادان هم اشغال می شد
خرمشهر چنان با سربلندی آزاد شد که ۱۹ هزار سرباز و افسر عراقی به دست جوانان و نوجوانان ایرانی اسیر شدند و ۱۶ هزار نیروی #عراق هم کشته
■پرسشی که بسیاری با گمان واهی خود برایش پاسخ ساختند تا وطن پرستی را حذف کنند؛
●جنگ برای اسلام یا ایران؟
به روایت مهندس #بازرگان
خرمشهر حالت سربازخانه‌ای را داشت که آرامش آن با صدای ضربات گلوله به هم می‌خورد. دکان‌ها بسته، خانه‌ها خالی، لاشه‌های تانک و توپ عراقی، دودهای انبوه برخاسته از انبارهای گمرک، جنب‌وجوش و روی گشاده جوانان و مردان سلاح به کمر ودست از جان شسته
در یکی از خطوط جبهه به دیدار یک واحد زرهی رفتیم. سربازان و افسران در گرما و گرفتاری خندان بودندو از دیدار ما خندان‌تر شدند و با ما عکس گرفتند. افسری را کنار کشیدم و پرسیدم؛
برای #ایران می جنگید یا #اسلام؟
گفت: هر دو، مگر فرقی بین این دو هست؟
@LoversofIRAN
برخلاف آنچه برخی می انگارند؛ در ۱۸ ماه اشغال #خرمشهر، همه این شهر عزیز در دست نیروهای #بعثی #صدام نبود. بخش خاوری خرمشهر در دست ایران حفظ شد. اگر نبود این دژ استوار، #آبادان هم اشغال می شد
خرمشهر چنان با سربلندی آزاد شد که ۱۹ هزار سرباز و افسر عراقی به دست جوانان و نوجوانان ایرانی اسیر شدند و ۱۶ هزار نیروی #عراق هم کشته
■پرسشی که بسیاری با گمان واهی خود برایش پاسخ ساختند تا وطن پرستی را حذف کنند؛
●جنگ برای اسلام یا ایران؟
به روایت مهندس #بازرگان
خرمشهر حالت سربازخانه‌ای را داشت که آرامش آن با صدای ضربات گلوله به هم می‌خورد. دکان‌ها بسته، خانه‌ها خالی، لاشه‌های تانک و توپ عراقی، دودهای انبوه برخاسته از انبارهای گمرک، جنب‌وجوش و روی گشاده جوانان و مردان سلاح به کمر ودست از جان شسته
در یکی از خطوط جبهه به دیدار یک واحد زرهی رفتیم. سربازان و افسران در گرما و گرفتاری خندان بودندو از دیدار ما خندان‌تر شدند و با ما عکس گرفتند. افسری را کنار کشیدم و پرسیدم؛
برای #ایران می جنگید یا #اسلام؟
گفت: هر دو، مگر فرقی بین این دو هست؟
@LoversofIRAN
Forwarded from عاشقان ایران
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
#میهن_پرستی یعنی این☝️
#ملی_گرایی
بخش۱
گفتگوی بسیارشنیدنی #حسین_دهباشی با ناخدا #هوشنگ_صمدی فرمانده گردان بوشهر از تکاوران دریایی #ارتش که در مقاومت #خرمشهر پیش از سقوط، نقش پررنگ داشت
@LoversofIRAN
#ملی_گرایی
بخش۱
گفتگوی بسیارشنیدنی #حسین_دهباشی با ناخدا #هوشنگ_صمدی فرمانده گردان بوشهر از تکاوران دریایی #ارتش که در مقاومت #خرمشهر پیش از سقوط، نقش پررنگ داشت
@LoversofIRAN
Forwarded from عاشقان ایران
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
سمفونی به یادماندنی #خرمشهر
آهنگساز برجسته #مجید_انتظامی
تک تک ایرانیان باید سازهایشان (وظیفه شان) را درست بنوازند، تا صدای ارکستر #ایران زیبا شنیده شود.
https://t.me/joinchat/AAAAAEE9zXIvRsbO03gfdA
آهنگساز برجسته #مجید_انتظامی
تک تک ایرانیان باید سازهایشان (وظیفه شان) را درست بنوازند، تا صدای ارکستر #ایران زیبا شنیده شود.
https://t.me/joinchat/AAAAAEE9zXIvRsbO03gfdA
👈به بهانه چهارم خرداد روز دزفول، مقاومت و پایداری
⬅️ «دژ استوار فرهنگ ما»
خرداد برای نسل و جامعه ما گویای ایستادگی است.
سال‌هاست خرداد را با پوسترهای شورانگیز با صدای نوستالژیک «شهر آزاد گشته» و شوق بازگشت خرمشهر به میهن آغاز می‌کنیم. بماند که گرچه مردان و زنان دلیر این سرزمین، بیگانه را از #خرمشهر بیرون راندند، معلوم نیست برای پیشگیری و کاستن از بیگانگی میان خودمان در این ده‌ها سال چه کرده‌ایم؟ فیلم‌ها و داستان‌های جهانی درباره مقاومت مردم در برابر یورش و استقرار بیگانگان را می‌شناسیم که شاید از آن جمله «ارتش سری» و درباره مردمان و شهرهای اروپایی باشد. با این همه چند نفر از ما ایرانیان می‌دانیم پایتخت استقامت و مقاومت ایران کدام شهر است، اگر بدانیم کدام از ما داستانش را برای دیگران بازگو کرده‌ایم؟ در غباری که میان‌مان دهه‌ها ست پراکنده و فزاینده می‌شود، کجا برای نسل جوان از روایت تو گفته‌ایم ای زیبای کهن، دژ استوار تمدنی ما، ای اراده پولادین برای زندگی؟ دزفول جان ایران، جانان خوزستان است. #دزفول پایدار پناهگاه پربرکت مردمان و دشت شقایق‌هایش میدان‌گاه آهوان ایران است. دزفولی کاشانه‌اش به روی میهمان باز و بر سر سفره‌اش مهربانی پیشکش میکند، در کنارش حالت خوب می‌شود. سبدهای رنگین دستباف دزفول بخشی از هویت ایران است و جای حصیرهای بی‌مانند دزفول در خانه‌هایمان شاید خالی است. دست‌ساخته‌های دزفول هزاران سال پیشینه دارند، در نبرد روشنای مهر با تاریکی زمستان این دشت‌های پرگل بهاری دزفول است که زمستان را کوچ می‌دهد. بر دامان زاگرس زیگورات‌ها خاموش گویا از رنج و شادی، پرستش و آفرینشی کهن خبر می‌دهند. زلال دز جانت را تازه میکند و جوشش زندگی را از هر مشت خاکش تجربه می‌کنی. دزفول! ای زیبای کهن، ای درخشش مقاومت و استقامت، دژ و پناه هزاران ساله، روایت‌های زیسته‌ات را کدام کارگردان بر پرده می‌برد؟ داستان‌های تو را در کدامین کتاب‌ها می‌توان جست؟ سمفونی پایداری این زیبایی استوار را کجا اجرا می‌کنند؟ کجا بجوییمت، که در میانه هیاهوهای این و آن نشان تو در غبار پنهان است؟ در روز ملی استقامت و مقاومت، روز دزفول، به خود آییم و نشان خویشتن بجوییم. هنر و فرهنگ دزفول فقط به سرمایه‌های دیرین بسنده نمی‌شود، امروز هم در میان جوانان خوزستان قلب تپنده دزفول پرشور می‌تپد. غبار بیگانگی باید زدود تا نام‌های تازه را به برکت کارهای نو دید؛ تا فراتر از مراسم سالانه، در پناه امن این موزه آجری یگانه جهان را به جشن مقاومت فراخواند. مقاومت دزفول نه تنها دربرابر جنگ با عراق و دفاع هشت‌ساله اخیر، بلکه مقاومت در برابر فراموشی، نادیده‌گرفتن، تاخت و تازهای اجتماعی و سیاسی است. دزفول دژ استوار فرهنگ ما است در برابر ویرانی، هجوم، واپس‌روی و آشفتگی. روزهای ملی تنها نشان‌هایی در گاهشمار رسمی نیستند؛ نشانه‌هایی از چیستی و چرایی ایران ما نیز هستند. روز مقاومت، روز دزفول، روز پرسش از خویشتن است: ما در آغوش این سرزمین از کدام قلب تپنده جان می‌گیریم؟ از کدام ریشه تازه می‌شویم و بر کدام بن جوانه می‌زنیم؟ «مقاومت» کلیدواژه دزفول، اما وظیفه همه ماست. مقاومت بر پی و بنیان آگاهی معنا می‌یابد. چگونه در غبار فراموشی و ناآگاهی فقط بر زبان سخن از ایثار و مقاومت رانده شود وقتی چنین از هم بیگانه باشیم؟
دزفول مکان و زمان خودآگاهی ما است، دزفول این زیبای کهن، دیرینه جان ایرانی.
از دکتر #الهام_فخاری DrElhamFakhari@
@LoversofIRAN
⬅️ «دژ استوار فرهنگ ما»
خرداد برای نسل و جامعه ما گویای ایستادگی است.
سال‌هاست خرداد را با پوسترهای شورانگیز با صدای نوستالژیک «شهر آزاد گشته» و شوق بازگشت خرمشهر به میهن آغاز می‌کنیم. بماند که گرچه مردان و زنان دلیر این سرزمین، بیگانه را از #خرمشهر بیرون راندند، معلوم نیست برای پیشگیری و کاستن از بیگانگی میان خودمان در این ده‌ها سال چه کرده‌ایم؟ فیلم‌ها و داستان‌های جهانی درباره مقاومت مردم در برابر یورش و استقرار بیگانگان را می‌شناسیم که شاید از آن جمله «ارتش سری» و درباره مردمان و شهرهای اروپایی باشد. با این همه چند نفر از ما ایرانیان می‌دانیم پایتخت استقامت و مقاومت ایران کدام شهر است، اگر بدانیم کدام از ما داستانش را برای دیگران بازگو کرده‌ایم؟ در غباری که میان‌مان دهه‌ها ست پراکنده و فزاینده می‌شود، کجا برای نسل جوان از روایت تو گفته‌ایم ای زیبای کهن، دژ استوار تمدنی ما، ای اراده پولادین برای زندگی؟ دزفول جان ایران، جانان خوزستان است. #دزفول پایدار پناهگاه پربرکت مردمان و دشت شقایق‌هایش میدان‌گاه آهوان ایران است. دزفولی کاشانه‌اش به روی میهمان باز و بر سر سفره‌اش مهربانی پیشکش میکند، در کنارش حالت خوب می‌شود. سبدهای رنگین دستباف دزفول بخشی از هویت ایران است و جای حصیرهای بی‌مانند دزفول در خانه‌هایمان شاید خالی است. دست‌ساخته‌های دزفول هزاران سال پیشینه دارند، در نبرد روشنای مهر با تاریکی زمستان این دشت‌های پرگل بهاری دزفول است که زمستان را کوچ می‌دهد. بر دامان زاگرس زیگورات‌ها خاموش گویا از رنج و شادی، پرستش و آفرینشی کهن خبر می‌دهند. زلال دز جانت را تازه میکند و جوشش زندگی را از هر مشت خاکش تجربه می‌کنی. دزفول! ای زیبای کهن، ای درخشش مقاومت و استقامت، دژ و پناه هزاران ساله، روایت‌های زیسته‌ات را کدام کارگردان بر پرده می‌برد؟ داستان‌های تو را در کدامین کتاب‌ها می‌توان جست؟ سمفونی پایداری این زیبایی استوار را کجا اجرا می‌کنند؟ کجا بجوییمت، که در میانه هیاهوهای این و آن نشان تو در غبار پنهان است؟ در روز ملی استقامت و مقاومت، روز دزفول، به خود آییم و نشان خویشتن بجوییم. هنر و فرهنگ دزفول فقط به سرمایه‌های دیرین بسنده نمی‌شود، امروز هم در میان جوانان خوزستان قلب تپنده دزفول پرشور می‌تپد. غبار بیگانگی باید زدود تا نام‌های تازه را به برکت کارهای نو دید؛ تا فراتر از مراسم سالانه، در پناه امن این موزه آجری یگانه جهان را به جشن مقاومت فراخواند. مقاومت دزفول نه تنها دربرابر جنگ با عراق و دفاع هشت‌ساله اخیر، بلکه مقاومت در برابر فراموشی، نادیده‌گرفتن، تاخت و تازهای اجتماعی و سیاسی است. دزفول دژ استوار فرهنگ ما است در برابر ویرانی، هجوم، واپس‌روی و آشفتگی. روزهای ملی تنها نشان‌هایی در گاهشمار رسمی نیستند؛ نشانه‌هایی از چیستی و چرایی ایران ما نیز هستند. روز مقاومت، روز دزفول، روز پرسش از خویشتن است: ما در آغوش این سرزمین از کدام قلب تپنده جان می‌گیریم؟ از کدام ریشه تازه می‌شویم و بر کدام بن جوانه می‌زنیم؟ «مقاومت» کلیدواژه دزفول، اما وظیفه همه ماست. مقاومت بر پی و بنیان آگاهی معنا می‌یابد. چگونه در غبار فراموشی و ناآگاهی فقط بر زبان سخن از ایثار و مقاومت رانده شود وقتی چنین از هم بیگانه باشیم؟
دزفول مکان و زمان خودآگاهی ما است، دزفول این زیبای کهن، دیرینه جان ایرانی.
از دکتر #الهام_فخاری DrElhamFakhari@
@LoversofIRAN
👈هفتم تیر در گاهشماری ایران، باید یادمان شهادت ایرانیان بیگناه در سردشت از یورش ددمنشانه شیمیایی رژیم بعث عراق نیز باشد
⬅️واقعیت های تلخ از حمله شیمیایی به سردشت، که در جهان بی سابقه بود!
سی‌امین سالگرد یورش ددمنشانه بعث عراق با حمایت آمریکا به سردشت ایران
حمله شیمیایی ارتش #عراق به شهر کُردنشین #سردشت در ۷ تیر ۱۳۶۶، هزاران مصدوم و بیش از ۱۱۰ کشته بر جای گذاشت. با وجود حملات #شیمیایی مکرر عراق علیه نیروهای ایرانی، واقعه سردشت نخستین مورد حمله شیمیایی به یکی از شهرهای ایران بود.
در پی بمباران سردشت، ایران اخبار این حمله را به میزان بسیار کمی رسانه‌ای کرد چون نگران بود سبب "ایجاد ترس و وحشت عمومی" شود. رسانه‌ای نشدن ماجرای سردشت در ایران باعث شد تا این واقعه، عمدتا از دید افکار عمومی پنهان بماند. پوشش رسانه‌ای بسیار ناچیز ماجرای سردشت در داخل ایران، در شرایطی بود که قدرت‌های جهانی نیز انگیزه‌ای برای برجسته کردن تخلفات جنگی عراق نداشتند.
عراق از سال ۱۹۸۲، که #ایران پس از آزادی #خرمشهر وارد خاک این کشور شد، به استفاده از سلاح های شیمیایی علیه ایرانی ها پرداخت و در سال ۱۹۸۳، استفاده از این سلاح ها را به میزان قابل ملاحظه ای افزایش داد. به دنبال تلاش های ایران برای تصرف #بصره، مصمم شده بود جلوی پیروزی 'تهران را در جنگ بگیرد. تصمیم دولت ایالات متحده برای حمایت از عراق، در دستورالعمل امنیت ملی شماره ۱۱۴ ایالات متحده به تاریخ ۲۶ نوامبر ۱۹۸۳ توضیح داده شده و تصریح دارد باید با استفاده از "هر اقدام لازم و قانونی" جلوی شکست عراق در مقابل ایران گرفته شود.
اسناد سازمان #سیا که در سال ۲۰۱۳ از طبقه بندی محرمانه خارج شده نشان می دهند #آمریکا از آغاز ۱۹۸۳ به "شواهد قطعی" استفاده عراق از سلاح‌های شیمیایی دسترسی داشته اند.
در طول #جنگ_تحمیلی ایران و عراق، چند بار روسای وقت شورای امنیت با صدور بیانه های غیرالزام آور عراق را به خاطر استفاده از سلاح های شیمیایی محکوم کردند. اما این شورا، به خاطر نفوذ و حق وتوی قدرت های بزرگ، هیچ گاه نتوانست با صدور قطعنامه الزام آور، عراق را به خاطر استفاده از این سلاح ها محکوم کند.
در ۲۱ مارس ۱۹۸۶، تلاش اکثریت اعضای شورای امنیت برای تصویب یک بیانیه در محکومیت حملات شیمیایی مکرر عراق علیه نیروهای ایرانی، با رای منفی ایالات متحده ناکام ماند. ۱۰ کشور دیگر عضو شورا به این متن رای مثبت دادند و کشورهای #بریتانیا، #فرانسه، #استرالیا و #دانمارک، در رای گیری شرکت نکردند. حمله عراق به سردشت، تنها ۹ ماه بعد صورت گرفت.
بی تفاوتی جهانی نسبت به استفاده مکرر #بغداد از سلاح های شیمیایی، حدود ۸ ماه پس از بمباران سردشت، به پرتلفات ترین بمباران شیمیایی یک شهر در تاریخ جهان منجر شد!!!
بعد از بمباران #حلبچه، شورای امنیت به مدت ۷ هفته موضعی در مقابل این حمله نگرفت. حتی پس از آن هم، از مقصر دانستن حکومت #صدام حسین خودداری کرد و درعوض، به محکوم کردن "ادامه استفاده از سلاح های شیمیایی در مناقشه میان جمهوری اسلامی ایران و عراق" پرداخت. شورای امنیت، در ادامه از "هر دو طرف" خواست از "استفاده بیشتر از سلاح های شیمیایی خودداری کنند"!!!
موضع واشنگتن بعد از حمله شیمیایی عراق به حلبچه این بود که ایران نیز در حمله سهم داشته و مقام های وزارت جنگ، در مصاحبه های گوناگون با شبکه های خبری، بر این ادعا پافشاری کردند.
در سال ۱۹۸۸، ماهواره های جاسوسی آمریکا کشف کردند که ایران با استفاده از شکافی در خطوط دفاعی عراق، در آستانه یک پیروزی استراتژیک مهم است. به نوشته فارین پالیسی دولت آمریکا در این مقطع، با "اطلاع کامل" از اینکه ارتش عراق برای متوقف کردن ایرانی ها از سلاح های شیمیایی استفاده خواهد کرد، محل استقرار نیروهای ایرانی را به عراقی ها اطلاع داده است. هرچند فارین پالیسی مشخص نکرده در چه ماهی از سال ۱۹۸۸ ایران قصد نفوذ استراتژیک به داخل عراق را داشته، اما تنها عملیات تهاجمی بزرگ ایرانی ها در سال ۱۹۸۸، عملیات #والفجر ۱۰ بوده که در اسفند ۱۳۶۶ (مارس ۱۹۸۸) صورت گرفته و تصرف شهر حلبچه در #کردستان_عراق، از جمله دستاوردهایش بوده است. در نتیجه، به نظر می رسد اطلاع آمریکا از امکان واکنش شیمیایی عراق به عملیات در دست انجام ایران در سال ۱۹۸۸، درواقع پیش بینی همان چیزی بوده که در عمل، به فاصله کوتاهی در حلبچه اتفاق افتاده است.
با وجود چشم‌پوشی واشنگتن بر حملات شیمیایی صدام حسین علیه ایران، #جرج_بوش پیش از حمله به عراق گفت: "صدام حسین دستور انجام حملات شیمیایی علیه ایران و بیش از ۴۰ روستای عراق را داد. این حملات، منجر به کشته و زخمی شدن حداقل ۲۰ هزار نفر (تقریبا همه کُردهای این سو و آن سوی مرز بودند) شد." !!!
حسین باستانی
منبع :کانال آرشیو مناظره سیاسی
@LoversofIRAN
⬅️واقعیت های تلخ از حمله شیمیایی به سردشت، که در جهان بی سابقه بود!
سی‌امین سالگرد یورش ددمنشانه بعث عراق با حمایت آمریکا به سردشت ایران
حمله شیمیایی ارتش #عراق به شهر کُردنشین #سردشت در ۷ تیر ۱۳۶۶، هزاران مصدوم و بیش از ۱۱۰ کشته بر جای گذاشت. با وجود حملات #شیمیایی مکرر عراق علیه نیروهای ایرانی، واقعه سردشت نخستین مورد حمله شیمیایی به یکی از شهرهای ایران بود.
در پی بمباران سردشت، ایران اخبار این حمله را به میزان بسیار کمی رسانه‌ای کرد چون نگران بود سبب "ایجاد ترس و وحشت عمومی" شود. رسانه‌ای نشدن ماجرای سردشت در ایران باعث شد تا این واقعه، عمدتا از دید افکار عمومی پنهان بماند. پوشش رسانه‌ای بسیار ناچیز ماجرای سردشت در داخل ایران، در شرایطی بود که قدرت‌های جهانی نیز انگیزه‌ای برای برجسته کردن تخلفات جنگی عراق نداشتند.
عراق از سال ۱۹۸۲، که #ایران پس از آزادی #خرمشهر وارد خاک این کشور شد، به استفاده از سلاح های شیمیایی علیه ایرانی ها پرداخت و در سال ۱۹۸۳، استفاده از این سلاح ها را به میزان قابل ملاحظه ای افزایش داد. به دنبال تلاش های ایران برای تصرف #بصره، مصمم شده بود جلوی پیروزی 'تهران را در جنگ بگیرد. تصمیم دولت ایالات متحده برای حمایت از عراق، در دستورالعمل امنیت ملی شماره ۱۱۴ ایالات متحده به تاریخ ۲۶ نوامبر ۱۹۸۳ توضیح داده شده و تصریح دارد باید با استفاده از "هر اقدام لازم و قانونی" جلوی شکست عراق در مقابل ایران گرفته شود.
اسناد سازمان #سیا که در سال ۲۰۱۳ از طبقه بندی محرمانه خارج شده نشان می دهند #آمریکا از آغاز ۱۹۸۳ به "شواهد قطعی" استفاده عراق از سلاح‌های شیمیایی دسترسی داشته اند.
در طول #جنگ_تحمیلی ایران و عراق، چند بار روسای وقت شورای امنیت با صدور بیانه های غیرالزام آور عراق را به خاطر استفاده از سلاح های شیمیایی محکوم کردند. اما این شورا، به خاطر نفوذ و حق وتوی قدرت های بزرگ، هیچ گاه نتوانست با صدور قطعنامه الزام آور، عراق را به خاطر استفاده از این سلاح ها محکوم کند.
در ۲۱ مارس ۱۹۸۶، تلاش اکثریت اعضای شورای امنیت برای تصویب یک بیانیه در محکومیت حملات شیمیایی مکرر عراق علیه نیروهای ایرانی، با رای منفی ایالات متحده ناکام ماند. ۱۰ کشور دیگر عضو شورا به این متن رای مثبت دادند و کشورهای #بریتانیا، #فرانسه، #استرالیا و #دانمارک، در رای گیری شرکت نکردند. حمله عراق به سردشت، تنها ۹ ماه بعد صورت گرفت.
بی تفاوتی جهانی نسبت به استفاده مکرر #بغداد از سلاح های شیمیایی، حدود ۸ ماه پس از بمباران سردشت، به پرتلفات ترین بمباران شیمیایی یک شهر در تاریخ جهان منجر شد!!!
بعد از بمباران #حلبچه، شورای امنیت به مدت ۷ هفته موضعی در مقابل این حمله نگرفت. حتی پس از آن هم، از مقصر دانستن حکومت #صدام حسین خودداری کرد و درعوض، به محکوم کردن "ادامه استفاده از سلاح های شیمیایی در مناقشه میان جمهوری اسلامی ایران و عراق" پرداخت. شورای امنیت، در ادامه از "هر دو طرف" خواست از "استفاده بیشتر از سلاح های شیمیایی خودداری کنند"!!!
موضع واشنگتن بعد از حمله شیمیایی عراق به حلبچه این بود که ایران نیز در حمله سهم داشته و مقام های وزارت جنگ، در مصاحبه های گوناگون با شبکه های خبری، بر این ادعا پافشاری کردند.
در سال ۱۹۸۸، ماهواره های جاسوسی آمریکا کشف کردند که ایران با استفاده از شکافی در خطوط دفاعی عراق، در آستانه یک پیروزی استراتژیک مهم است. به نوشته فارین پالیسی دولت آمریکا در این مقطع، با "اطلاع کامل" از اینکه ارتش عراق برای متوقف کردن ایرانی ها از سلاح های شیمیایی استفاده خواهد کرد، محل استقرار نیروهای ایرانی را به عراقی ها اطلاع داده است. هرچند فارین پالیسی مشخص نکرده در چه ماهی از سال ۱۹۸۸ ایران قصد نفوذ استراتژیک به داخل عراق را داشته، اما تنها عملیات تهاجمی بزرگ ایرانی ها در سال ۱۹۸۸، عملیات #والفجر ۱۰ بوده که در اسفند ۱۳۶۶ (مارس ۱۹۸۸) صورت گرفته و تصرف شهر حلبچه در #کردستان_عراق، از جمله دستاوردهایش بوده است. در نتیجه، به نظر می رسد اطلاع آمریکا از امکان واکنش شیمیایی عراق به عملیات در دست انجام ایران در سال ۱۹۸۸، درواقع پیش بینی همان چیزی بوده که در عمل، به فاصله کوتاهی در حلبچه اتفاق افتاده است.
با وجود چشم‌پوشی واشنگتن بر حملات شیمیایی صدام حسین علیه ایران، #جرج_بوش پیش از حمله به عراق گفت: "صدام حسین دستور انجام حملات شیمیایی علیه ایران و بیش از ۴۰ روستای عراق را داد. این حملات، منجر به کشته و زخمی شدن حداقل ۲۰ هزار نفر (تقریبا همه کُردهای این سو و آن سوی مرز بودند) شد." !!!
حسین باستانی
منبع :کانال آرشیو مناظره سیاسی
@LoversofIRAN
📚 #تاریخی
📖 ایران ۱۶۲سال پیش در چنین روزی
اشغال بوشهر به دست استعمار انگلیس پس از مدتی مقاومت این شهر و همزمان لشگرکشی این اشغالگر پیر به خارک و خرمشهر و تهدید شوراندن حاکم کرمان علیه حاکمیت مرکزی؛ فشارهایی جدی بودند بر دولت ایران برای رضایت به جداسازی هرات زیبا از مام میهن.
شاه ایران (قاجار) نیز دربرابر خارج شدن قوای اشغالگر بریتانیا از جنوب کشور، به جداشدن هرات؛ شرقی ترین بخش ممالک محروسه شاهنشاهی ایران (یعنی سرزمین های تحت حراست شاهنشاهی ایران)؛ و موجودیت کشور جدید افغانستان رضایت داد و اجبارا معاهده سیاه پاریس را امضاکرد!
هرات زادگاه شاه عباس بزرگ و از کانون های فرهنگ و تمدن ایران بوده است. نام کهن آن آریانا بود و بخش خاوری خراسان بزرگ. خراسان بزرگ ۴ کانون فرهنگی داشت: نیشابور(ایران کنونی)، مرو(ترکمنستان کنونی)، بخارا(ازبکستان کنونی)، هرات(افغانستان)
#بوشهر #خارک #خرمشهر #هرات #معاهده_پاریس #خراسان_بزرگ #آریانا #انگلیس #بریتانیا #استعمار #تجزیه #قاجار #شاه_عباس_بزرگ #صفویه #ایران_زمین #ایران_کهن #افغانستان #ترکمنستان #ازبکستان #بخارا #مرو #نیشابور #ممالک_محروسه_ایران
💌عاشقان ایران
@LoversofIRAN
📖 ایران ۱۶۲سال پیش در چنین روزی
اشغال بوشهر به دست استعمار انگلیس پس از مدتی مقاومت این شهر و همزمان لشگرکشی این اشغالگر پیر به خارک و خرمشهر و تهدید شوراندن حاکم کرمان علیه حاکمیت مرکزی؛ فشارهایی جدی بودند بر دولت ایران برای رضایت به جداسازی هرات زیبا از مام میهن.
شاه ایران (قاجار) نیز دربرابر خارج شدن قوای اشغالگر بریتانیا از جنوب کشور، به جداشدن هرات؛ شرقی ترین بخش ممالک محروسه شاهنشاهی ایران (یعنی سرزمین های تحت حراست شاهنشاهی ایران)؛ و موجودیت کشور جدید افغانستان رضایت داد و اجبارا معاهده سیاه پاریس را امضاکرد!
هرات زادگاه شاه عباس بزرگ و از کانون های فرهنگ و تمدن ایران بوده است. نام کهن آن آریانا بود و بخش خاوری خراسان بزرگ. خراسان بزرگ ۴ کانون فرهنگی داشت: نیشابور(ایران کنونی)، مرو(ترکمنستان کنونی)، بخارا(ازبکستان کنونی)، هرات(افغانستان)
#بوشهر #خارک #خرمشهر #هرات #معاهده_پاریس #خراسان_بزرگ #آریانا #انگلیس #بریتانیا #استعمار #تجزیه #قاجار #شاه_عباس_بزرگ #صفویه #ایران_زمین #ایران_کهن #افغانستان #ترکمنستان #ازبکستان #بخارا #مرو #نیشابور #ممالک_محروسه_ایران
💌عاشقان ایران
@LoversofIRAN
گرامیداشت ۲۹ خرداد، سالروز #خلع_ید از شرکت نفت انگلیس در ایران
(خلع ید، به معنی "کوتاه کردن دست" است)
🔅خاطره‌ای از آخرین گامهای بیرون راندن انگلیسی‌ها از #صنعت_نفت ایران
---------------
🔆بیست و نهم خرداد ماه سال ۱۳۳۰ پرچم سه رنگ ایران بر فراز پالایشگاه #آبادان به اهتزاز درآمد و دست بریتانیای کبیر بعد از پنجاه سال از صنعت #نفت ایران کوتاه شد.
مهندس مهدی #بازرگان:
در این جا باید انصاف داد و خدمات افراد را در نظر گرفت. به خاطر دارم روزی آقای #مکی در جلسه هیات خلع ید اظهار داشت: شرکت نفت انگلیس حاضر نیست تاسیسات نفت را به ما تحویل دهد. باید دل به دریا بزنیم و برویم و خودمان همه چیز را در اختیار بگیریم.
بعضی از همکاران واهمه داشتند که اقدام به دین کار ممکن است ما را با پیش‌آمدهای نامطلوب و حتی شکست روبه‌رو کند. امیر علائی و من با نظر مکی موافق بودیم، اردلان هم استقبال کرد، دیگران تردید داشتند.
...سرانجام قرار شد طرح پیشنهادی آقای #حسین_مکی را اجرا کنیم. صبح روز ۲۹ خرداد ۱۳۳۰ در فرمانداری #خرمشهر جمع شدیم و دسته جمعی به طرف دفتر مرکزی شرکت نفت راه افتادیم، به توصیه آقای غفاری، فرماندار خرمشهر، نیروی دریایی ایران یک دسته موزیک نظامی برای همراهی ما فرستاده بود، یک سینی با آینه و قرآن و پرچم ایران در پیشاپیش ما قرار داده شد.
پشت سر آن دسته موزیک حرکت می‌کرد و به دنبال آن هیات خلع ید و مردم که پیوسته تعدادشان افزایش می‌یافت، به ما ملحق می‌شدند. از روخانه رد شدیم و به دفتر مرکزی شرکت رسیدیم.
یک تابلوی برنزی قاب شده با عنوان «شرکت ملی نفت ایران؛ هیات خلع ید» را که با خود آورده بودیم، به دیوار ساختمان سه طبقه دفتر مرکزی شرکت سابق نصب کردیم. کارکنان انگلیسی شرکت از پشت پنجره‌ها، با حیرت جمعیت ناخوانده را نگاه می‌کردند.
به محوطه و ساختمان دفتر مرکزی وارد شدیم، یکر است به طبقه بالا و اتاق «دریک» رفتیم. در ملاقات‌های پیشین که با وی داشتیم، از میزش بلند می‌شد و با ما، دور میز گرد وسط اتاق می‌نشست. این دفعه هم دریک همان کار را کرد و به طرف ما آمد.
پیش از آنکه دور آن میز بنشینیم، مکی به من گفت: «برو، سرجایش بنشین» من هم معطل نکردم و پشت میزم نشستم. مستر دریک هاج‌و‌واج شده بود! چند لحظه بعد، بی‌آنکه حرف بزند، کلاهش را برداشت و رفت و ما دیگر او را ندیدیم!
به این ترتیب و به همین سادگی #خلع_ید_از_شرکت_نفت_انگلیس انجام شد...
به دستور دکتر #مصدق، در اولین اعلامیه‌ای که منتشر کردیم یادآور شدیم که کلیه کارکنان ایرانی و انگلیسی براساس مقررات و مسوولیت‌هایی که در زمان تصدی «دریک» داشته‌اند، در جای خود باقی خواهند ماند، ولی باید خودشان را مستخدم و مامور #ایران و #شرکت_ملی_نفت_ایران بدانند.
برای اداره امور مهم شرکت، پس از رفتن انگلیسی‌ها، پیش‌بینی‌هایی کرده بودیم؛ #سرتیپ_تقی_ریاحی که فارغ‌التحصیل پلی‌تکنیک پاریس و استاد حق‌التدریسی دانشکده فنی بود، خواستیم که جهت اداره #پالایشگاه_آبادان، با مستر راس(Ross) همکاری کند تا نسبت به مسائل #مدیریت آنجا آشنا شود. از #سرهنگ_شیبانی، معلم دانشکده افسری و متخصص مخابرات، برای سرپرستی دستگاه‌های تلگراف و بی‌سیم و تلفن شرکت دعوت شد....
برای تامین هزینه‌ها و دستمزد کارگران و کارمندان، به دستور دکتر مصدق عایدات #گمرک_خرمشهر که روزانه بالغ بر نیم میلیون تومان بود، در اختیار هیات‌مدیره قرار گرفته بود. به کلیه وزارتخانه‌ها و سازمان‌های دولتی و سفارتخانه‌های ایران در خارج از کشور بخشنامه شد، با هیات‌مدیره موقت شرکت ملی ایران نهایت همکاری را به عمل آورند.
/مصدق؛ سالهای مبارزه و مقاومت- سرهنگ غلامرضا نجاتی- جلد نخست- ص ۳۰۶-۳۰۸ /
از کانال وزین مصدق به روایت تاریخ و اسناد @mohammadmosaddegh
عاشقان ایران💌
@LoversofIRAN
https://t.me/mohammadmosaddegh/3670
(خلع ید، به معنی "کوتاه کردن دست" است)
🔅خاطره‌ای از آخرین گامهای بیرون راندن انگلیسی‌ها از #صنعت_نفت ایران
---------------
🔆بیست و نهم خرداد ماه سال ۱۳۳۰ پرچم سه رنگ ایران بر فراز پالایشگاه #آبادان به اهتزاز درآمد و دست بریتانیای کبیر بعد از پنجاه سال از صنعت #نفت ایران کوتاه شد.
مهندس مهدی #بازرگان:
در این جا باید انصاف داد و خدمات افراد را در نظر گرفت. به خاطر دارم روزی آقای #مکی در جلسه هیات خلع ید اظهار داشت: شرکت نفت انگلیس حاضر نیست تاسیسات نفت را به ما تحویل دهد. باید دل به دریا بزنیم و برویم و خودمان همه چیز را در اختیار بگیریم.
بعضی از همکاران واهمه داشتند که اقدام به دین کار ممکن است ما را با پیش‌آمدهای نامطلوب و حتی شکست روبه‌رو کند. امیر علائی و من با نظر مکی موافق بودیم، اردلان هم استقبال کرد، دیگران تردید داشتند.
...سرانجام قرار شد طرح پیشنهادی آقای #حسین_مکی را اجرا کنیم. صبح روز ۲۹ خرداد ۱۳۳۰ در فرمانداری #خرمشهر جمع شدیم و دسته جمعی به طرف دفتر مرکزی شرکت نفت راه افتادیم، به توصیه آقای غفاری، فرماندار خرمشهر، نیروی دریایی ایران یک دسته موزیک نظامی برای همراهی ما فرستاده بود، یک سینی با آینه و قرآن و پرچم ایران در پیشاپیش ما قرار داده شد.
پشت سر آن دسته موزیک حرکت می‌کرد و به دنبال آن هیات خلع ید و مردم که پیوسته تعدادشان افزایش می‌یافت، به ما ملحق می‌شدند. از روخانه رد شدیم و به دفتر مرکزی شرکت رسیدیم.
یک تابلوی برنزی قاب شده با عنوان «شرکت ملی نفت ایران؛ هیات خلع ید» را که با خود آورده بودیم، به دیوار ساختمان سه طبقه دفتر مرکزی شرکت سابق نصب کردیم. کارکنان انگلیسی شرکت از پشت پنجره‌ها، با حیرت جمعیت ناخوانده را نگاه می‌کردند.
به محوطه و ساختمان دفتر مرکزی وارد شدیم، یکر است به طبقه بالا و اتاق «دریک» رفتیم. در ملاقات‌های پیشین که با وی داشتیم، از میزش بلند می‌شد و با ما، دور میز گرد وسط اتاق می‌نشست. این دفعه هم دریک همان کار را کرد و به طرف ما آمد.
پیش از آنکه دور آن میز بنشینیم، مکی به من گفت: «برو، سرجایش بنشین» من هم معطل نکردم و پشت میزم نشستم. مستر دریک هاج‌و‌واج شده بود! چند لحظه بعد، بی‌آنکه حرف بزند، کلاهش را برداشت و رفت و ما دیگر او را ندیدیم!
به این ترتیب و به همین سادگی #خلع_ید_از_شرکت_نفت_انگلیس انجام شد...
به دستور دکتر #مصدق، در اولین اعلامیه‌ای که منتشر کردیم یادآور شدیم که کلیه کارکنان ایرانی و انگلیسی براساس مقررات و مسوولیت‌هایی که در زمان تصدی «دریک» داشته‌اند، در جای خود باقی خواهند ماند، ولی باید خودشان را مستخدم و مامور #ایران و #شرکت_ملی_نفت_ایران بدانند.
برای اداره امور مهم شرکت، پس از رفتن انگلیسی‌ها، پیش‌بینی‌هایی کرده بودیم؛ #سرتیپ_تقی_ریاحی که فارغ‌التحصیل پلی‌تکنیک پاریس و استاد حق‌التدریسی دانشکده فنی بود، خواستیم که جهت اداره #پالایشگاه_آبادان، با مستر راس(Ross) همکاری کند تا نسبت به مسائل #مدیریت آنجا آشنا شود. از #سرهنگ_شیبانی، معلم دانشکده افسری و متخصص مخابرات، برای سرپرستی دستگاه‌های تلگراف و بی‌سیم و تلفن شرکت دعوت شد....
برای تامین هزینه‌ها و دستمزد کارگران و کارمندان، به دستور دکتر مصدق عایدات #گمرک_خرمشهر که روزانه بالغ بر نیم میلیون تومان بود، در اختیار هیات‌مدیره قرار گرفته بود. به کلیه وزارتخانه‌ها و سازمان‌های دولتی و سفارتخانه‌های ایران در خارج از کشور بخشنامه شد، با هیات‌مدیره موقت شرکت ملی ایران نهایت همکاری را به عمل آورند.
/مصدق؛ سالهای مبارزه و مقاومت- سرهنگ غلامرضا نجاتی- جلد نخست- ص ۳۰۶-۳۰۸ /
از کانال وزین مصدق به روایت تاریخ و اسناد @mohammadmosaddegh
عاشقان ایران💌
@LoversofIRAN
https://t.me/mohammadmosaddegh/3670
Telegram
مصدق به روايت تاريخ و اسناد
@mohammadmosaddegh