👈آیا تدریس زبان های محلی در ایران شدنی است و آیا مطالبه ی واقعی مردم ایران است؟

به بهانه تحریف قانون به دست نماینده کم دانش مجلس

✍ #ماریا_بهمن_پور

بله، به زیور قلم آراستن هر سخنی مایه پایداری آن است، اما اگر ۱۵۰ زبان #بومی ایران، سده ها زنده مانده اند، از راه آموزش نوشتاری نبوده، بلکه #ادبیات_شفاهی و #موسیقی_فولکلور عامل آن بوده است.

@LoversofIRAN

⬅️تصمیم غیرکارشناسی دولتمردان و #شعار_غلط_انتخاباتی، نتیجه اش این شده که بدون توجه به توان نوشتاری و قابلیت ادبی زبان های #محلی ایران (که عزیزند و قابل احترام) و نیز بدون توجه به متن صریح #قانون_اساسی، برخی نمایندگان مجلس مطالبه《تدریس #به زبان مادری》را پررنگ کنند.

درحالیکه باتوجه به نیاز روز و حجم مطالبی که نوجوانان باید فراگیرند، توان اندک زبان های محلی در ارایه ادبیات و متون نوشتاری، و نیز #عدم_علاقه_واقعی مردم آن مناطق برای یادگیری نوشتاری زبان های بومی، هیچگاه این شعار داده نمی شد؛ اگر در آغاز، کارشناسان خبره به بررسی دقیق و علمی مساله می پرداختند و نه صرفا تکرار نسخه های دیکته شده سازمان #یونسکو که شکست خوردنشان در کشورهای شرق ایران (#پاکستان #هند #افغانستان) آشکار است، و حداقل آسیب شان این بوده است که #انسجام_ملی کشورها را کمرنگ و ادبیات #ملی آن ها را تضعیف کند.

پرسشی که گویا این دسته از دولتمردان از خود نپرسیده اند آن است که مگر زبان های محلی ایران در سده های طولانی که از زنده بودنشان گذشته است، با کمک ادبیات مکتوب، حفظ شده اند؟
پاسخ این است که بیشترین دلیل مانایی و پایایی زبان های محلی در ایران، پس از سده ها یورش بیگانگان و رسمی بودن زبان فاخر #فارسی به عنوان زبان دیوانی و نوشتاری کشور، انتقال سینه به سینه ادبیات محلی به شکل #شفاهی و در قالب موسیقی فولکلور/محلی/ #مقامی، قصه و نمایش خوانی بوده است.

دولتمردان اگر نگران حفظ زبان های محلی ایران هستند، شیوه کارامد و شفاهی گذشتگان در نگاهبانی اندوخته زبانی گویش های محلی، یعنی قصه گویی و موسیقی بومی، را پیش گیرند، تا بار سنگین جدیدی بر دوش آموزش و پرورش ما نیاید. حتا می توان آموزش #ادبیات_محلی را به عنوان درس اختیاری در مدارس با تلفیق روش نوشتاری و روش شفاهی پی گرفت

در دورانی که کودکان و نوجوانان درجهان پیشرفته در پی یادگیری زبان های علمی روز هستند، بجای تمرکز دادن آن ها بر یادگیری درست زبان غنی فارسی (که آموزش آن هنوز در مدارس ضعیف است)و نیز آموختن یک زبان بین المللی برای ارتباط با جهان، با طرح مسایلی چون آموزش ادبیات محلی، آن ها را به بیراهه نبریم.

مساله دیگر اینکه پس از بیان لزوم آموزش زبان های محلی از تریبون های رسمی و به عنوان شعار انتخاباتی آقای #روحانی و برخی نمایندگان مجلس، این مجال بوجود آمد که در ۵سال گذشته، کانون های #قوم_گرایی به این بهانه فعالتر شوند و برنامه منسجمی برای سوءاستفاده از این شعار پیش ببرند، تا جایی که #صدیف_بدری(نماینده ای که مستقل وارد مجلس شده) اصل۱۵ قانون را تحریف کرد❗️

اصل۱۵ میگوید:《تدریس ادبیات محلی》به عنوان واحدی درسی در کنار دیگر دروس در هر منطقه مجاز است. اما رهبران #قوم_گرا به ویژه در مناطق #ترک_زبان، جمله جعلی و #ضد_منافع_ملی《تدریس #به زبان مادری》را با شیطنت بسیار به جای اصل ۱۵ قانون تبلیغ می کنند، با این هدف که آموزش در مدارس این مناطق کلا به زبان #ترکی باشد و جایگزین زبان ملی کشور، فارسی شود❗️

آیا این برنامه در راستای تضعیف #زبان_ملی ایرانیان، از بین بردن #همبستگی_ملی و زمینه سازی برای اجرای نقشه سیاه جدایی افکنی در ایران نیست؟ #زبان_فارسی از ارکان اساسی #همبستگی_ملی ایرانیان است و ابزار ارتباط و اتصال ۸۰ میلیون ایرانی در درون مرزهای #ایران، و پتانسیل بهره برداری در بیرون از مرزهای ایران را هم دارد برای پیوند میلیون ها فارسی زبان #افغانستان #تاجیکستان #ازبکستان #پاکستان #عراق #ترکیه #باکو و حتا #بحرین.

در این ۲ سال که از به اصطلاح عملی کردن این طرح گذشته است، ثابت شد که ناکارآمد است، چون در #آذربایجان واحدهای درسی اختیاری آموزش زبان #ترکی و در #بلوچستان هم زبان #بلوچی ارائه شد و با عدم استقبال و علاقه مردم محلی، لغو شد. یعنی این طرح، مطالبه واقعی مردم محلی نبوده است و مردم با هوش ذاتی شان آن را پس زدند❗️حالا، تنها می ماند هوشیاری مسوولان و #مدیران_دولتی و سیاستگذاران فرهنگی_آموزشی کشور که ببینیم چه گلی بر سر طرح "حفظ و نگهداری زبان های محلی ایران"می زنند!

اگر مساله به روش علمی و با آینده نگری بررسی می شد، اکنون پس از ۵سال دارای برنامه ای بهینه، بومی و همراستا با #منافع_ملی بودیم که پاسداری زبان های محلی را با روشی کارا و اثربخش به پیش ببرد و دچار آسیب قوم گرایی مان نکند. درحالیکه ۱۵۰ زبان محلی در ایران داریم که برآورد #هزینه می گوید آموزش آنها کاری نشدنی است!

@LoversofIRAN

✨«پارسی» زیباترین زبانِ جهان است

#لیدیا_لئونتوا، استادِ زبان و ادبِ پارسیِ دانشگاهِ تالین پایتخت استونیا در #استونی می‌گوید که چندین زبان می‌دانم، ولی #پارسی زیباترین زبانِ جهان است. پارسی همچنین ساده است و یادگیری‌اش آسان.
/از پارسی‌انجمن @Parsi_anjoman‏


#زبان #فارسی، کهن زبان خوش آوازه و شیرین بیان جهان، زبان #رودکی #فردوسی #حافظ و #سعدی،
و رخشنده بر تارک #ادبیات کلاسیک جهان است. افتخار کنیم که این زبان ۱۱۰۰ سال پیوستگی بدون انقطاع دارد و ریشه های کهن آن تا پهلوی و اوستایی در ۳۰۰۰ سال پیش هم ردیابی می شود.
دور نیست که این زبان شیوا و آسان و خوش آوازه، در جهان به سان ابزاری برای گسترش دانش به کار گرفته شود، زبان علم شود و به جایگاه شایسته خود در گذشته ی پادشاهی های کهن جهان که گستره ای بزرگ را زیر پرچم خود داشت، بازگردد.

@LoversofIRAN

👈استاد #احسان_اشراقی، شیخ المورخین و ایرانشناس برجسته درگذشت. روانش شاد باد


/ایرنا/
■ شیخ‌المورخین، حافظ فرهنگ ایران، ستاره درخشان مطالعات ایران و مدافع حریم تاریخ نگاری ایران القابی است که این روزها در وصف هشت دهه تلاش‌ زنده یاد دکتر احسان اشراقی، تاریخ نگار این سرزمین شنیده می‌شود.
مرحوم اشراقی در زمان حیات یکی از نخبگانی بود که تا دریافت مدرک دکتری خود در رشته تاریخ #دانشگاه_تهران، آرام ننشست. او مدتی در #فرانسه اقامت کرد و با تقویت تسلط خود بر زبان فرانسوی، کار مطالعات تاریخی و جغرافیایی خود را تسهیل کرد.

این عضو پیوسته #فرهنگستان_علوم_ایران در طول سال های زندگی اش، به طور خاص بیشتر در باب #صفویه و #قزوین تحقیق و پژوهش کرد. شیخ المورخین قزوینی در حضور بزرگان زیادی همچون #مرحوم_اقبال، درس آموخته و یک قزوین شناس برجسته در ایران بود.
صفحات تاریخ قزوین شاهد مشاهیر یگانه ای همچون شیخ المورخین استاد احسان اشراقی است.

ضایعه درگذشت این نویسنده چیره دست اگرچه تاثر برانگیز است اما برگی از صفحات تاریخ این خطه را به نیکویی رقم زد و بر نام نام آوران گذشته، نام اشراقین را افزود. اهمیت استاد احسان اشراقی تنها به مطالعاتش درباره قزوین و حکومت #صفوی محدود نیست و در #تاریخ_ملی و گسترش تاریخ نگاری جدید نیز سهم بزرگی ایفا کرد.
زنده یاد اشراقی در عرصه بین المللی مرجع و ستاره درخشان مطالعات #ایرانشناسی در سطح جهان بود.


■ امین اشراقی: پدرم به #صفویه تعلق خاطر داشت
امین اشراقی، تک فرزند مرحوم احسان اشراقی در مورد پدرش نوشت: استاد اشراقی #ایران_شناس و پژوهشگری بود که #ایران_فرهنگی ( #ایران_زمین #ایرانشهر #ایران_بزرگ_فرهنگی) را در نظر داشت و در معرفی میراث مکتوب تاریخ و فرهنگ ایران از هیچ تلاشی مضایقه نکرد.

به گفته فرزند مرحوم اشراقی، تعلق خاطر او به صفویه ریشه بینشی دارد چون نیک می داند شکوفایی صفویه از قزوین بود و بستر فرهنگی و اجتماعی قزوین نقش مهمی در پیشرفت این حکومت داشت.

فرزند استاد اشراقی ادامه داد: پدرم علاوه بر تسلط کم نظیر به تاریخ صفویه از اشراف شگرفی به همه ادوار تاریخی برخوردار بود و نه تنها به تاریخ آگاهی داشت بلکه توجه و مطالعات او در سایر رشته ها مانند #ادبیات، #فلسفه و #عرفان، #جغرافیا، #تعلیم_تربیت و #اخلاق ستودنی بود.

■ به گزارش ایرنا،‌ احسان اشراقی، تاریخ نگار ایرانی و عضو پیوسته فرهنگستان علوم، روز گذشته در بیمارستان مسیح دانشوری و در سن ۹۱ سالگی چهره در نقاب خاک کشید.

این استاد برجسته در سال ۱۳۲۸ مدرک کارشناسی خود را در رشته تاریخ و جغرافیا و چهار سال بعد مدرک کارشناسی ارشد را در رشته تاریخ و علوم اجتماعی از دانشگاه تهران دریافت کرد. مرحوم اشراقی موفق به دریافت مدرک دکتری تاریخ در سال ۱۳۴۸ شد.

این تاریخ شناس برجسته ایرانی، به مدت ۲۰ سال مدیر گروه تاریخ و ۲ سال معاونت آموزشی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران را در کارنامه شغلی خود داشت.
ارائه بیش از ۵۰ مقاله در زمینه تاریخی، تالیف ۶ کتاب تاریخی و سه ترجمه از جمله آثار این استاد برجسته قزوینی به شمار می رود.
عنوان #استاد_ممتاز #دانشکده_ادبیات دانشگاه تهران در سال ۱۳۸۰ به علت پژوهش‌های علمی و فرهنگی درباره شهر قزوین، از آن مرحوم اشراقی است.



@LoversofIRAN

📝📖 #ادبی #ادبیات_ایران


■□ پژوهشگر ستیهنده؛
گفتگو با استاد #مجتبی_مینوی پاییز ۱۳۵۲
این گفتگو در گوشه ای از کتابخانه استاد مینوی انجام شد که از کاملترین کتابخانه های #ایرانشناسی و #ادبیات_فارسی بود.
شرکت‌کنندگان در گفتگو:
#نجف_دریابندی
#ایرج_افشار
محمدرضا #شفیعی_کدکنی


■ ششم بهمن‌ماه، سالروز درگذشت پژوهشگر ستیهندهٔ ایران؛ استاد مجتبی مینوی.
۱۹بهمن ۱۲۸۱
۶ بهمن ۱۳۵۵
روانش شاد و راهش پر رهرو باد 🖌📖

(از کانال استاد شفیعی کدکنی)


*ستیهنده=نستوه،خستگی ناپذیر،ستیزه گر


عاشقان ایران
@LoversofIRAN

👈دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!


✍ #محمدرضا_شفیعی_کدکنی دربارهٔ استاد #عباس_زریاب_خویی،بخارا، ۱۳۹۳

۱- دریغا #زریاب و دریغا #فرهنگ_ایرانی!
جز این چه می‌توانم گفت، در این راسته بازار مدرک‌فروشان با ارزِ شناور. در این سیاهی لشگر انبوه استاد و دانشجو، سیاهی لشگری برابر تمام دانشگاه‌های فرانسه و آلمان و انگلستان و شاید هم چندین کشور دیگر و جهل مرکّب مدیرانی که این سیاهی لشگر را افتخاری برای خویش می‌دانند.

می‌دانم که محیط دانشگاهیِ ما، در چه سکراتی به سر می‌برد. در هیچ جای جهان کار دانشگاه و تحقیقات دانشگاهی از اینگونه که ما داریم نیست، در عصر معرکه‌گیران و منکران «حُسن و قبح عقلی» در پایان قرن بیستم. و #دولت با ساده‌لوحی، به فهرست انبوه استادان و دانشیارانش مباهات می‌کند و چندان بی‌خبر است که این رتبه‌های کاملاً «اداری» را ملاک پیشرفت علم و تحقیق تلقی می‌کند

او در میان واپسین‌ها، بی‌گمان، برجسته‌ترین بود، برجسته‌ترین چهره از آخرین پژوهندگانی که بر مجموعه فرهنگ و مدنیت #ایرانی احاطه ژرف و اشراف کامل دارند و بدان عشق می‌ورزند: از فلسفه و کلام و تفسیر و حدیث و فقه و اصول تا #ادبیات_فارسی و عربی و تاریخ و جغرافیای تاریخی تا آنچه در مغرب‌زمین می‌گذرد در حوزه پژوهش‌های ایرانی و اسلامی تا آگاهی درست و سنجیده از مجموعه میراث خردمندان غرب، از #افلاطون تا #هگل و #مارکس و ناقدان معاصرش

زریاب در شرایط فرهنگی عصر ما، شاید، والاترین مصداق کلمه #حکیم بود یعنی فرزانه‌ای که بسیار خوانده است و بسیار آموخته و اندیشیده و منظومه‌ای عقلانی برای تبیین جهان و #فرهنگ_ملی خویش تدارک دیده است که براساس آن نگران پیرامون خویش است

دیگر، در کجای ایران باید جست مردی را که بتواند «شفاء» و «اشارات» #ابن_سینا (#پورسینا)، «اسفار» #صدر_المتالهین (#ملاصدرا)، #شاهنامه #فردوسی، «صیدنه» #ابوریحان_بیرونی، «دیوان #خاقانی»، فلسفه #تاریخ_ایران و تاریخ #فلسفه_ایران را در عالی‌ترین سطوح ممکن تدریس و تحقیق کند و آنگاه که درباره #گوته، #شیلر، #کانت، #هگل، #صادق_هدایت و مهدی #اخوان_ثالث سخن می‌گوید سخنش از ژرف‌ترین ها باشد؟

۲- اکنون که دیگر در میان ما نیست، لحظه به لحظه، زیان بزرگ غیاب او را از آفاق فرهنگ معاصر ایران حس می کنم، چه غبن بزرگی بوده است محروم شدن #دانشگاه_تهران، در این پانزده ساله اخیر از وجود او. من ندانستم که چرا از یک سوی، دانشگاه تهران را از فیض دانش بیکران و بینش ژرف او، محروم کردند و از سوی دیگر با خواهش و اصرار او را به مؤسسات فرهنگی و تحقیقی دیگر، برای تدریس و تحقیق و تألیف و ترجمه، فراخواندند! جز اینکه خصومت‌های شخصی را عامل این کار بدانم. با اینکه سی سال در محضر او شاگردی کردم و در «کتابخانه #مجلس_سنا» (#سنا)، #دایره‌المعارف_فارسی، و «دانشگاه تهران» افتخار همکاری داشتم، هرگز دلم بار نداد که در این‌باره از او پرسشی کنم. او نیز سکوتی حکیمانه داشت

۳- در این عصر، با فضلا و شبه‌ فضلای بسیار حشر و نشر داشته‌ام و آنها را در چند دسته دیده‌ام: گروهی -انبوه!- که «نخوانده»‌ها و «ندانسته»های خویش را به قلم می‌آورند و گاه با لعابی از اصطلاحات دهن پرکن شرقی و غربی، خیل عظیمی از «عوام #روشنفکران» را فریفته می‌کنند؛ هم اینان‌اند که اگر کسی از «تحقیقات» و نوشته‌های خودشان امتحانشان کند از عهده پاسخ برنمی‌آیند. در نوشته‌های اینان تمام «افعال مثبت» را می‌توان «منفی» کرد و تمام «افعال منفی» را «مثبت» و آب از آب تکان نخورد!

گروه دوم، هر چه دارند همان است که نوشته‌اند و گاه این نوشته‌ها تکرار گونه‌های یک «دانسته» است. گروه سوم، آنها که هرچه دانسته‌اند نوشته‌اند یا به گونه یادداشت باقی گذاشته‌اند، امثال #قزوینی #پورداوود #دهخدا #کسروی #تقی‌زاده #اقبال #معین #همایی #مینوی #خانلری (از گذشتگان) و جمعی از استادان حی و حاضر که خداوند آنان را در زینهار خویش نگه دارد! اینان‌ سازندگان فرهنگ #ملی ما در عصر حاضر به شمار می‌روند، در کنار آفرینندگانی از نوع #ملک_الشعرای_بهار #هدایت #نیما_یوشیج #شهریار

نوع چهارم و نادری نیز هست که میراث تألیفی و مکتوب ایشان، از حجم دانسته‌ها و ژرفای اطلاعات ایشان کمتر است، گیرم چندین اثر برجسته هم از ایشان باقی بماند، مانند دکتر #علی‌اکبر_فیاض (مصحح #تاریخ_بیهقی) و استاد #بدیع‌الزمان_فروزانفر؛ #زریاب_خویی نیز یکی دیگر از آنها

با اینکه تألیفات، ترجمه‌ها و مقالات زریاب چشمگیر است و او را در صدر پدید‌آورندگان #فرهنگ_ایرانی عصر ما قرار می‌دهد، ولی با اطمینان بگویم که دانسته‌ها و خوانده‌ها و اندیشیده‌های او، چندین برابر آن چیزی است که از وی مکتوب باقی ‌ماند
از این بابت نیز مرگ او غبن بزرگی است که چرا بیش از این ننوشت و یا دردناکتر در پیرانه‌سر - کارهای گلی برای گذران زندگی بر دوش او گذاشتند- نگذاشتند آنچه را دلش می‌خواست بنویسد!


@LoversofIRAN

🖌📝 #فرهنگی


🎥افشاگری مهمان برنامه ی زنده تلویزیونی، از روند برنامه ریزی شده ای که جایگاه #خط_فارسی را نشانه رفته است و بی مسئولیتی وزارت #آموزش_پرورش در آموزش #خط #زبان_فارسی!



📚 #اسماعیل_امینی، استاد دانشگاه:

در موضوع #خط، یک جریان طراحی‌شده دارد از زبان #فارسی هویت زدایی می کند، مانند کاری (اقلیم #کردنشین عراق) در خط #کردی کرده اند و یا در #ترکیه سالها پیش به دست #آتاتورک انجام شد، و ارتباط مردم با متون و نوشتار کهن قطع شد!

در آموزش و پرورش ایران به تدریج، "نوشتن" را از مدارس حذف کرده‌اند!
در واقع همه چیز شده تیک‌زدن و تست‌!
در آموزش و پرورش ایران #ادبیات_فارسی را به گوشه ی رینگ و زیر ضربات فیزیک و شیمی فرستاده اند!

مسئولان فکر می‌کنند فقط فیزیک و شیمی علم است و نه ادبیات فارسی، در صورتیکه کدام #ملت در جهان بدون یادگیری درست زبان و نوشتار توانسته است دانش بیاموزد.

اصولا کسیکه در خواندن و نوشتن مشکل دارد (مانند برخی دانشجویان امروز در ایران)، بی سواد است حتی اگر هزاران تست شیمی و فیزیک زده باشد. امروز برخی دانشجویان دانشگاههای ما از نوشتن دو خط مطلب ناتوان هستند!


عاشقان ایران 💌
@LoversofIRAN

🖌 #فرهنگی 📖 #ادبیات_ایران

جنجالها بر سر لَت "بنی آدم اعضای یکدیگرند"

(لَت :َ پارسی سره و جایگزین واژه عربی مصرع)


■ 📢 جنجالها درباره درستی این لت، پس از انتشار اسکناس ۱۰۰هزار ریالی که این شعر روی آن درج شده، بالاگرفت. مدیرکل سازمان تولید اسکناس و مسکوک بانک مرکزی گفت که پیش از انتشار نظر #فرهنگستان زبان #فارسی را دربارهٔ این شعر جویا شدند و متخصصان آن نهاد به بانک مرکزی گفتند: «درج کلمهٔ "یکدیگرند" نسبت به کلمهٔ "یک پیکرند"، ارجح و صحیح‌تر است.»

مؤسس #مرکز_سعدی‌شناسی دربارهٔ اصالت این مصرع گفت:«این بیت (اعضای یکدیگرند) مشهورتر است، هرچند به همان اندازه از اصالت دورتر است.»

#غلامحسین_یوسفی درتوضیحات #گلستان (ص۲۶۴)، می‌نویسد: «اعضای یکدیگرند» در همهٔ نسخه‌ها چنین است.

#مجتبی_مینوی (رک: مجلهٔ یغما، ۱۰/۵۲۴) نوشته‌است: «صحیحِ این شعر #سعدی همین‌طور است (اعضای یکدیگرند) و این مضمون از عبارات معروف عصر سعدی بود و او جمله‌ای را که زبانزد (همگان) بود به قلم درآورد.»

#حبیب_یغمایی گفته‌است: «در بیست سال قبل که با مرحوم #فروغی #کلیات_سعدی را برای تجدیدچاپ آماده می‌کردیم، نسخه‌های بسیار معتبر و قدیم که تاریخ کتابت آن‌ها از ۷۱۷ و ۷۲۴ ه‍.ق به‌بعد بود، در اختیار داشتیم. در همهٔ اینها قطعهٔ معروفِ «بنی‌آدم اعضای یکدیگرند» به همین عبارت نوشته شده و تاکنون هیچ نسخه‌ای از قدیم و جدید، خطی و چاپی، به نظرِ اهل ادب نرسیده که عبارتی جز این باشد.»


ترجمه شعر به زبان انگلیسی
Human beings are members of a whole
In creation of one essence and soul
If one member is afflicted with pain
Other members uneasy will remain
If you have no sympathy for human pain
The name of human you cannot retain


■ خارج از ایران:

در برخی از منابع فارسی و انگلیسی گزارش شده است که این شعر بر سر در ورودی تالار ملل مقر #سازمان_ملل متحد در نیویورک با خط نستعلیق طلاکوب نقش بسته‌است!

محمدجواد ظریف، دیپلمات ایرانی که ۵ سال نماینده ایران در مقر سازمان ملل متحد بود، این ادعا را رد کرد و گفت حتی عکسی نیز از این شعر بر سر در نام‌برده دیده نشده‌است.
شعر سعدی نه‌ تنها با خط نستعلیق فارسی، بلکه با مضمون انگلیسی یا لاتین هم در سازمان ملل متحد وجود نداشته‌است و نقل این داستان، یک شایعه است.

کاووس حسن‌لی، مؤسس مرکز #سعدی_شناسی، وجود هر گونه لوح یا سردری را با این شعر سعدی در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک، رد می‌کند و معتقد است: «متأسفانه الان طوری شده که اگر این حرف را بزنیم، هیچ‌کس باور نمی‌کند و مردم واقعاً فکر می‌کنند شعر سعدی در سر در سازمان ملل متحد نوشته شده‌است.»

اما در سال ۱۳۸۴ از سوی ایران، فرشی از استاد #صیرفیان به سازمان ملل متحد اهدا و در ورودی آن نصب شد که شعر بنی‌آدم در آن نقش بسته بود. #بان_کی_مون، دبیرکل پیشین سازمان ملل در سخنرانی ۲۰۱۲ خود در تهران با اشاره به این شعر گفت: «در ورودی سازمان ملل فرش عظیمی قرار دارد-فکر می‌کنم بزرگترین فرشی است که سازمان ملل دارد- که زینت بخش دیوار سازمان ملل و هدیه‌ای از سوی مردم ایران است. در کنار آن سخنان اعجاب‌آور سعدی شاعر بزرگ ایرانی قرار دارد.» و سپس شعر بنی آدم را خواند.

با توجه به بررسی‌های انجام شده مصطفی دبیری، کارمند بازنشسته سازمان ملل متحد در ژنو، دو بیت نخست قطعه مشهور سعدی را نخستین بار، #حسین_علا در سخنرانی خود در سومین جلسه دوازدهمین اجلاس جامعه ملل در شهریور ۱۳۲۰ خواند در سخنرانی دفاع از قطعنامه حمایت از مصیبت‌دیدگان سیل در چین.

این شعر در پیام فارسی که در مجموعهٔ پیام‌های فضاپیمای وویجر (در مجموع، پیام‌های #فضاپیما به ۵۵ زبان) برای فضاهای دوردست فرستاده شده‌است، به‌عنوان پیام برگزیده شناخته شد.
باراک #اوباما رئیس‌جمهوری سابق ایالات متحده نیز در پیام نوروزی سال ۲۰۰۹ این بیت از سعدی را خواند.
بیت اول این شعر در اساسنامه حزب سوسیالیست #عثمانی مورد اشاره واقع شده‌است.
این شعر در آلبوم Everyday Life از گروه موسیقی بریتانیایی Coldplay نوامبر 2019 به زبان فارسی، انگلیسی و چند زبان دیگر آمده است

■بنکده ها(منابع)
ویکی پدیای فارسی:
_«بانک مرکزی: از فرهنگستان زبان و ادب فارسی استعلام کردیم». مهر. تیر ۱۳۸۹.
_«دلایل درج شعر معروف سعدی، پشت اسکناس ۱۰هزار تومانی». خبرگزاری مهر. تیر۱۳۸۹
_««بنی آدم» ی که در سازمان ملل آن‌چنان مشهود نیست». خبرگزاری ایسنا. شهریور۱۳۹۱
_«جای واقعی شعر سعدی در سازمان ملل به روایت ظریف». خبرگزاری ایسنا. ۱۰مهر ۱۳۹۲
_دبیری، مصطفی (خرداد ۱۳۹۰). «سعدی و سازمان ملل متحد». حافظ (۸۲): ۲۴تا ۳۰
_دانشنامه رشد. «سعدی از عرفا»
_«شعر سعدی در اساسنامهٔ حزب سوسیالیست عثمانی». وبگاه تاریخ ایرانی.۱۲ خرداد۱۳۹۲
_John Lundberg(2008-07-04). "Finding Good In The Axis Of Evil". The Huffington Post



@LoversofIRAN

📚 ۲۱ اسفند روز بزرگداشت #نظامی_گنجوی

این سروده زیبا و جاودان، به روشنی #وطن_پرستی حکیم نظامی را نمایان می کند:
همه عالم تن است و ایران دل
نیست گوینده زین قیاس خجل/
چونکه ایران دل زمین باشد
دل ز تن به بود یقین باشد/
مینگیز فتنه میفروز کین
خرابی میاور در ایران زمین/
تو را ملکی آسوده بی داغ و رنج
مکن ناسپاسی در آن مال و گنج/

🖌او زادهٔ ۵۳۵ هـ. ق در گنجه– درگذشتهٔ ۶۰۷–۶۱۲ هـ. ق، شاعر و #داستان‌سرای_ایرانی و پارسی‌گوی سده ششم هجری(دوازدهم میلاد) است، که به‌عنوان صاحب سبک و پیشوای داستان‌سرایی در #ادبیات_پارسی شناخته شده‌است. آرامگاه نظامی گنجوی، در حاشیه غربی شهر #گنجه، #آران، (جمهوری آذربایجان فعلی) قرار دارد.

تاریخ‌نگار، داستان‌سرا وشاعر
#سبک_عراقی
لقب: #حکیم_نظامی
دوره: #سلجوقیان #شروان‌شاهان
مکتب: آذربایجانی[میانه]
آثار: #مخزن_الاسرار، #هفت_پیکر، #خسرو_شیرین، #شرف_نامه(اسکندر)، #لیلی_مجنون (#خمسهٔ نظامی)، دیوان حکیم نظامی

نظامی همه عمر خود را در گنجه در زهد و عزلت به‌سر برد و تنها در سال ۵۸۱ سفری کوتاه به دعوت سلطان قزل ارسلان به سی فرسنگی گنجه رفت و از آن پادشاه عزت و حرمت دید. نظامی شاعری مدح‌پیشه نبود، اما با تعدادی از فرمانروایان معاصر مربوط بود.
مادر او از اشراف #کرد بود و این بر پایهٔ یک بیت از دیباچه ٔلیلی و مجنون دانسته شده‌است: «گر مادر من، رئیسهٔ کرد…» نظامی نام و نسبش را در ابیاتش آورده است، نام او الیاس و نام پدرش یوسف بن زکی بن مؤید بود. دربارهٔ زادگاه پدری او اختلاف نظر است. برخی او را از #تفرش یا #فراهان و برخی از طبقه #دهقانان (ایرانیان) #اران می‌دانند.

درباره پدر او، بهروز ثروتیان این بیت در لیلی و مجنون را می‌آورد:
«دهقان فصیح پارسی‌زاد - از حال عرب چنین کند یاد»؛ و می‌نویسد: «دهقان فصیح پارسی‌زاد: نظامی گنجه ای. بیت اول بند ۳۶ از اهمیت به‌سزایی از نظر تاریخ تحقیق در زندگی و آثار نظامی برخوردار است و آن اینکه شاعر شغل و موقعیت اجتماعی خود را که «دهقان» بوده‌است و همچنین نژاد او که خود را «پارسی زاده» می‌نامد، به تصریح بیان داشته و هیچ‌گونه تردیدی در صحت این بیت و مطلب نیست؛ با تحقیق دربارهٔ دهقانان قرن ششم در #آذربایجان و بررسی #پارسی که آیا نظر او #ایرانی است یا زبان «پارسی» یا هر دو، گوشه‌های از حیات و موقعیت اجتماعی شاعر آشکار می‌شود

#دهقان/ #دهگان به معنی ایرانی اصیل و مالک زمین‌های کشاورزی‌ست. #فردوسی گوید:
از ایشان هر آن کس که دهگان بُدند/
ز تخم و نژاد بزرگان بُدند/
این تعبیر دهگان، بعدها از باب اطلاق جزء به کلّ به همهٔ #ایرانیان گفته شده‌است. همچنین واژهٔ دهقان به معنی «تاریخ‌نگار» هم به کار رفته‌است، چنان‌که تعبیر نظامی که دهقان را به صفت «فصیح» متصف می‌کند، به همین معنی اخیر است. در همین معنی فردوسی گفته‌:
ز دهقان کنون بشنو این داستان/
که برخواند از گفتهٔ باستان/
یا: سراینده دهقان موبد نژاد/
از این داستانم چنین کرد یاد/
پس نظامی که خود را «دهقان فصیح پارسی زاد»، معرفی می‌کند، باید هم ایرانی نژاده و اصیل، هم تاریخ‌دان و سخنور و هم صاحب زمین‌های کشاورزی باشد

نقش #دهگانان در پاسداری از فرهنگ و تاریخ ایران در دوره پس از #اسلام و نیز در گردآوری خراج و رساندن آن به دولت مرکزی، قابل توجه است. خلاصه آن‌که خاندان نظامی در گنجه یک خاندان دهگان با آگاهی فرهنگی و تمکّن مادی بوده‌اند. یکی از قرائن این سوابق خانوادگی، آشنایی تاریخی ما با پدر نظامی «مؤید مطرزی» و عمو یا برادر یا عموزاده‌اش به نام "قوامی مطرزی" از پارسی‌گویان قصیده و غزل سرای آذربایجان است.

وحید_دستگردی می‌نویسد: «برای اثبات این مطلب که آیا زادبوم نظامی شهر گنجه است یا آنکه در #عراق_عجم متولد و در زمان کودکی با پدر به گنجه رفت، دلیلی در اشعارش نیست، ولی تقریباً تمام تذکره نویسان می‌نگارند که در گنجه متولد شده‌است، اما عراقی الاصل(عراق عجم، بخشی از ایران) بودن وی مسلم است. بدین دلیل که در همه جا عراق را ستایش و همواره به دیدار عراق و مسافرت بدین صوب اظهار شوق کرده‌است و از آن جمله است
( مخزن_الاسرار ص ۱۷۹):
گنجه گره کرده گریبان من
بیگرهی گنج عراق آن من
بانگ برآورده جهان کای غلام
گنجه کدام است، نظامی کدام؟
(خسرو و شیرین ص ۳۶۱):
عراقی وار بانگ از چرخ بگذاشت
به آهنگ عراق این بانگ برداشت
شرَفنامه (ص ۵۳):
عراق دل‌افروز باد ارجمند
که آوازهٔ فضل از او شد بلند


جعل هویت نظامی درجمهوری آذربایجان:
در دهه نود خورشیدی پس از تصمیم دولت جاعل #باکو که دنبال فارسی زدایی از سرزمین شمال رود #ارس و جعل هویت نظامی گنجوی است، اشعار گنجوی در آرامگاه او که همگی به #زبان_فارسی بودند، پاک و تخریب شدند؛ تا سندی روشن برای مردم آن سرزمین نباشد! حتی برای نظامی دیوان به زبان #ترکی جعل کردند تا او را شاعر #ترک جا بزنند و نه #ایرانی!

عاشقان ایران💌
@LoversofIRAN

تفسیر یکی از واژگان پرکاربرد در #ادبیات_فارسی؛ #جام_شراب #ادبیات #فارسی/ از@reiki108/


🖌📃 در اشعار بزرگانی چون حضرت #حافظ و #خیام و #مولانا و ..... صحبت از جام شرابی شده است که مست کننده و اعجاب اور است!

از این جام به نامهای مختلفی یاد شده است.

اما اکنون می دانیم که شکل کلی کائنات به شکل جامی ایستاده است که درون آن شراب مست کننده یا همان خلقت (عنصر حیات) وجود دارد.

این جام عرفا، همین شکل اصلی کائنات است که تازه امروز دانشمندان به ان رسیده اند درحالیکه عرفا و انسانهایی که از قید تن رها شده اند قرنها پیش توانسته اند با فراتر رفتن از بیرون از کالبد جسمانی خود شکل آن را توصیف کنند .


عاشقان ایران💌
@LoversofIRAN

🖌#نجف_دریابندری، مترجم و نویسنده بزرگ ایرانی به همسرش #فهیمه_راستکار (دوبلور) پیوست. روانش شاد🥀

زادهٔ ۱ شهریور ۱۳۰۸؛ یکی از بزرگترین مترجمان ایرانی، دیروز، ١٥ اردیبهشت ١٣٩٩ در ٩١ سالگی در تهران درگذشت

در محله "حمام جرمنی" #آبادان به دنیا آمد. حضور انگلیسی‌های در تأسیسات نفتی آبادان و تردد در شهر او را به یادگیری انگلیسی علاقه‌مند کرد و زبان را خودآموز یادگرفت
او یک خودآموخته ی واقعی بود اگرچه سوم دبیرستان ترک تحصیل کرد

در۱۳۳۲ اولین اثر خود ترجمهٔ کتاب معروف "وداع با اسلحه" را منتشرکرد و یکسال بعد از #کودتا ی32 و سقوط دولت دکتر #مصدق به زندان افتاد

تا ۱۳۳۷ زندان بود. همانجا به فلسفه علاقه‌مند شد و در حبس، کتاب مهم "تاریخ فلسفه غرب" از برتراند راسل را ترجمه کرد

با ترجمه آثار ارنست همینگوی، جبران خلیل جبران، مارک توین و ویلیام فاکنر، خالق برترین ترجمه ها در زبان #فارسی شد و خدمت بزرگی به ارتقای #نهضت_ترجمه و #ادبیات و #فلسفه و علوم سیاسی کرد

برای ترجمه آثار آمریکایی، برنده جایزه تورنتون وایلدر دانشگاه کلمبیا شد

سازمان میراث فرهنگی ایران سال۱۳۹۶ ایشان را به عنوان #گنجینه_زنده_بشری ثبت کرد

@LoversofIRAN

افسوس!

آخوند پرقدرت مملکت. دارای مرتبه حجت الاسلامی، که باید قاعدتا کتب زیادی خوانده باشد، حالا توقع شاهنامه خوانی از او نداریم ولی همان کتاب ادبیات فارسی دبیرستان نظام قدیم را هم اگر در زمان نوجوانی(دهه۷۰) درست می خواند، آنجا در شعر معروف #ملک_الشعرای_بهار:
"ای دیوسپید پای در بند
ای گنبد گیتی، ای دماوند"
توضیح داده شده بود که منظور از "دیو سپید"، شخصیتی پلید در #شاهنامه است که در کوه دماوند به دست #رستم دستان در غل و زنجیر شد تا آزارش به خلق نرسد، و شاعر از این ماجرا با صنعت تشبیه به شکلی دیگر استفاده کرده است

پدر معنوی نه، پدر مادی اصلاح طلبان،
بد نیست در آن برج و باروی بلند و شاهانه، کمی هم از جهان و مافیها فارغ شود و #ادبیات_ایران بخواند. اگر شاهنامه بخواند که عالی است. اگر نه در همراهی با احساسات ملی مردم، ساده سخن بگوید مثل عامه مردم نه پیچیده با تشبیهات و استعارات ادبی که اینگونه شود

💌عاشقان ایران
@LoversofIRAN