👈چرا سنگ نگاره های باستانی ایران، در کتاب های درسی دانش آموزان نیست؟

@LoversofIRAN


(فروردین ۹۷/خبرگزاری ایرنا)

⬅️ نگاره ای ۱۰ هزار ساله از مسابقه بوکس در ایران!

خمین - پژوهشگر سنگ نگاره های ایران گفت:
در مطالعات جدید پژوهشگران آزاد، آثار حکاکی شده و نقوش رقابت #بوکس در بخشی از سنگ نگاره های #تیمره در شهرستان #خمین کشف شد.

(تیمره، جایی میان سه استان #اصفهان، #لرستان و #مرکزی است)

#محمد_ناصری_فرد در گفت و گو با ایرنا:
در این نقوش کشف شده تصاویری از انسان در حال تحرک بدنی و اجرای پرهیجان مسابقه بوکس دیده می شود. در بخشی از آن نیز صحنه داوری بر فراز پله چوبی وجود دارد.
کشف این آثار با نمونه های همگون مشابه نشان می دهد که ایرانیان باستان، از هزاره سوم و چهارم قبل از میلاد رقابت های ورزشی به ویژه مسابقه بوکس را اجرا می کردند.

پژوهشگر سنگ نگاره های ایران با بیان اینکه ورزش بوکس به #یونان (سال 677 قبل از میلاد ) منسوب شده است، گفت: محققان بر این باورند که کاربری این ورزش برای تفریح و آمادگی رزمی بوده است. کشف نمونه های متعدد از اجرای مسابقات #بوکس، #چوگان و #تیر_اندازی با سرعت بالا و ایستاده بر اسب و دیگر نمونه ها، نشان از این می دهد که سنگ نگاره ها با وجود مهجوریت در ایران آیینه تمام نمایی از زیست بشر در #فلات_ایران و به ویژه در #ایران_مرکزی است.

وی تاکید کرد: گنجاندن تصاویر سنگ نگاره ها در #کتاب_درسی_مدارس و #دانشگاه از موضوعاتی است که باید به آن توجه ویژه شود چرا که داشته های اصیل فرهنگی را معرفی می کند.
نویسنده کتاب های "سنگ نگاره های ایران و تیمره" بیان کرد:
۲۴ استان کشور دارای آثار سنگ نگاره است که در مجموع شمار این آثار به بیش از ۵۰ هزار نمونه می رسد و حتی برای کهن ترین کتیبه خطی ایران که متعلق به ۴۸۰۰ سال پیش است نیز هیچ گونه کاربست اقتصادی ایجاد نشده و نیاز است از این سرمایه ارزشمند به درستی در درآمدزایی و معرفی #هویت_ناب_ایرانی بهره گرفته شود.

بیش از ۲۱ هزار سنگ نگاره در مساحتی حدود ۱۵۰ کیلومتر مربع در منطقه تیمره شهرستان خمین وجود دارد که قدمت بعضی از آن ها به بیش از ۴۰ هزار سال می رسد

(توضیح مدیر کانال:
دو نقش برجسته کهن ایرانی با پیشینه تقریبی ۴۸۰۰ ساله در ایران یافت شده است. یکی در استان #بوشهر که ۴۸۰۰ سال پیشینه دارد و کهن ترین کتیبه #ایلامی/عیلامی است و مربوط به شهر باستانی #لیان در شمال خلیج فارس و استان بوشهر کنونی. یکی هم کتیبه #آنوبانينی Annubanini در #کرمانشاه است. نقش برجسته ای بر صخره ای در کوه "ميان کل" Miyan-kal در مرکز شهر #سرپل_زهاب؛ که پس از نقش برجسته #نرم_سين Naram-sin کهن ترين نقش برجسته یافت شده در باختر ايران و از کهن ترين نقش برجسته ها در جغرافيای سياسی امروز ايران است. پیشینه اش به ۲۸۰۰ سال پيش از ميلاد مسيح یعنی ۴۸۰۰ سال پیش می رسد).

https://t.me/LoversofIRAN/7240

👈سنگ‌نبشته آنوبانینی در سرپل زهاب کرمانشاه

@LoversofIRAN

(توضیح مدیر کانال درباره نگارش "سرپل زهاب:
به دید برخی پژوهندگان، نگارش درست نام این شهر، #سرپل_زهاب است نه #سرپل_ذهاب. بر خلاف آنکه در نوشتار رسمی امروز، "سرپل ذهاب" نوشته می شود. چون "سر پل" همهشته/ترکیب فارسی است اما "ذهاب" واژه عربی؛ حال آنکه "زهاب"[ زَ ] فارسی است و اسمی مرکب به معنی: تراویدن آب از کنار رودخانه و چشمه و تالاب و...(فرهنگ فارسی معین ) و در گویش امروزی ، آبی است که از جایی زهد. پس سرپل زهاب، منطقی تر و درست تر به نظر می آید به ویژه که در این منطقه رودخانه ای نیز وجود داشته است)


این سنگ نوشته(کتیبه) باستانی از کهن ترین نمونه های سنگ نگاره های ایران است که پیشینه آن به ۴۸۰۰ سال می رسد و آنوبانینی، شاه لولوبی را نشان می دهد.
این نقش‌برجسته، در محوطهٔ یک دبیرستان دخترانه در شهر #سرپل_زهاب بود که خوشبختانه در زلزله سال ۹۶ که سرپل زهاب بشدت لرزید، آسیبی ندید.


این نقش‌برجسته پرده‌ای است که در آن شاه (آنوبانینی) در برابر ایزدبانو/الهه #ایشتار و ستاره‌ای که او را در مقابل دشمنان به پیروزی رسانده، ایستاده است و پای خود را بر بدن دشمن شکست خورده، نهاده‌است.

ملکه (ایشتر) در یک دست حلقه‌ای دارد و در دست دیگر طناب یا زنجیری، که دو اسیر از بینی، در بند او هستند. علاوه بر شاه و ملکه، ۹ اسیر برهنه نیز در تصویر قابل مشاهده است.

زیر نقش برجسته، سنگ نبشته‌ای به خط اکدی وجود دارد که بر آن چنین نوشته شده است:
آنوبانی‌نی پادشاه توانا، پادشاه لولوبی، نقش خود و نقش الهه ایشتار را در کوه #پادیر رسم کرد. آن کس که این نقوش و این لوح را محو کند، به نفرین و لعنت آنو، آنوتروم، بل، بلیت، رامان، ایشتار، سین و شمش گرفتار شود و با دو نسل او برباد رواد.

https://t.me/LoversofIRAN/7243?single