عاشقان ایران
۲۰بهمن زادروز #ابراهیم_پورداوود استاد بزرگ فرهنگ و زبان های باستانی ایران است. ﺍﻭ ﺑﺎ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻥ #ﺍﻭﺳﺘﺎ ﺩﺭ ۶ﺩﻓﺘﺮ، ﮐﻤﮏ ﺷﺎﯾﺎﻧﯽ ﺑﻪ پژوهش های ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﮐﺮﺩ. اگر پرسی ز کیش پورداوود جوان پارسی #ایران پرستد
👈استاد ابراهیم پورداوود و ایران شناسی 👉
@LoversofIRAN
⬅️ #ابراهیم_پورداوود،
زادهٔ ۲۰ بهمن ۱۲۶۴، #رشت - مرگ ۲۶ آبان ۱۳۴۷، تهران) #ایران_شناس معاصر، اوستاشناس، نخستین مترجم فارسی #اوستا و استاد فرهنگ ایران باستان و زبان اوستایی دانشگاه تهران
پورداوود را بنیانگذار #ایران_شناسی در #ایران، و زنده‌کنندهٔ "فرهنگ و زبان های #ایران_باستان" دانسته‌اند. وی از کودکی به دانستن اوضاع ایران کهن علاقه داشت و چون به سن رشد رسید، مطالعهٔ کتاب هایی را که درباره ایران باستان بود، بر مطالعهٔ کتاب های دیگر ترجیح داد و به خصوص کتاب های مربوط به دین #زردشتی بیش از همه توجه او را به خود جلب کرد.
او سال های دراز در این‌باره به تحقیق پرداخت و با آگاهی وسیعی که از زبان های فرانسه، آلمانی، انگلیسی، عربی و ترکی و دیگر زبان های کهن داشت، تمام کتاب های مربوط به ایران قدیم را - که به زبان های گوناگون نوشته شده بود - در کتابخانهٔ شخصی گرد آورد و تا آخرین دقایق حیات به مطالعه و بررسی سرگرم بود.
او در این راه از مباحثه و مکاتبه با دانشمندان بزرگ ایرانشناسی دنیای غرب از جمله مارکوارت، مان، هارتمان، فرانک، شدر، براون، میتووخ، مینورسکی، ولف و بلوشه دریغ نمی‌کرد. بر اثر کوشش های پیگیر او ایرانیان می‌توانند اوستا را به زبان فارسی سادهٔ امروزی مطالعه کنند و از اوضاع و رسوم و اخلاق و مواعظ و حِکم، معتقدات دینی، روایت های تاریخی و اساطیری نیاکان خود آگاه شوند.
خدمت بزرگ او دربارهٔ تفسیر اوستا به خدماتی تشبیه شده‌است که گروته و راولینسون در قرن نوزدهم نسبت به کشف الفبای میخی کردند و دنیا را از تاریخ قوم آریایی و ایران هخامنشی آگاه ساختند.
ترجمه و گزارش اوستا برجسته‌ترین اثر پورداوود به شمار می‌رود. با در نظر گرفتن سیاق عبارت های اوستایی و دور بودن آنها از شیوهٔ #زبان #فارسی امروز و نیز با توجه به متن مشکل و پر از ابهام اوستای نخستین، اهمیت کار پورداوود روشن می‌شود.
او می‌کوشید ترجمه‌ای روان از اوستا به دست دهد و بدون آنکه از حدود قواعد زبان فارسی دور شود، با استفاده از واژه‌های کهن، ترکیباتی رسا و خوش‌آهنگ پدید آورد. امتیاز دیگر کار او مقدمه و توضیحاتی است که برای هر یک از بخش های اوستا نگاشته است. این مجموعه علاوه بر تفسیر و ترجمه، لغت‌نامهٔ بزرگی در ریشه‌شناسی واژه‌های ایرانی نیز هست و از بهترین مآخذ برای پی بردن به فرهنگ ایران باستان به‌شمار می‌آید.
پورداوود در طول سال ها معلمی خود، شاگردان فراوانی تربیت کرد که هریک خود معلمان و محققان نامدار در عرصهٔ ادب و فرهنگ ایران شمرده می‌شوند و از آن میان محمد معین، محمد مقدم، بهرام فره‌وشی، احسان یارشاطر و جلیل دوستخواه بیش از دیگران شناخته‌شده هستند.
آثار
الف: ترجمه ها
1. گات‌ها (بمبئی، ۱۳۰۵)، نخستین بخش از اوستاست که جزو مجموعهٔ یسنا به شمار می‌آید و توسط انجمن زردشتیان ایرانی بمبئی و ایران لیگ چاپ شده، و به دستیاری دینشاه ایرانی به دو زبان پارسی و انگلیسی فراهم آمده‌است.
2. یشت‌ها (بمبئی، ۱۳۰۷)، دو بخش. نخستین مجموعهٔ یسناست و دیباچهٔ آن به دستیاری دینشاه ایرانی به انگلیسی ترجمه شده‌است.
3.خرده‌اوستا (بمبئی، ۱۳۱۰)، گزارش و ترجمهٔ آخرین بخش اوستاست.
4.یسنا (بمبئی، ۱۳۱۲)
5.یادداشت‌های گات‌ها (تهران، ۱۳۳۶)
6.ویسپرد (تهران، ۱۳۴۳)، بخش دیگری از اوستا
7.وندیداد، که جزو آثار منتشرنشدهٔ اوست.
ب: نثر وپژوهش ها
1.ایرانشاه(بمبئی، ۱۳۰۴)، در شرح مهاجرت زردشتیان ایران به هند.
2.خرمشاه(بمبئی، ۱۳۰۵)، بخشی از سخنرانی‌های پورداوود دربارهٔ آیین و کارنامهٔ زبان باستان
3.گفت‌وشنود پارسی(بمبئی، ۱۳۱۲)، کتاب درسی آموختن زبان پارسی به هندوها.
4.سوشیانس(بمبئی، ۱۳۰۶)، رساله سخنرانی ها
5.فرهنگ ایران باستان(تهران، ۱۳۲۶)، گفتارهایی دربارهٔ فرهنگ ایران باستان و برخی واژه‌ها
6.هرمزدنامه(تهران، ۱۳۳۱)، دربارهٔ گیاهان خوراکی، دارویی و واژه‌شناسی.
7.آناهیتا یا پنجاه گفتار(تهران، ۱۳۴۳)، مقاله‌هایی دربارهٔ تاریخ، تمدن و زبان ایرانیان.
8.خوزستان ما(تهران، ۱۳۴۳)، رسالهٔ کوچکی دربارهٔ سرزمین ایلام و اقوام خوز که از اسناد مهم تاریخ خوزستان است.
9.بیژن و منیژه (تهران، ۱۳۴۴)، گزیده‌ای از شاهنامهٔ فردوسی همراه با پیش‌گفتار دقیقی و شاهنامه
10.فریدون (تهران، ۱۳۴۶)، گزیده‌ای از شاهنامهٔ فردوسی با توضیحات و حواشی
11.زین ابزار (تهران، ۱۳۴۷)، تاریخچه‌ای از سلاح‌های کهن ایرانی.
12.ترجمهٔ کیمیای سعادت امام محمد غزالی.
ج: شعرها
1.پوراندخت‌نامه (دیوان اشعار)،۱۳۰۶
2.یزدگرد شهریار، یادبود جشن هزاره فردوسی۱۳۰۷
3.سروده‌های پورداوود در گزارش خرده اوستا؛ سروده شده،۱۳۱۰
4. چکامه‌ای در گزارش گات‌ها،۱۳۱۶
5.دو چکامه و دو غزل که ادوارد براون از پورداوود در کتاب تاریخ ادبیات
6.قطعهٔ کشاورز،۱۹۱۴
خلاصه شده ازکانال @ardestanialii
@LoversofIRAN
@LoversofIRAN
⬅️ #ابراهیم_پورداوود،
زادهٔ ۲۰ بهمن ۱۲۶۴، #رشت - مرگ ۲۶ آبان ۱۳۴۷، تهران) #ایران_شناس معاصر، اوستاشناس، نخستین مترجم فارسی #اوستا و استاد فرهنگ ایران باستان و زبان اوستایی دانشگاه تهران
پورداوود را بنیانگذار #ایران_شناسی در #ایران، و زنده‌کنندهٔ "فرهنگ و زبان های #ایران_باستان" دانسته‌اند. وی از کودکی به دانستن اوضاع ایران کهن علاقه داشت و چون به سن رشد رسید، مطالعهٔ کتاب هایی را که درباره ایران باستان بود، بر مطالعهٔ کتاب های دیگر ترجیح داد و به خصوص کتاب های مربوط به دین #زردشتی بیش از همه توجه او را به خود جلب کرد.
او سال های دراز در این‌باره به تحقیق پرداخت و با آگاهی وسیعی که از زبان های فرانسه، آلمانی، انگلیسی، عربی و ترکی و دیگر زبان های کهن داشت، تمام کتاب های مربوط به ایران قدیم را - که به زبان های گوناگون نوشته شده بود - در کتابخانهٔ شخصی گرد آورد و تا آخرین دقایق حیات به مطالعه و بررسی سرگرم بود.
او در این راه از مباحثه و مکاتبه با دانشمندان بزرگ ایرانشناسی دنیای غرب از جمله مارکوارت، مان، هارتمان، فرانک، شدر، براون، میتووخ، مینورسکی، ولف و بلوشه دریغ نمی‌کرد. بر اثر کوشش های پیگیر او ایرانیان می‌توانند اوستا را به زبان فارسی سادهٔ امروزی مطالعه کنند و از اوضاع و رسوم و اخلاق و مواعظ و حِکم، معتقدات دینی، روایت های تاریخی و اساطیری نیاکان خود آگاه شوند.
خدمت بزرگ او دربارهٔ تفسیر اوستا به خدماتی تشبیه شده‌است که گروته و راولینسون در قرن نوزدهم نسبت به کشف الفبای میخی کردند و دنیا را از تاریخ قوم آریایی و ایران هخامنشی آگاه ساختند.
ترجمه و گزارش اوستا برجسته‌ترین اثر پورداوود به شمار می‌رود. با در نظر گرفتن سیاق عبارت های اوستایی و دور بودن آنها از شیوهٔ #زبان #فارسی امروز و نیز با توجه به متن مشکل و پر از ابهام اوستای نخستین، اهمیت کار پورداوود روشن می‌شود.
او می‌کوشید ترجمه‌ای روان از اوستا به دست دهد و بدون آنکه از حدود قواعد زبان فارسی دور شود، با استفاده از واژه‌های کهن، ترکیباتی رسا و خوش‌آهنگ پدید آورد. امتیاز دیگر کار او مقدمه و توضیحاتی است که برای هر یک از بخش های اوستا نگاشته است. این مجموعه علاوه بر تفسیر و ترجمه، لغت‌نامهٔ بزرگی در ریشه‌شناسی واژه‌های ایرانی نیز هست و از بهترین مآخذ برای پی بردن به فرهنگ ایران باستان به‌شمار می‌آید.
پورداوود در طول سال ها معلمی خود، شاگردان فراوانی تربیت کرد که هریک خود معلمان و محققان نامدار در عرصهٔ ادب و فرهنگ ایران شمرده می‌شوند و از آن میان محمد معین، محمد مقدم، بهرام فره‌وشی، احسان یارشاطر و جلیل دوستخواه بیش از دیگران شناخته‌شده هستند.
آثار
الف: ترجمه ها
1. گات‌ها (بمبئی، ۱۳۰۵)، نخستین بخش از اوستاست که جزو مجموعهٔ یسنا به شمار می‌آید و توسط انجمن زردشتیان ایرانی بمبئی و ایران لیگ چاپ شده، و به دستیاری دینشاه ایرانی به دو زبان پارسی و انگلیسی فراهم آمده‌است.
2. یشت‌ها (بمبئی، ۱۳۰۷)، دو بخش. نخستین مجموعهٔ یسناست و دیباچهٔ آن به دستیاری دینشاه ایرانی به انگلیسی ترجمه شده‌است.
3.خرده‌اوستا (بمبئی، ۱۳۱۰)، گزارش و ترجمهٔ آخرین بخش اوستاست.
4.یسنا (بمبئی، ۱۳۱۲)
5.یادداشت‌های گات‌ها (تهران، ۱۳۳۶)
6.ویسپرد (تهران، ۱۳۴۳)، بخش دیگری از اوستا
7.وندیداد، که جزو آثار منتشرنشدهٔ اوست.
ب: نثر وپژوهش ها
1.ایرانشاه(بمبئی، ۱۳۰۴)، در شرح مهاجرت زردشتیان ایران به هند.
2.خرمشاه(بمبئی، ۱۳۰۵)، بخشی از سخنرانی‌های پورداوود دربارهٔ آیین و کارنامهٔ زبان باستان
3.گفت‌وشنود پارسی(بمبئی، ۱۳۱۲)، کتاب درسی آموختن زبان پارسی به هندوها.
4.سوشیانس(بمبئی، ۱۳۰۶)، رساله سخنرانی ها
5.فرهنگ ایران باستان(تهران، ۱۳۲۶)، گفتارهایی دربارهٔ فرهنگ ایران باستان و برخی واژه‌ها
6.هرمزدنامه(تهران، ۱۳۳۱)، دربارهٔ گیاهان خوراکی، دارویی و واژه‌شناسی.
7.آناهیتا یا پنجاه گفتار(تهران، ۱۳۴۳)، مقاله‌هایی دربارهٔ تاریخ، تمدن و زبان ایرانیان.
8.خوزستان ما(تهران، ۱۳۴۳)، رسالهٔ کوچکی دربارهٔ سرزمین ایلام و اقوام خوز که از اسناد مهم تاریخ خوزستان است.
9.بیژن و منیژه (تهران، ۱۳۴۴)، گزیده‌ای از شاهنامهٔ فردوسی همراه با پیش‌گفتار دقیقی و شاهنامه
10.فریدون (تهران، ۱۳۴۶)، گزیده‌ای از شاهنامهٔ فردوسی با توضیحات و حواشی
11.زین ابزار (تهران، ۱۳۴۷)، تاریخچه‌ای از سلاح‌های کهن ایرانی.
12.ترجمهٔ کیمیای سعادت امام محمد غزالی.
ج: شعرها
1.پوراندخت‌نامه (دیوان اشعار)،۱۳۰۶
2.یزدگرد شهریار، یادبود جشن هزاره فردوسی۱۳۰۷
3.سروده‌های پورداوود در گزارش خرده اوستا؛ سروده شده،۱۳۱۰
4. چکامه‌ای در گزارش گات‌ها،۱۳۱۶
5.دو چکامه و دو غزل که ادوارد براون از پورداوود در کتاب تاریخ ادبیات
6.قطعهٔ کشاورز،۱۹۱۴
خلاصه شده ازکانال @ardestanialii
@LoversofIRAN
عاشقان ایران
#گارنیک_آساتوریان: #زبان_مادری مردمی که درایران زندگی می کنند #فارسی است که زبان اصلی و اول آنهاست این را آشکارا باید گفت زبان ها وگویش هایی که مردم درخانه صحبت می کنند، زبان محلی هستند @LoversofIRAN
👈پروفسور آساتوریان، زبان فارسی را زبان اصلی و مادری همه ایرانیان می داند و زبان های دیگر را که در خانه ها صحبت می شود، زبان محلی👉
@LoversofIRAN
#گارنیک_آساتوریان #ارمنی #ارامنه #کرُد #کرد_شناسی #ارمنستان #ایران_شناس #زبان #فارسی #زبان_مادری #مادری #زبان_محلی #محلی
⬅️ گارنیک سروبی آساتوریان
۱۳۳۲خورشیدی (۷ مارس ۱۹۵۳) در تهران متولد شد و در ۱۹۶۸ به ایروان ارمنستان مهاجرت کرد.
پروفسور ایرانی ارمنی تبار در رشته کرُدشناسی مقیم ارمنستان که در دانشگاه دولتی ایروان تدریس می‌کند و رئیس هئیت‌علمی ایرانی‌شناسی این دانشگاه است.
او به خاطر تحقیقات فراوانش در مطالعات سنت قبیله‌ای و زبان‌شناختی #کرُدی و تأسیس مرکز مطالعات معاصر کردی، معروف شد. اکنون رئیس مرکز تازه‌تاسیس ایرانی‌شناسی و ویراستار نشریه «Acta Kurdica» است.
در سال ۱۹۷۶میلادی از بخش کرُدشناسی شعبهٔ ایرانی‌شناسی دانشگاه دولتی ایروان فارغ‌التحصیل شد. از سال ۱۹۷۷ میلادی تا ۱۹۸۶ میلادی دانشجو دکتری و سپس کارمند عالی انستیتوی خاورشناسی آکادمی علوم شوروی در لنینگراد در رشتهٔ فرهنگ و زبانهای باستانی ایران ( #اوستایی، #سغدی، #پهلوی، #پارتی، #کردشناسی و #نژادشناسی ایرانی) بود.
آساطوریان درجه دکتری از دانشگاه لنینگراد در سال ۱۳۶۳ خورشیدی (۱۹۸۴ میلادی) و دکترای عالی در سال ۱۹۹۰ میلادی از آکادمی علوم شوروی در مسکو دریافت کرد.
🔷 رزومه:
●تالیف ۱۱ کتاب و بیش از ۱۲۵ مقالهٔ علمی منتشر شده به زبانهای ارمنی، روسی، انگلیسی، آلمانی، فرانسه، ترُکی و کرُدی است.
●استادی دانشگاه کپنهاگ از سال ۱۳۶۴ خورشیدی تا ۱۳۷۸
●از تالیفات مهم آساتوریان «فرهنگ مفصل ریشه‌شناسی زبان فارسی» است که به فارسی نوشته شده و دربرگیرندهٔ تمام واژه‌های اصیل ایرانی با آوانگاری است.
●بنیانگذار دو نشریه ایران‌نامه و آکتا کردیکا
🔷 حوزه‌های پژوهشی:
فرهنگ ایران باستان
ادیان قبل از اسلام
متون سغدی، پهلوی، پارتی، کردشناسی (گویش‌های کرُدی و نژادشناسی قوم کرُد)
عشایر و قبایل ایرانی (زازها، گوران‌ها، لرها، بختیاری‌هازرتشتیان ایران (گبرها)
مسائل حاد سیاسی منطقه‌ای و مردم نگاری نژادی
فرهنگ عامه (فولکور) و مردم شناسی
🔷 مسئولیت‌های علمی و اداری:
رئیس شعبه ایرانشناسی دانشگاه دولتی ایروان
رئیس مرکز ایرانشناسی در قفقاز
سردبیر مجلهٔ بین‌المللی «Iran & The Caucasus» (منشتره در لیدن هلند)
سردبیر مجله مشرق شناسان جمهوری ارمنستان «ایران‌نامه»
رئیس شورای علمی اعطای درجهٔ دکتری در خاورشناسی در ارمنستان
🔷سخنی ژرف از آساتوریان درباره زبان فارسی که زبان مادری همه ایرانیان است، چراکه فارسی، میراث ماندگار و مشترک این سرزمین است و نشانه ی در هم تنیدگی و پیوستگی #زبانهای_ایرانی که در ساخت فارسی امروز نقش داشته اند👇
https://t.me/LoversofIRAN/4882
@LoversofIRAN
#گارنیک_آساتوریان #ارمنی #ارامنه #کرُد #کرد_شناسی #ارمنستان #ایران_شناس #زبان #فارسی #زبان_مادری #مادری #زبان_محلی #محلی
⬅️ گارنیک سروبی آساتوریان
۱۳۳۲خورشیدی (۷ مارس ۱۹۵۳) در تهران متولد شد و در ۱۹۶۸ به ایروان ارمنستان مهاجرت کرد.
پروفسور ایرانی ارمنی تبار در رشته کرُدشناسی مقیم ارمنستان که در دانشگاه دولتی ایروان تدریس می‌کند و رئیس هئیت‌علمی ایرانی‌شناسی این دانشگاه است.
او به خاطر تحقیقات فراوانش در مطالعات سنت قبیله‌ای و زبان‌شناختی #کرُدی و تأسیس مرکز مطالعات معاصر کردی، معروف شد. اکنون رئیس مرکز تازه‌تاسیس ایرانی‌شناسی و ویراستار نشریه «Acta Kurdica» است.
در سال ۱۹۷۶میلادی از بخش کرُدشناسی شعبهٔ ایرانی‌شناسی دانشگاه دولتی ایروان فارغ‌التحصیل شد. از سال ۱۹۷۷ میلادی تا ۱۹۸۶ میلادی دانشجو دکتری و سپس کارمند عالی انستیتوی خاورشناسی آکادمی علوم شوروی در لنینگراد در رشتهٔ فرهنگ و زبانهای باستانی ایران ( #اوستایی، #سغدی، #پهلوی، #پارتی، #کردشناسی و #نژادشناسی ایرانی) بود.
آساطوریان درجه دکتری از دانشگاه لنینگراد در سال ۱۳۶۳ خورشیدی (۱۹۸۴ میلادی) و دکترای عالی در سال ۱۹۹۰ میلادی از آکادمی علوم شوروی در مسکو دریافت کرد.
🔷 رزومه:
●تالیف ۱۱ کتاب و بیش از ۱۲۵ مقالهٔ علمی منتشر شده به زبانهای ارمنی، روسی، انگلیسی، آلمانی، فرانسه، ترُکی و کرُدی است.
●استادی دانشگاه کپنهاگ از سال ۱۳۶۴ خورشیدی تا ۱۳۷۸
●از تالیفات مهم آساتوریان «فرهنگ مفصل ریشه‌شناسی زبان فارسی» است که به فارسی نوشته شده و دربرگیرندهٔ تمام واژه‌های اصیل ایرانی با آوانگاری است.
●بنیانگذار دو نشریه ایران‌نامه و آکتا کردیکا
🔷 حوزه‌های پژوهشی:
فرهنگ ایران باستان
ادیان قبل از اسلام
متون سغدی، پهلوی، پارتی، کردشناسی (گویش‌های کرُدی و نژادشناسی قوم کرُد)
عشایر و قبایل ایرانی (زازها، گوران‌ها، لرها، بختیاری‌هازرتشتیان ایران (گبرها)
مسائل حاد سیاسی منطقه‌ای و مردم نگاری نژادی
فرهنگ عامه (فولکور) و مردم شناسی
🔷 مسئولیت‌های علمی و اداری:
رئیس شعبه ایرانشناسی دانشگاه دولتی ایروان
رئیس مرکز ایرانشناسی در قفقاز
سردبیر مجلهٔ بین‌المللی «Iran & The Caucasus» (منشتره در لیدن هلند)
سردبیر مجله مشرق شناسان جمهوری ارمنستان «ایران‌نامه»
رئیس شورای علمی اعطای درجهٔ دکتری در خاورشناسی در ارمنستان
🔷سخنی ژرف از آساتوریان درباره زبان فارسی که زبان مادری همه ایرانیان است، چراکه فارسی، میراث ماندگار و مشترک این سرزمین است و نشانه ی در هم تنیدگی و پیوستگی #زبانهای_ایرانی که در ساخت فارسی امروز نقش داشته اند👇
https://t.me/LoversofIRAN/4882
Telegram
Lovers of IRAN
#گارنیک_آساتوریان:
#زبان_مادری مردمی که درایران زندگی می کنند #فارسی است که زبان اصلی و اول آنهاست
این را آشکارا باید گفت
زبان ها وگویش هایی که مردم درخانه صحبت می کنند، زبان محلی هستند
@LoversofIRAN
#زبان_مادری مردمی که درایران زندگی می کنند #فارسی است که زبان اصلی و اول آنهاست
این را آشکارا باید گفت
زبان ها وگویش هایی که مردم درخانه صحبت می کنند، زبان محلی هستند
@LoversofIRAN
👈۲۰ فروردین، دو سال از درگذشت فرزند فرزانه ی ایران زمین گذشت👉
@LoversofIRAN
⬅️ استاد بزرگ، #منوچهر_ستوده که همچون نامش، ستودنی بود.
روانش شاد و نامش چو تاریخ ایران جاودان باد.
🔹 استاد منوچهر ستوده، ایران_شناس و پژوهشگر برجسته ایرانی، ۲۰ فروردین ماه ۱۳۹۵، در ۱۰۳ سالگی در بیمارستان طالقانی چالوس درگذشت.
یادش گرامی راهش پر رهرو و ایرانش جاودان.
🔹دکتر #ستوده متولد ۲۸ تیر ۱۲۹۲ در #تهران؛ #ایران_شناس، جغرافیدان، استاد #دانشگاه_تهران و پژوهشگر ایرانی است.
از تالیف دکتر ستوده به ۵۲ جلد کتاب و ۲۸۶ مقاله می‌توان اشاره کرد.
کتاب‌ها و مقاله‌های استاد نشانهٔ دلبستگی ژرف و عمیق ایشان به تاریخ و دامنه و پیشینهٔ #فرهنگ_ایرانی است.
🔹برخی از کتاب‌های استاد ستوده عبارتند از:
جغرافیای تاریخی #شمیران،
سفرنامهٔ گیلان ناصرالدین شاه #قاجار،
تاریخ بنادر و جزایر #خلیج فارس،
تاریخ #بدخشان،
فرهنگ #نائینی،
فرهنگ #گیلکی با مقدمهٔ استاد ابراهیم پورداود،
فرهنگ #کرمانی،
فرهنگ #بهدینان با مقدمهٔ ابراهیم پورداود،
حدود العالم من المشرق الی المغرب،
مهمان نامه #بخارا،
جغرافیای #اصفهان،
فرهنگ #سمنانی سرخه‌ای لاسگردی سنگسری شه‌میرزادی،
عجایب المخلوقات و غرایب الموجودات،
قلاع اسماعیلیه در رشته‌کوه‌های #البرز،
تاریخ گیلان و #دیلمستان،
از #آستارا تا #استارباد در ده جلد شامل آثار و بناهای تاریخی #گیلان و #مازندران و #گلستان که هر کدام نزدیک به هشتصد صفحه است.
⬅️دسترسی به نوشتارهایی ارزنده درباره ایشان، از کانال "ایران بوم":
آشنایی با ایران‌شناسان؛ ستودۀ ایرانشناسی - نگاهی به زندگی و آثار دکتر ستوده
http://www.iranboom.ir/nam-avaran/49-bozorgan/13646-negahi-be-zendegi-manochehr-sotodeh.html
قلم باید با قدم توأم شود
http://www.iranboom.ir/nam-avaran/49-bozorgan/2830-ghalam-bayad-ba-ghadam-toam-bashad.html
استاد منوچهر ستوده - عبدالحسین آذرنگ
http://www.iranboom.ir/nam-avaran/49-bozorgan/16418-ostad-sotude-karang.html
دکتر منوچهر ستوده - علی دهباشی
http://www.iranboom.ir/nam-avaran/49-bozorgan/16420-dr-sotodeh-ali-dehbashi.html
بزرگداشت ایران شناسی که نشناختیمش - دكتر منوچهر ستوده
http://www.iranboom.ir/nam-avaran/49-bozorgan/2827-bozorgdash-iranshenas-sotode.html
نکوداشت مقام علمی استاد ۱۰۰ ساله‌ی جغرافیای تاریخی - منوچهر ستوده: به جای تماشای ماهواره از زمان استفاده کنید
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/gozaresh/11275-----100-------------.html
اقتداری در مراسم گرامیداشت یک‌صدمین سال تولد استاد منوچهر ستوده: پیوستگی، اصالت و قدمت فرهنگ ایرانی وجه مشترک آثار ستوده است
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/gozaresh/9729-1392-04-14-08-02-28.html
زندگی نامه خودنوشت شادروان دکتر منوچهر ستوده
http://www.iranboom.ir/nam-avaran/49-bozorgan/16325-zendegi-khodnevesht-shadravan-dr-sotode.html
جشن صد سالگی منوچهر ستوده
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/roidad-haye-farhangi/9653-1392-03-25-12-28-08.html
رونمایی سردیس دکتر منوچهر ستوده در باغ نگارستان
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/gozaresh/9836-sardis-manochehr-sotode-bagh-negarestan.html
مراسم بزرگداشت دکتر منوچهر ستوده و رونمائی از کتاب «سرو کهنسال» در رشت
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/gozaresh/9807-ketab-manochehr-sotode-rasht.html
کتاب «از آستارا تا استارباد» نوشتهٔ دکتر منوچهر ستوده منتشر می‌شود
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/roidad-haye-farhangi/13389-az-astara-astarabad.html
رونمایی کتاب «سرو کهنسال (شرح یکصد سال تلاش دکتر منوچهر ستوده)»
http://www.iranboom.ir/ketab-khaneh/ketab/9691-ketab-sarv-kohansal.html
انجمن راهنمایان گردشگری تهران «نکوداشت صد سالگی دکتر منوچهر ستوده» را برگزار می‌کند
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/khabar/9721-----l-----r---.html
برگزاری مراسم نکوداشت استاد منوچهر ستوده
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/roidad-haye-farhangi/11081-ostad-manochehr-sotode.html
درگذشت دکتر منوچهر ستوده، ایران‌شناسِ برجسته در ۱۰۳ سالگی
http://www.iranboom.ir/nam-avaran/49-bozorgan/16322-dr-manochehr-iranshenas-dargozasht.html
پیکر دکتر منوچهر ستوده به خاک سپرده شد
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/khabar/16336-khabar-950123-011.html
مرور کارنامه «منوچهر ستوده» در رادیو ایران
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/khabar/16339-khabar-950123-018.html
«نکوداشت ۱۰۳ سالگی دکتر منوچهر ستوده»
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/roidad-haye-farhangi/16650-hama-bozorgdasht-sotode-950428.html
@LoversofIRAN
⬅️ استاد بزرگ، #منوچهر_ستوده که همچون نامش، ستودنی بود.
روانش شاد و نامش چو تاریخ ایران جاودان باد.
🔹 استاد منوچهر ستوده، ایران_شناس و پژوهشگر برجسته ایرانی، ۲۰ فروردین ماه ۱۳۹۵، در ۱۰۳ سالگی در بیمارستان طالقانی چالوس درگذشت.
یادش گرامی راهش پر رهرو و ایرانش جاودان.
🔹دکتر #ستوده متولد ۲۸ تیر ۱۲۹۲ در #تهران؛ #ایران_شناس، جغرافیدان، استاد #دانشگاه_تهران و پژوهشگر ایرانی است.
از تالیف دکتر ستوده به ۵۲ جلد کتاب و ۲۸۶ مقاله می‌توان اشاره کرد.
کتاب‌ها و مقاله‌های استاد نشانهٔ دلبستگی ژرف و عمیق ایشان به تاریخ و دامنه و پیشینهٔ #فرهنگ_ایرانی است.
🔹برخی از کتاب‌های استاد ستوده عبارتند از:
جغرافیای تاریخی #شمیران،
سفرنامهٔ گیلان ناصرالدین شاه #قاجار،
تاریخ بنادر و جزایر #خلیج فارس،
تاریخ #بدخشان،
فرهنگ #نائینی،
فرهنگ #گیلکی با مقدمهٔ استاد ابراهیم پورداود،
فرهنگ #کرمانی،
فرهنگ #بهدینان با مقدمهٔ ابراهیم پورداود،
حدود العالم من المشرق الی المغرب،
مهمان نامه #بخارا،
جغرافیای #اصفهان،
فرهنگ #سمنانی سرخه‌ای لاسگردی سنگسری شه‌میرزادی،
عجایب المخلوقات و غرایب الموجودات،
قلاع اسماعیلیه در رشته‌کوه‌های #البرز،
تاریخ گیلان و #دیلمستان،
از #آستارا تا #استارباد در ده جلد شامل آثار و بناهای تاریخی #گیلان و #مازندران و #گلستان که هر کدام نزدیک به هشتصد صفحه است.
⬅️دسترسی به نوشتارهایی ارزنده درباره ایشان، از کانال "ایران بوم":
آشنایی با ایران‌شناسان؛ ستودۀ ایرانشناسی - نگاهی به زندگی و آثار دکتر ستوده
http://www.iranboom.ir/nam-avaran/49-bozorgan/13646-negahi-be-zendegi-manochehr-sotodeh.html
قلم باید با قدم توأم شود
http://www.iranboom.ir/nam-avaran/49-bozorgan/2830-ghalam-bayad-ba-ghadam-toam-bashad.html
استاد منوچهر ستوده - عبدالحسین آذرنگ
http://www.iranboom.ir/nam-avaran/49-bozorgan/16418-ostad-sotude-karang.html
دکتر منوچهر ستوده - علی دهباشی
http://www.iranboom.ir/nam-avaran/49-bozorgan/16420-dr-sotodeh-ali-dehbashi.html
بزرگداشت ایران شناسی که نشناختیمش - دكتر منوچهر ستوده
http://www.iranboom.ir/nam-avaran/49-bozorgan/2827-bozorgdash-iranshenas-sotode.html
نکوداشت مقام علمی استاد ۱۰۰ ساله‌ی جغرافیای تاریخی - منوچهر ستوده: به جای تماشای ماهواره از زمان استفاده کنید
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/gozaresh/11275-----100-------------.html
اقتداری در مراسم گرامیداشت یک‌صدمین سال تولد استاد منوچهر ستوده: پیوستگی، اصالت و قدمت فرهنگ ایرانی وجه مشترک آثار ستوده است
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/gozaresh/9729-1392-04-14-08-02-28.html
زندگی نامه خودنوشت شادروان دکتر منوچهر ستوده
http://www.iranboom.ir/nam-avaran/49-bozorgan/16325-zendegi-khodnevesht-shadravan-dr-sotode.html
جشن صد سالگی منوچهر ستوده
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/roidad-haye-farhangi/9653-1392-03-25-12-28-08.html
رونمایی سردیس دکتر منوچهر ستوده در باغ نگارستان
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/gozaresh/9836-sardis-manochehr-sotode-bagh-negarestan.html
مراسم بزرگداشت دکتر منوچهر ستوده و رونمائی از کتاب «سرو کهنسال» در رشت
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/gozaresh/9807-ketab-manochehr-sotode-rasht.html
کتاب «از آستارا تا استارباد» نوشتهٔ دکتر منوچهر ستوده منتشر می‌شود
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/roidad-haye-farhangi/13389-az-astara-astarabad.html
رونمایی کتاب «سرو کهنسال (شرح یکصد سال تلاش دکتر منوچهر ستوده)»
http://www.iranboom.ir/ketab-khaneh/ketab/9691-ketab-sarv-kohansal.html
انجمن راهنمایان گردشگری تهران «نکوداشت صد سالگی دکتر منوچهر ستوده» را برگزار می‌کند
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/khabar/9721-----l-----r---.html
برگزاری مراسم نکوداشت استاد منوچهر ستوده
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/roidad-haye-farhangi/11081-ostad-manochehr-sotode.html
درگذشت دکتر منوچهر ستوده، ایران‌شناسِ برجسته در ۱۰۳ سالگی
http://www.iranboom.ir/nam-avaran/49-bozorgan/16322-dr-manochehr-iranshenas-dargozasht.html
پیکر دکتر منوچهر ستوده به خاک سپرده شد
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/khabar/16336-khabar-950123-011.html
مرور کارنامه «منوچهر ستوده» در رادیو ایران
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/khabar/16339-khabar-950123-018.html
«نکوداشت ۱۰۳ سالگی دکتر منوچهر ستوده»
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/roidad-haye-farhangi/16650-hama-bozorgdasht-sotode-950428.html
Forwarded from عاشقان ایران
👈پروفسور آساتوریان، زبان فارسی را زبان اصلی و مادری همه ایرانیان می داند و زبان های دیگر را که در خانه ها صحبت می شود، زبان محلی👉
@LoversofIRAN
#گارنیک_آساتوریان #ارمنی #ارامنه #کرُد #کرد_شناسی #ارمنستان #ایران_شناس #زبان #فارسی #زبان_مادری #مادری #زبان_محلی #محلی
⬅️ گارنیک سروبی آساتوریان
۱۳۳۲خورشیدی (۷ مارس ۱۹۵۳) در تهران متولد شد و در ۱۹۶۸ به ایروان ارمنستان مهاجرت کرد.
پروفسور ایرانی ارمنی تبار در رشته کرُدشناسی مقیم ارمنستان که در دانشگاه دولتی ایروان تدریس می‌کند و رئیس هئیت‌علمی ایرانی‌شناسی این دانشگاه است.
او به خاطر تحقیقات فراوانش در مطالعات سنت قبیله‌ای و زبان‌شناختی #کرُدی و تأسیس مرکز مطالعات معاصر کردی، معروف شد. اکنون رئیس مرکز تازه‌تاسیس ایرانی‌شناسی و ویراستار نشریه «Acta Kurdica» است.
در سال ۱۹۷۶میلادی از بخش کرُدشناسی شعبهٔ ایرانی‌شناسی دانشگاه دولتی ایروان فارغ‌التحصیل شد. از سال ۱۹۷۷ میلادی تا ۱۹۸۶ میلادی دانشجو دکتری و سپس کارمند عالی انستیتوی خاورشناسی آکادمی علوم شوروی در لنینگراد در رشتهٔ فرهنگ و زبانهای باستانی ایران ( #اوستایی، #سغدی، #پهلوی، #پارتی، #کردشناسی و #نژادشناسی ایرانی) بود.
آساطوریان درجه دکتری از دانشگاه لنینگراد در سال ۱۳۶۳ خورشیدی (۱۹۸۴ میلادی) و دکترای عالی در سال ۱۹۹۰ میلادی از آکادمی علوم شوروی در مسکو دریافت کرد.
🔷 رزومه:
●تالیف ۱۱ کتاب و بیش از ۱۲۵ مقالهٔ علمی منتشر شده به زبانهای ارمنی، روسی، انگلیسی، آلمانی، فرانسه، ترُکی و کرُدی است.
●استادی دانشگاه کپنهاگ از سال ۱۳۶۴ خورشیدی تا ۱۳۷۸
●از تالیفات مهم آساتوریان «فرهنگ مفصل ریشه‌شناسی زبان فارسی» است که به فارسی نوشته شده و دربرگیرندهٔ تمام واژه‌های اصیل ایرانی با آوانگاری است.
●بنیانگذار دو نشریه ایران‌نامه و آکتا کردیکا
🔷 حوزه‌های پژوهشی:
فرهنگ ایران باستان
ادیان قبل از اسلام
متون سغدی، پهلوی، پارتی، کردشناسی (گویش‌های کرُدی و نژادشناسی قوم کرُد)
عشایر و قبایل ایرانی (زازها، گوران‌ها، لرها، بختیاری‌هازرتشتیان ایران (گبرها)
مسائل حاد سیاسی منطقه‌ای و مردم نگاری نژادی
فرهنگ عامه (فولکور) و مردم شناسی
🔷 مسئولیت‌های علمی و اداری:
رئیس شعبه ایرانشناسی دانشگاه دولتی ایروان
رئیس مرکز ایرانشناسی در قفقاز
سردبیر مجلهٔ بین‌المللی «Iran & The Caucasus» (منشتره در لیدن هلند)
سردبیر مجله مشرق شناسان جمهوری ارمنستان «ایران‌نامه»
رئیس شورای علمی اعطای درجهٔ دکتری در خاورشناسی در ارمنستان
🔷سخنی ژرف از آساتوریان درباره زبان فارسی که زبان مادری همه ایرانیان است، چراکه فارسی، میراث ماندگار و مشترک این سرزمین است و نشانه ی در هم تنیدگی و پیوستگی #زبانهای_ایرانی که در ساخت فارسی امروز نقش داشته اند👇
https://t.me/LoversofIRAN/4882
@LoversofIRAN
#گارنیک_آساتوریان #ارمنی #ارامنه #کرُد #کرد_شناسی #ارمنستان #ایران_شناس #زبان #فارسی #زبان_مادری #مادری #زبان_محلی #محلی
⬅️ گارنیک سروبی آساتوریان
۱۳۳۲خورشیدی (۷ مارس ۱۹۵۳) در تهران متولد شد و در ۱۹۶۸ به ایروان ارمنستان مهاجرت کرد.
پروفسور ایرانی ارمنی تبار در رشته کرُدشناسی مقیم ارمنستان که در دانشگاه دولتی ایروان تدریس می‌کند و رئیس هئیت‌علمی ایرانی‌شناسی این دانشگاه است.
او به خاطر تحقیقات فراوانش در مطالعات سنت قبیله‌ای و زبان‌شناختی #کرُدی و تأسیس مرکز مطالعات معاصر کردی، معروف شد. اکنون رئیس مرکز تازه‌تاسیس ایرانی‌شناسی و ویراستار نشریه «Acta Kurdica» است.
در سال ۱۹۷۶میلادی از بخش کرُدشناسی شعبهٔ ایرانی‌شناسی دانشگاه دولتی ایروان فارغ‌التحصیل شد. از سال ۱۹۷۷ میلادی تا ۱۹۸۶ میلادی دانشجو دکتری و سپس کارمند عالی انستیتوی خاورشناسی آکادمی علوم شوروی در لنینگراد در رشتهٔ فرهنگ و زبانهای باستانی ایران ( #اوستایی، #سغدی، #پهلوی، #پارتی، #کردشناسی و #نژادشناسی ایرانی) بود.
آساطوریان درجه دکتری از دانشگاه لنینگراد در سال ۱۳۶۳ خورشیدی (۱۹۸۴ میلادی) و دکترای عالی در سال ۱۹۹۰ میلادی از آکادمی علوم شوروی در مسکو دریافت کرد.
🔷 رزومه:
●تالیف ۱۱ کتاب و بیش از ۱۲۵ مقالهٔ علمی منتشر شده به زبانهای ارمنی، روسی، انگلیسی، آلمانی، فرانسه، ترُکی و کرُدی است.
●استادی دانشگاه کپنهاگ از سال ۱۳۶۴ خورشیدی تا ۱۳۷۸
●از تالیفات مهم آساتوریان «فرهنگ مفصل ریشه‌شناسی زبان فارسی» است که به فارسی نوشته شده و دربرگیرندهٔ تمام واژه‌های اصیل ایرانی با آوانگاری است.
●بنیانگذار دو نشریه ایران‌نامه و آکتا کردیکا
🔷 حوزه‌های پژوهشی:
فرهنگ ایران باستان
ادیان قبل از اسلام
متون سغدی، پهلوی، پارتی، کردشناسی (گویش‌های کرُدی و نژادشناسی قوم کرُد)
عشایر و قبایل ایرانی (زازها، گوران‌ها، لرها، بختیاری‌هازرتشتیان ایران (گبرها)
مسائل حاد سیاسی منطقه‌ای و مردم نگاری نژادی
فرهنگ عامه (فولکور) و مردم شناسی
🔷 مسئولیت‌های علمی و اداری:
رئیس شعبه ایرانشناسی دانشگاه دولتی ایروان
رئیس مرکز ایرانشناسی در قفقاز
سردبیر مجلهٔ بین‌المللی «Iran & The Caucasus» (منشتره در لیدن هلند)
سردبیر مجله مشرق شناسان جمهوری ارمنستان «ایران‌نامه»
رئیس شورای علمی اعطای درجهٔ دکتری در خاورشناسی در ارمنستان
🔷سخنی ژرف از آساتوریان درباره زبان فارسی که زبان مادری همه ایرانیان است، چراکه فارسی، میراث ماندگار و مشترک این سرزمین است و نشانه ی در هم تنیدگی و پیوستگی #زبانهای_ایرانی که در ساخت فارسی امروز نقش داشته اند👇
https://t.me/LoversofIRAN/4882
Telegram
Lovers of IRAN
#گارنیک_آساتوریان:
#زبان_مادری مردمی که درایران زندگی می کنند #فارسی است که زبان اصلی و اول آنهاست
این را آشکارا باید گفت
زبان ها وگویش هایی که مردم درخانه صحبت می کنند، زبان محلی هستند
@LoversofIRAN
#زبان_مادری مردمی که درایران زندگی می کنند #فارسی است که زبان اصلی و اول آنهاست
این را آشکارا باید گفت
زبان ها وگویش هایی که مردم درخانه صحبت می کنند، زبان محلی هستند
@LoversofIRAN
Forwarded from عاشقان ایران
👈استاد ابراهیم پورداوود و ایران شناسی 👉
@LoversofIRAN
⬅️ #ابراهیم_پورداوود،
زادهٔ ۲۰ بهمن ۱۲۶۴، #رشت - مرگ ۲۶ آبان ۱۳۴۷، تهران) #ایران_شناس معاصر، اوستاشناس، نخستین مترجم فارسی #اوستا و استاد فرهنگ ایران باستان و زبان اوستایی دانشگاه تهران
پورداوود را بنیانگذار #ایران_شناسی در #ایران، و زنده‌کنندهٔ "فرهنگ و زبان های #ایران_باستان" دانسته‌اند. وی از کودکی به دانستن اوضاع ایران کهن علاقه داشت و چون به سن رشد رسید، مطالعهٔ کتاب هایی را که درباره ایران باستان بود، بر مطالعهٔ کتاب های دیگر ترجیح داد و به خصوص کتاب های مربوط به دین #زردشتی بیش از همه توجه او را به خود جلب کرد.
او سال های دراز در این‌باره به تحقیق پرداخت و با آگاهی وسیعی که از زبان های فرانسه، آلمانی، انگلیسی، عربی و ترکی و دیگر زبان های کهن داشت، تمام کتاب های مربوط به ایران قدیم را - که به زبان های گوناگون نوشته شده بود - در کتابخانهٔ شخصی گرد آورد و تا آخرین دقایق حیات به مطالعه و بررسی سرگرم بود.
او در این راه از مباحثه و مکاتبه با دانشمندان بزرگ ایرانشناسی دنیای غرب از جمله مارکوارت، مان، هارتمان، فرانک، شدر، براون، میتووخ، مینورسکی، ولف و بلوشه دریغ نمی‌کرد. بر اثر کوشش های پیگیر او ایرانیان می‌توانند اوستا را به زبان فارسی سادهٔ امروزی مطالعه کنند و از اوضاع و رسوم و اخلاق و مواعظ و حِکم، معتقدات دینی، روایت های تاریخی و اساطیری نیاکان خود آگاه شوند.
خدمت بزرگ او دربارهٔ تفسیر اوستا به خدماتی تشبیه شده‌است که گروته و راولینسون در قرن نوزدهم نسبت به کشف الفبای میخی کردند و دنیا را از تاریخ قوم آریایی و ایران هخامنشی آگاه ساختند.
ترجمه و گزارش اوستا برجسته‌ترین اثر پورداوود به شمار می‌رود. با در نظر گرفتن سیاق عبارت های اوستایی و دور بودن آنها از شیوهٔ #زبان #فارسی امروز و نیز با توجه به متن مشکل و پر از ابهام اوستای نخستین، اهمیت کار پورداوود روشن می‌شود.
او می‌کوشید ترجمه‌ای روان از اوستا به دست دهد و بدون آنکه از حدود قواعد زبان فارسی دور شود، با استفاده از واژه‌های کهن، ترکیباتی رسا و خوش‌آهنگ پدید آورد. امتیاز دیگر کار او مقدمه و توضیحاتی است که برای هر یک از بخش های اوستا نگاشته است. این مجموعه علاوه بر تفسیر و ترجمه، لغت‌نامهٔ بزرگی در ریشه‌شناسی واژه‌های ایرانی نیز هست و از بهترین مآخذ برای پی بردن به فرهنگ ایران باستان به‌شمار می‌آید.
پورداوود در طول سال ها معلمی خود، شاگردان فراوانی تربیت کرد که هریک خود معلمان و محققان نامدار در عرصهٔ ادب و فرهنگ ایران شمرده می‌شوند و از آن میان محمد معین، محمد مقدم، بهرام فره‌وشی، احسان یارشاطر و جلیل دوستخواه بیش از دیگران شناخته‌شده هستند.
آثار
الف: ترجمه ها
1. گات‌ها (بمبئی، ۱۳۰۵)، نخستین بخش از اوستاست که جزو مجموعهٔ یسنا به شمار می‌آید و توسط انجمن زردشتیان ایرانی بمبئی و ایران لیگ چاپ شده، و به دستیاری دینشاه ایرانی به دو زبان پارسی و انگلیسی فراهم آمده‌است.
2. یشت‌ها (بمبئی، ۱۳۰۷)، دو بخش. نخستین مجموعهٔ یسناست و دیباچهٔ آن به دستیاری دینشاه ایرانی به انگلیسی ترجمه شده‌است.
3.خرده‌اوستا (بمبئی، ۱۳۱۰)، گزارش و ترجمهٔ آخرین بخش اوستاست.
4.یسنا (بمبئی، ۱۳۱۲)
5.یادداشت‌های گات‌ها (تهران، ۱۳۳۶)
6.ویسپرد (تهران، ۱۳۴۳)، بخش دیگری از اوستا
7.وندیداد، که جزو آثار منتشرنشدهٔ اوست.
ب: نثر وپژوهش ها
1.ایرانشاه(بمبئی، ۱۳۰۴)، در شرح مهاجرت زردشتیان ایران به هند.
2.خرمشاه(بمبئی، ۱۳۰۵)، بخشی از سخنرانی‌های پورداوود دربارهٔ آیین و کارنامهٔ زبان باستان
3.گفت‌وشنود پارسی(بمبئی، ۱۳۱۲)، کتاب درسی آموختن زبان پارسی به هندوها.
4.سوشیانس(بمبئی، ۱۳۰۶)، رساله سخنرانی ها
5.فرهنگ ایران باستان(تهران، ۱۳۲۶)، گفتارهایی دربارهٔ فرهنگ ایران باستان و برخی واژه‌ها
6.هرمزدنامه(تهران، ۱۳۳۱)، دربارهٔ گیاهان خوراکی، دارویی و واژه‌شناسی.
7.آناهیتا یا پنجاه گفتار(تهران، ۱۳۴۳)، مقاله‌هایی دربارهٔ تاریخ، تمدن و زبان ایرانیان.
8.خوزستان ما(تهران، ۱۳۴۳)، رسالهٔ کوچکی دربارهٔ سرزمین ایلام و اقوام خوز که از اسناد مهم تاریخ خوزستان است.
9.بیژن و منیژه (تهران، ۱۳۴۴)، گزیده‌ای از شاهنامهٔ فردوسی همراه با پیش‌گفتار دقیقی و شاهنامه
10.فریدون (تهران، ۱۳۴۶)، گزیده‌ای از شاهنامهٔ فردوسی با توضیحات و حواشی
11.زین ابزار (تهران، ۱۳۴۷)، تاریخچه‌ای از سلاح‌های کهن ایرانی.
12.ترجمهٔ کیمیای سعادت امام محمد غزالی.
ج: شعرها
1.پوراندخت‌نامه (دیوان اشعار)،۱۳۰۶
2.یزدگرد شهریار، یادبود جشن هزاره فردوسی۱۳۰۷
3.سروده‌های پورداوود در گزارش خرده اوستا؛ سروده شده،۱۳۱۰
4. چکامه‌ای در گزارش گات‌ها،۱۳۱۶
5.دو چکامه و دو غزل که ادوارد براون از پورداوود در کتاب تاریخ ادبیات
6.قطعهٔ کشاورز،۱۹۱۴
خلاصه شده ازکانال @ardestanialii
@LoversofIRAN
@LoversofIRAN
⬅️ #ابراهیم_پورداوود،
زادهٔ ۲۰ بهمن ۱۲۶۴، #رشت - مرگ ۲۶ آبان ۱۳۴۷، تهران) #ایران_شناس معاصر، اوستاشناس، نخستین مترجم فارسی #اوستا و استاد فرهنگ ایران باستان و زبان اوستایی دانشگاه تهران
پورداوود را بنیانگذار #ایران_شناسی در #ایران، و زنده‌کنندهٔ "فرهنگ و زبان های #ایران_باستان" دانسته‌اند. وی از کودکی به دانستن اوضاع ایران کهن علاقه داشت و چون به سن رشد رسید، مطالعهٔ کتاب هایی را که درباره ایران باستان بود، بر مطالعهٔ کتاب های دیگر ترجیح داد و به خصوص کتاب های مربوط به دین #زردشتی بیش از همه توجه او را به خود جلب کرد.
او سال های دراز در این‌باره به تحقیق پرداخت و با آگاهی وسیعی که از زبان های فرانسه، آلمانی، انگلیسی، عربی و ترکی و دیگر زبان های کهن داشت، تمام کتاب های مربوط به ایران قدیم را - که به زبان های گوناگون نوشته شده بود - در کتابخانهٔ شخصی گرد آورد و تا آخرین دقایق حیات به مطالعه و بررسی سرگرم بود.
او در این راه از مباحثه و مکاتبه با دانشمندان بزرگ ایرانشناسی دنیای غرب از جمله مارکوارت، مان، هارتمان، فرانک، شدر، براون، میتووخ، مینورسکی، ولف و بلوشه دریغ نمی‌کرد. بر اثر کوشش های پیگیر او ایرانیان می‌توانند اوستا را به زبان فارسی سادهٔ امروزی مطالعه کنند و از اوضاع و رسوم و اخلاق و مواعظ و حِکم، معتقدات دینی، روایت های تاریخی و اساطیری نیاکان خود آگاه شوند.
خدمت بزرگ او دربارهٔ تفسیر اوستا به خدماتی تشبیه شده‌است که گروته و راولینسون در قرن نوزدهم نسبت به کشف الفبای میخی کردند و دنیا را از تاریخ قوم آریایی و ایران هخامنشی آگاه ساختند.
ترجمه و گزارش اوستا برجسته‌ترین اثر پورداوود به شمار می‌رود. با در نظر گرفتن سیاق عبارت های اوستایی و دور بودن آنها از شیوهٔ #زبان #فارسی امروز و نیز با توجه به متن مشکل و پر از ابهام اوستای نخستین، اهمیت کار پورداوود روشن می‌شود.
او می‌کوشید ترجمه‌ای روان از اوستا به دست دهد و بدون آنکه از حدود قواعد زبان فارسی دور شود، با استفاده از واژه‌های کهن، ترکیباتی رسا و خوش‌آهنگ پدید آورد. امتیاز دیگر کار او مقدمه و توضیحاتی است که برای هر یک از بخش های اوستا نگاشته است. این مجموعه علاوه بر تفسیر و ترجمه، لغت‌نامهٔ بزرگی در ریشه‌شناسی واژه‌های ایرانی نیز هست و از بهترین مآخذ برای پی بردن به فرهنگ ایران باستان به‌شمار می‌آید.
پورداوود در طول سال ها معلمی خود، شاگردان فراوانی تربیت کرد که هریک خود معلمان و محققان نامدار در عرصهٔ ادب و فرهنگ ایران شمرده می‌شوند و از آن میان محمد معین، محمد مقدم، بهرام فره‌وشی، احسان یارشاطر و جلیل دوستخواه بیش از دیگران شناخته‌شده هستند.
آثار
الف: ترجمه ها
1. گات‌ها (بمبئی، ۱۳۰۵)، نخستین بخش از اوستاست که جزو مجموعهٔ یسنا به شمار می‌آید و توسط انجمن زردشتیان ایرانی بمبئی و ایران لیگ چاپ شده، و به دستیاری دینشاه ایرانی به دو زبان پارسی و انگلیسی فراهم آمده‌است.
2. یشت‌ها (بمبئی، ۱۳۰۷)، دو بخش. نخستین مجموعهٔ یسناست و دیباچهٔ آن به دستیاری دینشاه ایرانی به انگلیسی ترجمه شده‌است.
3.خرده‌اوستا (بمبئی، ۱۳۱۰)، گزارش و ترجمهٔ آخرین بخش اوستاست.
4.یسنا (بمبئی، ۱۳۱۲)
5.یادداشت‌های گات‌ها (تهران، ۱۳۳۶)
6.ویسپرد (تهران، ۱۳۴۳)، بخش دیگری از اوستا
7.وندیداد، که جزو آثار منتشرنشدهٔ اوست.
ب: نثر وپژوهش ها
1.ایرانشاه(بمبئی، ۱۳۰۴)، در شرح مهاجرت زردشتیان ایران به هند.
2.خرمشاه(بمبئی، ۱۳۰۵)، بخشی از سخنرانی‌های پورداوود دربارهٔ آیین و کارنامهٔ زبان باستان
3.گفت‌وشنود پارسی(بمبئی، ۱۳۱۲)، کتاب درسی آموختن زبان پارسی به هندوها.
4.سوشیانس(بمبئی، ۱۳۰۶)، رساله سخنرانی ها
5.فرهنگ ایران باستان(تهران، ۱۳۲۶)، گفتارهایی دربارهٔ فرهنگ ایران باستان و برخی واژه‌ها
6.هرمزدنامه(تهران، ۱۳۳۱)، دربارهٔ گیاهان خوراکی، دارویی و واژه‌شناسی.
7.آناهیتا یا پنجاه گفتار(تهران، ۱۳۴۳)، مقاله‌هایی دربارهٔ تاریخ، تمدن و زبان ایرانیان.
8.خوزستان ما(تهران، ۱۳۴۳)، رسالهٔ کوچکی دربارهٔ سرزمین ایلام و اقوام خوز که از اسناد مهم تاریخ خوزستان است.
9.بیژن و منیژه (تهران، ۱۳۴۴)، گزیده‌ای از شاهنامهٔ فردوسی همراه با پیش‌گفتار دقیقی و شاهنامه
10.فریدون (تهران، ۱۳۴۶)، گزیده‌ای از شاهنامهٔ فردوسی با توضیحات و حواشی
11.زین ابزار (تهران، ۱۳۴۷)، تاریخچه‌ای از سلاح‌های کهن ایرانی.
12.ترجمهٔ کیمیای سعادت امام محمد غزالی.
ج: شعرها
1.پوراندخت‌نامه (دیوان اشعار)،۱۳۰۶
2.یزدگرد شهریار، یادبود جشن هزاره فردوسی۱۳۰۷
3.سروده‌های پورداوود در گزارش خرده اوستا؛ سروده شده،۱۳۱۰
4. چکامه‌ای در گزارش گات‌ها،۱۳۱۶
5.دو چکامه و دو غزل که ادوارد براون از پورداوود در کتاب تاریخ ادبیات
6.قطعهٔ کشاورز،۱۹۱۴
خلاصه شده ازکانال @ardestanialii
@LoversofIRAN
Forwarded from عاشقان ایران
👈پروفسور آساتوریان، زبان فارسی را زبان اصلی و مادری همه ایرانیان می داند و زبان های دیگر را که در خانه ها صحبت می شود، زبان محلی👉
@LoversofIRAN
#گارنیک_آساتوریان #ارمنی #ارامنه #کرُد #کرد_شناسی #ارمنستان #ایران_شناس #زبان #فارسی #زبان_مادری #مادری #زبان_محلی #محلی
⬅️ گارنیک سروبی آساتوریان
۱۳۳۲خورشیدی (۷ مارس ۱۹۵۳) در تهران متولد شد و در ۱۹۶۸ به ایروان ارمنستان مهاجرت کرد.
پروفسور ایرانی ارمنی تبار در رشته کرُدشناسی مقیم ارمنستان که در دانشگاه دولتی ایروان تدریس می‌کند و رئیس هئیت‌علمی ایرانی‌شناسی این دانشگاه است.
او به خاطر تحقیقات فراوانش در مطالعات سنت قبیله‌ای و زبان‌شناختی #کرُدی و تأسیس مرکز مطالعات معاصر کردی، معروف شد. اکنون رئیس مرکز تازه‌تاسیس ایرانی‌شناسی و ویراستار نشریه «Acta Kurdica» است.
در سال ۱۹۷۶میلادی از بخش کرُدشناسی شعبهٔ ایرانی‌شناسی دانشگاه دولتی ایروان فارغ‌التحصیل شد. از سال ۱۹۷۷ میلادی تا ۱۹۸۶ میلادی دانشجو دکتری و سپس کارمند عالی انستیتوی خاورشناسی آکادمی علوم شوروی در لنینگراد در رشتهٔ فرهنگ و زبانهای باستانی ایران ( #اوستایی، #سغدی، #پهلوی، #پارتی، #کردشناسی و #نژادشناسی ایرانی) بود.
آساطوریان درجه دکتری از دانشگاه لنینگراد در سال ۱۳۶۳ خورشیدی (۱۹۸۴ میلادی) و دکترای عالی در سال ۱۹۹۰ میلادی از آکادمی علوم شوروی در مسکو دریافت کرد.
🔷 رزومه:
●تالیف ۱۱ کتاب و بیش از ۱۲۵ مقالهٔ علمی منتشر شده به زبانهای ارمنی، روسی، انگلیسی، آلمانی، فرانسه، ترُکی و کرُدی است.
●استادی دانشگاه کپنهاگ از سال ۱۳۶۴ خورشیدی تا ۱۳۷۸
●از تالیفات مهم آساتوریان «فرهنگ مفصل ریشه‌شناسی زبان فارسی» است که به فارسی نوشته شده و دربرگیرندهٔ تمام واژه‌های اصیل ایرانی با آوانگاری است.
●بنیانگذار دو نشریه ایران‌نامه و آکتا کردیکا
🔷 حوزه‌های پژوهشی:
فرهنگ ایران باستان
ادیان قبل از اسلام
متون سغدی، پهلوی، پارتی، کردشناسی (گویش‌های کرُدی و نژادشناسی قوم کرُد)
عشایر و قبایل ایرانی (زازها، گوران‌ها، لرها، بختیاری‌هازرتشتیان ایران (گبرها)
مسائل حاد سیاسی منطقه‌ای و مردم نگاری نژادی
فرهنگ عامه (فولکور) و مردم شناسی
🔷 مسئولیت‌های علمی و اداری:
رئیس شعبه ایرانشناسی دانشگاه دولتی ایروان
رئیس مرکز ایرانشناسی در قفقاز
سردبیر مجلهٔ بین‌المللی «Iran & The Caucasus» (منشتره در لیدن هلند)
سردبیر مجله مشرق شناسان جمهوری ارمنستان «ایران‌نامه»
رئیس شورای علمی اعطای درجهٔ دکتری در خاورشناسی در ارمنستان
🔷سخنی ژرف از آساتوریان درباره زبان فارسی که زبان مادری همه ایرانیان است، چراکه فارسی، میراث ماندگار و مشترک این سرزمین است و نشانه ی در هم تنیدگی و پیوستگی #زبانهای_ایرانی که در ساخت فارسی امروز نقش داشته اند👇
https://t.me/LoversofIRAN/4882
@LoversofIRAN
#گارنیک_آساتوریان #ارمنی #ارامنه #کرُد #کرد_شناسی #ارمنستان #ایران_شناس #زبان #فارسی #زبان_مادری #مادری #زبان_محلی #محلی
⬅️ گارنیک سروبی آساتوریان
۱۳۳۲خورشیدی (۷ مارس ۱۹۵۳) در تهران متولد شد و در ۱۹۶۸ به ایروان ارمنستان مهاجرت کرد.
پروفسور ایرانی ارمنی تبار در رشته کرُدشناسی مقیم ارمنستان که در دانشگاه دولتی ایروان تدریس می‌کند و رئیس هئیت‌علمی ایرانی‌شناسی این دانشگاه است.
او به خاطر تحقیقات فراوانش در مطالعات سنت قبیله‌ای و زبان‌شناختی #کرُدی و تأسیس مرکز مطالعات معاصر کردی، معروف شد. اکنون رئیس مرکز تازه‌تاسیس ایرانی‌شناسی و ویراستار نشریه «Acta Kurdica» است.
در سال ۱۹۷۶میلادی از بخش کرُدشناسی شعبهٔ ایرانی‌شناسی دانشگاه دولتی ایروان فارغ‌التحصیل شد. از سال ۱۹۷۷ میلادی تا ۱۹۸۶ میلادی دانشجو دکتری و سپس کارمند عالی انستیتوی خاورشناسی آکادمی علوم شوروی در لنینگراد در رشتهٔ فرهنگ و زبانهای باستانی ایران ( #اوستایی، #سغدی، #پهلوی، #پارتی، #کردشناسی و #نژادشناسی ایرانی) بود.
آساطوریان درجه دکتری از دانشگاه لنینگراد در سال ۱۳۶۳ خورشیدی (۱۹۸۴ میلادی) و دکترای عالی در سال ۱۹۹۰ میلادی از آکادمی علوم شوروی در مسکو دریافت کرد.
🔷 رزومه:
●تالیف ۱۱ کتاب و بیش از ۱۲۵ مقالهٔ علمی منتشر شده به زبانهای ارمنی، روسی، انگلیسی، آلمانی، فرانسه، ترُکی و کرُدی است.
●استادی دانشگاه کپنهاگ از سال ۱۳۶۴ خورشیدی تا ۱۳۷۸
●از تالیفات مهم آساتوریان «فرهنگ مفصل ریشه‌شناسی زبان فارسی» است که به فارسی نوشته شده و دربرگیرندهٔ تمام واژه‌های اصیل ایرانی با آوانگاری است.
●بنیانگذار دو نشریه ایران‌نامه و آکتا کردیکا
🔷 حوزه‌های پژوهشی:
فرهنگ ایران باستان
ادیان قبل از اسلام
متون سغدی، پهلوی، پارتی، کردشناسی (گویش‌های کرُدی و نژادشناسی قوم کرُد)
عشایر و قبایل ایرانی (زازها، گوران‌ها، لرها، بختیاری‌هازرتشتیان ایران (گبرها)
مسائل حاد سیاسی منطقه‌ای و مردم نگاری نژادی
فرهنگ عامه (فولکور) و مردم شناسی
🔷 مسئولیت‌های علمی و اداری:
رئیس شعبه ایرانشناسی دانشگاه دولتی ایروان
رئیس مرکز ایرانشناسی در قفقاز
سردبیر مجلهٔ بین‌المللی «Iran & The Caucasus» (منشتره در لیدن هلند)
سردبیر مجله مشرق شناسان جمهوری ارمنستان «ایران‌نامه»
رئیس شورای علمی اعطای درجهٔ دکتری در خاورشناسی در ارمنستان
🔷سخنی ژرف از آساتوریان درباره زبان فارسی که زبان مادری همه ایرانیان است، چراکه فارسی، میراث ماندگار و مشترک این سرزمین است و نشانه ی در هم تنیدگی و پیوستگی #زبانهای_ایرانی که در ساخت فارسی امروز نقش داشته اند👇
https://t.me/LoversofIRAN/4882
Telegram
Lovers of IRAN
#گارنیک_آساتوریان:
#زبان_مادری مردمی که درایران زندگی می کنند #فارسی است که زبان اصلی و اول آنهاست
این را آشکارا باید گفت
زبان ها وگویش هایی که مردم درخانه صحبت می کنند، زبان محلی هستند
@LoversofIRAN
#زبان_مادری مردمی که درایران زندگی می کنند #فارسی است که زبان اصلی و اول آنهاست
این را آشکارا باید گفت
زبان ها وگویش هایی که مردم درخانه صحبت می کنند، زبان محلی هستند
@LoversofIRAN
👈استاد #احسان_اشراقی، شیخ المورخین و ایرانشناس برجسته درگذشت. روانش شاد باد
/ایرنا/
■ شیخ‌المورخین، حافظ فرهنگ ایران، ستاره درخشان مطالعات ایران و مدافع حریم تاریخ نگاری ایران القابی است که این روزها در وصف هشت دهه تلاش زنده یاد دکتر احسان اشراقی، تاریخ نگار این سرزمین شنیده می‌شود.
مرحوم اشراقی در زمان حیات یکی از نخبگانی بود که تا دریافت مدرک دکتری خود در رشته تاریخ #دانشگاه_تهران، آرام ننشست. او مدتی در #فرانسه اقامت کرد و با تقویت تسلط خود بر زبان فرانسوی، کار مطالعات تاریخی و جغرافیایی خود را تسهیل کرد.
این عضو پیوسته #فرهنگستان_علوم_ایران در طول سال های زندگی اش، به طور خاص بیشتر در باب #صفویه و #قزوین تحقیق و پژوهش کرد. شیخ المورخین قزوینی در حضور بزرگان زیادی همچون #مرحوم_اقبال، درس آموخته و یک قزوین شناس برجسته در ایران بود.
صفحات تاریخ قزوین شاهد مشاهیر یگانه ای همچون شیخ المورخین استاد احسان اشراقی است.
ضایعه درگذشت این نویسنده چیره دست اگرچه تاثر برانگیز است اما برگی از صفحات تاریخ این خطه را به نیکویی رقم زد و بر نام نام آوران گذشته، نام اشراقین را افزود. اهمیت استاد احسان اشراقی تنها به مطالعاتش درباره قزوین و حکومت #صفوی محدود نیست و در #تاریخ_ملی و گسترش تاریخ نگاری جدید نیز سهم بزرگی ایفا کرد.
زنده یاد اشراقی در عرصه بین المللی مرجع و ستاره درخشان مطالعات #ایرانشناسی در سطح جهان بود.
■ امین اشراقی: پدرم به #صفویه تعلق خاطر داشت
امین اشراقی، تک فرزند مرحوم احسان اشراقی در مورد پدرش نوشت: استاد اشراقی #ایران_شناس و پژوهشگری بود که #ایران_فرهنگی ( #ایران_زمین #ایرانشهر #ایران_بزرگ_فرهنگی) را در نظر داشت و در معرفی میراث مکتوب تاریخ و فرهنگ ایران از هیچ تلاشی مضایقه نکرد.
به گفته فرزند مرحوم اشراقی، تعلق خاطر او به صفویه ریشه بینشی دارد چون نیک می داند شکوفایی صفویه از قزوین بود و بستر فرهنگی و اجتماعی قزوین نقش مهمی در پیشرفت این حکومت داشت.
فرزند استاد اشراقی ادامه داد: پدرم علاوه بر تسلط کم نظیر به تاریخ صفویه از اشراف شگرفی به همه ادوار تاریخی برخوردار بود و نه تنها به تاریخ آگاهی داشت بلکه توجه و مطالعات او در سایر رشته ها مانند #ادبیات، #فلسفه و #عرفان، #جغرافیا، #تعلیم_تربیت و #اخلاق ستودنی بود.
■ به گزارش ایرنا، احسان اشراقی، تاریخ نگار ایرانی و عضو پیوسته فرهنگستان علوم، روز گذشته در بیمارستان مسیح دانشوری و در سن ۹۱ سالگی چهره در نقاب خاک کشید.
این استاد برجسته در سال ۱۳۲۸ مدرک کارشناسی خود را در رشته تاریخ و جغرافیا و چهار سال بعد مدرک کارشناسی ارشد را در رشته تاریخ و علوم اجتماعی از دانشگاه تهران دریافت کرد. مرحوم اشراقی موفق به دریافت مدرک دکتری تاریخ در سال ۱۳۴۸ شد.
این تاریخ شناس برجسته ایرانی، به مدت ۲۰ سال مدیر گروه تاریخ و ۲ سال معاونت آموزشی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران را در کارنامه شغلی خود داشت.
ارائه بیش از ۵۰ مقاله در زمینه تاریخی، تالیف ۶ کتاب تاریخی و سه ترجمه از جمله آثار این استاد برجسته قزوینی به شمار می رود.
عنوان #استاد_ممتاز #دانشکده_ادبیات دانشگاه تهران در سال ۱۳۸۰ به علت پژوهش‌های علمی و فرهنگی درباره شهر قزوین، از آن مرحوم اشراقی است.
@LoversofIRAN
/ایرنا/
■ شیخ‌المورخین، حافظ فرهنگ ایران، ستاره درخشان مطالعات ایران و مدافع حریم تاریخ نگاری ایران القابی است که این روزها در وصف هشت دهه تلاش زنده یاد دکتر احسان اشراقی، تاریخ نگار این سرزمین شنیده می‌شود.
مرحوم اشراقی در زمان حیات یکی از نخبگانی بود که تا دریافت مدرک دکتری خود در رشته تاریخ #دانشگاه_تهران، آرام ننشست. او مدتی در #فرانسه اقامت کرد و با تقویت تسلط خود بر زبان فرانسوی، کار مطالعات تاریخی و جغرافیایی خود را تسهیل کرد.
این عضو پیوسته #فرهنگستان_علوم_ایران در طول سال های زندگی اش، به طور خاص بیشتر در باب #صفویه و #قزوین تحقیق و پژوهش کرد. شیخ المورخین قزوینی در حضور بزرگان زیادی همچون #مرحوم_اقبال، درس آموخته و یک قزوین شناس برجسته در ایران بود.
صفحات تاریخ قزوین شاهد مشاهیر یگانه ای همچون شیخ المورخین استاد احسان اشراقی است.
ضایعه درگذشت این نویسنده چیره دست اگرچه تاثر برانگیز است اما برگی از صفحات تاریخ این خطه را به نیکویی رقم زد و بر نام نام آوران گذشته، نام اشراقین را افزود. اهمیت استاد احسان اشراقی تنها به مطالعاتش درباره قزوین و حکومت #صفوی محدود نیست و در #تاریخ_ملی و گسترش تاریخ نگاری جدید نیز سهم بزرگی ایفا کرد.
زنده یاد اشراقی در عرصه بین المللی مرجع و ستاره درخشان مطالعات #ایرانشناسی در سطح جهان بود.
■ امین اشراقی: پدرم به #صفویه تعلق خاطر داشت
امین اشراقی، تک فرزند مرحوم احسان اشراقی در مورد پدرش نوشت: استاد اشراقی #ایران_شناس و پژوهشگری بود که #ایران_فرهنگی ( #ایران_زمین #ایرانشهر #ایران_بزرگ_فرهنگی) را در نظر داشت و در معرفی میراث مکتوب تاریخ و فرهنگ ایران از هیچ تلاشی مضایقه نکرد.
به گفته فرزند مرحوم اشراقی، تعلق خاطر او به صفویه ریشه بینشی دارد چون نیک می داند شکوفایی صفویه از قزوین بود و بستر فرهنگی و اجتماعی قزوین نقش مهمی در پیشرفت این حکومت داشت.
فرزند استاد اشراقی ادامه داد: پدرم علاوه بر تسلط کم نظیر به تاریخ صفویه از اشراف شگرفی به همه ادوار تاریخی برخوردار بود و نه تنها به تاریخ آگاهی داشت بلکه توجه و مطالعات او در سایر رشته ها مانند #ادبیات، #فلسفه و #عرفان، #جغرافیا، #تعلیم_تربیت و #اخلاق ستودنی بود.
■ به گزارش ایرنا، احسان اشراقی، تاریخ نگار ایرانی و عضو پیوسته فرهنگستان علوم، روز گذشته در بیمارستان مسیح دانشوری و در سن ۹۱ سالگی چهره در نقاب خاک کشید.
این استاد برجسته در سال ۱۳۲۸ مدرک کارشناسی خود را در رشته تاریخ و جغرافیا و چهار سال بعد مدرک کارشناسی ارشد را در رشته تاریخ و علوم اجتماعی از دانشگاه تهران دریافت کرد. مرحوم اشراقی موفق به دریافت مدرک دکتری تاریخ در سال ۱۳۴۸ شد.
این تاریخ شناس برجسته ایرانی، به مدت ۲۰ سال مدیر گروه تاریخ و ۲ سال معاونت آموزشی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران را در کارنامه شغلی خود داشت.
ارائه بیش از ۵۰ مقاله در زمینه تاریخی، تالیف ۶ کتاب تاریخی و سه ترجمه از جمله آثار این استاد برجسته قزوینی به شمار می رود.
عنوان #استاد_ممتاز #دانشکده_ادبیات دانشگاه تهران در سال ۱۳۸۰ به علت پژوهش‌های علمی و فرهنگی درباره شهر قزوین، از آن مرحوم اشراقی است.
@LoversofIRAN
Forwarded from عاشقان ایران
👈استاد ابراهیم پورداوود و ایران شناسی 👉
@LoversofIRAN
⬅️ #ابراهیم_پورداوود،
زادهٔ ۲۰ بهمن ۱۲۶۴، #رشت - مرگ ۲۶ آبان ۱۳۴۷، تهران) #ایران_شناس معاصر، اوستاشناس، نخستین مترجم فارسی #اوستا و استاد فرهنگ ایران باستان و زبان اوستایی دانشگاه تهران
پورداوود را بنیانگذار #ایران_شناسی در #ایران، و زنده‌کنندهٔ "فرهنگ و زبان های #ایران_باستان" دانسته‌اند. وی از کودکی به دانستن اوضاع ایران کهن علاقه داشت و چون به سن رشد رسید، مطالعهٔ کتاب هایی را که درباره ایران باستان بود، بر مطالعهٔ کتاب های دیگر ترجیح داد و به خصوص کتاب های مربوط به دین #زردشتی بیش از همه توجه او را به خود جلب کرد.
او سال های دراز در این‌باره به تحقیق پرداخت و با آگاهی وسیعی که از زبان های فرانسه، آلمانی، انگلیسی، عربی و ترکی و دیگر زبان های کهن داشت، تمام کتاب های مربوط به ایران قدیم را - که به زبان های گوناگون نوشته شده بود - در کتابخانهٔ شخصی گرد آورد و تا آخرین دقایق حیات به مطالعه و بررسی سرگرم بود.
او در این راه از مباحثه و مکاتبه با دانشمندان بزرگ ایرانشناسی دنیای غرب از جمله مارکوارت، مان، هارتمان، فرانک، شدر، براون، میتووخ، مینورسکی، ولف و بلوشه دریغ نمی‌کرد. بر اثر کوشش های پیگیر او ایرانیان می‌توانند اوستا را به زبان فارسی سادهٔ امروزی مطالعه کنند و از اوضاع و رسوم و اخلاق و مواعظ و حِکم، معتقدات دینی، روایت های تاریخی و اساطیری نیاکان خود آگاه شوند.
خدمت بزرگ او دربارهٔ تفسیر اوستا به خدماتی تشبیه شده‌است که گروته و راولینسون در قرن نوزدهم نسبت به کشف الفبای میخی کردند و دنیا را از تاریخ قوم آریایی و ایران هخامنشی آگاه ساختند.
ترجمه و گزارش اوستا برجسته‌ترین اثر پورداوود به شمار می‌رود. با در نظر گرفتن سیاق عبارت های اوستایی و دور بودن آنها از شیوهٔ #زبان #فارسی امروز و نیز با توجه به متن مشکل و پر از ابهام اوستای نخستین، اهمیت کار پورداوود روشن می‌شود.
او می‌کوشید ترجمه‌ای روان از اوستا به دست دهد و بدون آنکه از حدود قواعد زبان فارسی دور شود، با استفاده از واژه‌های کهن، ترکیباتی رسا و خوش‌آهنگ پدید آورد. امتیاز دیگر کار او مقدمه و توضیحاتی است که برای هر یک از بخش های اوستا نگاشته است. این مجموعه علاوه بر تفسیر و ترجمه، لغت‌نامهٔ بزرگی در ریشه‌شناسی واژه‌های ایرانی نیز هست و از بهترین مآخذ برای پی بردن به فرهنگ ایران باستان به‌شمار می‌آید.
پورداوود در طول سال ها معلمی خود، شاگردان فراوانی تربیت کرد که هریک خود معلمان و محققان نامدار در عرصهٔ ادب و فرهنگ ایران شمرده می‌شوند و از آن میان محمد معین، محمد مقدم، بهرام فره‌وشی، احسان یارشاطر و جلیل دوستخواه بیش از دیگران شناخته‌شده هستند.
آثار
الف: ترجمه ها
1. گات‌ها (بمبئی، ۱۳۰۵)، نخستین بخش از اوستاست که جزو مجموعهٔ یسنا به شمار می‌آید و توسط انجمن زردشتیان ایرانی بمبئی و ایران لیگ چاپ شده، و به دستیاری دینشاه ایرانی به دو زبان پارسی و انگلیسی فراهم آمده‌است.
2. یشت‌ها (بمبئی، ۱۳۰۷)، دو بخش. نخستین مجموعهٔ یسناست و دیباچهٔ آن به دستیاری دینشاه ایرانی به انگلیسی ترجمه شده‌است.
3.خرده‌اوستا (بمبئی، ۱۳۱۰)، گزارش و ترجمهٔ آخرین بخش اوستاست.
4.یسنا (بمبئی، ۱۳۱۲)
5.یادداشت‌های گات‌ها (تهران، ۱۳۳۶)
6.ویسپرد (تهران، ۱۳۴۳)، بخش دیگری از اوستا
7.وندیداد، که جزو آثار منتشرنشدهٔ اوست.
ب: نثر وپژوهش ها
1.ایرانشاه(بمبئی، ۱۳۰۴)، در شرح مهاجرت زردشتیان ایران به هند.
2.خرمشاه(بمبئی، ۱۳۰۵)، بخشی از سخنرانی‌های پورداوود دربارهٔ آیین و کارنامهٔ زبان باستان
3.گفت‌وشنود پارسی(بمبئی، ۱۳۱۲)، کتاب درسی آموختن زبان پارسی به هندوها.
4.سوشیانس(بمبئی، ۱۳۰۶)، رساله سخنرانی ها
5.فرهنگ ایران باستان(تهران، ۱۳۲۶)، گفتارهایی دربارهٔ فرهنگ ایران باستان و برخی واژه‌ها
6.هرمزدنامه(تهران، ۱۳۳۱)، دربارهٔ گیاهان خوراکی، دارویی و واژه‌شناسی.
7.آناهیتا یا پنجاه گفتار(تهران، ۱۳۴۳)، مقاله‌هایی دربارهٔ تاریخ، تمدن و زبان ایرانیان.
8.خوزستان ما(تهران، ۱۳۴۳)، رسالهٔ کوچکی دربارهٔ سرزمین ایلام و اقوام خوز که از اسناد مهم تاریخ خوزستان است.
9.بیژن و منیژه (تهران، ۱۳۴۴)، گزیده‌ای از شاهنامهٔ فردوسی همراه با پیش‌گفتار دقیقی و شاهنامه
10.فریدون (تهران، ۱۳۴۶)، گزیده‌ای از شاهنامهٔ فردوسی با توضیحات و حواشی
11.زین ابزار (تهران، ۱۳۴۷)، تاریخچه‌ای از سلاح‌های کهن ایرانی.
12.ترجمهٔ کیمیای سعادت امام محمد غزالی.
ج: شعرها
1.پوراندخت‌نامه (دیوان اشعار)،۱۳۰۶
2.یزدگرد شهریار، یادبود جشن هزاره فردوسی۱۳۰۷
3.سروده‌های پورداوود در گزارش خرده اوستا؛ سروده شده،۱۳۱۰
4. چکامه‌ای در گزارش گات‌ها،۱۳۱۶
5.دو چکامه و دو غزل که ادوارد براون از پورداوود در کتاب تاریخ ادبیات
6.قطعهٔ کشاورز،۱۹۱۴
خلاصه شده ازکانال @ardestanialii
@LoversofIRAN
@LoversofIRAN
⬅️ #ابراهیم_پورداوود،
زادهٔ ۲۰ بهمن ۱۲۶۴، #رشت - مرگ ۲۶ آبان ۱۳۴۷، تهران) #ایران_شناس معاصر، اوستاشناس، نخستین مترجم فارسی #اوستا و استاد فرهنگ ایران باستان و زبان اوستایی دانشگاه تهران
پورداوود را بنیانگذار #ایران_شناسی در #ایران، و زنده‌کنندهٔ "فرهنگ و زبان های #ایران_باستان" دانسته‌اند. وی از کودکی به دانستن اوضاع ایران کهن علاقه داشت و چون به سن رشد رسید، مطالعهٔ کتاب هایی را که درباره ایران باستان بود، بر مطالعهٔ کتاب های دیگر ترجیح داد و به خصوص کتاب های مربوط به دین #زردشتی بیش از همه توجه او را به خود جلب کرد.
او سال های دراز در این‌باره به تحقیق پرداخت و با آگاهی وسیعی که از زبان های فرانسه، آلمانی، انگلیسی، عربی و ترکی و دیگر زبان های کهن داشت، تمام کتاب های مربوط به ایران قدیم را - که به زبان های گوناگون نوشته شده بود - در کتابخانهٔ شخصی گرد آورد و تا آخرین دقایق حیات به مطالعه و بررسی سرگرم بود.
او در این راه از مباحثه و مکاتبه با دانشمندان بزرگ ایرانشناسی دنیای غرب از جمله مارکوارت، مان، هارتمان، فرانک، شدر، براون، میتووخ، مینورسکی، ولف و بلوشه دریغ نمی‌کرد. بر اثر کوشش های پیگیر او ایرانیان می‌توانند اوستا را به زبان فارسی سادهٔ امروزی مطالعه کنند و از اوضاع و رسوم و اخلاق و مواعظ و حِکم، معتقدات دینی، روایت های تاریخی و اساطیری نیاکان خود آگاه شوند.
خدمت بزرگ او دربارهٔ تفسیر اوستا به خدماتی تشبیه شده‌است که گروته و راولینسون در قرن نوزدهم نسبت به کشف الفبای میخی کردند و دنیا را از تاریخ قوم آریایی و ایران هخامنشی آگاه ساختند.
ترجمه و گزارش اوستا برجسته‌ترین اثر پورداوود به شمار می‌رود. با در نظر گرفتن سیاق عبارت های اوستایی و دور بودن آنها از شیوهٔ #زبان #فارسی امروز و نیز با توجه به متن مشکل و پر از ابهام اوستای نخستین، اهمیت کار پورداوود روشن می‌شود.
او می‌کوشید ترجمه‌ای روان از اوستا به دست دهد و بدون آنکه از حدود قواعد زبان فارسی دور شود، با استفاده از واژه‌های کهن، ترکیباتی رسا و خوش‌آهنگ پدید آورد. امتیاز دیگر کار او مقدمه و توضیحاتی است که برای هر یک از بخش های اوستا نگاشته است. این مجموعه علاوه بر تفسیر و ترجمه، لغت‌نامهٔ بزرگی در ریشه‌شناسی واژه‌های ایرانی نیز هست و از بهترین مآخذ برای پی بردن به فرهنگ ایران باستان به‌شمار می‌آید.
پورداوود در طول سال ها معلمی خود، شاگردان فراوانی تربیت کرد که هریک خود معلمان و محققان نامدار در عرصهٔ ادب و فرهنگ ایران شمرده می‌شوند و از آن میان محمد معین، محمد مقدم، بهرام فره‌وشی، احسان یارشاطر و جلیل دوستخواه بیش از دیگران شناخته‌شده هستند.
آثار
الف: ترجمه ها
1. گات‌ها (بمبئی، ۱۳۰۵)، نخستین بخش از اوستاست که جزو مجموعهٔ یسنا به شمار می‌آید و توسط انجمن زردشتیان ایرانی بمبئی و ایران لیگ چاپ شده، و به دستیاری دینشاه ایرانی به دو زبان پارسی و انگلیسی فراهم آمده‌است.
2. یشت‌ها (بمبئی، ۱۳۰۷)، دو بخش. نخستین مجموعهٔ یسناست و دیباچهٔ آن به دستیاری دینشاه ایرانی به انگلیسی ترجمه شده‌است.
3.خرده‌اوستا (بمبئی، ۱۳۱۰)، گزارش و ترجمهٔ آخرین بخش اوستاست.
4.یسنا (بمبئی، ۱۳۱۲)
5.یادداشت‌های گات‌ها (تهران، ۱۳۳۶)
6.ویسپرد (تهران، ۱۳۴۳)، بخش دیگری از اوستا
7.وندیداد، که جزو آثار منتشرنشدهٔ اوست.
ب: نثر وپژوهش ها
1.ایرانشاه(بمبئی، ۱۳۰۴)، در شرح مهاجرت زردشتیان ایران به هند.
2.خرمشاه(بمبئی، ۱۳۰۵)، بخشی از سخنرانی‌های پورداوود دربارهٔ آیین و کارنامهٔ زبان باستان
3.گفت‌وشنود پارسی(بمبئی، ۱۳۱۲)، کتاب درسی آموختن زبان پارسی به هندوها.
4.سوشیانس(بمبئی، ۱۳۰۶)، رساله سخنرانی ها
5.فرهنگ ایران باستان(تهران، ۱۳۲۶)، گفتارهایی دربارهٔ فرهنگ ایران باستان و برخی واژه‌ها
6.هرمزدنامه(تهران، ۱۳۳۱)، دربارهٔ گیاهان خوراکی، دارویی و واژه‌شناسی.
7.آناهیتا یا پنجاه گفتار(تهران، ۱۳۴۳)، مقاله‌هایی دربارهٔ تاریخ، تمدن و زبان ایرانیان.
8.خوزستان ما(تهران، ۱۳۴۳)، رسالهٔ کوچکی دربارهٔ سرزمین ایلام و اقوام خوز که از اسناد مهم تاریخ خوزستان است.
9.بیژن و منیژه (تهران، ۱۳۴۴)، گزیده‌ای از شاهنامهٔ فردوسی همراه با پیش‌گفتار دقیقی و شاهنامه
10.فریدون (تهران، ۱۳۴۶)، گزیده‌ای از شاهنامهٔ فردوسی با توضیحات و حواشی
11.زین ابزار (تهران، ۱۳۴۷)، تاریخچه‌ای از سلاح‌های کهن ایرانی.
12.ترجمهٔ کیمیای سعادت امام محمد غزالی.
ج: شعرها
1.پوراندخت‌نامه (دیوان اشعار)،۱۳۰۶
2.یزدگرد شهریار، یادبود جشن هزاره فردوسی۱۳۰۷
3.سروده‌های پورداوود در گزارش خرده اوستا؛ سروده شده،۱۳۱۰
4. چکامه‌ای در گزارش گات‌ها،۱۳۱۶
5.دو چکامه و دو غزل که ادوارد براون از پورداوود در کتاب تاریخ ادبیات
6.قطعهٔ کشاورز،۱۹۱۴
خلاصه شده ازکانال @ardestanialii
@LoversofIRAN
Forwarded from پایگاه ایران دوستان مازندران
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
۲۰ فروردین
سالروز درگذشت دکتر #منوچهر_ستوده
#ایران_شناس، جغرافیدان تاریخی، استاد دانشگاه تهران و پژوهشگر برجستهٔ ایرانی اهل نور مازندران است.
از او نزدیک به ۶۰ جلد کتاب و ۳۰۰ مقاله به جا مانده است. او نخستین ایرانی است که "فرهنگ گویشی" را به چاپ رسانید.
در این توژک(ویدیو) با آثار ارزشمند این دانشمند ایرانی آشنا شده و از زبان خودش روند فعالیت‌های علمی و پژوهشی اش را خواهید شنید.
روانش شاد، یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
سالروز درگذشت دکتر #منوچهر_ستوده
#ایران_شناس، جغرافیدان تاریخی، استاد دانشگاه تهران و پژوهشگر برجستهٔ ایرانی اهل نور مازندران است.
از او نزدیک به ۶۰ جلد کتاب و ۳۰۰ مقاله به جا مانده است. او نخستین ایرانی است که "فرهنگ گویشی" را به چاپ رسانید.
در این توژک(ویدیو) با آثار ارزشمند این دانشمند ایرانی آشنا شده و از زبان خودش روند فعالیت‌های علمی و پژوهشی اش را خواهید شنید.
روانش شاد، یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali