Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۱ مهر زادروز بهروز ثروتیان
(زاده ۱۱ مهر ۱۳۱۶ میاندوآب -- درگذشته ۷ امرداد ۱۳۹۱ کرج) استاد دانشگاه و پژوهشگر ادبی
او فارغ‌التحصیل مقطع دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، نظامی‌شناس و پژوهشگر بود و از سال ۱۳۶۵ تا ۱۳۸۲ با دانشگاه آزاد واحد کرج همکاری داشت. پس از آن تا زمان درگذشت، به تصحیح غزلیات حافظ و تحقیق درباره تفسیر صفی‌علیشاه مشغول بود.
نخستین کتاب وی در ابتدای دهه ۱۳۵۰ با عنوان «بررسی فر در شاهنامه فردوسی» از سوی انتشارات موسسه تاریخ و فرهنگ ایران منتشر شد. او تحقیقات و آثار بسیاری در حوزه نظامی‌شناسی داشت.
آثار این پژوهشگر به‌شرح زیر است: «مخزن‌الاسرار» «لیلی و مجنون» «خسرو و شیرین» «هفت پیکر «شرف‌نامه» «اقبال‌نامه» نقد و بررسی دستنویس‌ها و نسخ علمی «غزلیات حافظ» «شرح غزلیات حافظ» «فرهنگ اصطلاحات و تعریفات نفایس‌الفنون» «بررسی فر در شاهنامه فردوسی» «تصحیح جاودان خرد» «پیر طریقت گفت» (سخنان خواجه عبداله انصاری) «بیان در شعر فارسی» «فن بیان در آفرینش خیال» «الفبانامه فارسی برای بیگانگان به‌زبان اسپرانتو» «روایات گهربار» (گزیده‌ای از تفسیر کشف‌الاسرار) «طنز و رمز در الهی‌نامه» «خسرو و شیرین» «نظامی گنجه‌ای» «لیلی و مجنون نظامی گنجه‌ای» «گنج رازها» (بازنویسی و تلخیص مخزن‌الاسرار نظامی گنجه‌ای) «خسرو و شیرین» (بازنویسی و تلخیص) «آیینه اسکندر» (بازنویسی و تلخیص شرف‌نامه) «اقبال اسکندری» (بازنویسی و تلخیص اقبال‌نامه) «نقد آرزوها» (بازنویسی و تلخیص مثنوی الهی‌نامه) «مرغان صحرای عشق» (بازنویسی و تلخیص منطق‌الطیر) «درخت طوبی» «رویای عشق در مثنوی گل و نوروز» «گزیده مخزن‌الاسرار» «آیینه غیب نظامی گنجه‌ای در مثنوی مخزن الاسرار» «سلام بر حیدربابا» «اندیشه و هنر در شعر نیمایوشیج» «قصه‌های خوب خوب: قصه‌های برگزیده کلیله و دمنه به‌زبان ساده» «اندیشه‌های نظامی گنجه‌ای» «سروده‌های بی‌گمان حافظ» «صدای پای آب» (نقد و بررسی اشعار سهراب سپهری) «شرح و نقد غزلیات شمس تبریزی» «الفبای شکل خیال در مثنوی گل و نوروز» «زندگی و شعر عطار ن‍یش‍اب‍وری» «حافظ غزللرینی تورکجه یازسایدی» «نامه‌های حافظ» «بازنویسی و نقد المعجم فی معاییر اشعار العجم»، «راز عشق در لیلی و مجنون نظامی گنجه‌ای» «شرح مخزن‌الاسرار نظامی گنجه‌ای» «شرح راز منطق‌الطیر عطار» «شرح ساده گلشن راز» «بشنو از نی» (شرح ساده مثنوی معنوی)، «شهریار ملک سخن با منظومه فارسی سلام بر حیدربابا» «هفت افسانه خیال‌انگیز در هفت پیکر نظامی گنجه‌ای» «علی (ع) در تفسیر کشف‌الاسرار میبدی» «دیوان نیر تبریزی» «اولیای ذکر در تذکرةالاولیا عطار» «غزلیات سعدی» «هنر و اندیشه نظامی گنجه‌ای» «کشمکش زندگی در جنگل کلیله و دمنه» «لذت بهت‌زدگی در شعر محمدعلی بهمنی» «زنان افسانه‌ای در آثار نظامی گنجه‌ای» «عشق پرشور شهریار و پری» «فیه ما فیه» «خردنامه‌های ایران باستان» «صفی‌علیشاه و تفسیرش»
آرامگاه وی در قطعه ۱۲ بهشت سکینه کرج است.
🆔https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بهروز_ثروتیان
۱۱ مهر زادروز بهروز ثروتیان
(زاده ۱۱ مهر ۱۳۱۶ میاندوآب -- درگذشته ۷ امرداد ۱۳۹۱ کرج) استاد دانشگاه و پژوهشگر ادبی
او فارغ‌التحصیل مقطع دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، نظامی‌شناس و پژوهشگر بود و از سال ۱۳۶۵ تا ۱۳۸۲ با دانشگاه آزاد واحد کرج همکاری داشت. پس از آن تا زمان درگذشت، به تصحیح غزلیات حافظ و تحقیق درباره تفسیر صفی‌علیشاه مشغول بود.
نخستین کتاب وی در ابتدای دهه ۱۳۵۰ با عنوان «بررسی فر در شاهنامه فردوسی» از سوی انتشارات موسسه تاریخ و فرهنگ ایران منتشر شد. او تحقیقات و آثار بسیاری در حوزه نظامی‌شناسی داشت.
آثار این پژوهشگر به‌شرح زیر است: «مخزن‌الاسرار» «لیلی و مجنون» «خسرو و شیرین» «هفت پیکر «شرف‌نامه» «اقبال‌نامه» نقد و بررسی دستنویس‌ها و نسخ علمی «غزلیات حافظ» «شرح غزلیات حافظ» «فرهنگ اصطلاحات و تعریفات نفایس‌الفنون» «بررسی فر در شاهنامه فردوسی» «تصحیح جاودان خرد» «پیر طریقت گفت» (سخنان خواجه عبداله انصاری) «بیان در شعر فارسی» «فن بیان در آفرینش خیال» «الفبانامه فارسی برای بیگانگان به‌زبان اسپرانتو» «روایات گهربار» (گزیده‌ای از تفسیر کشف‌الاسرار) «طنز و رمز در الهی‌نامه» «خسرو و شیرین» «نظامی گنجه‌ای» «لیلی و مجنون نظامی گنجه‌ای» «گنج رازها» (بازنویسی و تلخیص مخزن‌الاسرار نظامی گنجه‌ای) «خسرو و شیرین» (بازنویسی و تلخیص) «آیینه اسکندر» (بازنویسی و تلخیص شرف‌نامه) «اقبال اسکندری» (بازنویسی و تلخیص اقبال‌نامه) «نقد آرزوها» (بازنویسی و تلخیص مثنوی الهی‌نامه) «مرغان صحرای عشق» (بازنویسی و تلخیص منطق‌الطیر) «درخت طوبی» «رویای عشق در مثنوی گل و نوروز» «گزیده مخزن‌الاسرار» «آیینه غیب نظامی گنجه‌ای در مثنوی مخزن الاسرار» «سلام بر حیدربابا» «اندیشه و هنر در شعر نیمایوشیج» «قصه‌های خوب خوب: قصه‌های برگزیده کلیله و دمنه به‌زبان ساده» «اندیشه‌های نظامی گنجه‌ای» «سروده‌های بی‌گمان حافظ» «صدای پای آب» (نقد و بررسی اشعار سهراب سپهری) «شرح و نقد غزلیات شمس تبریزی» «الفبای شکل خیال در مثنوی گل و نوروز» «زندگی و شعر عطار ن‍یش‍اب‍وری» «حافظ غزللرینی تورکجه یازسایدی» «نامه‌های حافظ» «بازنویسی و نقد المعجم فی معاییر اشعار العجم»، «راز عشق در لیلی و مجنون نظامی گنجه‌ای» «شرح مخزن‌الاسرار نظامی گنجه‌ای» «شرح راز منطق‌الطیر عطار» «شرح ساده گلشن راز» «بشنو از نی» (شرح ساده مثنوی معنوی)، «شهریار ملک سخن با منظومه فارسی سلام بر حیدربابا» «هفت افسانه خیال‌انگیز در هفت پیکر نظامی گنجه‌ای» «علی (ع) در تفسیر کشف‌الاسرار میبدی» «دیوان نیر تبریزی» «اولیای ذکر در تذکرةالاولیا عطار» «غزلیات سعدی» «هنر و اندیشه نظامی گنجه‌ای» «کشمکش زندگی در جنگل کلیله و دمنه» «لذت بهت‌زدگی در شعر محمدعلی بهمنی» «زنان افسانه‌ای در آثار نظامی گنجه‌ای» «عشق پرشور شهریار و پری» «فیه ما فیه» «خردنامه‌های ایران باستان» «صفی‌علیشاه و تفسیرش»
آرامگاه وی در قطعه ۱۲ بهشت سکینه کرج است.
🆔https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بهروز_ثروتیان
Telegram
attach 📎
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۱ مهر سالروز درگذشت عبدالرحیم جعفری
(زاده سال ۱۲۹۸ تهران -- درگذشته ۱۱ مهر ۱۳۹۴ تهران) بنیانگذار و مدیر پیشین انتشارات امیرکبیر
او بنیانگذار مهمترین و گسترده‌ترین مؤسسه خصوصی چاپ و انتشار کتاب در تاریخ ایران و خاورمیانه است که تا سال ۱۳۵۸ دارنده و گرداننده این بنگاه انتشاراتی بود و در سال ۱۳۵۸ به حکم دادگاه انقلاب، سازمان تبلیغات اسلامی، مؤسسه انتشارات امیرکبیر را تصرف کرد.
وی کار را از کتابفروشی روی پله‌های مسجدشاه در بازار تهران آغاز کرد و با رها کردن درس، به کارگری روی‌آورد و چندی بعد، در چاپخانه «علی‌اکبر علمی» به کار مشغول شد. در همان زمان با پیشنهاد علمی، با دختر برادر وی ازدواج کرد و زندگی مستقلی تشکیل داد. از آنجا که کارگری و کارمندی، بلندنظری و روحیه دوراندیش او را ارضاء نمی‌کرد، با ده ـ دوازده هزار تومان پس انداز، در ۲۸ آبان ۱۳۲۸ در اتاقی در طبقه دوم چاپخانه آفتاب، انتشارات امیرکبیر را پایه‌گذاری کرد و طولی نکشید که انتشارات امیرکبیر به‌یکی از بزرگترین مؤسسات چاپ و نشر کتاب در کشور تبدیل شد، تا جایی که می‌توان او و بنگاه انتشاراتی‌اش را، یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین عوامل تحول فرهنگی ایران در پیش از انقلاب نام نهاد. وی در این دوران، می‌کوشید تا در حوزه‌های مختلف، کاستی‌های موجود در زمینه کتاب را مرتفع سازد.
لادن پارسی در این خصوص می‌نویسد:
«جعفری که سر نترس، ذهن اقتصادی و دل بزرگی دارد، علاوه بر تأسیس انتشاراتی، چاپخانه و چندین کتابفروشی، در دوران [تصدی] خانلری بر وزارت فرهنگ و هنر در ۱۳۴۲ و در زمانی که کتاب‌های درسی سامانی نداشتند، با تأسیس شرکتی متشکل از چند ناشر و چاپخانه‌دار، چاپ و انتشار کتاب‌های درسی دوره دبیرستان را به‌عهده گرفت و در کمتر از یکسال چاپ، پخش و توزیع کتاب‌های درسی در سراسر کشور را قانونمند کرد. پس از ۱۲ سال تلاش در حوزه، کتاب‌های درسی به امیرکبیر برگشت و به زودی شرکت کتاب‌های جیبی و انتشارات ابن سینا و ... را ضمیمه امیرکبیر کرد.»
اموال جعفری و مؤسسه انتشاراتی امیرکبیر در سال ۱۳۵۸ مصادره شد. وی در کتاب خاطراتش، چندین بار به بعضی از موارد اتهامش مانند: انتشار کتاب‌های صادق هدایت و بزرگ علوی؛ انتشار چهار جلد «تاریخ اجتماعی ایران» انتشار کتاب «مردان خودساخته» که در آن به رضاشاه به‌عنوان یکی از مردان خودساخته پرداخته شده بود؛ انتشار کتاب‌های علی دشتی؛ انتشار کتاب «شاه جنگ ایرانیان» نوشتن نامه به‌شاه برای دریافت طلب، از شرکت طبع و نشر کتاب‌های درسی ایران؛ چاپ تصویری از او و همکارانی که در تهیه و نشر «شاهنامه امیرکبیر» سهیم بودند در کنار فرح پهلوی و داشتن سهام شرکت سهامی افست، که سهامدار عمده‌اش سازمان شاهنشاهی بود، اشاره می‌کند. اما چنان‌که وی نوشته، مهمترین دلیل بازداشت، زندانی شدن و مصادره اموال او مشکلاتی است که با اسماعیل رائین پیدا کرد.
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#عبدالرحیم_جعفری
۱۱ مهر سالروز درگذشت عبدالرحیم جعفری
(زاده سال ۱۲۹۸ تهران -- درگذشته ۱۱ مهر ۱۳۹۴ تهران) بنیانگذار و مدیر پیشین انتشارات امیرکبیر
او بنیانگذار مهمترین و گسترده‌ترین مؤسسه خصوصی چاپ و انتشار کتاب در تاریخ ایران و خاورمیانه است که تا سال ۱۳۵۸ دارنده و گرداننده این بنگاه انتشاراتی بود و در سال ۱۳۵۸ به حکم دادگاه انقلاب، سازمان تبلیغات اسلامی، مؤسسه انتشارات امیرکبیر را تصرف کرد.
وی کار را از کتابفروشی روی پله‌های مسجدشاه در بازار تهران آغاز کرد و با رها کردن درس، به کارگری روی‌آورد و چندی بعد، در چاپخانه «علی‌اکبر علمی» به کار مشغول شد. در همان زمان با پیشنهاد علمی، با دختر برادر وی ازدواج کرد و زندگی مستقلی تشکیل داد. از آنجا که کارگری و کارمندی، بلندنظری و روحیه دوراندیش او را ارضاء نمی‌کرد، با ده ـ دوازده هزار تومان پس انداز، در ۲۸ آبان ۱۳۲۸ در اتاقی در طبقه دوم چاپخانه آفتاب، انتشارات امیرکبیر را پایه‌گذاری کرد و طولی نکشید که انتشارات امیرکبیر به‌یکی از بزرگترین مؤسسات چاپ و نشر کتاب در کشور تبدیل شد، تا جایی که می‌توان او و بنگاه انتشاراتی‌اش را، یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین عوامل تحول فرهنگی ایران در پیش از انقلاب نام نهاد. وی در این دوران، می‌کوشید تا در حوزه‌های مختلف، کاستی‌های موجود در زمینه کتاب را مرتفع سازد.
لادن پارسی در این خصوص می‌نویسد:
«جعفری که سر نترس، ذهن اقتصادی و دل بزرگی دارد، علاوه بر تأسیس انتشاراتی، چاپخانه و چندین کتابفروشی، در دوران [تصدی] خانلری بر وزارت فرهنگ و هنر در ۱۳۴۲ و در زمانی که کتاب‌های درسی سامانی نداشتند، با تأسیس شرکتی متشکل از چند ناشر و چاپخانه‌دار، چاپ و انتشار کتاب‌های درسی دوره دبیرستان را به‌عهده گرفت و در کمتر از یکسال چاپ، پخش و توزیع کتاب‌های درسی در سراسر کشور را قانونمند کرد. پس از ۱۲ سال تلاش در حوزه، کتاب‌های درسی به امیرکبیر برگشت و به زودی شرکت کتاب‌های جیبی و انتشارات ابن سینا و ... را ضمیمه امیرکبیر کرد.»
اموال جعفری و مؤسسه انتشاراتی امیرکبیر در سال ۱۳۵۸ مصادره شد. وی در کتاب خاطراتش، چندین بار به بعضی از موارد اتهامش مانند: انتشار کتاب‌های صادق هدایت و بزرگ علوی؛ انتشار چهار جلد «تاریخ اجتماعی ایران» انتشار کتاب «مردان خودساخته» که در آن به رضاشاه به‌عنوان یکی از مردان خودساخته پرداخته شده بود؛ انتشار کتاب‌های علی دشتی؛ انتشار کتاب «شاه جنگ ایرانیان» نوشتن نامه به‌شاه برای دریافت طلب، از شرکت طبع و نشر کتاب‌های درسی ایران؛ چاپ تصویری از او و همکارانی که در تهیه و نشر «شاهنامه امیرکبیر» سهیم بودند در کنار فرح پهلوی و داشتن سهام شرکت سهامی افست، که سهامدار عمده‌اش سازمان شاهنشاهی بود، اشاره می‌کند. اما چنان‌که وی نوشته، مهمترین دلیل بازداشت، زندانی شدن و مصادره اموال او مشکلاتی است که با اسماعیل رائین پیدا کرد.
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#عبدالرحیم_جعفری
Telegram
attach 📎
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۱ مهر سالروز درگذشت یحیی ماهیار‌نوابی
(زاده ۱۰ دی ۱۲۹۱ شیراز -- درگذشته ۱۱ مهر ۱۳۷۹ سوئد) ادیب و زبانشناس
او دوران دبيرستان را در دارالفنون و كالج آمريكایی تهران گذراند و پس از گرفتن ليسانس و دكترای ادبیات از دانشگاه تهران، با سمت دانشياری در دانشگاه تبريز مشغول به‌كار شد.
پس از دوسال برای فراگرفتن زبانهای كهن ايرانی به مدرسه زبانهای شرقی دانشگاه لندن (SOAS) رفت و در سال‌های ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۱ نزد پرفسور هنينگ به فراگيری زبانهای قديمی ايران مانند پهلوی و اوستايی و پارسی باستان پرداخت و بعد در دانشگاه گوتينگن آلمان زبانهای تركی كهن را فراگرفت و پس از بازگشت به‌میهن، رياست دانشكده ادبيات تبريز را عهده‌دار شد و نيز به تدريس زبانهای كهن ايران پرداخت.
وی در ۱۹۵۷ برای تحقيق در نحوه مديريت دانشگاه‌های آمريكا به‌مدت يكسال به دانشگاه‌های كلمبيا و مينياپليس اعزام شد و پس از بازگشت تا سال ۱۹۶۰ همچنان رياست دانشكده ادبيات تبريز را عهده‌دار بود. پس از آن دوسال و نيم به‌عنوان رايزن فرهنگی در پاكستان به فعاليت پرداخت.
پس از بازگشت با سمت استادی زبانهای باستانی ايران در دانشگاه تهران به‌كار تدريس ادامه داد و پس از چندی به رياست گروه زبانشناسی در زبانهای كهن ايران در دانشگاه تهران انتخاب شد. او سرانجام در سال ۱۳۵۲ با كوله‌باری از دانش و تجربه خود را بازنشسته كرد و سپس به‌عنوان مشاور رئيس دانشگاه شيراز رهسپار زادگاهش شد و رياست موسسه آسيايی را نيز تا سال ۱۳۵۸ عهده‌دار بود.
در اين مدت نيز علاوه بر فعاليت‌های مطالعاتی و پژوهشی، به امر آموزش اهتمام ويژه داشت و علاوه بر فراخوانی استادان ايرانی و خارجی، با تاسيس دو رشته كارشناسی ارشد تاريخ و فرهنگ ايران و فرهنگ زبانهای باستانی ايران، به موسسه، جایگاهی درخشان بخشيد.
وی پس از انقلاب به تهران بازگشت و فعاليت‌های فرهنگی و ادبی‌اش را ادامه داد. افزون بر فعاليت‌های آموزشی و پژوهشی همواره حضوری فعال در مجامع علمی گوناگون داخلی و خارجی داشت و در مراكز و انجمن‌های متعددی از قبيل انجمن فرهنگ ارتش، فرهنگستان زبان ايران، انجمن مجموعه سنگ نبشته‌های ايرانی، انجمن پژوهش‌های مهری، كنگره تحقيقات ايرانی، انجمن پژوهش‌های درسی، مشاركتی فعال و ثمربخش داشت.
از وی علاوه بر ده‌ها مقاله وزين و ارزشمند، كتاب‌های متعددی نيز به‌صورت تاليف و ترجمه به يادگار مانده است. منظومه درخت آسوريك، كتابشناسی ايران، فهرستی ده جلدی از مقالات و كتاب‌هايی كه به زبانهای اروپايی درباره ايران چاپ شده است، ديوان وقار شيرازی (چاپ و تصحيح) بندهش ايرانی (چاپ عكسی از نسخه تهمورس دينشاه) متنهای پهلوی (چاپ عكسی) گنجينه دستنويس‌های پهلوی (۵۷ جلد) مجموعه مقالات پرفسور بيلی و يادگار زريران (از آثار كهن فارسی ميانه) از جمله كتب منتشر شده اوست كه گواه شايستگی و دلبستگی‌اش به پژوهش‌های بنيادی در زمينه ادبيات و فرهنگ غنی اين سرزمين است.
وی كتابخانه ارزشمندش را به فرهنگستان زبان ايران اهدا كرد تا مورد استفاده عموم دانش پژوهان و فرهنگ دوستان قرار گيرد.
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#یحیی_ماهیار_نوابی
۱۱ مهر سالروز درگذشت یحیی ماهیار‌نوابی
(زاده ۱۰ دی ۱۲۹۱ شیراز -- درگذشته ۱۱ مهر ۱۳۷۹ سوئد) ادیب و زبانشناس
او دوران دبيرستان را در دارالفنون و كالج آمريكایی تهران گذراند و پس از گرفتن ليسانس و دكترای ادبیات از دانشگاه تهران، با سمت دانشياری در دانشگاه تبريز مشغول به‌كار شد.
پس از دوسال برای فراگرفتن زبانهای كهن ايرانی به مدرسه زبانهای شرقی دانشگاه لندن (SOAS) رفت و در سال‌های ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۱ نزد پرفسور هنينگ به فراگيری زبانهای قديمی ايران مانند پهلوی و اوستايی و پارسی باستان پرداخت و بعد در دانشگاه گوتينگن آلمان زبانهای تركی كهن را فراگرفت و پس از بازگشت به‌میهن، رياست دانشكده ادبيات تبريز را عهده‌دار شد و نيز به تدريس زبانهای كهن ايران پرداخت.
وی در ۱۹۵۷ برای تحقيق در نحوه مديريت دانشگاه‌های آمريكا به‌مدت يكسال به دانشگاه‌های كلمبيا و مينياپليس اعزام شد و پس از بازگشت تا سال ۱۹۶۰ همچنان رياست دانشكده ادبيات تبريز را عهده‌دار بود. پس از آن دوسال و نيم به‌عنوان رايزن فرهنگی در پاكستان به فعاليت پرداخت.
پس از بازگشت با سمت استادی زبانهای باستانی ايران در دانشگاه تهران به‌كار تدريس ادامه داد و پس از چندی به رياست گروه زبانشناسی در زبانهای كهن ايران در دانشگاه تهران انتخاب شد. او سرانجام در سال ۱۳۵۲ با كوله‌باری از دانش و تجربه خود را بازنشسته كرد و سپس به‌عنوان مشاور رئيس دانشگاه شيراز رهسپار زادگاهش شد و رياست موسسه آسيايی را نيز تا سال ۱۳۵۸ عهده‌دار بود.
در اين مدت نيز علاوه بر فعاليت‌های مطالعاتی و پژوهشی، به امر آموزش اهتمام ويژه داشت و علاوه بر فراخوانی استادان ايرانی و خارجی، با تاسيس دو رشته كارشناسی ارشد تاريخ و فرهنگ ايران و فرهنگ زبانهای باستانی ايران، به موسسه، جایگاهی درخشان بخشيد.
وی پس از انقلاب به تهران بازگشت و فعاليت‌های فرهنگی و ادبی‌اش را ادامه داد. افزون بر فعاليت‌های آموزشی و پژوهشی همواره حضوری فعال در مجامع علمی گوناگون داخلی و خارجی داشت و در مراكز و انجمن‌های متعددی از قبيل انجمن فرهنگ ارتش، فرهنگستان زبان ايران، انجمن مجموعه سنگ نبشته‌های ايرانی، انجمن پژوهش‌های مهری، كنگره تحقيقات ايرانی، انجمن پژوهش‌های درسی، مشاركتی فعال و ثمربخش داشت.
از وی علاوه بر ده‌ها مقاله وزين و ارزشمند، كتاب‌های متعددی نيز به‌صورت تاليف و ترجمه به يادگار مانده است. منظومه درخت آسوريك، كتابشناسی ايران، فهرستی ده جلدی از مقالات و كتاب‌هايی كه به زبانهای اروپايی درباره ايران چاپ شده است، ديوان وقار شيرازی (چاپ و تصحيح) بندهش ايرانی (چاپ عكسی از نسخه تهمورس دينشاه) متنهای پهلوی (چاپ عكسی) گنجينه دستنويس‌های پهلوی (۵۷ جلد) مجموعه مقالات پرفسور بيلی و يادگار زريران (از آثار كهن فارسی ميانه) از جمله كتب منتشر شده اوست كه گواه شايستگی و دلبستگی‌اش به پژوهش‌های بنيادی در زمينه ادبيات و فرهنگ غنی اين سرزمين است.
وی كتابخانه ارزشمندش را به فرهنگستان زبان ايران اهدا كرد تا مورد استفاده عموم دانش پژوهان و فرهنگ دوستان قرار گيرد.
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#یحیی_ماهیار_نوابی
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۱۲ مهر آغاز هزاره فردوسی
این جشن، مجموعه آیین‌هایی بود که به مناسبت هزارمین سال زادروز فردوسی، سال ۱۳۱۳ در تهران، توس و دیگر شهرهای ایران برگزار شد. در کنگره هزاره فردوسی، که نخستین گردهم‌آیی بزرگ علمی در ایران بود، ۴۰ تن از ایران‌شناسان برجسته از ۱۷ کشور و ۴۰ تن از دانشمندان و ادیبان ایرانی شرکت داشتند و به مدت ۵ روز، از ۱۲ تا ۱۶ مهر ۱۳۱۳ سخنرانی‌هایی در تالار دارالفنون تهران ایراد شد، که تعدادی از آنها در کتاب هزاره فردوسی به‌چاپ رسید.
شرکت کنندگان این مراسم، مقابل تالار دارالفنون:
ردیف اول: حیدرعلی کمالی (ترکیه) محمدتقی بهار، هانری ماسه (فرانسه) عباس اقبال، عیسی صدیق، محمد آقااغلو (آمریکا) فرانکلین گونتر (آمریکا) سباستیان بک (آلمان)
ردیف دوم: جان درینک واتر (انگلستان) عبدالوهاب عظام (مصر) ژرژکونتنو (فرانسه) ابراهیم حکیمی، یوگنی برتلس (شوروی) سفیر شوروی، حسن اسفندیاری، محمدعلی فروغی، خانم گدار، دستور نوشیروان (هند) آرتور کریستنسن (دانمارک) فریدریش زاره (آلمان) عبدالحسین شیبانی، حسن پیرنیا.
ردیف سوم: مجتبی مینوی، ولی‌اله نصر، مهدی دیبا، وحید دستگردی، میرزایانس، بدیع‌الزمان فروزانفر، سعید نفیسی، جمیل صدقی زهاوی (عراق) رضازاده شفق، فؤادکوپرولو (ترکیه) ابوالقاسم اعتصام‌زاده، محمد نظام‌الدین، ادوارد دنیسن راس، آشیکاگا آتسوجی (ژاپن) زین‌العابدین رهنما، آ.آ. بولوتنیکوف (شوروی) طاهر رضوی (هند) غلامرضا رشیدیاسمی.
ردیف چهارم: مایل تویسرکانی، حامدصراف (عراق) علی‌اصغر حکمت، یان ریپکا (چکسلواکی) نصراله فلسفی، محمد عشاق (هند) آلکساندر فرایمان (شوروی) عبدالکریم حسینی (حیدرآباد دکن، هند) عبدالعظیم قریب، علی نهادبی (ترکیه) شیخ‌الملک اورنگ، احمد بهمنیار، رحیم‌زاده صفوی.
ردیف پنجم: ژوزف هاکن (فرانسه) جلال همایی، یوری نیکولایویچ مار (شوروی) علی قویم، آلکساندر روماسکویچ (شوروی) یوزف اوربلی (شوروی) جمشیدجی اونوالا (هند)
ردیف ششم: بهرام‌گور آنکلساریا (هند) احمد کسروی، نصراله تقوی، ولادیمیر مینورسکی (انگلستان) عبدالحمید عبادی (مصر) آنتونیو پاگلیارو (ایتالیا) ملک کرم، ارنست کوهنل (آلمان) عباس خلیلی، علی جواهرکلام، ال.آ. مایر (اسرائیل).
در این کنگره ۴۰ تن از خاورشناسان جهان نیز بودند، از جمله: بهرام‌گور آنکلساریا (هند) جمشید جی اونوالا (از پارسیان هند) یوگنی برتلس از (شوروی) سباستیان بک (آلمان) آنتونیو پاگیلارو (ایتالیا) ادوارد دنیسن راس (انگلستان) جمیل صدقی زهاوی (عراق) یان ریپکا (چکسلواکی) عبدالحمید عبادی (مصر) عبدالوهاب عزام (مصر) فهیم بیر قدارویچ (یوگسلاوی) ولادیمیر مینورسکی (انگلستان) ادیب‌السلطنه سمیعی، اعتصام‌الملک، احمد بهمنیار، ابراهیم پورداود، محمدعلی تربیت، حکیم‌الملک، مشیرالدوله پیرنیا
گزارش جلسه‌های کنگره:
اولین جلسه کنگره پنجشنبه ۱۲ مهر در تالار دارالفنون تشکیل شد. محمدعلی فروغی سخنانی در تشکر از خاورشناسان و نمایندگان دولت‌های خارجی شرکت‌کننده ایراد کرد. پس از او علی‌اصغر حکمت سخنانی به‌زبان فرانسه ایراد کرد. سپس اعضای هیئت رئیسه کنگره برگزیده شدند و حسن اسفندیاری (محتشم‌السلطنه) به‌عنوان رئیس کنگره انتخاب شد.
دومین نشست کنگره جمعه ۱۳ مهر تشکیل شد. در این نشست سفیران شوروی و آلمان نیز شرکت داشتند. اولین سخنران سفیر شوروی بود و اعلام داشت که دولت متبوع او مجموعه‌ای از هدایای تاریخی را برای نگاهداری در موزه ملی ایران تقدیم می‌دارد که شامل روگرفتی از نسخه خطی شاهنامه فردوسی به تاریخ ۱۳۳۳ میلادی است. پس از او فون بلوخر وزیر مختار آلمان در ایران طی سخنرانی اش سابقه ممتد آشنایی ملت آلمان با شاهنامه فردوسی را یادآوری کرد و اظهار داشت که اینک در جشنی که به‌یاد این شاعر ارجمند گرفته می‌شود، آلمان با منتهای علاقه شرکت می‌کند. سپس اعلام داشت که فهرست لغات و اسامی و اعلام شاهنامه که حاوی مقایسه سه طبع معروف شاهنامه است، تألیف دکتر فریتز ولف از خاورشناسان آلمانی را به‌ملت ایران تقدیم می‌دارد و نیز دیپلم دکترا در فلسفه از دانشگاه فردریک ویلهلم برلین به محمدعلی فروغی و دیپلم عضویت انجمن شرقی آلمان از جانب این انجمن را به علی‌اصغر حکمت و حسین علا تقدیم داشت.
پس از خاتمه بیانات فون بلوخر، رئیس کنگره، بیاناتی مبنی بر اظهار تشکر از سفیر شوروی و وزیرمختار آلمان و دولت‌های شوروی و آلمان ایراد کرد. پس از آن فهرست سخنرانی‌ها در میان حاضران در جلسه توزیع و برنامه سخنرانی‌های کنگره آغاز شد.
جلسه‌های کنگره در روزهای بعد ادامه داشت و هفتمین جلسه که جلسه پایانی کنگره بود در روز ۱۶ مهر برگزار شد.
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#هزاره_فردوسی
۱۲ مهر آغاز هزاره فردوسی
این جشن، مجموعه آیین‌هایی بود که به مناسبت هزارمین سال زادروز فردوسی، سال ۱۳۱۳ در تهران، توس و دیگر شهرهای ایران برگزار شد. در کنگره هزاره فردوسی، که نخستین گردهم‌آیی بزرگ علمی در ایران بود، ۴۰ تن از ایران‌شناسان برجسته از ۱۷ کشور و ۴۰ تن از دانشمندان و ادیبان ایرانی شرکت داشتند و به مدت ۵ روز، از ۱۲ تا ۱۶ مهر ۱۳۱۳ سخنرانی‌هایی در تالار دارالفنون تهران ایراد شد، که تعدادی از آنها در کتاب هزاره فردوسی به‌چاپ رسید.
شرکت کنندگان این مراسم، مقابل تالار دارالفنون:
ردیف اول: حیدرعلی کمالی (ترکیه) محمدتقی بهار، هانری ماسه (فرانسه) عباس اقبال، عیسی صدیق، محمد آقااغلو (آمریکا) فرانکلین گونتر (آمریکا) سباستیان بک (آلمان)
ردیف دوم: جان درینک واتر (انگلستان) عبدالوهاب عظام (مصر) ژرژکونتنو (فرانسه) ابراهیم حکیمی، یوگنی برتلس (شوروی) سفیر شوروی، حسن اسفندیاری، محمدعلی فروغی، خانم گدار، دستور نوشیروان (هند) آرتور کریستنسن (دانمارک) فریدریش زاره (آلمان) عبدالحسین شیبانی، حسن پیرنیا.
ردیف سوم: مجتبی مینوی، ولی‌اله نصر، مهدی دیبا، وحید دستگردی، میرزایانس، بدیع‌الزمان فروزانفر، سعید نفیسی، جمیل صدقی زهاوی (عراق) رضازاده شفق، فؤادکوپرولو (ترکیه) ابوالقاسم اعتصام‌زاده، محمد نظام‌الدین، ادوارد دنیسن راس، آشیکاگا آتسوجی (ژاپن) زین‌العابدین رهنما، آ.آ. بولوتنیکوف (شوروی) طاهر رضوی (هند) غلامرضا رشیدیاسمی.
ردیف چهارم: مایل تویسرکانی، حامدصراف (عراق) علی‌اصغر حکمت، یان ریپکا (چکسلواکی) نصراله فلسفی، محمد عشاق (هند) آلکساندر فرایمان (شوروی) عبدالکریم حسینی (حیدرآباد دکن، هند) عبدالعظیم قریب، علی نهادبی (ترکیه) شیخ‌الملک اورنگ، احمد بهمنیار، رحیم‌زاده صفوی.
ردیف پنجم: ژوزف هاکن (فرانسه) جلال همایی، یوری نیکولایویچ مار (شوروی) علی قویم، آلکساندر روماسکویچ (شوروی) یوزف اوربلی (شوروی) جمشیدجی اونوالا (هند)
ردیف ششم: بهرام‌گور آنکلساریا (هند) احمد کسروی، نصراله تقوی، ولادیمیر مینورسکی (انگلستان) عبدالحمید عبادی (مصر) آنتونیو پاگلیارو (ایتالیا) ملک کرم، ارنست کوهنل (آلمان) عباس خلیلی، علی جواهرکلام، ال.آ. مایر (اسرائیل).
در این کنگره ۴۰ تن از خاورشناسان جهان نیز بودند، از جمله: بهرام‌گور آنکلساریا (هند) جمشید جی اونوالا (از پارسیان هند) یوگنی برتلس از (شوروی) سباستیان بک (آلمان) آنتونیو پاگیلارو (ایتالیا) ادوارد دنیسن راس (انگلستان) جمیل صدقی زهاوی (عراق) یان ریپکا (چکسلواکی) عبدالحمید عبادی (مصر) عبدالوهاب عزام (مصر) فهیم بیر قدارویچ (یوگسلاوی) ولادیمیر مینورسکی (انگلستان) ادیب‌السلطنه سمیعی، اعتصام‌الملک، احمد بهمنیار، ابراهیم پورداود، محمدعلی تربیت، حکیم‌الملک، مشیرالدوله پیرنیا
گزارش جلسه‌های کنگره:
اولین جلسه کنگره پنجشنبه ۱۲ مهر در تالار دارالفنون تشکیل شد. محمدعلی فروغی سخنانی در تشکر از خاورشناسان و نمایندگان دولت‌های خارجی شرکت‌کننده ایراد کرد. پس از او علی‌اصغر حکمت سخنانی به‌زبان فرانسه ایراد کرد. سپس اعضای هیئت رئیسه کنگره برگزیده شدند و حسن اسفندیاری (محتشم‌السلطنه) به‌عنوان رئیس کنگره انتخاب شد.
دومین نشست کنگره جمعه ۱۳ مهر تشکیل شد. در این نشست سفیران شوروی و آلمان نیز شرکت داشتند. اولین سخنران سفیر شوروی بود و اعلام داشت که دولت متبوع او مجموعه‌ای از هدایای تاریخی را برای نگاهداری در موزه ملی ایران تقدیم می‌دارد که شامل روگرفتی از نسخه خطی شاهنامه فردوسی به تاریخ ۱۳۳۳ میلادی است. پس از او فون بلوخر وزیر مختار آلمان در ایران طی سخنرانی اش سابقه ممتد آشنایی ملت آلمان با شاهنامه فردوسی را یادآوری کرد و اظهار داشت که اینک در جشنی که به‌یاد این شاعر ارجمند گرفته می‌شود، آلمان با منتهای علاقه شرکت می‌کند. سپس اعلام داشت که فهرست لغات و اسامی و اعلام شاهنامه که حاوی مقایسه سه طبع معروف شاهنامه است، تألیف دکتر فریتز ولف از خاورشناسان آلمانی را به‌ملت ایران تقدیم می‌دارد و نیز دیپلم دکترا در فلسفه از دانشگاه فردریک ویلهلم برلین به محمدعلی فروغی و دیپلم عضویت انجمن شرقی آلمان از جانب این انجمن را به علی‌اصغر حکمت و حسین علا تقدیم داشت.
پس از خاتمه بیانات فون بلوخر، رئیس کنگره، بیاناتی مبنی بر اظهار تشکر از سفیر شوروی و وزیرمختار آلمان و دولت‌های شوروی و آلمان ایراد کرد. پس از آن فهرست سخنرانی‌ها در میان حاضران در جلسه توزیع و برنامه سخنرانی‌های کنگره آغاز شد.
جلسه‌های کنگره در روزهای بعد ادامه داشت و هفتمین جلسه که جلسه پایانی کنگره بود در روز ۱۶ مهر برگزار شد.
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#هزاره_فردوسی
Telegram
attach 📎
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۲ مهر زادروز حسن کریم‌زاده
(زاده ۱۲ مهر ۱۳۵۲ تهران) طراح گرافیک، کارتونیست و تصویرساز
او هنرآموخته هنرستان هنرهای زیبا و دانشکده هنر و معماری در تهران و همچنین عضو رسمی انجمن طراحان گرافیک ایران، انجمن جهانی روزنامه‌نگاران آی.اف.جی (بلژیک)، سفیر هنری انجمن جهانی انگاره‌های متحد (فرانسه) و عضو اصلی گروه جهانی طراحان صلح (فرانسه) است.
وی نزدیک به ۳۰سال سابقه فعالیت گسترده مطبوعاتی در زمینه‌های مدیریت هنری، طراحی گرافیک، تصویرسازی و کارتون در نشریات داخل و خارج از کشور دارد. نشریاتی چون: ابرار، سلام، اخبار، همشهری، تماشاگران، صبح امروز، نگاه‌نو، اعتماد ملی،ط شرق، لوموند، کوریر اینترنشنال، لو تان، و وست‌فرانس. راه‌اندازی صفحه اختصاصی کارتون، با عنوان «حسنلند» در ماهنامه گل‌آقا (از ۱۳۸۲ تا توقف انتشار) یکی از فعالیت‌های ماندگار مطبوعاتی اوست.
همچنین فعالیت انتشاراتی وی در داخل و خارج از کشور قدمتی ۲۶ ساله دارد. در این شاخه ناشرانی چون: گام نو، کارنامه، رخ‌داد نو، حکمت، دنیای اقتصاد، علمی، نی، سخن، پریان، افق، روزنه، نگاره آفتاب، کوچک، جهان کتاب، طهوری، فنجان، مان کتاب، سا ئه لا، کیل، و سِیج، از هنر و قریحه‌ی او بهره برده‌اند.
کتاب مصور «حقوق بشرِ» او که به چاپ نهم رسیده است دربرگیرنده ۳۰ طرح انتقادی به واضعین و ناقضین مفاد این اعلامیه جهانی است.
او از سال ۱۳۸۰ دبیر مجموعه «کتاب چهره» است و هنرمندان داخلی و خارجی متعددی را در این حلقه هنری، گردهم آورده است.
مجموعه‌ای از آثار گرافیکِ ضد جنگ وی نیز در کتاب جامع «نشان‌هایی برای صلح» انتشارات لارس مولر (سویس) منتشر شده است.
افتخارات:
کسب عنوان «F.U.N» سازمان ملل متحد ـ سویس ۲۰۰۷.
منتخب کمیته I.O.C کمیسیون جهانی المپیک به عنوان یکی از «۹ طراح خلاق سال» سویس ۲۰۰۹.
مقام اولِ دو دوره از مسابقه جهانی «World Press Cartoon» پرتغال ۲۰۰۸ و ۲۰۱۰.
کسب دو تندیس طلای بخش «نشانه و لوگو» و تندیس نقره بخش «پوستر» از موسسه ارتباطات تصویری «Graphis» امریکا ۲۰۱۲.
منتخب نخستین دوره «Editorial Cartoons Awards» سویس ۲۰۱۲ و کسب تندیس و نشان افتخار از دستان کوفی‌عنان.
تندیس کتاب‌آرایی برتر از چهارمین دوسالانه «سرو نقره‌ای» ۱۳۹۴.
جایزه بزرگ نخستین سالانه هنر طراحی کتاب ایران (شیرازه) ۱۳۹۴.
کسب عنوان طراح مدافع آزادی بیان از انجمن جهانی «Wan-Ifra» آلمان ۲۰۱۳.
جایزه ۱۰ طراح برتر سالِ جشنواره «C.O.W» اوکراین ۲۰۱۶.
پوستر برگزیده جشنواره «Poster Heroes» ایتالیا ۲۰۱۹.
فعالیت و آثار هنری:
داور مسابقات داخلی و جهانی گرافیک، تصویرگری و کارتون.
دبیر جشنواره سراسری پوستر، نشانه و خوشنویسی «نغمه مانا» (نکوداشت محمدرضا شجریان) ۱۴۰۰.
تالیف و انتشار ۱۴ عنوان کتاب از مجموعه آثار خود و دیگر هنرمندان ایرانی و خارجی (از سال ۱۳۸۰ تاکنون).
مدیر «کارگاه گرافیک هیچ»، مدیر هنری نشر «تاش»، نشریات «قهوه» و «شهرزاد قصه‌گو».
حساب رسمی در فضای مجازی:
instagram.com/hassanland
وب‌سایت رسمی:
www.karimzadehstudio.com
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#حسن_کریم_زاده
۱۲ مهر زادروز حسن کریم‌زاده
(زاده ۱۲ مهر ۱۳۵۲ تهران) طراح گرافیک، کارتونیست و تصویرساز
او هنرآموخته هنرستان هنرهای زیبا و دانشکده هنر و معماری در تهران و همچنین عضو رسمی انجمن طراحان گرافیک ایران، انجمن جهانی روزنامه‌نگاران آی.اف.جی (بلژیک)، سفیر هنری انجمن جهانی انگاره‌های متحد (فرانسه) و عضو اصلی گروه جهانی طراحان صلح (فرانسه) است.
وی نزدیک به ۳۰سال سابقه فعالیت گسترده مطبوعاتی در زمینه‌های مدیریت هنری، طراحی گرافیک، تصویرسازی و کارتون در نشریات داخل و خارج از کشور دارد. نشریاتی چون: ابرار، سلام، اخبار، همشهری، تماشاگران، صبح امروز، نگاه‌نو، اعتماد ملی،ط شرق، لوموند، کوریر اینترنشنال، لو تان، و وست‌فرانس. راه‌اندازی صفحه اختصاصی کارتون، با عنوان «حسنلند» در ماهنامه گل‌آقا (از ۱۳۸۲ تا توقف انتشار) یکی از فعالیت‌های ماندگار مطبوعاتی اوست.
همچنین فعالیت انتشاراتی وی در داخل و خارج از کشور قدمتی ۲۶ ساله دارد. در این شاخه ناشرانی چون: گام نو، کارنامه، رخ‌داد نو، حکمت، دنیای اقتصاد، علمی، نی، سخن، پریان، افق، روزنه، نگاره آفتاب، کوچک، جهان کتاب، طهوری، فنجان، مان کتاب، سا ئه لا، کیل، و سِیج، از هنر و قریحه‌ی او بهره برده‌اند.
کتاب مصور «حقوق بشرِ» او که به چاپ نهم رسیده است دربرگیرنده ۳۰ طرح انتقادی به واضعین و ناقضین مفاد این اعلامیه جهانی است.
او از سال ۱۳۸۰ دبیر مجموعه «کتاب چهره» است و هنرمندان داخلی و خارجی متعددی را در این حلقه هنری، گردهم آورده است.
مجموعه‌ای از آثار گرافیکِ ضد جنگ وی نیز در کتاب جامع «نشان‌هایی برای صلح» انتشارات لارس مولر (سویس) منتشر شده است.
افتخارات:
کسب عنوان «F.U.N» سازمان ملل متحد ـ سویس ۲۰۰۷.
منتخب کمیته I.O.C کمیسیون جهانی المپیک به عنوان یکی از «۹ طراح خلاق سال» سویس ۲۰۰۹.
مقام اولِ دو دوره از مسابقه جهانی «World Press Cartoon» پرتغال ۲۰۰۸ و ۲۰۱۰.
کسب دو تندیس طلای بخش «نشانه و لوگو» و تندیس نقره بخش «پوستر» از موسسه ارتباطات تصویری «Graphis» امریکا ۲۰۱۲.
منتخب نخستین دوره «Editorial Cartoons Awards» سویس ۲۰۱۲ و کسب تندیس و نشان افتخار از دستان کوفی‌عنان.
تندیس کتاب‌آرایی برتر از چهارمین دوسالانه «سرو نقره‌ای» ۱۳۹۴.
جایزه بزرگ نخستین سالانه هنر طراحی کتاب ایران (شیرازه) ۱۳۹۴.
کسب عنوان طراح مدافع آزادی بیان از انجمن جهانی «Wan-Ifra» آلمان ۲۰۱۳.
جایزه ۱۰ طراح برتر سالِ جشنواره «C.O.W» اوکراین ۲۰۱۶.
پوستر برگزیده جشنواره «Poster Heroes» ایتالیا ۲۰۱۹.
فعالیت و آثار هنری:
داور مسابقات داخلی و جهانی گرافیک، تصویرگری و کارتون.
دبیر جشنواره سراسری پوستر، نشانه و خوشنویسی «نغمه مانا» (نکوداشت محمدرضا شجریان) ۱۴۰۰.
تالیف و انتشار ۱۴ عنوان کتاب از مجموعه آثار خود و دیگر هنرمندان ایرانی و خارجی (از سال ۱۳۸۰ تاکنون).
مدیر «کارگاه گرافیک هیچ»، مدیر هنری نشر «تاش»، نشریات «قهوه» و «شهرزاد قصه‌گو».
حساب رسمی در فضای مجازی:
instagram.com/hassanland
وب‌سایت رسمی:
www.karimzadehstudio.com
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#حسن_کریم_زاده
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۲ مهر سالروز درگذشت احمد محمود
(زاده ۴ دی ۱۳۱۰ اهواز -- درگذشته ۱۲ مهر ۱۳۸۱ کرج) نویسنده
او را پیرو مکتب رئالیسم اجتماعی می‌دانند. معروف‌ترین رمان او همسایه‌ها در زمره آثار برجسته ادبیات معاصر ایران شمرده می‌شود.
او از پدر و مادری دزفولی زاده شد و شاید به همین دلیل بیشتر خود را دزفولی می‌دانست. در برخی از آثارش چون همسایه‌ها و مدار صفر درجه، واژه‌ها و جملاتی به گویش دزفولی به چشم می‌خورد و نیز شخصیت «نعمت» در داستان «غریبه‌ها و پسرک بومی» از کتابی به همین نام نیز از یکی از اهالی دزفول به نام نعمت علایی گرفته شده‌است که حدود سال ۱۳۲۳ در دزفول به‌دست افراد ناشناسی ترور شده است.
او در سال ۱۳۲۹ دوره متوسطه را شبانه در دبیرستان شاهپور اهواز به پایان رساند و پس از سپری کردن دوران تحصیلات ابتدایی و متوسطه در زادگاهش، به دانشکده افسری ارتش راه یافت؛ اما ازجمله تعداد زیاد دانشجویان دانشکده افسری بود که پس از ۲۸ امرداد ۱۳۳۲ بازداشت و سپس بخش‌بخش آزاد شدند؛ درحالی‌که تنها ۱۳ نفر از آنان در زندان باقی ماندند.
او یکی از این دانشجویان بود که توبه‌نامه امضاء نکرد، به همین دلیل مدت زیادی را در زندان به‌سر برد.
او مدتی هم در حوالی خلیج‌فارس، از جمله در بندرلنگه، در تبعید به سر برد والبته خودش از این دوران باعنوان: «... زمانی که گرفتار بازی سیاست شده بودم!» یاد می‌کند.
در سال ۱۳۳۳ نخستین داستان کوتاهش به نام "صب می‌شه" در مجله امید ایران منتشر شد و در سال ۱۳۳۸ توانست اولین مجموعه داستانش به نام مول را با سرمایه شخصی به‌چاپ برساند. او می‌گفت:
بعد از انقلاب به اصرار خودم بازخرید و خانه‌نشین شدم تا شاید به درد درمان‌ناپذیری که همه عمر با من بود - و هست - سامان بدهم. دیر بود اما چاره نبود.
آرامگاه وی در امامزاده طاهر کرج است.
🆔
https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#احمد_محمود
۱۲ مهر سالروز درگذشت احمد محمود
(زاده ۴ دی ۱۳۱۰ اهواز -- درگذشته ۱۲ مهر ۱۳۸۱ کرج) نویسنده
او را پیرو مکتب رئالیسم اجتماعی می‌دانند. معروف‌ترین رمان او همسایه‌ها در زمره آثار برجسته ادبیات معاصر ایران شمرده می‌شود.
او از پدر و مادری دزفولی زاده شد و شاید به همین دلیل بیشتر خود را دزفولی می‌دانست. در برخی از آثارش چون همسایه‌ها و مدار صفر درجه، واژه‌ها و جملاتی به گویش دزفولی به چشم می‌خورد و نیز شخصیت «نعمت» در داستان «غریبه‌ها و پسرک بومی» از کتابی به همین نام نیز از یکی از اهالی دزفول به نام نعمت علایی گرفته شده‌است که حدود سال ۱۳۲۳ در دزفول به‌دست افراد ناشناسی ترور شده است.
او در سال ۱۳۲۹ دوره متوسطه را شبانه در دبیرستان شاهپور اهواز به پایان رساند و پس از سپری کردن دوران تحصیلات ابتدایی و متوسطه در زادگاهش، به دانشکده افسری ارتش راه یافت؛ اما ازجمله تعداد زیاد دانشجویان دانشکده افسری بود که پس از ۲۸ امرداد ۱۳۳۲ بازداشت و سپس بخش‌بخش آزاد شدند؛ درحالی‌که تنها ۱۳ نفر از آنان در زندان باقی ماندند.
او یکی از این دانشجویان بود که توبه‌نامه امضاء نکرد، به همین دلیل مدت زیادی را در زندان به‌سر برد.
او مدتی هم در حوالی خلیج‌فارس، از جمله در بندرلنگه، در تبعید به سر برد والبته خودش از این دوران باعنوان: «... زمانی که گرفتار بازی سیاست شده بودم!» یاد می‌کند.
در سال ۱۳۳۳ نخستین داستان کوتاهش به نام "صب می‌شه" در مجله امید ایران منتشر شد و در سال ۱۳۳۸ توانست اولین مجموعه داستانش به نام مول را با سرمایه شخصی به‌چاپ برساند. او می‌گفت:
بعد از انقلاب به اصرار خودم بازخرید و خانه‌نشین شدم تا شاید به درد درمان‌ناپذیری که همه عمر با من بود - و هست - سامان بدهم. دیر بود اما چاره نبود.
آرامگاه وی در امامزاده طاهر کرج است.
🆔
https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#احمد_محمود
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘️ ☘️ برگی از تقویم تاریخ ☘️ ☘️
۱۵ مهر زادروز سهراب سپهری
(زاده ۱۵ مهر ۱۳۰۷ کاشان -- درگذشته ۱ اردیبهشت ۱۳۵۹ تهران) شاعر، نویسنده و نقاش
او نوه میرزا نصراله سپهری، نخستین رئیس تلگرافخانه کاشان بود و پدرش «اسداله» و مادرش «ماه‌جبین» نام داشتند که هر دو اهل هنر و شعر بودند.
وی فارغ‌التحصیل دانشسرای مقدماتی بود و از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران نیز فارغ‌التحصیل شد و نشان درجه اول علمی گرفت. در سال ۱۳۳۰ نخستین مجموعه شعر نیمایی را به‌نام "مرگ رنگ" انتشار داد و دومین مجموعه شعرش "زندگی خوابها" بود. او در چند نمایشگاه نقاشی در تهران شرکت کرد و در آذر ۱۳۳۳ در اداره کل هنرهای زیبا "فرهنگ و هنر" در بخش موزه‌ها مشغول شد و در هنرستان‌های هنرهای زیبا نیز به‌تدریس پرداخت.
وی به فرهنگ مشرق زمین علاقه خاصی داشت و به هندوستان، پاکستان، افغانستان، چین و ژاپن رفت و مدتی در ژاپن زندگی کرد و هنر «حکاکی روی چوب» را در آنجا فراگرفت. همچنین به‌شعر کهن سایر زبان‌ها نیز علاقه داشت؛ از این رو ترجمه‌هایی از شعرهای کهن چینی و ژاپنی را انجام داد.
در امرداد ۱۳۳۶ از راه زمینی به کشورهای اروپایی سفر کرد و به‌پاریس و لندن رفت و در مدرسه هنرهای زیبای پاریس در رشته لیتوگرافی نام‌نویسی کرد. در دورانی که به اتفاق حسین زنده‌رودی در پاریس بود، بورس تحصیلی‌اش قطع شد و برای تأمین مخارج و ماندن بیشتر در فرانسه و ادامه نقاشی، مجبور به‌کار شد و برای پاک کردن شیشه آپارتمان‌ها، گاهی از ساختمان‌های بیست طبقه آویزان می‌شد.
او همچنین کارهای هنری‌اش را در نمایشگاه‌ها به معرض نمایش می‌گذاشت و حضور در نمایشگاه‌های نقاشی تا پایان زندگی‌اش ادامه داشت. مدتی در سال ۱۳۳۷ در اداره کل اطلاعات وزارت کشاورزی با سمت سرپرست سازمان سمعی و بصری مشغول به‌کار شد و از مهر ۱۳۴۰ نیز شروع به‌تدریس در هنرکده هنرهای تزیینی تهران کرد.
در سال ۱۳۴۱ از کلیه مشاغل دولتی کناره‌گیری کرد و با حضور فعال‌تر در زمینه شعر و نقاشی، آثار بیشتری آفرید و راه خویش را پیدا کرد. وی با سفر به کشورهای مختلف، ضمن آشنایی با فرهنگ و هنرشان نمایشگاه‌های بیشتری را برگزار کرد.
برخی از کتاب‌های او، اینها هستند: «تا انتها حضور» «سهراب مرغ مهاجر» و «هنوز در سفرم» «بیدل، سپهری و سبک هندی» «تفسیر حجم سبز» «حافظ پدر، سهراب سپهری پسر، حافظان کنگره»، «نیلوفر خاموش: نظری به‌شعر سهراب سپهری» و «نگاهی به سهراب سپهری».
سهراب سپهری در سال ۱۳۵۸ برای درمان به انگلستان رفت، اما بیماری‌اش بسیار پیشرفت کرده بود و ناکام از درمان به‌تهران بازگشت و مدتی بعد درگذشت.
آرامگاه وی در روستای مشهد اردهال واقع در اطراف کاشان است.
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#سهراب_سپهری
۱۵ مهر زادروز سهراب سپهری
(زاده ۱۵ مهر ۱۳۰۷ کاشان -- درگذشته ۱ اردیبهشت ۱۳۵۹ تهران) شاعر، نویسنده و نقاش
او نوه میرزا نصراله سپهری، نخستین رئیس تلگرافخانه کاشان بود و پدرش «اسداله» و مادرش «ماه‌جبین» نام داشتند که هر دو اهل هنر و شعر بودند.
وی فارغ‌التحصیل دانشسرای مقدماتی بود و از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران نیز فارغ‌التحصیل شد و نشان درجه اول علمی گرفت. در سال ۱۳۳۰ نخستین مجموعه شعر نیمایی را به‌نام "مرگ رنگ" انتشار داد و دومین مجموعه شعرش "زندگی خوابها" بود. او در چند نمایشگاه نقاشی در تهران شرکت کرد و در آذر ۱۳۳۳ در اداره کل هنرهای زیبا "فرهنگ و هنر" در بخش موزه‌ها مشغول شد و در هنرستان‌های هنرهای زیبا نیز به‌تدریس پرداخت.
وی به فرهنگ مشرق زمین علاقه خاصی داشت و به هندوستان، پاکستان، افغانستان، چین و ژاپن رفت و مدتی در ژاپن زندگی کرد و هنر «حکاکی روی چوب» را در آنجا فراگرفت. همچنین به‌شعر کهن سایر زبان‌ها نیز علاقه داشت؛ از این رو ترجمه‌هایی از شعرهای کهن چینی و ژاپنی را انجام داد.
در امرداد ۱۳۳۶ از راه زمینی به کشورهای اروپایی سفر کرد و به‌پاریس و لندن رفت و در مدرسه هنرهای زیبای پاریس در رشته لیتوگرافی نام‌نویسی کرد. در دورانی که به اتفاق حسین زنده‌رودی در پاریس بود، بورس تحصیلی‌اش قطع شد و برای تأمین مخارج و ماندن بیشتر در فرانسه و ادامه نقاشی، مجبور به‌کار شد و برای پاک کردن شیشه آپارتمان‌ها، گاهی از ساختمان‌های بیست طبقه آویزان می‌شد.
او همچنین کارهای هنری‌اش را در نمایشگاه‌ها به معرض نمایش می‌گذاشت و حضور در نمایشگاه‌های نقاشی تا پایان زندگی‌اش ادامه داشت. مدتی در سال ۱۳۳۷ در اداره کل اطلاعات وزارت کشاورزی با سمت سرپرست سازمان سمعی و بصری مشغول به‌کار شد و از مهر ۱۳۴۰ نیز شروع به‌تدریس در هنرکده هنرهای تزیینی تهران کرد.
در سال ۱۳۴۱ از کلیه مشاغل دولتی کناره‌گیری کرد و با حضور فعال‌تر در زمینه شعر و نقاشی، آثار بیشتری آفرید و راه خویش را پیدا کرد. وی با سفر به کشورهای مختلف، ضمن آشنایی با فرهنگ و هنرشان نمایشگاه‌های بیشتری را برگزار کرد.
برخی از کتاب‌های او، اینها هستند: «تا انتها حضور» «سهراب مرغ مهاجر» و «هنوز در سفرم» «بیدل، سپهری و سبک هندی» «تفسیر حجم سبز» «حافظ پدر، سهراب سپهری پسر، حافظان کنگره»، «نیلوفر خاموش: نظری به‌شعر سهراب سپهری» و «نگاهی به سهراب سپهری».
سهراب سپهری در سال ۱۳۵۸ برای درمان به انگلستان رفت، اما بیماری‌اش بسیار پیشرفت کرده بود و ناکام از درمان به‌تهران بازگشت و مدتی بعد درگذشت.
آرامگاه وی در روستای مشهد اردهال واقع در اطراف کاشان است.
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#سهراب_سپهری
Telegram
attach 📎
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۱۵ مهر زادروز فریدون فرخزاد
(زاده ۱۵ مهر ۱۳۱۷ تهران − درگذشته ۹ امرداد ۱۳۷۱ آلمان) شاعر، نویسنده، خواننده و مجری رادیوتلویزیون
او فرزند توران وزیری‌تبار و سرهنگ محمد فرخزاد و برادر فروغ و پوران فرخزاد بود.
در دارالفنون درس خواند و سپس به آلمان رفت و در مونیخ، وین و برلین حقوق سیاسی خواند و پایان‌نامه دکترایش را درباره تأثیر عقاید مارکس بر کلیسا و حکومت آلمان شرقی نوشت و از دانشگاه مونیخ فارغ‌التحصیل شد.
وی از نوجوانی به سرودن شعر علاقه داشت و در سال ۱۹۶۴ نخستین مجموعه شعرش را با عنوان «فصل دیگر» انتشار داد که تحسین بعضی منتقدان معروف را برانگیخت. شاعر معروف آلمان «یوهانس بوبروفسکی» نیز پیشگفتاری برای «فصل دیگر» نوشت و جایزه ادبی شعر برلین را گرفت که اعطای آن با سخنرانی یوهانس بوبروفسکی همراه بود.
اشعار آلمانی فرخزاد نیز از سوی ناشران بزرگ آلمان به‌عنوان بهترین اشعار سال برنده جایزه شد و آثار او در ردیف ده شاعر و نویسنده سال چاپ شد و «فصل دیگر» در ردیف آثار گوته و شیللر قرار گرفت. شعر وی که درباره برلین بود نیز جایزه ادبیات برلین را گرفت.
او که چند سالی عضو آکادمی ادبیات جوانان مونیخ بود، درسال ۱۹۶۶ به رادیوتلویزیون این شهر نیز راه پیدا کرد و در رادیو سلسله برنامه‌هایی همراه با طنز و توأم با موسیقی خاورمیانه از جمله ایران تهیه می‌کرد و در تلویزیون مجموعه فیلم رنگی خیابان‌های آلپ را ساخت.
در ۱۹۶۷ روی موزیک محلی (فولکلور) ایران، موزیک مدرن ساخت و با این موزیک به فستیوال موزیک اینسبورگ اتریش راه یافت که جایزه اول را هم دریافت کرد. در همان سال امتحان دانشگاه را هم داد و در رشته حقوق سیاسی با درجه دکترا (Ph.D) فارغ‌التحصیل شد. وی به زبانهای آلمانی، انگلیسی و فرانسوی هم سخن می‌گفت.
در بازگشت به ایران با ابتکار چندین برنامه تلویزیونی، از جمله برنامه موفق «میخک نقره‌ای» تعداد زیادی از هنرمندان را به مردم معرفی کرد که ستار، ابی، مرتضی، شهره و شهرام صولتی، لیلا فروهر، نوش آفرین و سلی از جمله آنهاست.
وی پس از انقلاب به دادگاه‌های اسلامی احضار شد و مدتی را در بازداشت به‌سر برد و سپس به پاریس و بعد به لس‌آنجلس مهاجرت کرد. کتاب در نهایت جمله آغاز است عشق، را در این شهر منتشر کرد و درباره انتشار کتابش در لس‌آنجلس گفت: «این‌جا، شهر نیست، جنگل است. شوره‌زار است، کویر است، مرداب است و بوی تعفن آن جهان را پر کرده است! شاید کتاب من نسیم معطری باشد به‌مشام جان‌های خسته از خیانت و جنایت! و خجالت می‌کشم که چاپ اول کتابم در لس‌آنجلس منتشر می‌شود.»
وی پس از ترک لس‌آنجلس ابتدا در شهر هامبورگ آلمان و سپس شهر بن، ساکن شد و به فعالیت‌های سیاسی پرداخت.
درسال ۱۹۹۱ در فیلم دومش «وین را دوست دارم» نقش یک مرد مسلمان متدین را ایفا کرد و در همین سال برای شرکت در جشنواره فیلم استکهلم که فیلم «من وین را دوست دارم» را نمایش می‌داد به‌سوئد رفت. این فیلم در جشنواره استکهلم با استقبال زیادی هم از سوی سوئدی‌ها و هم ایرانی‌ها روبرو شد.
وی همچنین کنسرتهای زیادی در شهرهای گوناگون برگزار کرد و همچنین به مدت چهارسال، برنامه‌های رادیویی «سلام همسایه‌ها» را که برای ایران پخش می‌شد، تهیه می‌کرد. آخرین کتاب شعر فرخزاد به‌نام «من از مردن خسته‌ام» بود.
جایزه‌ها:
جایزه شعر برلین در سال ۱۹۶۴ به اولین مجموعه شعر او به زبان آلمانی با عنوان «فصل دیگر» تعلق گرفت که با مقدمه یوهانس بوبروفسکی، از شاعران معروف آن روزگار منتشر شده بود. همچنین در سال ۱۹۶۷ جایزه اول جشنواره موسیقی اینسبورگ را برای یکی از ساخته‌های خود دریافت کرد.
وی در خانه‌اش "شهر بن" به‌طرز فجیعی کشته شد. ۷۰۰ مارک قرض بانکی، چند ماه اجاره عقب‌مانده و خاکسپاری غریبانه‌اش در غربت و انزوا، سرانجام این هنرمند پرآوازه بود.
مرگ او را به پرونده قتل‌های زنجیره‌ای
نسبت دادند.
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#فریدون_فرخزاد
۱۵ مهر زادروز فریدون فرخزاد
(زاده ۱۵ مهر ۱۳۱۷ تهران − درگذشته ۹ امرداد ۱۳۷۱ آلمان) شاعر، نویسنده، خواننده و مجری رادیوتلویزیون
او فرزند توران وزیری‌تبار و سرهنگ محمد فرخزاد و برادر فروغ و پوران فرخزاد بود.
در دارالفنون درس خواند و سپس به آلمان رفت و در مونیخ، وین و برلین حقوق سیاسی خواند و پایان‌نامه دکترایش را درباره تأثیر عقاید مارکس بر کلیسا و حکومت آلمان شرقی نوشت و از دانشگاه مونیخ فارغ‌التحصیل شد.
وی از نوجوانی به سرودن شعر علاقه داشت و در سال ۱۹۶۴ نخستین مجموعه شعرش را با عنوان «فصل دیگر» انتشار داد که تحسین بعضی منتقدان معروف را برانگیخت. شاعر معروف آلمان «یوهانس بوبروفسکی» نیز پیشگفتاری برای «فصل دیگر» نوشت و جایزه ادبی شعر برلین را گرفت که اعطای آن با سخنرانی یوهانس بوبروفسکی همراه بود.
اشعار آلمانی فرخزاد نیز از سوی ناشران بزرگ آلمان به‌عنوان بهترین اشعار سال برنده جایزه شد و آثار او در ردیف ده شاعر و نویسنده سال چاپ شد و «فصل دیگر» در ردیف آثار گوته و شیللر قرار گرفت. شعر وی که درباره برلین بود نیز جایزه ادبیات برلین را گرفت.
او که چند سالی عضو آکادمی ادبیات جوانان مونیخ بود، درسال ۱۹۶۶ به رادیوتلویزیون این شهر نیز راه پیدا کرد و در رادیو سلسله برنامه‌هایی همراه با طنز و توأم با موسیقی خاورمیانه از جمله ایران تهیه می‌کرد و در تلویزیون مجموعه فیلم رنگی خیابان‌های آلپ را ساخت.
در ۱۹۶۷ روی موزیک محلی (فولکلور) ایران، موزیک مدرن ساخت و با این موزیک به فستیوال موزیک اینسبورگ اتریش راه یافت که جایزه اول را هم دریافت کرد. در همان سال امتحان دانشگاه را هم داد و در رشته حقوق سیاسی با درجه دکترا (Ph.D) فارغ‌التحصیل شد. وی به زبانهای آلمانی، انگلیسی و فرانسوی هم سخن می‌گفت.
در بازگشت به ایران با ابتکار چندین برنامه تلویزیونی، از جمله برنامه موفق «میخک نقره‌ای» تعداد زیادی از هنرمندان را به مردم معرفی کرد که ستار، ابی، مرتضی، شهره و شهرام صولتی، لیلا فروهر، نوش آفرین و سلی از جمله آنهاست.
وی پس از انقلاب به دادگاه‌های اسلامی احضار شد و مدتی را در بازداشت به‌سر برد و سپس به پاریس و بعد به لس‌آنجلس مهاجرت کرد. کتاب در نهایت جمله آغاز است عشق، را در این شهر منتشر کرد و درباره انتشار کتابش در لس‌آنجلس گفت: «این‌جا، شهر نیست، جنگل است. شوره‌زار است، کویر است، مرداب است و بوی تعفن آن جهان را پر کرده است! شاید کتاب من نسیم معطری باشد به‌مشام جان‌های خسته از خیانت و جنایت! و خجالت می‌کشم که چاپ اول کتابم در لس‌آنجلس منتشر می‌شود.»
وی پس از ترک لس‌آنجلس ابتدا در شهر هامبورگ آلمان و سپس شهر بن، ساکن شد و به فعالیت‌های سیاسی پرداخت.
درسال ۱۹۹۱ در فیلم دومش «وین را دوست دارم» نقش یک مرد مسلمان متدین را ایفا کرد و در همین سال برای شرکت در جشنواره فیلم استکهلم که فیلم «من وین را دوست دارم» را نمایش می‌داد به‌سوئد رفت. این فیلم در جشنواره استکهلم با استقبال زیادی هم از سوی سوئدی‌ها و هم ایرانی‌ها روبرو شد.
وی همچنین کنسرتهای زیادی در شهرهای گوناگون برگزار کرد و همچنین به مدت چهارسال، برنامه‌های رادیویی «سلام همسایه‌ها» را که برای ایران پخش می‌شد، تهیه می‌کرد. آخرین کتاب شعر فرخزاد به‌نام «من از مردن خسته‌ام» بود.
جایزه‌ها:
جایزه شعر برلین در سال ۱۹۶۴ به اولین مجموعه شعر او به زبان آلمانی با عنوان «فصل دیگر» تعلق گرفت که با مقدمه یوهانس بوبروفسکی، از شاعران معروف آن روزگار منتشر شده بود. همچنین در سال ۱۹۶۷ جایزه اول جشنواره موسیقی اینسبورگ را برای یکی از ساخته‌های خود دریافت کرد.
وی در خانه‌اش "شهر بن" به‌طرز فجیعی کشته شد. ۷۰۰ مارک قرض بانکی، چند ماه اجاره عقب‌مانده و خاکسپاری غریبانه‌اش در غربت و انزوا، سرانجام این هنرمند پرآوازه بود.
مرگ او را به پرونده قتل‌های زنجیره‌ای
نسبت دادند.
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#فریدون_فرخزاد
Telegram
attach 📎
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۵ مهر سالروز درگذشت آذرتاش آذرنوش
(زاده ۲۹ بهمن ۱۳۱۶ قم -- درگذشته ۱۵ مهر ۱۴۰۰) مؤلف و محقق در زبان و ادبیات عرب
او در رشته ادبیات عرب دانشکده معقول و منقول دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و دوره دکتری ادبیات عرب را از فرانسه گرفت.
وی از نخستین رساله دکتریش «تحقیق و ترجمه بخشی از کتاب طبقات الشعرای ابن معتز» دفاع کرد، سپس در رشته ادبیات عرب به نگاشتن رساله دیگری با تصحیح کتاب «خریده القصرعمادالدین اصفهانی» پرداخت. او پس از حصول بر دومین دکتری خود به ایران بازگشت و در «بنیاد فرهنگ ایران» و پژوهش در باب واژه‌های فارسی معرب، مشغول و در دانشکده معقول و منقول که آن هنگام به «الهیات و معارف اسلامی» تغییر نام داده بود به سال ۱۳۴۶ استخدام شد. وی گروه عربی دانشکده مذکور را نیز سر و سامان بخشید و سپس به معاونت دانشکده برگزیده شد، بعد از آن به‌منظور تحقیق و آموختن زبان آرامی به دانشگاه کمبریج انگلستان رفت. او نخستین ایرانی بود که در ادبیات عرب دکتری گرفته بود.
وی علاوه بر کار استادی در دانشکده ادبیات و گاه در دانشگاه امام صادق، تربیت مدرس و مدیریت بخش عربی در دائرةالمعارف، سردبیر مجله مقالات و بررسی‌ها و نیز مدیر بخش عربی در دانشکده الهیات نیز بود. او چهره ماندگار ادبیات عرب در همایش چهره‌های ماندگار شد و مؤسسه خانه کتاب نیز برای وی بزرگداشتی برگزار کرد.
سوابق علمی و اجرایی:
عضور شورای علمی دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی.
مدیر گروه ادبیات عرب مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
نخستین مدیر گروه ادبیات عرب دانشگاه تهران ۱۳۴۶
معاونت دانشکده الهیات و معارف دانشگاه تهران ۱۳۴۷
مدیر گروه ادبیات عرب در دانشگاه الهیات
آثار:
فتوح‌البلدان ۱۳۴۶
النحوالتجریبی ۱۳۴۹
خریدة‌القصر و جریدة‌العصر۲-۱۳۵۰
خریدة‌القصر و جریدة‌العصر۳-۱۳۵۱
راه‌های نفوذ فارسی در فرهنگ و زبان عرب جاهلی -۱۳۵۴ (چاپ دوم ۱۳۷۴)
ترجمه تاریخ ادبیات عرب (مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی ۱۳۶۳)
ترجمه تاریخ ادبیات عرب (عبدالجلیل) (امیرکبیر ۱۳۶۳)
مقدمه برالشعر والشعراء ابن قتیبه (تهران، ۱۳۶۳)
فرهنگ مصطلحات (مجمع اللغات) (دفتر نشر فرهنگ اسلام ۱۳۶۳)
آموزش زبان عربی ۱-۱۳۶۶
آموزش زبان عربی ۲-۱۳۶۷
تاریخ ترجمه از عربی به فارسی ۱- ترجمه‌های قرآن (انتشارات سروش ۱۳۷۵)
ترجمه موسیقی الکبیر فارابی (مؤسسه مطالعات و پژوهش فرهنگی ۱۳۷۵)
اطلس تاریخ الاسلام، حسین مؤنس (سازمان جغرافیایی ارتش ۱۳۷۵)
تاریخ زبان و فرهنگ عربی (سمت ۱۳۷۷)
فرهنگ معاصر عربی - فارسی (۱۳۷۸)
چالش میان فارسی و عربی سده‌های نخست (نشرنی ۱۳۸۵)
همچنین وی افزون بر نوشتن برخی از مقالات دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، مقاله‌های زیاد دیگری را از سال ۱۳۴۹ تا سال ۱۴۰۰ نوشت.
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#آذرتاش_آذرنوش
۱۵ مهر سالروز درگذشت آذرتاش آذرنوش
(زاده ۲۹ بهمن ۱۳۱۶ قم -- درگذشته ۱۵ مهر ۱۴۰۰) مؤلف و محقق در زبان و ادبیات عرب
او در رشته ادبیات عرب دانشکده معقول و منقول دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و دوره دکتری ادبیات عرب را از فرانسه گرفت.
وی از نخستین رساله دکتریش «تحقیق و ترجمه بخشی از کتاب طبقات الشعرای ابن معتز» دفاع کرد، سپس در رشته ادبیات عرب به نگاشتن رساله دیگری با تصحیح کتاب «خریده القصرعمادالدین اصفهانی» پرداخت. او پس از حصول بر دومین دکتری خود به ایران بازگشت و در «بنیاد فرهنگ ایران» و پژوهش در باب واژه‌های فارسی معرب، مشغول و در دانشکده معقول و منقول که آن هنگام به «الهیات و معارف اسلامی» تغییر نام داده بود به سال ۱۳۴۶ استخدام شد. وی گروه عربی دانشکده مذکور را نیز سر و سامان بخشید و سپس به معاونت دانشکده برگزیده شد، بعد از آن به‌منظور تحقیق و آموختن زبان آرامی به دانشگاه کمبریج انگلستان رفت. او نخستین ایرانی بود که در ادبیات عرب دکتری گرفته بود.
وی علاوه بر کار استادی در دانشکده ادبیات و گاه در دانشگاه امام صادق، تربیت مدرس و مدیریت بخش عربی در دائرةالمعارف، سردبیر مجله مقالات و بررسی‌ها و نیز مدیر بخش عربی در دانشکده الهیات نیز بود. او چهره ماندگار ادبیات عرب در همایش چهره‌های ماندگار شد و مؤسسه خانه کتاب نیز برای وی بزرگداشتی برگزار کرد.
سوابق علمی و اجرایی:
عضور شورای علمی دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی.
مدیر گروه ادبیات عرب مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
نخستین مدیر گروه ادبیات عرب دانشگاه تهران ۱۳۴۶
معاونت دانشکده الهیات و معارف دانشگاه تهران ۱۳۴۷
مدیر گروه ادبیات عرب در دانشگاه الهیات
آثار:
فتوح‌البلدان ۱۳۴۶
النحوالتجریبی ۱۳۴۹
خریدة‌القصر و جریدة‌العصر۲-۱۳۵۰
خریدة‌القصر و جریدة‌العصر۳-۱۳۵۱
راه‌های نفوذ فارسی در فرهنگ و زبان عرب جاهلی -۱۳۵۴ (چاپ دوم ۱۳۷۴)
ترجمه تاریخ ادبیات عرب (مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی ۱۳۶۳)
ترجمه تاریخ ادبیات عرب (عبدالجلیل) (امیرکبیر ۱۳۶۳)
مقدمه برالشعر والشعراء ابن قتیبه (تهران، ۱۳۶۳)
فرهنگ مصطلحات (مجمع اللغات) (دفتر نشر فرهنگ اسلام ۱۳۶۳)
آموزش زبان عربی ۱-۱۳۶۶
آموزش زبان عربی ۲-۱۳۶۷
تاریخ ترجمه از عربی به فارسی ۱- ترجمه‌های قرآن (انتشارات سروش ۱۳۷۵)
ترجمه موسیقی الکبیر فارابی (مؤسسه مطالعات و پژوهش فرهنگی ۱۳۷۵)
اطلس تاریخ الاسلام، حسین مؤنس (سازمان جغرافیایی ارتش ۱۳۷۵)
تاریخ زبان و فرهنگ عربی (سمت ۱۳۷۷)
فرهنگ معاصر عربی - فارسی (۱۳۷۸)
چالش میان فارسی و عربی سده‌های نخست (نشرنی ۱۳۸۵)
همچنین وی افزون بر نوشتن برخی از مقالات دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، مقاله‌های زیاد دیگری را از سال ۱۳۴۹ تا سال ۱۴۰۰ نوشت.
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#آذرتاش_آذرنوش
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۷ مهر زادروز گلی ترقی
(زاده ۱۷ مهر ۱۳۱۸ تهران) نویسنده
او که فرزند لطف‌اله ترقی مدیر مجله ترقی بود، در ۱۳۳۳ پس از به پایان رساندن سیکل اول دبیرستان، به آمریکا رفت. ۶ سال در آمریکا زندگی کرد و در رشته فلسفه فارغ‌التحصیل شد و چون زندگی در آمریکا را دوست نداشت به ایران بازگشت و به داستان‌نویسی روی آورد. ۹ سال در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تدریس در رشته شناخت اساطیر و نمادهای آغازین پرداخت، سپس به فرانسه رفت. هنگامی که در ایران بود با هژیر داریوش، سینماگر و منتقد ازدواج کرد.
اولین مجموعه داستانی‌اش به‌نام من هم چه‌گوارا هستم در ۱۳۴۸ توسط انتشارات مروارید منتشر شد. پس از انقلاب به فرانسه رفت، در آنجا هم به نوشتن ادامه داد و یکی از داستانهایش به‌نام بزرگ‌بانوی روح من، به زبان فرانسه ترجمه شد و در ۱۳۶۴ این داستان به‌عنوان بهترین قصه سال در فرانسه برگزیده شد.
در نخستین داستانهایش شخصیت آدم‌ها بیمارگونه، ناامید، ناتوان و تنها و منزوی هستند که از همه چیز بیم دارند، سرخورده‌اند و رابطه‌ای با اجتماع ندارند، چرا که اغلب مردم جامعه را نادان و سطحی می‌بینند. او پس از سال ۱۳۵۷ داستان‌های تامل برانگیزی مانند «بزرگ بانوی روح من» «اتوبوس شمیران» و «خانه‌ای در آسمان» نوشت که نمونه‌های برجسته ادبیات داستانی معاصر ایران هستند. آثار او به‌جز خواب زمستانی به‌صورت داستان کوتاه بوده است.
🆔
https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#گلی_ترقی
۱۷ مهر زادروز گلی ترقی
(زاده ۱۷ مهر ۱۳۱۸ تهران) نویسنده
او که فرزند لطف‌اله ترقی مدیر مجله ترقی بود، در ۱۳۳۳ پس از به پایان رساندن سیکل اول دبیرستان، به آمریکا رفت. ۶ سال در آمریکا زندگی کرد و در رشته فلسفه فارغ‌التحصیل شد و چون زندگی در آمریکا را دوست نداشت به ایران بازگشت و به داستان‌نویسی روی آورد. ۹ سال در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تدریس در رشته شناخت اساطیر و نمادهای آغازین پرداخت، سپس به فرانسه رفت. هنگامی که در ایران بود با هژیر داریوش، سینماگر و منتقد ازدواج کرد.
اولین مجموعه داستانی‌اش به‌نام من هم چه‌گوارا هستم در ۱۳۴۸ توسط انتشارات مروارید منتشر شد. پس از انقلاب به فرانسه رفت، در آنجا هم به نوشتن ادامه داد و یکی از داستانهایش به‌نام بزرگ‌بانوی روح من، به زبان فرانسه ترجمه شد و در ۱۳۶۴ این داستان به‌عنوان بهترین قصه سال در فرانسه برگزیده شد.
در نخستین داستانهایش شخصیت آدم‌ها بیمارگونه، ناامید، ناتوان و تنها و منزوی هستند که از همه چیز بیم دارند، سرخورده‌اند و رابطه‌ای با اجتماع ندارند، چرا که اغلب مردم جامعه را نادان و سطحی می‌بینند. او پس از سال ۱۳۵۷ داستان‌های تامل برانگیزی مانند «بزرگ بانوی روح من» «اتوبوس شمیران» و «خانه‌ای در آسمان» نوشت که نمونه‌های برجسته ادبیات داستانی معاصر ایران هستند. آثار او به‌جز خواب زمستانی به‌صورت داستان کوتاه بوده است.
🆔
https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#گلی_ترقی
Telegram
attach 📎