Bohaterowie Czarnobyla: nurkowie, którzy uratowali Europę i nie tylko

Katastrofa w elektrowni jądrowej w Czarnobylu, która miała miejsce 26 kwietnia 1986 r., pozostawiła niezatarty ślad w historii ludzkości. Ale pośród tej strasznej tragedii znaleźli się i tacy, których śmiało można nazwać prawdziwymi bohaterami. Wśród nich wyróżniają się trzy osoby, które ubrane w skafandry nurkowe weszły pod gorący reaktor i swoim wyczynem uratowały całą Europę.
Ich imiona są godne uwiecznienia: Aleksiej Ananenko, Walerij Bespałow i Borys Baranow.

Eksplozja w Czarnobylu była największą katastrofą spowodowaną przez człowieka w dziejach ludzkości. Do atmosfery przedostała się ogromna ilość substancji radioaktywnych, co doprowadziło do skażenia dużych obszarów i śmierci wielu osób. Już w pierwszych dniach po wypadku mieszkańcy Prypeci i okolicznych miejscowości zostali ewakuowani, a specjaliści przystąpili do usuwania skutków katastrofy. Wśród nich byli strażacy, personel medyczny i naukowcy, którzy całą dobę pracowali, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się promieniowania.

Jednakże katastrofa mogła mieć o wiele poważniejsze skutki. Pod zniszczonym reaktorem zebrała się ogromna ilość wody,która
służyła do chłodzenia. Gdyby woda ta zetknęła się z gorącym paliwem jądrowym, mogłoby dojść do jeszcze potężniejszej eksplozji,
co doprowadziłoby do kolosalnych zniszczeń i jeszcze większego uwolnienia substancji radioaktywnych. Ten scenariusz zagrażał całej Europie.

Rozwiązaniem problemu było pilne opróżnienie reaktora z wody. Operacja była niezwykle niebezpieczna. Aby to zrobić, należało dostać się do basenów-barbaterów (znajdujących się pod nieszczęsnym blokiem energetycznym) i otworzyć zawory, aby spuścić wodę, aby zapobiec drugiej eksplozji.
Do wykonania tego wyczynu zgłosiły się trzy osoby: starszy inżynier Aleksiej Ananenko, inżynier mechanik Walerij Bespałow i starszy inżynier operacyjny Borys Baranow.

Ubrani w skafandry do nurkowania, zeszli do radioaktywnej wody, oświetlając ją latarkami, wiedząc, że poziom promieniowania jest tam śmiertelnie wysoki. Trasa była słabo oświetlona, a poziom promieniowania był śmiertelny. Trójca opierała się na pamięci i instrukcjach, co powiększało ryzyko. Poruszali się na oślep w mętnej wodzie, zmierzając w kierunku zaworów wodnych. Pomimo dzikich warunków, osiągnęli swój cel. Po długich i niebezpiecznych minutach pracy pod wodą udało się otworzyć zawory i skutecznie spuścić wodę spod reaktora.

Ten bohaterski czyn zapobiegł potencjalnej katastrofie, która mogła mieć o wiele gorsze rozmiary niż pierwotny wypadek. Gdyby nie spuszczono wody, druga eksplozja mogłaby zniszczyć jeszcze większą część reaktora, uwalniając do atmosfery ogromne ilości gazu i substancji radioaktywnych. Miałoby to potworne konsekwencje dla innych krajów europejskich.

Aleksiej Ananenko, Walerij Bespałow i Borys Baranow dokonali wyczynu, na który nie każdy by się odważył. Ich poświęcenie i odwaga uratowały tysiące, jeśli nie miliony istnień ludzkich na całym kontynencie. Za swój heroizm ludzie ci zasługują na najwyższe nagrody i wyróżnienia.

Warto zauważyć, że wyczyn tych ludzi doczekał się należnego uznania dopiero wiele lat później. W 2018 roku trzem bohaterom odsłonięto
pomnik na terenie Elektrowni, a w 2019 r. ówczesny Prezydent Ukrainy odznaczył ich Orderem Odwagi III stopnia. Borys Baranow
nie dożył tego momentu.

Katastrofa w Czarnobylu to tragedia, która pochłonęła wiele istnień ludzkich i pozostawiła głęboki ślad w sercach całego pokolenia.
Aleksiej Ananenko,
Walerij Bespałow i Borys Baranow to prawdziwi bohaterowie, którzy pokazali, czym jest prawdziwa odwaga i poświęcenie.
Ich wyczyn powinien być upamiętniony przez cały świat.

Pamięć o tych ludziach powinna na zawsze pozostać w naszych sercach,  tych, czyje życia oni uratowali, a ich imiona będą inspiracją dla przyszłych pokoleń do bohaterskich czynów i poświęcenia dla dobra wspólnego.

Cześć ich pamięci i pamięci wszystkich bohaterów- likwidatorów 🙏🏻

‼️✈️ZASUBSKRYBUJ‼️🌐🇵🇱 ☄️