۵. نمایشِ زیباییِ خاصِ استرالیا به جهانیان

هنرمندان قدیمی، تصورشون از استرالیا مکانی خشک و ناهموار بود که شباهت چندانی به اروپا نداشت چون اصلاً جذابیتی نداشت. امپرسیونیست‌ها هدفشون این بود که زندگی مدرن رو به تصویر بکشند و اون رو با دیدگاه زندگی رئالیست‌ها و کارگران روستایی‌ای که می‌کشیدن، ترکیب کردن.

نقاشی: در مسیر والابی - فردریک مک کابین

ولی هرگز با کسی نگو که سرنوشت است که ما را از هم جدا می‌کند! که این خود ماییم که چنین میکنیم، خود ما! به ما مزه می‌دهد اینکه در ورطه‌ی شبِ ناآشنایی، به دل بیگانگی سرد یک جهان دیگر درآییم. و بسا اگر که می‌شد ساحت خورشید را ترک می‌کفتیم و از مرزهای این ستاره‌ی سرگردان هم بیرون می‌زدیم. اخ برای سینه‌ی بی‌تاب و قرار وطنی نیست. و همچنان که رگه‌ی آفتاب، گیاه زمین را، سپسِ آنکه خود شکوفایش کرد، دوباره می‌سوزاند، آدمی هم آن گل‌های شیرینی را می‌کشد که در سینه‌ی خود پرورانده است؛ آن شادی‌های تراویده‌ی خویشاوندی و عشق را.

– گوشه‌نشین در یونان (هیپریون)، فردریش هلدرلین، ترجمه‌ی محمود حدادی، ص ۲۸

• The Wedding at Cana 1563
• Paolo Veronese

معجزه در عروسی

روز سوّم، در قانای جلیل عروسی بود و مادر عیسی نیز در آنجا حضور داشت. عیسی و شاگردانش نیز به عروسی دعوت شده بودند. چون شرابْ تمام شد، مادر عیسی به او گفت: «شراب ندارند!» عیسی به او گفت: «بانو، مرا با این امر چه کار است؟ ساعت من هنوز فرا نرسیده.» مادرش خدمتکاران را گفت: «هر چه به شما گوید، بکنید.» در آنجا شش خمرۀ سنگی بود که برای آداب تطهیر یهودیان به کار می‌رفت، و هر کدام گنجایش دو یا سه کیل داشت. عیسی خدمتکاران را گفت: «این خمره‌ها را از آب پر کنید.» پس آنها را لبالب پر کردند. سپس به ایشان گفت: «حال اندکی از آن برگیرید و نزد رئیس مجلس ببرید.» پس بردند. رئیس مجلس آب را که شراب شده بود چشید. او نمی‌دانست آن را از کجا آورده‌اند، هرچند خدمتکارانی که آب را کشیده بودند، می‌دانستند. پس رئیس مجلس داماد را فرا خواند و به او گفت: همه نخست با شراب ناب پذیرایی می‌کنند و چون میهمانان مست شدند، شراب ارزانتر را می‌آورند؛ امّا تو شراب ناب را تا این دم نگاه داشته‌ای، بدین‌سان عیسی نخستین آیت خود را در قانای جلیل به ظهور آورد و جلال خویش را آشکار ساخت.

سالومه در حال رقص مقابل سر یحیی تعمید دهنده‌
اثرِ گوستاو مورو

از بین انجیل‌های چهارگانه، انجیل مرقس روایتی کامل‌تر از این ماجرا به ما می‌ده:

«هیرودیا، قبل از اینکه با هیرودیس(پادشاه یهودیه) ازدواج کنه، همسرِ برادرِ هیرودیس(فلیپس) بوده. یحییِ تعمید دهنده، به هیرودیس می‌گه که نگه داشتنِ همسرِ برادرش کار اشتباهیه. هیرودیا هم سر همین جریان از یحیی کینه داشت و می‌خواست یحیی رو به قتل برسونه اما قدرتش رو نداشت. هیرودیس هم باهاش موافقت نمی‌کرد چون از یحیی می‌ترسید و اون رو مرد عاقل و مقدسی می‌دونست و هرچه که از یحیی می‌شنید رو قبول می‌کرد و انجام می‌داد.
روز تولد هیرودیس، پادشاه یهودیه، ضیافت بزرگی به دستور وی تدارک دیده شد و بزرگان و سرتیپان رو دعوت کرد. سالومه، فرزند هیرودیا، در روز تولد پادشاه جلو میهمانان رقصید و اهل مجلس بسیار لذت بردن، علی‌الخصوص خود هیرودیس. بنابراین پادشاه جهت تشکر، جلوی جمع، وسط ضیافت، به سالومه گفت هر چیزی که می‌خوای از من طلب کن، حتی نصف حکومت و پادشاهی‌ام رو؛ سوگند یاد می‌کنم که بدون چون و چرا بهت هرآنچه می‌خوای رو تقدیم می‌کنم. سالومه پیش مادرش می‌ره و می‌پرسه که: مادر، چی طلب کنم؟ مادر هم می‌گه: سرِ یحییِ تعمیده دهنده رو. سالومه هم نزد پادشاه می‌ره و درخواست مادرش رو از جانب خودش بازگو می‌کنه. پادشاه به شدت ناراحت شد اما چون قسم خورده و جلوی جمع بزرگی قولی داده بود، خواسته سالومه رو عملی کرد و جلادی رو فرستاد که سر یحیی رو براش بیاره. جلاد رفت، سر یحیی رو آورد به سالومه داد، سالومه سر یحیی رو به مادرش داد، و شاگردان یحیی که متوجه جریان شدن اومدن و بدنش رو برداشتن و به خاک سپردن».

سالومه در محبس
اثرِ گوستاو مورو

در روایت اسکار وایلد اما انگیزهٔ سالومه در طلب سر یحیی نیست، بلکه عشق پرشورش به این پیامبره که ناکام مونده و در عوض نوازش، فحش و نفرین شنیده. در واقع جوهر تراژیک این نمایشنامه همین عشق و کین‌ستانی وحشتناکه.

یک پژوهشگر لبنانی به نام کریستوفر نصار معتقده که وایلد برای طرح شخصیت سالومه، از سیبلی، ایزدبانوی پاگان ایده گرفته. ایزدبانویی که دوشیزگی خودش رو نگه می‌داره و همزمان به نابود کردن نیروی جنسی مردانه اقدام می‌کنه. ایشون معتقده ماه و تغییر رنگش در طول نمایش، سیبلی را بازنمایی می‌کنه.

با توجه به سخنان پژوهشگر لبنانی، داستانی که در عصر جدید مطرحه از این قراره:

«هیرودیا شخصاً ترتیب داد تا سالومه دخترش در این مراسم برقصه و از پاداش نهایی پادشاه هیرودیس هم خبر داشت و از قبل به سالومه دستور داد تا سِر جوان و خوشتیپ، جان باپتیست، رو طلب کنه که در قرن نوزدهم داستان برعکس می‌شه و سالومه به عنوان آرزوی سر جان باپتیست به تصویر کشیده می‌شه. این تغییر شکل سالومه رو به نقش اصلی fin de siècle femme fatale تبدیل می‌کنه؛ شخصیتی که مردان رو به تباهی می‌بره. گوستاو مورو به سالومه قدرتی شیطانی با رنگ و نور و طراحی خاصش بخشید و اون رو عامل نابودی یک پیامبر معرفی کرد که در واقع آثار مورو الهام بخش نمایشنامه اسکار وایلد شدن.

جهت تعامل و تبادل و این صحبت‌ها لطفا پیام بدید بهم. @TahmineCciBot

- گایا؛ ایزدبانوی زمین، خدای مادر -


گایا (Γαῖα گایا یا Γη گِه) در اسطوره‌شناسی یونانی، ایزدبانوی نخستین و تجسم زمین است. او از کهن‌ترین موجودات کیهانی است که پس از «خائوس» (خلأ نخستین) پدید آمد و نقش مادر بزرگ کیهان را ایفا می‌کند. یکی از کهن‌ترین و بنیادی‌ترین ایزدبانوان و تجسم زمین (زمین-مادر) است. نه‌تنها الهه‌ای کیهانی بلکه نیرویی زاینده، تغذیه‌کننده و بنیان هستی به شمار می‌رود.

نام اثر: گایا
خالق: اوتو گرِینر

یکم بازخورد این کانال بره بالا فردا پسفردا نقاشی جدید می‌ذارم.

رم مدرن
اثرِ جیووانی پائولو پانینی

تندیس حضرت موسیِ میکل آنژ و یه سری مجسمه از جان لورنزو برنینی هم توی این نقاشی قابل مشاهده‌ان.