خونه روبه روییمون یه خونه قدیمیه و منو به دلایلی یاد افکارم میندازه چون پشت بوم و تراس رو با بی ربط ترین وسایل پر کرده و کلی وسایل رو الکی کنار هم انبار کرده که ازشون استفاده ای نمیکنه و برای این که پیدا نباشن یه پارچه سفید بزرگ روش کشیده در صورتی که کامل اون وسایل از کنار پارچه پیدا هستن و بقیه میبینن و حتی برای قشنگ کردن فضا اومده چنتا گلدون کنارشون گذاشته که نه‌تنها فضا قشنگ نشده بلکه شلوغ تر شده، من دقیقا همینکار رو با افکارم میکنم فکرهایی که اذیتم میکنن رو یه پارچه سفید انداختم روش که بهشون فکر نکنم در صورتی که همیشه باز برمیگردم و بهشون فکر میکنم و برای این که حسهای بدم رو از خودم دور کنم چنتا هم افکار خوب درباره آینده و علایقم و.. دارم که یکم اون انبارِ افکار رو توی ذهنم قشنگتر کنه.
صاحب خونه هر آخر هفته میاد و وسایل رو الکی جابه جا میکنه و به گلدونا آب میده و ولی بی نظمی و نامرتبی هنوز سر جاشه صرفا فقط چن ساعتی خودشو سرگرم وسایل بی ربطی که جمع کرده میکنه مثل من که هرشب قبل خواب میخوام به خودم بقبولونم که بعضی از افکار رو نیاز نیست داشته باشم و خودمو باهاشون اذیت کنم و باز فرداشب میبینم دارم ساعت ها خودمو سرگرم همون افکار میکنم.

به آدمهایی که همیشه حرفی برای گفتن دارن حسودیم میشه کسایی که بلدن حرف رو پیش ببرن، درباره هرچیزی حرف بزنن و حتی مکالمه رو شروع کنن.

کلمات بعضی وقتا شبیه تیکه های ریز پازلهای هزارتیکه میشن و برای درست کنار هم قرار دادنشون باید هی آزمون و خطا کنی و باعث میشن چیدنشون توی یه جمله به مدتها فکر کردن نیاز داشته باشه.

قیمت کتابها الان انقدر زیاد شده که واقعا من میترسم کتابی رو حتی پیشنهاد بدم چون ممکنه از نظر من قشنگ باشه و از نظر کسی دیگه نه و الکی پول داده باشه، به قول یکی از دوستان کتاب خوندن هم جز تفریح افراد پولدار شده.

آدمی که به پدر و مادرم زور میگه یا بدی میکنه و حتی بعد یه مدت اونا باهاش خوب میشن، فقط منم که تا آخر عمر قرار نیست با اون آدم خوب شم.

ممکنه یه ربع حرف زدن تلفنی با کسی اونم توی راه برگشت از کار یا دانشگاه بیشتر حالم رو خوب کنه تا ساعت ها وقت گذروندن با بقیه آدما توی بهترین مکان، ممکنه یه ساندویچ کثیف و ارزون با کسی بیشتر بهم بچسبه تا غذایِ بهترین رستوران شهر با بقیه آدما، ممکنه تاثیر کوچکترین و جزئی ترین حرفهای کسی بیشتر از نصیحت چندین ساعته بقیه آدما باشه، میدونی ممکنه حتی ساعت ها با کسی وقت بگذرونی ولی انقدر برات زمان زود بگذره که فکر کنی هنوز کلی وقت داری و دل کندن ازش برات سخت باشه در صورتی که بعد از یک ساعت توی جمع بقیه آدما بودن باعث میشه دلت برای خونه و اتاقت لک بزنه
میدونی دارم از کیفیت یه رابطه؟ از حال خوبت، از هم فرکانس بودن با کسی یا اصلا از آدم درست حرف میزنم.

امروز یه کافه جدید رفتم و تنها بودم داشتم سفارش میدادم بهم گفت اینجا میل میکنید یا با خودتون میبرید؟ گفتم اینجا میل میکنم :)))))

کاش من قدرت تکلمم رو توی مکانای جدید از دست ندم.

خدا باید برای ما اورتینکرها یه آپشن اضافه میذاشت که شبا مغزمونو میشد دربیاریم و بذاریم یه گوشه که تا صب برای خودش فکر کنه و ما راحت بتونیم بخوابیم.

از ترند شدن بعضی آهنگ ها جوری ناراحت میشم که انگار مخاطب آهنگ من بودم و بقیه از چنگم درآوردن.

کریستف کلمب انقدر رو کشف آمریکا اصرار نداشت که من سر کشف بعضی آهنگا قبل از معروف شدنشون اصرار دارم.

بچه که بودم با هرکسی میخواستم دوس شم میگفتم " سلام میای با من دوس شی؟" الان هم همونم فقط سوالم به "چه سبک آهنگ گوش میدی؟/خواننده موردعلاقت کیه؟ " تغییر کرده.