صدای مردم لک
1.49K subscribers
5.6K photos
5.28K videos
351 files
4.09K links
صدای لک های بی صدا

@lakvahid


سلام بر " #قوم_لک"رادمردان و شيرزنان تاریخ ساز و با فرهنگ دیار"مفرغ"

جهت ارتباط با مدیران کانال

@moridian_vahid

@hd367
Download Telegram
#رسول_خادم قهرمان اسبق کشتی کشورمان به همراه دکتر #داوود_داوودی و جمعی دیگر از کشتی گیران برای امداد رسانی به سیل زدگان دلفان عازم مناطق روستایی شدند


مردم دلفان دعاگویتان هستند

کانال هنر و مردان لکستان
@lakvahid
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
#جشن_بزرگ_گلونی_لکستان

بخش اول

سخنان دکتر #داوود_داوودی در همایش جشن #گلونی_لکی دلفان

کانال هنر و مردان لکستان
@lakvahid
جواهر رقابت های این دوره سلسله و دلفان که لابه لای جدال زر و زور درخشش را بسیاری ندیدند

💠بی شک دکتر #داوودی در کنار داشتن خصیصه های ممتازی چون آشنایی با جغرافیا و لایه های فرهنگی،اجتماعی و مردمی منطقه،قدرت سخنوری و تحصیلات بالا و با سابقه خدمت بدون چشم داشت به این مردم از برجسه ترین گزینه های این دوره از انتخابات است،

🔶ایشان در کنار داشتن فاکتور های قوی برای یک نماینده، از فاکتور های شخصیتی ممتازی برخوردار است که میتوان به پاکدستی،صداقت و داشتن تعصب به مردم و منطقه اشاره کرد،شخصیتی که در جنگ حزب و باند و هیاهو به درستی دیده و فهمیده نشد

✒️دکتر #داوود_داوودی مردی است که میتواند



#تبلیغات
استاد غلامحسین بنان از تبار لک‌های کرمان
غلامحسین بنان در خانواده‌ای اشرافی و اهل فرهنگ به دنیا آمد. پدرش کریم‌خان فرزند میرزا فضل‌الله‌خان مستوفی، خطاط، اهل موسیقی و صاحب صدایی خوش بود. مادرش، دختر شاهزاده‌ی قجری محمدتقی رکن‌الدوله پیانو می‌نواخت و خاله‌اش نوازنده‌ی نی بود

جد دوم غلامحسین بنان یعنی کلبعلی‌خان لک از وابستگان دستگاه زندیه در کرمان بود که به دستور عوامل قاجار نابینا شد. تعدادی از وابستگان کلبعلی‌خان به نواحی دیگر تبعید شدند و تعدادی هم در کرمان به حیات خود ادامه دادند. امروزه خاندان علی‌اسعدی کرمانی در کرمان نیز نوادگان کلبعلی‌خان لک هستند. پدر کریم‌خان یعنی میرزا فضل‌الله‌خان به دلیل توانمندی در خطاطی و هنر مورد توجه دستگاه قاجار بود و همین ورود به دستگاه قاجار باعث شد که کریم‌خان با دختری قجری وصلت کند

ابوالحسن صبا صدای غلامحسین بنان را یک باس واقعی می‌دانست. خالقی معتقد بود صوت بنان لطیف‌ترین صدایی است که در عمر خود شنیده‌ است. احسان یار شاطر عقیده داشت آواز بنان نرم، صاف، گرم و خوش‌طنین بود. اختیار حنجره‌اش هرگز از دستش خارج نمی‌شد. چهچه بیجا نمی‌زد و در صدد نمایش و قدرت‌نمایی نبود. برعکس، قدرت خود را در انتقال معنی شعر و ارائه لطافت‌ها و ظرافت‌های آواز نشان می‌داد. تحریرهایش موج‌های ریز حریری را در معرض نسیم به خاطر می‌آورد. تحریر و چهچه هرگز خارج از متن آواز نبود، بلکه جزء بافت آواز او به شمار می‌رفت. بنان آن طور که می‌بایست می‌خواند

بنان بانی نخستین انجمن موسیقی ایران و نخستین کسی بود که آواز خوانی را از چهارچوب کهنه‌ی سنتی بیرون آورد، پیرایه‌های تعزیه‌ای را از آن زدود و بدون تعصب‌های رایج، در گزینش شعر و پیوند آن با موسیقی، دقت و سلیقه به خرج داد و با همخوانی‌های گرم به آواز سنتی جلوه‌ای تازه بخشید. او به‌مدت پنجاه سال ستاره‌ی درخشان آواز ایران بود

از میان آثار ارزنده‌ی او می‌توان به تصنیف الهه‌ی ناز و سرود حماسی‌میهنی «ای ایران، ای مرز پر گهر» اشاره نمود

بنان که متولد سال ۱۲۹۰ خورشیدی روستای انگه‌رود در شمال ایران بود و بخش مهمی از زندگی کودکیش را در محله‌ی زرگنده(قلهک) تهران گذرانده بود اسفند ۱۳۶۴ در بیمارستان ایرانمهر قلهک دار فانی را وداع گفت و در آرامستان امام‌زاده طاهر کرج به خاک سپرده شد.
یادش گرامی

اطلاعات بیشتر در کتاب لک و لکستان (داودی، ۱۳۹۹، ص ۴۹)
با تشکر از دکتر داود سلطانی‌نژاد و ولی‌خان‌رجایی از معتمدان و ریش‌سفیدان کرمان

نویسنده: دکتر داوود داوودی

#داوود_داوودی #غلامحسین_بنان #ایران #لکستان #قوم_لک #کرمان #زند #موسیقی

صدای مردم لک
@lakvahid
لک‌های محور لوشان-قزوین

سابقه‌ی حضور لک‌ها در شمال ایران ابهامات خاص خود را دارد. به‌نظر می‌رسد در دوره‌ی صفوی جمعیت‌هایی همچون رشوندها در پیرامون ارتفاعات الموت مستقر شده‌اند که اکنون به طور کامل زبان خود را به فراموشی سپرده‌اند. بر اساس تاریخ تعدادی از سنگ قبور و متون تاریخی می‌توان در دوره‌ی افشار به حضور جمعیتی از ایلات لک در محور قزوین-لوشان پی برد. در دوره زند هم جمعیت‌هایی از مردم لک به این ناحیه جابجا شده‌اند. گویا امواج جابجایی ادوار افشار و زند بیشتر به خاطر استفاده از توان نظامی آن‌ها برای مقابله با شورش‌های شمال ایران بوده‌است. موج جابجایی‌ها در دوره‌ی قاجار نیز با هدف آزار، اذیت و تبعید آن‌ها تداوم داشته‌است.

ایلات و طوایف متعدد لک چون غیاثوند، کاکاوند، جلیلوند، باجلان، درویشوند، رشوند، جلالوند، ایوتوند، عبدالملکی، خواجه‌وند، احمدوند، مومیوند، نان‌کلی، بهتویی و برخی جمعیت‌های لک زبان چگنی معروف به مالمیر از ادوار مختلف صفوی تا اواخر قاجار در نواحی پیرامون قزوین و لوشان ساکن شده‌اند که برخی از آنها تا حدودی زبان محاوره‌ی خود را حفظ کرده‌اند.
فیلم بارگذاری شده مربوط به شادروان چتری‌خانم سلخوری‌غیاثوند در سال ۹۷ است که توسط دوست ارجمندم ابوذر سلخوری غیاثوند تهیه شده‌است. این بانوی بزرگوار سال ۹۸ در سن ۱۳۰سالگی دار فانی را وداع گفت و در لوشان به خاک سپرده شد.
دکتر داوود داوودی

#داوود_داوودی #اتنیک_لک #قوم_لک
#قزوین #لوشان #غیاثوند #ایران

صدای مردم لک
@lakvahid
قاآنی؛ شاعر لک‌تبار فارسی‌سُرا از کهن ایل زنگنه

گردآوری و تحقیق: دکتر داوود داوودی

زنگنه‌ها از کهن ایلاتی هستند که در ایران و برخی کشورهای پیرامون پراکندگی دارند. گویا تا قبل از تحولات سیاسی زمان شاه‌عباس اول صفوی بیشتر در حد فاصل شرق عراق و غرب ایران در حدود کرمانشاهان تردد داشته‌اند. شاه‌عباس گروهی از جمعیت زنگنه‌ها را همراه با زندها از حوالی ماهیدشت به ملایر فرستاد به‌طوری که توماس هربرت در سال ۱۶۲۸میلادی از سکونتگاه‌شان در ملایر با عنوان لکستان یاد کرده‌است (۱)، یعنی جایی که امروزه پری‌زنگنه نام دارد. فرماندهان زنگنه در جریان درگیری‌های نظامی دولت صفوی برای رهاسازی سواحل خلیج‌فارس و مکران از دست اشغالگران اروپایی حضور داشته‌اند. قبرستان‌های کهن در پس‌کرانه‌های خلیج‌فارس و مکران بیانگر این ادعاست. قبرستان لکل (لک‌ها) در کازرون حتی حضور قدیمی زنگنه‌ها در نواحی شمال پس‌کرانه‌ها را ثابت می‌کند (۲). امروزه جمعیت عمده‌ای از عرب‌ها، ترک‌ها، کردها و لرها را زنگنه‌های لک‌تبار تشکیل می‌دهد. در نقشه‌ای از کشور عراق مربوط به سال ۱۹۳۹ میلادی لواء کرکوک با عنوان امارت‌ زنگنه معرفی شده‌است. با توجه به تردد و بازگشت عده‌ای از زنگنه‌‌ها از کرکوک به کرمانشاه، در لیست ایلات کرمانشاه که سال ۱۸۱۳میلادی توسط ژان باتیست روسو تهیه گردیده از آن‌ها با نام کرکوکی و یکی از ایلات لک یاد شده‌است (۳). زنگنه‌ها به همراه تعدادی دیگر از ایلات لک بنیانگذاران شهر کرمانشاه بوده‌اند.
ایل زنگنه در طول تاریخ معرف چهره‌های برجسته‌ای بوده‌است. جلال طالبانی رییس‌جمهور فقید عراق از معروفترین شخصیت‌های زنگنه بود.
اما شخصیت معروفی که از بُعد هویتی به ندرت معرفی شده‌است میرزا حبیب‌الله شیرازی متخلص به قاآنی‌ از شعرای نامدار دوره قاجار است. قاآنی در سال ۱۲۲۳ هجری‌قمری در شیراز متولد شد. اسکات وارینگ سیاح انگلیسی چند سال قبل از تولد قاآنی به شیراز سفر کرد. او جمعیت شیراز را حدود ۴۰هزار نفر ذکر کرده که باوجود تخریبات و تبعیدات آغامحمدخان‌قاجار یک‌چهارمش سکونتگاه لک‌ها بوده‌است (۴). محمدعلی‌گلشن‌کرمانشاهی پدر قاآنی پس از برچیده‌ شدن حکومت هم‌تبارانش در شیراز مجبور به مسامحه با شرایط آن زمان شد و همانجا به زندگی ادامه داد. قاآنی تحصیلات مقدماتی را در شیراز گذراند و در جوانی برای ادامه تحصیلات به مشهد عزیمت کرد. او در سفری که به تهران داشت در مدح فتحعلی‌شاه شعری سرود و از وی لقب مجتهد‌الشعرا گرفت. قاآنی بر ادبیات عرب و فارسی، حکمت، زبان‌های فرانسه و انگلیسی، ریاضیات، کلام و منطق تسلط داشت. وی از شاعران و قصیده‌سرایان بزرگ دربار فتحعلی‌شاه، محمدشاه و آغاز پادشاهی ناصرالدین‌شاه بود که لقبش را از آباقاآن پسر شجاع‌السلطنه گرفته بود (۵).  دیوان اشعار وی بالغ بر بیست هزار بیت است. او کتاب پریشان را به سبک گلستان سعدی در نثر نوشت.
قاآنی در سال ۱۲۷۰ هجری‌قمری در تهران چشم از جهان فروبست و در حرم حضرت عبدالعظیم به خاک سپرده شد.
از معروفترین قصاید قاآنی می‌توان به بهاریه/مدیحه‌ای در وصف غلامحسین‌خان‌غفاری‌صاحب‌اختیار از بزرگان دوره قاجار اشاره کرد که چند بیت اول آن به‌شرح زیر است:
بهار آمد که از گلبن همي بانگ هزار آيد
به هر ساعت خروش مرغ زار از مرغزار آيد
تو گويي ارغنون بستند بر هر شاخ و هر برگي
ز بس بانگ تذرو و صلصل و دراج و سار آيد
بجوشد مغز جان چون بوي گل از گلستان خيزد
بپرد مرغ دل چون بانگ مرغ از شاخسار آيد
خروش عندليب و صوت سار و ناله قمري
گهي از گل گهي از سروبن گه از چنار آيد
تو گويي ساحت بستان بهشت عدن را ماند
ز بس غلمان و حور آنجا قطار اندر قطار آيد
يکي گيرد به کف لاله که ترکيب قدح دارد
يکي بر گل کند تحسين کزو بوي نگار آيد
يکي با دلبر ساده به طرف بوستان گردد
يکي با ساغر باده به طرف جويبار آيد....


منابع:
1. Herbert, T., 1677, Some years travels into divers parts of Africa and Asia the great. London. pp. 153, 225.

۲. داودی، داود، ۱۳۹۹، لک و لکستان، انتشارات آرون، صص ۱۲۷، ۵۱.

3. Rousseu, J. B., 1813, Extrait de l'itinéraire d'un voyage en perse par le voie de Bagdad. Extrait du Magasin Encyclopédique, de l'imprimerie de J. B. Sajou,rue de la Harpe, n. 11, pp. 3, 4, 8, 9.

4. Waring, S. E, 1807, A tour to Sheeraz by the route of Kazroon and Feerozabad. London, p. 33.

۵. باستانی پاریزی، محمدابراهیم ۱۳۸۲، کاسه کوزه تمدن. انتشارات علم، ص ۲۲.


#داوود_داوودی #قاآنی #قوم_لک #زنگنه
#شاعر #فارسی #مشاهیر_لک #لکستان

صدای مردم لک
@lakvahid