یکی را از وزرا پسری کودن بود؛ پیش یکی از دانشمندان فرستاد که مراین را تربیتی می‌کن مگر عاقل شود. روزگاری تعلیم کردش و موثر نبود. پیشِ پدرش کس فرستاد که این عاقل نمی‌شود و مرا دیوانه کرد.

چون بوَد اصلِ گوهری قابل
تربیت را در او اثر باشد

هیچ صیقل نکو نداند کرد
آهنی را که بدگهر باشد

سگ به دریای هفتگانه بشوی
که چو‌ تر شد پلیدتر باشد

«خرِ عیسی گرش به مکه برند
چون بیاید هنوز خر باشد»
— گلستان سعدی

هر که با دشمنان صلح می‌کند، سرِ آزارِ دوستان دارد.
— گستان سعدی

LOL

من خیلی جدی، هروقت داستایوفسکی اشاره می‌کنه که رازومیخین نفس می‌کشه:

وای وای وای!

ارنست همینگوی و رولد دال :)

— دختر شکلاتی

مال از بهر آسایش عمر است نه عمر از بهر گرد کردنِ مال.
عاقلی را پرسیدند: نیکبخت کیست و بدبختی چیست؟ گفت: نیک‌بخت آن که خورد و کِشت و بدبخت آن که مُرد و هِشت.
«مکن نماز بر آن هیچکس که هیچ نکرد
که عمر در سرِ تحصیلِ مال کرد و نخورد»
— سعدی، گلستان

— رباعی تصویری، ایرج زبردست

Being jealous and bitter was what people who didn’t have anything better to do, did. No one did anything with their lives if they spent it comparing themselves to other people.
— From Lukov with love

It was easy to take things for granted when you thought you had everything. But it was when you started taking the most basic things for granted that life decided to teach you that you’re ungrateful idiot.
— From Lukov with love

The things that kept me up at night weren’t physical. Worrying about being a failure and a disappointment weren’t things you could just fix. They were just there. All the time.
— From Lukov with love