محکومیت حکم اعدام شریفه محمدی از سوی کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگری اسپانیا

به سفارت جمهوری اسلامی ایران در مادرید و سایر مقامات جمهوری اسلامی ایران

صبح بخیر،

نامه‌ی اعتراضی ضمیمه از سوی دبیر امور بین‌الملل و همکاری‌های کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگری اسپانیا، «کمیسیون‌های کارگران»، در خصوص صدور حکم اعدام علیه شریفه محمدی در ایران، به پیوست ارسال می‌شود.

کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگری اسپانیا، «کمیسیون‌های کارگران»، به‌عنوان بزرگ‌ترین اتحادیه‌ی کارگری در اسپانیا، تحولات مربوط به این پرونده را با دقت دنبال می‌کند و در ارتباط با کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری و دیگر اتحادیه‌های کارگری در سراسر جهان، همچنان این نقض بسیار جدی حقوق انسانی و کارگری در جمهوری اسلامی ایران را در تمامی مجامع بین‌المللی، از جمله سازمان بین‌المللی کار، افشا و محکوم خواهد کرد.

با احترام،
الخاندرا اورتگا فوئنتس
مسئول کشورهای عربی، آفریقا، آسیا و سازمان بین‌المللی کار
دبیرخانه‌ی بین‌الملل و همکاری – کمیسیون‌های کارگران اسپانیا

متن نامه:

سفیر محترم جمهوری اسلامی ایران در اسپانیا، رضا زبیب
خیابان خِرِس شماره ۵ – ۲۸۰۱۶، مادرید (اسپانیا)
مادرید، ۲۰ اوت ۲۰۲۵
موضوع: لغو فوری حکم اعدام علیه فعال کارگری شریفه محمدی

ما، کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگری اسپانیا، «کمیسیون‌های کارگران»، با این نامه از شما می‌خواهیم فوراً برای لغو حکم غیرقانونی و غیرانسانی اعدام که علیه شریفه محمدی، فعال شناخته‌شده‌ی کارگری و حقوق زنان در ایران، صادر و اخیراً تأیید شده است، اقدام کنید.

در تاریخ ۴ ژوئیه ۲۰۲۴، شعبه‌ی اول دادگاه انقلاب رشت خانم محمدی را به اتهام ساختگی «بغی» به اعدام محکوم کرد. این حکم ظالمانه صرفاً به دلیل عضویت پیشین او، بیش از یک دهه قبل، در «کمیته‌ هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری» – یک تشکل کارگری مستقل و مشروع – صادر شد. این اتهام بی‌پایه و اساس، فاقد هرگونه مبنای حقوقی داخلی یا بین‌المللی است و در واقع به معنای جرم‌انگاری فعالیت‌های مشروع کارگری محسوب می‌شود.

شرایط بازداشت و محاکمه‌ی خانم محمدی به‌شدت نگران‌کننده است:
• او در ۵ دسامبر ۲۰۲۳ در رشت بازداشت و برای ماه‌ها در سلول انفرادی نگهداری شد.
• حداقل در دو نوبت تحت شکنجه‌ی شدید قرار گرفت تا به امضای اعترافات دروغین وادارش کنند.
• برای مدت طولانی از تماس با خانواده، از جمله فرزند خردسال خود، محروم بود. حتی مسئولان زندان نیز نسبت به شدت بدرفتاری‌ها با او اعتراض کرده و نگران جانش شده بودند.
• از حق دادرسی عادلانه، داشتن وکیل مدافع، و حتی حق حضور در دادگاه برای دفاع از خود محروم شد.

هرچند دیوان عالی کشور یک‌بار حکم اولیه را نقض کرد، اما دادگاه انقلاب رشت – این بار تحت ریاست پسر همان قاضی – در فوریه‌ی ۲۰۲۵ بار دیگر حکم اعدام صادر کرد و شعبه‌ی ۳۹ دیوان عالی نیز اکنون این حکم غیرقانونی را تأیید کرده است.

این حکم هیچ‌گونه مبنای عدالت، قانون یا انسانیت ندارد. از این‌رو ما از دولت شما می‌خواهیم که:
۱. حکم اعدام شریفه محمدی را فوراً لغو کند.
۲. او را بی‌قیدوشرط و بدون تأخیر آزاد کند.
۳. به سرکوب و زندانی‌کردن فعالان کارگری، زنان و مدنی در ایران پایان دهد.

شریفه محمدی را همین حالا آزاد کنید!

با احترام،
کریستینا فاسیابن لاکورت
دبیر امور بین‌الملل و همکاری‌های کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگری اسپانیا، «کمیسیون‌های کارگران»

نه به اعدام – آزادی فوری شریفه محمدی

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۲۹ مرداد ۱۴۰۴

متن دریافتی، ۳۰ مرداد ۱۴۰۴.

🔴 رفقا و دوستان!
این حکم را بخوانید، آن را پخش کنید و صدای شریفه محمدی باشید.
هر بازنشر یک گام علیه طناب دار و فریادی برای زندگی است.
پیمان ما با تاریخ: شریفه محمدی باید زنده بماند
مانیفست علیه حکم اعدام یک فعال سندیکایی ایرانی
مقدمه
ما، به‌عنوان بخشی از وجدان تاریخی و پاسداران حافظه‌ی جمعی زمانه‌مان، سکوت در برابر حکم اعدام شریفه محمدی ــ کارگر، مادر و برآمده از دل تاریخ ــ را خیانتی نابخشودنی به حقیقت و انسانیت می‌دانیم.
این مانیفست فقط یک سند حقوقی برای رد یک بی‌عدالتی نیست، بلکه پژواک تاریخ مادی است. هر ضربه‌ای بر بدن یک انسان، ضربه‌ای است بر امکان‌های رهایی. هر گلویی که به طناب سپرده شود، آینده‌ای است که در خفگی محکوم می‌شود.
شریفه محمدی یک فرد منفرد نیست. او گره‌ای در تار و پود هزاران زندگی کارگری است، پژواکی از حافظه‌ی مادران، تمنای نان و عدالت، و امید نسلی که آینده را از چنگال سرما و ستم بیرون می‌کشد. حکم اعدام او نه داوری بر یک تن، بلکه داوری بر امکان اندیشیدن و زیستن در جهانی دیگر است.
رویکرد فلسفی
در فلسفه‌ی رهایی و کنش سازمان‌یافته، تاریخ خطی خشک و مرده نیست، بلکه رودی پرتنش و پیچان است. در این رود دو نیرو همواره با هم می‌جنگند: شور و شکل.
شور، انفجار خلاقیت جمعی است، لحظه‌ای که جامعه می‌لرزد و جهانی نو طلب می‌کند. شکل، ظرفی است که آن شور را نگاه می‌دارد و به آتشی پایدار بدل می‌کند.
بی‌شکل، شور خاموش می‌شود؛ بی‌شور، شکل به بوروکراسی‌ای خشک و بی‌جان بدل می‌گردد. هر زمان که قدرت کوشیده این دیالکتیک را بشکند ــ با سرکوب شور در خیابان‌ها یا تقدیس شکل در معابد قدرت ــ تاریخ از حرکت ایستاده، به انحطاط رفته و فروپاشیده است.
شریفه محمدی، در این چشم‌انداز، صرفاً یک نام در پرونده‌ی قضایی نیست؛ او تجسد زنده‌ی دیالکتیک شور و شکل است. در زندگی و کنش او راهی گشوده می‌شود که از دل مبارزه‌ی سندیکایی برمی‌خیزد، اما افق رهایی همگانی را می‌نمایاند: راهی که خلاقیت و یادگیری جمعی را یکجا پاس می‌دارد.
اعدام او تنها حذف یک بدن نیست. تلاشی است برای بریدن پیوند اندیشه و کنش، برای خاموش کردن چرخه‌ی یادگیری جمعی و بازداشتن مسیر تاریخ. دفاع از شریفه محمدی یعنی دفاع از خود تاریخ: دفاع از حق جامعه برای دگرگونی و زنده ماندن.
بُعد تاریخی ـ مادی
ما در جهانی پرشکاف زندگی می‌کنیم: نابرابری‌های طبقاتی فزاینده، زمینی زخمی زیر پایمان، و سرمایه‌ی دیجیتالی که کار، اندیشه و حتی رویاها را می‌بلعد. این بحران‌ها مرزی نمی‌شناسند؛ ایران نیز بخشی از همین میدان پرآشوب است.
ایران امروز آینه‌ی این تضادهاست: کارگرانی که نانشان در چنگال تورم و استثمار ربوده شده؛ زنانی که بدن و صدایشان به میدان نبرد بدل گشته؛ جوانانی که آینده‌شان در مه سرکوب و بیکاری گم شده است. در این بستر، شریفه محمدی پژواک خاموش همین صداهاست.
قدرت اما به‌جای شنیدن، طناب را آماده کرده است. امنیت را با سکوت خلط کرده، حال آنکه امنیت واقعی از مشارکت و عدالت می‌روید، نه از زندان و اعدام. حذف او یعنی تداوم چرخه‌ی خشونت تاریخی‌ای که همواره زخم‌ها را عمیق‌تر کرده و جامعه را به شکست‌های مکرر محکوم نموده است.
زنده ماندن او تنها بازگرداندن زندگی به یک انسان نیست: فرصتی است برای آنکه تاریخ خود را اصلاح کند و راهی نو به سوی رهایی بیابد. در سرنوشت او، سرنوشت همه‌ی ما بازتاب می‌یابد. اگر او بماند، آینده هم می‌ماند؛ اگر قربانی شود، فردای ما زخمی خواهد شد.
نقد روند قضایی
پرونده‌ی شریفه محمدی مسیر عدالت نبود، بلکه تراژدی‌ای از پیش نوشته‌شده بود. او بدون حق داشتن وکیل مستقل بازداشت شد. در سلول‌های تنگ، زیر فشار جسمی و روانی، کوشیدند حقیقت را از او بستانند. اما اعتراف زیر شکنجه صدای انسان آزاد نیست؛ پژواک ترس است.
حکم صادره بر اساس مدارک و اسناد نبود، بلکه بر پایه‌ی اتهامات سیاسی بود. یک بار دیوان عالی آن را نقض کرد، اما بار دیگر، با وجود همان کاستی‌ها، تأییدش نمود. این نشان می‌دهد که با یک نظام قضایی روبرو نیستیم، بلکه با آینه‌ای کج که عدالت را وارونه نشان می‌دهد.
از منظر حقوق جهانی بشر، این روند چیزی جز نمایش‌نامه‌ای ساختگی نیست. چنین حکمی هیچ مشروعیتی ندارد: نه بر اساس معیارهای عدالت جهانی و نه بر اساس وجدان انسانی. این حکم تنها یک چیز را نشان می‌دهد: ترس قدرت در برابر یک زن، یک مادر و یک کارگر. ترسی که نام دیگرش امید است.
فراخوان جهانی
اکنون، در لحظه‌ای که تاریخ بر تیغ تعادل ایستاده، این مانیفست را به وجدان مشترک انسانیت عرضه می‌کنیم: به سندیکاها، سازمان‌های حقوق بشری و همه‌ی آزادی‌خواهان.
https://t.me/syndica_7tape
ادامه مطلب 🔻

ادامه مطلب

حکم اعدام شریفه محمدی تنها قتل یک انسان نیست، بلکه قتل امید است. آن را در هر زبان و در هر شهر محکوم کنید. پژواک همبستگی باید از مرزها و دیوارهای زندان بگذرد.
صدایتان را بلند کنید: در خیابان‌ها، دانشگاه‌ها، رسانه‌ها و سندیکاها. بگذارید نام شریفه محمدی به نمادی جهانی از مقاومت بدل شود. دفاع از او یعنی دفاع از امکان رهایی؛ دفاع از حق جامعه برای یادگیری و برخاستن از خاکستر شکست‌ها.
پیمان ما
اعدام شریفه محمدی فقط کشتن یک انسان نیست، بلکه تلاشی است برای کشتن فلسفه‌ی رهایی. اما تاریخ رود زنده‌ای است که حتی میان صخره‌های استبداد راه می‌گشاید. هر گلوی خفه‌شده هزاران صدا می‌زاید.
ما شهادت می‌دهیم: تاریخ تسلیم نمی‌شود. شریفه محمدی نامی است بافته در خون و رنج هزاران کارگر، زن و مادر. حتی اگر اعدام شود، بر شاخه‌های تاریخ خواهد شکفت.
و با این همه، در برابر ما هنوز لحظه‌ی امکان باقی است: لحظه‌ی نجات. شریفه محمدی باید زنده بماند، چرا که با او امید، رهایی و پیمان ما با تاریخ زنده می‌ماند.
تعهد ما
نخواهیم گذاشت طناب بر گلوی آینده بیفتد. سکوت نخواهیم کرد، چرا که سکوت همدستی است. با صدایمان، با قلممان و با همبستگی‌مان مرگ را پس خواهیم زد.
این مانیفست پایان نیست، آغاز است: آغاز کارزاری برای زندگی، عدالت و رهایی. و سوگند می‌خوریم آن را تا پیروزی ادامه دهیم.

#نان_کار_آزادی
#شادی_رفاه_آبادی
#نابود_باد_استثمار_و_کار_مزدی

https://t.me/syndica_7tape