✍️معرفی ایلات و طوایف کهنوج و رودبار زمین با اصالت بلوچی
◀️شهرستان کهنوج در سال ۱۳۵۸ از جیرفت جدا شد. مهمترین پناهگاه حیات وحش با مساحتی حدود ۷ هزار هکتار از سال ۱۳۵۰ در این منطقه تحت حفاظت قرار گرفت، انواع پرندگان مانند:دراج ، کمنزیل ، تیهو ، آهوبره ، گُنال(کبوترهای بزرگ)و… در جنگل های انبوه گز و کهور و کنار و بوته زارهای فراوان محل امنی برای رشد و پرورش یافته اند. کهنوج به دلیل قرار گرفتن بر سر راه بندرعباس یا هرمز قدیم به جیرفت و دیگر مناطق از اهمیت خاصی برخوردار می باشد.
در کتاب سیری در جغرافیای کرمان نوشته حسین کلانتری درباره کهنوج آمده است: به دلیل قرار گرفتن در مسیر کاروان های اشرار دارای استحکامات و برج های فراوان بوده است بزرگترین این دژها در محل فعلی کهنوج به نام کهن دژ نام داشته که به مرور زمان کهن دژ به کهنوژ و اهنوژ به کهنوج تبدیل شده است. وقتی به نام شهر دیگر این منطقه یعنی شهر نودژ فکر میکنیم نام کهنوج یا کهن دژ بیشتر نمایان میشود.کهن دژ قدیم و نودژ=دژ جدید ؛ بنابراین میتوان نتیجه گرفت با توجه به توضیحات کهنوج یکی از قدیم ترین مناطق مسکونی ایران و جهان بوده و آثار فراوانی از تمدن های اولیه به نام تمدن هلیل رود در این منطقه نیز مشاهده شده است.
تمدن شهرستان کهنوج از اولین تمدنهای بشری است و همزمان با تمدنهای بین النهرین و… به وجود آمده است البته عده ای از صاحب نظران با کشفیات سالهای اخیر در محدوده جیرفت باستان این تمدن را مقدم بر تمدنهای دیگر از جمله تمدن بین النهرین می دانند که گذشت زمان همه چیز را به اثبات می رساند.
◀️ایلات و طوایف کهنوج و رودبار
در کهنوج و رودبار طوایف و ایلات متعددی زندگی می کنند. از جمله: طایفه بزرگ مالکی که از حکام محلی و سران منطقه رودبار و کهنوج بوده اند . طایفه دیگر مهیمی است که آنها هم از خویشاوندان نزدیک مالکی ها به حساب می آمدند (از اشخاص برجسته این دو طایفه: سعید خان رودباری ، دران خان ، ضرغام السلطنه ، بی بی جمالی - همسر ضرغام السلطنه) علاوه بر طوایف یاد شده در رودبار شرقی طایفه شَمبُویی(Shamboei) یا شنبوئی ، در قلعه گنج طوایف لَر(اکثراً فامیل احمدی دارند) و طایفه میرزایی در تمب گران( تمگران )و قلعه گنج ، کامرانی در مارز و بشاگرد ، دوراندیش در منوجان و نودژ ، قلندری و شکوهی و تاجیک در گلاشکرد.
در رودبار و کهنوج طوایف لورگ(Loorag) و جوسی(Goosi) زندگی می کنند.(طایفه جوسی از سکنه اصیل رودبارند و اصلاً زردشتی بوده اند و بعد از گسترش آیین اسلام مسلمان شده اند.) طایفه حوت در چاه سِحاک(چاه اسحاق)رودبار به تیره های شکربگی،بهرام بگی و حیدربگی تقسیم می شوند،شغلشان بیشتر دامپروری و شترداری است.
طایفه گرکِی(Gareki) از کوتک پایین تا نازدشت ساکنند و فامیل شهریاری دارند. طایفه دیگر دیناربُر در گُهرَک(Gohrak) ساکنند و نامشان نشان دهنده ارتباطشان با طایفه مهاجم غز در قرن هفتم هجری است. طوایف صالحی و محبی در نودژ زندگی می کنند و اکثریت طوایف یاد شده شیعه مذهبند و اقلیتی سنی مثل طایفه سرحدی در رمشک سکونت دارند و دو گروه شیعه و سنی هر جا باشند برادروار در کنار هم زندگی می کنند .معروفترین بلوچ های این منطقه بلوچ های ناروئی، بامری،سایکی(سابقی)هستند که به تیره های متعدد تقسیم می شوند.
نام برخی از طوایف رودباری:
بلوچ های ناروئی،در مجاورت اراضی شاه آباد سابق طوایف فلاحی و رئیسی و خاوری زندگی می کنند، سهرابی در سردی چاه حسن مقیم هستند ،طایفه دیگر براهویی نام دارند و به عقیده خودشان و مردم از مناطق دیگر به رودبار مهاجرت کرده اند ،لهجه مخصوص به خود دارند. با اینکه ایلات و طوایف رودبار لهجه های گوناگونی دارند ولی زبان یکدیگر را به خوبی می فهمند اما قادر به درک زبان براهویی ها نیستند. و طایفه دیگر فرامرزی نام دارند. نام دیگر طوایف منطقه(که به نوشته مرحوم وزیری در کتاب جغرافیای کرمان از بقایای غزها میباشند) : جاویدان ، دادخدایی ، کرمشاهی ، رئیسی ، دارم شاهی و فتحی .
#کوکار_تریبون_مطالبه_گر
#کوکار_رسانه_مجازی
@kokarbaloch
◀️شهرستان کهنوج در سال ۱۳۵۸ از جیرفت جدا شد. مهمترین پناهگاه حیات وحش با مساحتی حدود ۷ هزار هکتار از سال ۱۳۵۰ در این منطقه تحت حفاظت قرار گرفت، انواع پرندگان مانند:دراج ، کمنزیل ، تیهو ، آهوبره ، گُنال(کبوترهای بزرگ)و… در جنگل های انبوه گز و کهور و کنار و بوته زارهای فراوان محل امنی برای رشد و پرورش یافته اند. کهنوج به دلیل قرار گرفتن بر سر راه بندرعباس یا هرمز قدیم به جیرفت و دیگر مناطق از اهمیت خاصی برخوردار می باشد.
در کتاب سیری در جغرافیای کرمان نوشته حسین کلانتری درباره کهنوج آمده است: به دلیل قرار گرفتن در مسیر کاروان های اشرار دارای استحکامات و برج های فراوان بوده است بزرگترین این دژها در محل فعلی کهنوج به نام کهن دژ نام داشته که به مرور زمان کهن دژ به کهنوژ و اهنوژ به کهنوج تبدیل شده است. وقتی به نام شهر دیگر این منطقه یعنی شهر نودژ فکر میکنیم نام کهنوج یا کهن دژ بیشتر نمایان میشود.کهن دژ قدیم و نودژ=دژ جدید ؛ بنابراین میتوان نتیجه گرفت با توجه به توضیحات کهنوج یکی از قدیم ترین مناطق مسکونی ایران و جهان بوده و آثار فراوانی از تمدن های اولیه به نام تمدن هلیل رود در این منطقه نیز مشاهده شده است.
تمدن شهرستان کهنوج از اولین تمدنهای بشری است و همزمان با تمدنهای بین النهرین و… به وجود آمده است البته عده ای از صاحب نظران با کشفیات سالهای اخیر در محدوده جیرفت باستان این تمدن را مقدم بر تمدنهای دیگر از جمله تمدن بین النهرین می دانند که گذشت زمان همه چیز را به اثبات می رساند.
◀️ایلات و طوایف کهنوج و رودبار
در کهنوج و رودبار طوایف و ایلات متعددی زندگی می کنند. از جمله: طایفه بزرگ مالکی که از حکام محلی و سران منطقه رودبار و کهنوج بوده اند . طایفه دیگر مهیمی است که آنها هم از خویشاوندان نزدیک مالکی ها به حساب می آمدند (از اشخاص برجسته این دو طایفه: سعید خان رودباری ، دران خان ، ضرغام السلطنه ، بی بی جمالی - همسر ضرغام السلطنه) علاوه بر طوایف یاد شده در رودبار شرقی طایفه شَمبُویی(Shamboei) یا شنبوئی ، در قلعه گنج طوایف لَر(اکثراً فامیل احمدی دارند) و طایفه میرزایی در تمب گران( تمگران )و قلعه گنج ، کامرانی در مارز و بشاگرد ، دوراندیش در منوجان و نودژ ، قلندری و شکوهی و تاجیک در گلاشکرد.
در رودبار و کهنوج طوایف لورگ(Loorag) و جوسی(Goosi) زندگی می کنند.(طایفه جوسی از سکنه اصیل رودبارند و اصلاً زردشتی بوده اند و بعد از گسترش آیین اسلام مسلمان شده اند.) طایفه حوت در چاه سِحاک(چاه اسحاق)رودبار به تیره های شکربگی،بهرام بگی و حیدربگی تقسیم می شوند،شغلشان بیشتر دامپروری و شترداری است.
طایفه گرکِی(Gareki) از کوتک پایین تا نازدشت ساکنند و فامیل شهریاری دارند. طایفه دیگر دیناربُر در گُهرَک(Gohrak) ساکنند و نامشان نشان دهنده ارتباطشان با طایفه مهاجم غز در قرن هفتم هجری است. طوایف صالحی و محبی در نودژ زندگی می کنند و اکثریت طوایف یاد شده شیعه مذهبند و اقلیتی سنی مثل طایفه سرحدی در رمشک سکونت دارند و دو گروه شیعه و سنی هر جا باشند برادروار در کنار هم زندگی می کنند .معروفترین بلوچ های این منطقه بلوچ های ناروئی، بامری،سایکی(سابقی)هستند که به تیره های متعدد تقسیم می شوند.
نام برخی از طوایف رودباری:
بلوچ های ناروئی،در مجاورت اراضی شاه آباد سابق طوایف فلاحی و رئیسی و خاوری زندگی می کنند، سهرابی در سردی چاه حسن مقیم هستند ،طایفه دیگر براهویی نام دارند و به عقیده خودشان و مردم از مناطق دیگر به رودبار مهاجرت کرده اند ،لهجه مخصوص به خود دارند. با اینکه ایلات و طوایف رودبار لهجه های گوناگونی دارند ولی زبان یکدیگر را به خوبی می فهمند اما قادر به درک زبان براهویی ها نیستند. و طایفه دیگر فرامرزی نام دارند. نام دیگر طوایف منطقه(که به نوشته مرحوم وزیری در کتاب جغرافیای کرمان از بقایای غزها میباشند) : جاویدان ، دادخدایی ، کرمشاهی ، رئیسی ، دارم شاهی و فتحی .
#کوکار_تریبون_مطالبه_گر
#کوکار_رسانه_مجازی
@kokarbaloch