دانش و کارگر

در امتداد شب نمانیم...
چگونه یک مبارزه ی اجتماعی را شکل دهیم!!

در روزگاری که خبرهای تلخ، گرانی، نابرابری و فساد، خواب را از چشمان بسیاری ربوده، باید حواسمان باشد:
انتقاد غیرتحلیلی، گلایه، تمسخر، فحاشی، جوک، لقب‌سازی، افشاگری بی‌پایه و تکه‌پرانی به مسئولان، نه تنها بی‌ثمر است، بلکه باعث تقویت همان سازوکارهایی می‌شود که از آن‌ها خسته‌ایم و حاکمان می خواهند.
این‌ها صرفاً تخلیه روانی هستند و هیچ‌کس با ناله کردن به جایی نرسیده است.
در طبیعت و جامعه، هیچ مطالبه‌ای بدون قدرت به نتیجه نمی‌رسد.
قدرت مدنی همان چیزی‌ست که ملت‌ها را نجات می‌دهد، نه سیاستمداران.
وقتی قدرت نداشته باشی، نه مطالبه‌ات شنیده می‌شود، نه اعتراضت، نه حتی وجودت.

مثال روشنش در پیرامون ما فراوان است:
آن پسر جوانی که در روستای خود، صندوق قرض‌الحسنه‌ی کوچکی با خانواده و همسایه‌ها راه انداخت و اکنون ۳۰ خانواده بی‌نیاز از نزول و وام های کمرشکن و شرمندگی به هم وام می‌دهند.

آن دختر معلمی که در یکی از محله‌های خراسان جنوبی، با سه نفر از دوستانش کلاس تقویتی رایگان برای کودکان روستا گذاشت و حالا ۱۵ دانش‌آموز به مدرسه برگشته‌اند.

هیاتی در اردبیل که با کمک خیرین محلی، هر سال بیش از ۲۰ جهیزیه کامل برای نیازمندان فراهم می‌کند، بی‌آنکه به دولت امید بسته باشد.

جوانانی در اصفهان که با پاک‌سازی کوه صفه، مردم را به دور انداختن زباله در سطل‌ها عادت دادند؛ شهرداری وقتی دید نمی‌تواند از آن‌ها عقب بیفتد، با ایشان همراه شد.

یا حتا آن فردی که بدون هیچ حمایت رسمی، ترویج مصرف چای ایرانی را از خانه و فامیل شروع کرد و حالا موجی راه انداخته که زندگی کشاورز چایکار را متحول کرده است.

قدرت مدنی از این‌جا آغاز می‌شود: از رفتارهای کوچک اما متعهدانه.

وقتی شما زباله‌ای را از روی چمن برداشته و دور می‌اندازید، و همزمان گروهی کوچک برای پاکیزگی محله تشکیل می‌دهید، دومینوی قدرت به حرکت می‌افتد.
و اگر این رفتارها تکرار شوند، در ذهن مردم «هزینه آلوده‌سازی» بالا می‌رود.
یعنی آن‌کس که می‌خواهد خراب کند، خود را در اقلیت می‌بیند.

این یعنی تغییر. این یعنی قدرت.

قانون زمانی ضمانت اجرایی پیدا می‌کند که مردم، خود آن را مطالبه و پشتیبانی کنند.
وگرنه حتا بهترین قانون در کشوی میز باقی می‌ماند.

به جای آن‌که در گروه‌های خانوادگی فقط خبرهای بد را دست‌به‌دست کنیم، بپرسیم:

در محله‌مان چه کاری از دستمان برمی‌آید؟

برای رفع اعتیاد یک جوان، برای تأمین دفتر و کتاب یک دانش‌آموز، برای زیباسازی کوچه یا ساخت یک فرهنگ‌سرا، چه می‌توانیم بکنیم؟

اگر پول نداریم، وقت و تجربه‌مان را به اشتراک بگذاریم.

دولت خوب از دل ملت قوی و خودبسنده برمی‌خیزد.
قدرت را نمی‌توان با ناله شکست داد، باید قدرت موازی و مهربان در دل مردم شکل بگیرد.
یادتان باشد:
> سیاستمداران بر امواج قدرت اجتماعی سوار می‌شوند.
اگر این امواج را ما نسازیم، آنان محو می‌شوند.

به سیاست فحش ندهید، به‌جایش خودتان سیاستِ اجتماعی مثبت را آغاز کنید.

در امتداد شب نمانیم...
اگر قرار است تغییری صورت بگیرد و روزی نوین بیاید، با دست‌های خود ما خواهد آمد.

امواج حرکت های مدنی هر سدی را می شکنند و فردای نوینی را با همبستگی و آگاهی می آفرینند!

🌸🌹🌷🌺❤️🌴🌼🌾🍀💐🐦‍🔥

بخش آموزش سندیکای کارگران فلزکار مکانیک:
https://t.me/Knowledge_N_Worker
🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺