‍ ‍
✍ مهدی یزدانی خرم
https://t.me/khosrovanooshiravan/1505
⭕️ مجسمه‌ای که اول انقلاب و از ترسِ نابودشدن از جایش برداشته، زیرِ خاک دفن و بعد گم شد. چند سال پیش که شهرداری اصفهان پیِ این مجسمه رفت، دریافت مردی که معاونت شهرداری آن زمان بوده و چنین کرده از دنیا رفته و عملا کسی جای این تندیس برنزی غول‌پیکر را نمی‌داند...
#گم‌شدن، #تحریف یا #تحقیر بخش‌های مهمی از تاریخ ایران به خصوص در دو دهه‌ی اول قدرت‌گرفتن انقلابیون ضربه‌های شدیدی به حافظه‌ی تاریخی ما زد. کتب درسی را پر کردند از جنایات هر که «شاه» بود و نصیحت‌گویی هر که علیهِ شاهان وقت بود. #شاه_عباس کبیر به گواه انبوهی گزارش و روایت احیاکننده‌ی امپراتوری ایران بود. مردی که هم رزم می‌شناخت هم دیپلماسی. هم خشم می‌گرفت هم مهر. هم شمشیر بود، هم آغوشی گشاده. او‌که اصفهان را به زیبایی مطلق تبدیل کرد و عثمانی‌ها را جوری شکست داد که در تاریخ آن حکومت بی‌سابقه است.اما چهره‌های نمادینی چون او در سال‌های مذکور تخریب شدند. هم از سوی بخش عمده‌ای از حاکمیت، هم بخشی از روشنفکران که کلا درک‌شان از تاریخ و رخ‌دادهای تاریخی استعاری و شاعرانه بود.
حالا کار به جایی رسیده که چراغ به دست گرفته‌اند و دنبالِ این مجسمه‌های گم‌شده می‌گردند تا روایت کنند تاریخ ایران را... چند دهه تحقیر هر چه در گذشته بوده، جز بخشی از روحانیت چنین نتایجی دارد. در کدام کتاب درسی نوشتید که چگونه با چنگ و دندان ایران حفظ شد؟ چند سریال ساختید که در آن‌ها هر چه شاه بود کودن و نادان تصویر شدند و شیوخ دانا و پاکیزه‌طبع؟ کجا نوشتید که همین #شاه_عباس_بزرگ بود که پرتغالی‌ها را به دریا ریخت و بصره را فتح کرد و خلیجِ فارس را فارس؟ مردان گذشته یا مشتی مفسد و شراب‌خوار و جاهل بودند یا اگر هم اقتداری داشتند از صدقه سرِ دیگران بود.
پوستِ تاریخ را کندید و ایران را کشوری نشان دادید که انبوهی ابله و آدم‌کش اداره‌اش کرده بودند جز چند مورد نادر. چه شجاعتی داشت آن مرد که مجسمه‌ی #شاه_عباس_بزرگ را در خاک کرد تا روزی پیدا شود که به آن نیاز باشد.
@khosrovanooshiravan
#ادموند_برک در کتاب درخشان "تاملاتی بر انقلاب فرانسه" به مخاطب نمادین فرانسوی خود می‌نویسد که «هرچند انقلاب کردید اما گذشته‌ی خود را به این بهانه تحقیر و تکفیر نکنید، که این ریشه‌های شماست» و شمایان این ریشه‌ها را در سال‌هایی طولانی تحقیر کردید. هم‌چنین جمعی از روشن‌فکران جهان‌وطنی !که تا از تاریخ گفتیم گفتند:" مرده‌پرستید و مرتجع" .اما ایران به تمام نمادهایش نیاز دارد و باید از ایران دفاع کرد. تندیس‌های گم‌شده‌ی بسیاری در این خاک‌اند. باید از نو روایت‌شان کرد.

🛑 #شاه_عباس_کبیر
@khosrovanooshiravan
شـاه اسمائیل نـتوانسـت در بـرابـر تـجاوزات پـرتـغالیها بـه فـرمـانـدهی آلـفونـس دالـبوکرک ایستادگی کند و آنـان بـر جـزیره هـرمـز و بخشی
از سـواحـل جـنوبی ایران تسـلط یافـتند. پـس از سـقوط امـپراتـوری روم، این نخسـتین بـار بـود که غـربیها بـه ایران حـمله میکردنـد و در
حقیقت این رویداد را بـاید سرآغـاز فصلی نـوین در روابـط ایران بـا کشورهـای بـاختر و گـرایش ایرانیان بـه سـوی تـمدن غـربی دانسـت.
شاه عباس کبیر (۱۰۰۸ – ۹۶۶ (از احفاد شاه اسمائیل صفوی بود که قدرت و عظمت ایران را تجدید کرد.
گـرچـه شـاه عـباس نـتوانسـت تمـامی سرزمین بین النهـرین را بـه ایران بـازگـردانـد، امـا اصـفهان را پـایتخت ایران قـرار داد و صـنعتگران و
هنرمندان بسیار را بـرای زیباسـازی و جـلال آن فـراخـوانـد و اربـاب ادب و دانـش و فـلسفه را در آنـجا گـرد آورد. در زمـان شـاه عـباس
کبیر، اصـفهان شهـری بـزرگ بـا شـشصد هـزار تـن نـفوس بـود، شهـری زیبا که نـصف جـهانـش میخـوانـدنـد و این عصر را بـاید مـخصوصـا
دوران طـلایی معماری ایرانی خـوانـد. شـاه عـباس همچنین بـه شرکت هـای انگلیسی و هـلندی و هـند شرقی اجـازه داد که تـجارتـخانـه
هـایی در ایران بـگشایند و بـه کمک انگلیسی هـا در سـال ۱۰۰۱ ،پـرتـغالیان را از هـرمـز رانـد، که الـبته این عـمل شـاید آغـازی بـر نـفوذ
بـریتانیا در ایران بـاشـد.

برگرفته از #پاسخ_به_تاریخ
به قلم بزرگ ارتشتاران آریامهر اعلیحضرت شاهنشاه #محمدرضا_شاه_پهلوی

https://t.me/khosrovanooshiravan/1638

#بهادر_خان
#شاه_عباس_بزرگ

🛑 #شاه_عباس_کبیر
@khosrovanooshiravan
شـاه اسمائیل نـتوانسـت در بـرابـر تـجاوزات پـرتـغالیها بـه فـرمـانـدهی آلـفونـس دالـبوکرک ایستادگی کند و آنـان بـر جـزیره هـرمـز و بخشی
از سـواحـل جـنوبی ایران تسـلط یافـتند. پـس از سـقوط امـپراتـوری روم، این نخسـتین بـار بـود که غـربیها بـه ایران حـمله میکردنـد و در
حقیقت این رویداد را بـاید سرآغـاز فصلی نـوین در روابـط ایران بـا کشورهـای بـاختر و گـرایش ایرانیان بـه سـوی تـمدن غـربی دانسـت.
شاه عباس کبیر (۱۰۰۸ – ۹۶۶ (از احفاد شاه اسمائیل صفوی بود که قدرت و عظمت ایران را تجدید کرد.
گـرچـه شـاه عـباس نـتوانسـت تمـامی سرزمین بین النهـرین را بـه ایران بـازگـردانـد، امـا اصـفهان را پـایتخت ایران قـرار داد و صـنعتگران و
هنرمندان بسیار را بـرای زیباسـازی و جـلال آن فـراخـوانـد و اربـاب ادب و دانـش و فـلسفه را در آنـجا گـرد آورد. در زمـان شـاه عـباس
کبیر، اصـفهان شهـری بـزرگ بـا شـشصد هـزار تـن نـفوس بـود، شهـری زیبا که نـصف جـهانـش میخـوانـدنـد و این عصر را بـاید مـخصوصـا
دوران طـلایی معماری ایرانی خـوانـد. شـاه عـباس همچنین بـه شرکت هـای انگلیسی و هـلندی و هـند شرقی اجـازه داد که تـجارتـخانـه
هـایی در ایران بـگشایند و بـه کمک انگلیسی هـا در سـال ۱۰۰۱ ،پـرتـغالیان را از هـرمـز رانـد، که الـبته این عـمل شـاید آغـازی بـر نـفوذ
بـریتانیا در ایران بـاشـد.

برگرفته از #پاسخ_به_تاریخ
به قلم بزرگ ارتشتاران آریامهر اعلیحضرت شاهنشاه #محمدرضا_شاه_پهلوی

https://t.me/khosrovanooshiravan/1638

#بهادر_خان
#شاه_عباس_بزرگ