#دویچه_وله_فارسی:
خود شما زیر تاثیر تب انقلابی در آن زمان (پیش از شورش ۵۷) قرار گرفتید؟
https://t.me/khosrovanooshiravan/6197
#ایرج_پزشکزاد :
من آرزومند تغییر وضع و استقرار حکومت مردم، حکومت دمکراسی بودم و هر وقت از من پرسیدند که آیا به خمینی اعتقاد داشتی؟ گفتم نه من به خمینی اعتقاد خاصی نداشتم، دشمنی‌‌ای هم با او نداشتم، ولی می‌گفتم او نیروی محرکه‌ای است که سیستمی را تکان دهد و وضع را عوض کند. اما همیشه امیدم به مردم ایران بود و به خصوص به ملیونی (مصدقیها) که چند سال پیش‌تر از آن توانسته بودند ملی شدن نفت را به جایی برسانند، یعنی امیدم بیشتر به همکاران مصدق بود و می‌گفتم این‌ها کم‌تر از بزرگان مشروطه نیستند، در دوران مشروطیت هم شیخ‌فضل‌الله و محمدعلی شاه در مقابل ملیون ایستاده بودند کاری را که مشهدی باقر بقال کرد، آیا آقایان ملی طرفدار مصدق نمی‌توانند بکنند؟

#والاحضرت_رضا_پهلوی :
ایرج پزشکزاد با آثار خود به‌ویژه رمان بی‌نظیر «دایی‌جان ناپلئون» در خاطره جمعی ایرانیان ماندگار شد. او ۴۲ سال را به اجبار دور از وطنش سپری کرد با این آرزو که روزی آزادانه به ایران باز گردد. هرچند که این آرزو محقق نشد اما نام پزشکزاد تا همیشه در آسمان ادبیات و هنر ایران می‌درخشد.
https://t.me/khosrovanooshiravan

#دویچه_وله_فارسی :
بختیار چه داشت که شما تحت تاثیر او قرار گرفتید؟
https://t.me/khosrovanooshiravan/6211
👈 اولاً این‌که از ملیون طرفدار #مصدق بود که من سخت طرفدارش بودم 👉
و آن‌چه به خصوص در فرانسه مرا جذب کرد، علاقه‌اش به شعر و ادب و زبان فارسی بود. یعنی تقریباً اولین دیدارمان هم یک بده‌بستان شعری شد. من در ماه فوریه در همان آپارتمانی که تیراندازی انیس نقاش دو ماه بعد در آنجا صورت گرفت، به دیدارش رفتم. در آن دیدار، دقیق یادم نیست که یک بیت از حافظ را ابتدا من خواندم و بعد او بیت دومش را و یا بالعکس (ما به این در، نه پی حشمت و جاه آمده‌ایم/ از بد حادثه این‌جا به پناه آمده‌ایم) و این یک علامت آشنایی بود که بعد ادامه پیدا کرد و همیشه وقتی در شب‌های غیرکاری در منزلش جمعی بودند، صحبتش با من به عنوان کسی که او را اهل ادب و شعر فارسی می‌دانست، به شعر می‌رسید و به خصوص به حافظ که بسیار شیفته‌ی حافظ بود. شیفتگی او به حافظ به حدی بود که از کنار سعدی قدری آسان رد شده بود. که من در این باره خیلی با او صحبت می‌کردم...

#والاحضرت_رضا_پهلوی :
ایرج پزشکزاد با آثار خود به‌ویژه رمان بی‌نظیر «دایی‌جان ناپلئون» در خاطره جمعی ایرانیان ماندگار شد. او ۴۲ سال را به اجبار دور از وطنش سپری کرد با این آرزو که روزی آزادانه به ایران باز گردد. هرچند که این آرزو محقق نشد اما نام پزشکزاد تا همیشه در آسمان ادبیات و هنر ایران می‌درخشد....

https://t.me/khosrovanooshiravan