📝رشد دانش در شاهنشاهی اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی تا سال۴۲
https://t.me/khosrovanooshiravan/2233
آمار رسمی نشان میدهد که پیشرفت و توسعه آموزش و پرورش توسعه فرهنگ و فرهنگ ایران در دهه سی و ابتدای چهل در بعضی موارد به نسبت ۳۰۰درصد و در مورد مدارس حرفه ای وهنرستانها و دبیرستانهای دانشگاه کشاورزی به نسبت ۱۳۰۰ درصد بوده و این پیشرفت و
توسعه در اکثر کشورهای جهان بی سابقه و در ایران مرهون دانش دوستی شاهنشاه و علاقه خاص ایشان بدستگاه فرهنگی کشور و در حقیقت نتیجه دلبستگی شخث شاهنشاه به دانش و فضیلت بوده است.
تعداد کودکستانهای ایران از ۳۹ عدد در سال ۱۳۲۰ شمسی به ۷۶ عدد در سال۱۳۳۲، ۲۴۵ عدد در سال ۱۳۴۲ افزایش یافته و تعداد دبستانها از ۲۳۳۱ عدد در سال ۱۳۲۰ به۵۶۷۵عدد درسال ۱۳۳۲ و ۱۲۴۵۱ عدد در سال ۱۳۴۲ بالغ گردیده و تعداد دانش آموزان دبستانها از ۲۸۸۴۶۲ نفر در سال ۱۳۲۰ به ۱۹۴۶۳۰۲ نفر در سال ۱۳۴۲رسیده بود.در تعليمات دبیرستانی هم از لحاظ کمیت و هم از لحاظ کیفیت پیشرفت و تحول قابل توجه پدید آمده و بر ۳۲۱ دبیرستان سال ۱۳۲۰تاسال ۱۳۳۲ ،۱۴۴ دبیرستان و در در دهه سی ۷۴۲ دبیرستان افزوده شد و تعداد دانش آموزان دبیرستانها در این ده سال از ۱۰۲۱۴۰ نفر به ۳۲۶۸۵۹ نفر رسید ، تعلیمات متوسطه علاوه بر شهرهای بزرگ و درجه دوم وسوم در اکثر مراکز بخشها و روستاها نیز گسترش یافت و در غالب دبیرستانهای کشور علاوه بر تدریس علوم و ادبیات و زبانهای خارجی تعلیم بهیاری و منشی گری و در دبیرستانهای دخترانه تعليم خانه داری معمول گردید .
تربیت جوانان برای مشاغل آزاد متناسب با استعداد آنان بوسیله تأسیس مدارس حرفه ای و صنعتی و بازرگانی ، با کمک سازمان برنامه ، جزو اقدامات مفید و مؤثر دستگاه فرهنگی کشور بوده و تعداد اینگونه مدارس از ۳ عدد در سال ۱۳۲۰ به ۸۷ عدد در سال ۱۳۴۲ و تعداد دانش آموزان اینگونه مدارس از۶۱۵ نفر به۹۱۹۸ نفر افزایش یافت. در هنرستانهای صنعتی وحرفه ای تهران واهواز و قزوبن ورشت ساری وزاهدان و یزد و کرمانشاهان و کرمان ورضائیه واراك و کاشان هنرجویان با استعداد در رشته های دوردگری ، فلز کاری ، ساختمان ، برق، اتومکانیک ، لوله کشی ، نساجی ورنگرزی بتحصیل پرداختند و در مدارس حرفه ای دختران تعلیمات خانه داری وطباخی و خیاطی و گلدوزی ورشته های هنری مشابه آنها که موافق استعداد وذوق دختران و بانوان بود رواج یافت .
دانشسرای کشاورزی و دبیرستان کشاورزی در مراکز استانها و کلاسهای تربیت معلم روستایی در دوره های کوتاه مدت برای روستائیان تأسیس گردید و تعداد این آموزشگاهها تا سال ۱۳۴۲ به ۱۴ باب رسید . در دبیرستانهای بازرگانی تهران و تبریز واهواز و کرمان ورضائیه ورشت ومشهد اصول علمی و عملی تجارت و امور اقتصادی و محاسبات تجاری تعلیم داده میشد.
مسئله تربیت معلم نیز از مسائل مورد توجه دستگاه فرهنگی کشور بوده و تعداد مؤسسات تربیت معلم از ۱۲ باب در سال ۱۳۲۰ به۸۷ باب در سال ۱۳۴۲ و تعداد فارغ التحصیلان سالانه این مؤسسات از ۱۲۶۹ نفر به ۵۷۷۹ نفر در سال تحصیلی ۴۳-۱۳۴۲ افزایش یافت .
بموازات توسعه سریع دبیرستانها و آموزشگاههای حرفه ای بر علاقه وشوق جوانان به تحصيل در مدارس عالی و دانشگاههای کشور افزوده شد ، دانشگاه تهران توسعه یافت و دانشکده های جدید در مراکز استانها تأسیس گردید و بطور کلی تعداد دانشگاههای کشور تا سال ۱۳۴۲به هفت دانشگاه رسید ، در دانشگاه
تهران و دانشگاه ملی تهران و دانشگاه پهلوی شیراز و دانشگاههای تبریز و مشهد و اصفهان و گندیشاپور اهواز وسایر مدارس عالی کشور در سال تحصیلی۴۲-۱۳۴۱ ،۲۴۴۵۶ دانشجو بتحصیل اشتغال داشتند و همزمان با توسعه و تکمیل دانشگاهها دانشکده ها و دانشگاههای اختصاصی کشور مانند دانشکده افسری ، دانشکده فنی نفت آبادان، دانشگاه پلیس ، دانشگاه جنگ و مدرسه عالی پست و تلگراف نیز توسعه یافتند.
تأسیس دوره دکترا در دانشگاه تهران و توجه بتحقیقات علمی و ایجاد ساختمانها و آزمایشگاه ها و کتابخانه های جدید و مجهز راه کسب دانش را برای جوانان کشور هموار ساخت . یکی از اینگونه اقدامات مهم دانشگاه تأسیس مرکز اتمی ومؤسسه ژئوفيزيك بود. کرسی اتمی نخست در سال ۱۳۳۷ در دانشکده علوم تهران تأسیس و دستگاه رآکتور اتمی در آن دانشکده نصب ودایر گردید و مؤسسه ژئو يزيك در اردبیهشت ۱۳۳۹آغاز بکار کرد. این مؤسسه یکی از مراکز بزرگ تحقیقات علمی بود که در حلقه زنجیر مراکز ژئوفيزيك جهانی قرار گرفته بود و از این لحاظ #تنها_مؤسسه_علمی در #خاورمیانه بود و از لحاظ تکمیل مطالعات زمین از نظر جو وداخل کره زمین و روابط زمین باکرات دیگر و قسمت عمده از عوامل فیزیکی ، که در زندگی ساکنان کره زمین بطور مستقیم یا غیرمستقیم تأثیر دارند، مطالعه و نتایج تحقیقات خودرا بین مراکز علمی مشابه جهانی توزیع میکرد و این نتایج در آرشیوهای علمی مراکز اینگونه تحقیقات نظير #پاریس و #توکیو و #واشنگتن #مورداستفاده محققین قرار میگرفت.