🔷 #ایران یک مکتب است!

https://t.me/khosrovanooshiravan/977

🔹بحث من در #اندیشه_ایرانشهری این بوده است که این ایرانِ بزرگِ فرهنگی، به راستی یک تافته جدا بافته است.

🔹ما باید بدانیم که هم #مهم بودیم و هم #متفاوت.
باید بدانیم که در #ایرانشهر، چیزی در سطح جهانی تولید کردیم.
ما مکتب معماری داریم، مکتب شهری داریم، مکتب ادبی داریم، مکتب تاریخ نویسی داریم، ما موسیقی داریم و همه این‌ها از #ویژگی_ملی برخوردارند.

🔹نه عرب‌ها، نه ترک‌ها در همسایگی ما، این ویژگی را نداشته‌اند.
ما یک نظام فکر و فرهنگ و #تمدن_ملی داشتیم.
ما #ملت_بودیم قبل از اینکه بسیاری از ملت‌ها ملت شوند.
#فردوسی نماینده فکر یک ملت است، و #حافظ هم، #فارابی هم نماینده فکر یک ملت است.

🔹در غرب دولت‌های ملی از قرن شانزدهم آمدند، و به‌ واقع آن‌ها با تاخیر بسیار نسبت به ما ملت شدند.
ما جلو‌تر از همه آن‌ها ملت بودیم.
نام ایران قدیمی‌ترین نام کشوری است که هست.


👈 نام ایران هم نام کشور است، هم نام ملت، هم نام دولت.
این پیچیدگی این ملت است.

#دکتر_سید_جواد_طباطبایی

🔵@Mashrootiyat بر گرفته از مشروطیت 👈

https://t.me/khosrovanooshiravan/996

🛑 ابتدا باید #ایران را تعریف کرد:

https://t.me/khosrovanooshiravan/1049

#ایران سرزمین ریشه‌هاست.سرزمین و میهن همه ی ایرانیان، از هر تیره و تباری.
ما ملت دیروز و امروز نیستیم.
میراث مشترک ما وحدت و انسجام و اقتدار ملی و مدنی ما جعل تحولات دوره جدید نیست.

👈 حسِ ارزشمند مشترک میهن دوستی و میهنپرستی و وطنخواهی
حس همزیستی و همبستگی برای حفظ #منافع_مشترک_ملی ...

هزاران بار ارزش خواندن دارد
#طباطبایی مینویسد :
#ایران‌_زمین سرزمین همه ی‌ «ایرانیان» است.
#ایرانیان ؛ نامِ عام همه‌ ی #ما ؛ یعنی مردمانی است که به طور تاریخی، از کهن‌ترین روزگاران تاکنون در آن سکونت گزیده و #تقدیر_تاریخی_آن_سرزمین و #تقدیر_تاریخی_خود را رقم زده‌اند.
👈 این «ما» هیچ قید و تخصیصی ندارد و هیچ قید و تخصیصی نباید به هیچ نامی و به هیچ بهانه‌ای بر آن وارد شود. این «ما» بر همه‌ی مردم ایران #شمول_عام دارد و هیچ ایرانی را نمی‌توان به هیچ نامی و هیچ بهانه‌ای از شمول عام آن خارج کرد. این «ما» کثرت همه‌ ایرانیانی است که از هزاره‌های پیشین تاکنون ، در زمان‌ها و از مکان‌های گوناگون ، مهاجرت کرده و این سرزمین بزرگ را برای سکونت خود برگزیده‌اند ، سهمی در نیک و بد آن دارند و تاریخ ، تمدن و فرهنگ آن را آفریده‌اند.»
@khosrovanooshiravan
👈 نخست باید درک کنیم که ... #ما_شهروند_ایرانیم

🔷 #ایران یک مکتب است!

https://t.me/khosrovanooshiravan/977

🔹بحث من در #اندیشه_ایرانشهری این بوده است که این ایرانِ بزرگِ فرهنگی، به راستی یک تافته جدا بافته است.

🔹ما باید بدانیم که هم #مهم بودیم و هم #متفاوت.
باید بدانیم که در #ایرانشهر، چیزی در سطح جهانی تولید کردیم.
ما مکتب معماری داریم، مکتب شهری داریم، مکتب ادبی داریم، مکتب تاریخ نویسی داریم، ما موسیقی داریم و همه این‌ها از #ویژگی_ملی برخوردارند.

🔹نه عرب‌ها، نه ترک‌ها در همسایگی ما، این ویژگی را نداشته‌اند.
ما یک نظام فکر و فرهنگ و #تمدن_ملی داشتیم.
ما #ملت_بودیم قبل از اینکه بسیاری از ملت‌ها ملت شوند.
#فردوسی نماینده فکر یک ملت است، و #حافظ هم، #فارابی هم نماینده فکر یک ملت است.

🔹در غرب دولت‌های ملی از قرن شانزدهم آمدند، و به‌ واقع آن‌ها با تاخیر بسیار نسبت به ما ملت شدند.
ما جلو‌تر از همه آن‌ها ملت بودیم.
نام ایران قدیمی‌ترین نام کشوری است که هست.


👈 نام ایران هم نام کشور است، هم نام ملت، هم نام دولت.
این پیچیدگی این ملت است.

#دکتر_سید_جواد_طباطبایی

🔵@Mashrootiyat بر گرفته از مشروطیت 👈

https://t.me/khosrovanooshiravan/996

دکتر احمد نقیب زاده، استاد برجسته علوم سیاسی دانشگاه تهران در مورد دکتر طباطبایی می‌گوید:
@khosrovanooshiravan
«زبان گزنده طباطبایی لشکری از دشنمان را در میان مستضعفین علوم سیاسی برایش ارمغان آورد. زیرا پته‌ها را بر آب می‌ریخت و کاستی‌ها را بی‌محابا آشکار می‌ساخت. تنها علوم سیاسی‌ها نبودند که از حملاتش زخمی شدند، بلکه دیگر نام‌آورانی که در بیابان برهوت کتاب و ترجمه، بیخودی نام درکرده بودند نیز مورد تفقد او قرار گرفتند. همین ویژگی‌ها در جامعه دهن‌بین ما، آن هم در زمانه‌ای که زمام امور و تصمیم‌گیری در دست کوتوله‌ها و کف‌های بی‌کفایت بود سبب شد تا بعضی از درها را بر وی ببندند. طبق قاعده برای استخدام می‌بایست سوال و جوابی و مصاحبه‌ای صورت گیرد. اما چه کسی می‌خواست علمِ دکتر طباطبایی را بسنجد؟! می‌توان تصور کرد که جواب‌های طباطبایی با مسخره و طنز همراه بوده باشد. خوشبختانه در یک دوره کوتاه که دانشکده حقوق و علوم سیاسی به دانشگاهیان سپرده شده بود، دکتر صفایی رئیس و دکتر بشیریه معاون و بنده حقیر هم نابه‌جا در بین آنها بُرخورده و مدیر گروه بودم، پرونده استخدامی دکتر طباطبایی به دانشکده حقوق و علوم سیاسی رسید. به یاد می‌آورم که همه خوشحال بودند و به قول کسروی قدمش را می‌بوسیدند. ولی این دوران کوتاه بود. یک روز که دکتر طباطبایی را به حوزه ریاست احضار کردند پرسیدم چه گذشت؟ پاسخ داد: به آنها گفتم من در همین جا که ایستاده‌ام تکان نخواهم خورد و موضعم همین است که هست. فهمیدم که افق‌های کوتاه، سید را بر نمی‌تابند و اندکی بعد در میانه دهها غیر استاد که حکم استادی داشتند، استاد حکم استادی نداشت...
شهر پدیده‌های شگرف و منحصربه‌فرد، «تبریز سرافراز» در قرن بیستم هم از زایش و رویش باز نایستاد. دکتر جواد طباطبایی اگر تنها محصول قرن بیستم تبریز بود برای افتخار این شهر کفایت می‌کرد. و همین کافی بود تا بگوییم سنت رجل‌پروری تبریز، مستمر و پایدار مانده است. طبع نقاد طباطبایی احمد کسروی را به یاد می‌آورد و دقت و تأملش یادآور آخوندزاده و موشکافان دیگر آذربایجان است. حکومت اگر شعور داشت طباطبایی را روی سرش می‌گذاشت که یک‌تنه از پس جماعت جاعل و یاوه‌گو برآمد.
https://t.me/khosrovanooshiravan/2159
او خودش یک ملت است. صراحت لهجه و بی‌باکی او در ذکر حقیقت لرزه بر اندام رفوگران علمی و کپی‌برداران می‌اندازد....