خسرو انوشیروان

🔻تاریخ مختصر تجددگرایی ایران 🔻

مسئله تجدد بی گمان مهمترین محور مباحث فرهنگی، سیاسی، ادبی و اقتصادی روزگار ماست گرچه بازار این بحث در چند سال اخیر نزد ایرانیان داخل و خارج کشور رونقی بی سابقه یافته است
تجربه تجدد در ایران سابقه ای بس دیرینه تر دارد از زمانی که بیهقی میخواست داد این "تاریخ" بدهد تا روزگاری که گلشیری "سوگی بر سرزمین سترون" مینوشت
از روزی که عطار شرح حال اولیاء تصوف را باز میگفت تا دورانی که دکتر صدیقی شرحی بر آرای ارسطو مینگاشت و سعیدی سیرجانی از ضحاک ماردوش سخن میگفت انگار همواره محور و مفصل مهمترین مباحث فرهنگی جامعه ما، گاه به تصریح و گاه به تاکید زمانی به تلویح و زمانی به تقریب، همین مسئله تجدد بود.
#تاریخ_بیهقی از جنبه های گونه گون اهمیتی ویژه دارد. نثر بیهقی، که اغلب به شعر پهلو میزند، از شاهکارهای تاریخ ادب فارسی است. منتقدان و مورخان و زبان شناسان از غنای واژگان آن ، از سلاست بیان و زیبایی ترکیب هایش سخن فراوان گفته اند .
بیهقی عبارات دیوانی و اسناد و مدارک دولتی زمان خود را با وسواسی ستودنی و دقتی حیرت آور ضبط و ثبت کرده است. روایتش از تاریخ در عین ایجاز ، به غایت ریزبین است.
شاید بتوان ادعا کرد که نقش بیهقی در تدوین نثر فارسی همسنگ نقش شکسپیر در شکل بندی زبان انگلیسی مدرن بود.
تجدد همزاد شهرنشینی است و تجربه تجدد در ایران را می توان به تمثیل در تاریخ دو شهر متجلی دانست.
اوج تلاش خودجوش تجدد در ایران در زمان #شاه_عباس کبیر بود. هم او بود که می خواست اصفهان را نماد قدرت ایران و نمود ساخت و بافت قدرت مورد نظرش کند.
میدانی که او خود طراحش بود به خوبی مرادش را از قدرت نشان میداد. او هم به تمایز قدرت عرفی از قدرت مذهبی ایمان داشت و هم طالب نوعی در هم تنیدگی آنها بود. می خواست مذهب را به سلاحی محکم برای وحدت ملی تازه یاب ایران بدل کند.
رونق تجارت و فرهنگ و مدارس از دیگر وجوه طرحی بود که برای شهر اصفهان درانداخته بود. اصفهان شاه عباس ، رو به آینده و ریشه در گذشته داشت. میگفتند آنجا بود که کاوه آهنگر علیه ستم ضحاک ماردوش برخاست
https://t.me/khosrovanooshiravan
ادامه⬇️⬇️⬇️