من نیز در #حیرتم که چرا ترس ها در شب #مستولی می شود!!
پس از بیست سال #حیرت، اکنون می دانم ترس، #زاده تاریکی نیست،
بلکه ترس ها همانند #ستارگان، همیشه هستند

و این #درخشندگی روز است که آن ها را محو و ناپیدا می کند.

@kheradedaroun

‍ عزیز من، اکنون بیا با هم به آینده‌ #متعهد نباشیم. آینده بسیار ناشناخته است و ما جاری و زنده و پیوسته در حال تغییریم و از تظاهر به اینکه می‌دانیم، درمانده #شده‌ایم.

بیا به حضور متعهد شویم. بیا در تب‌وتاب امروز، متعهد به #دیدار شویم. متعهد شویم همدیگر را بشناسیم و به خودمان اجازه دهیم که شناخته شویم. متعهد شویم این مسیر #شفا را طی کنیم، اجازه دهیم هر کجا که ممکن است ما را ببرد. متعهد شویم حقیقت را به خودمان و به همدیگر بگوییم.

 افکار و احساسات همچون اقیانوسِ #سرکشِ عشق، پیوسته در درون ما تغییر می‌کنند و کنترل ‌ناپذیر هستند. آرزوهای ما زیاد و کم می‌شوند؛ رؤیاهای ما در هر لحظه #زاده می‌شوند و می‌میرند. بیا امروز متعهد به شکلی از عشق نباشیم. فرم‌ها همواره در حال تغییرند، همچون جزر و مد.

اکنون به امنیت گذشته #نیاز نداریم. بیا تعهد ژرف‌تری ایجاد کنیم؛ تعهدی که شکسته #نشود و از دست نرود. تعهد به دوست‌داشتن خود عشق. تعهد به حضور. تعهد به دیدار در اینک و اینجا. تعهد به بودن با #همه‌ی وجود.

تعهد به گفتن حقیقت، امروز ! بدانیم که #حقیقت ما شاید فردا تغییر کند. تعهد به شنیدن یکدیگر. تعهد به تعظیم در برابر تجربه یکدیگر، هرچند قلب‌هامان شکسته و رنجیده باشد. هر چند مایۀ ژرف‌ترین رنج‌ها و شدیدترین ناامیدی‌ها در #یکدیگر باشیم.
@kheradedaroun