‍ شکستن بتی که از واژه ی #استاد داریم باعث رشد ماست.
زیرا که هیچ استادی برای همگی وجود #ندارد، ولی هر یک از ما استادی برای خود هستیم و در نهایت میتوانیم کمی از تجربیات را با هم #شریک شویم.
اما  خود را شاگرد فرض کردن و دیگری را استاد دانستن، #اشتباه است.
همین باعث میشود تا شما بت سازی کنید و چیزی جدید را بپرستید.
اگر نگاهی به تجربه های خود داشته باشید،ارتباطاتی که در مسیر شما هستند اعم از ترس ها..امیدها...ناامیدیها...تمام چیزی که واقعا لازم دارید توجه کردن و اجازه دادن است تا تجربیات شما آموزگار شما شوند و شما را #هشیار کنند.
ما همگی به #تلنگر نیاز داریم و نه به استادی که او #تعیین کند برای ما چه چیزی خوب یا بد است!
یک نسخه ابدا برای همه کارآمد #نیست.اگر استادی چیزی را بد یا ضعیف میداند ،آن برای خودش کاربرد دارد نه برای من، نه برای شما!
راهِ شما، #جوابِ قلبی و تجربه ی مستقیمِ شما، آن چیزی است که به راستی میتواند روح بخش باشد.
ما نمی توانیم بر اساس #آموزه ها زندگی کنیم!
ما نمیتوانیم با #بحث کردن با فردی او را به درک آنچه خودمان مستقیم #لمس کرده ایم برسانیم.

پس من نمیتوانم در مورد تجربیاتی که #نداشته ام، پیشاپیش #صحبت کنم!
همه در موضوعاتِ مختلف استاد هستند و در بخش هایی که نیاز داریم همدیگر را #تکمیل میکنیم.
ما تجربیات خود را مانند یک دوست در اختیار هم می گذاریم اما یک نسخه ی #واحد برای همه وجود ندارد.
دلیل اینکه #جستجوگرانِ معنوی به آرامش نمی رسند همین است که علاقه به روخوانی از تجربیاتِ دیگران دارند و حالا آن را تبدیل به نسخه ای #پاگیر برای خودشان میکنند...
@kheradedaroun

کسانی را استخدام کنید که دائم به شما #تلنگر بزنند و برایتان #شوک ایجاد کنند چون
خوابگردی آنچنان #لذت بخش است که شاید خودتان به تنهایی دلتان نخواهد که #بیدار!شوید.

((بدون شوک رشد اتفاق نمی افتد)).

@kheradedaroun