‍ چه #معجزه‌ای است زنده بودن هم‌اکنون، در این روز تازه، در این روز از میان همۀ روزها!

چه هدیه‌ای، چه شادی توصیف‌ناپذیری: صبحانه خوردن، به دست‌شویی رفتن، دوش گرفتن، لباس پوشیدن، در هوای تازه قدم زدن، تجربه کردن درد و لذت و شادی و اندوه. گرچه این‌ها همه یک بازی آگاهی باشند، گرچه همۀ این چیزها برای «کسی» اتفاق #نمی‌افتند...

زندگی کردن حتی اگر زندگی از مرگ جدا نباشد. #حرکت کردن در اطراف این دنیای زیبا، ظریف، گذرا.
خود را بارها و بارها در یک هزار مکان مختلف #دیدار کردن، لذت بردن از هر چیزی که زندگی ارائه میکند، گرچه می دانی که #سرانجام خواهی مرد؛ گرچه این بدن ممکن است توسط سرطان نابود شود یا قلب ممکن است از کار بیفتد یا اعضا ممکن است ورای همۀ تشخیص‌ها در یک تصادف اتومبیل درهم #بشکنند...

دوست داشتن دیگران با تمام قلبت، تمام روحت و تمام توانت. دوست داشتن آن‌ها بدون قیدوشرط، دوست داشتن آن‌ها با شدت و شوق، دوست داشتن آن‌ها تا سرحد اذیت شدن، حتی اگر بدانی آن‌ها همه خواهند #مرد، همۀ آن‌ها، تک‌تک آن‌ها...

ادامه دادن، #اصرار بر زندگی و نه هیچ چیز دیگر، حتی اگر هر تجربه‌ای که داری در هیچ #محو خواهد شد، حتی اگر یک روز تو دست و پا خواهی زد تا به #یاد بیاوری که آیا هیچ یک از این‌ها واقعاً اتفاق افتادند یا نه...

بله! در پایان، #راز اینجاست:
تنها معنای زندگی این #لحظه است.

@Kheradedaroun

#عشق به خود یعنی برای خودت آنجا باشی.
حتی وقتی #شکست می‌خوری؛
حتی وقتی هیچکس دیگری آنجا برای تو #نیست.

عشق به خود وقتی است که تو می‌توانی خودت را در #آغوش بگیری
و خودت را بلند کنی و بگویی:

«اشکالی ندارد. من #انسانم و این بخشی از سفرم است. من در حال #یاد گرفتن هستم.»


@kheradedaroun