تنها چیزی که می‌تواند شما را از گذشته #رها کند،
🔥 «حضور»🔥 است.
اگر شرطی‌شدگی‌هایی از گذشته در خود دارید،
همچنان که هر #انسانی دارد،
چه فردی باشد، چه جمعی، همچنان که حضور بیشتری شکل می‌گیرد،
شما قادر می‌شوید #مشاهده کنید که ذهن‌تان دارد چه کار میکند.
شما قادر هستید #واکنش های خود را در موقعیت‌هایی گوناگون مشاهده کنید و #شاهد) آن‌ها باشید.
چالش‌ها #آسان‌تر میشوند.
آن‌ها بسیار به سرعت حل و فصل می‌گردند. آن‌ها تبدیل به مسئله #نمی‌شوند؛
زیرا هنگامی که شما با چیزی به طور کامل و تام و تمام در حال حاضر #مواجه نمی‌شوید، آن چالش !!به مسئله!! بدل می‌گردد.
نفس به دشمن!!! نیاز دارد و #دشمنِ ویژۀ موجودِ نفسانی،زمان #حال است.
@kheradedaroun
🔥 «حضور»🔥 است.
اگر شرطی‌شدگی‌هایی از گذشته در خود دارید،
همچنان که هر #انسانی دارد،
چه فردی باشد، چه جمعی، همچنان که حضور بیشتری شکل می‌گیرد،
شما قادر می‌شوید #مشاهده کنید که ذهن‌تان دارد چه کار میکند.
شما قادر هستید #واکنش های خود را در موقعیت‌هایی گوناگون مشاهده کنید و #شاهد) آن‌ها باشید.
چالش‌ها #آسان‌تر میشوند.
آن‌ها بسیار به سرعت حل و فصل می‌گردند. آن‌ها تبدیل به مسئله #نمی‌شوند؛
زیرا هنگامی که شما با چیزی به طور کامل و تام و تمام در حال حاضر #مواجه نمی‌شوید، آن چالش !!به مسئله!! بدل می‌گردد.
نفس به دشمن!!! نیاز دارد و #دشمنِ ویژۀ موجودِ نفسانی،زمان #حال است.
@kheradedaroun
تنها #سرّ و رازی که وابسته به ذهن نیست #شاهد بودن و تماشاگر بودن است
افکار در حال #عبور، تمایلات گذرا و خاطراتی که مثل #ابری در آسمان پدیدار و ناپدید میشوند
و تو ساکت نشسته‌ای و آرام تماشا می‌کنی و #واکنشی نشان نمی‌دهی
اگر بلافاصله واکنش نشان دهی ذهن #فعال می‌شود
شاهدی بی‌عمل بودن، فقط تماشا کردن، درست مثل #آینه‌ای که هرچه از جلویش می‌گذرد را #تماشا میکند
این #بیداری است
و این بیداری تو را به #ورای ذهن می‌برد
این مراقبه‌ی #حقیقی است.
@kheradedaroun
افکار در حال #عبور، تمایلات گذرا و خاطراتی که مثل #ابری در آسمان پدیدار و ناپدید میشوند
و تو ساکت نشسته‌ای و آرام تماشا می‌کنی و #واکنشی نشان نمی‌دهی
اگر بلافاصله واکنش نشان دهی ذهن #فعال می‌شود
شاهدی بی‌عمل بودن، فقط تماشا کردن، درست مثل #آینه‌ای که هرچه از جلویش می‌گذرد را #تماشا میکند
این #بیداری است
و این بیداری تو را به #ورای ذهن می‌برد
این مراقبه‌ی #حقیقی است.
@kheradedaroun
ذهن صرفاً می‌تواند آینده را #حدس بزند. مشتاق باشید که ندانید گاهی لنگ‌لنگان مسیری را بپیمایید و در برابر #ناشناخته سر تعظیم فرود آرید.
بیش از این زندگی را از طریق تفکرسپری نکنید. همواره پیش از این‌که زندگی کنید آن را #تمرین نکنید.
زندگی برای #زندگی کردن است و نه برای #تحلیل و بررسی تا مرگ. تمامی انرژی‌هایی که در انتظار حس شدن توسط #شما هستند را احساس کنید، انرژی‌هایی که مدت‌هاست برای توجه گرم شما و آغوش‌تان #انتظار می‌کشیدند.
بگذارید زندگی در درون شما #حرکت یابد، به همان اندازه که به اندوه و شادکامی و ملالت #رخصت می‌دهید، به لذت نیز اجازه‌ی بروز دهید. بگذارید پرسش‌ها برای مدتی بمانند و آن‌ها را با پاسخ‌هایی ناپخته سرکوب #نکنید. اکنون پرسش‌ها،دوستان صمیمی شما و پاسخ‌ها بیگانگانی بیش نیستند.
گل‌ها در پرتو عشق خورشید در زمانی مناسب و نه لحظه‌ای پیش‌تر از آن، #شکوفا میشوند. بگذارید حرارت بیداری آن بخش‌هایی از شما را که در #جدال برای زندگی هستند، #منور سازد.
حال، نمایش کامل رقص را #شاهد باشید.
@kheradedaroun
بیش از این زندگی را از طریق تفکرسپری نکنید. همواره پیش از این‌که زندگی کنید آن را #تمرین نکنید.
زندگی برای #زندگی کردن است و نه برای #تحلیل و بررسی تا مرگ. تمامی انرژی‌هایی که در انتظار حس شدن توسط #شما هستند را احساس کنید، انرژی‌هایی که مدت‌هاست برای توجه گرم شما و آغوش‌تان #انتظار می‌کشیدند.
بگذارید زندگی در درون شما #حرکت یابد، به همان اندازه که به اندوه و شادکامی و ملالت #رخصت می‌دهید، به لذت نیز اجازه‌ی بروز دهید. بگذارید پرسش‌ها برای مدتی بمانند و آن‌ها را با پاسخ‌هایی ناپخته سرکوب #نکنید. اکنون پرسش‌ها،دوستان صمیمی شما و پاسخ‌ها بیگانگانی بیش نیستند.
گل‌ها در پرتو عشق خورشید در زمانی مناسب و نه لحظه‌ای پیش‌تر از آن، #شکوفا میشوند. بگذارید حرارت بیداری آن بخش‌هایی از شما را که در #جدال برای زندگی هستند، #منور سازد.
حال، نمایش کامل رقص را #شاهد باشید.
@kheradedaroun
Forwarded from عکس نگار
بیشتر ما پذیرش را درک نکردیم،
پذیرشی که تو از آن حرف #میزنی ، نوعی تکنیک برای #تحملِ دردیست که وقتی به سراغت میاید ، تو تسخیرش میشوی ، و چون دست و پا زدن در چنین موقعیتی را قبلا امتحان کرده ای و پاسخی #نگرفتی ، ناچارا به آخرین چیزی که دستِ ذهنت به آن میرسد چنگ میزنی ، و آن پذیرشِ زوری و تحملِ دردی آگاهانه است که در آن ابدا از صلح و استراحت ، #خبری نیست . این نوع پذیرش در زیرلایه سرکوبی پنهان را #حمل میکند و در بطنِ هر لحظه اش ، وسوسه ی فرار و آرزوی پایان دادن به موضوع نهفته است . این نوع پذیرش ، پذیرشِ بی قید و شرطی که مد نظرِ ماست نیست . #پذیرشِ ذهنی ، عملی از روی ناچاریست ، که رضایتمندی در آن #غایب است . نهایتش این است که آن یک انتخابِ آگاهانه است و نه از روی ناآگاهی . و کشیدنِ رنجی آگاهانه یک قدم #خردمندانه تر از کشیدنِ رنجی ناآگاهانه است . اما هنوز هم یک قدم با آگاهیِ بی انتخاب فاصله دارد . آگاهیِ بی انتخاب ، پذیرشیست که پس از #عجز به سراغت میاید . عجزی که پیش از آن کشیدنِ رنجی آگاهانه تجربه شده است . و این کیفیت زمانی بر وجودت #خیمه میزند ، که تخم و نطفه ی تمنای نجات و رهایی ، در تسلیم به آنچه هست، سوخته باشد . در این نوع پذیرش ، ترس و شرم و باقیِ احوالات ، نه #استقبال میشوند ، نه موردِ هجمه قرار میگیرند . نه ارزوی آمدنِ چیزی غیر از آنچه هست ، برمیخیزد ، نه آرزوی رفتنش . و این تنها زمانیست که پذیرنده #غایب باشد . و تنها پذیرش باقی مانده باشد . آنگاه آنچه هست ، رقصِ رهاییست . #رقصی که با هیچ جزئی از خودش غریبه نیست . همه ی احوالات و اشکال ، تکه هایی از پیش پذیرفته شده ، در پازلِ زندگی اند . پذیرش یک انتخاب نیست . آن در غیبتِ #پذیرنده اتفاق میفتد . زمانی که دستت از دخالت در رهاییِ آنچه هست کوتاه شود و تنها #شاهد باشی .
@lheradedaroun
پذیرشی که تو از آن حرف #میزنی ، نوعی تکنیک برای #تحملِ دردیست که وقتی به سراغت میاید ، تو تسخیرش میشوی ، و چون دست و پا زدن در چنین موقعیتی را قبلا امتحان کرده ای و پاسخی #نگرفتی ، ناچارا به آخرین چیزی که دستِ ذهنت به آن میرسد چنگ میزنی ، و آن پذیرشِ زوری و تحملِ دردی آگاهانه است که در آن ابدا از صلح و استراحت ، #خبری نیست . این نوع پذیرش در زیرلایه سرکوبی پنهان را #حمل میکند و در بطنِ هر لحظه اش ، وسوسه ی فرار و آرزوی پایان دادن به موضوع نهفته است . این نوع پذیرش ، پذیرشِ بی قید و شرطی که مد نظرِ ماست نیست . #پذیرشِ ذهنی ، عملی از روی ناچاریست ، که رضایتمندی در آن #غایب است . نهایتش این است که آن یک انتخابِ آگاهانه است و نه از روی ناآگاهی . و کشیدنِ رنجی آگاهانه یک قدم #خردمندانه تر از کشیدنِ رنجی ناآگاهانه است . اما هنوز هم یک قدم با آگاهیِ بی انتخاب فاصله دارد . آگاهیِ بی انتخاب ، پذیرشیست که پس از #عجز به سراغت میاید . عجزی که پیش از آن کشیدنِ رنجی آگاهانه تجربه شده است . و این کیفیت زمانی بر وجودت #خیمه میزند ، که تخم و نطفه ی تمنای نجات و رهایی ، در تسلیم به آنچه هست، سوخته باشد . در این نوع پذیرش ، ترس و شرم و باقیِ احوالات ، نه #استقبال میشوند ، نه موردِ هجمه قرار میگیرند . نه ارزوی آمدنِ چیزی غیر از آنچه هست ، برمیخیزد ، نه آرزوی رفتنش . و این تنها زمانیست که پذیرنده #غایب باشد . و تنها پذیرش باقی مانده باشد . آنگاه آنچه هست ، رقصِ رهاییست . #رقصی که با هیچ جزئی از خودش غریبه نیست . همه ی احوالات و اشکال ، تکه هایی از پیش پذیرفته شده ، در پازلِ زندگی اند . پذیرش یک انتخاب نیست . آن در غیبتِ #پذیرنده اتفاق میفتد . زمانی که دستت از دخالت در رهاییِ آنچه هست کوتاه شود و تنها #شاهد باشی .
@lheradedaroun
