#از_ماتریکس_ذهن_بزنید_بیرون

یک راه حل هرگز از #نگرانی حاصل نمی شود.

سوال: چرا ما به خودمان می گوییم که نگرانی یک کار #پر حاصل است؟
اکهارت: بله، ذهن به شما خواهد گفت که نیاز دارید در مورد این فکر کنید؛ زیرا در غیر این صورت همه چیز از هم خواهد پاشید. اما یک #فعالیت کنترل نشده ذهن در واقع چیزی است که شما را از یافتن راه حل خودتان #باز میدارد. راه حل فقط هنگامی وجود دارد که شما از ذهن خارج شوید و ساکت شوید و درک کنید که در این لحظه واقعأ مسئله ای وجود ندارد. شاید راه حل به این خاطر که از قلمرو سکون دیدار کرده اید و #ناگهان درک اینکه چه می توانید بکنید یا باید بکنید فرا برسد؛ هنگامی که شما در #جستجوی آن نیستید.

@kheradedaroun

‍ کی افسون خواند در #گوشت که ابرو #پر گره داري؟!
نگفتم با کسی منشین، که باشد در #طرب عاری

یکی پرزهر افسونی فرو خواند به گوش تو
زصحن سینه #پرغم دهد پیغام بیماری

چو دیدی آن #ترش رو را مخلل کرده ابرو را
از او #بگریز وبشناسش چرا موقوف گفتاری؟!

#مولانا
@kheradedaroun

‍ ‍ ‍ ‍ #موسیقی_درمانی
#بخش_سوم
#روانکاوی_رقص

#موسیقی، طنین آهنگین صدای ضربان قلب مادر به هنگام جنینی در درون رحم و #رقص همان حرکات ناشی از شناوری جنین در مایع کیسه آمنیوتیک است. #ضرب آهنگ هارمونیک این همراهی، در طی نه ماه بارداری، واجد خصوصیتی می گردد که برای تمام عمر باعث اثر است. انسانها در هر جامعه و فرهنگی، از رقص #بعنوان یک ابزار سرگرمی و تخلیه #هیجانی و تسکین روانی و بدنی استفاده می کنند.

آدمیان به وقت #رقص، از قالب #پر تنش و #دردمند زندگی روزمره آزاد می شوند، گاهی اتفاقات خط بطلانی بر شرایط عادی زندگی مردم می کشد و #نظام روانی- عاطفی و جسمانی #عموم را مختل می کند، چه باید کرد، باید با احساسات وعواطف منفی همراه شد و #همذات پنداری کرد؟!
#رقص در چنین شرایطی فرصتی برای بازگشت به دوره جنینی فراهم می سازد .
بعبارت دیگر از #جهنم آنچه در ذهنمان می‌گذرد به #بهشت درون رحم مادر باز می گردند و اوهام قدیمی، با قدرت آرامش بخشی عالی و تصور قدرت مطلقه بیمانند در پناه بدن #مادر، فعال شده و سرخوشی #بی نهایت برایشان به ارمغان می آورد.
و در نتیجه به لحاظ #روانی همیشه #مکانیزمی کارآ تلقی می‌شود.

با #آهنگ زیر هر وضعیتی دارید تکونی به خودتون بدید😊

@kheradedaroun

مثل هر عید باید به #مهمان بروم!
ومثل هر #صبح یادم از خیال تو #پُر می شود...

@kheradedaroun

چطوری #روانمان را سبک كنيم؟
#بخش_اول

← تا حالا شده بعد از خوردن مایعات زیاد، یا در سرما وسط جاده در یک اتوبوس بین شهری گیر کرده باشید و مثانه‌تان از فشار پر شدن در حال ترکیدن باشد؟

← دیده‌اید آدم #جانش به لبش می‌رسد؛ تمام ذهن و فکر و آرمان و آرزویش خالی شدن مثانه‌اش است. هیچی برایش مهم نیست. هیچی به چشمش نمی آید. هیچ آرزویی ندارد جز #توقف ماشین. تا محتویات مثانه را برون ریزی کنید.

← دیده‌اید وقتی دستشویی می‌روید چه احساس راحتی دست می‌دهد؟ احساس #سبکی. آن‌وقت است که آزاد می‌شوید و دوباره به چیزهای دیگر فکر می‌کنید. از ته دل می‌گویید: راحت شدم.

#روان ما هم یک #مثانه دارد که در مسیر زندگی مدام پر و خالی می‌شود. آنها که مایعات بیشتری می‌خورند یا در معرض سرما هستند (یعنی زندگی پرتلاطم‌تری دارند و #سبک والگوی صحیحی برای زندگی ندارند ) مثانه‌شان زودتر #پُر می‌شود.
مثانه‌ی روان که پر می‌شود آدم الکی قاطی می کند، به هم می‌ریزد؛ اخلاقش بد می‌شود و جالب آنکه خودش هم نمی‌داند چه #مرگش است. با این تفاوت که آدم پرشدن مثانه‌ی روان را نمی فهمد؛ فقط درد و فشارش را #حس می‌کند....

#ادامه دارد...

@kheradedaroun

‍ ‌
‌ ما برای اين دور هم جمع #نمی‌شويم تا به #فضل‌اندوزی يکديگر کمک کنيم. ما می‌خواهيم به #آگاه ساختن يکديگر کمک کنيم. آگاه بودن غير از #پر کردن مغز از فضل و دانش است. ما می‌خواهيم #عملاً خود را بشناسيم نه اينکه دربارۀ خود دانش #ذخيره کنيم. اگر عمل کنيم بهتر از دانستن است. ما هزارها فرضيه و نظريه را به عنوان دانش در انبار حافظه انباشته‌ايم بی‌آنکه حتی به محتوای يکی از آنها #عمل کنيم. حال آنکه اگر فقط به محتوای يکی از مطالب عمل کنيم، يعنی در محتوای يکی از آنها باشيم کار #تمام است. اميدوارم اين مطلب را يک #شعار تصور نکنيد. اين يک #حقيقت است. پس بيائید خود را #فريب ندهيم و هی به دنبال اندوختن فضل نباشيم. فضلی که ما اندوخته می‌کنيم فقط به درد #فروختن می‌خورد، به درد #خودنمائی می‌خورد، نه به درد خودشناسی. سعی نکنيم هی از اين سيستم به آن سيستم برويم. مسألۀ ما سيستم نيست. مسألۀ ما #نخواستن است. پس بيائيم سعی در افزايش خواستن کنيم، نه در #افزايش فضل. و افزايش خواستن امری است مربوط به هم‌اکنون، نه مربوط به فردا. #تصور فردا را از ذهن خارج کنيد. سعی نکنيد خود را با #سراب فردا فريب بدهيد. آنچه در فردا هست در امروز هم هست. در فردا چه چيز #هست که در امروز #نیست؟!!
@kheradedaroun

اگر #سینه‌ی کمترین مورچه #بشکافی، چندانی حزن عشق خدا از سینه‌ی او به‌درآید که جهانی را #پر گرداند...
@kheradedaroun

جنگ فقط بمب‌هایی #نیست که بر سر ما می‌افتند، هر زمانی که تو فکری #پر از خشم و سوء‌تفاهم داری، جنگ است.

جنگ می‌تواند خودش را از #طریق روش تفکر ما، روش حرف زدن ما، و روش عمل کردن ما بروز دهد.
شاید ما در #جنگ زندگی کنیم و ندانیم که داریم با خودمان و با افراد اطرافمان، می‌جنگیم.

با این جنگی که تو در #درون خودت داری و جنگی که بر دیگران می‌افکنی،
در درون تو #رنج است و در تمام #اطرافت نیز رنج است.

شاید در زندگی #روزمره‌ات لحظاتی کوتاه از آتش بس هم باشند، اما بیشتر آنها لحظات جنگ هستند.

@kheradedaroun

#موسیقی، طنین آهنگین صدای ضربان قلب مادر به هنگام جنینی در درون رحم و #رقص همان حرکات ناشی از شناوری جنین در مایع کیسه آمنیوتیک است. #ضرب آهنگ هارمونیک این همراهی، در طی نه ماه بارداری، واجد خصوصیتی می گردد که برای تمام عمر باعث اثر است. انسانها در هر جامعه و فرهنگی، از رقص #بعنوان یک ابزار سرگرمی و تخلیه #هیجانی و تسکین روانی و بدنی استفاده می کنند.

آدمیان به وقت #رقص، از قالب #پر تنش و #دردمند زندگی روزمره آزاد می شوند، گاهی اتفاقات خط بطلانی بر شرایط عادی زندگی مردم می کشد و #نظام روانی- عاطفی و جسمانی #عموم را مختل می کند، چه باید کرد، باید با احساسات وعواطف منفی همراه شد و #همذات پنداری کرد؟!
#رقص در چنین شرایطی فرصتی برای بازگشت به دوره جنینی فراهم می سازد .
بعبارت دیگر از #جهنم آنچه در ذهنمان می‌گذرد به #بهشت درون رحم مادر باز می گردند و اوهام قدیمی، با قدرت آرامش بخشی عالی و تصور قدرت مطلقه بیمانند در پناه بدن #مادر، فعال شده و سرخوشی #بی نهایت برایشان به ارمغان می آورد.
و در نتیجه به لحاظ #روانی همیشه #مکانیزمی کارآ تلقی می‌شود.

@kheradedaroun