‍ وقتی #شکرگزاری،
پیشاپیش در #فراوانی هستی.
هیچ مرحله‌ی #دومی وجود ندارد.

زمانی که #قدردان زندگی‌ات و هر چه در آن هست، هستی، خوب یا بد، شاد یا دردناک، غم‌انگیز یا خنده دار، تو #احاطه شده در ثروت در #قلمرو پادشاهانی.

وقتی که #قدرانی، عمیقا در لحظه حال هستی. در گذشته و آینده و «ای کاش» ها و افسوس و انتظارات #گرفتار نیستی.

تو هر چه هستی و هر چه را که داری عمیقا شکرگزاری.
راهی که تا به حال آمده ای و شهامت و قدرتی را که به کار گرفته ای.

در حالی که اشک در چشمانت #حلقه زده است، فنجانی چایی می نوشی یا یکی دو ساعت را با دوستی #میگذرانی.

تو قدردان باران، طلوع خورشید، و ابرها، و شکرگزار تاریکی و روشنایی #هستی.

هر وعده‌ی غذا یک #هدیه است. هر آنچه که می نوشی. هر لباسی که #میپوشی، هر چند مندرس. بدنت هر چقدر غیر ایده آل.

مهم نیست چقدر زمان برایت #باقی مانده است. تو قدردان زمانی هستی که تا به حال #داشته ای.
تو شکرگزار امروزی.

ممکن است همه چیز را از دست #بدهی یا همه دنیا را بدست آوری.ممکن است تا عرش بروی یا به فرش بیوفتی. کسی چه #میداند؟

ولی تو اکنون #اینجایی.
نشسته ای.
ایستاده ای.
نفس می کشی.
احساس می کنی.
فکر می کنی،
به روشنی یا با گیجی.

درسته. وقتی تو شکرگزاری،
تو همچون #کودکی در قلمرو پادشاهانی.

فراوانی همین جاست دوست من؛
اگر تو چشمانی برای دیدنش داشته باشی....

@kheradedaroun