وقتی از لحظه‌ی حال #فرار میکنیم،
و آرامش را در رویاها و آرزوهایمان #جستجو میکنیم،
تنها دردهایمان را #تشدید میکنیم
چرا که با این کار، خویش را #ترک کرده ایم…

ما خود را بخاطر آینده #رها میکنیم،
خانه‌‌ی حقیقی‌مان را #گم می‌کنیم
و از نظر معنوی، بی‌خانمان میشویم،

و در صحرای #عادت‌هایمان، سرگردان می‌شویم،

برای #شفا یافتن حقیقی، که همان «دوباره کامل شدن» است،
باید به عمق درون خویش روی برگردانیم،
و سوزشِ امیدهای #ناامید شده، انتظاراتِ برآورده نشده، و شکست ها و ناکامی‌هایمان را #احساس کنیم.

فرار از درد، تنها عذاب درد را #چندین برابر میکند

نفْس ما در نهایت، زیر وزن خود، به #زانو در خواهد آمد،
و در نهایت، حقیقت و اصالت وجود ما #پیروز خواهد شد.

باشد که،
فروتنانه درد خویش را به تمامی در بر بگیریم.
و #زخم‌هایمان را با توجه و عشق سیراب کنیم.

به خودمان اجازه‌ی دیده شدن دهیم.
و زندگی‌مان را از نو #آعاز کنیم..

@kheradedaroun