وقتی مردم #برخی چیزها را #زیبا می‌دانند،
چیزهای دیگر #زشت می‌شوند.
وقتی مردم بعضی چیزها را #خوب می‌دانند،
چیزهای دیگر #بد می‌شوند.
#بودن و #نبودن یکدیگر را می‌آفرینند.
#سخت و #ساده یکدیگر را پشتیبانند.
#بلند و #کوتاه یکدیگر را تعریف می‌کنند.
#پستی و #بلندی به یکدیگر وابسته‌اند.
#قبل و #بعد به دنبال هم می‌آیند.

بنابراین #فرزانه،👇

#بدون انجام دادن کاری #عمل می‌کند
و بدون به‌زبان آوردن #کلمه‌ای آموزش می‌دهد.
اتفاقات #رخ می‌دهند و او به آنها اجازه‌ی #روی‌دادن می‌دهد؛
چیزها #ناپدید می‌شوند و او به آنها اجازه‌ی از #بین‌رفتن می‌دهد.
او داراست، بدون آنکه #مالک چیزی باشد،
عمل می‌کند، بدون آنکه #انتظاری داشته باشد.
وقتی کارش به #پایان می‌رسد، آن را #فراموش می‌کند.
به همین دلیل برای همیشه #جاوید باقی می‌ماند.
@kheradedaroun

‍ ما #انسانها اغلب #دوست داريم ديگران ما را با القابی كه در #بُعد فيزيكی كسب كرده ايم و به نوعی جزئی از شخصيت و وجود ما شده اند، #صدا بزنند، القابی مانند مهندس، دكتر، استاد، پروفسور، علامه، سرهنگ ، رئیس و ... گاه اين لقب ها را آنچنان دوست داريم و ايگوی غرور ما را #تغذيه می كنند كه خودمان را بدون آنها حتي نمی‌توانيم تصور كنيم، ايگوی غرور، هميشه به دنبال شان و منزلت در بُعد فيزيكی است به جای اينكه آن را در #درون جستجو كند . به همين خاطر غرور هميشه می‌خواهد برتر از ديگران باشد و يكی از راه های #برتر بودن، داشتن این #لقب هاست .
گاهی حتی تا آنجا پیش میرویم كه با كسانی كه ما را بدون اين القاب صدا مي زنند #برخورد می كنيم!!
القاب، بخشی از #شخصيت ما میشوند، شخصيتی كه محصول جامعه و محيط است و همچون باقی #دارائیهایمان ، دير يا زود از بين خواهند رفت، آنها ظاهرا معرف ما هستند اما خویش حقیقی ما نیستند .
القاب ممكن است ما را در بازه ی زمانی طولانی بنده و #برده ی خود سازند.
واکاوی درونمان فارغ از #الحاقاتی که به خود داشته ایم ، آغازِ راه #رهایی از دامِ این #ایگوست .
@kheradedaroun

#ماندانا_خضرایی
تصنیف:#در_میان_گلها👇