‍ ‍ تامل کنید چند درصد از ساعت روز را در #بیرون از خودتان هستید.

#دنیای_بیرون

دسته اول: حیوانات،درختان، اجسام، کهکشانها، انسانها، حتی بدن خوده ما، چشم ما، تنفس ما، قلب ما، هر چیزی که ماهیت فیزیکی دارد و با چشم دیده میشود یا با گوش شنیده میشود، به طور کلی با حواس پنجگانه درک میشود

دسته دوم: مریضی ها، دردها، انواع فکرها، خیال، خواب، تجسم، هرچیزی که ماهیت فکری دارد، فیلم، نور ، مشکلات ،نگرانی ها، استرس ها، وام،مالیات، گواهینامه، حقوق، ازدواج، برد تیم منتخب، هرچیزی که ذهن را مشغول کند، فکر کردن به فرازمینی ها، دیدن تمثال استادان معنوی، دین، تجربه نزدیک به مرگ،حتی تاریکی و نوری که هنگام بستن چشمها دیده می‌شود.


در مقابل تمام #دنیای بیرون، فقط یک #چیز وجود دارد، #آنکه دنیای بیرون را مشاهده میکند و بر آن #آگاه است. آن خود خود #شمایید که فقط یک عدد ازش وجود دارد و در همه یکسان است. ولی شما کاری به درون دیگران نداشته باشید. به هرچه که در دنیای بیرون توجه میکنید، ببیند با چه چیزی به آن توجه میکنید.
در مراقبه به هر دسته از دنیای بیرون که توجه میکنید،کاری اشتباست. توجه را برگردانید به آنکه #آگاه است از بقیه. این درست است، این #سکوت است

برخی چشمها را می بندند و به تاریکی و سیاهی جلوی چشمها توجه میکنند، این هم دنیای بیرون است!! چیزی در آن نیست. اینجا هم دوگانگی است، یک توجه کننده و یک سیاهی.
توجه و آگاهی را به خودش برگردانید، دریابید که چه چیزی دارد توجه میکند، آن خود جنس است.

البته دنیای بیرون بعد #درک خود،از بین میرود، چون #ماهیتی ندارد