‍ ‍ یکی از اعضای بدن خود را می خواهیم #به_یاد_آوریم.

#دستهایم🙌
دستهایم را #دوست دارم .
خیلی #مهربان است برایم چای میریزد .اجازه میدهد چانه ام را رویش بگذارم و کنار پنجره به بارش باران نگاه کنم . اشک هایم را نرم از صورتم پاک میکند .فنجان چای را برایم نگه میدارد تا جرعه جرعه آن را بنوشم
فکرهای آزار دهنده ام را برایم در دفترم مینویسد تا ذهنم سبک شود .انگشتهای پاهایم را وقتی از دویدنهای بسیار خسته می شود را ماساژ می‌دهد.
وقتی #سردم میشود پتو را آرام رویم میکشد .#بالش را زیر سرم مرتب میکند تا راحت تر بخوابم .کتابی را که میخوانم برایم آرام #ورق میزند. .خاک گلدانهایم را #عوض میکند .اتاقم را #مرتب میکند با مهارت لباسهایم را #تا میکند ودر کشوها میگذارد. برایم غذا #میپزد وظرفها را #میشوید.

شبها کنار صورتم روی بالش دراز میکشد تا احساس تنهایی نکنم. صبحها زنگ ساعت را #خاموش میکند، وقتی بیدار میشوم #پرده را کنار میزند تا #نور خورشید را حس کنم و.....
#خوشحالم که #دستهایم را دارم
#دستبوس_خودم هستم.


با خود عهد ببندید در روز چندین بار #دست‌هایتان را به یاد آورید.
@kheradedaroun

هرگاه دانه‌ای در #خاک می‌کاریم، تمامیِ آنچه برای #روئیدن نیاز دارد را فراهم می‌سازیم و سپس به #انتظار می‌مانیم تا #آگاهیِ موجود در حافظه‌ی دانه کار خودش را انجام دهد. دانه می داند چگونه بروید.

لازم نیست #مرتب خاک را کنار بزنیم تا از #رشدِ ریشه به سوی پایین و درونِ خاک، یا از #رشدِ ساقه به سمت بالا و در جهت نور، #مطمئن شویم!
لازم نیست برای #سبز شدن، دانه تحتِ فشار و مجبور به #تقلا باشد!

#آگاهیِ درونیِ ما نیز برای #تحقّقِ آنچه در ذهن داریم، همین‌گونه عمل می‌کند.
وقتی #تصویرِ ذهنی ما کامل شد، با آرامش بقیه‌ی کار را به هستی #واگذار کنیم.
وقتی #خواستِ خود را رها کنیم، همه‌ی آنچه برای به نتیجه رسیدن لازم است، دست به دست هم داده و مسیر برایمان #آشکار می‌گردد و به‌مرور همه‌ی آنچه را که باید انجام دهیم درمی‌یابیم.

همواره آنچه به دست می‌آوریم، #حاصلِ چیزی است که در #ژرف‌ترین سطوحِ ذهنِ خود، تصویر کرده بودیم.

@kheradedaroun

نکته این است که تو هرگز به جایی #نمی‌رسی که در آن همه مشکلات زندگی‌ات حل شده باشند و همه چیز #مرتب باشد.
هیچ #صحنه_نهایی ای وجود ندارد. فقط یک نمایش در حال پخشِ حل نشده وجود دارد.
تو یاد می‌گیری که #آشفتگی‌های زندگی‌ات، طبیعت همیشه در حالِ تغییرش و غیر قابل پیش‌بینی بودنش را #دوست بداری.
و تو همچون سکوتی در میان طوفان #می‌ایستی. در آن فضای گسترده‌ای که در آن اندوه و شادی، وجد و درد، کسالت و خوشبختی، همچون امواج اقیانوس #برمی‌خیزند و فرو می نشینند.
زمانی که تو خودت را به عنوان #فضایی برای تمام اینها بشناسی، دیگر مشکلی وجود نخواهد داشت.

@kheradedaroun

نکته این است که تو هرگز به جایی #نمی‌رسی که در آن همه‌ی مشکلات زندگی‌ات حل شده باشند و همه‌چیز #مرتب باشد. هیچ صحنه‌ی نهایی‌ای وجود ندارد. فقط یک نمایش در حال پخشِ حل نشده وجود دارد.

تو یاد می‌گیری که #آشفتگی‌های زندگی‌ات، طبیعت همیشه در حالِ تغییرش و غیرقابل پیش‌بینی بودنش را دوست بداری.
وتو همچون سکوتی در میان طوفان #می ایستی؛ در آن فضای گسترده‌ای که در آن اندوه و شادی، وجد و درد، کسالت و خوشبختی، همچون امواج اقیانوس #برمی‌خیزند و فرو می‌نشینند.

زمانی که تو خودت را به عنوان #فضایی برای تمام اینها بشناسی، دیگر #مشکلی وجود نخواهد داشت.

@kheradedaroun