22مهر 1402
شنبه
20:35

#روز_عصای_سفید_گرامی
‍ 🧡🍂🍁

نابیناها دنیای خودشونو دارند ولی دنیای کم بیناها خیلی سخت تر و متفاوت تره.
شک و تردید بین دیدن و تار دیدن...غذا درست کردن و رفت و روب، راه رفتن جاهای پله دار که هم رنگند، تشخیص ندادن نگاه ها که آیا به تو نگاه می‌کنند با پشت سریت یا کناریت!
اینها بخش کوچکی از مشکلات کم بینهاست که تا سه چهار متر بیشتر نمی‌بینند.
درس خوندنی که یا باید مثل بقیه باشی یا کلا شبیه نابیناها.
از طرفی اگر موفق باشی فکر میکنند و خیلی ها میگند بهت کمک کردند و اگر نباشی سریع از نقصت میبینند.
دانشگاه قبول شی یا بخوای سر کاری بری هیچ توجهی ندارند...همه و همه از دید بقیه فقط از نقص چشمات می‌بینند و به این روند کمک نمی‌کنند که راهی برات پیدا بشه.
برای کم بینا، بودن تو جامعه و از طرفی نادیده گرفته شدن‌ خیلی سخته؛ چه بسا اون فرد بخواد به زندگی مشترک هم فکر کنه!
چیزی که همیشه تو ذهنشه اینه که: من باید بین این آدما قوی باشم... نباید رویاهامو جار بزنم یا آرزوهامو بگم...نباید درمورد افکارم با کسی درد و دل کنم یا خوش بین باشم که اون طرز فکر و نوع دیدش متفاوته.
متاسفانه افراد کم بینا و نابینا بهترین هم باشند بازم اون حرف پشت سرشونه که میگند: چه فایده؟! طفلک اینجوریه!
یا بهتره بگم الماسی که میدرخشه اکر یک نقطه کور سیاه روش باشه هیچکس به درخشش توجه نداره و همه به اون نقطه کور نگاه میکنند.
من همیشه دلم میخواست یه شهر جداگونه فقط واسه من و امثال من باشه...تا از این همه بی درکی و فشار در امان باشیم
حرفها زیاده ولی...



📝 متن : #فریده_محمدی_سهرانی
💔🌼
@faridehoriginal1

🧡🍂🍁