📋 درنگ
#دکتر_علی_فیروزآبادی. روان‌‌پزشک. تجربه‌ها
ترامپ، کووید-۱۹ و آسیب خودشیفتگانه
خودشیفته‌ها اعتماد به نفسی به شدت آسیب‌پذیر و شکننده دارند. آن‌ها به حضور مداوم جماعتی در پیرامون خود نیاز دارند که چون پمپی به باد‌کردن خودپنداره‌شان بپردازند. در غیاب این عامل خارجی، فرد خودشیفته به دنیای حقیر و تنهای خود رانده شده و حس افسردگی و پوچی بر او غلبه می‌کند.
خودشیفته ها به شدت به انتقاد حساسند و آن را تحمل نمی‌کنند. باور این افراد به توانایی خود در بسیاری از موارد خصلتی متوهمانه پیدا می‌کند و آن‌چنان غرق در خیالات خود می‌شوند که دست به انکار واقعیت می‌زنند. خود را نیمه خدایانی می‌بینند که نژادی متفاوت از انسان‌های دیگر دارند و باور می‌کنند که قوانین عادی جامعه در مورد آن‌ها مصداق پیدا نمی‌کند.
برخورد ترامپ در برابر همه‌گیری کووید۱۹ نمونه‌ی بارزی از واکنش متوهمانه‌ی برخاسته از خودشیفتگی بدخیم بود. رفتار او حکایت از مصونیتی خدشه‌ناپذیر در برابر ویروس داشت گویی قرار نیست فردی مانند وی به بیماری مبتلا شود. این به یک باور درونی در او برمی‌گشت نه آن که ناشی از رفتاری متظاهرانه باشد. او به شکل واقعی خود را تافته‌ی جدابافته می‌پنداشت. واقعیت، در نهایت سیلی سخت خود را به گونه او نواخت و به وی نشان داد که او هم می‌تواند بیمار شود. بیماری مترادف با ضعف و ناتوانی است. برای انسان خودشیفته چنین واژه‌هایی طنینی به شدت اضطراب‌زا دارند و تمامی تلاش خود را در پس زدن و مدفون کردن آن‌ها در عمق ضمیر ناخودآگاه انجام می‌دهد. ابتلا به کرونا به او می‌گوید که ویروس از تو قوی‌تر است و فرد خودشیفته خود را قوی‌تر و برتر از هر عامل، فرد یا نیرویی می‌داند. به ویژه اگر پیش از آن مقام رهبری قوی‌ترین کشور دنیا به او تفویض شده باشد.
او با این آسیب خود شیفتگانه چه می‌کند؟ خشم، مهمترین احساسی است که در این زمان تجربه می‌شود اما فرد خودشیفته برخلاف شخصیت‌های مرزی خشم خود را به شکل آشکار علنی نمی‌کند. بلکه به شکلی ظریف و زیرپوستی دست به عمل می‌زند که گاه حالتی بسیار بی‌رحمانه‌تر از رفتار افراد مرزی دارد. ویروس، حس حقارت ترامپ را نشانه گرفته است. همان حسی که فرد خودشیفته تمامی تلاش خود را در جهت پنهان نگاه داشتن آن در زیر لایه‌ای از عظمت طلبی در طول زندگی به کار برده است. این احساس باید به طریقی جبران و جراحت خودشیفتگانه ترمیم شود. باید منتظر واکنش اغراق‌آمیز او برای اعمال قدرت در روزهای آینده بود.
واکنش دیگر تداوم رفتار انکار و نادیده انگاشتن واقعیت و تلاش در کم اهمیت نشان دادن مساله است. تصادفی نیست که در اولین واکنش پس از مرخصی از بیمارستان ترامپ ماسک خود را در برابر دوربین‌ها برداشت. اما اگر نور واقعیت قوی‌تر از آن باشد که حتی با بستن چشم‌ها نیز بتوان از آن فرار کرد تعارضی که در ذهن فرد ایجاد می‌کند، در نهایت او را به سمت بازسازی تصویر خداگونه خود از طریق اعمال قدرت سوق می‌دهد.
#تجربه‌های_روان‌پزشکانه
✨✨✨✨✨
💯 پایگاه اطلاع رسانی #خوانسارنیوز
👇👇👇👇👇
@Khansarnews1
#دکتر_علی_فیروزآبادی. روان‌‌پزشک. تجربه‌ها
ترامپ، کووید-۱۹ و آسیب خودشیفتگانه
خودشیفته‌ها اعتماد به نفسی به شدت آسیب‌پذیر و شکننده دارند. آن‌ها به حضور مداوم جماعتی در پیرامون خود نیاز دارند که چون پمپی به باد‌کردن خودپنداره‌شان بپردازند. در غیاب این عامل خارجی، فرد خودشیفته به دنیای حقیر و تنهای خود رانده شده و حس افسردگی و پوچی بر او غلبه می‌کند.
خودشیفته ها به شدت به انتقاد حساسند و آن را تحمل نمی‌کنند. باور این افراد به توانایی خود در بسیاری از موارد خصلتی متوهمانه پیدا می‌کند و آن‌چنان غرق در خیالات خود می‌شوند که دست به انکار واقعیت می‌زنند. خود را نیمه خدایانی می‌بینند که نژادی متفاوت از انسان‌های دیگر دارند و باور می‌کنند که قوانین عادی جامعه در مورد آن‌ها مصداق پیدا نمی‌کند.
برخورد ترامپ در برابر همه‌گیری کووید۱۹ نمونه‌ی بارزی از واکنش متوهمانه‌ی برخاسته از خودشیفتگی بدخیم بود. رفتار او حکایت از مصونیتی خدشه‌ناپذیر در برابر ویروس داشت گویی قرار نیست فردی مانند وی به بیماری مبتلا شود. این به یک باور درونی در او برمی‌گشت نه آن که ناشی از رفتاری متظاهرانه باشد. او به شکل واقعی خود را تافته‌ی جدابافته می‌پنداشت. واقعیت، در نهایت سیلی سخت خود را به گونه او نواخت و به وی نشان داد که او هم می‌تواند بیمار شود. بیماری مترادف با ضعف و ناتوانی است. برای انسان خودشیفته چنین واژه‌هایی طنینی به شدت اضطراب‌زا دارند و تمامی تلاش خود را در پس زدن و مدفون کردن آن‌ها در عمق ضمیر ناخودآگاه انجام می‌دهد. ابتلا به کرونا به او می‌گوید که ویروس از تو قوی‌تر است و فرد خودشیفته خود را قوی‌تر و برتر از هر عامل، فرد یا نیرویی می‌داند. به ویژه اگر پیش از آن مقام رهبری قوی‌ترین کشور دنیا به او تفویض شده باشد.
او با این آسیب خود شیفتگانه چه می‌کند؟ خشم، مهمترین احساسی است که در این زمان تجربه می‌شود اما فرد خودشیفته برخلاف شخصیت‌های مرزی خشم خود را به شکل آشکار علنی نمی‌کند. بلکه به شکلی ظریف و زیرپوستی دست به عمل می‌زند که گاه حالتی بسیار بی‌رحمانه‌تر از رفتار افراد مرزی دارد. ویروس، حس حقارت ترامپ را نشانه گرفته است. همان حسی که فرد خودشیفته تمامی تلاش خود را در جهت پنهان نگاه داشتن آن در زیر لایه‌ای از عظمت طلبی در طول زندگی به کار برده است. این احساس باید به طریقی جبران و جراحت خودشیفتگانه ترمیم شود. باید منتظر واکنش اغراق‌آمیز او برای اعمال قدرت در روزهای آینده بود.
واکنش دیگر تداوم رفتار انکار و نادیده انگاشتن واقعیت و تلاش در کم اهمیت نشان دادن مساله است. تصادفی نیست که در اولین واکنش پس از مرخصی از بیمارستان ترامپ ماسک خود را در برابر دوربین‌ها برداشت. اما اگر نور واقعیت قوی‌تر از آن باشد که حتی با بستن چشم‌ها نیز بتوان از آن فرار کرد تعارضی که در ذهن فرد ایجاد می‌کند، در نهایت او را به سمت بازسازی تصویر خداگونه خود از طریق اعمال قدرت سوق می‌دهد.
#تجربه‌های_روان‌پزشکانه
✨✨✨✨✨
💯 پایگاه اطلاع رسانی #خوانسارنیوز
👇👇👇👇👇
@Khansarnews1