پوستر سال نو مبارکی سبز
اثر مشترک زهرا رهنورد و میرحسین موسوی

@KhabGard

‏پسرفت واقعی مملکت رو عمیقاً می‌شه درک کرد وقتی سال ۷۳ ⁧ #شجریان ⁩ میهمان لحظه‌ی تحویل سال نو بود امسال ⁧ #بهنام‌بانی ⁩😐

@KhabGard

https://goo.gl/5n1uYv

دارالشفایی: دیشب علیرضا عصار اومده بود تلویزیون (شبکه یک). خیلی باهاش حال کردم.
اول از همه این‌که گفت ۱۴ ساله به دلایل مختلفی نیومده تلویزیون که مهم‌ترینش این بوده که ساز نشون نمیدن. و گفت امشب هم به این شرط اومده که ساز رو نشون بدن و تاکید هم کرد که قول دادین درست نشون بدین، نه از زاویه‌های عجیب و غریب.

جز این هم خیلی خوب حرف زد. هم درباره مصیبتی که موسیقی تو دهه ۶۰ و ۷۰ کشید، هم درباره اوضاع فرهنگی مملکت، هم حتی درباره اعتقادات شخصی خودش.

برای من هر جمله‌ش جالب بود. نه تعارفی کرد، نه کلیشه‌ای رو تکرار کرد، نه نون بیخودی به کسی قرض داد. خیلی خوب بود. کلش حدود بیست دقیقه بود. وسطش هم نشست پشت پیانو و «حال من بی تو» رو خوند. پیشنهاد می‌کنم ببینین. 👇

https://t.me/bahmanshafa/4453

برنگشت. داریوش شایگان رفت که رفت.
ساعت هفت و نیم امروز صبح، دوم فروردین

@KhabGard

📚 آثار زنده‌یاد داریوش شایگان (۱۳۱۳-۱۳۹۷)

ـ آسیا در برابر غرب
ـ ادیان و مکتب‌های فلسفی هند در ۲ جلد
ـ تصوف و هندوئیسم (آیین هندو و عرفان اسلامی بر مبنای کتاب مجمع البحرین دارا شکوه، ترجمه به فارسی:جمشید ارجمند)

ـ افسون‌زدگی جدید، هویت چهل‌تکه و تفکر سیار، ترجمه‌ی فاطمه ولیانی

ـ زیر آسمان‌های جهان، گفتگوی رامین جهانبگلو و شایگان، ترجمه‌ی نازی عظیما

ـ بت‌های ذهنی و خاطره‌های ازلی
ـ سرزمین سراب‌ها
ـ انقلاب دینی چیست؟

ـ آمیزش افق‌ها (گلچین و منتخبی از آثار گذشته‌ی شایگان، به کوشش محمد منصور هاشمی، نشر فرزان روز)

ـ پنج اقلیم حضور، نشر فرهنگ معاصر

ـ در جستجوی فضاهای گمشده، نشر فرزان روز
ـ نگاه شکسته، ترجمه علیرضا مناف‌زاده، نشر فرزان روز

ـ جنون هشیاری (ترجمه)، نوشته‌ی ایو بونفوا، نشر نظر، ۱۳۹۴

ـ فانوس جادویی زمان، فرهنگ معاصر، ۱۳۹۶

@KhabGard

‏«مرگ برای آدم مدرن امروز هم‌چنان یک مسئله است، چون نسبت به آن‌چه با آن می‌آید ناآگاه است؛ اما می‌توان همه‌ی این نگرانی‌ها را هم کنار زد و خیّامی زندگی کرد و دم را غنیمت شمُرد. من به چنین نگاهی بسیار اعتقاد دارم و خیّامی‌ام.» #داریوش_شایگان ⁩

@KhabGard

‍ کتاب‌های عمیق و دوست‌داشتنی در سال 1396
(محمد فاضلی – عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی)
✅ کتاب‌های زیادی هر ساله منتشر می‌شوند و انصافاً حتی نمی‌توانیم همه یا اکثریت کتاب‌های خوب حوزه تخصصی یا مرتبط با علائق خود را به درستی بخوانیم. بازار کمیت فروش کتاب گویا حال و روز خوشی ندارد، اما هر کتابخوان جدی می‌تواند هر سال به تعداد کافی کتاب فارسی خوب – حداقل در زمینه‌هایی که من کتاب می‌خوانم نظیر جامعه‌شناسی، تاریخ، علوم سیاسی – در بازار پیدا کند. دوست دارم شماری از کتاب‌های خوبی را که امسال تمام یا بخش‌هایی از آن‌ها را خوانده‌ام با شما به اشتراک بگذارم و مطمئن هستم از خواندن آن‌ها بسیار لذت خواهید برد. اگر دوست داشتید این فهرست را با دیگران نیز به اشتراک بگذارید.
✅ «توپ‌های ماه اوت». نوشته باربارا تاکمن، ترجمه محمد قائد. نشر ماهی. 1387 (این کتاب تاریخ ماه نخست جنگ جهانی اول است، اما عبرت‌های انسانی و اخلاقی تاریخ را در آن خواهید یافت. همه‌ی آن‌را بخوانید و اگر فرصت ندارید، یادداشت 20 صفحه‌ای مترجم را از دست ندهید.)
✅ «نظم و زوال سیاسی». نوشته فرانسیس فوکویاما. ترجمه رحمن قهرمان‌پور. انتشارات روزنه. 1396. کتابخوان‌های علاقمند به علوم سیاسی و اجتماعی از آن لذت می‌برند، و محققان سیاست و توسعه آن‌را کتابی مهم خواهند یافت.
✅ «صلحی که همه صلح‌ها را بر باد داد». نوشته دیوید فرامکین. ترجمه حسن افشار. نشر ماهی. زمستان 1395. (این کتاب درک خاورمیانه و چگونگی شکل‌گیری آن را ممکن خواهد کرد. روایتی از پیدایش خاورمیانه پرتنش امروز.)
✅ «خشونت و نظم‌های اجتماعی: چهارچوب مفهومی برای تفسیر تاریخ ثبت‌شده بشر». نوشته داگلاس نورث و همکاران. ترجمه جعفر خیرخواهان و رضا مجیدزاده. انتشارات روزنه. 1396. (کتابی ارزشمند درباره امنیت، رانت، خشونت، توسعه سیاسی و توسعه اقتصادی؛ تحلیلی کم‌نظیر از تاریخ بشر.)
✅ «اقتصاد ایران به کدام سو می‌رود؟» نوشته مسعود نیلی و همکاران. انتشارات دنیای اقتصاد. 1394. (کتابی که خلاصه طرح مطالعاتی جامعی درباره عوامل تأثیرگذار بر عملکرد میان‌مدت اقتصاد ایران است.) خبر خوش این‌که برای درک اکثر مطالب کتاب لازم نیست اقتصاددان حرفه‌ای باشید.
✅ «انسان خردمند: تاریخ مختصر بشر». نوشته یووال نوح هراری. ترجمه نیک گرگین. نشر نو. 1396. (کتابی که به 30 زبان ترجمه شده و ادعا می‌شود پرفروش‌ترین کتاب جهان شده است. کتابی که دانسته‌های ما درباره افکار، رفتار، اعمال و همه چیز ما را به چالش می‌کشد.)
✅ «درآمدی نظری بر سیاست عمومی». نوشته کوین بی. اسمیت. ترجمه بهزاد عطارزاده. انتشارات علمی و فرهنگی. 1396. (کتابی کم‌نظیر در فارسی درباره سیاست عمومی، سیاست‌گذاران، ارزیابی تأثیر سیاست‌ها، و همه تصمیم‌های عمومی که بر زندگی فرد فرد ما مؤثرند. کتاب با مقدمه طولانی و بسیار روشنگر مترجم آن منتشر شده است. خوب‌تر آن‌که کتاب بخشی از مجموعه‌ای است که انتشارات علمی و فرهنگی در زمینه سیاست‌گذاری عمومی منتشر خواهد کرد.)
✅ «ساختار و کارکرد اندیشکده‌ها». نوشته مینا اینانلو، سجاد فتاحی، محمد فکری و روح‌اله قاسمی. انتشارات علمی و فرهنگی. 1396. (کتابی که توضیح می‌دهد اندیشمندان چگونه در جهان در قالب اندیشکده‌هایی که درباره سیاست‌گذاری پژوهش کرده و دانش تولید می‌کنند، بر سیاست‌گذاری اثر می‌گذارند و عزم خود برای اداره بهتر کشورهای‌شان را به عمل نزدیک می‌سازند. کتابی بی‌نظیر در فارسی برای درک عملکرد اندیشکده‌ها – تینک تنک‌ها – در جهان. این یکی از کتاب‌های مجموعه سیاست‌گذاری و سیاست عمومی انتشارات علمی و فرهنگی است.)
✅ بگذارید در آخر، میهمان عبارتی از «توپ‌های ماه اوت» شویم: «احساس و خیال خیلی راحت بر عقل سلیم غلبه می‌کرد. افسران ارتش فرانسه از قدیم دوست داشتند دستکش سفید به دست کنند و شلوار قرمز بپوشند. سال 1912 پیشنهاد شد با توجه به افزایش برد تفنگ‌های جدید و نیاز سربازان به استتار، کت آبی و کلاه و شلوار قرمز و دستکش سفید را کنار بگذارنو لباس آبی-خاکستری برای صحرا یا خاکستری-سبز برای جنگل بپوشند. غریو و غوغا برخاست که نه تنها حیثیت قشون بلکه عنعنات ملی و کیان مملکت در خطر است. قهرمانان ارتش اعلام کردند پوشاندن رنگی گل‌آلود و بی‌شکوه بر تن سربازان فرانسوی در حکم تحقق آرزوهای قلبی دشمنان ملت و فراماسون‌هاست. وزیر پیشین جنگ از جانب فرانسه فریاد زد: «حذف شلوار قرمز؟ هرگز! شلوار قرمز یعنی فرانسه!» جانشین او پس از پایان جنگ نوشت «آن چسبیدن کورکورانه و ابلهانه به چشمگیرترین رنگ، عواقبی سخت در پی داشت.»
(این متن را اگر می‌پسندید، برای دیگران هم ارسال کنید.) @fazeli_mohammad

مراسم وداع با #داریوش_شایگان و تشییع و بدرقه‌ی او در روز دوشنبه ۶ فروردین ۱۳۹۷ ساعت ۹ صبح در سرسرای مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی برگزار می‌شود.

@KhabGard

نشانی: کاشانک، میدان باهنر، خیابان پورابتهاج

خیام و ملال
و گریز خیام‌وار از ملال
در نگاه #داریوش_شایگان که خیامی بود.

@KhabGard

شایگان از میان زندگان گم شد. دیگر سر جایش نیست. وقتی نیست، نظم اشیای اتاق او به هم خواهد خورد. اشیا کسی را می‌خواهند که به آن‌ها نظم بدهد. وقتی نظم‌دهنده نیست، اشیا به یادگارهای موزه‌ای تبدیل می‌شوند. فقط به دلیل تعلق به کسی که برای ما عزیز است اهمیت دارند.

آن عکس‌ها و آن کتاب‌ها و آن شیوه‌ی چیدن اسباب خانه معنایی داشت و از چیزی حکایت می‌کرد که دیگر تمام شده است. وظیفه‌شان را انجام داده‌اند. نمایشی بود که تمام شد. حالا باید کسی بیاید و جای خالی معنا را پر کند. این صحنه را زنده کند. می‌تواند؟ نمی‌تواند.

این جای خالی پر نخواهد شد. شایگان از یک فضای خاص خود در خانه‌ی خود رفته است. حالا ملک مشاع است. سرمایه‌ی همگانی است. مثل زمانی که زنده بود. با این فرق که دیگر تعلقی به چیزی ندارد. چیزها هستند که به او تعلق دارند.

نجیب بود و نجیب‌زاده بود. شاهدی از اشرافیت فکری و فرهنگی ایران. فرهنگ ایران را اشراف آن حفظ کرده‌اند. شایگان مرد و به زنده بودن ایران گواه بود. گواه هست و گواه خواهد بود.
مهدی جامی
@KhabGard

goo.gl/pdjoWA

غزل اصفهانی طنز
اسکندر آبادی
@KhabGard
متن غزل در پست بعدی👇
https://t.me/khabgard/1705

تو دری مچد، دلی من دسد
نه می‌شد کندد، نه می‌شد بسد
روزی عاشورا، عرقی جلفای
نه می‌شد خوردد، نه می‌شد نسد
تو گلی غمزه‌ی جلو چشمی دل
نه می‌شد بود کرد، نه می‌شد دس زد
دلی من گربه‌س، سنبلتیفم
شنیده‌س بودا، آ شده‌س مسد
نیمیگم اصی نبودم عاشق
ولی عشقی تو همه را پس زد
برا من بسس که تو آلو شی
تا به ما بلکی برسد هسد
برا من بسس که گزی آرتی
بخوری من شم آرتی لا لثد
کی می‌آی؟ نوروز؟ دو هزار و پنج؟
یا نیمه‌ی شعبون؟ چی‌چی‌س قصد؟
آ دلی سرتق مگه باور کرد؟
نه می‌شد کندد، نه می‌شد بسد

دسّد: دست تو
بسّد: بست تو را
نسّد: نگرفت
مسّد: مست تو
هسّد: هسته‌ی تو
گزی آرتی: گز آردی
لثّد: لثه‌ی تو
قصّد: قصد تو
آ: و
@KhabGard

این غزل طنز معروف را برخی به‌اشتباه از زنده‌یاد منوچهر محجوبی می‌دانند، ولی سروده‌ی اسکندر آبادی است. با صدای شاعر بشنوید👇
https://t.me/khabgard/1704

تشییع و بدرقه‌ی داریوش شایگان:
ساعت ۹ صبح دوشنبه ششم فروردین در سرسرای دایرةالمعارف بزرگ اسلامی واقع در کاشانک

مراسم خاک‌سپاری:
قبل از ظهر همین روز، ششم فروردین، در قطعه‌ی هنرمندان بهشت زهرا

مراسم یادبود:
از ساعت سه‌ونیم تا چهارونیم بعدازظهر پنجشنبه نهم فروردین در مسجدالرضا، در دیباجی شمالی نرسیده به بزرگراه صدر

@KhabGard

✅ داری اشتباه می‌کنی، کاپیتان!

این ویدئو را مرکز بررسی‌های استراتژیک منتشر کرده. تشخیص این‌که هواپیما چیست و کاپیتان کیست، با خود شما. دکتر امیر ناظمی استادیار مرکز تحقیقات سیاست علمی است.
@KhabGard

مقالات نقد ادبی پر است از عناوینی چون «مدرنیسم» و «پست‌مدرنیسم». مقالاتی که با اشاره به ویژگی‌های داستان مدرن یا پست‌مدرن، دغدغه‌ی تقسیم‌بندی داستان‌های ایرانی را دارند.

متأسفانه در حوزه‌ی ادبیات نیز مانند فلسفه، جامعه‌شناسی و... توجه کافی به خود مفاهیم «مدرنیسم» و «پست‌مدرنیسم»، که ویژگی‌های منتسب به آن‌ها جهت دستیابی بدان‌ها بیان شده‌اند، نمی‌شود. منتقدان و نویسندگان سعی می‌کنند ضعف‌های خویش را پشت نقاب «مدرنیسم» و «پست‌مدرنیسم» پنهان کنند.

رمان «شب ممکن» محمدحسن شهسواری از معدود کارهایی است که پست‌مدرنیسم آن نه فرمی بی‌مایه که روایت واقعی عدم قطعیت جامعه و انسان ایرانی است.
@KhabGard

متن کامل مقاله‌ی محمد قائم خانی:
https://goo.gl/YqSY2Z

✅ تصویری از اضمحلال

مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری، که از معدود مراکز معتبر تحقیقاتی است، اسفند پارسال گزارشی منتشر کرد درباره‌ی «تصویر ایران در سینمای ایران»، بر پایه‌ی بررسی فرمی و محتوایی فیلم‌های بخش مسابقه‌ی جشنواره‌ی فجر. نتیجه‌ی گزارش تقریباً هولناک است و به‌نظر می‌رسد در برخی موارد همخوانی ناخواسته‌ی عجیبی با فضای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی ایران امروز داشته باشد. همه‌چیز بوی اضمحلال می‌دهد!

گزارش مفصلی است. پاره‌هایی از آن را این‌جا می‌گذارم، ولی توصیه می‌کنم متن کامل آن را در سایت مرکز مطالعه کنید.

✔️ تصویر «جامعه ایران» در مجموع فیلم­‌های جشنواره فجر ۹۶، تصویرِ جامعه‌ای «درهم»، «بی­‌نظم»، «در آستانه اضمحلال» است و در آن «تضاد طبقاتی» به بیانی سطحی ارائه شده‌است؛ جامعه­‌ای که هیچ نشانه­‌ای از «گذشته افتخارآمیز» ندارد، «زمان حال» در آن به حالت تعلیق درآمده است، و «آتیه روشنی» از خلال فیلم‌ها برای آن ترسیم نمی‌شود. به عبارت دیگر، «حبل متینی» که درباره آن وفاق جمعی وجود داشته باشد ارائه نمی‌شود و در نتیجه وضعیت تیره و مبهم است و مقصدی در افق قابل مشاهده نیست.

✔️ با توجه به اهمیت موضوع زنان، در اغلب این فیلم‌ها، جایگاه و تصویر شخصیت زنان و دختران ذیل موضوع خانواده طرح نشده است. تصویر زنان در عموم فیلم­‌های جشنواره سی و ششم، تصویر افرادی پرخاشگر و عصبانی است. دختران نیز در چارچوب‌های مردسالارانه، قربانیِ «غرور، تعصب، کامیابی و جبران ناکامی مردان» تصویر شده‌‌اند.

✔️ در فیلم­‌های جشنواره سی و ششم انسانِ «راضی» و «خوشحال»، نادر است. عموم شخصیت­‌ها، «ناتوان در تعریف وضع موجود»، «ناتوان در پیدا کردن راه حل معقول» و «ناتوان در برقراری ارتباط سالم با خود و جامعه» هستند و به همین دلیل دائماً به پرخاشگری و بویژه پرخاشگری کلامی روی می­‌آورند. یکی از جلوه­‌های نارضایتی انسان­‌های تصویر شده، تلاش برای «فرار» به هر نحوی است.

✔️ مجموع فیلم­‌های جشنواره فجر ۹۶ فاقد «رویا و فانتزی» هستند. در این فیلم­‌ها اغلب شاهد آسیبها و مسائل اجتماعی هستیم که در سبک و سیاقی عریان و در قالب نوعی «رئالیسم بسیار تلخ، کور و بی­‌انتها» ارائه شده‌اند. در دل این رئالیسم خام، چندان آینده روشنی ترسیم نمی­‌شود.

✔️ «اغتشاش ارزشی» موجود در فیلم­‌ها به نحوی است که «ارزش مشخصی» برای «داوری» نداریم و تنها شاهد نوعی «عقل متوسط رایج/Common Sense» به عنوان یک نظام اخلاقی تصویب‌شده در سینما هستیم. توجیه‌کننده‌ی رفتار و استدلال­‌ها نه نظام ارزشی دینی یا حتی نوعی اخلاق سکولار، بلکه تنها «عقل متوسط رایج» است.
@KhabGard

متن کامل گزارش👇
css.ir/fa/content/112799

آیین وداع با #داریوش_شایگان برگزار شد

گزارش ایلنا از مراسم:
https://goo.gl/W21Bbm

@KhabGard

در این مقاله، هشت تصور نادرستِ مشهور در زبان‌آموزی مرور شده. مثلاً این تصور غلط که یادگیری زبان را باید در کودکی شروع کرد چون در بزرگ‌سالی بی‌فایده است. یا این‌که یادگیری مستقیم دستور زبان برای زبان‌آموزی ضروری است.
@KhabGard

‏bbc.com/persian/science-43533514

پاکسیما مجوزی: ‏در سریال پایتخت‌ ۴، هما زنی مستقل و کارآفرین بود که به شورای شهر رفت و محیط زیست هم مورد توجه بود.

در پایتخت ۵، هما خانه‌نشین شده و کابوس پسرِ سقط‌شده می‌بیند و حرف از ‌جادو و جنبل است و ازدواج سارا و نیکای دبیرستانی‌ و شوهر دادن فهیمه و غیرت‌بازی. ‏آیا نقش سرمایه‌گذار تا این حد «پایتخت» را تنزل داده‌؟ goo.gl/RLrZc4

@KhabGard

فصل پنجم سریال #پایتخت با مشارکت سازمان اوج (وابسته به سپاه) تهیه شده و بخش اصلی آن در ترکیه ضبط شده، با موضوع داعش.

🎭دانلود رایگان نمایش صوتی
«ملکه‌‌های فرانسه» تورنتون وایلدر

به کارگردانی رضا عمرانی
و با اجرای بهرام ابراهیمی، معصومه عزیزمحمدی، شیرین سپهراد و راضیه هاشمی
goo.gl/YyZcjj

✨خلاصهٔ داستان: موسیو کوساک وکیلی خبره است که در نیواورلئان زندگی می‌کند. او با ترفندی زیرکانه بر سر راه زنان خوش خیالی که پس از انقلاب فرانسه به نیواورلئان مهاجرت کرده‌اند دام می‌گسترد و با دادن وعده‌ای بی‌‌اساس مبنی بر در اختیار داشتن سندی که ثابت می‌کند زن مورد نظر همان ملکهٔ آینده فرانسه است، زن بیچاره را سرکیسه می‌کند.

✨⁣دریافت رایگان
به مناسبت #روز_جهانی_تئاتر
فقط تا ۲۴ ساعت از این لینک: https://goo.gl/GW2xUm

گزیده‌ای از این نمایش را می‌توانید در کانال ماه‌آوا (ناشر حرفه‌ای کتاب و نمایش صوتی) هم بشنوید👇
@maahava
@maahava
maahava.com

⁣📣عکسی که دنیا را تکان داد و عکاسش را ویران کرد

▪۲۵ سال پیش در چنین روزی نیویورک‌تایمز عکسی منتشر کرد که بعدها «کودک و کرکس» نام گرفت.

▪سال ۹۳ هنوز اثری از شبکه‌های اجتماعی نبود اما بازنشر عکس در اکثر رسانه‌ها باعث شد تا «کوین کارتر» عکاس آن به جایزه پولیترز برسد.

▪کوین به سودان رفته بود تا با عکس‌هایش اثرات جنگ داخلی را نشان دهد. او در یک کیلومتری کمپ تغذیه سازمان ملل با شنیدن صدای ناله کودکی به سمت دخترکی می‌رود که نای رفتن به کمپ را هم نداشت.

▪در همان حال کرکسی نزدیک می‌شود تا بعد از مردن بچه کارش را بسازد. کارتر هم منتظر می‌ماند و بعد از ۲۰ دقیقه انتظار صبرش تمام می‌شود، عکسش را می‌گیرد و می‌رود.

▪کارتر اگرچه در جلب توجه نسبت به ماجرای سودان موفق عمل کرد اما در یک مورد ناکام بود: او نمی‌دانست در جواب مخاطب‌هایی که از عاقبت کودک می‌پرسیدند چه جوابی بدهد!

▪او وظیفه‌اش را انجام داده بود اما تلخی اتهامات در مورد بی‌وجدانی او نسبت به سوژه بیشتر از شیرینی موفقیتش بود.

▪همه اینها باعث شد تا کارتر ۳۳ ساله در ۲۷ جولای ۱۹۹۴ یک شلنگ به اگزوز ماشینش وصل کند و با تنفس منواکسیدکربن زندگی‌اش را تمام کند.

▪نیویورک‌تایمز علاوه بر اینکه کارتر را به پولیترز ‌رساند، خبر فوتش را هم پوشش ‌داد.

▪ سال ۲۰۱۱ مردی که ادعا می‌کرد پدر بچه‌است در مصاحبه با نشریه الموندوی اسپانیا گفت که فرزند او در واقع پسری بود که همان موقع توسط نیروهای کمپ سازمان ملل نجات پیدا کرد اما عاقبت سال ۲۰۰۷ در اثر تب شدید جان سپرد.

@roozArooz_media