کافه کتاب
25.1K subscribers
3.5K photos
686 videos
57 files
2.02K links
همه دعوتیم به یک فنجان آگاهی
در کنج کافه ی ذهنمان

آگاهی یک قدم جلوتر از دانایی است.
پژواک اندیشه یکدیگر باشیم.



https://www.instagram.com/cafe_kettab/


http://shamad.saramad.ir/_layouts/ShamadDetail.aspx?shamadcode=1-1-69227-61-3-
Download Telegram
🌱 @kettab 🌱

شده توي يه جمع شلوغ ، وقتي تو ایستگاه مترو پياده ميشين ، يا بين آدم هايي كه تو تكاپوي خريد عيدن ، يا توي شلوغي صف ها ، يه بوي آشنا به دماغتون بخوره ، يه بويي كه انگار سال هاي ساله دنبالش ميگشتين و هيچوقت پيداش نكردين ، بعد سراسيمه دنبال اون بو ميگردين و نميتونين اونو پيدا كنيد و بين بو هاي ديگه گم ميشه و شما باز هم تا مدت هاي طولاني اونو پيدا نميكنين .
حضور بعضي از آدم ها هم تو زندگيمون همين طوره ، يكهو ، كسي رو ميبيني كه ممكنه براي بار اول ملاقاتش كني ، اما انگار سال هاي سال منتظرش بودي ، باهاش زندگي كردي ، تو سرماي زندگي اون بغلت كرده و تو آشفتگي ها اون آرومت كرده ، انگار سال هاي سال منتظر يه همچين صدايي ، يه همچين نگاهي ، يه همچين گويشي بودي كه از پشت سر صدات كنه خانم / آقاي فلاني سلام .
اونجاست كه وقتي سرتو برميگردوني ميبيني كه اين آدم دقيقا همون آدميه كه انگار به وجود اومده كه تمام احساستو بدون ادعا تقديمش كني .
بعد از اون بو ، بعد از اون آدم ، خيلي ها ميان و ميرن ،
خيلي عطر هاي جديد ، خيلي آدم هاي جديد .
اما ميدوني ، ترجيح ميدي تمام عمرتو واسه پيدا كردن اون بو و آدم بگردي چون فقط یکبار این اتفاق می افته

🌱 @kettab 🌱

#مهتاب_خليفپور
🌱 @kettab 🌱

خيلي از حس ها بسته به يه نگاهن ، يه نگاه متفاوت ، يه حرف متفاوت ، يه انگيزه ي متفاوت . وقتي برميگردي پشت سرتو نگاه ميكني ميبيني كه چقدر خوب با نداشتن خيلي چيزا كنار اومدي و چقدر خوب تونستي ادامه بدي .
دقيقا مث همون موقع اي كه فكر ميكردي ممكن نيست كه بتوني دووم بياري ، يا يكمي برگرديم عقب تر ، همون موقعي كه تعجب ميكردي كه چطور قبلا بدون اين حس زندگي ميكردي .
وقتي برميگردي پشت سرتو نگاه ميكني ميبيني كه تونستي سر پا وايسي ، تونستي سينه تو بدي و جلو و سرتو بدي بالا و بگي من دارم فراموش ميكنم ، حتي اگه پاهات لرزون باشه و حتي اگه بغض خفه ت كنه .
بنظرم فراموشي ، كلمه ي مسخره اي به نظر مياد ، وقتي همه ي لحظه هاي يه نگاه و ، همه ي لحظه هاي خنده رو ، وقتي ، وقتي همه ي لحظه ها رو لحظه شماري ميكني واسه ديدن يه نفر ، مگه ميشه فراموش كني .. مگه ميشه از يادت بره .
اما بازم ، با اين همه درد و اين فراموش نكردنا ، بر ميگردي و ميبيني . چقدر خوب ميتوني كنار بياي، حتي اگه ذره ذره از جونت گرفته بشه ..

🌱 @kettab 🌱

#مهتاب_خليفپور
🌱 @kettab 🌱


بچه كه بوديم، وقتي لباس ميخريديم تا روز عيد، هر روز تنمون ميكرديم و جلوي آيينه خودمون و نگاه ميكرديم و ميگفتيم آخ كه مثل ماه شديم، بعد مامان از اون اتاق بغلي داد ميزد كه: در بيار اون لباساتو فقط همين يه دست رو داريا. ولي خب ميدونستيم كه مامان تابستوني، پاييزي يه دست ديگه هم خريده و واسمون گذاشته كنار.

روز اول فروردين اون لباس قشنگا رو ميپوشيديم و دست زير چونه به حباب هايي كه از دهن ماهي ميومد بيرون نگاه ميكرديم، بابامون هم يادمون داده بود كه قرآن رو وا كنيم و چند آيه ازش بخونيم كه سال تحويلمون نوراني بشه. همه جمع ميشديم و دوربينمون كه فقط ٣٦ تا عكس ميتونست بگيره رو ميذاشتيم رو تايمر و اين ميشد عكس ِسالمون. همه ميرفتيم خونه بزرگايي كه الان نداريمشون و ازشون عيدي ميگرفتيم، بعد ميفهميديم كه "في" عيدي امسال چقدره. مامان هامونم عيدي ها رو ازمون ميگرفتن تا مثلا جمع كنن، ولي بعدا ميديديم كه همون پول نو ها رو به بچه هاي فاميل ميدن!

تا سيزدهم شاد بوديم، عيدمون عيد بود، پيك شادي مون تا روز آخر سفيد ميموند اما بازم دلمون خوش بود. اما انگار چند ساله عيد فقط واسمون حكم اينو داره كه تاريخ بالاي سر برگ تقويممون يه دونه زياد تر بشه. لباس دو ماه پيشمون رو بپوشيم با كسي رفت و آمدي نداشتيم كه ديده باشه، ماهي نخريم، ميميره، سبزه نكاريم، ميخشكه. واسه فاميل هاي دور هم كه تبريك خشك و خالي ميفرستيم اما با كلي استيكر قلب و بوس كه نكنه ذوقِ نداشته مون رو بفهمن! بعد هم كلي خدا خدا كنيم كه برگرديم سر كار و دانشگاه چون حوصله مون سر رفته.

اون روزا، كه زيادم دور نيست، عيد همه چيزمون نو ميشد، روحمون، جسممون، لباسامون، پولمون حتي و مهم تر از همه سالمون. اون موقع ها اگه وضعمون خوب نبود اما لااقل ذوق و بوسه و عشقمون واقعي بود ... اون موقع ها ...


#مهتاب_خليفپور

🌱 @kettab 🌱
🌱 @kettab 🌱


بچـــه كه بوديم...
وقتي لباس ميخريديم تا روز عيد، هر روز تنمون ميكرديم و جلوي آيينه خودمون و نگاه ميكرديم و ميگفتيم آخ كه مثل ماه شديم، بعد مامان از اون اتاق بغلي داد ميزد كه: در بيار اون لباساتو فقط همين يه دست رو داريا. ولي خب ميدونستيم كه مامان تابستوني، پاييزي يه دست ديگه هم خريده و واسمون گذاشته كنار.

روز اول فروردين اون لباس قشنگا رو ميپوشيديم و دست زير چونه به حباب هايي كه از دهن ماهي ميومد بيرون نگاه ميكرديم، بابامون هم يادمون داده بود كه قرآن رو وا كنيم و چند آيه ازش بخونيم كه سال تحويلمون نوراني بشه. همه جمع ميشديم و دوربينمون كه فقط ٣٦ تا عكس ميتونست بگيره رو ميذاشتيم رو تايمر و اين ميشد عكس ِسالمون. همه ميرفتيم خونه بزرگايي كه الان نداريمشون و ازشون عيدي ميگرفتيم، بعد ميفهميديم كه "في" عيدي امسال چقدره. مامان هامونم عيدي ها رو ازمون ميگرفتن تا مثلا جمع كنن، ولي بعدا ميديديم كه همون پول نو ها رو به بچه هاي فاميل ميدن!
🌱 @kettab 🌱


تا سيزدهم شاد بوديم، عيدمون عيد بود، پيك شادي مون تا روز آخر سفيد ميموند اما بازم دلمون خوش بود. اما انگار چند ساله عيد فقط واسمون حكم اينو داره كه تاريخ بالاي سر برگ تقويممون يه دونه زياد تر بشه. لباس دو ماه پيشمون رو بپوشيم با كسي رفت و آمدي نداشتيم كه ديده باشه، ماهي نخريم، ميميره، سبزه نكاريم، ميخشكه. واسه فاميل هاي دور هم كه تبريك خشك و خالي ميفرستيم اما با كلي استيكر قلب و بوس كه نكنه ذوقِ نداشته مون رو بفهمن! بعد هم كلي خدا خدا كنيم كه برگرديم سر كار و دانشگاه چون حوصله مون سر رفته.

اون روزا كه زيادم دور نيست،
عيد همه چيزمون نو ميشد،
روحمون،
جسممون،
لباسامون،
پولمون
حتی و مهم تر از همه سالمون...
اون موقع ها اگه وضعمون خوب نبود
اما لااقل ذوق و بوسه و عشقمون واقعی بود
اون موقـــــع ها...!

#مهتاب_خليفپور

🌱 @kettab 🌱