ویدئو کامل  مصاحبه با موضوع تاریخ روشنفکری و نواندیشی دینی با دکتر کرمی که، سوم ژانویه۲۰۲۴(13 دی ۱۴۰۲) انجام شد، را در لینک زیر می توانید ببینید. در این گفتگو به خاستگاه روشنفکری و نواندیشی دینی پرداخته ام.

برخلاف کسانی که گمان می کنند، ایده نواندیشی دینی یا اصلاح دین، امری جدید و مرتبط با حکومت ج‌.ا.ا است، این ایده قدمتش برابر با تاریخ تجدد و روشنفکری در ایران است. بعضی شواهد آن را را در گفتگو با دکتر کرمی برشمرده ام.

لینک یوتیوب(قسمت اول)



#روشنفکری #نواندیشی_دینی #ناسیونالیسم #دین
#خداناباوری

@Kazemizamharir

پدیدار شناسی نواندیشی دینی

موضوع: تاریخ روشنفکری و نواندیشی دینی در ایران

مهدی کاظمی زمهریر

مصاحبه کننده: دکتر اکبر کرمی

تاریخ: سوم ژانویه۲۰۲۴(13 دی ۱۴۰۲)

لینک یوتیوب(قسمت اول)


#روشنفکری #نواندیشی_دینی #ناسیونالیسم #دین

@kazemizamharir

پدیدار شناسی نواندیشی دینی
موضوع: جریان شناسی و گونه شناسی نواندیشی دینی در ایران

مهدی کاظمی زمهریر
مصاحبه کننده: دکتر اکبر کرمی

تاریخ: دهم ژانویه۲۰۲۴(۲۰ دی ۱۴۰۲)

در این گفتگو، درباره مراحل مختلف جریان روشنفکری سخن به میان آمد. همچنین، نسبت جریان فردید و نواندیشی دینی مورد واکاوی قرار گرفت. منازعه فکری و سیاسی دکتر سروش و داوری اردکانی از نقاط اوج مواجهه دو جریان است که در گفتگو مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت.

انقلاب ۵۷ مهمترین پدیدار سیاسی است که ماحصل ادبیات نواندیشان دینی بود، و در گفتگو با دکتر کرمی به رابطه درونی میان جریان‌های فکری نواندیش، جمهوری اسلامی و ایده حکومت اسلامی آیت الله خمینی پرداخته شد. سوال مهمی که در گفتگو مورد واکاوی قرار گرفت، چشم انداز آینده نواندیشی دینی و نسبت آن با گذشته است.

لینک یوتیوب(قسمت دوم)




@kazemizamharir

پدیدار شناسی نواندیشی دینی
موضوع: جریان شناسی و گونه شناسی نواندیشی دینی در ایران

مهدی کاظمی زمهریر

مصاحبه کننده: دکتر اکبر کرمی
تاریخ: دهم ژانویه۲۰۲۴(۲۰ دی ۱۴۰۲)

در این گفتگو، درباره مراحل مختلف جریان روشنفکری سخن به میان آمد. همچنین، نسبت جریان فردید و نواندیشی دینی مورد واکاوی قرار گرفت. منازعه فکری و سیاسی دکتر سروش و داوری اردکانی از نقاط اوج مواجهه دو جریان است که در گفتگو مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت.

انقلاب ۵۷ مهمترین پدیدار سیاسی است که ماحصل ادبیات نواندیشان دینی بود، و در گفتگو با دکتر کرمی به رابطه درونی میان جریان‌های فکری نواندیش، جمهوری اسلامی و ایده حکومت اسلامی آیت الله خمینی پرداخته شد. سوال مهمی که در گفتگو مورد واکاوی قرار گرفت، چشم انداز آینده نواندیشی دینی و نسبت آن با گذشته است.

قسمت  دوم(لینک یوتیوب)




@kazemizamharir

🔊فایل صوتی

مصطفی ملکیان

بررسی جمع عقلانیت و معنویت در مکتب رواقی



.
🆔 @sokhanranihaa
🆔 @
🆑کانال سخنرانی ها
🌹

یکی از سختی های پژوهش و سخنوری علمی، توانایی در کاربست دقیق مفاهیم برای تحلیل پدیده هاست. کاربرد دقیق مفاهیم، مرز میان سخن علمی از سخن خطابی مشخص می کند.
فایل بالا، نمونه ای از سخنوری خطابی درباره رابطه میان عقلانیت و معنویت است، که نشان از آشفتگی مفهومی در بیان استاد ملکیان و پروژه فکری ایشان است. عدم تعریف دقیق معنویت و عقل، و جهش از مفهوم معنویت به اخلاق، تناقض ها و ابهامات موجود در کلام ایشان است. بدون تعریف دقیق مفاهیم و مشخص کردن تبار برداشت خود از آنها نمی توان به سادگی از امکان جمع عقلانیت و معنویت سخن گفت. 

گرچه، جریان‌های اسلام گرا، در اثر اجرای سیاست نوسازی در جوامع اسلامی پدیدار شده‌اند، اما نمی‌توان آنها را گونه‌ای از نواندیشی دینی نامید. عنوان نواندیشی دینی، از حیث تاریخی، به جریان‌هایی اطلاق می گردد، که در تفسیر سنت‌های دینی، وامدار عقلانیت جدید و علم مدرن هستند. در مقابل، جریان‌های اسلام گرا، گرچه پدیداری معاصر(Contemporary) هستند، اما نوگرا(modern) نیستند؛ اسلام‌گرایی در تلاش برای احیای سیره سلف، از امکان‌های دنیای معاصر بهره می‌گیرد، در حالی که، نواندیشان دینی از امکان‌های سنت برای بسط و آشناسازی مدرنیته در میان جوامع مسلمان استفاده می‌کنند. بنابراین، میان "سلفی اندیشی" و "نواندیشی" در حوزه تفسیر و روایت نصوص و سنت‌های دینی تمایز وجود دارد، و نمی‌توان این دو  جریان را در یک دسته قرار داد

ریلز، بخش هایی از قسمت دوم گفتگویم با دکتر کرمی درباره پدیدارشناسی نواندیشی دینی است که در یوتیوب منتشر شده‌است. برای دیدن ویدئوی کامل می‌توانید از لینک زیر استفاده کنید:

لینک یوتیوب

@kazemizamharir

پدیدارشناسی نواندیشی دینی: محدودیت‌ها و امکان‌های نواندیشی دینی پس از انقلاب
مهدی کاظمی زمهریر
مصاحبه کننده: دکتر اکبر کرمی
تاریخ: 17 ژانویه 2024 (27 دی 1402)

موضوع گفتگو: بخش سوم گفتگو با دکتر اکبر کرمی درباره نواندیشی دینی در ایران در کانال یوتیوب دکتر کرمی منتشر شده‌است. این بخش از گفتگو، به نحوه نگرش به تاریخ، و آسیب شناسی نواندیشی دینی پس از انقلاب اختصاص دارد. همچنین، در این گفتگو، در مورد منازعه فکری و سیاسی میان عبدالکریم سروش و داوری اردکانی پس از انقلاب؛ محدودیت‌های پروژه فکری مصطفی ملکیان و امکانات نواندیشی دینی برای دوران معاصر نیز سخن به میان آمده‌است.

لینک یوتیوب (قسمت سوم)



@kazemizamharir

پدیدارشناسی نواندیشی دینی: محدودیت‌ها و امکان‌های نواندیشی دینی پس از انقلاب
مهدی کاظمی زمهریر
مصاحبه کننده: دکتر اکبر کرمی
تاریخ: 17 ژانویه 2024 (27 دی 1402)

موضوع گفتگو: بخش سوم گفتگو با دکتر اکبر کرمی درباره نواندیشی دینی در ایران در کانال یوتیوب دکتر کرمی منتشر شده‌است. این بخش از گفتگو، به نحوه نگرش به تاریخ، و آسیب شناسی نواندیشی دینی پس از انقلاب اختصاص دارد. همچنین، در این گفتگو، در مورد منازعه فکری و سیاسی میان عبدالکریم سروش و داوری اردکانی پس از انقلاب؛ محدودیت‌های پروژه فکری مصطفی ملکیان و امکانات نواندیشی دینی برای دوران معاصر نیز سخن به میان آمده‌است.

لینک یوتیوب (قسمت سوم)


@kazemizamharir

واپس‌گرایی و اقتدارگرایی، از مخاطراتی است که تفکر فردید با آن همراه است. فردید گرچه در جستجوی دگراندیشی است، اما چنین دگراندیشی بر بنیادهایی استوار است که قابل سازش با کثرت گرایی، نوگرایی و دموکراسی نیست؛ فردید، دگراندیش است اما چون در جستجوی احیای گذشته آرمانیست، نوگرا نیست؛ فلسفه وی در نهایت سر از محافظه کاری در می‌آورد.

این مخاطرات ریشه در پیچیدگی تامل نظری درباره مدرنیته ایرانی دارد: ایستادن در میانه تسلیم در برابر مدرنیته و نفی آن. نگاه انتقادی به مدرنیته نیازمند، خاستگاهی برای نقد آن است و ناچارا این خاستگاه برای ما از درون سنت ایرانی-اسلامی فراهم می شود. اما، جستجوی خاستگاهی بومی برای نقد مدرنیته غربی، ممکن است ما را با خطر واپس‌گرایی و اشتیاق به بازگشت به گذشته‌ای مواجه کند، که دیگر نسبتی با دنیای معاصر ندارد. از سوی دیگر، نگاه رویاگونه به امکان فرارفتن از مدرنیته غربی، باعث از دست دادن فرصت هایی می شود که در تجربه غربی فراهم شده است؛ در حالی که ما فرصت بهره گیری از امکان‌های کنونی را از دست می‌دهیم، ممکن است آینده ای که در فردای تاریخ غربی منتظر آمدنش هستیم، تحقق نیابد؛ یا حتی در صورت تحقق، نه در تضاد با مدرنیته غربی بلکه در پیوند با آن باشد. همچنین، نگرش مونیستی به جامعه آرمانی که به نفی کثرت مندرج در زیست بشر می‌انجامد، اندیشه های فردید را، بستری مناسب برای ظهور ادبیات سیاسی اقتدارگرایانه و فاشیستی می نماید.

همین خطرهاست که اندیشه فردید را با وجود ظرفیت های مهم دگراندیشانه‌ای که دارد، خطرناک می کند. چون از یک سو ما را با گذشته‌ای پیوند می‌دهد که دیگر معاصر نیست و از سوی دیگر در رویای آینده موهوم به ستیزش با تجدد غربی می‌کشاند. این مخاطرات، در کنار گرفتار شدن در دام سیاست زدگی و ایدئولوژی‌های توطئه اندیشانه درباره روشنفکران دینی، یهودیت، سرمایه داری و غرب، امکان‌های مثبت تفکر فردید را به حجاب می‌برد. و در نتیجه، او و شارحانش را به پدیدارهایی ستیزه‌جو و عبوس مبدل می سازد، که بدون توجه به واقعیت‌های اساسی زندگی معاصر، در تقلای نفی و رد تنها امکان‌های موجود در جهان برای زیستن بهتر و عقلانی هستند.

@kazemizamharir

پدیدارشناسی نواندیشی دینی: ایستگاه پایانی نواندیشی دینی کجاست؟

مهدی کاظمی زمهریر
مصاحبه کننده: دکتر اکبر کرمی
تاریخ: ۲۸ فوریه ۲۰۲۴ (۹ اسفند ۱۴۰۲)

موضوع گفتگو: در بخش پایانی گفتگو با دکتر کرمی، به ابعاد آینده نگرانه پروژه روشنفکری/نواندیشی دینی پرداخته ام. در این بخش درباره سطوح مختلف مباحث نظری که بایستی مورد عنایت قرار گیرد، صحبت به میان امد؛ اینکه چرا ما نیاز به تاملی یکپارچه درباره نطم سیاسی، نظم اجتماعی و دریافت از هستی داریم؛ چرا روشنفکران تنها نمی توانند به مباحث آکادمیک بپردازند و باید همچون مهندس در حوزه عمومی فعال باشند؛ و اینکه چه نسبتی میان نسل آتی روشنفکران با روشنفکران دینی پس از انقلاب وجود دارد.


لینک یوتیوب(قسمت چهارم و پایانی)


@kazemizamharir

درباره تغییر در زیست فردی

سال 1403 در حالی آغاز می شود، که همه ما نیازمند تغییر هستیم. اما، تغییر در زیست فرد یا تحول در حیات یک ملت، امری سخت و بعضا" جانکاه است. ازمنظری فراسیاسی، دعوت به تغییر معمولا با دعوت به تحول در ذهنیت فردی برابر است. اما، تجربه زیستن در تورنتو نکته‌ای را بر من آشکار کرد. خواندن کتاب و آگاهی از عقاید جدید ضرورتا" به تغییر در فرد نمی‌انجامد؛ سیر در جهان و زیستن در دنیای جدید هم به معنای امکان تغییر سریع نیست.

یکی از تجربه‌های شگفت من در تورنتو، مشاهده تداوم سنت‌های غیرعقلانی در حیات افراد، با وجود تماس مستمر آنها با نظم اجتماعی مدرن است؛ با افرادی همنشین شدم، که سال‌ها حضور در دنیای جدید، آنها را در آستانه طرح پرسش‌های بنیادی درباره خود قرار نداده بود، چه رسد به تغییر و شروع بازبینی انتقادی باورهای خود؛ حتی خواندن و آگاهی به عقاید جدید بیشتر ذهن‌شان را متصلب و جدلی کرده‌است تا باز و مشتاق تغییر و تجربه پدیدارهای جدید؛ برپاکردن عبادت‌گاه‌ها و بت‌کده‌های ادیان شرقی در تورنتو، و تداوم ارتباط مهاجران با سنت‌های دینی شرقی به من این آگاهی را داد که می‌توان در درون حیات اجتماعی به غایت عقلانی شده، سنت‌ها و باورهایی را تداوم بخشید که نسبتی با عقلانیت و علم مدرن ندارند.

بصیرتی که مواجهه مکرر با چنین پدیدارهایی در شهری مدرن در من ایجاد کرد، وقوف به این نکته بود که نه آگاهی از وجود دنیایی دیگر باعث تغییر می شود، نه جهان گردی و رفتن به جهان‌های دیگر؛ این‌ها مقدمات تغییر است، اما ضرورتا" به تغییر نمی‌انجامد. تغییر از جایی آغاز می شود که ما اراده‌ای برای تجربه مناسبات جدید داشته باشیم. می توانیم وارد دنیایی جدید شویم، اما مناسبات اجتماعی ما در تداوم دنیای قدیم باشد. مناسباتی که با بازتولید الگوهای زیست قدمایی، ما را در پیوند با جهانی حفظ می کند که نسبتی با دنیای جدید ندارد.

بنابراین، تغییر تنها امری ذهنی یا مکانی نیست، بلکه نیازمند گسستن از مناسبات گذشته، جستجوی یافتن شبکه دوستان جدید و تجربه پیوند با دیگرانی است که در حیات تجربه شده پیشین ما غائب بودند.

@kazemizamharir

دکتر سید صادق حقیقت

فقه سیاسی و نظریه صلح
____

دیروز فرصت شد تا به سخنرانی دوست عزیزم، دکتر حقیقت گوش کنم. شنیدن صدای دوستان در تورنتو و از راه دور گرچه دلنشین است، اما محتوای گزارش وی درباره نسبت فقه سیاسی و نظریه صلح، جدا حیرت انگیز و دهشت افزا بود. اگر کسی بخواهد، دلایل وحشت و گریزانی روشنفکران را از فقه و روحانیت بداند، شنیدن همین سخنرانی کافی هست.
واقعیت اینست که گذار از سنت قدمایی در غرب و آغار عصر جدید، ریشه در جدایش عاطفی و عقلانی بود، که نوآوران عصر جدید با سنت مسیحی و نهاد کلیسا پیدا کرده بودند. ما نیز نیازمند این جدایش هستیم و اگر بخواهید دلایل آن را بدانید، شنیدن همین سخنرانی کافی هست.

@kazemizamharir